In het artikel ‘Horecaverbod in Delft (4) Nukkige motorrijders’ wordt uiteengezet hoe men in Delft reageert op een motorclub/vriendenclub die de horeca bezoekt in Delft. Duidelijk is hoe er bijna paniek uitbreekt wanneer er groepen motrorrijders worden gesignaleerd die verder helemaal geen kwaad doen. Het gaat om Satans Slaves uit Engeland en Solidaridad. In één geval raakt de politie zelfs de hele motorgroep kwijt. De politie trekt tal van foute conclusies die vervolgens in hun databank terechtkomen. Zo is de vriendenclub Solidaridad nu plotseling een supportclub van de Hells Angels.

Wij gaan nu verder met het vervolg, namelijk de rol van de gemeente Delft in het verhaal. Nogmaals de link naar de door ons openbaar gemaakte WOB-gegevens van de gemeente Delft en de politie in Delft:

Overzicht pagina van de Wob

http://openbaarheid.nl/wob-resultaten/delft-en-motorclubs-2018/

Stukken van de gemeente Delft

https://respubca.home.xs4all.nl/pdf/gemeentedelftmotorclubsdelftstukken.pdf

Stukken van de politie eenheid Den Haag

https://respubca.home.xs4all.nl/pdf/politiedenhaagmotorclubsdelftstukken.pdf

De correspondentie met de gemeente Delft begint wanneer een onbekende horeca-ondernemer op 11 april 2018 contact zoekt met de gemeente Delft. Hij geeft aan problemen te hebben met een groep motorrijders. ‘lk wilde even aangeven dat wij de afgelopen weken wat problemen ervaren op ons plein/terras. Sinds een week of twee, drie, komt er een groepje motorrijders op donderdag avond op ons terras zitten. Klein groepje, allemaal dezelfde jas, meestal komen er later nog een paar bij. Eerst even intimideren, de motoren luid laten brullen, beetje racen/hard rijden op de Als ze eenmaal zitten best aardige kerels, maar ik vertrouw het voor geen meter. Ze lijken niet direct uit Delft te komen. Hebben jullie daar als Gemeente nog tips voor? Hoe moet ik dit aanpakken? Kunnen jullie daar wat mee? lk heb geen zin om zo vanuit het Handhavingsscenario ineens tegen een sluiting aan te kijken omdat mijn gasten zich misdragen. lk wil deze mannen helemaal niet als gast! Maar het lijkt mij dat ik de politie ook niet 1, 2, 3 kan bellen, want ze overtreden (vooralsnog) geen enkele regel of wet.’

Duidelijk is dat de mannen van de motorrijdersgroep een klein groepje zijn. Zij overtreden (vooralsnog) geen enkele wet of regel. Het zijn zelfs aardige kerels. Hoezo overtreden zij vooralsnog geen enkele wet of regel? Vooralsnog? Gaan zij later wel regels overtreden? Hoe weet deze horeca-ondernemer dit? Is dat strafbaar wanneer je vooralsnog geen regels overtreedt? Ja, je kunt niet voorzichtig genoeg zijn. Waarom is het luid laten brullen van de motoren intimiderend? Is het ook zo bedoeld? Ze gedragen zich toch verder heel netjes? De ondernemer denkt dat het allemaal zo ongevaarlijk is dat hij niet eens de politie kan bellen. Immers, geen enkele wet of regel wordt overtreden. Waarom zoekt hij dan contact met de gemeente? Is hij bang dat zijn zaak dicht gaat omdat hij weet dat de gemeente en de politie streng optreden tegen motorclubs en horecazaken sluiten omdat leden van clubs daar iets drinken? Ook zonder enig strafbaar feit? Voor wie is deze ondernemer dan bang? Voor de gemeente en de politie of voor de motorclub?

Op dezelfde dag, 11 april 2018, is er een ander bericht van de gemeente Delft over motorclubs. Het onderwerp is ‘Hells Angels’ en de urgentie is hoog. Wat is er aan de hand? Blijkbaar heeft een groep motorrijders geprobeerd plaatsen te reserveren in de horeca, maar uit niets blijkt dat het Hells Angels zijn. Waarom zouden de Hells Angels niet welkom zijn? Zijn er incidenten geweest in Delft? Uit het gegeven ‘Het is vrijwel zeker dat zij morgen weer om 20.00 uur op de xxxxxx zullen verschijnen’ blijkt dat de Hells Angels waarschijnlijk zijn verwisseld met de vriendenclub Solidaridad. Deze club komt immers geregeld in Delft rond 20.00 uur naar de horeca. De Hells Angels niet.

In de mail staat nog ‘adviseerde een ieder om hen niet te bedienen, omdat zij de huisregels overtreden met hun kleding, de ondernemer zijn vergunning kan kwijt raken, de politie dat adviseert, of wat voor reden dan ook. De ondernemer kan direct 112 bellen waarop de politie verder handelt.’ Er wordt dus geadviseerd om ‘wat voor reden dan ook’ tegen mensen te zeggen die geen enkele regel of wet overtreden om ze uit de zaak te weren. Anders kan de politie via 112 gebeld worden. 112 is alleen voor noodgevallen. Een noodgeval dus wanneer tegen mensen die niets verkeerds doen een smoes wordt verteld en die mensen dat niet geloven. Erg belangrijk dat de politie dan komt. Blijkbaar vindt de gemeente Delft dit niet een probleem.

Op 19 april stuurt de gemeente Delft een schrijven, waarin met de urgentie hoog wordt aangegeven dat een lid van de Hells Angels (HA) opnieuw bij een horecazaak is geweest. En op 20 april 2018 wordt zelfs aangegeven dat het gaat om ‘Zorgelijke ontwikkelingen mbt motorbende’. De gemeente Delft schrijft zelfs ‘In vervolg op de eerdere mailwisselingen hebben xxxxxxx en ik even overlegd. Het verdient aanbeveling om gezamenlijk een “handreiking” op te stellen voor de horeca-ondernemers hoe om te gaan als dit soort volk jouw horecabedrijf bezoekt. Wat kan de ondernemer verwachten van de overheid (politie, gemeente) en omgekeerd, tips, huisregeis etc. Dat gaat vandaag niet lukken, maar heeft wel hoge prioriteit. Volgende week moet dat haalbaar zijn.’

De gemeente Delft heeft het over hoge prioriteit om ‘dit soort volk’ uit de horeca te weren. Dit soort volk? Er worden geen regels of wetten overtreden. Wel mogen er allerlei smoesjes worden bedacht om ze weg te sturen. Wanneer de klanten die smoesjes niet geloven moet 112 worden gebeld. En ben je ‘dit soort volk’. Wat voor volk? Hoe ziet ‘dit soort volk’ er uit? En hebben we het over de Hells Angels, Solidaridad of motorrijders in het algemeen? We zagen al in het artikel ‘Horecaverbod in Delft (4) Nukkige motorrijders’ dat de politie ook andere motorrijders die geen enkele regel of wet overtreden uit de stad verjaagt. Wel is er een goed contact met de Spiders MC. De Spiders worden wel genoemd als een OMG (Outlaw Motorcycle Gang), maar de politie kan zo goed met ze opschieten dat een gesprek mogelijk is en ze zelfs informatie krijgen.

Op 19 april 2018 is er een mail van iemand van Koninklijke Horeca Nederland, afdeling Delft (KHN). Er wordt weer gesproken over een motorbende, maar onduidelijk is welke ‘motorbende’. Hells Angels of Solidaridad? Gesteld wordt door KHN dat deze motorbende werd geserveerd door een ondernemer die geen lid is van KHN en dus ook niet luistert naar KHN wanneer motorbendes geweigerd moeten worden. Dat is raar. Moet KHN bepalen wie er in de horeca welkom is? Het advies van KHN in deze is dat de gemeente of de politie deze zaak oppakken omdat deze horeca-ondernemer waarschijnlijk wel naar hen luistert. Hoe zit dit dan? Waarom mogen die motorrijders de horeca niet in? En waarom moet de KHN dit adviseren? Waarom mag een ondernemer mensen niet serveren wanneer die mensen geen enkele regel of wet overtreden?

In een andere mail van 19 april 2018 staat dat OMG’s geweerd moeten worden uit de horeca. Welke OMG’s en waarom? Solidaridad was toch volgens de politie geen OMG, dus mogen zij nu wel komen? Er wordt nu zelfs gerefereerd aan het RIEC en ondermijnende criminaliteit/criminele motorbendes. Maar er werden toch geen wetten en regels overtreden? Solidaridad is toch helemaal geen criminele motorbende?

In een volgende mail van 19 april 2018 wordt opeens gesteld door de KHN dat er een motorbende is neergestreken. Het gaat om Solidaridad, die wij kennen uit het artikel ‘Nukkige motorrijders’. Dat was toch geen OMG? Bovendien denkt de schrijver nu dat die ‘motorbende’ uit Rotterdam en Schiedam komt. Schiedam? Eerst Barendrecht, dan Rotterdam, dan misschien Delft en nu Schiedam?

Op 25 april 2018 opnieuw een mail van de gemeente Delft. Er wordt gesproken over het bezoek aan de horeca, (door Solidaridad-noot van Jansen en Janssen) van een motorclub die wordt gerekend tot de OMG’s. Maar de politie gaf in zijn mail van 12 april 2018 aan dat Solidaridad niet gerekend kan worden als een OMG. Waarom zegt de gemeente Delft nu wel dat het een OMG is? Zijn er verschillende definities van een OMG? Zijn er verschillende clubs die Solidaridad heten? Zijn er verschillende gemeentes die Delft heten? Of zijn ze bij de gemeente Delft in de war?

Op 25 april wordt er een zogenaamde handreiking gestuurd naar horeca-ondernemers over hoe zij leden van motorclubs die zich op geen enkele wijze misdragen of regels of wetten overtreden toch kunnen weigeren. Blijkbaar vindt men het beter dan de smoesjes die niemand geloofde over sluitingen of huisregels. De gemeente Delft steunt dus met een handreiking een verregaande vorm van geïnstitutionaliseerde discriminatie. Je bent lid van een motorclub die nergens is verboden, je overtreedt geen enkele regel of wet, en dus kom je in een databank met foutieve informatie over supportclubs van de Hells Angels, je kan zomaar worden geweigerd en wanneer je moeilijk doet is het een noodgeval en kan 112 worden gebeld, en de gemeente Delft noemt je ‘dit soort volk’.

Wij zijn net zo boos als u. Wordt vervolgd!!

Inmiddels hebben wij naar aanleiding van ons WOB-verzoek informatie gekregen van zowel de gemeente Delft als nu ook, het duurde wel heel lang, van de politie in Delft over het weigeren van leden van motorclubs in de horeca in Delft.

Voor de volledigheid hebben wij al deze gegevens online gezet:

Overzicht pagina van de Wob

http://openbaarheid.nl/wob-resultaten/delft-en-motorclubs-2018/

Stukken van de gemeente Delft

https://respubca.home.xs4all.nl/pdf/gemeentedelftmotorclubsdelftstukken.pdf

Stukken van de politie eenheid Den Haag

https://respubca.home.xs4all.nl/pdf/politiedenhaagmotorclubsdelftstukken.pdf

De communicatie bij de politie in Delft begint met een mutatie op vrijdag 6 april 2018. Er wordt aangegeven dat een tot nog toe onbekende motorclub is neergestreken in Delft. Deze motorclub kwam sinds een week op het terras van een horecagelegenheid en de politie heeft contact met de horeca-ondernemer. De ondernemer geeft aan dat deze motorclub niet welkom is, omdat zij hun motorjacks niet uit willen doen. Verder is er blijkbaar geen enkele overlast in deze horecagelegenheid. De vraag is dus waarom deze klanten niet welkom zijn en waarom er contact moest komen met de politie in Delft.

Vervolgens is de reactie van de politie (in dezelfde mutatie) dat de horeca-ondernemer deze klanten moet en gaat wegsturen. Waarom zegt de politie dat deze klanten die zich niet misdragen en alleen een motorjack aan hebben weggestuurd moeten worden? De politie zegt verder dat overlast van motorclubs niet wordt getolereerd en dat het landelijk beleid is. Wat heeft dat te maken met de klanten van deze horecagelegenheid die zich blijkbaar netjes gedragen?

De politie gaat verder de zaak uit te zoeken en communiceert binnen het korps over de zaak. De klanten die geen overlast veroorzaakten bevinden zich nu plotseling in een bericht met de kop ‘Motorgangs in Delft gesignaleerd’. Het blijkt dat de motorclub Solidaridad heet en afkomstig is uit Barendrecht. Ook hier zijn zij verjaagd door de politie uit de horeca. Er wordt in het bericht niet gerefereerd aan enige wanordelijkheden of strafbare feiten. Het feit dat het een groep motorrijders is, was blijkbaar genoeg voor de politie in Barendrecht.

Het bericht van de onbekende hoofdinspecteur aan zijn collega’s roept dezen op te melden wanneer motorclubs worden gesignaleerd in Delft. Ook is er overleg geweest met de burgemeester die een brief gaat sturen naar de horeca om leden van motorclubs te weigeren. Wanneer hieraan geen gevolg zal worden gegeven is er sprake van huisvredebreuk. We hebben het hier dus nog steeds alleen over leden van motorclubs die geen strafbare handelingen plegen.

De politie omschrijft verder de motorclub in kwestie. Het zou gaan om een motorclub die zichzelf helemaal geen motorclub noemt, maar vriendenclub. De politie is echter van mening dat gezien hun uiterlijk vertoon en gedragingen zij wel een motorclub zijn. Wat is het criterium dan? Dat zij op de motor kwamen? Of een jas aan hebben met een logo erop? De politie meldt verder nog dat het geen Outlaw Motorcycle Gang (OMG) is. Waarom staat er dan boven het bericht ‘Motorgangs in Delft gesignaleerd’? Het is toch geen gang volgens de politie. En volgens henzelf is het geen motorclub. Wat is dus de definitie van de politie voor een motorclub? Snappen ze het allemaal zelf wel?

De motorclub Solidaridad wordt wel genoemd door de politie als een supportclub van de Hells Angels. Nou is de motorclub Hells Angels niet verboden en er zijn ook geen aanwijzingen dat deze club of leden van deze club zich hebben misdragen in Delft. Waarom zou dit dan van belang zijn? Wij deden al eerder navraag bij de Hells Angels. Dezen hadden toen nooit gehoord van Solidaridad. Navraag geeft aan dat ook nu Solidaridad bij de Hells Angels onbekend is en zeker geen supportclub is. Bovendien is het niet mogelijk om een club die geen motorclub is supportclub te laten worden. Begrijpt de politie wel iets van motorclubs? Of hebben ze zich zo gebaseerd op hun eigen alarmerende berichten dat ze niet meer helder zien?

Op dezelfde dag, 6 april dus, is er ook een bericht van de politie onder meer aan Cluster ondermijning

– Infocel Cariben (ICCA)

– Infocel OutlawMotorcycle Gangs (OMG). In dit bericht wordt aangegeven dat Solidaridad een filmpje over cafébezoek aan Delft op Instagram heeft gezet. Waarom dit van belang is, is niet duidelijk. Waarom de Cariben relevant zijn of ‘Ondermijning’ is ook onduidelijk. Solidaridad pleegt namelijk geen strafbare feiten. Kan het zijn dat sommige leden van Solidaridad uit de Antillen komen? Is dat alarmerend voor de politie?

In een vertrouwelijke mutatie op 12 april 2018 wordt opnieuw ingegaan op de ‘problematiek’ van Solidaridad. De club komt nu ineens niet meer uit Barendrecht, maar uit Rotterdam. Zij waren daar niet meer welkom, maar er is geen sprake van enige overlast of strafbare feiten. Waarom werden zij dan weggestuurd uit Rotterdam door de politie? Bovendien is er informatie binnengekomen van het RIEC waarin het zeer onwenselijk wordt geacht dat Solidaridad in de Delftse horeca vertoeft. De reden hiervoor is dat Solidaridad nu officieel wordt gezien als supportclub van de Hells Angels. Solidaridad is echter helemaal geen supportclub van de Hells Angels en bovendien zijn de Hells Angels niet verboden en zijn er geen incidenten met de Hells Angels.

Er wordt contact opgenomen met iemand van Solidaridad om een stopgesprek te voeren. Solidaridad mag niet meer in Delft komen. Vervolgens breekt er paniek uit wanneer er plotseling meldingen binnenkomen over een groep motorrijders op de snelweg. De politie gaat erachteraan, maar raakt de groep van 20 man kwijt. Uiteindelijk wordt een motorrijder gezien op de openbare weg in Scheveningen. Deze man wordt ogenblikkelijk door de politiecomputer gehaald, en jawel hoor, hij was ooit betrokken bij Solidaridad, de club die geen club is, geen supportclub van de Hells Angels is en geen strafbare feiten pleegt.

De politie merkt nog op dat deze motorrijder blijkbaar ergens naar op zoek was. Een parkeerplek? Vrienden? Een plek waar hij welkom is? We weten het niet en de politie ook niet, maar voor de zekerheid is het wel genoteerd. Je weet maar nooit.

Over Solidaridad wordt verder nog bericht in mutaties van 13, 25 en 26 april 2018. De mannen plegen geen strafbare handelingen, maar zijn met een grote groep, rijden op luidruchtige Harleys en komen daarom licht intimiderend over. Zij werden van een terras weggestuurd en daarna door de politie aangehouden. De politie vindt dat ze daar ‘nukkig’ op reageren en fotografeert hun jacks en registreert hun gegevens. De mannen hebben geen enkele wet overtreden. Op de Facebookpagina van Solidaridad zijn talloze motorfietsen te zien. Er staat geen enkele Harley tussen, ook geen luidruchtige.

Wij berichtten al op 22 mei 2018 over Solidaridad in het artikel ‘Horecaverbod in Delft (2) Een dam opwerpen tegen een duister kwaad’. Wij kregen namelijk mails in handen van horeca-ondernemers in Delft waarin werd ingegaan op Solidaridad: ‘Op woensdag 11 april ging er onder horeca-ondernemers in Delft een mail rond van een horeca-ondernemer, Kobus Kuch, die het volgende had te melden: ‘Bij Kobus Kuch zit sinds drie weken op donderdagavond vanaf een uurtje of 20.00 uur tot een uurtje of 23.00 uur motorclub Solidaridad. Op zich best aardige kerels, sommigen sporten bij Koster, komen uit de buurt. Afgelopen week zijn wij allen actief benaderd door de politie met de mededeling dat wij hen morgen direct dienen te weigeren of dat ons anders een sluiting van een half jaar boven het hoofd hangt.’ Daarna wordt in deze mail ( in ons bezit) gewaarschuwd aan de mede-horeca-ondernemers om maar beter motorclubs te weigeren om last met de vergunning te voorkomen.’

Het wordt steeds vreemder. Eerst komen ze volgens de politie uit Barendrecht, later opeens uit Rotterdam en nu komen ze uit de buurt. Uit Delft dus. Het zijn volgens de politie leden van een supportclub van de Hells Angels. De Hells Angels weten echter van niets en Solidaridad zelf ook niet. De mannen plegen geen strafbare feiten en een parkeerovertreding wordt door de politie niet bestraft. De mannen staan bekend als aardige kerels.

Op woensdag 18 april is er een veel alarmerender bericht. In een vertrouwelijke mutatie wordt aangegeven hoe een Hells Angel is neergestreken op een terrasje in Delft. Wat de zaak verergerde was het feit dat er ook een sticker met de tekst ‘Hells Angels’ op zijn motor zat. Deze Hells Angel wordt weggestuurd van het terras en wordt boos. Hij heeft geen strafbare feiten gepleegd, alleen het feit dat hij een jas met de naam van zijn club draagt is voldoende. Dit incident met deze motorrijder was dermate ernstig dat er overleg is geweest tussen verschillende politie-instanties onderling over inzet.

Op 22 mei 2018 schreven wij al over het bezoek van deze Hells Angel aan Delft in het artikel ‘Horecaverbod in Delft (1) Een invasie van motorrijders’. In het artikel publiceerden wij wat deze Hells Angel ons schreef over zijn bezoek aan het gastvrije Delft: ‘Na een dag werken en een gezellige dag met mooi weer, belandden wij op de Beestenmarkt te Delft. Om nog van het mooie weer te genieten zochten wij, voor een hapje en een drankje, een plek op het terras van restaurant Moeke. Al snel kwam er een bediende, maar tot onze grote verbazing kwam deze niet met een menukaart maar met het dringende verzoek/mededeling om het terras van de desbetreffende eetgelegenheid te verlaten. Extreem verbaasd vroegen wij wat de reden hiervoor was, we deden immers niks verkeerd. Hij verklaarde ons dat hij op advies van de politie en de gemeente, leden van motorclubs onmiddellijk diende te weigeren, wanneer zij gekleed zijn in diens clubkleding. Hierover zou hij recent een email hebben ontvangen. Vol ongeloof hebben wij meneer daarop verzocht om ons de desbetreffende mail te laten zien en hebben wij aan het buurrestaurant gevraagd of deze van dit advies op de hoogte was en of dit bij hem ook van kracht was. Waarop hij ons vriendelijk uitnodigde om gezellig een hapje en drankje bij hem op het terras te komen doen. Hij wist immers niks van een weigeringadvies af. En dus waren wij meer dan welkom.´ Verderop in het artikel wordt aangegeven hoe deze Hells Angel in andere horecagelegenheden eerst wordt toegelaten, maar nadat de horeca-ondernemer een onderonsje had met de politie toch wordt geweigerd. Zelfs wanneer hij zonder jas met colours op een terras gaat zitten mag hij van de politie niet bediend worden.

Op 30 april is er weer een melding/mutatie over deze Hells Angel. Hij komt nu opnieuw in de horecagelegenheid, maar heeft geen motorjack aan. Toch is besloten hem niet te bedienen. Ook wordt nu gezegd dat hij de eigenaar bedreigd zou hebben toen hij eerder werd geweigerd. Op 17 mei 2018 is er opnieuw een mutatie over waarschijnlijk dezelfde Hells Angel. Men vindt het moeilijk hem te weigeren in de horeca, want hij is niet als Hells Angel te herkennen. Wel vindt men het intimiderend in de horecazaak waar hij niet welkom is. Ook over dit bezoek hebben wij al geschreven. Wij hebben namelijk een geluidsfragment van dit bezoek: ‘Later ontvingen wij ook een geluidsfragment waarin het lid van de zuidelijke afdeling van de Hells Angels teruggaat naar de horeca-onderneming waar zij werden weggestuurd. Er ontpopt zich hier een vriendelijk gesprek tussen het motorclublid en twee personen van de horeca-onderneming. Duidelijk is te horen hoe het gesprek niet alleen vriendelijk verloopt, maar ook hoe de horeca-ondernemer zegt klem gezet te worden tussen motorclubs die hij van de gemeente moet weigeren en de gemeente. De horecaman antwoord op de vraag van de Hells Angels waarom hij geweigerd is door de horeca-eigenaar dat die maatregel is opgelegd door de burgemeester van Delft en dat er in het schrijven van de gemeente waarin dat stond is gedreigd met sluiting van een half jaar wanneer er toch aan leden van motorclubs die clubkleding droegen zou worden bediend. De vrouw die aanwezig is bij het gesprek geeft vervolgens aan dat er helemaal geen sprake is geweest van enige overlast, waarop de horeca-eigenaar verzucht dat hij geen zin heeft in gezeur. De Hells Angel geeft aan dat hij alle begrip heeft hiervoor, ‘omdat die horeca-eigenaar gewoon zijn centjes moet verdienen’. De Hells Angel geeft verder nog aan dat hij is gaan praten met verschillende andere horeca-mensen in Delft over dit voorvaal en dat hij bij al die horeca-mensen zijn telefoonnummer heeft achtergelaten, zodat zij hem kunnen bellen mocht er ooit iets aan de hand zijn met leden van zijn motorclub. Uit de rest van het gesprek blijkt dat de horeca-ondernemers eigenlijk nauwelijks iets weten van motorclubs en geen overlast ondervinden.’

Op 20 mei is er opnieuw belangwekkend nieuws. Een groep van 20 motorrijders uit Engeland wordt gesignaleerd. In Delft. De agent die het rapport schrijft heeft geen mogelijkheid van 1 van de 20 mannen de chapters of de functies, de agent schrijft ‘collors’, te lezen. Later blijkt dat het gaat om leden van Satans Slaves MC. Deze club geeft aan elk jaar in Delft te komen als gast van een lokale motorclub, Spiders MC. De politie geeft aan dat de mannen weg moeten, wat zij doen. De burgemeester van Delft wil namelijk geen motorrijders in zijn stad. Er worden kentekens genoteerd en de groep verlaat de stad.

Omdat de Satans Slaves aangaven dat zij elk jaar in Delft kwamen, gaat de politie navraag doen bij de Spiders MC. De politie heeft namelijk blijkbaar zelf geen informatie over eerdere bezoeken. Er zijn dus nooit eerder mutaties of rapportages geweest over de Satans Slaves en dus ook geen genoteerde strafbare feiten. Er was dus nooit iets aan de hand, want de politie kent de club niet eens. Verder blijkt ook dat er goede contacten zijn tussen de politie met Spiders MC in Delft, een club die volgens de politie een OMG is. Praten met de Spiders MC is dus niet gevaarlijk of eng.

Er is een uitgebreide communicatie geweest tussen politie-organisaties onderling en tussen politie en horeca en tussen politie en de gemeente Delft. De aanleiding was een groep motorrijders die abusievelijk door de politie is aangemerkt als een supportclub van de Hells Angels. Deze groep motorrijders gaat af en toe op terrasjes zitten. Door groepsgedrag en luidruchtige motoren vinden sommige mensen dat intimiderend. Er zijn geen strafbare feiten gepleegd, geen vechtpartijen, geen onbetaalde rekeningen. Wel hebben de leden van Solidaridad hun motor geparkeerd op een plaats waar dat blijkbaar niet mag. Daar doet de politie echter niets aan. De motorrijders mogen niet meer in Delft komen. Andere motorrijders die geen overlast veroorzaken mogen ook niet meer in Delft komen. Buitenlandse motorrijders op doorreis die al jaren zonder problemen in Delft komen worden de stad uitgejaagd. Een Hells Angel zonder clubjas is intimiderend en moet eigenlijk ook weg. De politie spreekt zichzelf in zijn officiële en vertrouwelijke mutaties tegen. De informatie die zij hebben over Solidaridad klopt niet.

Wij laten het er niet bij zitten en houden u op de hoogte.

In enkele artikelen http://justitieenveiligheid.nl/ en http://justitieenveiligheid.nl/een-eerlijke-rechtsgang/ meldden wij al dat het Openbaar Ministerie niet uitblinkt in een zorgvuldige en eerlijke rechtsgang naar verdachten toe. Enkele voormalige Hells Angels kregen niet de beschikking over betrouwbaar materiaal om in detentie hun rechtszaak voor te bereiden. Bovendien hield het O.M. informatie over een royement van de betrokken Haarlemmers achter voor de media om de hele club Hells Angels in een kwaad daglicht te kunnen stellen.

En nu zijn we waar vier jaar geleden een rechtbankjournalist met zijn vuist op tafel sloeg. In het artikel http://www.denieuwereporter.nl/2014/06/journalisten-negeer-berichten-van-de-politie/ van 3 juni 2014 schreef Chris Klomp hoe de politie onterecht en volslagen irrelevant een ‘name and shame’-beleid toepast op leden van bikerclubs. Klomp haalt daarbij aan een Tweet van de politie zelve. ‘Als antwoord op @polgroningen name en shame is geen taak voor politie en OM.’ Het antwoord dat Klomp kreeg van de politie in Groningen: @chrisklomp Dan denken we daar verschillend over. Dit beleid hanteren we overigens al geruime tijd. Is niet nieuw! @polgroningen @chrisklomp Mocht achteraf blijken dat ‘verdachte’ geen lid van MC is, volgt er nooit rectificatie. Slechte zaak. #datterzijde‘

In enkele reacties op de Tweet blijkt dat de informatie die de politie gebruikt om ‘name and shame’ toe te passen niet altijd klopt. Dus de politie kiest zelf voor het noemen van man en paard wanneer het gaat om leden van een motorclub, ook wanneer een verdachte niet is veroordeeld en wanneer het lidmaatschap niet relevant is voor de feiten. Bovendien blijkt dat de informatie niet altijd klopt. De politie vindt dat zij toch moeten doorgaan.

Weet nu de politie wat er gebeurt met iemand bij het ‘namen and shamen’? Wat is de impact van dit door de politie uitgedachte beleid? We gaan even naar een uitspraak van een politieman die naast vakbondsvoorzitter ook afgestudeerd psycholoog is. In een artikel van Omroep Brabant van 17 januari 2016 zegt hij boos namelijk dit: ‘Politievakbond ANVP vindt dat het Openbaar Ministerie moet oppassen met het benoemen van agenten die mogelijk betrokken zijn bij strafbare feiten. Volgens de vakbond gaat dit ten koste van het imago van de politie. Dat zei ANPV-voorzitter Geert Priem zondagochtend tegen Omroep Brabant. Tijdens het gesprek vertelde hij dat het OM op voorhand politiemensen in de verdachtenhoek zou zetten, terwijl de juristen niet zouden kijken naar de context van de zaken waarbij de politie betrokken is.’ Meneer Priem heeft het hier over de juristen van het Openbaar Ministerie. Dat zijn min of meer de opdrachtgevers van de politie.

Omroep Brabant: ‘Priem is van mening dat het Openbaar Ministerie nu ‘een sfeertje creëert’, waarbij er misschien een slecht imago ontstaat van de politie. “Ik denk dat dit aanwakkert van hoe er naar de politie wordt gekeken.”

Geert Priem weet als eerste hoe erg het kan zijn wanneer mensen in de media worden genoemd, helemaal op voorhand, in verband met mogelijk strafbare feiten. Priem is namelijk psycholoog die zich intensief heeft bezig gehouden met PTSS-slachtoffers bij de politie. Hij is ook voorzitter geweest van de ANPV, een politievakbond, die ook te maken kreeg met het behartigen van de belangen van beschadigde politie-agenten. Daarnaast is Priem ook zelve politieman en weet hij dus hoe het moet zijn om ergens publiekelijk van te worden beschuldigd.

In het kort dus. De politie en het Openbaar Ministerie passen zonder tussenkomst van een rechter en voordat een verdachte is veroordeeld het name-and-shame beleid toe. Dit doen zij bij leden van motorclubs. Ook wanneer de feiten niet relevant zijn en de feiten misschien zelfs niet kloppen. Deze informatie wordt doorgegeven door het O.M. en de politie aan de media met het doel motorclubs te beschadigen. De politie weet maar al te zeer hoe schadelijk en zelfs pijnlijk het ‘namen and shamen’ kan zijn. Ze gaan er toch mee door.

Er zijn hiervoor termen: Eigen rechter spelen. Laster en smaad. Niet-aangemelde databanken. Beïnvloeding van de onafhankelijke rechtspraak.

Wij vragen ons nu ook weer een paar dingen af. Stel je wordt aangehouden door de politie na een overtreding. Speelt het dan mee dat je in de databank zit als lid van een motorclub? Wordt je dan eerder aangehouden? Speelt zo’n vermelding in de databank een rol in de hoogte van de boete die wordt uitgedeeld in het kader van de Wet Mulder? (De politie mag hier optreden als rechter). Stel dat een zaak voor de rechter komt, zegt de officier van justitie dan tegen de rechter dat die meneer die 10 kilometer te hard reed lid is van een motorclub? En wat zegt die rechter dan? Het is dus handiger dit soort dingen in de krant te zetten. De rechter leest het dan misschien in de krant en hoeft het niet van de officier te horen.

Wij gaan nog terugkomen op enkele heren die in dit artikel genoemd worden. Dat kan niet anders.

Enkele dagen geleden, op 26 maart 2018, kwam de Facebookpagina van Robert Hageman met de volgende noodkreet: ‘Dit gaat te ver! Een vriend van ons rijdt bij No Surrender MC. Hij solliciteert als senior manager bij een bedrijf. Heeft de beste papieren, de beste kennis en ze willen hem graag hebben. Hij krijgt een telefoontje van zijn nieuwe werkgever vanochtend. Waar hij op 3 April zou beginnen.

“Wij hebben een tip gekregen van de politie en ze zijn langs geweest vanwege jou. Ze wilden ons informeren over je lidmaatschap van No Surrender MC en je positie binnen die club. Maar wel met de kanttekening dat het niet onrechtmatig is, maar gewoon zodat wij weten wat voor vlees we in de kuip halen. Wij staan nu op de radar en dat willen we niet, dus we zien er vanaf!”

In de blog ‘Broodroof’ van 2 december 2016 door Dupont, werd al geschreven hoe een eigenaar van een broodjeszaak/benzinestation in de problemen kwam omdat er leden van No Surrender kwamen tanken en een broodje eten. http://justitieenveiligheid.nl/broodroof/

Sinds wij enkele jaren terug begonnen met het schrijven van blogs over motorclubs, hoorden wij veel van dit soort berichten. Wij weten dat de politie weet heeft van sollicitaties door leden van motorclubs en dat werkgevers van leden van motorclubs worden bezocht door de politie. Om hier iets aan te gaan doen, is er informatie nodig, bewijzen, verklaringen door de bezochte werkgevers. We gaan hier nog op terug komen.

Wat zeker is, is dat er een onderscheid is tussen de politie en het Openbaar Ministerie enerzijds en de rechters anderzijds. In ons artikel ‘Een eerlijke rechtsgang’ van 26 maart 2018 schreven wij al hoe het Openbaar Ministerie regelmatig wordt teruggefloten door de rechter. Het heeft dus zin om aangifte te doen, een procedure in gang te zetten en in ieder geval bewijsmateriaal te verzamelen. En het kan heel goed zijn dat te zijner tijd een rechter uitspraak doet over de onrechtmatigheid van de handelwijze van de politie.

December 2016 verklaren betrokkenen in de Rotterdamse douanezaak dat de FIOD en de Amerikaanse DEA containers met cocaine hebben doorgelaten naar de Nederlandse markt. Met medeweten van de politie en OM.

1 januari 2017 raakt een politieman gewond. Er ontstond een groot politietumult over ‘geweld tegen hulpverleners’ zoals ze dat noemen, maar geheel onterecht. Media, politiebond, minister, ze zaten er allemaal naast. De politieman was niet aangevallen.

13 januari 2017 lekt een rapport van het Openbaar Ministerie uit dat de criminaliteit 4,5 keer zo groot is als werd aangenomen. Als dat waar is, wordt niet 20%, maar minder dan 4,5% van de criminaliteit ‘opgelost’, waarvan dan weer een gedeelte leidt tot vervolging, waarvan weer een deel komt tot veroordeling door een rechter.

22 februari wordt bekend gemaakt dat een medewerker van DBB, die onder meer Geert Wilders beveiligt, informatie zou hebben gelekt naar een criminele groep. Twee politiechefs van de dienst Landelijke Eenheid ruimen het veld onder wie Michel ‘roofvogel‘ Baeten. Dan zegt het OM dat van lekken naar een criminele organisatie geen sprake is geweest, maar korpschef Erik Akerboom gaat daar weer tegenin. Ook blijkt dat in 2015 al twee DBB-ers zijn gearresteerd wegens financiële malversaties. Dat was stilgehouden voor Wilders. De grootste oppositiepartij legt drie weken voor de verkiezingen zijn verkiezingscampagne stil.

28 februari lezen we dat er vier grote onderzoeken lopen naar corruptie bij de politie.

26 mei laat Zembla zien hoe de politie heeft gefaald in de zaak Cyprian Broekhuis en hoe vervolgens door valse processen verbaal en vervalsen van bewijsmateriaal de schuld van de doodschietende agenten is verdonkeremaand.

13 juni komt de zaak Dotterbloem voor de rechter. Door omkoping lukte het twee auto-importeurs om niet alleen de politie maar ook de krijgsmacht en ook nog het koningshuis (door een prinses in te zetten) jarenlang te ondermijnen. Als het bekend wordt, blijkt er al een schikking te zijn getroffen met de dealers. Bovendien blijkt 12 juni dat een van de daders (Pon) opnieuw de aanbesteding heeft gewonnen en de politie van auto’s blijft voorzien.

Het zijn stuk voor stuk kwesties die fundamentele vragen oproepen over de effectiviteit en geloofwaardigheid van politie en Openbaar Ministerie. Elke andere organisatie zou bij zo slecht functioneren worden opgeheven of onder toezicht worden geplaatst. Door onbekende oorzaak gebeurt dit niet. Maar er wordt wel gepraat. Regelmatig organiseert de politieacademie ‘politiedebatten’. Laten we kijken waar het 13 juni over ging:

(bron: Youtube)

Voor het filmpje start: ‘ontwrichtende criminaliteit’ is nieuw. Misschien een teken dat ‘ondermijning’ als begrip een beetje sleets begint te raken. Op de ‘ondermijnings’-pagina van politie.nl is het nieuwsoverzicht sinds februari 2015 niet meer bijgewerkt.

Op 17 seconden: Bob Hoogenboom legt uit dat maatschappelijke vraagstukken hier worden ‘geagendeerd’.

Op 37 seconden: Jan Tromp is journalist. Hij vindt het interessant en fascinerend dat iets zich onder de radar afspeelt. Al gebeurt er volgens de vraagstelster ‘opvallend weinig’. Wat er gebeurt of zich afspeelt krijgen we niet te horen.

Op 45 seconden: Albert van Wijk van het openbaar ministerie lijdt onder een ‘IT-museum’. Hij wil ons doen geloven dat het door bezuinigingen komt dat de automatisering bij politie en justitie niet goed werkt, terwijl in werkelijkheid de leveranciers ze jarenlang een poot hebben uitgedraaid. Daarna wordt het cryptisch: Hij lijdt onder investeringen en hij voorspelt ons dat er ‘nog veel tegels opgetild moeten worden en iedere keer zullen we weer schrikken’. Schrikken van wat? Hard bewijs dat voormalig korpschef Nationale Politie Gerard Bouman de centrale ondernemingsraad heeft omgekocht? Meer malversaties rond aankoop van materiaal? Meer corrupte politiemensen als er meer wordt geïnvesteerd?

Op 1 minuut 14: Journalist Hülya Cigdem herkent een gebrek aan effectiviteit. Ze hoorde mensen zeggen dat als je wordt gepakt met een zolder vol wiet je wegkomt met een paar uur schoffelen. En weg is ze weer. Mogelijk heeft ze veel meer gezegd, misschien ook dat die mensen het mis hadden en dat je vooral buitengerechtelijk zwaar moet bloeden.

Op 1 minuut 22: Karel Schuurman, hoofd LIEC, ook eens met zijn gezicht in beeld. Hij zegt dat de verschuiving van bestrijding van ‘georganiseerde misdaad’ van de strafrechtketen naar ‘decentrale partners’ als gemeenten met hun bestuursrechtelijke aanpak vlot verloopt. En worden de ondermijningsbeelden beter? Geen antwoord. ‘Er komen steeds meer puzzelstukjes bij elkaar te liggen’ Maar passen ze? Hier zie je de kracht van het begrip ‘ondermijning’: Hoe meer je schrijft, hoe minder je weet, hoe meer gemeenschapsgeld je over de balk kunt smijten.

Op 1 minuut 50: Jorien Scherpenisse van de Nederlandse School voor Openbaar Bestuur mocht voor het ministerie van BZK ‘onderzoek doen‘ naar ondermijning. ‘Iedereen moet DNA inleveren’ is hier figuurlijk gebruikt, maar geeft een beetje aan dat in de beleving van deze mensen de burger geen enkele privacy heeft wanneer een ambtenaar iets wil. Verder schijnen de partijen met bestrijding van ondermijning verschillende doelen na te streven.

Op 2 minuut 4: Christien Bronda van ‘initiatief 1 overheid’ vertelt hoe je zonder de privacy te schenden heel snel bij een groepje mensen komt dat je wilt rechercheren. Dus eerst mensen tot doel bestempelen en er vervolgens de criminele handeling bij zoeken. Zou dat misschien zijn waarom misschien wel 95% van de criminaliteit niet wordt opgelost? Of denkt ze dat het groepje mensen dat ze wil rechercheren daar ook verantwoordelijk voor is? En wat voor groepje mensen zou ze bedoelen? Motorclubleden? Henneptelers? Woonwagenbewoners? Mannen met een migratieachtergrond? Mensen met een uitkering? Zou het niet beter zijn de politie zelf eens door te lichten?

Op 2 minuut 33: Marc Schuilenburg, filosoof van de VU, signaleert overmatig gebruik van het woord ‘aanpakken’.

Op 2 minuut 57: Wilco Berenschot, wijkagent uit Rotterdam, ziet dat mensen elkaar in de gaten houden op een hele mooie manier.

Op 3 minuut 30: Ruud Bakker van de gemeente Rotterdam beschrijft de west kruiskade van 15 jaar geleden. Door 15 jaar harde aanpak en aankoop van panden zou het nu beter toeven zijn daar.

Op 4 minuut 2: Frans Heeren van de politie Oost-Brabant heeft veel woonwagenkampen in zijn omgeving. Als ambtenaren daar naar toe willen komt de politie mee. Dat zou dan getuigen van moed.

Op 4 minuut 22: Ruud Bik, plaatsvervangend korpschef Nationale Politie volgens LinkedIn (volgens andere bronnen sinds 1 november 2016 niet meer) en executive director van IDEC (bevestiging daarvan niet op internet te vinden). Er moet meer capaciteit aan ondermijning worden besteed. En applaus, einde filmpje.

Waar waren de ‘maatschappelijke vraagstukken’ die zouden worden geagendeerd? Waarom worden wel embedded journalisten en een filosoof uitgenodigd maar geen advocaten of rechters? Waar was het debat als elke tegenspraak ontbreekt? Hoe kan het dat deze mensen ons hun wil opleggen hoewel niemand op ze heeft gestemd? Wie is het die hier ontwricht?

Terwijl in Californie wordt uitgekeken naar economische voorspoed wanneer 1 januari 2018 cannabis legaal zal zijn, en in de tweede kamer en zelfs in de VVD een meerderheid is voor regulering van cannabisteelt, woedt in Nederland de war-on-drugs verder. Zo’n tien jaar geleden is in Limburg geld vrijgekomen om Gemeenten, woningbouwverenigingen en energiebedrijven in te zetten om samen met de politie de hennepteelt te bestrijden. Hierbij is expliciet de bedoeling om overtreders van de norm naast strafrechtelijke vervolging ook buitengerechtelijk zo veel mogelijk schade toe te brengen. Dat betekent dat de politie en de belastingdienst voertuigen, goederen en geld in beslag nemen, vooruitlopend op het oordeel van de rechter over de bewijslast. Gemeente, belastingdienst, energiebedrijf, woningbouwvereniging, allemaal leggen ze een straf op. Dat hennepteelt-verdachten zo veel zwaarder worden gestraft dan bijvoorbeeld geweldplegers, die alleen strafrechtelijk worden vervolgd, lijkt niemand wat te interesseren.

(bron: Hart van Nederland)

Op 22 seconden: Eerst breekt het glas, dan pas maakt de politie haar aanwezigheid bekend.

Op 44 seconden: Bezoekers worden even met de neus op de feiten gedrukt.

Op 56 seconden: Het ene moment zit je televisie te kijken, het volgende moment breekt de politie door de deur en sleurt je kind mee.

Op 57 seconden: Burgemeester Wilma Delissen (VVD, drie kinderen) legt uit.

Op 1 minuut 18: Er is veel XTC-afval aangetroffen in Limburg. En veel gevaarlijk wiet-afval ook? Hoeveel XTC-labs zijn opgerold? Waarom worden harddrugs en softdrugs op een hoop gegooid?

Dit filmpje is een reclamepot voor twee websites. Watzetjijophetspel.nl, waar je zelf kan kiezen of je wel of niet geld wil verdienen in de ‘drugs’, en watstaaterophetspel.nl waar de lezer wordt aangezet zijn of haar buren te verlinken. Een foto maakt duidelijk welke mensen verlinkt zouden kunnen worden.

Een jongeman met een schoudertasje naast een wipkip, pratend met iemand in een auto en nog twee jonge mannen waarvan een op een scooter op het gras. Achterin zien we het raam waarachter we moeten denken dat de verontruste burger staat te bellen met een ondermijnings-specialist. Deze foto stelt ook voor: ‘bedreigd en afgeperst’, wat zou kunnen gebeuren als je op de ene website voor ‘drugs’ kiest.

Of je kinderen worden afgepakt, dus. De watzetjij… website zegt:

‘Een deel van je woning of schuur laten gebruiken voor wietteelt of voor een drugslab levert al snel honderden euro’s per maand op. Maarrr…het rommelen met de elektra en het aftappen van stroom levert serieus brandgevaar op. Als je gepakt wordt, kan Jeugdzorg daarom besluiten om je kinderen uit huis te plaatsen. Klinkt dus als snel geld verdienen, maar je zet nogal wat op het spel.’ En een foto van nog te verraden buurtbewoners:

Twee bleke kinderen en een gebruinde moeder. Een huis van de woningbouw met aluminium sponningen van een renovatie lang geleden. In de spiegeling van de ruit zien we de ramen van de buren. Die zien van alles.

Rommelen met elektra en stelen van stroom past niet bij een drugslab. Explosiegevaar wel. Waarom noemen ze dat niet?

Dat politie en belastingdienst alvast dure dingen, ‘crimineel vermogen’, in beslag nemen terwijl nog niet is gevonnist in een zaak, dat is bekend. Maar kinderen? Doet de politie dit al? Of is jeugdzorg ook partner in de integrale aanpak geworden? En waar gaat het over? Waarom is cannabis eigenlijk nog illegaal? Tien jaar lang zijn griezelverhalen opgedist over dat de wietteelt een keiharde business is. Terwijl het de overheid is die verhardt. Effectief zijn activistische cannabisplanters uit de markt gewerkt. Coffeeshops moeten, om te kunnen blijven bestaan, regelmatig overleggen met gemeente en politie die samen hebben afgesproken coffeeshops tegen te werken, omdat het ‘criminele facilitators’ zouden zijn.

Gezinnen worden uit hun huurwoning gezet en kunnen 5 jaar niet meer huren. De straf voor ‘criminele woonfraude’. Direct in strijd met Artikel 7 van het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie: ‘Eenieder heeft recht op eerbiediging van zijn prive-leven, zijn familie- en gezinsleven, zijn woning en zijn communicatie.’

Enkele dagen geleden brachten alle media het grote nieuws: De Verenigde Staten weigerden van nu af aan de burgers van een aantal moslimlanden uit angst voor terrorisme. De nieuwe Amerikaanse president Donald Trump deed wat hij al had aangekondigd. Het was olie op het vuur van de Nederlandse media en zelfs overheidsvertegenwoordigers vielen zowat over elkaar heen om hun standpunten te openbaren. Eén ding was wel duidelijk: In Nederland was men het niet eens met de maatregel.

NRC berichtte op 28 januari 2017: ‘Minister Bert Koenders (Buitenlandse Zaken, PvdA) is bezorgd over de rechtmatigheid en praktische gevolgen, meldt ANP. “Het is belangrijk dat het niet tot discriminatie leidt. Binnen de Verenigde Staten vindt daar nu debat over plaats. We houden de toepassing van de maatregel goed in de gaten”. Vice-premier Lodewijk Asscher noemt de actie van Trump “een klap in het gezicht van onze vrije wereld”.’

Ja, de maatregel mag niet tot discriminatie leiden vinden minister Koenders en vice-premier Asscher. Beiden weten natuurlijk heel goed wat de essentie van discriminatie is. Het uitsluiten van mensen die niets verkeerds hebben gedaan.

Vandaag dus maar één enkele vraag aan beide heren: Hoe kan het dat al enkele jaren Nederlandse staatsburgers zonder strafblad een ESTA (visum) voor de Verenigde Staten wordt geweigerd, alléén maar omdat die burgers lid zijn van een in zowel Nederland als de Verenigde Staten niet verboden motorclub? Hoe kan het dat men in de VS op de hoogte is van het lidmaatschap van een motorclub van Nederlandse staatsburgers? Een puur Nederlandse binnenlandse aangelegenheid? Waarom geeft de Nederlandse overheid dit door aan de VS?

Nou, meneer Koenders? Meneer Asscher?

De politie gaat niet anders werken. De aanpak van criminaliteit moet je overlaten aan de professionals. Die weten waar ze moeten zoeken en ze weten wie de criminelen zijn. Dat is de boodschap die de politie steeds blijft herhalen. Laten we even kijken naar RTL late night van 6 september 2016. De politie zou worstelen met het aanpakken van etnisch profileren. Plaatsvervangend korpschef Ruud Bik zit naast wijkagent Dwight van van de Vijver. Die geeft uitleg.

(bron: RTL late night)

Op 0 seconden: Wijkagent Dwight van de Vijver introduceert het begrip ‘daderprofileren’. Dus niet etnisch profileren om bepaalde bevolkingsgroepen te kwellen terwijl er geen aanwijzing is dat de gecontroleerde persoon iets strafbaars heeft gedaan, maar juist dat er ook echt iets is gebeurd wat niet mag en de politie op zoek is naar de dader. Waarom zegt hij dit? Etnisch profileren gaat over het discriminerend preventief controleren van burgers, zonder voorafgaande misdaad. Waarom suggereert hij dat er toch een concrete verdenking in het spel is?

Op 26 seconden: Van de Vijver weet hoe een donkere man in de tram zich voelt. Of hij bedoelt dat hij weet hoe een pleger van huiselijk geweld zich voelt, dat wordt niet duidelijk.

Op 45 seconden: Als iemand voldoet aan een signalement van iemand die wordt gezocht, wordt dat ervaren als etnisch profileren. O ja? Door die ene mogelijke verdachte? Is het niet veel belangrijker dat etnisch profileren vooral opvalt en wordt ervaren doordat het zinloos en ineffectief is en vernederend voor de slachtoffers?

Op 55 seconden: Dwight komt met de cijfers: in bijna tachtig procent van de gevallen waar iemand zich bij controle gediscrimineerd voelt, is er wel degelijk een reden om te controleren. Hij weet dat ‘gewoon’ omdat hij mensen achter voordeuren spreekt en jongens op straat. En de mensen die voor de zoveelste keer om hun huidskleur langs de weg zijn gezet en zijn gecontroleerd, is daarvan bij bijna tachtig procent ‘wel degelijk een reden om te controleren’? En die jongens op straat en mensen achter de voordeur, zijn dat tipgevers die zeggen: ‘Jullie hebben wel niets gevonden maar er was wel degelijk een reden om te controleren’? Heeft Van de Vijver ook uitgesplitst wat er ‘wel degelijk een reden om te controleren’ is bij mensen die zich gediscrimineerd voelen? Waarom legt hij niet uit welke redenen er allemaal zijn om te controleren? Gaat het dan om verdenking van strafbare feiten of meer om een mismatch tussen type auto en postcode of bestuurder? Hoe weet hij of mensen zich gediscrimineerd voelen? Is dat vanwege zijn ‘multicultureel vakmanschap‘ of heeft hij het alleen over mensen die er over klagen?

Op 1 minuut 35: Dwight wordt door een collega aan de kant gezet en vraagt zich af: wat is de reden? Hier horen we verder niets over.

Op 1 minuut 58: Van de Vijver wordt gediscrimineerd door collega’s die niet weten dat hij van de politie is. Hij vraagt naam en dienstnummer om dit strafbare feit ‘bespreekbaar te maken’. Hoe liep het af met die collega’s? Zijn ze geschorst wegens discriminatie? Zijn ze vervolgd wegens discrimineren bij de uitoefening van hun beroep?

De politie was tevreden over dit mediaoptreden van Van de Vijver. Zo lijkt het, want kort er na kan hij op kosten van de werkgever in uniform een spoken word clip opnemen waarin hij verder twijfel zaait over de integriteit van mensen en groepen die worden gediscrimineerd door de politie. In een vorige loopbaan was Dwight namelijk ‘straatdichter’. Dit is van 2 november 2016:

(bron: Youtube)

Op 7 seconden: ‘Ik vang boeven’. Werkelijk? Zou het niet moeten gaan om gedragingen (misdrijven) in plaats van om personen (boeven)? Als maar 36% van de delicten ter kennis van de politie komt. En als de politie maar 26% van die misdrijven (=9,7% van de delicten) ‘oplost’, hoe kan ze dan weten wie de boeven zijn? Wie plegen die andere 90,3% dan? Nette burgers die niet hoeven te worden gecontroleerd?

Op 8 seconden: ‘Bizar lage straffen’. Pak aan! Hoewel Dwight onderdeel is van de strafrechtsketen, is hij niet tevreden over de rechtspraak aan het eind van die keten. Dit past goed in de trend bij de politie om het strafrecht maar helemaal over boord te gooien en standrechtelijk boetes en gedragsaanwijzingen op te leggen zonder dat die vervelende rechter of de rechten van de verdachte de gewenste straf in de weg staan. Dat bespaart ook de moeite van het maken van een strafdossier waar een rechter iets mee kan.

Op 11 seconden: ‘Straten domineren met dikke auto’s en dure kleren’. Hier zien we ook weer dat die 9,7% procent van de criminelen waar de politie aandacht voor heeft zich ophouden in de armere buurten. Hoe domineer je een straat met luxe?

Op 16 seconden: Hier verwart Dwight het arresteren van een verdachte met controleren: het zinloos pesten en discrimineren op basis van ‘intelligence’ of ‘gezond verstand’. Waarom schildert hij mensen die klagen over etnisch profileren af als verwarde criminelen?

Op 58 seconden: Een wetsovertreder en zijn moeder denken ten onrechte dat er wordt gediscrimineerd. Nou en? Waarom is alleen zijn brave broer slachtoffer van etnisch profileren? Of bedoelt hij dat slachtoffers van etnisch profileren waarschijnlijk een criminele broer hebben, waardoor het eigenlijk wel logisch is dat ze steeds worden gecontroleerd?

Op 1 minuut 20: Als collega’s etnisch profileren verzendt Dwight een tweet. Ja, precies 1 keer, naar aanleiding van de Typhoon-zaak. Daardoor kwam hij bij RTL terecht. Sindsdien hebben de collega’s geen last meer van hem gehad.

Op 1 minuut 26: Dwight vraagt ons om niet alle agenten over een kam te scheren, anders zijn we als vele anderen hem aan het discrimineren. Wat!? Wie discrimineren hem dan allemaal? Bedoelt hij dat de politie nu eenmaal racistisch is en we dat moeten accepteren? Moet hij niet de wet handhaven? Waarom doet hij geen aangifte tegen zijn collega’s?

Het is gelukt. Bij veel kijkers is de indruk ontstaan dat Dwight zijn stinkende best doet bij het bestrijden van de criminaliteit en van racisme bij de politie. Verder heeft hij mensen die klagen over etnisch profileren verdacht kunnen maken. En hij legitimeert zo het idiote politiebeleid van het – vaak in strijd met de wet – treiteren van bepaalde groepen: Mediterraan uitziende of niet-blanke jongens en mannen, henneptelers en motorclubs. Want de politie wil zelf bepalen wat er gebeurt en wie wordt aangepakt, al gaat het nog maar over 9,7% van de criminaliteit. En dat is niet 9,7% veroordelingen maar 9,7% oplossingspercentage. Een zaak is al ‘opgelost’ wanneer de politie een naam van een verdachte heeft opgeschreven. Dat is genoeg. Een organisatie die zo disfunctioneert moet veel liegen en bedriegen om zich te handhaven.

En kijk nou eens wat er gebeurt op 2 december 2016:

(bron: Twitter)

Gefeliciteerd Dwight!

In de week van 21 tot 25 november vond operatie Trivium 7 plaats. Qua publiciteit was het erg mager, vergeleken met eerdere edities. De opzet van Trivium was dat verkeerspolitiemensen in steeds meer Europese landen zouden verhinderen dat criminelen de wegen gebruiken als instrument om hun misdaden mee te plegen, telkens wanneer er weer een operatie Trivium werd gehouden. In Birmingham zit het zenuwcentrum waar politiemensen uit de deelnemende landen en Europol gegevens checken en uitwisselen onder leiding van Paul Keasey van de West-Midlands Police. Althans, zo ging het tot nu toe.

Het kwaad dat op deze manier wordt bestreden heet in politiejargon Mobiel Banditisme. Maar van de definitie daarvan: “internationaal rondtrekkende criminele groepen, die zich schuldig maken aan verschillende misdrijven als winkel- en ladingdiefstal, inbraak in woningen en bedrijven, oplichting, skimming en zakkenrollerij”, trekt de politie zich niets aan. Onverzekerd autorijden, mankementen aan het voertuig, gebruik van rode diesel, illegaal verblijf, bezit van melkpoeder, drugshandel, identiteitsfraude, bezit van cash geld of dure horloges, mensenhandel, schijnhuwelijken en verder alles wat verboden is: Al ben je nooit in het buitenland geweest en woon je al je hele leven alleen in het zelfde huis, als er weer een Trivium-operatie loopt ben je een mobiele bandiet.

In Nederland komt Trivium neer op het langs de kant zetten van auto’s met een buitenlandse nummerplaat, en op gespannen voet met de wet van alles controleren aan voertuig en inzittenden in de hoop dat er iets gevonden wordt wat niet mag. Want dat legitimeert de operatie achteraf. Ook wordt nummerplaatherkenning (ANPR) ingezet om zogenaamde ‘hits’ te controleren. Of juist door te laten, daar komen we niet achter. Sinds Trivium 6 wordt in Nederland ook op het water en in treinen gecontroleerd. Hoe daar wordt geselecteerd wie er wel of niet aan controle wordt onderworpen wordt niet uitgelegd.

Wat er dit keer anders was dan anders is dat de internationale operatie werd gecoördineerd door de Nederlandse politie. Vreemd genoeg maakt Politie.nl daar geen melding van. Bij de opsomming van de resultaten zien we dat ‘Driebergen’ het woord Trivium niet gebruikt. ‘Eenheid Limburg’ noemt Trivium wel. Waarom verschilt dit? Er is toch een nationale politie? En waarom wordt stilgehouden dat Nederlandse dienders deze klus hebben geklaard?

En wat is er gebeurd met Paul Keasey? Laten we kijken naar het enige nieuwsfilmpje dat over Trivium 7 te vinden is:

(bron: Gloucestershirelive.co.uk)

We zien Keasey zonder uniform. Dat is misschien omdat hij niet meer hoofd is van de Central Motorway Policing Group of CMPG, bekend van het televisieprogamma Motorway Cops en drijvende kracht achter de Trivium-operaties. Nu is hij hoofd van NRPIF, National Roads Policing Intelligence Forum, wat gaat over nieuwe toepassingen van ANPR en het volgen van voertuigen via internet en bluetooth.

Vanaf het begin: Roemeense liaisons checken Roemeense autowassers langs de weg. En hoewel die de weg niet gebruiken, en dus niet onder Trivium vallen, worden ze toch even van hun werk gehouden. Een stukje is onverstaanbaar.

Op 12 seconden: Persoonsgegevens worden gecheckt met intelligence-bestanden uit het Verenigd Koninkrijk, uit heel Europa en van Europol. Om hun verblijfsstatus te checken, en om uit te vinden of de mensen niet misschien onder dwang te werk zijn gesteld. En dan volgt weer een onverstaanbaar zinnetje. Wat hopen ze te vinden in die intelligence-bestanden? Wie allemaal slachtoffer zijn van uitbuiting? Dat mannen die auto’s staan te wassen, gezochte internationale bandieten blijken te zijn? Kennelijk was er niet mis met deze autowassers, anders had het filmpje er heel anders uitgezien. Door heel Engeland zijn dit soort autowassers gecontroleerd: drie mannen zijn na achtervolging met een helikopter gepakt wegens ‘immigration offences’ (iets met verblijfspapieren) en een persoon wegens ‘breach of court order’. Geen banditisme volgens de definitie.

Op 32 seconden: Dit is zeker niet het pesten van Oost-Europeanen, wat sinds de Brexit in het Verenigd Koninkrijk vaker te zien is, of het stigmatiseren van mannen met rare mutsjes, die mogelijk deel uit maken van georganiseerde bendes die de wegen en het rechtssysteem misbruiken voor hun misdaden. Nee, heus niet. Het gaat juist om hun welzijn, en om ze te beschermen. En dan wordt het weer onverstaanbaar.

In Nederland heeft politie.nl dus op verschillende manieren verslag gedaan van Trivium 7. Wat opvalt is dat er duizenden auto’s zijn gescand en dat er alleen een Roemeense met geprepareerde winkeldiefstal-tassen werd aangetroffen. De rest was bijvangst.

De internationale mobiele inbrekersbende die vanuit Nederland vooral in Duitsland toeslaat, zal zich volgens ‘Driebergen’ ongemakkelijk voelen en vertrekken. Misschien bedoelen ze dat met de zin: ‘Een aantal Litouwers die internationaal bekend staan voor het plegen van inbraken en diefstallen verlieten Nederland weer nadat hen duidelijk was dat de Nederlandse politie ze in het oog had.’ Maar dus nul inbraken opgehelderd, geen buit teruggevonden, geen inbreker gearresteerd. En dat terwijl in Limburg voor de zoveelste keer met Duitse politie een intelligence-operatie werd gehouden ‘om informatie te vergaren en een duidelijk beeld te krijgen wie er allemaal beweegt in deze omgeving’. Misschien is het tijd de opbrengsten van intelligence-gestuurde politie eens te evalueren. En te stoppen met die onzin.

Toch is de politie tevreden. Ruud Edelbroek, die verantwoordelijk is voor de operatie zegt dat informatie beter toegankelijk is geworden. Politie.nl: “Tijdens de actie werden de systemen ruim 1800 keer geraadpleegd. Dit resulteerde onder andere in 131 gevallen tot interessante informatie voor lopende internationale onderzoeken.” ‘Interessante informatie’, dat klinkt boterzacht. Wel duizenden auto’s scannen, honderden onschuldigen aanhouden en dwingen om te wachten ‘voor controle’ en dan welgeteld 1 mogelijke mobiele bandiete aanhouden. En verder informatie verzamelen, openstaande boetes innen en heel toevallig een niet-mobiele en lokale MDMA-tent oprollen. Het klinkt als prutswerk. En dat is het ook.

Het imago van de Haagse politie is heel slecht. Na de dood van Mitch Henriquez en de pijnlijke onthulling van hoe binnen de politie is omgegaan met de dienders die eerst iemand levensgevaarlijk verwondden, aanwezige medische hulp niet inschakelden, het slachtoffer in hulpeloze toestand achterlieten en er vervolgens een vals proces verbaal van opstellen, is er heel wat PR nodig om dat weer goed te krijgen.

Op 29 oktober 2016, de zelfde dag dat RTL Nieuws opende op de politie-nekklem nieuwe stijl, plaatste NRC Handelsblad een artikel van 3 pagina’s (2780 woorden) getiteld: Mee met de recherche, ‘Portret van de districtsrecherche Den Haag West.’

‘Het vakmanschap van rechercheurs schiet tekort en de opsporing van strafbare feiten is onvoldoende, oordeelde minister van justitie Ard van der Steur eerder dit jaar. Hoe denken rechercheurs zelf over hun vak? En wat doen ze eigenlijk?’

Prikkelende vragen. Marcel Haenen heeft voor dit artikel een maand meegelopen met de districtsrecherche Den Haag West om alle details te weten te komen. Zou je denken. U herinnert zich waarschijnlijk nog dit artikel, waarin wordt uitgelegd hoe de verhouding politie-journalistiek  in 2016 ligt. Kort samengevat: De journalist vermeldt precies wat de politie wil zeggen, en anders geen medewerking. Dat is voor een rechtbank- of misdaadjournalist onwenselijk. Marcel Haenen schrijft al lang over/voor de politie en het wachten is tot hij eens en boekje opendoet over de mediamanipulaties van politiezijde. In elk geval had NRC er kennelijk een maand Marcel Haenen-budget voor over om dit artikel te laten schrijven. Of en hoeveel budget van politiezijde aan dit portret is besteed weten we niet.

Omdat we er van uit kunnen gaan dat de tekst direct voortkomt uit de politie-voorlichtingsdoctrine, krijgt de lezer een aardig inzicht in wat de politie op dit moment opportuun vindt om naar buiten te brengen.

‘Opsporing van strafbare feiten is onvoldoende’ lezen we meteen bovenaan, dat is mede de aanleiding voor het stuk. Maar veel wijzer worden we op dit punt niet. Strafbare feiten komen nauwelijks aan bod. Het begint met een actie van een arrestatieteam. Vier mensen worden aangehouden, onder meer in een rommelig huis waar tabak wordt gerookt uit een pot die op tafel staat en de was droogt op de overloop. Maar van welk delict de arrestanten worden verdacht staat nergens. Wel lezen we dat via de telefoontap de gezondheid van een van de arrestanten in de gaten wordt gehouden. Een hint naar de zaak Mitch Henriquez: er wordt gesuggereerd dat de Haagse politie rekening houdt met de gezondheid van arrestanten. In het stuk gaat het niet over strafbare feiten, maar over de aanpak van ‘criminelen’. Een niet in de wet omschreven, maar door de politie kennelijk toch goed herkenbare groep mensen, die met alle mogelijke middelen wordt dwarsgezeten. De schending van burger- en mensenrechten die dit met zich mee brengt wordt in het stuk niet benoemd. Conclusie: opsporing van strafbare feiten heeft geen extra aandacht, de politie blijft doen wat ze zelf het leukst vindt.

Haenen is aanwezig bij de briefing waar wordt gewezen op de nieuwe instructie: ‘Hoe om te gaan met hinderlijke vloggers?’ Dat is interessant, politie en vrije pers, vrije meningsuiting, wat zou er in die instructie staan? Wanneer is een vlogger volgens de instructie hinderlijk? Hoe zouden de politiemensen daar over denken? Haenen schrijft het niet op, of in elk geval komt het niet langs de politiecensor.

‘Veel politiemensen klagen over de werkdruk. Er is royaal meer misdaad dan het opsporingsapparaat aan kan. De politiek bedenkt bovendien steeds weer nieuwe prioriteiten, mopperen agenten. En er verdwíjnt nooit een taak. Rechercheren is daarom vooral selecteren. Welke zaken pak je op en welke middelen zet je in?’

Krijgen we nu inzicht in de prioriterings-systematiek die, ingevoerd in de jaren ’80 toen er nog veel strafbare gedragingen waren, sindsdien het oplossen van werkelijk gepleegde criminaliteit goeddeels onmogelijk maakt? Nee, niets daar over. Royaal meer misdaad? Hoezo? Misdaad neemt al jaren af, hoe kan de politie dan zoveel laten liggen?

Drie jongens overvallen een taxichauffeur, blijven in de buurt wachten, bellen een maaltijdbezorger en beroven ook deze als de politie net weg is. Recherche Den Haag West is er vier weken mee bezig en brengt het ‘netwerk’ van de drie in kaart. Netwerk? Zijn dat hun Facebook-, Snapchat-, Instagramvrienden? Zijn het de mensen die met hun smartphone in de buurt van de drie zijn geweest? Het wordt niet uitgelegd. Of waarom op deze ‘middelen’ zijn ingezet. Haenen vermeldt wel de afkomst van de jongens.

‘Het ‘afpaktarget’ van 875.000 euro is dit jaar in het district al gehaald maar er is behoefte aan extra informatie die kan leiden tot het in beslag nemen van nog meer crimineel geld en bezit zoals auto’s, sieraden en horloges.’

Kijk eens aan! Politiedistricten hebben ‘afpaktargets’. Dat is een heikel punt. Zonder tussenkomst van een rechter wordt van alles in beslag genomen, wat leidt tot grote schade bij de slachtoffers. De ombudsman wijdde er in augustus 2016 een vernietigend rapport aan. Wat vindt de recherche daarvan? Zijn ze na het ombudsman-rapport anders gaan werken? Het enige bezwaar van de politie dat wordt opgetekend is dat er misschien meer vergaderd zal moeten worden. Dat na de afschaffing van het boetequotum er weer een nieuw quotum is ingesteld dat uitnodigt tot misbruik is geen aanleiding er verder woorden aan vuil te maken. Misschien omdat het gaat over mensen die in een arme wijk opvallen met dure spullen. Hoe pak je crimineel vermogen aan in een rijke wijk? Daar heb je meer geld, auto’s, sieraden en horloges. Of zijn criminelen alleen mensen die tabak roken uit een pot op tafel, of met een bepaalde afkomst?

‘Toin (52) is met behulp van Israëlische apparatuur vooral bezig met het ‘uitlezen’ van computers en telefoons die in onderzoeken in beslag zijn genomen.’

Israelische apparatuur weer. Van Verint? Er wordt een kantoor gebouwd waar zes digitale rechercheurs zullen komen werken. Wat gaan die doen? Toin:

‘Gechargeerd zeg ik wel eens: over honderd jaar onderzoek je geen strafbare feiten meer, maar bekijk je waarom iemand zich aan de controle van het internet heeft onttrokken. Want je telefoon, je auto tot zelfs je koffieautomaat weet precies wat je doet. Straks wil de politie vooral weten waarom iemand zich niet laat monitoren.’

Gechargeerd = nu volgt een proefballonnetje. Omdat de criminaliteit maar blijft afnemen laat de politie de strafbare feiten helemaal vallen, een ontwikkeling die al is ingezet. En om toch iets te doen te hebben gaan ze iedereen altijd monitoren zodat ze bepaalde groepen mensen het leven zuur kunnen blijven maken.

Laten we hopen dat we over minder dan honderd jaar verlost zijn van deze disfunctionele organisatie die ten koste van veel geld de rechtsstaat om zeep helpt. Wat gaat het de politie aan waar ik ben of wat ik doe? Zijn ze bang dat ik een lastige vlog ga maken? Wie zit hier de taakomschrijving van de politie te veranderen? Kunnen we deze Orwelliaanse plannen ook democratisch wegstemmen?

De aanleiding voor deze advertorial, de zaak Henriquez, wordt niet genoemd. Dat was kennelijk te moeilijk.

Nu.nl schreef op 6 november 2015 hoe de Arubaan Mitch Henriquez volgens een onderzoek van de Rijksrecherche door handelen van de politie om het leven kwam. Nu.nl : ‘Daarin staat dat het geweld waarmee de hals van de 42-jarige Henriquez werd samengedrukt met een nekklem goed kan verklaren dat hij zuurstoftekort opliep en uiteindelijk overleed. In het rapport staat ook dat Henriquez door agenten hard op zijn neus is geslagen. Ook dit kan tot ademhalingsmoeilijkheden en zijn dood hebben geleid. Henriquez overleed na zijn arrestatie bij een muziekfestival in het Zuiderpark in Den Haag. Hij liep tijdens de hardhandige arrestatie onder meer een gebroken strottenhoofd op. De Rijksrecherche heeft het dossier deze week overgedragen aan het Openbaar Ministerie (OM).’

De advocaat van Henriquez, Roethof, verklaarde in hetzelfde artikel hoe zijn cliënt eruitzag na de arrestatie: ‘Als je het leest: je schrikt ervan”, aldus Roethof. Ook blijkt volgens de jurist onder meer dat Henriquez overal bloeduitstortingen had. “Bloeduitstorting bij de slaap. Bloeduitstorting bij de neus. Zelfs bij het geslachtsdeel van meneer een bloeduitstorting. Overal”, somde hij op.’

Dat was in november vorig jaar. Een nogal zwaarwegend rapport van de Rijksrecherche die doorgaans goed en serieus werk aflevert. De minister van Veiligheid en Justitie, Ard van der Steur, wilde over de zaak geen uitspraken doen: ‘Minister Ard van der Steur van Veiligheid en Justitie wil vooralsnog niet reageren op het onderzoek. “Het ligt nu bij het OM en het past mij niet om er in dit stadium mededelingen over te doen.” Van der Steur denkt nog na over het gebruik van de nekklem door de politie. “Ik wacht daarover nog een onderzoek af van de Inspectie Veiligheid en Justitie”, zei hij vrijdag na de ministerraad.’

De minister die geen uitspraken wil doen? Dat is ook voor het eerst! Over motorclubs heeft Ard nogal vaak iets te melden. En over die Turks-Nederlandse relschoppertjes in Zaandam werd er vanuit de politiek ook nogal wat geoordeeld. ‘Tuig!’, riep meneer Rutte. Een week eerder had Rutte al ‘Pleur op!’ geroepen over Turkse demonstranten in Rotterdam. Maar over een dood door schuld kon natuurlijk niets worden medegedeeld. Maar goed, laten wij afwachten wat onafhankelijk onderzoek uitwijst.

We zijn nu meer dan een jaar na de gebeurtenissen die hebben geleid tot de dood van Henriquez. Nu hebben twee wetenschappelijke onderzoekers een rapport opgesteld. De Volkskrant bericht over de zaak op 17 september 2016: ‘Bij de arrestatie hebben de agenten zich niet gehouden aan de vaste procedure die ze hebben aangeleerd voor aanhoudingen. Ze zijn er te snel mee begonnen, er was geen taakverdeling tussen de agenten, er was geen leiding, pepperspray werd verkeerd gebruikt en medische hulp kwam te laat, zo staat in het rapport. Het hardhandige geweldgebruik tegen Henriquez was ‘disproportioneel, onmatig en ondeskundig’, schrijft een van de twee onderzoekers.’

Gaat Ard van der Steur nu wel iets over de zaak zeggen? Wij in ieder geval wel. Want, wat blijkt? Over een aantal zaken wordt in dit deskundigenrapport niet gerept. Namelijk over het proces-verbaal dat de politie heeft opgesteld naar aanleiding van de arrestatie. Op 30 juni 2015 berichtte NRC.nl: ‘De lezing van de politie is dat Henriquez riep dat hij een wapen had en zich hevig verzette tegen de arrestatie waarop meerdere agenten hem in bedwang moesten houden. Het OM liet later weten dat Henriquez geen wapen op zak had.”In eerste instantie meldde het OM dat Henriquez onderweg naar het politiebureau onwel was geworden, dit bericht werd later teruggenomen omdat videobeelden dit tegenspreken. Zo toont een video van een omstander dat een vijftal agenten op het lichaam van de 42-jarige Arubaan liggen en het lijkt dat ze zijn nek vastklemmen. De politie houdt iedereen op afstand die hem probeert te helpen.’

Volgens NRC is de verklaring van de politie ook in strijd met de verklaringen van getuigen. ‘Getuigen vertellen een ander verhaal. Henriquez zou wat luidruchtige grapjes hebben gemaakt met zijn vrienden, waarop hij werd gewaarschuwd door de politie en doorliep.’

De mensen dus die verantwoordelijk zijn volgens deskundigen, hebben aantoonbaar gelogen in een proces-verbaal over de reden van die aanhouding én over het verdere verloop van die aanhouding. Zo liegen de agenten in een officieel bewijsstuk eerst dat Henriquez pas onwel werd in de politiewagen. Op filmpjes is te zien dat ze hem omhoog houden voordat hij in de wagen wordt gekieperd en dat er opmerkingen worden gemaakt dat het niet goed met hem gaat. Levensreddende hulp wordt Mitch bewust onthouden door de politieagenten die hem zodanig zwaar mishandelden.

Naast het onthutsende rapport van de twee wetenschappers, dat volgt op een onthutsend rapport een jaar geleden van de Rijksrecherche, blijven we dus nog met twee zaken zitten. De reden voor arrestatie en de leugens in het proces-verbaal. Gezien het feit dat de politie al liegt in het proces-verbaal is het niet zonder meer aanneembaar dat ze omtrent de arrestatie wel de waarheid spreken. Er zijn ook alleen maar de betrokken agenten, de daders, die zeggen dat Henriquez riep dat hij een wapen had. Heeft Henriquez dat dus wel geroepen? Getuigen zeggen dat hij alleen wat grapjes maakte. Er is ook helemaal geen wapen aangetroffen.

Wat ook niet blijkt uit de rapporten van Rijksrecherche en deskundigen is het feit dat Mitch Henriquez Arubaan was en lichtgekleurd, terwijl de daders allen blank waren. Al eerder schreven wij hier over etnisch profileren. Mitch zag er netjes uit die dag, hij was luidruchtig, hij had een getinte huidskleur, hij wilde niet zomaar aan de kant gaan. Is dat genoeg voor een etnische profilering? Een crimineel heeft dure kleding. Een getinte man kan crimineel zijn. Oppassen dus!

Of zou je ook kunnen zeggen dat Mitch gewoon op vakantie was, iets had gedronken, met zijn vrienden op een feest was en dus netjes gekleed. Vrolijk was en dus luidruchtig. Lichtgetint was omdat hij Arubaan was en gewoon op vakantie. En niet zomaar aan de kant wilde gaan voor een stelletje bruten. En natuurlijk terugvocht toen hij door vijf lafaards onterecht werd aangepakt? Wie zou niet vechten wanneer zijn keel werd dichtgeknepen? Wie zou niet vechten wanneer hij klappen kreeg van vijf bruten op zijn neus en op zijn keel? Wie zou niet terugvechten wanneer hij op zijn geslachtsdeel werd geslagen door politieagenten? Wie zou niet vechten voor zijn leven bij een zo zware mishandeling?

Op sociale media wordt door veel mensen gezegd dat Mitch Henriquez het allemaal aan zichzelf te danken heeft. ‘Had hij maar niet moeten dreigen.’ Maar uit onderzoek blijkt dat alleen degenen die hem doodsloegen dat zeggen over de reden tot aanhouding. En die daders logen al eerder aantoonbaar. ‘Had hij zich maar niet moeten verzetten.’ Aantoonbaar is dat Henriquez in doodsnood verkeerde na talloze klappen op slaap, keel, neus en geslachtsdeel en het verkeerde gebruik van pepperspray en het verkeerd gebruiken van een nekklem. Dat de man zich dus in uiterste paniek en doodsnood verzette is logisch.

De politie die er is om de burger te beschermen tegen onrecht is verantwoordelijk voor de dood van een burger. De politie heeft gelogen in een officieel ambtelijk stuk. De politie heeft een burger zonder aanleiding gearresteerd en heeft daarbij zeer grof en ongepast geweld gebruikt. De politie heeft welbewust absoluut noodzakelijke levensreddende medische hulp onthouden aan een in levensgevaar verkerende burger. Politieoptreden dat wij herkennen uit de periode 40-45. Het mankeert er nog maar aan dat Henriquez begraven werd in een afgelegen bos.

Na de Tweede Wereldoorlog werden veel politieagenten ter verantwoording geroepen en veroordeeld. Waar wordt nu nog op gewacht? Het is al meer dan een jaar geleden. Morgen wordt door het Openbaar Ministerie een besluit genomen en horen de daders of ze worden vervolgd. Prettig weekend!

Updeet: Vandaag heeft het OM in zijn grote wijsheid besloten dat twee van de vijf agenten worden vervolgd. Drie dus niet. De twee die zullen worden vervolgd zijn de nekklemmer en degene die heeft gestompt op de keel en het gezicht van Mitch. De politieagenten die hebben toegekeken toen Mitch zwaar werd mishandeld worden niet vervolgd. De politieagenten die het valse proces-verbaal hebben opgemaakt, worden ook niet vervolgd. De agenten die Mitch hebben vastgehouden zodat hij zich niet kon losrukken toen hij werd geslagen in gezicht, keel en geslachtsdelen worden niet vervolgd. De agenten die het niet nodig vonden een ambulance te waarschuwen voor Mitch toen ze zagen dat het heel erg slecht ging, worden niet vervolgd. Na één jaar onderzoek is dit het resultaat waar het OM mee komt.

Jaren geleden liep ik eens in Amsterdam te stappen toen de politie aan iedereen een ansichtkaart uitdeelde waar zoiets op stond als: ‘Zie je dat iemand in elkaar wordt geslagen? Maak zoveel mogelijk herrie!’ Maar laat ik het anders zeggen: IK BEN MITCH!!!!!

1Limburg.nl meldt op 19 juni 2015 het volgende nieuws. Wij vinden het zo’n mooi artikel dat we het in zijn totaliteit plaatsen:

‘Justitie in Limburg zal geen mensen meer aanklagen die een Sittard-Geleense horecaontzegging overtreden. Dat bevestigt persofficier Anneke Rogier. Donderdag stond voor de derde keer in korte tijd een persoon voor de politierechter voor huisvredebreuk, na het overtreden van die horecaontzegging.
Voor de derde keer werd de aanklacht niet ontvankelijk verklaard, nadat het Openbaar Ministerie zelf vroeg om niet ontvankelijkheid. De maatregel dat mensen die zich misdragen in een café in de gemeente door 85 horecaondernemers worden geweerd, is volgens justitie disproportioneel. “En het heeft geen zin om iemand voor de rechter te brengen om vervolgens als OM zelf te moeten zeggen dat wij als justitie niet ontvankelijk zijn.”
Burgemeester Sjraar Cox van Sittard-Geleen snapt helemaal niets van de ontstane situatie. “Want ook het Openbaar Ministerie is bij de invoering van de regeling in 2012 betrokken geweest, samen de horeca, de gemeente en de politie.” Hij roept het OM op om zo snel mogelijk te overleggen. Rogier is niet op de hoogte van de historie, maar zegt zich niet te kunnen voorstellen dat het OM daarbij betrokken is geweest. “Er staan dingen in die het OM er nooit in zou laten staan.”‘

Het is verbazingwekkend. De burgemeester roept dat er een afspraak is tussen het OM, de horeca, de gemeente en de politie. Vervolgens wordt deze afspraak tot driemaal toe door een rechter, na een verzoek van het OM zelf, niet-ontvankelijk verklaard. Daarna zegt het OM zelfs dat ze zich niet kunnen voorstellen dat ze betrokken zijn bij die zogenaamd gemaakte afspraak. En de burgemeester snapt er niets van.

Er is dus blijkbaar iets aan de hand met die ‘afspraken’ die gemaakt worden om mensen te weren uit de horeca in Sittard-Geleen. Dat doet ons denken aan de ‘afspraak’ tussen de gemeente, de politie, Horeca Nederland en de horeca in Sittard-Geleen om leden van motorclubs te verbieden.

Na een terrasbezoek van leden van No Surrender bleek al snel dat niet alle horecaondernemers iets begrepen van de afspraak. Een Griek werd onder druk gezet door de politie om geen leden van No Surrender toe te laten op zijn terras. Anders was hij strafbaar, volgens de politie.

Nou is er nog iets voor te zeggen wanneer iemand die zich misdraagt wordt geweigerd in andere horecazaken. Maar wanneer zelfs dat niet-ontvankelijk wordt verklaard door het Openbaar Ministerie, hoe zit het dan met mensen die zich allerminst hebben misdragen? Die zijn niet welkom omdat ze bepaalde kleding dragen? En van welke club zijn die mensen lid? Zijn alle clubs niet welkom? Hebben alle clubs zich misdragen?

Wij durven er zomaar vanuit te gaan, dat wanneer bezoekers van de terrasjes in Sittard-Geleen toch op een terras gaan zitten met clublogo’s, en de politie houdt ze aan, de zaak geen stand houdt in de rechtszaal. En anders snappen wij er ook niets meer van!

Op 18 april 2016 schreef Dupont het al in het artikel ‘Branche-organisaties’. Uitvoerig legde Dupont uit hoe Gemma Warmerdam niet alleen de nieuwe secretaris van de afdeling Gemotoriseerde Tweewielers van de RAI was, maar ook actief voor de ANWB – als innovatie consulent – en ook in de politiek (D66) en als beleidsmedewerker en adviseur voor het ministerie van LNV (Landbouw, Natuurbeheer en Visserij).

Eén van de eerste dingen die dit lobbymens deed was het debiteren van enige weinig terughoudende uitspraken. ‘Het onderscheid moet duidelijk worden tussen 99 procent van de motorrijders die gewoon gezellig samen rondrijdt en de 1 procent die elkaar en de rest van de samenleving het leven zuur maakt.’, aldus Gemma, die onverdroten vervolgde: ‘Dit terwijl twee jaar geleden werd afgesproken om die term in die context niet meer in de mond te nemen. Het langdurig negatief publiceren over motorclubs leidt uiteindelijk tot een daling van de omzet van motorverkopers.’ Gemma vond dat clubs als de Hells Angels geen motorclub genoemd meer moesten worden. Waarmee duidelijk werd dat Gemma Warmerdam, die volgens het artikel ook nog motorlessen volgde feitelijk een lobbyiste is, die haar tentakels tevens uitstrekt naar de politiek. De partij D66 wel te verstaan.

Omgekeerd zou je kunnen redeneren dat D66 als politieke partij niet alleen, via Gemma Warmerdam, meedoet aan het stigmatiseren en criminaliseren van motorclubs, maar ook betrokken is bij het verkopen van die stigmatisering aan de motorverkopers. Ook weer via La Warmerdam. Dat van dit discriminatoire beleid ook veteranen de dupe zijn, hoeven wij niet meer uit te leggen. Veteranen die medailles hebben verdiend, maar die van sommige burgemeesters niet krijgen omdat zij lid zijn van een totaal niet verboden motorclub. Vergelijk dit eens met andere weigerambtenaren, die op staande voet ontslagen kunnen worden wanneer zij weigeren mensen van gelijke sekse in de echt te verbinden.

Gemma Warmerdam is dus een politica van D66, die zeer actief meedoet aan het ongenuanceerd discrimineren en stigmatiseren van andere mensen. Zeg maar een soort vrouwelijke D66-Trump. (Sorry, Donald) Dupont heeft hier de hele regenachtige zomer op gebroed en kwam gisteravond tot de ontdekking dat bij D66 niet alleen Gemma Warmerdam rondloopt met een discutabele staat van dienst.

Sinds eind vorig jaar is een zekere Frank Candel voorzitter van de landelijke thema-afdeling Zorg en Welzijn van D66. Op de website van de partij staat één van zijn bijzondere uitspraken: ‘Als voorzitter van de Thema Afdeling Zorg & Welzijn zie ik het tot onze belangrijkste opgaaf kennis en kunde bij elkaar te brengen en daar een paar heldere hoofdlijnen uit te halen die richtinggevend zullen zijn voor de inzet van D66.’ Een beetje een abstracte uitspraak waarmee je eigenlijk elke kant op kunt. We zullen dus onze eigen kant maar eens op gaan.

‘Kennis en kunde’, zegt Candel hier, alsof hij net op het punt staat een geweldig kado uit te reiken. In het verleden duikende van Candel komen wij al snel bij de diepere oorzaak van zoveel ‘kennis en kunde’. Frank Candel was namelijk voorzitter van de raad van bestuur van Intermetzo. Voor de lezers die dat niet snappen: Intermetzo heette vroeger LSG-Rentray en is ontstaan uit het samenvoegen van een groot aantal kleinere zorgaanbieders, waar jongeren vooral werden opgevangen en soms behandeld.

Door al die samenvoegingen beschikte Intermetzo bijvoorbeeld over de Rekkense Inrichtingen, welbekend, en een heuse jeugdgevangenis in Lelystad. Onder anderen, want bijna over het ganse land vinden we afdelingen en dependances van deze jeugdzorgreus. Dat onder anderen geld ook zeker voor Candel himself, want deze hardwerkende D66’er was ook bestuurslid van talloze andere organisaties. Zoals bijvoorbeeld van Jeugdzorg Nederland. En dat was wel een beetje opmerkelijk. Want Jeugdzorg Nederland kon besluiten dat een jongere naar een instelling moest om daar te worden behandeld, terwijl Intermetzo juist jongeren behandelde. En bij beide organisaties bekleedde Candel, tegelijkertijd, een bestuursfunctie. Belangenverstrengeling?

Vanaf januari 2016 werkt Candel als adviseur voor het adviesburo Andersson Elffers Felix (AEF). AEF geeft de overheid en overheden adviezen. Bijvoorbeeld wanneer een wethouder de fout is ingegaan kan een gemeente AEF inhuren om de zaak te beoordelen en een advies te geven. AEF is dus een betaald en hopelijk onpartijdig adviseur van de overheid. Zij zullen objectief zijn in hun beoordeling en advies. Daar hoop je als overheid tenminste op. Maar we weten nu dus dat in ieder geval Frank Candel niet onpartijdig is, hij werkt namelijk voor een politieke partij.

Maar wij gaan verder. Intermetzo lijkt als zorgreus een degelijk bedrijf. Ze kopen links en rechts andere, soms grote zorgbedrijven op, en zullen dan ook wel ‘kredietwaardig’ zijn. Ja, anders kan je al die bedrijven toch niet kopen? Hoewel uit voorgaande jaarverslagen al bleek dat er tekorten waren bij Intermetzo, werd in het voorjaar van 2016 heel duidelijk dat Intermetzo op omvallen stond. Toen was Candel al weg, maar in 2015 was hij er nog wel. Wist Candel niet dat er financiële problemen waren? Blik op Nieuws op 28 april 2016 hierover: ‘Uit jaarverslagen over 2012 en 2013, blijkt dat de instelling al verlies draaide.’ Dat moet de voorzitter van de raad van bestuur toch hebben geweten? Er was dit jaar enige spekulatie dat het tekort niet te wijten was aan mismanagement, maar dat het nieuwe zorgsysteem te verwijten was. Maar in 2012 en 2013 was dit nieuwe zorgsysteem nog helemaal niet van kracht.

Zorg en Welzijn bericht hierover op 28 april 2016: ‘Volgens koepelorganisatie Jeugdzorg Nederland is er sinds het overhevelen van zorgtaken van de rijksoverheid naar gemeenten begin vorig jaar, een enorme administratieve rompslomp ontstaan.’ Een andere organisatie, Jeugdzorg Nederland, neemt het hier dus op voor Intermetzo. Het is allemaal de schuld van het nieuwe zorgsysteem. Vergeten wordt dat het nieuwe zorgsysteem in 2012 en 2013 nog helemaal niet in gebruik was. Wie zegt dan zoiets? Wie was ook alweer bestuurslid van Jeugdzorg Nederland? Juist, Frank Candel, die ook voorzitter was van de raad van bestuur van Intermetzo. En nu een D66-petje op heeft. Die vele petten zagen we ook al bij Gemma Warmerdam, ook al van D66.

Maar wij willen Frank Candel niet onnodig aan zijn haren voor het voetlicht slepen. Want er is meer aan de zorghand. We noemden al het jaarverslag van 2012. Daar waren blijkbaar al tekorten. Skipr finance berichtte hierover op 7 mei 2012 het volgende: ‘LSG-Rentray betaalt tonnen voor ontslagen!’ Het kwam zo dat er twee heren zaten in de raad van bestuur van LSG-Rentray. Naast enkele andere personen natuurlijk. Maar deze twee heren waren Frank Candel als voorzitter en dus eindverantwoordelijke, en Henny Lodewijks. Henny Lodewijks was al jaren in dienst bij Rentray en verliet het bedrijf nu. Een royale schadeloosstelling was het gevolg. Een mooi afscheidsfeest was een ander gevolg. Staatssecretaris Teeven en Tjibbe Joustra waren ook uitgenodigd op het feest en hielden zelfs een toespraak. Zulke goede vrienden en contacten hebben die mensen van Rentray.

De volgende dag spoedde een goed uitgeslapen Lodewijks zich naar zijn werk. Zijn werk? Ja, bij LSG-Rentray. Hij was namelijk onmisbaar en was nu als ZZP’er opnieuw in dienst getreden bij dit mooie bedrijf dat zoveel goeds doet. En in zo’n slechte financiële situatie verkeerde. Inmiddels zit Henny Lodewijks in de raad van commissarissen van Woonbedrijf Ieder1. Op 11 juni 2015 schreef De Stentor over dit bedrijf: ‘Miljoenenverlies voor woningcorporatie Ieder1.’ Besturen zit de heren in het bloed, zult u zeggen. Sinds januari 2015 werkt Lodewijks ook nog voor De Parabool. De Stentor berichtte over De Parabool op 28 april 2016: ‘Jan Besten verdiende afgelopen jaar als directeur van zorginstelling De Parabool meer dan de maximumbeloning, die voor bestuurders van zorginstellingen geldt.’ Lodewijks is bij De Parabool voorzitter van de raad van toezicht. Toezien? Hij stond erbij en hij keek er naar?

Candel vindt het dus eigenlijk geen enkel probleem zijn collega Lodewijks royaal af te kopen. Ondanks kamervragen die destijds over de zaak werden gesteld, draaide Candel deze zaak niet terug. En de onschuldige Lodewijks, die zijn ontslag goed verwerkte, raakte daarna nog bij andere soortgelijke zaken betrokken. Zaken waarbij je je afvraagt of het wel netjes is gegaan.

Er staat bovendien een artikel op een Facebookpagina (https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=281377668709850&id=241616186019332) over een Facebook-oproep van Candel een klusjesman te steunen, die werd verwijderd nadat er op een andere Facebookpagina over werd geschreven en waarbij werd gesuggereerd dat het wellicht ging om een zwart werkende klusjesman. Candel verwijderde gehaast de oproep op zijn pagina en inmiddels is onduidelijk of het wel of niet ging om zwart werk. Voor een D66’er en voorman van zoveel maatschappelijke organisaties zou dat wel ongepast zijn.

Inmiddels staat Intermetzo op het punt overgenomen te worden door Plurijn, weer een andere gigant in de zorgsector. Die wel geld hebben blijkbaar. Nu nog wel. Zorgorganisaties worden te pas en te onpas overgenomen en weer afgestoten. Personeel wordt te pas en te onpas wegens reorganisaties heen en weer geslingerd tussen de ene en de andere lokatie en tussen werken en ontslag. Op de Facebookpagina van Internetzo staat onder een groot kleurig logo een advertentie voor leuke banen in de zorg. Intermetzo neemt weer mensen aan! De reacties onder de advertentie liegen er niet om. Veel ontslagen mensen vragen zich af of de ontslagenen nu weer worden aangenomen.

Pfoe! Wat een ingewikkelde structuren om uit te leggen aan de onwetende lezer die straks misschien wel op D66 zal stemmen omdat hij zo hoopt op een verantwoorde zorg en een fatsoenlijk beleid. We gaan dus nu weer terug naar het begin van ons verhaal. Gemma Warmerdam die voor motorverkopers lobbiet en motorclubs stigmatiseert en tevens D66-actieveling is. Blijkbaar vindt D66 het geen enkel probleem om mensen die de vrijheid van anderen willen inperken zonder geldige juridische redenen, alleen om daarmee de motorverkopers een financieel voordeel te doen, kaderlid te maken. En blijkbaar vindt D66 het ook geen probleem om een meneer die het heeft over ‘kennis en kunde’ in de jeugdzorg aan te stellen als voorzitter van de D66 landelijke Zorg en Welzijn thema. Ook niet wanneer blijkt dat die meneer zijn ‘kennis en kunde’ heeft uit het bedrijf dat nu in grote problemen verkeert en waarvan de problemen zijn ontstaan tijdens zijn voorzitterschap.

Dat die meneer ook werkt voor een onpartijdig adviesburo dat overheden adviseert, terwijl hij niet onpartijdig is en zelfs medeverantwoordelijk is voor de ontstane situatie bij Intermetzo, is een ander verhaal. De man die het heeft over ‘kennis en kunde’, was voorzitter van de raad van bestuur van een zorggigant die op omvallen staat en waar personeel naar eigen zeggen slecht werd behandeld, en kan nu adviezen geven aan overheden met als specialisatie de zorg. Ja, of is Frank Candel gewoon weggepromoveerd?

We weten nu in elk geval iets meer van de capaciteiten van D66 waar het gaat over motorclubs en jeugdzorg.

Vandaag bericht de NOS ons dat er twee ‘lekkende’ agenten zijn opgepakt in Heerlen. De twee, een man en een vrouw, hebben vertrouwelijke informatie gelekt in verband met een onderzoek naar een liquidatie vorig jaar.

Nou moeten wij even nadenken, want wij willen liever geen overhaaste conclusies trekken. Heerlen? Ligt dat in Limburg? Een korte blik op de kaart leert ons dat dat inderdaad het geval is. Lekkende agenten dus in Limburg. Limburg, de provincie waar de coffeeshops gesloten moesten worden van de burgemeesters om overlast te voorkomen. Limburg, de provincie waar het onkruid welig tiert en waar burgemeesters enorm ageren tegen motorclubs, maar waar de geruchten over corruptie onuitroeibaar blijken.

En Heerlen? Is de burgemeester van Heerlen niet ‘Riding’ Ralf Krewinkel? De held van het verzet tegen motorclubs? Nog een paar maanden geleden kwam Ralf in het nieuws omdat een niet nader genoemde motorclub zich wilde vestigen in het dorpje. Nou, en dat kon niet hoor, vond onze Ralf. Hij wilde alleen tegen niemand vertellen om welke motorclub het ging. De gemeenteraad wist het niet, de clubs zelf ook niet, maar Ralf wel. Ralf had namelijk ‘informatie’ gekregen. Waarschijnlijk van de politie. Daar is Ralf namelijk korpschef van. Ook van die lekkende agenten trouwens. Daar is Ralf ook korpschef van.

De strijd van de eenzame held ging zelfs zover dat hij een maandje geleden weigerde een medaille uit te reiken aan een veteraan. Deze veteraan had namelijk net als onze Ralf iets gedaan voor dit land. Nee, het was geen corrupte diender, hij had ook niet gelekt. Nee, en hij was ook nooit genoemd in een zaak van burgemeesters die afspraken maakten met projectontwikkelaars. En nee, hij had ook nooit op het terras gezeten van Café Suus, u weet wel, dat café met de raadselachtige vergunningen van de dochter van Jos Som dat zich naast het onterecht gesloten clubhuis van de Hells Angels bevind. Nee, maar de veteraan had wel een medaille verdiend voor zijn inzet als militair en ja, hij was lid van een motorclub.

Wacht even, nu zit ik alweer op een terras in Kerkrade, de gemeente waar ‘Riding’ Ralf wethouder was. Maar ja, nu ik daar toch ben. Begin 2015 werd daar een rechercheur uit zijn ambt gezet. Wegens corruptie. Zegt dagblad De Limburger op 22 juli van dit jaar. Kerkrade? Dat leuke dorpje waar de burgemeester de korpschef is en zo vreselijk werd bedreigd na ‘informatie te hebben gekregen’? Toch geen informatie van de politie, hopen wij? Want met die politieagenten in Limburg weet je het maar nooit.

In Limburg schijnt het zelfs zo enorm erg te zijn, dat hele binnensteden verboden worden voor leden van motorclubs nadat de politie informatie over die motorclubs heeft verspreid. Geen lekker Limburgs biertje op een terrasje in Sittard dus. Ook niet in Geleen. Ook geen alcoholvrij biertje omdat er nog een stukje gereden moet worden. Nee, jongens, Limburg is alleen gastvrij wanneer je lid bent van een andere club. De Blue Knights MC bijvoorbeeld. Die zijn wel welkom. Op terrasjes. Maar ze kunnen zelfs een hele Villa Eikhold afhuren. Villa Eikhold? Ja, dat partyhuis in Heerlen. Maar ja, dat zijn natuurlijk ook agenten daar bij de Blue Knights MC. En u weet het, de politie is je vriend!

Begrijpt u het nog?

Al ruim een jaar bericht Dupont hier over misstanden. Misstanden waarvan motorrijders het slachtoffer worden, maar ook veteranen of mensen die gewoon iets anders zijn. De site Justitie en Veiligheid laat ook talloze andere misstanden zien. In veel gevallen is het Ministerie van Veiligheid en Justitie, of de politie, de verantwoordelijke. Kijk eens naar het etnisch profileren bijvoorbeeld. Volgens de politie zelf is het absoluut niet zo. Onderzoekers en individuele politiemensen zeggen van wel. Ondertussen is onze overheid razend wanneer zij worden beticht van het etnisch profileren.

Al meer dan een jaar roept Dupont dat de politie liegt, rapportages overdrijft of uit zijn duim zuigt. Horeca onder druk zet om ‘afspraken’ mee te maken. Al een jaar roept Dupont dat mensen hun baan verliezen, alleen omdat zij lid zijn van een motorclub. Clubhuizen van motorclubs worden gesloten zonder reden. Gemeentes geven toe dat een sluiting onterecht was, maar de clubhuizen gaan niet meer open. Gemeentes worden als verlengstuk gebruikt door een politiekorps dat liegt, vraagt om meer bevoegdheden en intussen zijn eigen werknemers de zakken laat vullen met declaraties en vriendjespolitiek. Of ze als particuliere trendsetters laat werken.

Al meer dan een jaar roept Dupont hoe Nederland steeds meer een politiestaat wordt. Een politiestaat die corrupte burgemeesters en stadsbesturen ontziet. Een politiestaat die discrimineert en onderzoeken naar door de politie mishandelde of gedode burgers dwarsboomt.

En er is niets verandert. Nog vorige maand meende een Limburgse burgemeester dat een veteraan zijn medaille niet verdient omdat hij lid is van Satudarah. Nog deze week werden er opnieuw clubhuizen gesloten. Nog vandaag worden er bikers geweerd van terrassen en horecazaken.

Het moest er dus een keer van komen dat mensen het niet meer pikken. Uit goede bron hebben wij vernomen dat Henk Kuipers uit Emmen, de leider van de plaatselijke afdeling van No Surrender, een politieke partij is begonnen. ‘Rechtdoor’, is de naam van die partij die landelijk gaat opereren. Alleen Henk Kuipers heeft al 5000 Facebookvrienden, dus hoeveel stemmen zijn dat?

Navraag leert dat tenminste één oud-politieman (Facebookpagina Geen Stigma vandaag) lid is van de nieuwe partij. Deze oud-politieman heeft gewerkt als rechercheur bij de politie Utrecht, daarna als sectiehoofd officier van justitie bij de Centrale Verwerking Openbaar Ministerie en laatstelijk als adviseur bedrijfsvoering integrale veiligheid en integriteit bij het functioneel parket. Wel iemand dus die beschikt over een inside-kijk.

Moet dit systeem nog verbeterd worden of moet het weg? We zullen gaan zien wat de nieuwe politieke partij Rechtdoor gaat doen en vooral wat deze overheid gaat doen nu een aantal bikers de handschoen heeft opgenomen. Wij zijn benieuwd welke informatie nu op straat komt te liggen over manipulaties en leugens bij de mannen in astronautenpak. Wij zijn benieuwd wat de Tweede Kamer gaat doen met het nieuws dat de nieuwkomers gaan genereren. Waarschijnlijk gewoon doorslapen.

Een mooi artikel in de Limburger vandaag (1 augustus 2016). Werd vorige week bekend gemaakt dat er een afspraak was tussen de politie en de horeca in Sittard om geen motorrijders met clubcolors aan te bedienen, gisteren bleek iets geheel anders.

De afspraak was zogezegd tussen Horeca Nederland, de horeca in Sittard en de politie. Geen bikers met colors bedienen en deze mensen wegsturen en wanneer ze niet weggaan de politie waarschuwen. Gisteren bleek echter iets anders. Een Griekse terrashouder, horeca dus, vond het prima wanneer een aantal bikers op zijn terras plaatsnam. De heren moesten zich wel gedragen, maar dat spreekt natuurlijk voor zich.

Toen de bikers, leden van motorclub No Surrender, echter hun motoren hadden weggezet om plaats te kunnen nemen op de gerieflijke Griekse stoelen, stotterde de eigenaar plotseling dat het niet doorging omdat: ‘De politie heeft hem gevraagd de bikers niet te bedienen. Anders is hij strafbaar.’

Zonneklaar blijkt dat de politie meent te kunnen bepalen wie er bedient wordt op een zomers terras. Een afspraak met de horeca? Of een afpersing van de horeca? We kunnen vaststellen dat in ieder geval deze Griek handelt onder dwang en zeker niet uit eigen wil.

De bikers die al incognito op terrasjes zaten en ineens hun colors aantrokken, hebben ook niets verkeerds gedaan. In tegendeel. De terraseigenaren hebben die mensen netjes bedient, omdat die mensen zich netjes hebben gedragen. Toen kwamen de colors tevoorschijn en kwam de massaal aanwezige politie.

We stellen dus twee zaken vast:

1. Mensen worden beoordeelt op uiterlijke kenmerken. En dat heet in goed Nederlands: Discriminatie. En dat is bij wet verboden. Maar ja, leg de wet eens uit aan de politie!
2. Er zijn helemaal geen afspraken met de horeca in Sittard, maar de horeca wordt door de politie onder druk gezet. En dat zou ook wel eens strafbaar kunnen zijn. Zomaar horeca dwingen mensen te weigeren of weg te sturen, zonder dat die mensen iets verkeerds doen en anders zijn die horecamensen ‘strafbaar’, zoals onze dappere Griek zegt.

Tot nu toe is het een rotzomer, maar dat kan nog veranderen! Gezellig een terrasje pakken, een advocaat meenemen, je camera en daarna aangifte doen. Eens kijken of die aangifte wel wordt opgenomen, want als er in Nederland één groep is die de wet aan zijn bolle, nou ja, laars dan maar, lapt, dan zijn het onze in astronautenpak gestoken vrienden.

Naast vele actiefilmpjes van de bodycam, blogs van de wijkagent en korte filmpjes rond een bepaald thema heeft de politie ook een ‘algemene’ film gemaakt die wat langer duurt en die laat zien hoe de politie zichzelf graag ziet.

(bron: Youtube)

Het begint met een snelle montage van beelden van allerlei situaties die horen bij het politiewerk.

Op 6 seconden: Zit die agent nou in de telefoon van de geblurde brommerbestuurder te kijken? Mag dat zomaar? Of checkt hij op zijn eigen telefoon de identiteit van de burger via zo’n handige politieapp? En waarom staat het politievoertuig pontificaal op het fietspad?

Op 16 seconden: Wanhopige moeder stond echt huilend bij politievrouw op de stoep. Bij haar thuis? Had een van de kinderen misschien weer een exorbitant hoge boete gekregen?

Op 19 seconden: De kern van het verhaal. ‘Wie ben ik dat ik dit doen mag?’ Tegen wie heeft deze spreker het? Minister Van der Steur? Hoe kan een burger misbruik maken van de rechtsstaat? Of heeft hij het over zichzelf? Het lijkt alsof het hier gaat om het modebegrip ‘ondermijning’, waarbij politie en OM structureel de grenzen van de rechtsstaat opzoeken en overschrijden. Is dat waar de politie het voor doet? Hoe kan het dat iemand die in beeld de politie vertegenwoordigt er mee wegkomt het begrip rechtsstaat te verwisselen met het begrip politiestaat? Meteen erna actie: minder dan 3 seconden waarin een arrestatieteam iemands huisvrede breekt.

Op 28 seconden: Aanpak van kindermisbruik, daar kan niemand tegen zijn. Kinderporno komt altijd van pas als er weer burgerrechten of mensenrechten opzij worden gezet. Deze politieman heeft het zwaar, zoveel is duidelijk.

Op 34 seconden: Artikel 1 van de grondwet is heel kort te zien, maar als het woord discriminatie in beeld komt, volgt een snelle ‘fade to black’. Waarom is er niet anderhalve seconde extra uitgetrokken om de hele tekst voor de kijker leesbaar te maken? Wie maakt dit soort keuzes?

Op 1 minuut 3: Versleuteling van harde schijven wordt gelinkt aan kinderporno.

Op 2 minuut 3: Een groep die zich schuldig maakt aan vernieling heeft volgens de buren een facebookaccount aangemaakt. Wat doet dat er precies toe?

Op 2 minuut 14: ‘In Nederland wordt veel geproduceerd’. Het gaat weer over kinderporno. Vanzelf gaan de gedachten naar Robert M. die jarenlang ongemerkt in Nederland kinderporno produceerde. Nadat de Amsterdamse politie in 2008 weigerde aangifte tegen hem op te nemen, kon hij tot eind 2010 doorgaan. Heeft de politie hier conclusies uit getrokken?

Op 3 minuut 30: Nederlands onderzoek leidde tot arrestatie van de Australiër Peter Gerard S. in de Filippijnen, verdacht van moord en verkrachting van kinderen. In diverse kranten is te lezen dat het dialect dat in zijn filmpjes te horen was de doorslag gaf. Waarom wordt hier dan gezegd dat ‘er een IP adres uitrolde’? Of horen we nu eindelijk de werkelijke toedracht?

Op 3 minuut 47: Team Bravo komt in actie tegen verdachten die gaan rijden op de A1 in oostelijke richting. Een politiefoto van een man met mediterrane trekken wordt zichtbaar op het scherm. Instructie voor vertrek, helikopter de lucht in, en er op af. De coordinaten van de heli, onder in beeld, geven hele andere locaties: een oprit van de A27, een stukje A12 en uiteindelijk de arrestatie bij afrit 10 van de A2: Nieuwegein Zuid. Het is hel goed mogelijk dat van de succesvolste actie van team Bravo geen beeld bestaat, of niet naar buiten mag. Maar er is geen aanwijzing dat op die plek werkelijk een aanhouding heeft plaatsgevonden. Hoe heeft de politie dit in scene gezet? Waren alle andere voertuigen in beeld ook van de politie? Zou de politie niet beter moeten oppassen met het verkeer op de A2?

Wat is de bedoeling van dit filmpje? Waarom gaat het niet over motorjasjes of hennepteelt, wat toch topprioriteit heeft? Of over etnisch profileren dan wel multicultureel vakmanschap? Of is dat niet ‘waar ze het voor doen’? Hoeveel heeft deze film eigenlijk gekost?

Op 1 juni 2016 eindigt Ward Ferdinandusse zijn column in NRC.nl met de volgende zin: ‘Waarom worden leden van dit soort groepen niet aan de grens geweigerd, net als in Canada en Amerika gebeurt? De motorbende is hier al groot genoeg.’ Ward heeft het hier over leden van motorclubs en niet over leden van motorbendes. Want Ward, als officier van justitie in Rotterdam en bijzonder hoogleraar internationaal strafrecht aan de Universiteit van Groningen, weet natuurlijk dondersgoed dat er in Nederland helemaal geen motorbendes zijn. Er zijn wel motorclubs en er is er nog geen enkele verboden.

Het is jammer dat Ward zo tekeer gaat in zijn column. Als officier van justitie is dat nog wel enigszins goed te praten, maar als hoogleraar natuurlijk helemaal niet. Een leraar moet onderrichten en niet zijn eigen mening opdringen aan zijn leerlingen. Het zegt dus wel iets over de onderwijzende capaciteiten van Ward. Ward sluit zijn artikel af met die zinnen over het weigeren van buitenlandse leden van motorclubs dus. Teruglezende heeft hij het ter illustratie van zijn frustraties voornamelijk over incidenten in het buitenland. Hij noemt daarbij incidenten als vechtpartijen en mishandelingen in Duitsland en Griekenland door Canadezen en Duitsers.

In Nederland zijn aanmerkelijk minder incidenten en de incidenten die er zijn schrijft Ward over uit de krant. Wanneer kranten schrijven over een kandidaat-lid van de Hells Angels die een café in brand steekt, dan is dat volgens Ward zo. Wanneer de politie in Valkenswaard wordt aangevallen met boksbeugels, dan is dat zo volgens hoogleraar Ward. Ook wanneer het om één Bandido gaat met één boksbeugel. Wanneer er her en der handgranaten worden gegooid volgens de pers, dan is dat ook waar, volgens de objectieve Ward. Tsja, een abonnement op De Telegraaf brengt misdaadjournalist en oud-politieman John van den Heuvel veel dichterbij.

Dat een boos burgermannetje door zijn luxaflex heen gluurt naar het kabaal op straat van een aantal scooterrijders die indruk willen maken op zijn minderjarige dochter, is één ding. Dat een officier van justitie en hoogleraar zich zo laat leiden door de krant is een jammerlijk gevolg van tunnelvisie. Een fenomeen waarvoor vaak vergeefs wordt gewaarschuwd op politiescholen. Jammer is ook dat Ward als hoogleraar ook rechtenstudenten meeneemt in de kruistocht tegen motorrijders. De strijd wordt op alle fronten gevoerd. Kletspraatjes uit de krant worden als waarheid door hoogleraren gevoerd aan studenten die straks als officier van justitie of als rechter aan de slag zullen gaan.

Wat de hetze van mensen die beter kúnnen weten, en het waarschijnlijk ook wel beter weten, kan veroorzaken illustreert het volgende trieste geval. De Limburger bericht op 3 juni 2016: ‘De gemeente Heerlen heeft deze week de uitreiking van een onderscheiding voor oud-militairen afgelast omdat een van de gedecoreerden lid is van de motorclub Satudarah. De veteranen zouden in het stadhuis van burgemeester Ralf Krewinkel een draaginsigne krijgen als eerbetoon voor de tijd dat ze in Libanon dienden. Toen de gemeente lucht van kreeg van de achtergrond van een van de veteranen, ging de ontvangst niet door.’

Ralf is de tovenaarsleerling van burgemeester Jos Som uit Kerkrade, die al jaren roept tegen motorclubs. In zijn gemeente mag wel een politiemotorbende een jaarlijkse bijeenkomst houden in Villa Eikhold, maar een echte veteraan krijgt van deze onwerkelijke man geen onderscheiding en geen hand. Je bent veteraan of je bent het niet, zou je toch zeggen? Voor Krehwinkel gaat dat niet op. Teveel in de krant gelezen, naar lieden als Ward Ferdinandusse geluisterd of meegedeeld met Jos Som? Het resultaat is er niet minder triest om. Hevige protesten van het Veteraneninstituut blijven vooralsnog uit en ook dat is jammer.

En om nog even terug te komen op de praatjes van Ward. Buitenlandse leden van motorclubs weigeren aan de grens? Op wat voor grond? En hoe weet je of iemand lid is van een motorclub? Een club die niet is verboden? Maar in één ding heeft Ward wel weer gelijk: leden van motorclubs komen inderdaad Canada, de VS, Australië en Nieuw-Zeeland niet in. En de reden? Alleen omdat die mensen lid zijn van een club die niet is verboden, worden zij bij aankomst op eigen kosten gedeporteerd. En hoe weten die landen dat iemand lid is van een motorclub? Omdat dat al in eigen land, ook in Nederland, door de politie wordt geregistreerd in een niet-aangemelde databank en daarna doorgeklikt aan het buitenland. Mensen dus die geen strafbare feiten hebben gepleegd en geen lid zijn van een verboden organisatie worden gelijk gesteld met terroristen en aan de grens geweigerd en gedeporteerd op eigen kosten. Mede dankzij mensen als Ward.

Ik weet niet of een hoogleraar strafrecht alleen de droge letters van de wet onderwijst of ook ingaat op ethische gronden. De wet is er voor de mens, de mens is er niet voor de wet. En dat was in het Derde Rijk wel anders.

19 april 2016 sloeg de politie weer een grote slag in de strijd tegen de ondergrondse krachten van het kwaad die een ondermijnende invloed zouden uitoefenen op de nietsvermoedende burgers in de bovenwereld. ‘Politie rolt groot communicatienetwerk voor criminelen op’ meldt RTL nieuws. Politie.nl: ‘Groot crimineel communicatienetwerk uit de lucht‘. En ook Hart van Nederland doet een duit in het zakje in versie 2 van het filmpje over de inval in een woonwagenkamp in Den Haag, eigenlijk voor een groot drugsonderzoek:

(bron: Hart van Nederland)

Op 0:07 defensie is weer van de partij om geheime ruimtes op te sporen, en die worden ook gevonden.

Op 0:15 woordvoerder Thomas Aling zegt dat er ‘daar’ uitgebreid is gezocht en dat er in de woningen onder andere administratie en tienduizend – of tienduizenden, hij praat wat onduidelijk en deze inval heeft politie.nl niet bereikt, dus we kunnen het niet checken – aan cash is gevonden. Maar niets dat er op wijst dat deze spullen ook in de geheime ruimtes werden verstopt. Je zou denken van niet, want de kans om te bewijzen dat het zoeken naar geheime ruimtes iets oplevert, laat de politie niet zomaar lopen, dunkt me.

Op 0:20 Aling gaat verder: een geldtelmachine, een sealmachine en gebruikte en nieuwe Blackberries. Alles goed en wel, maar hier wordt een inval gedaan in een groot drugsonderzoek, militairen en politiemensen doorzoeken woningen en vinden helemaal niets wat verboden is. Zoals drugs bijvoorbeeld.

Op 0:34 Aling legt uit dat Blackberries worden gebruikt door ‘criminelen’ die daardoor ‘onder de radar’ blijven en niet kunnen worden afgeluisterd. En hij is blij dat in elk geval deze telefoons nu niet door criminelen kunnen worden gebruikt. Dat wil natuurlijk zeggen, tot justitie ze weer moet teruggeven. En als je inval helemaal geen verboden spullen oplevert, waarom ga je er van uit dat ze voor crimineel gebruik bedoeld zijn?

De politie zegt al langer dat de communicatie via Blackberry is gehackt, maar dat klopt niet, zegt ook het bedrijf Blackberry. Het lukt alleen wanneer de gebruiker slordig is geweest met de wachtwoorden of de instellingen van het apparaat. Dat er dus hele servers zijn gekopieerd zal wel kloppen, maar dat de politie nu zicht heeft op de criminele communicatie is weer zo’n typische overdrijving die enerzijds de gewone burger het idee geeft dat de politie met iets zinnigs bezig is, en anderzijds de boevenbendes weer aan het twijfelen moet brengen.

Dan de arrestatie van een ‘criminele facilitator’. Dat is iemand die zijn beroep uitoefent, waar dan volgens de politie criminelen baat bij hebben. In dit geval de eigenaar van het Nijmeegse bedrijf dat anonieme communicatie aanbood. Er is een wapen bij hem gevonden. Mogelijk had hij een vergunning, dat wordt in het midden gelaten. Ze gaan kijken of hij kan worden gepakt op witwassen; of hij geld heeft aangenomen, als betaling voor de telefoons, waarvan hij had moeten vermoeden dat het crimineel geld was. Of hij dus zijn klanten heeft gescreend op waar ze hun geld vandaan hebben. Want verkopen van Blackberries en anoniem communiceren is niet verboden.

Verder suggereert de politie in het eigen persbericht  dat het netwerk helemaal niet uit de lucht is gehaald, alleen gekopieerd. De 19.000 gebruikers krijgen een bericht dat de politie gaat proberen hun data te lezen, tenzij betrokkenen verschoningsrecht hebben. Dat moeten ze dan even doorgeven.

En nu heeft de politie dus met PGP versleutelde gegevens van 19.000 Blackberry-gebruikers, die niet leesbaar gemaakt kunnen worden. De Nijmeegse Blackberry-handel zal wel de bestuurlijke treiteraanpak over zich heen krijgen, zoals de Amsterdamse pizzeria die de verkeerde klanten had.

Maar het raarste is natuurlijk dat in de tijd dat dit onderzoek liep, Whatsapp versleuteling heeft ingebouwd. 9,4 miljoen mensen in Nederland kunnen nu anoniem berichten sturen. Is Whatsapp nu ook een ‘criminele facilitator’? Had de politie dit hele circus niet beter kunnen afblazen?

Vrijdag 18 maart is het zover. Dan wordt in de mediaplaza van de Jaarbeurs Utrecht de ‘dag van de ondermijning’ gehouden. Toegangsprijs 395 euro. ‘Ondermijning is een steeds groter wordend maatschappelijk probleem.’ stelt Landelijk hoofdofficier van Justitie mr. G.W. (Gerrit) van der Burg, die de dag mag openen, op de website. Dat is logisch, want het OM kan moeilijk zeggen dat ze bezig zijn met zomaar wat dingetjes die er niet toe doen. Hoeveel het toeneemt zegt hij er niet bij. In mei 2015 zei hij bij Nieuwsuur nog: ‘Het is een probleem waarbij niemand precies kan zeggen hoe groot het is.’ Uit die Nieuwsuur-uitzending, die overigens nadere bespreking verdient, blijkt ook niet hoe groot het ondermijningsprobleem dan wel is.

Ondermijning is al een paar jaar het toverwoord in de justitiewereld. Criminelen uit de onderwereld maken gebruik van diensten in de ‘bovenwereld’. Daarmee wordt deze ‘bovenwereld’ ‘ondermijnd’. Deze criminelen werken nooit alleen, ze zitten in een ‘crimineel samenwerkingsverband’ oftewel CSV. Er zijn targets gesteld hoeveel CSV’s er moeten worden opgerold. En dan gaat het niet vooral om veroordelingen, maar vaak ook om mensen het leven zuur te maken door een fiscale voorkeursbehandeling, zegt Van der Burg in Opportuun van oktober 2014.

De termen CSV of ondermijning staan niet in het wetboek van strafrecht. Targets over werkelijke strafbare feiten die de politie voor de rechter heeft gebracht zijn nooit gehaald. Misschien daarom wordt nu gekozen voor het treiteren van groepen mensen die worden ingedeeld bij ‘de onderwereld’. Met behulp van welwillende mediaconnecties wordt het fictieve probleem extra aangedikt.

Mensen die aangifte hebben gedaan van inbraak, beroving of verkrachting moeten wachten, want de politie vindt het belangrijker om hun zelfverzonnen vijand aan te pakken. Of deze aanpak leidt tot veroordelingen, en of het in het wilde weg beslag leggen op allerlei bezittingen voor de rechter stand houdt, is van later zorg. Het lijkt belangrijker de vastgeroeste politieorganisatie weer een doel te geven, waarbij de hele maatschappij, of in elk geval de hele overheid moet meedoen in deze mythologische strijd tegen het kwaad.

Maar goed, dag van de ondermijning dus. Behalve mr. Van der Burg en wat politiemensen is ook de private veiligheidsbranche vertegenwoordigd. Bijvoorbeeld Wendy van der Krift, die mede-eigenaarschap van een bedrijf dat veiligheid verkoopt aan gemeenten weet te combineren met de functie van teamchef bij de nationale politie. En die uit dien hoofde natuurlijk nooit zal zeggen dat het wel meevalt met die ondermijning. En haar eigen dubbelfunctie, ondermijnt die dan niet de geloofwaardigheid van de politie? Verder twee heren van de FIOD over hun ‘afpak-app’ (helaas niet openbaar verkrijgbaar), een entrepreneur in intimiteit en verleiding en een NLP-master die hardnekkige weerstanden (‘mogen we dit wel doen?) weet te doorbreken.

In het vuur van de strijd is intussen elke motorclub in de ogen van justitie een ‘outlaw motorcycle gang’ geworden en iedereen met een paar wietplanten behoort tot de ‘ondermijnende en georganiseerde misdaad’. Is de grootste ondermijning hier niet de ondermijning van de rechtsstaat?

Trivium 4 was een internationale politieactie tegen ‘mobiel banditisme’, waar we van weten omdat Hart van Nederland er een item over maakte. Het is internationaal omdat het wordt georganiseerd door de vereniging van verkeerspolitiemensen TISPOL. U las dit eerder. Drijvende kracht achter de Trivium-acties is de Britse West Midlands Police, die kennelijk de middelen heeft om zulke operaties op te tuigen. Ook op het audiovisuele vlak zijn ze nogal actief. Uit dit filmpje blijkt dat Trivium 5 intussen heeft plaatsgevonden, ook in Nederland:

(bron: TISPOL)

Op 0:18 Trivium richt zich op buitenlandse weggebruikers. Mag de politie discrimineren? Hoe verhoudt dat zich met het gelijkheidsbeginsel? Is er een Nederlandse bestuurder die hier van af weet en er verantwoordelijk voor is? Als Trivium in twaalf landen tegelijk speelt, wie is dan een buitenlandse weggebruiker?

Op 0:34 begint een opsomming van wat Trivium allemaal bestrijdt. Gestolen voertuigen lijkt nogal logisch voor verkeerspolitie. Maar schijnhuwelijken? Als een auto met buitenlandse nummerplaten van de weg wordt gehaald, gaat Europol dan het huwelijk van de inzittenden checken? En als ze niet getrouwd zijn? Draaien de verkeersagenten dan de checklist mensenhandel af?

Op 0:45 blijkt dat deze ‘moodclip’ is samengesteld uit allerlei eerdere filmpjes. Deze helicopter komt uit een item van de Belgische RTBF, zien we linksboven.

Op 0:47 gaan ze helemaal los. Waar komen deze wild west beelden vandaan? Moet dit laten zien hoever TISPOL gaat voor een veilig verkeer?

Op 1:10 zien we dat Trivium 4, dat in de zomer van 2015 liep, 1801 ‘intelligence’ rapporten heeft opgeleverd. Met wie worden die allemaal gedeeld? West Midlands Police? Europol? Wie gaat daar over?

Op 1:16 is het weer menens. Een auto met Britse nummerplaat, wordt door Britse politie van de weg gedrukt. Het zal West Midlands Police zijn geweest, gok ik. Waren de inzittenden buitenlands? Gebeurde dit wel tijdens een Trivium operatie of waren dit gewoon mooie beelden die ze nog hadden liggen?

Op 1:22 ‘Success boosted by effective partnerships’ staat er. Het lijkt dat binnen TISPOL elke keer opnieuw wordt gekeken wie er mee mogen doen. Wie er nog een potje geld en FTE heeft hiervoor.

Op 1:29 Deze verkeersagenten rammen ook deuren in. Wat zien we hier? Is dit Trivium?

Op 1:44 wordt er weer op gehamerd dat het om buitenlandse daders gaat en dat de partners zijn: Britse vreemdelingendienst, belastingdienst en Britse RDW. Etc. Zij delen data snel. Ook met de andere landen die meedoen? En mag dat?

Op 1:51 wordt duidelijk dat dit de toekomst is. Echt? Discriminerende controles op buitenlanders door heel Europa, gecoördineerd vanuit de West Midlands Police?

TISPOL is begrijpelijkerwijs nogal enthousiast over Trivium 5. ‘Trivium 5 is the most ambitious and far-reaching yet’  staat er te lezen. Ook in Nederland liep deze actie, maar nog steeds buiten de waarneming van Politie.nl. Ook Europol heeft niets over Trivium 5 op de site staan, wat vreemd is voor een organisatie die verantwoordelijk zou zijn voor het verzamelen en delen van ‘intelligence’. Wel plaatste Europol een link naar West Midlands Police op Facebook, wat het beeld versterkt van een los samenwerkingsverband. Los van beleid, ongecontroleerd.

Wie is hier verantwoordelijk voor? Wat kost het? Wie betaalt het?

Een vervelend begin van het jaar voor de bestuurders van vrij Nederland. Ten eerste kwamen de media met verontrustend nieuws over de inzet van verkeerscontroles die worden misbruikt voor opsporing. De NOS meldde op 21 december 2015 met enige tegenzin: ‘De politie mag voortaan geen verkeerscontrole meer gebruiken om een verdachte aan te houden. Dat heeft het gerechtshof in Amsterdam bepaald. Het hof behandelde een zaak waarbij tijdens een zogeheten dynamische verkeerscontrole in een auto bijna een kilo wiet was gevonden. Bij deze vorm van controle volgen politieagenten in burger de auto van de verdachten. Vervolgens laten agenten in uniform de wagen stoppen onder het mom van een verkeerscontrole. In werkelijkheid wordt dan informatie over inzittenden en hun eventuele criminele achtergrond nagetrokken. Het hof vindt dat de politie zich schuldig heeft gemaakt aan ‘misbruik van recht’. Verkeerscontroles hebben een ander doel dan het doen van opsporingsactiviteiten, zo oordeelt het hof. Daardoor is het bewijs onrechtmatig verkregen en is de verdachte vrijgesproken.’

De oplettende lezer zal vermoeden waar wij heen willen met deze uitspraak. Het is namelijk al enige jaren goed gebruik bij de politie om motorrijders die de colors van een motorclub op hun rug hebben aan te houden tijdens een ‘algemene verkeerscontrole’. Duidelijk werd dat deze controles alleen werden bedoelt om de identiteit en de motorkenmerken te controleren om opgenomen te worden in een niet door de politie aangemeldde, dus illegale, databank waarin alle leden van MC’s. Verkeerscontroles hebben een ander doel dan het doen van opsporingsactiviteiten, zo oordeelde het hof. Vragen beantwoorden als: ‘Waar gaat u heen?’, ‘Waar komt u vandaan?’, ‘Wat is uw functie binnen de motorclub?’ vallen natuurlijk ook niet onder een verkeerscontrole. Deze uitspraak betekent feitelijk dat de politieagent op zoek naar onverlaten niet zomaar meer een ‘algemene verkeerscontrole’ mag houden voor één enkel voertuig omdat daar toevallig een lid van een MC in of op rijdt. We zullen zien of er voor MC’s toch uitzonderingen gemaakt gaan worden. Dat zou namelijk een vorm van discriminatie zijn.

Ander heel vervelend nieuws is het feit dat gemeenten die ‘in hun maag’ zitten met leden van MC’s die ambtenaar zijn daar niet veel aan kunnen doen. Crimesite bericht daarover op 22 januari 2015 het volgende: ‘Om iemand die in zijn vrije tijd lid is van een controversiële motorclub ontslag aan te kunnen zeggen moet bijvoorbeeld bewezen kunnen worden voor een rechter dat de reputatie van een overheidsinstantie in het geding is. Verder moet het gedrag van deze persoon aantoonbaar strijdig zijn met het gemeentelijk beleid. Het is moeilijk om zulke argumenten bij een kantonrechter waterdicht te bewijzen.’ Dit aldus het oordeel van twee arbeidsrechtspecialisten die door de gemeente Amsterdam zijn ingehuurd om te bekijken hoe twee leden van de Hells Angels kunnen worden ontslagen door de gemeente. De gemeente probeert al sinds 2013 van deze twee hardwerkende mensen af te komen. Zonder resultaat.

Niet alleen de gemeente Amsterdam heeft leden van MC’s in dienst als ambtenaar, ook andere gemeenten hebben dit ‘probleem’. Het Ministerie van Defensie heeft ook diverse ‘bikers’ in dienst die niet zomaar ontslagen kunnen worden. En over reputatie gesproken: zonder de niet aflatende pogingen van de gemeenten om van die ambtenaren af te komen zou helemaal niemand op de hoogte zijn van hun bestaan. Die mensen blijken gewoon hun werk te doen, zij vallen nauwelijks op en er is verder ook niets aan te merken op betrokkenen. Erger nog is het feit dat het blijkbaar zo is dat er leden van MC’s zijn die de bestaande vooroordelen van werkloze parasiterende en criminele woestelingen eenvoudig weerleggen door zonder problemen een goede baan te hebben bij de overheid.

Om dus toch nog even te kunnen natrappen tegen mensen die: A. gewoon een baan hebben, B. hard genoeg werken om om die reden niet ontslagen te kunnen worden, C. volgens arbeidsrechtdeskundigen niet ontslagen kunnen worden, heeft burgemeester Van der Laan van Amsterdam het volgende besloten: ‘In de gemeentelijke gedragscode zal nu worden opgenomen dat het lidmaatschap van een MC niet samengaat met werken bij de gemeente.’ Want hij zal het laatste woord hebben deze volksvertegenwoordiger.

Uit beide twee voorbeelden blijkt weer eens dat de politie op onwettige basis mensen aanhoudt en controleert en dat overheidsinstanties die geen geldige juridische reden hebben om mensen te ontslaan gewoon de wet, of gedragsregels, aanpassen. Je bent dus als lid van een MC altijd wel de klos.

In eerdere artikelen schreven wij al dat het juist de politie is, die dus controles misbruikt volgens de rechter, die rapportages schrijft (op basis van feiten onder andere bijeen gesprokkelt tijdens die ‘algemene verkeerscontroles’) en daarmee gemeenten aanzet tot maatregelen tegen motorclubs. Voorts blijkt nu dat er tegen de clubs niets is te ondernemen, omdat zij door geen enkele rechter tot verboden organisatie zijn verklaard en bovendien dat er tegen individuele leden die ambtenaar zijn ook niets is te ondernemen omdat zij geen strafblad hebben en zich niet slecht gedragen. Uit tal van krantenartikelen blijkt telkens opnieuw hoe bestuurders en politici door rechters worden veroordeeld wegens fraude en corruptie. Mogen er straks geen leden van de VVD of het CDA meer als ambtenaar werken?

Onze vraag is nu: Wat is het probleem?

Op Wikipedia staat het volgende: ‘Laat Honderd Bloemen Bloeien was de slogan van een kortstondige liberalisatiecampagne in de Volksrepubliek China van 1956 tot 1957, waarin de autoriteiten kritiek aanmoedigden met, naar eigen zeggen, als doel om misstanden in het bestuur te kunnen opsporen en aanpakken.

De campagne was het initiatief van premier Zhou Enlai, maar een belangrijk deel van de partijleiding, waaronder Mao Zedong, was geschokt over de felheid van de kritiek die toen los kwam. De Communistische Partij van China ging toen snel over tot vervolging van de personen – intellectuelen, boeren en arbeiders – die deze kritiek hadden durven uiten. Het aantal slachtoffers liep in de honderdduizenden, zo niet miljoenen.

Deze vervolging was zo fel, dat velen de overtuiging zijn toegedaan dat de hele “Honderd Bloemen Campagne” alleen maar een valstrik is geweest om critici uit de tent te lokken en vervolgens in de kraag te grijpen. Mao had deze tactiek namelijk al eens eerder gebruikt, tijdens zijn periode in Yan’an. Hij noemde dit ‘Lok de slangen uit hun holen’.

Laat honderd bloemen bloeien. Het refereert dus eigenlijk naar iets moois. In de jaren tachtig en negentig van de vorige eeuw bloeiden ook honderd bloemen. Honderd bloemen? Nee, misschien wel duizend! Overal in de grote steden werden panden ontnomen aan speculanten, aan sloop, aan leegstand. De politie hakte er met de botte bijl op los, namens de machthebbers van het fatsoenlijke Nederland en er ontstond een tegenbeweging. Een tegenbeweging met politieke denkbeelden. Maar ook met zeer talrijke initiatieven. De ‘Honderd Bloemen’.

In kraakpanden werden kunstateliers gevormd, waar jonge kunstenaars experimenteerden. Er werd muziek gemaakt. De kraakbeweging bracht schrijvers voort. Dichters. Er werd geëxperimenteerd met een geldloze maatschappij. Er kwamen kleine drukkerijtjes. Journalisten van vandaag schreven hun eerste stukken in een kraakpand. Met kaarslicht en achter een dichtgespijkerd raam. Onderzoekscollectieven sprongen tevoorschijn. Om de overheid te onderzoeken, of speculanten, of nazi’s, of de politie en inlichtingendiensten. Woongemeenschappen ontstonden. Dit waren de ‘Honderd Bloemen’ die bloeiden.

Vandaag beginnen opnieuw honderd bloemknoppen aan een onzekere toekomst. Er zit onkruid tussen, maar wie bepaalt wat onkruid is? Geef water aan alles en zie zelf wat uiteindelijk de moeite waard is! De reden in de jaren tachtig en negentig dat zoveel initiatieven opbloeiden, was dat er gewoon veel ideeën waren. Vaak jonge mensen, optimisme, levenskracht. En natuurlijk een gemeenschappelijke tegenstander. Een overheid die moeite had met luisteren. Een overheid die graag waterkanonnen inzette. Niet om de honderden bloemen water te geven, maar om ze weg te spoelen.

De dood van de Antilliaan Mitch Henriquez zorgt vandaag voor honderd bloemen. Andere bloemen dan indertijd in de kraakbeweging. Vandaag is de tijd van de sociale media. Op Facebook zijn pagina’s aangemaakt met namen als ‘Justice For Mitch Henriquez’, ‘Rechtvaardigheid voor Mitch Henriquez’, ‘A candle for Mitch Henriquez, for Unity’, ‘Gerechtigheid voor Mitch Henriquez’, ‘Justice for #MitchHenriquez’. Op deze pagina’s staan reacties van boze mensen, woedende mensen, verdrietige mensen, verontruste mensen, goedbedoelende mensen. Mensen die weten hoe je je gedachten onder woorden brengt. Maar ook mensen die grote tegenstellingen aan het licht brengen. Immers, hoe kan een analfabeet toch op Facebook terechtkomen?

Naast die uitingen van medeleven op Facebook, zijn er ook fysieke bloemen gaan bloeien. Er worden gedichten gemaakt, een rapper heeft een lied geschreven, er wordt een stille tocht georganiseerd, er waren hevige rellen in de Haagse Schilderswijk, er wordt vergaderd, er is een speciale gemeenteraadsvergadering. Het betekent dat duizenden mensen bezig zijn met de dood van een landgenoot. En het houdt niet op. Er komen mensen bij, er komen Facebookpagina’s bij, er komen initiatieven bij. En er komt weerstand bij.

Er zijn twee voorname redenen dat er weerstand bij komt. Weerstand tegen al die initiatieven. Dat komt omdat steeds vaker oude zaken terug worden gehaald. Oude zaken waarbij een burger stierf door toedoen van politieagenten. Oude zaken? Cold cases? Volgens de politie zijn het zaken die al geclasseerd zijn. Een rechter heeft de politieagenten vrij gesproken en dus ‘is het heel vervelend voor de destijds betrokken politieagenten om opnieuw te worden herinnerd aan die oude zaken’. Vervelend hè, wanneer iemand dood is. Iemand die je zoon was, of je dochter. Iemand die je man was, of je vriend. Vervelend hè, om daaraan te worden herinnerd. Ook wanneer je vrij bent gesproken. Wat een nare mensen hè, die nabestaanden. Misschien is het een idee om voortaan ook nabestaanden op te pakken. Je weet maar nooit.

Namen die nu worden genoemd zijn Mike Stok, Rishi Chandrikasing, Ihsan Gurz, Michael Koomen. En er wordt al bijgezegd dat er nog veel meer zijn. Vervelend hè, dat die ouders en die vrienden, die familie en kinderen, daar nog steeds mee zitten. Vervelend hè, voor die politieagenten die zijn vrijgesproken. Vervelend dat dat nu allemaal weer naar boven wordt gebracht. Op die Facebookpagina’s worden profielen van mensen door Facebook geblokkeerd volgens sommigen, en de politie laat weten mensen te gaan vervolgen.

Een tweede zaak is dat nu op de sociale media politieagenten worden bedreigd. Een Haagse wijkagent die zegt te lijken op één van de verdachten in de doodslagzaak van Mitch Henriquez, kwam deze week nog boos in het nieuws. ‘Ik wordt bedreigd!’, riep hij. ‘En ik heb helemaal niets gedaan!’ Het is een zaak van spontane ‘name and shame’. ‘Name and shame’, een beleid van de politie zelf om leden van motorclubs te noemen wanneer zij in beeld komen bij een misdrijf. Of het ‘etnisch profileren’, een ander beleid van de politie. De huilende wijkagent is slachtoffer van ‘name and shame’, van ‘beroepstechnisch profileren’. Ook hier heeft de politie aangekondigd te gaan onderzoeken of mensen kunnen worden vervolgd.

De Facebookpagina ‘Justice for Mitch Henriquez’ schreef gisteren dit over die weerstand van de politie: ‘Nadat wij gisteren oude koeien uit de sloot hadden gehaald is de politie nu gekwetst door onze actie. Het feit dat wij [33.000 mensen] ons gekwetst voelen over de ‘moord van Mitch’ met iedere morgen nieuwe zorgen erbij doet hun helemaal niets. Geen een van die agenten hebben tot nu toe publiekelijk ‘excuses aangeboden’. Eerst gingen ze opzettelijk leugens verspreiden over de doodsoorzaak van Mitch samen met hun tovaritsj [het OM]. Wanneer dringt het tot jullie door dat leugens hebben korte benen. “En wat voor een impact dit soort berichtgeving op agenten en hun omgeving heeft.”Voelden jullie ook gekwetst toen Rishi werd vermoord? Voelden jullie ook gekwetst toen Ishan lag dood te gaan in de cel? Voelden jullie ook gekwetst toen Mitch dood-gewurgd werd?

Totaal geen medeleven met de duizenden mensen die dag en nacht niet kunnen slapen, die traumas hebben overgehouden van die nekklem, die overdag bang en onzeker voelen wanneer ze een politie agent zien. De politie is niet voor iedereen. Dat is een mythe. Als jullie echt voor iedereen waren, dan hadden jullie op z’n minst een korte speech gehouden om de harten van de burgers gerust te stellen. Dat hebben jullie ook niet gedaan. Wij hebben niets nieuws geplaats. Wij hebben enkel het leed van een burger gedeeld. En als dat een ‘misdaad’ is, dan moeten we allemaal ophouden met leven want het leven bestaat eenmaal uit verhalen en getuigenissen die onderling worden gedeeld. Wees niet bang, wij gaan geen ‘kruistocht’ of ‘jihad’ tegen jullie voeren. Wij weten dat jullie dit lezen. Wij weten dat jullie het erg vinden. Voel de pijn die wij jarenlang hebben gevoeld. Niets kan tippen aan de intimidatie en chantage afkomstig van jullie kant jegens de burgers. Het wordt ook tijd dat jullie de burgers als mensen behandelen en niet als een kudde vee in stallen waarop jullie los kunnen gaan timmeren.’

De boodschap is duidelijk. Tienduizenden mensen zijn boos, verdrietig of verontwaardigd. Nog vele bloemen zullen bloeien. En nog vele waterkanonnen zullen worden ingezet. Al die bloemen bloeien niet zomaar! Fijne zomer!

de Groene Amsterdammer Hassan Bahara 17-06-2015 ‘Er sluipt een gif onze organisatie binnen. Het gif van uitsluiting’, schreef korpschef van de nationale politie Gerard Bouman afgelopen februari in een uitgelekte interne blog. Racistische kleinering van collega’s, etnische profilering van islamitische burgers – politieagenten maken zich er volgens Bouman steeds vaker schuldig aan.

Paul Mutsaers van de Tilburg University deed zes jaar onderzoek bij de politie in Amsterdam, Bergen op Zoom en Tilburg. In zijn vorige week verschenen werk concludeert ook hij dat discriminatie binnen en door de politie een groot probleem is. Gek genoeg reageerde Bouman allesbehalve instemmend op het onderzoek. Van ‘stelselmatig etnisch profileren of discrimineren binnen en door de politie’ is geen sprake, stelt hij in een persbericht. ‘Diverse wetenschappelijke onderzoeken onderbouwen die conclusie.’ Navraag leert dat Bouman drie onderzoeken bedoelt. Twee daarvan, Etnisch profileren in Den Haag? (2014) en Contrasterende beelden (2014), oordelen inderdaad genuanceerd over de politie. Alleen: deze twee onderzoeken beperken zich tot het Haagse politiekorps. Het derde onderzoek, Proactief handhaven en gelijk behandelen (2012), oordeelt eveneens mild over de politie, maar ook dit onderzoek is van bescheidener schaal.

Je zou denken: Bouman en Mutsaers, die hebben elkaar gevonden. Waarom probeert Bouman dan het werk van Mutsaers te ondermijnen met kleinere onderzoeken? Omdat de politie nooit publiekelijk aantijgingen van discriminatie erkent. In een interne blog klagen over het gif discriminatie dat het politiewerk verziekt? Dat is mogelijk. Maar concludeert bijvoorbeeld Amnesty International (2013) dat de politie etnisch profileert, dan noemt de nationale politie dat een ‘aanname’ die ‘ongegrond en onjuist’ is. De rijen moeten gesloten blijven, zelfs wanneer er kritiek geleverd wordt die intern wordt gedeeld.

Lees het commentaar op de Groene Amsterdammer