• Buro Jansen & Janssen is een onderzoeksburo dat politie, justitie, inlichtingendiensten, de overheid in Nederland en Europa kritisch volgt. Een grond-rechten kollektief dat al 30 jaar publiceert over uitbreiding van repressieve wetgeving, publiek-private samenwerking, bevoegdheden, overheids-optreden en andere staatsaangelegenheden.
    Buro Jansen & Janssen Postbus 10591, 1001EN Amsterdam, 020-6123202, 06-34339533, signal +31684065516, info@burojansen.nl (pgp)
    Steun Buro Jansen & Janssen. Word donateur, NL43 ASNB 0856 9868 52 of NL56 INGB 0000 6039 04 ten name van Stichting Res Publica, Postbus 11556, 1001 GN Amsterdam.

  • Categorieën

  • Stuitend en onacceptabel

    Het is niet omdat het komkommertijd is dat het nieuws van de zoon van Femke Halsema ons bezighoudt. Want je kunt zeggen wat je wilt, maar het is nieuws. En er zijn tal van vragen die worden opgeroepen. We stellen er een paar:

    Waarom rept Halsema in haar brief nergens van haar man, meneer Oey? Voedt zij alleen haar zoon op? Ze geeft aan lange gesprekken gevoerd te hebben met zoonlief. Was haar man daar niet bij? De zoon van Halsema werd enige jaren geleden van een zogenaamde ‘zwarte school’ gehaald. Wat was daar precies de reden van? Op welke school zit hij nu en is dat beter? Dat het op deze school beter gaat, blijkt niet. Zijn er met scholieren van deze school vaker vergelijkbare incidenten? Kan het zijn dat gedrag van jongeren niet alleen wordt ingegeven door de school die zij bezoeken, maar ook door het voorbeeld van hun ouders? Mevrouw Halsema gaf in het verleden aan dat zij cocaïne had gebruikt. Is dat gebruik van cocaïne niet erger dan een ‘zwarte school’?

    HP/De Tijd berichtte op 11 juni 2019 hoe Halsema experimenteerde met cocaïne, maar toch de Verenigde Staten binnenmocht. De toegang van de VS wordt, naast een heel stel andere landen, geweigerd aan leden van motorclubs. Ben je lid van een MC dan kom je veel landen niet meer binnen. Een mevrouw die aangeeft cocaïne te hebben gebruikt en waarvan het zoontje met nepvuurwapens en messen rondloopt, komt de VS wel binnen. Sterker nog, haar VGB (Verklaring van Geen Bezwaar) wordt niet ingetrokken. Op 31 juli 2019 berichtte de NOS hier over: ‘Waar eerder Defensie haar personeel het lidmaatschap van ‘1%-clubs’ – zoals deze motorclubs ook wel worden genoemd- ontmoedigde, wordt er nu opgetreden. Ook militairen die bijvoorbeeld een kind of een partner bij een verboden motorclub hebben, kunnen uit hun functie gezet worden’. Daaronder staat zelfs nog dit: ‘Overheidsmedewerkers met een vertrouwensfunctie, zoals militairen, moeten een ‘verklaring van geen bezwaar’ hebben om hun werk te kunnen doen. Om zo’n VGB te krijgen, moet iemand een veiligheidsonderzoek door inlichtingendienst AIVD ondergaan.’

    Hoe zit dat dus met een burgemeester die drugs gebruikt en een gewapende zoon heeft? Of gelden die strenge vertrouwensregels alleen voor leden van motorclubs? Mevrouw Halsema gaf eerder al aan het boerkaverbod niet te zullen handhaven, maar het verbod op enkele motorclubs wel. Staat mevrouw Halsema boven de wet?

    Het zijn vragen die Bureau Jeugdzorg doorgaans ook stelt aan ouders waarvan zoonlief werd gesnapt met een verboden (nep)wapen. Er is ook nog een alarmpistool gevonden. En twee messen. Waren die wapens ook aanwezig in de ambtswoning van Halsema? Wist Halsema van die wapens af? Wie was eigenlijk die andere jongen? Heeft die andere jongen ook nog geen strafblad? Is er huiszoeking gedaan in de woning van Halsema, zoals bij vuurwapenzaken eigenlijk gebruikelijk is? Waarom niet? Zo ja, is daar nog iets anders gevonden? Was er ook een drugshond bij die huiszoeking? Zijn de vingerafdrukken van zoonlief vergeleken met de vingerafdrukken gevonden bij onopgeloste inbraken?

    Naast deze vragen die wel voor de hand liggen, kunnen we nog wat vragen stellen. De politie stelt nu een onderzoek in naar het lek dat aan John van den Heuvel heeft doorgegeven dat deze zaak speelt. Dat lek moet namelijk wel van de politie zelf komen. Bij een eerder geval werd een agent ontslagen, nadat hij de naam en afkomst had genoemd van een man die mensen aanreed bij het Centraal Station in 2017. ‘Politiechef Erik Akerboom vond het lek ‘stuitend en onacceptabel’, schrijft het Algemeen Dagblad daarover op 14 augustus 2019.

    Stuitend en onacceptabel noemde Erik Akerboom niet het lek bij de politie of de brandweer dat ervoor zorgde dat de ontslagbrief van brandweerman Pyro in de krant kwam. Brandweerman Pyro bleek namelijk al al 20 jaar lid van de Hells Angels te zijn. Wel werd brandweercommandant Leen Schaap ontslagen, maar dat bleek meer te komen door zijn algemene optreden en gebrek aan sympathie op de werkvloer. Dus waarom mocht de ontslagbrief van brandweerman én Hells Angel-zonder strafblad Pyro wél gepubliceerd worden en wordt het lek van de zoon van Halsema onderzocht? Pyro liep niet met nepvuurwapens en messen rond op een woonboot die niet van hem was, hij heeft zelfs helemaal geen strafblad.

    Het lijkt erop alsof er bij de politie in Amsterdam een tweestrijd aan de gang is. Eerder al speelde de kaartjesaffaire waarbij commissaris Ad Smit strafontslag kreeg. Ad Smit was zeer populair op de werkvloer. Verschillende andere kopstukken van de Amsterdamse politie werden meegesleept in deze zaak. Zij werden gestraft, maar kregen geen ontslag. Tot zover de integriteit van een korps dat eigenlijk het goede voorbeeld moet laten geven door zijn chefs. Wie had er baat bij die opruiming? Wie zijn de mensen die bepaalde zaken laten uitlekken naar de media?

    In dit geval gaat het over GroenLinks-burgemeester Femke Halsema. Zij lijdt schade door deze zaak. Wie heeft daar baat bij? Is het een lek van een gewone agent die het leuk vond het resultaat van zijn gesnuffel in De Telegraaf te lezen? Of tevreden was met een aai over zijn bol door John van den Heuvel? De meeste misdaadverslaggevers in Nederland kunnen alleen maar bestaan door de ‘goede contacten’ die zij hebben bij politie en justitie. Voor wat hoort wat. Zij schrijven positief over de politie en krijgen in rul daarvoor regelmatig scoops en nieuwtjes. Alle misdaadverslaggevers in Nederland doorspekken hun schrijfsels met ‘eigen meningen’ die de politie goed uitkomen. Zo zal John van den Heuvel geen kans onbenut laten te zeggen dat de Hells Angels verboden moeten worden. En hij is niet de enige.

    Elke journalist weet hoe moeilijk het is informatie van de overheid te krijgen. WOB-verzoeken die maanden duren zijn meestal het gevolg van het wroeten van een onderzoeksjournalist. Hoe komen dan die misdaadjournalisten aan hun informatie? Het lijkt erop alsof het een een-tweetje is tussen de journalist en politie of justitie. Het is dus min of meer geregisseerd. Is dat ook hier het geval? Is het nieuws over de zoon van Halsema geregisseerd? Kwam het iemand goed uit om dit voor Halsema schadelijke nieuws te publiceren?

    Op 13 augustus 2019 berichtte het Algemeen Dagblad onder de kop ‘Aangehouden ‘GHB-wethouder’ toont uitkomst drugstest: ‘geen verboden middelen’, hoe ex-GroenLinkswethouder Jorrit Nuyens geen drugs in zijn bloed had. Dit bewijst een onafhankelijk wetenschappelijk onderzoek. Elseviers Weekblad berichtte al op 21 juni 2019 hoe de politie van Amsterdam niet had moeten toestaan dat de aanhouding van de wethouder werd gefilmd. Zijn er bij de Amsterdamse politie mensen die het moeilijk hebben met GroenLinks-bestuurders?

    Halsema is nu op vakantie in Afrika? Nu is Afrika vrij groot. Dus waarom wordt niet gewoon gezegd waar zij is? In welk land? Wat doet zij daar precies?

    Het zijn allemaal vragen waarvan wij hopen dat er na de vakantie antwoorden op komen.

     

    De grote ondermijner

    Op 15 mei 2019 meldde het Algemeen Dagblad hoe een groot onderzoek naar corruptie in de haven van Rotterdam is stilgelegd doordat dit onderzoek werd tegengewerkt. (https://www.ad.nl/rotterdam/havenpersoneel-werkte-onderzoek-naar-corruptie-tegen~a43e5c4c/) ‘Medewerkers van de Rotterdamse haven hebben een onderzoek naar ondermijning en corruptie onder het havenpersoneel tegengewerkt. Twee onderzoekers die zich verdiepten in de corruptiegevoeligheid van onder meer douane en politie in de Rotterdamse haven, hebben hun opdracht teruggeven. Dat meldt de NOS.’

    Het Reformatorisch Dagblad berichtte op exact dezelfde dag hoe korpschef van de Nationale Politie Erik Akerboom uitspraken deed over ondermijning. (https://www.rd.nl/vandaag/binnenland/akerboom-we-vinden-ondermijning-niet-erg-genoeg-1.1568480) ‘Ondermijning kan bijvoorbeeld betrekking hebben op motorbendes, georganiseerde criminaliteit in de hennepteelt of cocaïnesmokkel via de havens.’, aldus de korpschef.

    Zo liet Erik Akerboom zien dat zelfs criminaliteit waarbij zijn eigen korps is betrokken toegeschreven kan worden aan motorclubs die hij natuurlijk motorbendes noemt. Het is een vorm van creatief denken die bijna een prijs verdient.

    Akerboom gaat hier blijkbaar verder op de lijn die hij aangaf op de Nationale Dodenherdenking op 4 mei 2019, waarbij hij zei over de misdaden van de Nederlandse politie tijdens de Tweede Wereldoorlog ‘niet veroordelen, maar ook niet zwijgen.’ ( http://justitieenveiligheid.nl/de-trouwe-dienaar/)

    Corruptieonderzoek in de haven van Rotterdam door douane en politie wordt tegengewerkt en motorclubs krijgen de schuld. Ja, en dat is pas echte ondermijning!

    De trouwe dienaar

    Op 4 mei 2019 hield Erik Akerboom, de korpschef van de Nationale Politie een praatje tijdens de Dodenherdenking in de Nieuwe Kerk op de Dam in Amsterdam. De koninklijke familie, tal van hoogwaardigheidsbekleders en de burgemeesteres Halsema waren erbij.

    ‘In de Nieuwe Kerk kon ik vandaag namens de politie een getuigenis uitspreken over de rol van politiemensen tijdens de bezetting: ‘niet veroordelen maar ook niet zwijgen’. “Tijdens de bezetting bood de politie niet de bescherming die ze had moeten bieden. Ik herdenk de collega’s die toen wel naar voren stapten. Samuel Esmeijer, een Rotterdamse agent in opleiding. Hij sneuvelde toen hij medeverzetslieden wilde bevrijden uit de gevangenis. Ik herdenk Jan van den Oever, inspecteur van politie in Amsterdam. De eerste en lange tijd enige, die weigerde Joden op te halen voor deportatie. Jan Wiarda was de eerste korpschef die sprak over het zwarte oorlogsverleden van de politie. Hij leerde ons niet te veroordelen. Maar ook om niet te zwijgen.”

    U denkt vast dat na afloop van de getuigenis van Erik Akerboom een massa Damschreeuwers toesloeg. Maar nee. Niet de burgemeesteres, geen enkele hoogwaardigheidsbekleder, geen enkel lid van het koninklijk huis. Niemand zei iets, niemand reageerde. Ook daarna bleef het stil. Stil? Nee, niet helemaal. Linda Buitenweg, landelijk coördinator opsporingscommunicatie van de politie zette de getuigenis van Akerboom op haar Twitteraccount.( https://twitter.com/lindabuitenweg) Daarna pikte ook Akerboom het zelf weer op.(https://twitter.com/POL_Akerboom?ref_src=twsrc%5Egoogle%7Ctwcamp%5Eserp%7Ctwgr%5Eauthor)

    Akerboom zelf was ook blijkbaar zo onder de indruk dat hij het vermeldde op zijn LinkedIn-account. Op dat bericht op LinkedIn oogstte Akerboom tientallen positieve reacties. Reacties van collega’s, oud-collega’s en mensen werkzaam in de beveiligingsbranche.

    Persoonlijk heb ik ook wel een reactie op het getuigenis van meneer Akerboom. Hij noemt maar liefst 2 collega’s die tijdens de Tweede Wereldoorlog stierven voor de goede zaak. Twee collega’s. Eén daarvan is een Rotterdammer, de andere een Amsterdams inspecteur. Is dat alles? Echt? Meneer Akerboom doet net alsof de politie gelouterd is door de daden van deze 2 slachtoffers. Maar van de duizenden politiemensen die tijdens de Tweede Wereldoorlog ‘gewoon hun werk deden’ waren er 2 die hun leven offerden voor de goede zaak? Waar waren al die anderen, meneer Akerboom? Waar waren al die andere ‘de politie is je vriend’-agenten, meneer Akerboom? Waar waren ze? Wat deden ze?

    ‘De bezetter was sterk afhankelijk van de medewerking van de Nederlandse politie en verkreeg die medewerking ook in grote mate. Tijdens de oorlogsjaren werd de politie daarmee voor bijvoorbeeld Joden en verzetsmensen een groot gevaar.’, lees ik op de site van Historiek (https://historiek.net/de-nederlandse-politie-in-de-tweede-wereldoorlog/78481/) ‘Jonge politiechefs die tijdens de oorlog Joden deporteerden, kwamen later in leidinggevende posities terecht.’, meldt het Historisch Nieuwsblad. ‘Joden werden door de politie weggevoerd.’ ‘De politie kreeg bijvoorbeeld de opdracht Engelse piloten op te sporen en aan te brengen. Intern was daar veel discussie over, maar het kader werkte er toch aan mee.’(https://www.historischnieuwsblad.nl/nl/artikel/43119/van-liempt-schetst-geen-genuanceerd-beeld-van-de-politie-tijdens-de-oorlog.html)

    Even googelen levert meteen een schat aan informatie op over het gedrag van de Nederlandse politie tijdens de Duitse bezetting. Talloze verschillende bronnen geven informatie die onbetwistbaar is. Er is niets op af te dingen. De jodenvervolging en de collaboratie in Nederland waren naar verhouding het grootst. De weggehaalde joden uit Nederland behoorden procentueel tot het hoogste aantal van alle bezette landen in Europa. Dankzij de collaboratie van de hele overheid en de Nederlandse politie konden mensen worden geregistreerd, geïsoleerd in aparte buurten, gearresteerd en worden weggevoerd onder bewaking. De Duitsers zorgden voor de rest.

    Maar meneer Akerboom weet van al die duizenden moordenaarshulpjes 2 politieagenten te noemen die oke waren. Procentueel gezien vrijwel nihil. We kunnen dus concluderen dat de Nederlandse politie de Duitsers extreem behulpzaam is geweest bij het vermoorden van het grootste deel van de Nederlandse joden. Door het noemen van 2 agenten die wel ‘goed’ waren, doet Akerboom voorkomen alsof er toch nog iets goeds was bij de moordenaarshulpjes die voor de grootste massamoord in de geschiedenis verantwoordelijk waren. Geen soldaten die met gevaar voor eigen leven naar het oostfront gingen omdat ze geloofden in de Duitse propaganda. Ook heel fout, maar wel heel anders dan de behulpzame collaborateurs die veilig vanuit hun politiebureau’s de straat op gingen om weerloze burgers te laten deporteren. Er waren zelfs Nederlandse politieagenten die bonussen kregen voor het aanbrengen van Joden. Kopfgeld genoemd. Het opsporen van Joden werd daarmee een sport en een lucratieve bezigheid. Al hebben niet alle politiemensen daaraan meegedaan.

    Na de oorlog vonden wel zuiveringen plaats. Maar zoals boven al gesteld, kwamen na de oorlog jonge politiemensen op leidinggevende posities terecht. Dus hoe grondig is de politie in staat geweest zichzelf te zuiveren? We hebben het niet over de daders of verantwoordelijken voor een uit de hand gelopen feestje. Of een vechtpartijtje. We hebben het over medeplichtigheid aan de moord op 6 miljoen joden.

    Maar feitelijk wisten we dit allemaal al. Want zoals gezegd is een simpele druk op google voldoende om alle schrikbarende daden van de Nederlandse politie tijdens de Tweede Wereldoorlog naar voren te halen. Wat bedoelt korpschef van de Nationale Politie Akerboom dus te zeggen? Omdat er 2 agenten waren die hun leven offerden, is de totale score van deze moordenaarsbende iets gematigd? Zeggen die 2 dappere mannen die stierven in plaats van medeplichtig te zijn iets over al die vele duizenden anderen die meehielpen joden op te halen? Verzetsstrijders te arresteren? Piloten op te sporen?

    Maar Akerboom zegt ook nog iets anders. ‘Niet veroordelen, maar ook niet zwijgen’, zegt hij. Wat bedoelt hij daarmee? Niet veroordelen? Medeplichtig zijn aan de opsporing, registratie, isolatie, bewaking, op transport stelling en moord op 6 miljoen joden, waarvan vele tienduizenden landgenoten, en alle verzetsstrijders en geallieerde piloten daar nog eens bovenop? Niet veroordelen? En: ‘Tijdens de bezetting bood de politie niet de bescherming die ze had moeten bieden.’ De politie bood niet de bescherming die ze had moeten bieden? Dat is wel een heel eufemistisch gestelde opmerking over een politiekorps dat gewoon, zonder protest, meehielp bij de grootste moord uit de geschiedenis. Een moord op onschuldige burgers, een moord ook op landgenoten, een moord op geallieerde militairen die wel de moed hadden te vechten tegen de nazi’s, een moord op minderheden. Een moord op Joden en zigeuners, een moord op homoseksuelen, op andersdenkenden, op socialisten en communisten. Een moord op de mensen die hun salaris betaalden. Een moord op de mensen die ze hadden moeten beschermen.

    De daders hadden juist wel veroordeeld moeten worden. Allemaal. Zonder enige uitzondering. Juist omdat de meesten geen idealisten waren die hun leven zelf waagden. Het waren mensen die zonder scrupules, voor een handvol kopeken, tienduizenden landgenoten lieten vermoorden. Niet veroordelen? In de zin van dat je als burger niet mag oordelen? Dan zouden de reacties nog harder moeten zijn. Tienduizenden van onze medeburgers zijn vermoord en we mogen niet oordelen over de mededaders? Het schorremorrie dat dit liet gebeuren? Het onbeschrijflijke uitschot dat gewoon netjes betaald kreeg voor zijn werk gedurende de bezettingstijd? Waarvan velen in hun vrije tijd op jodenjacht gingen ‘om nog even lekker wat bij te verdienen’? Niet oordelen?

    Nee, wel oordelen en ook inderdaad niet zwijgen. Maar meneer Akerboom bedoelt natuurlijk dat die zin ‘niet oordelen, maar ook niet zwijgen’ doorgetrokken moet worden naar vandaag. De politie was de trouwe dienaar van de bezetter. ‘It is the law’, zouden ze gezegd kunnen hebben. ‘Befehl ist Befehl’. Maar wat leerde de politie van de oorlog? In hoeverre maken ze zichtbaar wat ze hebben geleerd? Vandaag zegt de politie: ‘We doen gewoon ons werk.’ Ze noemen zich nu vaak ‘first responders’, of ‘hulpverleners’. Maar zijn hun daden ook onvergelijkbaar met die allerzwartste peiode van politiehandelen?

    Nog vandaag wordt door de politie etnisch geprofileerd. (http://justitieenveiligheid.nl/wetenschappers-dienst-van-de-overheid-het-onderzoek-van-de-universiteit-van-leiden-naar-etnisch-profileren-den-haag-de-gehele-reconstructie/) Etnisch profileren kennen wij maar al te goed uit de bezettingstijd. Is dit de lijn die meneer Akerboom doortrekt naar vandaag?

    De politie is betrokken bij talloze mishandelingen en bij de dood van vele burgers. We noemen maar even heel summier de dood van Rishi (http://justitieenveiligheid.nl/wetenschappers-dienst-van-de-overheid-het-onderzoek-van-de-universiteit-van-leiden-naar-etnisch-profileren-den-haag-de-gehele-reconstructie/) en Mitch Henriquez (https://www.telegraaf.nl/nieuws/3422704/arrestatie-mitch-henriquez-was-niet-normaal?utm_source=google&utm_medium=organic) Maar er zijn nog vele anderen. Dat hier inderdaad geldt ‘niet veroordelen, maar ook niet zwijgen’ hebben vooral de nabestaanden en vrienden van deze 2 dode burgers heel goed begrepen. De daders of verantwoordelijken voor de dood van deze mensen werden pas na heel veel gedraai vervolgd en kregen daarbij te verwaarlozen straffen. De schutter die zomaar Rishi in zijn nek schoot kreeg een baan als beveiliger van Wilders waar hij opnieuw in opspraak kwam. ‘Niet veroordelen’? Bewust zorgt de politie ervoor dat daders en verantwoordelijken van misdaden niet worden vervolgd en in dienst gehouden? Mensen die blijkbaar labiel zijn en recidiveren?

    De politie is ook betrokken bij een enorm aantal ‘affaires’. Corruptie en het lekken van informatie tieren welig. (https://www.hartvannederland.nl/nieuws/2019/nederlandse-politie-overspoeld-met-incidenten-rond-corruptie-en-lekken-informatie/), (https://www.nrc.nl/nieuws/2019/01/27/nieuwe-aanwijzing-voor-corruptie-binnen-politie-rotterdam-a3651876), (https://www.ad.nl/binnenland/strafontslag-cor-baas-politie-wegens-lange-reeks-misstanden~a8f6d5c7/), (https://www.rtlnieuws.nl/nederland/artikel/240001/veel-misstanden-bij-inkoopmanagers-politie-blijkt-uit-geheim-rapport), (https://www.nrc.nl/nieuws/2019/03/05/oud-politiecommissaris-gedaagd-wegens-valsheid-in-geschrifte-en-witwassen-a3908037), (https://www.nu.nl/binnenland/4765437/amsterdamse-politiecommissaris-vervolgd-wegens-verduistering.html). Het gaat om omkoping, witwassen, corruptie, verduistering, lekken van informatie aan criminelen. Alle rangen doen er aan mee: aspirant-agenten, agenten, inspecteurs en commissarissen. De stoere mannen in astronautenpak die eerst trots met hun volledige naam in de krant stonden, worden nu alleen nog maar genoemd met hun initialen. Trotse dienders van een trots korps met een prachtige staat van dienst.

    De politie is ook niet heel tevreden over het eigen salaris en de pensioenmogelijkheden. Zij voeren daarvoor actie. Om meer loon af te dwingen hield de politie gevaarlijke langzaamaanacties op snelwegen. Toen dezelfde actie werd gekopieerd door Zwarte Piet-activisten volgden er aanhoudingen, rechtszaken en zeer pittige veroordelingen. De agenten kwamen er mee weg. Toen gewapende politieagenten het Haagse Binnenhof omsingelden voor meer loon, kwamen ook zij er mee weg. Dezelfde agenten sleepten een eenzaam Geel Hesje van de straat toen die zich enkele weken geleden daar vertoonde. De burger keek toe en dacht er het zijne van.

    De politie komt telkens in het nieuws om te smeken om nieuwe wetten te laten aannemen. Meer wetten, minder beroepsmogelijkheden, meer bevoegdheden voor de politie, etnisch profileren, organisaties verantwoordelijk stellen door ze te verbieden voor het gedrag van enkelen. Ondertussen komen politiechefs en agenten in de krant vanwege corruptie, te hoge salarissen die zij weigeren te laten aanpassen, lekken van informatie aan criminelen, mishandelingen soms met de dood tot gevolg, weigeren van opnemen van aangiftes (maar wel beweren dat er minder misdaad is omdat er minder aangiftes binnenkomen) en het uitvinden van het meest wazige onderzoeksterrein in de moderne misdaad ooit ‘ondermijning’. Ondermijning opent bijna elke deur en kan bijna elke burger in justitiële problemen brengen wanneer de politie de tijd daarvoor aangebroken vindt.

    En over Erik Akerboom gesproken. Hoe zit dat eigenlijk met zijn salaris? Is dat wel volgens de regels? ( https://www.rtlnieuws.nl/economie/artikel/100551/zo-omzeilde-het-kabinet-voor-korpschef-akerboom-het-salarisplafond) Hier uit blijkt dat Akerboom slim genoeg was om de wettelijke salarisregels voor ambtenaren te laten omzeilen. Maar hij komt daar gewoon mee weg. Veel van zijn collega’s streven hem zelfs nog voorbij. ( https://nos.nl/artikel/2165596-24-politiemensen-verdienen-meer-dan-minister-en-topman-akerboom.html ) Eigenlijk kan het niet. Eigenlijk mag het ook niet. Maar als politieman kom je er toch gewoon mee weg.

    Dus welke lijn wil meneer Akerboom nu doortrekken naar vandaag? Niet veroordelen? Nou, zwijgen doen we er niet over, maar wat heeft dat voor zin? Je mag het gewoon zeggen. Je mag gewoon benoemen dat er vele misstanden zijn bij de politie, maar er iets aan doen is een andere zaak? We laten het maar gewoon zo? Meneer Akerbooms salaris? Het salaris van zijn collega’s? De misstanden? De mishandelingen? De leugens? De doden? De nieuwe wetten? De nieuwe bevoegdheden? Het meten met 2 maten? Het handelen van een organisatie die altijd op zoek is naar ‘ondermijners’? Een paranoïde organisatie die voor zichzelf bijna onbeperkte bevoegdheden wenst? Wetten wil aanpassen zodat daders uit politiekring vrijuit gaan of in ieder geval niet meer onder het normale strafrecht vallen? Organisaties verbieden terwijl ze maar tegen een paar leden van zo’n organisatie bewijs van wetsovertreding kunnen vinden?

    Wij hadden al lang de link met de politie uit 1940-1945 verbroken. Maar juist Erik Akerboom rakelt dit opnieuw op. Akerboom vindt het noodzakelijk de meest afgrijselijke misdaden ooit waar zijn organisatie bij betrokken was door te trekken naar het heden. En een beetje schoon te wassen door te stellen dat er maar liefst 2 leden van die organisatie niet fout waren en stierven voor de goede zaak. Terwijl juist die mannen, die helden, tegenstanders waren van waar zijn organisatie voor stond. Hoe kun je zoiets beweren?

    Maar geen van de aanwezigen in de Nieuwe Kerk hield er een vieze smaak aan over. Niet de koning zelf, niet de premier of één van zijn ministers, niet de burgemeesteres van Amsterdam, niet één van de vele genodigde hoogwaardigheidsbekleders. Sterker nog, de volgende dag al twitterde de eigen organisatie van Akerboom tevreden de uitspraken van zijn hoogste baas het land in. Akerboom zelf ontving lovende woorden van mensen uit zijn organisatie voor zijn moed dit bespreekbaar te maken.

    De organisaties die hadden gecollaboreerd met de bezetter werden merendeels opgeheven na de oorlog. De leden werden vervolgd en verloren stemrecht, Nederlanderschap, of kregen gevangenisstraf. De politie bleef bestaan. Het kon niet anders. Wie anders wil dat soort werk doen? Er vond weliswaar een klein zuiveringetje plaats, maar dat gold hoofdzakelijk de politiemensen die lid waren geweest van de NSB. Dat was zichtbaar. De anderen mochten blijven. Tot in de jaren’80 waren agenten op leidinggevende posities binnen het korps die tijdens de oorlog Joden hadden laten deporteren. Dat is nog niet zo lang geleden. Er is dus niets gebeurd. De medeplichtigen aan moord mochten gewoon bij de politie blijven werken. Wat velen niet beseffen is dat de Nederlandse politie tijdens de oorlog deel uitmaakte van de SS. SS’er Rauter was niet alleen baas van de SS, maar was ook de leider van de Nederlandse politie. Na de oorlog werd de SS verboden en tot criminele organisatie verklaard.

    Dus wanneer ook wij die lijn van Akerboom eens doortrekken, zien wij een organisatie vandaag die zich identificeert met die organisatie van eergisteren. Een organisatie in 2019 die vindt dat het een band heeft met de misdadige moordenaars uit 1940-1945. Wat betekent dat dan? De politie-organisatie in 1940-1945 was zonder twijfel een criminele organisatie. En dan kunnen de leden van de organisatie van 2019 zich wel in geinige astronautenpakjes steken, maar wanneer ze zich verbonden voelen met het tuig van de richel uit 1940-1945 zijn ze niet veel beter. Vooral niet omdat ze vandaag weten wat men in de oorlog zelf niet altijd volledig overzag. En de uitspraken van meneer Akerboom geven niet veel fleur aan die feiten uit de oorlog. Integendeel. Het proberen slachtoffers te claimen die nota bene door zijn eigen organisatie zijn verraden, werden gezocht, opgepakt en geslachtofferd is zo enorm ver beneden peil, dat meneer Akerboom de politie-organisatie uit 1940-1945 daarmee groot plezier zou hebben gedaan. Het zodanig verdraaien van feiten is zo onbetamelijk voor een politieman dat daarmee de geloofwaardigheid van zijn hele organisatie op het oude peil terecht komt. Het peil uit 1940-1945. Want dat is de lijn die meneer Akerboom door wil trekken. Niet op een feestje. Nee, op onze, en dus ook mijn, Nationale Dodenherdenking!

    De positieve reacties van de kornuiten van meneer Akerboom geven veel voeding aan de gedachte dat we inderdaad met een zeer kwalijke organisatie te maken hebben. Blijkbaar is men er van overtuigd te werken voor dezelfde organisatie van 1940-1945. Een organisatie die zonder twijfel crimineel was en verboden had moeten worden en alle leden veroordeeld. De lijn doortrekken en positief beoordelen zonder kritiek geeft aan dat de organisatie van vandaag de organisatie van 1940-1945 is. Maar wel naar anderen wijzen! De gotspe!