De gier van Minerva

Op 27 juli 2015 schreef Dupont het artikel ‘Sesam, open u!’ over de sluiting van clubhuizen van motorclubs door gemeenten. Het verdient veel aanbeveling dit artikel nog eens te lezen: http://justitieenveiligheid.nl/sesam-open-u/ Dieper wordt ingegaan op de redenen die gemeentes aanvoeren om clubhuizen van motorclubs te verbieden, maar ook op de uitzonderingen. Zo gebeurt het dat horeca-gelegenheden waar volgens een burgemeester problemen waren met leden van een motorclub, toch open blijven omdat de uitbaatster de dochter van de burgemeester is. Ook gebeurt het dat uitzonderingen worden gemaakt voor zogenaamde jeugdhonken en sportkantines. In beide gevallen wordt vaak niet gehandhaafd. Ook niet wanneer er uitspraken zijn van een rechter of ernstige incidenten hebben plaatsgevonden.

Bekend is dat jeugdhonken worden bezocht door minderjarigen om alcohol te nuttigen. Dit is in strijd met de wet. Op 25 april 2016 schreef Dupont het artikel ‘Motorclubhuizen en drankketen’. http://justitieenveiligheid.nl/motorclubhuizen-en-drankketen/

Duidelijk wordt dat de gemeente en de politie weigeren te handhaven in jeugdhonken. Op Urk is zelfs een minderjarige jongen overleden na bezoek aan een jeugdhonk, maar de gemeente vindt het te onveilig voor controleurs om te handhaven. Ook hier bevelen wij de lezer zeer aan het desbetreffende artikel nog eens te lezen.

Verbaasd over een artikel van Hart van Nederland op 14 juni 2019 zijn wij dan ook niet. Het artikel https://www.hartvannederland.nl/nieuws/2019/studentenclubs-maken-afspraken-voor-toekomst/?fbclid=IwAR1YN90iBoBjSnE9-ExDNyoJIkJA9LXvGOC22hRtAskDmuV_8KwwKihMxxg beschrijft hoe er afspraken zijn gemaakt met studentenverenigingen over onder meer drankgebruik. ‘Studentenverenigingen hebben de handen ineengeslagen voor een goed verenigingsleven in de toekomst. Ze ondertekenden vrijdag in Den Haag een document vol richtlijnen, onder meer over verantwoord alcoholgebruik.’, aldus Hart van Nederland.

Er is de laatste jaren veel te doen geweest over studentenverenigingen. Met name verenigingen als Vindicat en Minerva kwamen zeer slecht in het nieuws. Bij ontgroeningen vielen slachtoffers, er waren mishandelingen, aanrandingen, er werd aangezet tot drugsgebruik, alcoholgebruik, de openbare orde werd verstoord door brallende studenten. Na onderzoek werd besloten een aantal regels op te stellen om enkele klachten in de toekomst te helpen voorkomen. ‘De studentenverenigingen moeten ook fysiek en geestelijk geweld uitsluiten, net als discriminatie op grond van godsdienst, levensovertuiging, politieke gezindheid, ras, geslacht, seksuele geaardheid “of op welke grond dan ook”. Seksueel grensoverschrijdende opmerkingen en handelingen mogen ook niet voorkomen.’, alweer volgens Hart van Nederland.

Deze regels komen er omdat blijkbaar deze misstanden voorkomen bij studentenverenigingen. Fysiek en geestelijk geweld. Discriminatie op grond van godsdienst, of levensovertuiging, politieke gezindheid, ras, geslacht, seksuele geaardheid. Ook mogen seksueel overschrijdende opmerkingen en handelingen niet voorkomen. En dat is eigenlijk een beetje vreemd. Want dit zijn zonder uitzondering allemaal strafbare feiten. Het staat in het Wetboek van Strafrecht. Zoals iedere korpsbal met een rechtenstudie dondersgoed weet. Daar heb je dus helemaal geen extra regels voor nodig. Dat die regels er toch zijn gekomen betekent dat die strafbare feiten dus blijkbaar werden gepleegd. Dat dit inderdaad zo is, kon u al lezen in onze artikelen ‘Een helse vereniging’ van 11 juni 2019, http://justitieenveiligheid.nl/een-helse-vereniging/, en ‘Het vuil van Minerva’ van 13 juni 2019, http://justitieenveiligheid.nl/het-vuil-van-minerva/.

Volgens Hart van Nederland zijn er 47 ‘studentengezelligheidsverenigingen’ en zijn ze zelfs georganiseerd in een landelijk orgaan. ‘De richtlijnen zijn opgesteld door de 47 studentengezelligheidsverenigingen die zijn aangesloten bij de Landelijke Kamer van Verenigingen (LKvV). “Het Nederlandse studieklimaat is door strengere studie-eisen en financiële druk aan verandering onderhevig”, legt de organisatie uit.’ Verenigingen waar speciaal regels moeten worden opgesteld om strafbare feiten te voorkomen, worden ‘studentengezelligheidsverenigingen’ genoemd. Verenigingen die eigenlijk helemaal geen drank mogen schenken zijn gewoon georganiseerd in een legale landelijke vereniging.

Blijkbaar is het in Nederland dus zo dat wanneer je de dochter bent van een burgemeester je horecazaak gewoon open kan blijven na incidenten, terwijl de zaak van een ander voor minder wordt gesloten. Tegelijkertijd worden, ondanks rechterlijke uitspraken, jeugdhonken waar drank wordt geschonken aan minderjarigen niet gecontroleerd of ze worden gedoogd terwijl de wet zegt dat moet worden gehandhaafd. Studentenverenigingen waar ernstige strafbare feiten worden gepleegd, maken gewoon wat nieuwe richtlijnen en kunnen dan verder gaan zoals vanouds. Oud-leden die hoge posities hebben verworven bij het Ministerie van Justitie en Veiligheid zorgen daar blijkbaar wel voor.

En wat moet er gebeuren met al die leden van motorclubs die zijn verboden dankzij de niet aflatende bemoeienissen van dezelfde ambtenaren van met ministerie van Justitie en Veiligheid? Waar moeten zij voortaan gezellig een potje bier gaan drinken? Op plaatsen waar niet gecontroleerd wordt en waar regels zijn tegen strafbare feiten? Misschien in jeugdhonken en bij ‘studentengezelligheidsverenigingen’ als Vindicat en Minerva? Dan zou één ding meteen afgelopen zijn, al die strafbare feiten en het verdrukken van zwakkeren zou in één klap voorbij zijn!

 

 

 

De vluchteling uit Emmen

RTV Drente bracht het groot op 26 mei 2017: ‘Wethouder Emmen duikt drie weken onder in buitenland na doodsbedreiging’. Het artikel staat vol van berichten over de vermoedelijke daders van de bedreiging en van een eerder in het buitenland ondergedoken burgemeester, de burgemeester van Helmond. Het artikel wijst naar motorclub No Surrender als de daders van de bedreiging. Aan het eind van het artikel ontkent No Surrender-leider Henk Kuipers ten stelligste dat de motorclub iets met bedreigingen heeft te maken. De affaire wordt door andere media al snel overgenomen en zorgt voor een schandaal en zelfs kamervragen.

Wat is er gebeurt? Op 13 januari 2017 viel de politie met groot materieel het verlaten clubhuis motorclub No Surrender binnen. Het clubhuis was maandenlang afgeluisterd en de politie verklaarde dat er ‘hak- en snuifgeluiden’ waren gehoord waarvan het vermoeden was dat het ging om het gebruik van cocaïne. In het clubhuis wordt niemand aangetroffen. Bij een groot sporenonderzoek door de politie worden geen wapens gevonden, geen verdachten, geen voorwerpen die aan een misdaad kunnen worden gelinkt, maar wel sporen van drugs. Geen drugs dus, maar alleen sporen ervan. Het lijkt erop dat er door onbekende mensen in het clubhuis drugs zijn gebruikt. De politie weet niet door wie en ook niet hoeveel. Hetzelfde zou gezegd kunnen worden van willekeurig elke horecazaak in Nederland.

Vervolgens komt de politie met het ‘bewijs’ dat leden van No Surrender van plan waren het clubhuis in brand te steken om sporen uit te wissen. Besloten wordt door wethouder Bouke Arends om het clubhuis te slopen. Achteraf wordt er niemand aangehouden voor de plannen voor brandstichting en kan de politie ook verder niet aangeven waar deze gegevens vandaan komen. Er is nu geen clubhuis meer, er zijn geen sporen meer vast te stellen door de verdediging van No Surrender mochten die om een contra-expertise vragen en er zijn geen verdachten van een brandstichting die nooit plaatsvond. Er is ook geen clubhuis meer. Brandstichting of sloop, de effecten zijn uiteindelijk dus hetzelfde.

De beslissing om het clubhuis te slopen werd genomen door Emmer wethouder Bouke Arends. Hij deed dit naar aanleiding van de informatie die hij kreeg van de politie over een brandstichting. Het lijkt er dus op dat de politie en het Openbaar Ministerie niet een heel sterke zaak hadden, maar toch wilden doorpakken en van het clubhuis af wilden. Ze hadden alleen nog een handtekening nodig. En die handtekening kon alleen komen van de wethouder, die de burgemeester verving die was afgetreden. Er moest dus iemand worden overtuigd om die handtekening te zetten. Dat kon gebeuren door de informatie over de brandstichting die nooit plaatsvond.

Het artikel in van RTV Drente van 26 mei gaat nog even verder. Op 10 maart 2017 wordt Bouke Arends door de politie verwittigd van het feit dat er ernstige bedreigingen tegen hem zijn gedaan. Zo ernstig zelfs dat hij met zijn gezin niet naar huis kan. De wethouder duikt onder in een hotel en verblijft daarna drie weken in het buitenland. Later zal blijken dat het ging om Groot-Brittannië. Het nieuws over de bedreigingen aan het adres van de wethouder heeft onmiddellijk groot effect. Het nieuws wordt door bijna alle media opgepikt en er worden kamervragen aangekondigd. Sommige ijverige kamerleden hopen zelfs op een verbod op motorclubs, zoals blijkt uit een artikel van Elsevier op 28 mei 2017. Bouke Arends zelf zegt na terugkomst in Nederland dat hij zijn onbevangenheid heeft verloren en dat de strijd ‘tegen het tuig dat de samenleving ondermijnt’ door moet gaan. De wethouder van het Drentse dorp lijkt daarmee op een geduchte crimefighter.

Inmiddels is ook No Surrender-leider Henk Kuipers kwaad geworden. Op zijn manier dan, want bestudering van de talloze blogs en vooral de videoblogs op zijn Facebookpagina maakt wel één ding heel erg duidelijk: Henk Kuipers blijft altijd vrolijk en vriendelijk en uit nooit bedreigingen. Hij blijft laconiek en houdt de moed er altijd in. Maar bij de ontkenningen van Henk Kuipers valt ook iets anders op: de ‘bedreigde’ wethouder Bouke Arends is een neef van hem. Volgens Kuipers zijn er door zijn motorclub geen bedreigingen geuit. Sterker nog, in zijn videoblogs daagt de motorclubleider de politie uit met bewijs te komen, want dan kan hij de bedreiger de club uitzetten in ‘bad standing’. Maar de politie en het OM krabbelen plotseling terug. Op 27 mei 2017 meldt RTV Drente dat het OM nadrukkelijk niet wijst in de richting van motorclub No Surrender. Het kwaad in de landelijke media is dan allang gedaan. No Surrender, en dus alle motorclubs in Nederland, zijn gevaarlijke organisaties die wethouders en burgemeesters bedreigen en verboden moeten worden.

RTV refereerde al aan de bedreigingen aan het adres van de burgemeester van Helmond. Wij gingen kijken wat we konden vinden over die zaak die destijds ook al voor zeer grote ophef zorgde. Omroep Brabant op 7 januari 2017 meldt dat de inmiddels oud-burgemeester Fons Jacobs zes jaar na de ‘bedreigingen’ ernstige twijfels heeft gekregen over de zaak. Er is nooit iemand aangehouden, er is nooit aangegeven wie er achter de bedreigingen zou kunnen zitten, de burgemeester is nooit rechtstreeks bedreigd en heeft nooit zelf ergens iets van gemerkt. Wel is hij met zijn gezin door de politie naar Cyprus en Turkije gebracht om daar veilig te zijn. Ook bleek dat Jacobs op basis van geruchten maandenlang is afgeluisterd door de politie in verband met een corruptiezaak. Uiteindelijk werden zowel de corruptiezaak als de bedreigingszaak geseponeerd. Geen bewijs, helemaal niets.

Een andere ernstige zaak die voor veel landelijke ophef zorgde was de bedreigingszaak tegen de burgemeester van Kerkrade Jos Som. En ook daar bleek achteraf dat de zaak wel iets genuanceerder lag. Zo waren de bedreigingen volgens Som afkomstig van ‘motorjasjes’. Eerder had Som aangegeven geen idee te hebben over de achtergrond van de bedreigingen en zelfs verklaard dat hij nimmer zelf rechtstreeks was bedreigd. De informatie was afkomstig van de politie en naar aanleiding van het sluiten door Som van een clubhuis van de Hells Angels. Dit clubhuis was gelegen pal naast het café van zijn dochter Suze Som en de aanleiding van die sluiting was een eerdere bedreiging en vernielingen door Hells Angels van zijn dochter en haar zaak. Achteraf zou blijken dat de Hells Angels niets te maken hadden met bedreigingen en vernielingen. Sterker nog, er waren geen vernielingen geweest en er waren ook geen aanhoudingen, geen feiten, geen getuigen en geen sporen. Maar de zaak zorgde voor zeer veel ophef, het clubhuis was dicht, het café van de dochter van Jos Som had geen clubhuis meer als buren en de nationale politiek vond dat motorclubs verboden moesten worden. Wij schreven al twee jaar geleden over deze zaak in onze blog. (9 juli 2015: Burgemeester Jos Som in het nauw).

Ondertussen is het dus maar zeer de vraag of er wel bedreigingen hebben plaatsgevonden in Emmen. Wie is er verantwoordelijk voor het nieuws daarover? Wie is verantwoordelijk voor de geestesgesteldheid van een wethouder en zijn hele gezin die vanuit de rust van een plattelandsdorpje terechtkomen in de geënsceneerde nachtmerrie van bedreigingen en onderduik? En nu we toch op zoek zijn naar verantwoordelijken. Op www.leoverhoef.nl lezen wij hoe de gemeente Emmen bijzonder nonchalant is omgesprongen met zijn boekhouding. Leo Verhoef, zelf voormalig accountant, heeft vanaf 2000 de financiële jaarverslagen van het dorp nagerekend. Zo becijferde hij dat Emmen in 2016 in zijn jaarstukken opgaf dat het saldo van opbrengsten en kosten 8,9 miljoen euro was, terwijl de werkelijke cijfers spreken van 5,2 miljoen. Over alle jaren vanaf 2000 is er telkens een verschil van enkele miljoenen. Wie is daarvoor verantwoordelijk? Waar zijn die miljoenen gemeenschapsgeld gebleven?

In eerdere blogs schreef Dupont al over Jos Som en zijn betrokkenheid bij duistere vastgoedbaronnen in het Limburgse. Zogenaamde bedreigingen kwamen dan ook heel goed uit. De aandacht ging naar mensen die zich niet kunnen verdedigen: namelijk de gevaarlijke motorclubs die verboden moeten worden. Omroep Brabant berichtte op 20 juni 2016 hoe officier van justitie Lucas van Gelder zelf bedreigingen verzon aan zijn adres en daarvan valse aangifte deed. Die bedreigingen waren volgens Van Delft waarschijnlijk afkomstig van weer een andere motorclub, namelijk Satudarah. Dupont berichtte ook eerder al over de bedreigingen en de twijfels daarover aan het adres van Fons Jacobs van Helmond.

De conclusie zou mogen zijn dat de politie en het OM zwakke zaken proberen te versterken met anonieme informatie van de Criminele Inlichtingen Eenheid. Op deze wijze is een kansloze zaak waar het bewijs ontbreekt toch effectief door het inschakelen van de publieke opinie en de media. Zo wordt de mening van een rechter beïnvloed en kunnen er kamervragen worden gesteld. In het geval van de motorclubs Hells Angels en No Surrender betekent het dat ze zomaar, zonder hard bewijs, hun clubhuis kwijtraakten en nog de schuld kregen van onbewijsbare bedreigingen ook. Dat is ondermijning. Ondermijning van de rechtsstaat door politie en justitie zelf. Politie en een OM die zelf burgemeesters en wethouders bedreigen wanneer niemand anders dat doet. Terwijl over echte ondermijning en het verdwijnen van vele miljoenen in de gemeente Emmen door het OM niet wordt gerept. Laten daarover maar eens kamervragen gesteld worden.

Lekke agenten

Vandaag bericht de NOS ons dat er twee ‘lekkende’ agenten zijn opgepakt in Heerlen. De twee, een man en een vrouw, hebben vertrouwelijke informatie gelekt in verband met een onderzoek naar een liquidatie vorig jaar.

Nou moeten wij even nadenken, want wij willen liever geen overhaaste conclusies trekken. Heerlen? Ligt dat in Limburg? Een korte blik op de kaart leert ons dat dat inderdaad het geval is. Lekkende agenten dus in Limburg. Limburg, de provincie waar de coffeeshops gesloten moesten worden van de burgemeesters om overlast te voorkomen. Limburg, de provincie waar het onkruid welig tiert en waar burgemeesters enorm ageren tegen motorclubs, maar waar de geruchten over corruptie onuitroeibaar blijken.

En Heerlen? Is de burgemeester van Heerlen niet ‘Riding’ Ralf Krewinkel? De held van het verzet tegen motorclubs? Nog een paar maanden geleden kwam Ralf in het nieuws omdat een niet nader genoemde motorclub zich wilde vestigen in het dorpje. Nou, en dat kon niet hoor, vond onze Ralf. Hij wilde alleen tegen niemand vertellen om welke motorclub het ging. De gemeenteraad wist het niet, de clubs zelf ook niet, maar Ralf wel. Ralf had namelijk ‘informatie’ gekregen. Waarschijnlijk van de politie. Daar is Ralf namelijk korpschef van. Ook van die lekkende agenten trouwens. Daar is Ralf ook korpschef van.

De strijd van de eenzame held ging zelfs zover dat hij een maandje geleden weigerde een medaille uit te reiken aan een veteraan. Deze veteraan had namelijk net als onze Ralf iets gedaan voor dit land. Nee, het was geen corrupte diender, hij had ook niet gelekt. Nee, en hij was ook nooit genoemd in een zaak van burgemeesters die afspraken maakten met projectontwikkelaars. En nee, hij had ook nooit op het terras gezeten van Café Suus, u weet wel, dat café met de raadselachtige vergunningen van de dochter van Jos Som dat zich naast het onterecht gesloten clubhuis van de Hells Angels bevind. Nee, maar de veteraan had wel een medaille verdiend voor zijn inzet als militair en ja, hij was lid van een motorclub.

Wacht even, nu zit ik alweer op een terras in Kerkrade, de gemeente waar ‘Riding’ Ralf wethouder was. Maar ja, nu ik daar toch ben. Begin 2015 werd daar een rechercheur uit zijn ambt gezet. Wegens corruptie. Zegt dagblad De Limburger op 22 juli van dit jaar. Kerkrade? Dat leuke dorpje waar de burgemeester de korpschef is en zo vreselijk werd bedreigd na ‘informatie te hebben gekregen’? Toch geen informatie van de politie, hopen wij? Want met die politieagenten in Limburg weet je het maar nooit.

In Limburg schijnt het zelfs zo enorm erg te zijn, dat hele binnensteden verboden worden voor leden van motorclubs nadat de politie informatie over die motorclubs heeft verspreid. Geen lekker Limburgs biertje op een terrasje in Sittard dus. Ook niet in Geleen. Ook geen alcoholvrij biertje omdat er nog een stukje gereden moet worden. Nee, jongens, Limburg is alleen gastvrij wanneer je lid bent van een andere club. De Blue Knights MC bijvoorbeeld. Die zijn wel welkom. Op terrasjes. Maar ze kunnen zelfs een hele Villa Eikhold afhuren. Villa Eikhold? Ja, dat partyhuis in Heerlen. Maar ja, dat zijn natuurlijk ook agenten daar bij de Blue Knights MC. En u weet het, de politie is je vriend!

Begrijpt u het nog?

 

Gelijke monniken, gelijke flappen

Deze week komt oud-wethouder en oud-kamerlid Jos van Rey veelvuldig in het nieuws. De beste man, invloedrijk kaderlid van de VVD, staat momenteel terecht voor fraude en corruptie.

In het heel kort komt het hier op neer. Jos van Rey heeft geheel toevallig een zeer goede vriend. Deze goede vriend heet Piet van Pol en is projectontwikkelaar. De NOS op 4 april 2016: ‘Jos van Rey en Piet van Pol zijn al tientallen jaren vrienden en zijn vaak, samen met hun echtgenotes, op vakantie geweest in Van Pols tweede huis in Saint Tropez. Van Pol heeft Van Rey ook meegenomen naar voetbalwedstrijden in het buitenland en naar vastgoedbeurzen in München en Cannes.’ En even verder: ‘Het Openbaar Ministerie ziet dat anders: Van Rey heeft in ruil voor deze gestes zijn vriend een voorkeurspositie bezorgd bij grote bouwprojecten in Roermond. Zo zou hij jarenlang documenten van vergaderingen hebben doorgespeeld aan Van Pol. Vaststaat dat deze in de stad een aantal grote projecten heeft kunnen realiseren in de periode dat Jos van Rey wethouder was. In andere gevallen zou Roermond onder druk van Van Rey bepaalde gebouwen van Van Pol hebben opgekocht, nota bene tegen de adviezen van ambtenaren in.’

Piet van Pol kennen wij toch ergens van? Had Piet ook niet een groot project in het Limburgse dorpje Kerkrade?

Nu.nl bericht op 2 februari 2013: ‘Burgemeester Jos Som van Kerkrade heeft 10 jaar geleden een bezoek gebracht aan de vakantievilla van de Roermondse projectontwikkelaar Piet van Pol. Bij toeval, aldus Som zaterdag, want hij kende naar eigen zeggen Van Pol niet. Som reageert op een publicatie zaterdag in NRC Handelsblad.’

Kort daarna kenden de twee elkaar wel. Nu.nl: ‘Som haalde Van Pol binnen als adviseur voor een centrumplan voor Kerkrade waar miljoenen mee waren gemoeid, schrijft de NRC zaterdag. Het plan voorziet onder meer in een bibliotheek, winkels, woningen en een seniorensociëteit. Dinsdag doorzocht de rijksrecherche de privéwoning en kantoren van Van Pol. Het gemeentebestuur van Kerkrade, waar Som als burgemeester deel van uitmaakt, liet toen weten zich te beraden op de betrokkenheid van Van Pol bij het centrumplan. De gemeenteraad twijfelt volgens de krant ook nog wat hier mee te doen. Er waren al vragen gerezen toen Van Pol als onderhandelaar namens de gemeente twee keer de getaxeerde waarde betaalde voor panden van een collega in het centrum. Dat kwam neer op twaalf miljoen euro. Op vragen van de krant zou Som hebben geschreven dat hij Van Pol niet alleen zakelijk, maar ook privé zag. Zo was hij ‘ongeveer tien jaar geleden’ in de villa in het Zuid-Franse Saint-Tropez te gast en vierden ze samen carnaval in Roermond. Verder zagen ze elkaar op netwerkbijeenkomsten en bij voetbalwedstrijden van Roda JC.’

Wanneer u enige overeenkomsten ziet tussen de zaak van Jos van Rey en Jos Som dan is het alleen maar de voornaam. Toch? Want hoe kan nu een burgemeester die de lokale afdeling van de Hells Angels vals beschuldigd van bedreiging en hun clubhuis in het net, door Piet van Pol, gebouwde nieuwe dorpscentrum sluit, corrupt zijn of tenminste gebruik hebben gemaakt van een aantal door Piet van Pol geboden kansen? En dat er een link zou kunnen zijn tussen de miljoenen van Piet van Pol, het nieuwe prestige centrum van Kerkrade aan de Markt, de eigengereide burgemeester en het Café Suus van zijn dochter Suze, waarvan die nare Hells Angels de buren waren, ach, dat geleuft ge toch zelf nie, hé?

O, en wanneer het allemaal waar is, is dit dan ondermijning of niet? Of gaat de politie toch liever op zolder kijken bij dat oude vrouwtje, of die voetballende ettertjes op het pleintje in kaart brengen? Want als het aan een aantal particuliere politiebedrijfjes ligt, is dat namelijk erg lonend. Jaja!

 

 

 

Leugens maken de weg vrij voor een politiestaat

Op 21 maart 2016 publiceerde de het Team Justitie en Binnenlandse Zaken van het Secretariaat-Generaal van de Benelux Unie het voortgangsrapport genaamd ‘Tackling Crime Together’. Het rapport kwam tot stand door samenwerking van politie en justitie in de Benelux en de Duitse deelstaat Nord Rheinland-Westphalen (NRW). De rapportage doet een aantal aanbevelingen om de geconstateerde misdadigheid van de Outlaw Motorcycle Gangs te bestrijden. Deze OMG’s worden overigens in dit rapport opnieuw anders genoemd. Nu zijn het OMCG’s (Outlaw Motor Cycle Gangs), waar het vroeger OMG’s waren (Outlaw Motorcycle Gangs).

Wat veel ernstiger is dan onenigheid of verwarring over afkortingen om motorclubs aan te duiden is het feit dat de meeste maatregelen die worden aanbevolen in dit internationale verband gebaseerd zijn op aannames, leugens en al eerder weerlegde aantijgingen. Wij geven hiervan enige voorbeelden.

 

Op bladzijde 7 lezen wij: ‘Politiekorpsen en justitiële instanties in de Benelux Unie maken melding van een toename van geweld en gebruik van vuurwapens en zelfs explosieven door OMCG・s. Leden van OMCG・s zijn maar al te vaak actief in de grootschalige productie van en handel in soft- en harddrugs, illegale prostitutie, afpersingen en gewelddadige vergeldingsacties. OMCG・s hebben een sterk ontwrichtend effect op het maatschappelijk en economisch verkeer in steden en gemeenten in de Europese Unie, alsook in de Benelux Unie en de Euregio Maas-Rijn.’

Explosieven? Dat is voor het eerst dat wij horen van het gebruik van explosieven. Er zijn tegen enige leden van de Bandidos MC in Nederland wel aanslagen geweest, maar deze leden en de president van de club, de heer Harrie Ramakers, hebben verschillende malen benadrukt dat deze aanslagen niets te maken hebben met geweld tussen motorclubs onderling. Justitie in Nederland heeft het tegendeel nog niet bewezen.

Dat leden van OMCG’s ‘maar al te vaak’ actief zijn is een uitspraak die niet wordt ondersteunt met feiten. Kom maar eens met welke clubs en welke feiten. ‘De OMCG’s hebben een sterk ontwrichtend effect’ is ook al weer zo’n uitspraak die niet wordt ondersteund met een enkel feit en een sterk suggestief karakter heeft.

Op bladzijde 11 lezen wij meer aantijgingen: ‘OMCG・s zijn sterk betrokken bij de georganiseerde misdaad

en verstoringen van de openbare orde. De Nederlandse multidisciplinaire aanpak van OMCG・s begon in

2012. Hiermee werd gestart als reactie op de toenemende spanningen tussen verschillende OMCG’s en verstoringen van de openbare orde door geweld en intimidatie door de OMCG’s.’

Betrokkenheid bij de georganiseerde misdaad moet eerst nog maar eens bewezen worden en bovendien zal dat dan niet gelden voor alle clubs die in dit rapport worden genoemd. Bovendien is er nergens bewijs dat clubs als club betrokken zijn bij misdaad of dat het de persoonlijke initiatieven betreft van afzonderlijke leden van clubs. Er is tot zover nog geen enkele club in Nederland die ooit is verboden door een rechter.

Laat men eens enkele voorbeelden geven van verstoringen van de openbare orde, met name van ‘geweld en intimidatie’.

Op bladzijde 12 lezen wij: ‘OMCG・s trachten cafés over te nemen door intimidatie of afpersing. Ze trachten ook cafés te dwingen om leden van OMCG’s in dienst te nemen als uitsmijters. Uitbaters van horecagelegenheden worden geïnformeerd over de risico・s en worden ook aangemoedigd om intimidatie en afpersing te melden aan de overheid.’

Ook hier wordt er voor waar gepubliceerd wat de politie in Nederland al veel langer roept. Er zijn nog steeds geen concrete voorbeelden genoemd en bovendien staat opnieuw ter discussie of dit dan zou worden gedaan door clubs of alleen individuele leden van clubs. Bovendien wordt niet gepreciseerd welke clubs zich hieraan schuldig zouden moeten maken. Moeten alle clubs lijden onder de gedragingen van enkele leden van een andere club?

Op bladzijde 21 lezen wij opnieuw een leugen die telkens opnieuw wordt herhaald: ‘In de problematiek met de HAMC in Kerkrade is er besloten dat de burgemeester wordt beveiligd. Zijn collega in Maasmechelen (België) moet dit in de krant lezen. Hij zoekt hieromtrent de publiciteit in België en vraagt zich af hoe het kan dat een collega van hem op nog geen 30 kilometer afstand bescherming krijgt omdat hij problemen heeft met OMCG・s, zonder dat hij hiervan op de hoogte wordt gebracht. Immers in zijn gemeente zijn chapters van rivaliserende OMCG・s gevestigd. Een van die OMCG・s is de HAMC.’

Dupont heeft herhaaldelijk gewezen op het feit dat de burgemeester van Kerkrade niet is bedreigd door de HAMC (Hells Angels Motorcycle Club). In eerste instantie zei burgemeester Jos Som in een interview dat hij helemaal niet wist uit welke richting de bedreigingen kwamen, later zei hij dat de officier van justitie hem had gezegd onder te duiken. Bedreigingen waren dus in ieder geval niet rechtstreeks en Jos Som wist helemaal niet waar het vandaan kwam. Later kwam hij in een interview met het gegeven dat het ging om ‘motorjasjes’. Iets waarvan helemaal geen sprake was in eerdere interviews. Ook de bedreigingen aan het adres van zijn dochter, de eigenaresse van Café Suus, hebben niet plaatsgevonden.

Wel worden bovenstaande ‘bedreigingen’ gebruikt om te benadrukken dat er internationaal moet worden samengewerkt, omdat de burgemeester van een Belgische gemeente die 30 kilometer verder weg ligt in zijn gemeente ook rivaliserende motorclubs heeft. Niet-gebeurde bedreigingen die plaatsgevonden zouden hebben door een motorclub omdat hun clubhuis werd gesloten worden in verband gebracht met een gemeente over de grens die toevallig ‘rivaliserende OMCG’s’ binnen zijn gemeentegrenzen heeft.

Maatregelen die worden getroffen door het samenwerkingsverband van Duitse, Belgische, Luxemburgse en Nederlandse autoriteiten berusten helemaal niet op feiten, maar op leugens, valse aannames, geruchten en valse beschuldigingen. De deelname van de Duitse overheid aan deze gang van zaken verbaast niets. Zij hebben veel ervaring met het vals beschuldigen van bevolkingsgroepen en het vervolgen daarvan.

Voor wie het hele rapport wil lezen: http://www.eu2016.nl/documenten/publicaties/2016/03/21/tackling-crime-together

De biker als ideale zondebok

Vorig jaar schreeuwde de Kerkraadse burgemeester Jos Som moord en brand toen het Openbaar Ministerie hem waarschuwde dat hij werd bedreigd. Hoewel Jos Som eerst nog verklaarde dat onbekend was uit welke hoek de bedreigingen afkomstig waren, riep hij later dat het om ‘motorjasjes’ ging. Dat kwam hem dan ook heel goed uit, want nadat zijn dochter, de eigenaresse van Café Suus, zogenaamd bedreigd zou zijn door Hells Angels, besloot Jos Som het clubhuis van die motorclub te sluiten. Achteraf bleek dat zijn dochter helemaal niet was bedreigd. Het clubhuis was toen al dicht, de burgemeester had zijn gezicht gered en er kon weer een dossiertje toegevoegd worden aan de bestrijders van motorclubs.

Omroep Brabant berichtte op 11 maart 2016 hoe de fantaserende officier van justitie Lucas van Delft zelf bedreigingen verzon en doorgaf via Meld Misdaad Anoniem. ‘Volgens Van Delft zou hasjbaas Van Laarhoven leden van de motorclub Satudarah hebben ingehuurd om Van Delft te bedreigen. Advocaat Taco van der Dussen, die Van Delft vertegenwoordigt, en het Landelijk Parket willen niet reageren omdat het strafrechtelijk onderzoek tegen de ervaren officier nog loopt. De crimefighter zit vanwege de vermeende bedreigingen al ruim vier maanden thuis.’ Het artikel brengt perfect de tegenstellingen aan het licht. Bedreigende leden van motorclub Satudarah enerzijds en de ‘ervaren crimefighter’ anderzijds. Het moet dus haast wel waar zijn.

Op 10 maart 2016 berichtte De Telegraaf dan weer dat de burgemeester van Heerlen ternauwernood had kunnen voorkomen dat een beruchte motorbende zich had gevestigd in het Limburgse kerkdorp. De burgemeester wilde de naam van de ‘motorbende’ niet noemen, zelfs niet aan de gemeenteraad. Het zit er dan ook in dat die gemeenteraad hem niet zou geloven wanneer hij toch opening van zaken zou geven. Wat de burgemeester ook zei was dat ‘Den Haag’ niet genoeg handvaten gaf om de ‘motorbendes’ te bestrijden. Het geroep van burgemeester Krewinkel had dus ook een politiek doel en was een boodschap om hulp aan de regering.

Zo worden motorclubs tegen wil en dank en geheel buiten hun eigen handelen en medeweten betrokken in tal van dossiers. Onderzoeken gaan lopen, clubhuizen worden dichtgetimmerd en de burger kruipt angstig weg na de zoveelste subjectieve berichtgeving. Maar er gaat altijd baas boven baas. Sommige mensen gaat echt geen zee te hoog om hun daden te rechtvaardigen. En laat nou uitgerekend weer een politieman daarvan het voorbeeld geven.

Want 1Limburg bericht op 17 maart 2016: ‘De 54-jarige politieman C.P. heeft volgens het OM vorig jaar “onnodig vuurwapengeweld gebruikt tegen een man die psychotisch was, en niet wist wat hij deed. Op 31 mei vorig jaar schoot P. een verdachte in zijn benen. De man uit Sittard zou in Susteren vuurwerk tegen een voordeur hebben gegooid. Na een korte achtervolging loste P. een waarschuwingsschot, maar daarop reageerde de man niet. De agent schoot de verdachte daarop in zijn benen. Na onderzoek door de Rijksrecherche besloot het Openbaar Ministerie (OM) om de agent te vervolgen. Het Openbaar Ministerie liet tijdens de zitting weten een psychiatrisch rapport over de agent te laten opstellen. Volgens de verdediging was de politieman nog gespannen van de acties tegen motorbendes afgelopen jaar, en kampte hij met PTSS, een post traumatisch stress syndroom.’

Als politieman schiet je zomaar een man met psychische problemen neer die hard wegloopt en feitelijk niets heeft gedaan en dan zeg je dat het komt door de spanningen van die ‘motorbendes’. Dit is natuurlijk een open deur voor andere verdachten van een zeer ernstig misdrijf. Je zegt gewoon dat je erg in de war bent geraakt van ‘motorbendes’. De kranten staan er vol mee en het eist gewoon zijn tol.
1Limburg gaat verder: ‘Uit onderzoek bleek later dat de verdachte helemaal geen vuurwerk tegen de deur had gegooid, maar een steen. De bewoner had in paniek de politie gebeld met de mededeling dat iemand vuurwerk tegen zijn deur had gegooid. De politie schakelde vervolgens via vuurwerk naar motorbendes.’

‘De politie schakelde vervolgens via vuurwerk naar motorbendes’? Wat is het verband? Is er sprake van zodanige berichtgeving, ook binnen de politie zelf, dat de agenten geloven wat er in al die politierapportages staat over motorclubs? Dan kan er binnenkort ook maar zo een lid van zo’n motorclub worden neergeschoten. Een agent in de war maakt rare sprongen.

De politie ondertussen onderzoekt of er een extra wapen kan worden toegevoegd aan het arsenaal om vuurwapengebruik zo te voorkomen. En de neergeschoten psychoot? Die wordt mogelijk vervolgd voor het gooien van een steen. Hij zal wel in de war zijn geweest over wat hij in de krant over politiegeweld had gelezen.

Zieligheid als argument

Omroep Brabant bericht zaterdag 6 februari 2016 dat officier van justitie Lucas van Delft zijn eigen bedreiging verzon. Onder een andere naam belde Van Delft op (naar Meld Misdaad Anoniem?) om aan te geven dat hij met de dood werd bedreigd. De politie kwam meteen na deze bedreigingsmelding met een zeer uitvoerig pakket aan beveiliging voor de officier. Wij zullen dit verschijnsel noemen ‘het Varma-effect’.

Lucas van Delft was eerder belast met de zaak tegen Johan van Laarhoven, de grondlegger van coffeeshopketen The Grass Company. Van Laarhoven verdiende in Nederland zijn geld met coffeeshops, die hier zijn gedoogd en dus legaal zijn. Van Laarhoven was dus in Nederland juridisch niets te maken. In Thailand werd echter Van Laarhoven veroordeeld voor het witwassen van crimineel geld, toen hij zijn 20 miljoen euro winst overbracht naar dit land. Zijn vrouw kreeg daarbij 12 jaar cel. Omroep Brabant berichtte daarover na het vonnis: “Dit is vreselijk nieuws”, zegt Tim Vis van advocatenkantoor Spong. “Van Laarhoven werd door het dubieuze en rancuneuze handelen van het Nederlandse Openbaar Ministerie overgeleverd aan een rechter die niet voldoende in staat is gebleken het Nederlandse gedoogbeleid te beoordelen.”

Dus de man die zijn eigen bedreigingen verzon was ook medeverantwoordelijk voor de veroordeling in Thailand van een landgenoot die in Nederland de wet niet overtrad. Blijkbaar was Van Delft goed op de hoogte van de wetgeving in andere landen. In hoeveel andere gevallen werden landgenoten in het buitenland veroordeeld voor iets wat in Nederland helemaal niet verboden is?

Wat wij ons nu afvragen is dit: gebeurt het vaker dat politie of justitie zélf bellen naar Meld Misdaad Anoniem? Op deze manier kun je volkomen legaal bij mensen invallen doen, of ze aanhouden voor onderzoek, of een groot onderzoek starten. De talloze meldingen via de meldlijn over ‘buren met een wietplantage’ komen hiermee ook in een heel ander kunstlicht te staan.

Maar wij gaan verder, want het zal toch niet dat? Op 9 juli 2015 berichtte Dupont in zijn rubriek ‘Burgemeester Jos Som in het nauw’ hoe het erg twijfelachtig is dat de burgemeester van Kerkrade werkelijk is bedreigd. Hij zegt daarover zelf tweemaal iets geheel anders en het is ook te betwijfelen dat de Hells Angels daarachter zitten. Bovendien werd zogenaamd zijn dochter ook nog bedreigd. Dupont geeft aan dat ook dat waarschijnlijk heel anders zit. Het leverde de burgemeester wel veel publiciteit op en hij wist de motorrijders neer te zetten als een stel nietsontziende boeven.

In hetzelfde artikel over Jos Som geeft de burgemeester van Helmond aan dat hij verkeerd is voorgelicht door justitie over eerdere bedreigingen aan zijn adres. Heel vreemd dus allemaal. Burgemeesters moeten onderduiken nadat zij door justitie zijn getipt over zeer ernstige bedreigingen. Daarna blijkt dat die burgemeesters of erop los liegen of zelfs aangeven dat ze zich bedonderd voelen. Overigens zijn beide burgemeesters tevens onderwerp van speculaties over corruptie. In één geval (maar wie weet hoeveel andere gevallen er nog zijn?) blijkt zelfs dat een officier van justitie zelf stiekem opbelde naar een meldlijn om valselijk aan te geven dat hij werd bedreigd.

Nu weer terug naar de eerbare Lucas van Delft. Deze officier van Justitie was ook belast met onderzoeken naar leden van motorclub Satudarah. Deze motorclub wordt in verband gebracht, u raadt het al, met ernstige misdrijven als bedreigingen. Net als de Hells Angels trouwens. En in beide gevallen is nu grote twijfel ontstaan. Wij berichtten ook al diverse malen hoe de ‘voortgangsrapportages’ over motorclubs door de politie vol stonden met valse informatie. De politie is dus nogal makkelijk met het zetten van ‘informatie’ in rapportages en justitie verzint zelf bedreigingen, terwijl meldingen op Meld Misdaad Anoniem ook door politie of justitie gedaan kunnen worden. Ja, zo krijg je iemand wel achter slot ende grendel.

Dat de politie niet te vertrouwen is, bleek al eerder, zoals met de leugens in het proces-verbaal over de dood van Mitch Henriques vorig jaar. Nu blijken ook officieren van justitie en burgemeesters niet altijd op hun mooie ogen te vertrouwen. En hoe zit het dan met de onafhankelijke rechters, zo zult u natuurlijk graag willen weten. Uitgerekend over zo’n rechter berichtte Dupont in oktober 2015 in het artikel ‘De raadsheer die om de hoek van het clubhuis woonde’. Mr. Marquart Scholtz, de rechter in een zaak tegen motorclub Veterans MC, bleek om de hoek te wonen van het clubhuis van de club in Haren. Natuurlijk was zijn uitspraak niet in het voordeel van de club.

Je hoeft in dit land de wet helemaal niet te overtreden om in de gevangenis te belanden.

 

 

 

De goochelaar en de verdwenen miljoenen en de tattooconventie

• In het jaar 2015 waren er tattooconventies op verschillende lokaties in Nederland. In Rotterdam, Amsterdam en in Breda bijvoorbeeld. Alles ging goed, er gebeurde niets, de rust werd niet verstoord, er was geen geweld.

  In 2015 waren er ook verschillende motorevenementen. Zoals in Kampen, waar al jaren de USA Day massa’s mensen op de been brengt. Elk jaar gaat het goed. Geen geweld, geen vechtpartijen, geen verstoring van de openbare orde.

  Voor zaterdag en zondag aanstaande stond in Kerkrade een grote tattooconventie gepland in het Rodastadion. Even buiten de stad dus. Op de plaats waar bijna wekelijks grote aantallen voetbalsupporters begeleid moeten worden door een massa politie. De organisatie had alle vergunningen rond. Artiesten waren uitgenodigd, tafels waren verhuurd, agenda’s waren aangepast. Vandaag werd bekend dat de conventie is verboden. Verboden omdat er informatie van de politie zou zijn dat motorclubs wel eens een conflict zouden kunnen gaan uitvechten tijdens de conventie. Verboden door burgemeester Jos Som.

  We kennen Jos Som al veel langer dan vandaag. Onze lezers kennen hem ook. Hij komt veelvuldig voor op onze blogs. En dat is niet omdat alles rozegeur en maneschijn is in zijn stadje. Er zijn berichten over verdachte speculaties met de bouw van een stadscentrum, oncontroleerbare bedreigingen, de schijn van het voortrekken van zijn dochter bij een horecavergunning. Tsja, noem maar op.

  Volgens accountant Leo Verhoef zijn er ook cijfers van een deel van het gesjoemel. Op zijn site (leoverhoef.nl) bericht hij: ‘Dus was ook de jaarrekening 2010 weer misleidend. Het gemeentebestuur deed het voorkomen of er € 1,4 miljoen was overgehouden. In werkelijkheid leed de gemeente een verlies van € 3,4 miljoen. Waar zijn de ontbrekende € 4,8 miljoen gebleven? Leo Verhoef waarschuwde de gemeenteraad opnieuw voor de misleidende jaarrekeningen met zijn brief van 12 november 2011. Dus was ook de jaarrekening 2011 weer misleidend. Het gemeentebestuur presenteerde een voordelig saldo van opbrengsten en kosten van € 0,3 miljoen. In werkelijkheid was het € 3,0 miljoen, waarvan echter nagekomen winst van € 6,1 miljoen bij de afwikkeling van de verkoop van de Essent-aandelen in 2009 (dus exclusief deze winst was er een verlies van € 3,1 miljoen). Dus was ook de jaarrekening 2012 weer misleidend. Het gemeentebestuur presenteerde een voordelig saldo van opbrengsten en kosten van € 1,7 miljoen. In werkelijkheid leed de gemeente een dramatisch verlies van € 20,9 miljoen. Ten minste waren er grote verliezen van ruim € 16 miljoen bij het programma “Bouwen en Wonen”, m.a.w. bij grond- en bouwprojecten. Leo Verhoef waarschuwde de gemeenteraad opnieuw voor de misleidende jaarrekeningen met zijn brief van 21 juni 2013. Alweer, geen reactie. Dus was ook de jaarrekening 2013 weer misleidend. Het gemeentebestuur presenteerde een voordelig resultaat van € 1,0 miljoen. In werkelijkheid leed de gemeente een verlies van € 0,7 miljoen.’

  Waarom geeft de gemeente eerst een vergunning af om die vervolgens wanneer het eigenlijk al te laat is weer in te trekken? Weet meneer Som hoeveel dat kost? Het lijkt er heel veel op dat meneer Som weinig inlevingsvermogen heeft. Dat hij heel weinig te maken heeft met hardwerkende mensen. Dat hij vooral bezig is met zijn eigen kliekje. (wordt vervolgd)

De burgemeester in zijn hemd

Burgemeester Jos Som kwam diverse malen in het nieuws de afgelopen tijd. Er is ook veel aan de hand in zijn stad. En het zijn niet alleen geruchten. Wij doelen hier op corruptie, omkoping en machtsmisbruik. Was meneer Som een flink aantal keren te horen als actievoerder tegen criminaliteit van motorbendes, het lijkt er sterk op dat de échte criminaliteit dichter bij meneer Som in de buurt zit dan de mensen wordt wijsgemaakt.

Op 8 januari 2009 bericht integriteitoverheid.nl het ontslag van een Kerkraads ambtenaar: ‘De betrokken ambtenaar was werkzaam bij de gemeente Kerkrade als [functie bij sector]. In die functie was betrokkene belast met de ambtelijke voorbereiding van de koop en verkoop van gemeentelijk onroerend goed. In verband met de verkoop van een zestal gemeentelijke woningen heeft betrokkene enkele keren contact gehad met de heer [Z.]. Nadat de verkoop van deze woningen in 2003 was afgerond met de overdracht daarvan aan [Z.], heeft betrokkene van de heer [X.], eveneens gemeenteambtenaar van Kerkrade, een bedrag van ongeveer € 1.500,- aangenomen, waarvan hij wist dat het van [Z.] afkomstig was. Bij besluit van 11 mei 2005, na bezwaar gehandhaafd bij het bestreden besluit van 8 november 2005, heeft het college betrokkene met toepassing van artikel 8:13 CAR/UWO de disciplinaire straf van ongevraagd ontslag opgelegd, onder bepaling dat deze straf onmiddellijk ten uitvoer wordt gelegd.’

Deze ambtenaar was dus niet alleen in die zaak van steekpenningen. Hij kreeg dat geld via een andere ambtenaar van de gemeente Kerkrade. Beide ambtenaren werkten op het gemeentehuis, waar ook burgemeester Som vaak vertoeft.

Gemeente.nu bericht in 2011 dat opnieuw een ambtenaar van de gemeente Kerkrade verdacht werd van corruptie: ‘De ambtenaar was op non-actief gesteld door het vermoeden van corruptie en kiest nu zelf voor de uitgang. Opvallend is wel dat de medewerker is vrijgesproken van corruptie. Uit het onderzoek naar zijn handelen blijkt dit niet. Er is “geen van strafrechtelijk handelen”, stelt de gemeente. Wel heeft de ambtenaar de integriteitscode geschonden.’

Ook deze ambtenaar was werkzaam met onroerend goed. En ook hij werkte op hetzelfde gemeentehuis als meneer Som.

Crime-nieuws.nl bericht op 20 januari 2015 dat zelfs een rechercheur is aangehouden wegens corruptie: ‘Dinsdag is een 38-jarige politieagent uit Kerkrade aangehouden op verdenking van corruptie en schending van zijn geheimhoudingsplicht door het tegen betaling verschaffen van gegevens uit de politiesystemen aan derden.’

Deze meneer werkte niet op het gemeentehuis, maar op het politiebureau. Dit politiebureau valt onder verantwoordelijkheid van burgemeester Som als korpsbeheerder.

Enige weken geleden werd een andere politieagent uit Kerkrade veroordeeld door de rechter tot twee jaar gevangenisstraf wegens het neerschieten van de bijrijder van een auto, zonder dat er iemand in gevaar was. Ook deze politieagent valt onder de verantwoordelijkheid van burgemeester Som.

NRC.nl bericht op 15 januari 2015 over een grote corruptiezaak, die nog groter blijkt: ‘De corruptiezaak rond oud-senator en wethouder Jos van Rey (VVD) is uitgebreider dan tot nu toe bekend. Dat blijkt uit de dagvaarding die vanmorgen is verspreid. Van Rey zou niet alleen projectontwikkelaar Piet van Pol bevoordeeld hebben, maar ook een bouwbedrijf en een beveiligingsbedrijf. Van Rey staat dinsdag terecht voor de rechtbank Rotterdam. Hij zou als wethouder in Roermond de drie bedrijven een voorkeursbehandeling hebben geven, vertrouwelijke gemeente-informatie hebben verstrekt en besluitvormingsprocedures hebben beïnvloed. Met name Van Pol zou daardoor voor honderden miljoenen euro’s projecten hebben kunnen bouwen. Van Rey staat ook terecht voor het aannemen van giften van Van Pol, bouwbedrijf Meulen Groep uit Weert en beveiligingsbedrijf Red Security uit Roermond ter waarde van 107.814 euro. Het gaat om vakantiereizen, uitstapjes en donaties aan Liba BV, een bedrijf op naam van zijn kinderen. Daarnaast zou Jos van Rey 175.000 euro hebben witgewassen, ronselde hij 34 volmachtstemmen en schond hij volgens justitie zijn ambtsgeheim door informatie te lekken uit de sollicitatieprocedure voor een nieuwe burgemeester. Als giften ziet het Openbaar Ministerie ook de door Van Pol betaalde bezoeken van Van Rey aan vastgoedbeurzen en voetbalwedstrijden met hotelverblijf en de vakanties van de wethouder in de villa van de projectontwikkelaar aan de Côte d’Azur. Volgens justitie verbleef Van Rey er tussen 2004 en 2012 in totaal 22 keer. Zelf meldde de wethouder eerder veertien bezoeken.’

Interessant die meneer Van Rey. Zaken doen met meneer Van Pol, die als dank gul in zijn beurs tast. Meneer Van Pol was ook de grote man achter het nieuwe centrumproject op de Markt in Kerkrade. Die markt waar Suze Som dat aardige tapasrestaurant heeft en waar die Hells Angels zaten die nu zijn weggestuurd door meneer Som. Aardig detail is dat ook meneer Som werd gesignaleerd in dat vakantiehuis van meneer Van Pol in Zuid-Frankrijk. Meneer Pol schijnt dus zijn vrienden en medestanders goed te belonen. Heeft Van Pol ook meneer Som goed beloont? In ieder geval zijn de tegenstanders van meneer Van Pol in Kerkrade wel goed afgestraft. Hoe dan, vraagt u zich af?

Een andere eigenaar van onroerend goed op de Markt in Kerkrade was meneer Joep Janssen. Hij werd opgepakt op beschuldiging van een hele waslijst aan aantijgingen en maar liefst 134 panden werden in beslag genomen. Onder andere. Tijdens deze Landlord-zaak echter werden de officieren van Justitie door de rechter de mantel uitgeveegd wegens liegen en bedriegen en kreeg meneer Janssen vrijspraak. Eén van die officieren was meneer Wim Smits, die nu voor het RIEC-LIEC werkt. Wij berichtten hier al eerder over. Over die Landlord-zaak bericht bijzonderstrafrecht.nl op 17 september 2013: ‘Het einddossier bevat de namen van 68 medeverdachten, waaronder notaris Van T. en makelaar S. uit Kerkrade. Justitie verwijt de notaris dat hij bij een aantal huizenverkopen aan Joep J. een valse notariële akte heeft opgemaakt.’

Nee, onder de verantwoordelijkheid van meneer Som vallen ze deze keer niet. Maar ze wonen wel weer in Kerkrade.

Wij weten natuurlijk niet of die meneer Som zelf ook geld in zijn zak steekt. Wel weten wij dat er over hem eerder al vragen werden gesteld door GroenLinks. Som was toen burgemeester van Gulpen. Een eerdere burgemeester van Kerkrade was meneer Mans. Op Enschederamp.nl staat een bericht van 4 december 2011 over deze Mans: ‘Echtpaar Mans reisde op kosten aannemer Knops en ondernemer Wesly twee keer naar Israël.’ Als dat zo is, dan is de selectieprocedure voor het burgemeesterschap voor verbetering vatbaar.

Wij vragen ons nu toch het één en ander af. Waarom wil meneer Som eigenlijk die Hells Angels verbieden? Die motorjongens lijken veel integerder dan de mensen uit het Umfeld van meneer Som. Waarom mogen leden van motorclubs niet voor beveiligingsbedrijven werken? Ze komen niet in het nieuws in verband met steekpenningen, zoals Red Security uit Roermond. Waarom moest minister Ard van der Steur op Tweede Pinksterdag met spoed naar Limburg komen om over die ‘motorbendes’ te praten? Er is toch genoeg veel dichter bij huis? Meneer Som zei zelf in zijn televisieoptreden bij EenVandaag dat wanneer je er niets mee te maken wilt hebben je gewoon je jas moest uittrekken. Hij doelde daarmee op het vermeende misdadige karakter van de motorclubs. Wanneer trekt meneer Som zijn jas uit? Wanneer wij het zo lezen hier, is het uittrekken van een jas niet voldoende. Er moet nog veel meer uit. Meneer Som in zijn hemd gezet? Tsja, niet door ons. Wij krijgen van niemand geld.

 

 

 

 

 

 

 

Sesam, open u!

Vandaag werd op last van de burgemeester van Sittard-Geleen café The Dug Out gesloten. Al eerder werd de zaak gesloten voor drie maanden na een vecht- en schietpartij tussen Bandidos en leden van de Red Devils MC. Een kort geding tegen die tijdelijke sluiting werd verloren. Volgens de rechtbank is onder meer de veiligheid van de buurt rond het café in het geding. Mede om die reden trekt de burgemeester de vergunning nu dus definitief in. Mede om die reden. Wat de andere redenen zijn van de definitieve sluiting werd niet bekend gemaakt.

Het sluiten van clubhuizen en ontmoetingsplaatsen van motorclubs is al langer een prioriteit van de overheid. Mede door informatieverstrekking van de politie worden burgemeesters attent gemaakt op de aanwezigheid in hun gemeente van leden van motorclubs, motorclubs en clubhuizen en ontmoetingsplaatsen.

Het is landelijk beleid om zoveel mogelijk van die clubhuizen en ontmoetingsplaatsen te sluiten. In de Landelijke Voortgangsrapportage Outlaw Motorcycle Gangs van juni 2015 staat dit nog eens duidelijk verwoord: ‘In Nederland zijn in de verslagperiode 177 OMG-clubhuizen (of pogingen tot de oprichting daarvan) geïdentificeerd. 113 gevallen zijn bestuurlijk aangepakt, door het voeren van een stopgesprek, ofwel door bestuurlijke handhaving omdat het clubhuis in strijd is met het bestemmingsplan of in overtreding van de Drank- en horecawet, al dan niet met gebruikmaking van een Bibob-procedure.

Van de 177 clubhuizen zijn er 87 gesloten of afgewend, omdat deze niet voldeden aan de vigerende regelgeving zoals het bestemmingsplan. Strijd met het bestemmingsplan was in 65 gevallen aan de orde. Er zijn 46 zogenaamde stopgesprekken gevoerd. Een stopgesprek is een gesprek tussen de burgemeester, de plaatselijke politiechef en een afvaardiging van de OMG, die voornemens is een clubhuis te vestigen in een gemeente. In dat gesprek wordt duidelijk gemaakt dat de OMG zich aan wet- en regelgeving dient te houden en dat overtredingen niet worden getolereerd. In enkele gevallen wordt ook een stopgesprek met de verhuurder van ruimten ten behoeve van een clubhuis gehouden, om deze te bewegen het huurcontract te beëindigen.

Een flink aantal chapters is momenteel op zoek naar een clubhuis, Zolang ze geen clubhuis hebben maken zij gebruik van horecagelegenheden, voetbalkantines, woonhuizen of zelfs een vrachtwagen met oplegger (deze laatste is door de politie inbeslaggenomen in het kader van een strafrechtelijk onderzoek). Maar ook daar worden de regels gehandhaafd.’

De overheid doet er dus alles aan om, naar aanleiding van politie-informatie, ontmoetingsplaatsen te sluiten. In de voortgangsrapportage zijn de redenen aangegeven die kunnen worden gebruikt. Deze ware heksenjacht vindt plaats tegen mensen die lid zijn van clubs die niet zijn verboden door de rechter. De vraag is nu of diezelfde harde maatregelen ook worden genomen tegen andere ontmoetingsplaatsen. Wat is bijvoorbeeld het beleid voor voetbalkantines en jeugdhonken?

 

In de studie ‘Jeugdhonken in de achtertuin’ van de HBO Kennisbank uit 2007 komen een aantal verontrustende zaken naar boven: ‘Opvallend is dat keetjongeren gemiddeld meer alcohol drinken in de keet dan de overige jeugd. Naast alcoholgebruik heeft ook veiligheid de aandacht getrokken bij dit onderzoek.’

Alcoholgebruik door jongeren onder de 18. Wat zegt de wet daarover? Er mag geen alcohol worden geschonken aan personen onder de 18 jaar. Je bent vanaf 2014 ook strafbaar als je nog geen 18 jaar bent en in het openbaar alcohol bij je hebt. Dat zegt de wet. Volgens bovenstaande studie zijn er alleen in Tubbergen al tussen de 20 en 30 jeugdhonken. Jeugdhonken die drank schenken aan minderjarigen, waar wordt gerookt (daar staat de hele horeca nog steeds van op zijn kop!) en blijkbaar deugt de veiligheid ook niet.

De lezer zal nu menen dat er wel stevig zal worden opgetreden tegen deze illegale drankketen. Maar Omroep Flevoland meldt op 24 juli 2015: ‘De gemeente Urk gaat het toezicht- en handhavingsbeleid voor jeugdhonken níet veranderen. Dat zegt de gemeente in reactie op de uitspraak van de Rechtbank Midden-Nederland. De rechtbank oordeelde half juni dat de gemeente zich bij de controle van de barren niet mag baseren op de plaatselijke Notitie Jeugdhonken. In plaats daarvan moet de gemeente handhaven op basis van formele wetgeving, zoals de Drank- en Horecawet, het omgevingsrecht en het bestemmingsplan. Urk kreeg van de rechter tot vrijdag de tijd om aan te tonen dat ze dat ook doet.’

De rechter gebied een gemeente de wet toe te passen en de gemeente weigert dat. Zeer opmerkelijk. De lezer denkt nu natuurlijk dat de politie, zonder aanziens des persoons, die wet wél gaat toepassen. Recht is recht en de wet gaat boven alles en hier is zelfs een rechterlijke uitspraak. Een win-winsituatie voor de handhavers van het gezag dus. Maar, wat zegt de bovengemelde studie? ‘Zowel wijkagenten als jongerenwerkers blijken de keten te waarderen, dit in tegenstelling tot organisaties als de Stichting Alcoholpreventie. De lokale actoren leggen juist de nadruk op de sociale functie van de keten en zien ze als een goede oplossing voor het ontbreken van faciliteiten voor jongeren in de gemeente. Een ander argument is dat men niet weet wat de jongeren zullen doen als zij niet meer in hun keet mogen zitten. Men is bang dat de jongeren dan op straat gaan hangen en overlast zullen veroorzaken.’

In plaats van een uitspraak van de rechter te respecteren, in plaats van de wet toe te passen, in plaats van de veiligheid van minderjarigen te waarborgen, in plaats van de gezondheid van jongeren te garanderen, is de politie zelfs blij met die drankketen. Want, er zijn immers geen andere faciliteiten voor de jongeren die die keten bezoeken. Omdat er geen andere faciliteiten zijn mogen die minderjarigen dus in een onveilige ruimte alcohol nuttigen en roken. Het voordeel voor de politie is dat men nu weet waar die jongeren zitten en ze geen overlast elders veroorzaken. Onthoudt u de laatste zin?

Wij gaan nu eens even kijken hoe het is gesteld met voetbalkantines. Naar aanleiding van de nieuwe Drank- en Horecawet, werd volgens Nederweert24.nl in de gemeente Nederweert de volgende regel voorgesteld: ‘Het college van burgemeester en wethouders stelt voor dat sportverenigingen en kantines alcohol mogen schenken vanaf twee uur vóór tot twee uur ná een activiteit. Op zondagen mag tot maximaal 20.00 uur geschonken worden omdat de reguliere horeca met name dan oneerlijke concurrentie ondervindt. De gemeenschapshuizen krijgen gelijke schenktijden als de reguliere horeca omdat deze voorzien in brede sociale activiteiten.’

In de meeste Nederlandse gemeenten is een soortgelijke regeling van kracht. We praten hier dus over een sportvereniging of -club, die een clubgebouw huurt dan wel in bezit heeft en zowel voor als na een sportactiviteit alcohol schenkt. Die sportieve activiteiten voorafgegaan en gevolgd door alcohol (en in de meeste kantines ook tabak!) gelden natuurlijk niet alleen maar voor voetballend Nederland. Ook de toeschouwers en vrienden en bekenden maken graag gebruik van de kantine. Het betreft hier dan ook allerminst een besloten gelegenheid. Naast voetballende drankliefhebbers, zijn er nog veel meer sporters die graag spanning en sport combineren met een glas. Zo zijn er hockeyclubs, rugbyverenigingen, roeiclubs, schaatsverenigingen, ja zelfs schietverenigingen waar gewoon drank kan worden gekocht in de kantine.

De aantallen mensen die gebruik maken van sportkantines en jeugdhonken kennen wij niet. Zouden het er honderden zijn? Of duizenden? Of zelfs honderdduizenden? Het wordt toegestaan of gedoogd, door de sociale functie die het drinken in kantines en jeugdhonken heeft. Zelfs uitspraken van een rechter worden niet gerespecteerd, omdat de politie graag weet waar de jeugd zich ophoudt. Dat tal van regels worden overtreden en de gemeente eigenlijk samen met de politie zou moeten handhaven, wordt gemakkelijk naast zich neergelegd. Honderdduizenden maken gebruik van kantines en honken. Volgens de politie zijn er ongeveer 1800 leden van motorclubs. Begint u onder het tipje van de sluier te geraken?

Je zou veronderstellen dat de politie ook graag wil weten waar de leden van een motorclub zich ophouden. Helemaal die verschrikkelijke motorcycle outlaws. Je weet dan ook dat ze geen overlast veroorzaken elders. Een aantal volwassen heren, die in een besloten gelegenheid alcohol drinken, of thee, of een warme bak koffie met een gehaktballetje na het motorrijden. Of vóór het motorrijden. Een gezellige bijeenkomst met een sociale functie voor de leden van een motorclub. Volwassen mannen die weten wat ze doen. Mannen die vrijwel allemaal een baan hebben, een gezin, kinderen, een huis. Maar gemeenten en politie hebben liever dat onverantwoordelijke minderjarigen in een onveilig pand alcohol drinken dan die volwassen en verantwoordelijke kerels met een motorjasje aan.

De sluiting van café The Dug Out bekijken wij daarom met argusogen. Vooral die zin ‘Mede om die reden trekt de burgemeester de vergunning nu dus definitief in.’, baart ons zorgen. Mede om die reden. Wat zijn de andere redenen? Dat er motorrijders in die zaak kwamen? Kort geleden verklaarde meneer Jos Som, een persoon die wij niet meer behoeven voor te stellen aan onze trouwe lezers, dat Café Navarro definitief gesloten is, iets anders over de sluiting. De NOS berichtte daarover op 15 mei 2015: ‘Voor burgemeester Jos Som waren de spanningen en conflicten tussen motorclubs in Zuid-Limburg de reden voor de sluiting. Volgens de gemeente waren er de laatste tijd een paar keer rivaliserende Bandidos “op intimiderende wijze” in de buurt van het clubhuis. Som wil zéker in de drukke binnenstad geen conflicten of geweld. De burgemeester wijst op de gebeurtenissen op 7 mei bij een sporthal in Sittard, waar bij een vechtpartij tussen leden van motorclubs drie gewonden vielen. Bij de vechtpartij tussen leden van de Hells Angels, Bandidos en Red Devils is vermoedelijk ook geschoten.’

Er waren rivaliserende Bandidos op intimiderende wijze in de buurt van het clubhuis. Er zijn spanningen tussen motorclubs. Én, last-but-not-least, er wordt door meneer Som verwezen naar de vechtpartij in The Dug Out in Sittard. Nu hebben wij een paar vragen, hè. Voor de gemeente Kerkrade en voor die burgemeester, hè. En hier komt dan die eerste vraag, hè. Hoe dicht is ‘in de buurt’? Op hoeveel meter mag de ene club het clubhuis van de andere club naderen, voordat tot sluiting besloten kan worden? Er komen dus leden van een rivaliserende motorclub in de buurt van een horeca-gelegenheid, of een clubhuis, en dat gaat dan dicht. Volgens meneer Som zijn die vreselijke Hells Angels ook erg dicht in de buurt geweest van Café Suus, het café van zijn dochter waarover het laatste woord nog niet gesproken zal zijn. Dat ging ook lastig anders, want ze zaten er naast in hun clubhuis. Toch werd Café Suus nooit gesloten. Ook niet nadat, ook weer volgens meneer Som, er zelfs bedreigingen en vernielingen waren geweest in Café Suus zelf. Dat sluiten geldt dus alleen maar wanneer je geen dochter bent van de burgemeester of een motorclub bent. En nu die vechtpartij in Sittard, hè. Dat is een reden geweest voor meneer Som om dat café van de Hells Angels te sluiten. Volgens die redenatie gaan er straks nog een heleboel andere café’s dicht in Nederland. Er is een vechtpartij geweest in een café waar leden van motorclubs komen. Nou, makkelijk, nu gaan we alles waar leden van motorclubs komen sluiten. Hèhè, eindelijk!

De sluiting van het Hells Angels-clubhuis in Barneveld ging geheel anders. Wel zeer creatief. De gemeente legde de club een dwangsom op, omdat er een bruiloft werd gehouden. Omdat de club die dwangsom niet kon betalen (we praten hier over mensen die volgens de politie en de media grossieren in geweld, misdaad en drugshandel en daar enorme geldbedragen mee binnenhalen, die vervolgens worden witgewassen!) werd het clubhuis onteigend en geveild. Later oordeelde de rechter dat zowel de dwangsom als de inbeslagname onwettig waren. Maar ja, weer een clubhuis dicht, dus de missie is geslaagd. Ook hier hebben wij weer een vraag. Waarom moet per se dat motorrijdersclubhuis dicht, terwijl er juist subsidie wordt gegeven aan een overlast gevend jeugdhonk? De BarneveldseKrant.nl schrijft over dit jeugdhonk ‘Time-Out’ op 26 mei een artikel. Er is nooit geklaagd over overlast van dat motorclubhuis, maar dat zou en moest dicht. Het jeugdhonk, dat wel overlast bleek te geven, kreeg juist subsidie om zich te vestigen en open te blijven.

Ja, zo maar enige voorbeelden van recht in Nederland. Recht en rechtvaardigheid. Begrippen waarvoor we onze jongens en meisjes naar verre en onbekende brandhaarden sturen. Er zijn nog veel meer voorbeelden die we zouden kunnen geven. Gemeenten komen met de meest idiote redenen om clubhuizen te sluiten of te weigeren. Rivaliserende clubs worden er bijgehaald, maar nooit bijvoorbeeld rivaliserende voetbalsupporters om een voetbalkantine of -honk te sluiten. Veel motorclubs zijn een stichting en het komt voor dat een gemeente roept dat een stichting niets te zoeken heeft op een bedrijventerrein. Je moet het allemaal maar bedenken. Uiterst langdurige en kostbare procedures en rechtzaken zijn het gevolg, terwijl degenen die die besluiten nemen uitzonderingen maken voor tal van illegale drankgelegenheden. Of voor familie, zoals bij meneer Som.

 

 

 

 

 

Boeman Bouman en zijn patriotten van de politiestaat

Een prachtig verhaal over een politieman en hoe het gaat met vrijheid wanneer je eventjes niet goed oplet.

De politieman is commissaris Bouman. Dat is er niet zomaar één. Commissaris Bouman is de grote baas van de Nederlandse politie. De allerhoogste chef. Vlak onder de minister van Justitie en Veiligheid. In een rechtsstaat is het zo geregeld dat de minister, als vertegenwoordiger des volks, de verantwoording heeft over het politieapparaat. Hij is dus de baas en hij is verantwoording schuldig aan het parlement. We zullen dus uitleggen wat een rechtsstaat eigenlijk is. Wikipedia zegt het volgende hierover:

‘Een rechtsstaat is een staat waarvan de macht gereguleerd en beperkt wordt door het recht. De rechtsstaatgedachte is ontwikkeld tegen de praktijk van absolute vorsten. De rechtsstaatgedachte wil willekeur voorkomen en rechtszekerheid en rechtsgelijkheid bevorderen. In een rechtsstaat worden burgers tegen de macht van de staat beschermd door wetten. Onafhankelijke rechters kunnen bij een conflict oordelen en worden geacht de wetten te volgen. Een rechter kan bij overtredingen sancties opleggen die wettelijk geregeld zijn. Als de rechters in een staat niet onafhankelijk zijn, mag die staat geen rechtsstaat genoemd worden.’

De minister is de baas en de politie niet. De politie heeft voor goed functioneren natuurlijk zijn eigen hierarchie en een eigen baas. Maar die baas staat onder de minister en ook onder de wet. Er zijn wetten die de basis zijn voor het functioneren van de staat. Wanneer het omgekeerd zou zijn is er sprake van een politiestaat. Wikipedia zegt over de politiestaat het volgende:

‘Onder een politiestaat verstaat men een staat waar de sociale, economische en politieke macht door de leiders gehandhaafd wordt met behulp van (geheime) politie. Deze politie heeft in dit soort staten meer bevoegdheden dan gebruikelijk is in een liberale democratie. Politiestaten in de strikte betekenis van het woord worden meestal gekenmerkt door totalitarisme en een sterke sociale controle.

Onder druk van een interne of externe bedreiging van de staatsveiligheid, al dan niet openlijk of bedekt gepromoot door media en overheden, bestaat het gevaar dat wetten doorgevoerd worden die burgerrechten inperken en stapsgewijs in de richting van een politiestaat leiden. Dikwijls wordt deze ‘bedreiging van de staatsveiligheid’ in scène gezet door degene die zich vervolgens als dictator ontpopt. Voorbeeld is nazi-Duitsland. Adolf Hitler kwam via verkiezingen op democratische wijze aan de macht. Vervolgens wist hij na de Rijksdagbrand, die hoogstwaarschijnlijk door de nazi’s zelf is voorbereid, grote bevoegdheden naar zich toe te trekken (uitroepen van de noodtoestand, etc) om ‘de orde te handhaven’. Met deze, in theorie tijdelijke, ‘ordehandhavingswetten’ schakelde hij in snel tempo alle politieke tegenstanders uit, werd de noodtoestand permanent, en werd het hele land aan zijn wil ondergeschikt gemaakt. Een recent voorbeeld van inperking van burgerrechten gebeurde na de aanslagen op 1 september 2011 in de VS. Ook hier werden sommige burgerrechten (in theorie tijdelijk) ingeperkt zoals het absolute recht op privacy. De regering Bush gaf aan dat dit in het kader was van de strijd tegen terrorisme en tegen drugs.’

Is Nederland nu het één of het ander? Is Nederland een rechtsstaat, zoals de mensen denken, of is Nederland een politiestaat?

Wij geven wat voorbeelden om de lezer aan het denken te zetten. In De Telegraaf van 4 maart 2015 zegt commissaris Bouman: ‘Er is een wetswijziging nodig om ervoor te zorgen dat agenten die noodgedwongen hun dienstwapen hebben moeten gebruiken, niet meer in hetzelfde juridische hokje terechtkomen als een burger of een crimineel.’ Dat zegt Bouman dus ruimschoots voor de dood van Mitch Henriques en de schietende agent uit Kerkrade.

Het blijft daar niet bij. Op 17 juli 2015 bericht 1limburg.nl het volgende: ‘De politieagent uit Kerkrade die vrijdag veroordeeld werd tot twee jaar cel krijgt massaal steun van zijn collega’s. Ze zijn het oneens met de uitspraak. Ook de nationale politie heeft geen goed woord over voor het vonnis. In een persbericht stelt de organisatie ‘verbijsterd’ te zijn door de veroordeling van de agent. “Ik ben vreselijk teleurgesteld in het vonnis van de rechtbank”, reageert korpschef Gerard Bouman van de nationale politie. Hij heeft contact gehad met Gery Veldhuis, de chef van de eenheid Limburg. “Ik heb hem aangegeven dat deze collega alle steun van onze organisatie kan verwachten die hij nodig heeft”, zegt Bouman. “Wat mij betreft staat vast dat we dit vonnis gaan aanvechten tot aan de allerhoogste instantie.” ‘

Korpschef Bouman, die ondergeschikte van de minister en daarmee dus onderworpen aan de rechtsstaat komt met twee zaken. Belangrijke zaken. Ten eerste wil hij de wet veranderen om schietende agenten niet zo snel te laten vervolgen. Ten tweede geeft hij aan de schietende en door de onafhankelijke rechter veroordeelde agent te steunen. De rechter veroordeelt de man dus en daarmee heeft die agent een strafblad. Hij is nu dus crimineel. Volgens de rechter. Maar niet volgens meneer Bouman. Wat ook al te denken geeft is de ‘massale steun’ van collega’s voor de veroordeelde agent. Die denken dus blijkbaar net over schieten als korpschef Bouman. Zeer opmerkelijk. En verontrustend.

Maar wij gaan verder. De directe chef van de politieagent uit Kerkrade heeft aangegeven de politieagent niet te schorsen. Afgewacht wordt het hoger beroep. Ook de korpsbeheerder van het politiekorps in Kerkrade onderneemt geen actie tegen de veroordeelde schutter. Wie is nu deze korpsbeheerder? De korpsbeheerder is burgemeester Jos Som. Zeg maar de grote man achter de strijd tegen ‘motorbendes’. De ‘papa’ ook van Suze Som die volgens hem ernstig is bedreigd door Hells Angels. De man ook die het vakantiehuiske van Piet van Pol bezocht in Frankrijk. Piet van Pol de van corruptie verdachte vastgoedontwikkelaar die banden heeft met VolkerWessels en de veroordeelde Roermondse ex-VVD’er Jos van Rey.

Wij gaan nu ietsje terug en komen terecht bij de Spaanse politieman luitenant-kolonel Antonio Molino Tejero die op 23 februari 1981 het Spaanse parlement binnendrong met zijn kornuiten, in de lucht schoot en riep: ‘Todos al suelo, y conho!’ Meneer Molino Tejero wist het beter dan de rechters en de parlementariërs.

Waarom doet dat ons denken aan politievakbondsleider Gerrit van de Kamp? De wet moet veranderd worden om motorbendes te kunnen verbieden, zo vond deze man, die er zijn hand niet voor omdraait zijn mannetjes het Binnenhof te laten omsingelen. Met politiematerieel en wapens. Dezelfde Gerrit van de Kamp die zijn vriendin opdrong aan de Nationale Politie voor een goedbetaalde baan en zijn steun voor de vorming van de Nationale Politie opzegde toen zijn vriendin werd ontslagen.

De hoogste politiebaas wil de wet veranderen en uit openlijk kritiek op een beslissing van een onafhankelijke rechter en de baas van de grootste politievakbond steunt hem door ook wetten te willen laten veranderen. ‘De politie is de baas op straat!’, hoorde je vroeger vaak roepen door agenten. Op straat of in de staat? Vanuit de politieorganisatie zelf horen wij nog geen tegengeluiden.

In het Wikipedia-artikel over de politiestaat staat ook het volgende: ‘Onder druk van een interne of externe bedreiging van de staatsveiligheid, al dan niet openlijk of bedekt gepromoot door media en overheden, bestaat het gevaar dat wetten doorgevoerd worden die burgerrechten inperken en stapsgewijs in de richting van een politiestaat leiden.’

Ook hier zien wij gelijkenissen met Nederland. Er wordt een vijandbeeld gecreeërd. Als externe bedreiging zou je kunnen zien de jihadstrijders in Irak en Syrië, die na terugkomst een interne bedreiging gaan vormen. Als interne bedreiging kun je ook de ‘motorbendes’ zien. Het is dan ook niet zozeer de rechtsstaat zelf die zich daarover zorgen maakt, maar het is de politie zelf die stemming maakt. Het is de politie die via de media en hun adviserende taak naar overheden toe bepaalt dat ‘motorbendes’ een groot gevaar zijn.

Om deze strategie van maatschappelijke onrust een gezicht te geven, worden leden van motorclubs met naam en club genoemd door de politie aan de media. Het zogenaamde ‘name and shame’- beleid. De politie heeft dus een aantal mensen bij de media die daarvoor openstaan om het maar zachtjes uit te drukken. Deze mensen die openstaan zijn vaak zelfbenoemde ‘misdaadspecialisten’, zoals Robert Bas van de NOS die riep dat je welhaast crimineel moet zijn om het lidmaatschap van een motorclub te kunnen betalen en dat een Harley Davidson 60.000 á 70.000 euro kost. Of een Gerlof Leistra van Elsevier die niet alleen politie-informatie naar buiten brengt maar ook de politie ondersteunt in de wens tot het veranderen van wetten. Zo schrijft Leistra over de schietende politieman uit Kerkrade in Elsevier: ‘De verontwaardiging is terecht groot. Het valt niet goed uit te leggen dat een agent die tijdens de uitoefening van zijn soms levensgevaarlijke beroep een ernstige inschattingsfout maakt, dezelfde behandeling krijgt als de eerste de beste crimineel. Meer begrip was op zijn plaats geweest.’

Heeft het effect, die artikelen in de pers? Volgens D66’er Gerard Schouw wel degelijk. Op 2 juli zegt hij: ‘Gerard Schouw van D66 heeft donderdag met een waarschuwing afscheid genomen van de Tweede Kamer. Hij was een kwart eeuw lang te vinden op het Binnenhof, onder meer als lid van de Eerste en later van de Tweede Kamer. ,,De overstap naar de Tweede Kamer was best wennen. In plaats van een stroom wetsvoorstellen dicteert de kop in de krant en het oog van de camera het ritme van de dag”, schreef hij in zijn afscheidsbrief. ,,Het is geen groot geheim dat de aandacht voor actuele politieke incidenten en de lange termijn onderwerpen zo af en toe wat uit balans raakt. Dat is een reëel risico voor de democratische werking van onze huidige parlementaire democratie. Daardoor gaan dingen mis. Meebewegen of juist tegenwicht bieden, dat is de vraag waar de Kamer wel wat vaker bij stil mag staan”, aldus Schouw.’

Het heeft dus wel degelijk effect. De kop in de krant dicteert het ritme van de dag in de Tweede Kamer. Volgens iemand die het kan weten na 25 jaar politiek. En de koppen uit die krant zijn afkomstig van de politie. Dezelfde politie die wetten wil veranderen en mensen en clubs aanwijst als vijand. En daar dus de media voor misbruikt. Met ‘name and shame’. Maar ook met ‘voortgangsrapportages’. Wij hebben al gezien in eerdere blogs van Dupont op ‘Justitie en Veiligheid’ dat de politie niet schroomt valse informatie in die rapportages te stoppen. De raketwerpers van de Bandidos MC bijvoorbeeld. Wij zeiden al dat die niet van de Bandidos waren. Commissaris Piem Miltenburg, net als Gerard Bouman een geduchte hardliner, zei al dat het niet helemaal zeker was. Maar een dag later stond het wel als vaststaand feit in de voortgangsrapportage van juni. De advocaat van de Bandidos kwam vorige week in het nieuws met hetzelfde verhaal. De wapens werden niet eens in de dagvaarding vermeld, maar wel werden de Bandidos nog even vastgehouden voor nader onderzoek. Zo komen die wapens nog eens goed van pas.

De advocaat van de Bandidos MC onthulde nog een andere taktiek. Zo stuurden Limburgse burgemeesters brieven naar horeca-gelegenheden om te waarschuwen dat de vergunningen zouden worden ingetrokken van horecazaken die Bandidos toelieten in hun zaak. Dat is heel opmerkelijk. Welk wetsartikel wordt daarbij gebruikt?

Al jaren gaan verhalen in de motorclubwereld dat de politie stiekeme acties uitvoert om motorclubs of leden daarvan te benadelen. Zo worden horeca-ondernemers niet alleen bedreigd om MC’s buiten de deur te houden, ze worden ook bezocht om informatie over bezoekers los te peuteren. Ze worden bang gemaakt met de vraag of ze worden afgeperst, of rekeningen wel netjes worden betaald. Werkgevers van motorclubleden worden benaderd en bang gemaakt. Zakenpartners van motorclubleden die een eigen zaak hebben worden door de politie ‘gewaarschuwd’. Buren van clubhuizen worden benaderd en om informatie gevraagd of om aangifte te doen van welke vorm van overlast dan ook. Gemeentelijke overheden worden ‘ingelicht’ door de politie, die een unieke informatiepositie heeft, en vervolgens worden evenementen niet toegestaan of verboden terwijl ze al in een vergevorderd stadium verkeren, clubhuizen worden gesloten door informatie van de politie. De politie is opzichtig aanwezig bij bruiloften, familiefeesten waar ook motorclubleden bij aanwezig zijn en probeert soms verhuurders van feestzalen bang te maken hun zaal niet te verhuren, omdat er ook een paar leden van een motorclub komen.

De vraag is hoe deze politie-acties zich verhouden tot de wet. De wet, basis van de rechtsstaat. Een wet die ondergeschikt is alleen in een politiestaat.

Vaak is te horen hoe bestuurders of politiemensen in de media verklaren dat motorclubs leden die zich misdragen of de wet overtreden uit de club moeten gooien. Motorclubs doen dat al lang. Maar uit bovenstaande blijkt dat het bij de politie andersom is. De politieman die de wet overtreedt met, potentieel, dodelijk geweld, wordt niet zomaar ontslagen. Neen, men gaat er alles aan doen hem binnenboord te houden en betaalt soms zelfs zijn boetes.

Zijn leden van motorclubs de laatste Robin Hoods? Zijn zij een soort vrijheidsstrijders? Nee, dat zijn zij niet. Maar meneren als commissaris Bouman of commissaris Miltenburg zijn het zeker ook niet. Wanneer wij onze vrijheid in stand willen houden, wanneer wij niet willen dat wij door onze eigen landgenoten worden bezet, wanneer wij niet willen dat ons land een politiestaat wordt, of blijft, dan zullen wij veel kritischer moeten zijn naar degenen toe die onze vrijheden afnemen. Elke dag een stukje. Elke dag een beetje. Elke dag iets. Want wanneer het te laat is, is het te laat.

Het gevecht in de OK Corral van een klein Limburgs dorp

Op 11 oktober 2013 berichtte Nrc.nl het volgende:

‘OM niet-ontvankelijk in fraudezaak na liegen en bedriegen

De rechtbank van Maastricht heeft het Openbaar Ministerie vanmiddag niet-ontvankelijk verklaard in een jarenlang lopend onderzoek naar omvangrijke vastgoed- en belastingfraude. De 62-jarige hoofdverdachte Joep Janssen en alle medeverdachten in het zogeheten Landlord-onderzoek gaan vrijuit omdat zij door liegen en bedriegen van het OM geen eerlijk strafproces hebben gehad.

In een ongekend vernietigend vonnis heeft de rechtbank het openbaar ministerie op alle punten ongelijk gegeven. Het gaat om een van de grootste strafrechtelijke onderzoeken die ooit in Limburg zijn gehouden.

Na een lange voorbereiding werd in de zomer van 2009 door tweehonderd opsporingsambtenaren beslag gelegd op 134 panden van vastgoedhandelaar uit Kerkrade Joep Janssen. Er werden hennepplantages aangetroffen en de politie nam schilderijen, vuurwapens, zeldzame munten en twintig klassieke auto’s in beslag.

‘Meerdere onrechtmatigheden in proces’

De rechtbank zegt “meerdere onrechtmatigheden” te hebben geconstateerd in het strafproces. De verdediging heeft bijvoorbeeld geen kennis kunnen nemen van relevante processtukken in deze procedure.

De politie heeft bijvoorbeeld in 2009 gesprekken gevoerd met een cruciale getuige – Pascal H. – maar de verslagen van dit onderhoud nooit ter beschikking willen stellen van de verdachten en hun advocaten.

Volgens de advocaten ging het om een kroongetuige. Het OM zegt de stukken nooit te hebben kunnen overleggen omdat Pascal H. via de rechter afdwong dat zijn gesprekken geheim moesten blijven.

De rechtbank zegt ook dat ze “in de loop van het strafproces meerdere keren door de officier van justitie onjuist dan wel onvolledig is voorgelicht. Pas na doorvragen en onderzoek door de verdediging en de rechtbank is informatie boven tafel gekomen, die de officier van justitie uit eigen beweging had moeten verschaffen.”

‘Officier van justitie had ongeoorloofd contact met getuige’

De rechtbank acht het ook ontoelaatbaar dat een officier van justitie tijdens de getuigenverhoren bij de rechter-commissaris “ongeoorloofd contact heeft gehad met een andere getuige, toen deze ter controle zijn verklaring doorlas.”

Het Openbaar Ministerie (OM) in Limburg gaat in hoger beroep tegen de vandaag door de rechtbank Limburg uitgesproken niet-ontvankelijkheid. “Het OM werpt de kritiek verre van zich en hecht eraan te melden dat het in de zaak-Landlord consequent en integer heeft gehandeld.”

Advocaat: bikkelharde uitspraak

De advocaat van de hoofdverdachte Joep Janssen, Jan-Hein Kuijpers, noemt het vonnis “een bikkelharde uitspraak.” Hij zegt dat duidelijk is geworden dat het OM “van alle kanten de zaak heeft beduveld. Om die reden heeft de rechtbank ook terecht besloten dat het beslag op een fors aantal panden van mijn cliënt moet worden opgeheven.”

U zult zich nu natuurlijk wel afvragen wat dit oudere artikel uit een kwaliteitskrant te maken heeft met motorclubs? Joep Janssen, die man die dus het slachtoffer werd van het ‘beduvelen door het OM’ en 134 panden kwijtraakte door onrechtmatige beslaglegging is de eigenaar van het pand op de Markt in Kerkrade waarin restaurant Navarro was gehuisvest. Weet u het nu weer? Navarro was een tapasrestaurant, net als buurvrouw Café Suus. Navarro was eigendom van Joep Janssen en Café Suus was eigendom van de dochter van de burgemeester van Kerkrade, Suze Som.

Zou het mogelijk zijn, zo vragen wij ons allerminst in stilte af, dat niet de Hells Angels meneer Som via zijn dochter probeerden te pakken, zoals Jos Som in de uitzending van EenVandaag beweerde, maar dat meneer Som probeert Joep Janssen te pakken te nemen via zijn dochter? En daar de Hells Angels bij sleept als verzwarende factor? Waarom heeft meneer Som ook alweer dat clubhuis gesloten?

Op 16 mei zegt hij hierover bij ‘YouTube Burgemeester Jos Som’, dat die Hells Angels niet in het bestemmingsplan passen. Ze komen daar met 30, 40 man, met 50, 60, 70! En dat is niet de bedoeling, volgens Som. Wij vragen ons af wat daaraan zo erg is. Maar, gaat Som verder, die Hells Angels bedreigen de boel ook en daarvan kan en mag in een democratie en speciaal in Kerkrade geen sprake zijn. Daarom gaat dat clubhuis dicht en na die drie maanden voorgoed. Zegt meneer Som. Op de vraag wat die Hells Angels nou eigenlijk doen aan bedreigingen antwoord Som heel stellig en heldhaftig dat ze met aantallen van wel 20 man of meer in de stad aanwezig zijn en dat is bedreigend.

Bedreigend omdat je met een groep vrienden in de stad aanwezig bent. Niet zomaar ergens in de stad, maar in een pand van een onterecht benadeelde en bestolen huiseigenaar die blijkbaar daarvoor toestemming gaf. Verzwarende factor is natuurlijk dat de dochter van meneer Som dat niet zo leuk vindt. Dat zijn dus alle bedreigingen. Niet meer en niet minder. Je loopt met een flink stel vrienden naar je stamkroeg of je clubhuis en dat kan echt niet de bedoeling zijn, want dat is enorm bedreigend. We begrijpen nu ook waarom meneer Som werd beveiligd door de politie. De aanwezigheid van veel buurtbewoners is enorm bedreigend. Helemaal in je mooie villawijk.

We zagen al in eerdere blogs dat Jos Som zelf ook een beetje een huisjesmelker is. Hij had een studentenflat in Maastricht en werd meermaals zonder resultaat op de vingers getikt vanwege de zeer brandgevaarlijke situatie voor de bewoners. Jos Som had ook goede contacten met vastgoedontwikkelaar Piet van Pol. Wij vragen ons nu af hoe het allemaal in elkaar zou kunnen zitten.

Scenario één: Jos Som heeft veel geld gekregen van projectontwikkelaars om van de nieuwe binnenstad van Kerkrade iets heel moois te maken. Ook zijn dochter Suze Som past in dat plaatje. Een prachtig restaurant op een toplokatie waarbij pappie zorgt voor alle vergunningen via de gemeente waar hij de baas speelt en de projectontwikkelaar of pandeigenaar zorgt voor een aantrekkelijke regeling die tegemoet komt aan de wensen van Suusje. Een mogelijk scenario, we zeggen niet dat dat zo is.

Scenario twee: Jos Som heeft een uitzonderlijk bang uitgevallen dochter die een restaurant is begonnen en nu plots vervelende Hells Angel-buren krijgt. Pappie komt te hulp en jaagt de enge bandieten de stad uit. Zijn stad.

Scenario drie: Jos Som heeft een deal met een projectontwikkelaar. Laten we hem Piet van Pol noemen. De deal wordt onder meer besproken in het vakantiehuiske van die meneer Pol in Frankrijk. Som kon daar niks aan doen, want hij liep toevallig in Frankrijk en voordat hij het wist zat hij in dat huiske. Van Pol heeft een conflict met een andere op geld beluste Limburger, die we bijvoorbeeld gerust Joep Janssen zouden kunnen noemen. Want zo heten er vast wel meer. Janssen wil wraak voor al die onrechtvaardigheden hem aangedaan door het Limburgse OM samen met overheidspartners als de Belastingdienst, FIOD, Inspectie SZW, het RIEC (Regionaal Informatie- en Expertisecentrum, die ook alweer zijn betrokken bij het bestrijden van ‘motorbendes’ en als Limburgs directeur heeft de voormalige officier van justitie Wim Smits, die in de Landlord-zaak door de rechter werd beschuldigd van liegen), en wordt eigenaar van Navarro. Jos Som is op de hand van Van Pol en besluit hem te helpen door het Navarro moeilijk te maken. Navarro gooit de handdoek in de ring en om het pand toch te verhuren en meteen Van Pol en Som een hak te zetten komen de Hells Angels erin.

Het eind van het liedje bij alle scenario’s is dat de roodhuiden de postkoets aanvallen en een indianenoorlog uitbreekt waarbij het reservaat wordt onteigend en de nieuwe eigenaars rijk werden en zorgden dat alleen hun versie werd gepubliceerd. Zij werden volkshelden en hun oude wandaden werden hen vergeven. En Doc ‘Som’ Holiday? Die nam nog een borrel in Suzy’s Saloon en piste ‘s avonds vanuit zijn woonkamerraam over Boothill.

 

Het goede voorbeeld (1)

Verschillende instanties zijn betrokken bij de bestrijding van motorclubs. Wie zijn de mensen bij deze instanties en is er op die mensen niets aan te merken? Het lijkt er niet op dat deze mensen een schone lei hebben.

Allereerst is er het Landelijk Strategisch Overleg OMG’s. De voorzitter van dit orgaan is de oud-burgemeester van Enschede, nu burgemeester van Groningen, Peter den Oudsten. Den Oudsten wordt genoemd als één van de beste bestuurders na Aboutaleb van Rotterdam. Je kunt in dit land gemakkelijk tot de besten behoren, wanneer de politie je een beetje behulpzaam is. Zo reed Den Oudsten in augustus 2008 door een rood verkeerslicht. De website binnenlandsbestuur.nl bericht hierover op 20 maart 2009: ‘Uit logboekgegevens van de verkeerspaal blijkt dat de burgemeester door rood licht reed. Den Oudsten heeft altijd beweerd dat hij groen licht zag, waarna een omhoogkomende paal de onderkant van zijn auto ramde. De politie stelde vast dat het rode licht niet brandde toen de burgemeester langs de paal reed en gaf hem geen proces-verbaal. Den Oudsten neemt nu de logboekgegevens voor kennisgeving aan, aldus zijn woordvoerder.’ Het gaat hier dus niet zozeer om het door het rode licht rijden, maar om het feit dat de politie de burgemeester op zijn woord geloofde. Krijgt de burgemeester nu wel een proces-verbaal nu de logboekgegevens het tegendeel bewijzen? Zonder aanziens des persoons geldt dus alleen voor gewone burgers en niet voor burgemeesters?

Verder hebben we de Taskforce Motorbendes Brabant-Zeeland. Portefeuillehouder is burgemeester Jacques Niederer, de burgemeester van Roosendaal. Roosendaal kwam onder zijn leiding al in het nieuws toen bekend werd dat de gemeente een twaalftal werklozen met behoud van uitkering bij de nieuwe vestiging van Burger King wilde laten werken. Benieuwd wat de plaatselijke vestiging van McDonalds daarvan vond. Maar toegegeven, bij Burger King is de koffie beter. Als burgemeester kwam Niederer, oud-politieman, in 2013 in opspraak over zijn declaratiegedrag. Hij werd toen beschuldigd van het onder druk zetten van enige raadsleden om een onderzoek naar zijn declaratiegedrag te stoppen. Niederer ontkende dit, maar bleef als burgemeester van Roosendaal gewoon in Weert wonen.

Een grote aanjager in de strijd tegen de motorclubs is de burgemeester van Kerkrade, Jos Som. Deze Som is al vele malen genoemd in minder frisse zaken (lees ook De brave burgervader en de motorbendes) en de gang van zaken rond het café van zijn dochter Suze op de Markt in Kerkrade lijkt ook minder fris. Zoals bekend kreeg Suze het aan de stok met haar buren, een afdeling van de Hells Angels, en werd het pand waarin die buren zaten toen door haar vader gesloten. Van Som wordt gezegd dat hij een flinke borrel lust. In de Roda-JC krant zei Som: ‘Ik maak zelf uit wat ik doe!’, toen hij tien jaar geleden werd teruggefloten door toenmalig minister Remkes.

Een andere Limburgse bestuurder is Onno Hoes, de burgemeester van Maastricht. Hoes kwam diverse malen zeer negatief in het nieuws met jonge schandknapen. De laatste keer dat dat gebeurde liet Hoes op zijn telefoon vertrouwelijke documenten zien aan de jonge schandknaap, die hij helemaal niet kende maar zojuist had ontmoet via Internet. Voor de Maastrichtse gemeenteraad was de maat vol, men voelde zich opnieuw in diskrediet gebracht, en Hoes kondigde aan te zullen vertrekken. Deze bestuurder die het zo overduidelijk ontbrak aan mensenkennis en discretie was al eerder vertrokken om onduidelijke redenen als voorzitter van het CIDI, een belangrijke joods/Israelische belangengroep. Op Wikipedia is te lezen dat Hoes zich, net als sommige politie-ambtenaren, weinig gelegen liet liggen aan de wet. Wikipedia: ‘Hij sprak zich in de media negatief uit over de wietpas en probeerde om, ondanks een gerechtelijke uitspraak, coffeeshops te verbieden om softdrugs te verkopen aan buitenlanders. Nadat coffeeshops doorgingen met de verkoop van softdrugs aan buitenlanders liet hij door de politie enkele panden binnenvallen.’ We zien hier dus een bestuurder die een gerechtelijke uitspraak naast zich neer legt om zijn eigen wil door te drijven en daarvoor zelfs aan zijn autoriteit toevertrouwde politie-agenten inzet. We denken hier aan burgemeester Jos Som, die riep: ‘Ik maak zelf uit wat ik doe!’ Zo gaat dat blijkbaar in Limburg. De politie verzette zich niet, toen zij door Hoes ingezet werd voor een zaak die de rechter juist had verboden.

Commissaris Piem Miltenburg, hoofd operatieën en verantwoordelijk voor de bestrijding van de ‘motorbendes’, is al uitgebreid besproken in eerdere columns. De binnen de politie-organisatie als hardliner bekendstaande Miltenburg doet telkens uitspraken alsof hij rechter is en geen politieman. Hij wil motorclubs verbieden, motorclubs zijn volgens hem crimineel, ze zijn een dekmantel voor de georganiseerde misdaad, ze zijn erop gericht misdaden te plegen. Al deze uitspraken komen in de pers terecht, zonder ooit aan een rechter te zijn getoetst. Sterker nog, toen het wel aan de rechter werd getoetst, oordeelde deze heel anders. (De zaak om de Hells Angels te laten verbieden, die mislukte). Miltenburg plaatst zich hiermee op de stoel van de rechter en zorgt opzettelijk voor grote maatschappelijke onrust, terwijl hij heel goed weet dat wat hij zegt niet door een rechter is bevestigd. Onder de leiding van Miltenburg is ook de nieuwe politietaktiek ‘name and shame’ in gebruik gekomen. Telkens wanneer een lid van een motorclub betrokken is bij iets strafbaars, wordt hij als zodanig genoemd door de media. In de praktijk komt het erop neer, dat ook vage kennissen en verre contacten van motorclubs genoemd worden als gerelateerd en relevant voor een motorclub

Voorzitter van de politievakbond ACP Gerrit van de Kamp kwam in het nieuws toen hij riep dat de wet veranderd moest worden om motorclubs te kunnen verbieden. Al uitgebreid werd hier geschetst hoe Gerrit van de Kamp met zijn vakbond ACP actief was om de overheid onder druk te zetten om een loonsverhoging af te dwingen. Zo werd gedreigd voetbalwedstrijden niet meer te begeleiden (waarom roept Gerrit trouwens niet dat die ook verboden moeten worden?), er werd gedreigd met het niet deelnemen aan grote publieksevenementen als Sail en de Tour de France, er werd met harde acties gedreigd en het Binnenhof werd omsingeld door gewapende en geüniformeerde agenten. De politiebond ACP kwam ook in het nieuws toen zij een reactie gaven op het nieuws dat Arubaan Mitch Henriquez was omgekomen door toedoen van vijf politie-agenten: ‘We willen aangeven dat onze eerste zorg nu gaat naar de betrokken collega’s.’ Van enig mededogen bleek geen sprake. Verder twittert de ACP nog dit: ‘Helder signaal van politie Den Haag. Handen af van onze mensen.’ Dat vindt de ACP dus ietsje belangrijker dan de dood van een toerist. De ACP heeft ongeveer 25.000 leden, dat is bijna de helft van het totale politiepersoneel. Gerrit van de Kamp kwam ook in het nieuws in verband met het regelen van een baan voor zijn vriendin Marloes Smit. Op 7 februari 2015 schreef het NRC daarover: ‘Die dubbelrol leidde tot grote problemen. Zo meldde zich in juli 2013 een klokkenluider die stelde dat het ministerie van Veiligheid en Justitie de steun van de machtigste politievakbond kocht door Van de Kamp en zijn partner hun gang te laten gaan.’ Dat is nogal ernstig. Van de Kamp zette het ministerie onder druk om zijn vriendin een baan te geven, anders zou hij met zijn vakbond de nieuwe nationale Politie niet steunen. Dat zijn toch regelrechte mafiapraktijken. Wij vragen ons nu af hoeveel Gerrit van de Kamp verdient met zijn voorzitterschap en wat zijn declaratiegedrag is.

Het LIEC-RIEC staat voor Landelijk Informatie en Expertise Centrum-Regionaal Informatie en Expertise Centrum. Deze organisatie houdt zich bezig met de bestrijding van gezagsondermijnende activiteiten en de georganiseerde misdaad. Politiechef Patricia Zorko, verbonden aan het RIEC namens de Landelijke Eenheid kwam vorig jaar in het nieuws voor haar declaratiegedrag. Van alle politiechefs declareerde zij het meest: 13.350 euro. Een enorm verschil met sommige andere collega’s die zelfs helemaal niets declareerden. Geld blijft toch een voorname drijfveer voor de politiemannen- en vrouwen. En krijgen zij niet goedschiks wat zij willen, dan worden harde acties aangekondigd en zelfs uitgevoerd waarvan de burgers het slachtoffer worden.

 

Burgemeester Jos Som in het nauw!

Gisteravond was een uitzending van EenVandaag te zien met in de hoofdrol de Kerkraadse burgemeester Jos Som. Hoofdrol, geen glansrol. Want het lijkt er sterk op dat de man niet meer helemaal weet waar hij het over heeft. Ten eerste valt het op dat de man praat alsof hij net uit het café komt. Misschien een borreltje voor de zenuwen gedronken bij zijn dochter, de eigenaresse van Café Suus? Erger nog zijn de onwaarheden die hij de ether in slingert.

Zo verklaart Jos Som op EenVandaag: “Ik werd een dag van tevoren door de hoofdofficier gebeld, met de opmerking: ‘Ik raad je ten zeerste aan om voor het donker te vertrekken’. Dat heb ik gedaan.” Som wilde in eerste instantie niet zwichten voor de, zoals hij het noemt, ‘motorjasjes’. Maar de hoofdofficier hield voet bij stuk en Som besloot met zijn vrouw onder te duiken.

Op 19 mei echter verklaarde meneer Som op 1Limburg.nl: ‘De aard van de bedreigingen en vanuit welke hoek ze komen, weet ik niet’. Er is hier dus helemaal geen sprake van ‘motorjasjes’. Bovendien blijkt uit de gang van zaken dat meneer Som in ieder geval niet rechtstreeks is bedreigd, maar dat de informatie kwam van het Openbaar Ministerie. En er is gebleken dat het Openbaar Ministerie in eerdere gevallen tegen burgemeesters loog over bedreigingen. Zo verklaart de burgemeester van Helmond in ed.nl op 27 juni 2015 dat hij vijf jaar geleden door Justitie verkeerd is voorgelicht over de bedreigingen aan zijn adres.

Daarna vertelt meneer Som dat zijn dochter werd bedreigd door de Hells Angels. “Er komt een groot aantal mensen binnen, kleine vernielingen, zij doet aangifte. En vervolgens gaat de hele trein lopen”, zo vervolgt Som. “Ja, ik ben ook burgemeester, maar ik ben ook papa. En papa houdt in dat je ook zorg hebt voor je kinderen. En daar is mijn dochter heel nadrukkelijk ook bij betrokken”.

In De Telegraaf van 7 juni 2014 staat het ietsje anders: ‘Afgelopen zondag weigerde de uitbaatster van café Suus, dochter van burgemeester Jos Som, 15 Hells Angels de toegang tot haar zaak. Vier vrouwelijke Hells Angels deden daarop aangifte van discriminatie.’ De vraag is nu of die dochter van de burgemeester is bedreigd, of dat zij alleen een groepje mensen heeft geweigerd. Dat is helemaal niet hetzelfde. Bovendien zijn er helemaal geen vrouwelijke Hells Angels. Dus gaat het waarschijnlijk helemaal niet om Hells Angels, maar hoogstens om supporters van de club. Zijn er aanhoudingen verricht? Wat is de schade? Wat is er precies gebeurd?

(Uit nieuwe informatie die ons bereikt via de Facebookblog van Joseph Raaijmakers ging het om een groep supporters van de Hells Angels. Dat zijn geen leden, maar het is een soort fanclub. Dezen dragen een vestje met ‘Support 81’ op hun rug. Dezen zijn geweigerd bij Café Suus en één van die supporters heeft toen met een viltstift op de muur van het toilet ‘Support 81’ geschreven. Toen de Hells Angels dit hoorden hebben zij meteen hun excuses aangeboden en Suze Som een bloemetje overhandigd. De Hells Angels zelf zijn daar dus niet geweest en er zijn zeker geen vernielingen aangericht en ook zijn er geen bedreigingen geweest aan het adres van Suze Som.)

De goede vader Som gaat verder met te vertellen dat zijn dochter door de motorbendes (wij nemen aan dat hij de Hells Angels bedoelt) is gebruikt als intimidatie-element. Er is echter heel veel voor te zeggen dat dat niet zo is. De Hells Angels hadden eindelijk een pand waar zij ongestoord konden samenkomen. Waarom zouden zij dan ruzie gaan maken bij de buren? De hele zaak begon te rollen vanaf dat moment. ‘Vervolgens gaat de trein rollen’, zegt meneer Som daarover. Toen begon het dus. Waarom zouden die Hells Angels hun eigen glazen ingooien?

Nee, het lijkt er meer op dat meneer Som juist die Hells Angels gebruikt om zijn dochter en zijn eigen beleid uit de wind te houden. Namelijk voordat die Hells Angels naast Suze Som en haar Café Suus kwamen zitten, zat er een tapasrestaurant in het pand. ‘Navarro’, heette dat. En laat nou ook die dochter van meneer Som zich profileren met haar Café Suus als tapasrestaurant? Concurrentie? In ieder geval ging Navarro dicht. Wat weet meneer Som daarvan? Door zijn dochter te gebruiken als slachtoffer kon meneer Som het pand opnieuw sluiten toen de Hells Angels erin zaten. Wel toevallig. Al eerder schreven wij dat meneer Som heel wat heeft moeten knokken om dat nieuwe stadscentrum te laten bouwen. Hij werd zelfs gesignaleerd bij een van corruptie verdachte ondernemer in zijn vakantiehuis in Frankrijk. Die motorclub kwam dus roet in het eten strooien.

Meneer Som heeft het ook over veel wapens die zijn aangetroffen bij een grote politieactie tegen de Bandidos MC. ‘Raketwerpers’, noemt Som zelfs. De dag na die invallen zei de leider van de bestrijding van de motorclubs, hardliner commissaris Piem Miltenburg, dat het wellicht maanden onderzoek zou vergen om vast te stellen wie de eigenaar van al die wapens was. Het was namelijk mogelijk bijvangst. Maar nu kan meneer Som vertellen dat het wapens van de Bandidos waren. Vermoedelijk is de advocaat van de Bandidos hier blij mee.

Meneer Som wil ook drie motorclubs verbieden. Hij noemt dan Hells Angels, Bandidos en Satudarah. Die clubs houden zich bezig met tal van misdadige en ondermijnende activiteiten, volgens Som. ‘En wanneer je dat niet wilt dan trek je je jasje maar uit.’ Kan Som bewijzen wat hij daar roept? Want er is nog geen rechter in het land die dat wel kon. Opmerkelijk is dat Som ook Satudarah wil verbieden. Die zitten daar helemaal niet en spelen ook helemaal geen rol in Kerkrade. Wel opmerkelijk dat twee weken geleden ook vertrekkend burgemeester van Maastricht Onno Hoes Satudarah noemde in zijn laatste televisie-optreden voor zijn vertrek. Volgens Hoes kwam Satudarah met wel 70 man naar Kerkrade om aan de Hells Angels te laten zien dat zij niet bang waren. Hoes was in de war met de Bandidos die met ongeveer 20 man naar Kerkrade kwamen. Maar hij wil dus ook Satudarah om die reden verbieden? De man is in de war.

Om nog even in Maastricht te blijven, daar was ook iets aan de hand met meneer Som. Of toch niet? Op Wikipedia lezen we over de activiteiten van meneer Som in Maastricht het volgende: ‘In november 2005 werd bekend dat Som eigenaar is van een studentenhuis in Maastricht, dat brandgevaarlijk was. Tot twee keer toe had hij geen gehoor gegeven aan de oproep van de gemeente om de gevaarlijke situatie op te lossen. Nadat de studenten een advocaat in de arm hadden genomen, werd het huis alsnog verbouwd’. Som luistert dus zelfs niet naar de gemeente Maastricht wanneer het gaat om geld verdienen. Laat die studenten maar lekker in een onveilig huis wonen.

Nu we toch op Wikipedia zitten, lezen we even verder en komen nog veel meer dingen tegen. ‘In 2004 werd bekend dat de gemeente Kerkrade een lening van 15 miljoen euro aan voetbalclub Roda JC had verstrekt, terwijl burgemeester Som in een adviescommissie van de club zat. “Dat is mogelijk belangenverstrengeling,” oordeelde minister Remkes van Binnenlandse Zaken. “Ik maak zelf uit wat ik doe,” reageerde Som in de Roda JC-krant.

In maart 2005 raakte Som in opspraak, omdat hij Ayaan Hirsi Ali verboden zou hebben om in Kerkrade een boomplantdag bij te wonen. De burgemeester ontkende deze lezing; hij zou wel de organisatie hebben kunnen overtuigen dat haar komst “op dit moment onverstandig is”. Minister Donner van Justitie stelde daarop dat Som er vanuit had mogen gaan dat de veiligheid van Hirsi Ali was gewaarborgd.

In juni 2005 berichtten Limburgse kranten over hem dat hij bevoordeeld zou zijn bij de aankoop van zijn huis, zowel in Kerkrade als in zijn vorige gemeente Gulpen/Wittem. Later kwamen ook onrechtmatigheden bij het bouwen van een tuinhuisje naar boven. In oktober pleitte een extern onderzoek hem vrij, hoewel geconstateerd werd dat er procedurele fouten waren gemaakt.

In januari 2013 kwam Jos Som onder vuur te liggen door een eerder bezoek aan de vakantiewoning van Piet van Pol. Piet van Pol is een vastgoedhandelaar die zelf in opspraak is geraakt door vermoedelijk steekpenningen te hebben geleverd aan onder meer de afgetreden wethouder Jos van Rey in Roermond. Som, verantwoordelijk als portefeuillehouder voor de realisatie van een nieuw centrum in Kerkrade, heeft op eigen initiatief de omstreden Piet van Pol betrokken als adviseur bij de realisatie van het centrum. Tegelijkertijd heeft Piet van Pol een aanzienlijk deel van de bestaande panden van het centrum in eigendom. Eind 2012 stemde de raad in om de panden duurder aan te kopen dan oorspronkelijk getaxeerd: het centrumproject duurde nu jaren en er zat anno 2012 nog steeds geen schop in de grond. Som en Van Pol beweerde in een gemeenschappeijke raadscommissievergadering dat de gemeente nu de kans had om het in eigen beheer uit te voeren. De raad stemde uiteindelijk, op één eenmansfractie na, in met het voorstel. Na de inval in de woningen, de vakantiewoning en het bedrijf van Van Pol in januari 2013 bleek dat Jos Som in 2002 een bezoek had gebracht aan de vakantiewoning van Van Pol. Ook bezocht Som in 2012 op uitnodiging van Van Pol in Roermond een carnavalszitting.’

Nogal een waslijst. Niet alleen heeft meneer Som blijkbaar maling aan de gemeente Maastricht, zelfs de minister van Binnenlandse Zaken lapt hij aan zijn laars. Bovendien heeft meneer Som vreemde en ongewenste contacten met veroordeelde of verdachte zakenlieden en bestuurders. Ook ging er bij een aantal eigen procedures wel eens een wenkbrauw omhoog. Om het maar even heel diplomatiek uit te drukken.

Wij blijven nu zitten met de nodige vragen. Is Piet van Pol de eigenaar van het pand van Café Suus? Wie heeft de vergunningen afgegeven voor de exploitatie van Café Suus? Waarom is Café Navarro weggegaan? Hoe is de financiering van Café Suus tot stand gekomen? Hypotheek of eigen geld, lening of voorschot van pappie? Wat was het conflict tussen Suze Som en de eigenaar van Navarro? Hoeveel verdiende meneer Som met de herbouw van het nieuwe stadscentrum? En wat wij ons ook afvragen is hoe EenVandaag zo eenvoudig, zonder eigen onderzoek en zonder weerwoord, met meneer Som als slachtoffer aan de haal gaat. Het is komkommertijd, hebben jullie geen tijd voor eigen onderzoek?

 

 

Welkom bikers!

Op het YouTube-filmpje (Hells Angels Igoumenitsa) is te zien hoe 500 Hells Angels staan te wachten op de veerboot naar Ancona. Wanneer de veerboot aanlegt starten tegelijkertijd 500 motoren die minutenlang bulderen. Wat is er gebeurd?

Igoumenitsa is een stadje in het noorden van Griekenland. Aan de Adriatische kust en tegenover het grote eiland Corfu. Dit jaar, 2015, werd daar de jaarlijkse Euro- en Worldrun gehouden van de Hells Angels. Naar schatting 2500 Hells Angels uit alle landen van de wereld kwamen naar het kleine plaatsje. Volgens Griekse kranten waren alle hotels vol. De middenstand deed goede zaken. Dat kon ook niet anders. De duizenden bikers beschouwden de jaarlijkse run als een vakantie en velen hadden ook nog eens hun vrouw of vriendin meegenomen. Sommigen kwamen per vliegtuig, maar velen kwamen op de motor. De veerboten naar Igoumenitsa hadden al dagen voor de eigenlijke run volgezeten. Massieve bodybuilders met gedeeltelijk getatoueerde gezichten, langharige hippies met paardenstaarten, bebrilde vijftigers en zestigers, maar ook onopvallende mannen die samen één grote passie deelden. De toeristen op de grote veerboten hadden hun ogen niet kunnen geloven. Sommigen spraken voorzichtig zo’n biker aan. Estland, Italy, England, Switzerland, Sweden, Norway, Finland, Belgium, Ontario, Alberta, Indiana stond op de rug van de bikers. Maar ook Holland.

In de zeer wijde omtrek van Igoumenitsa was geen hotelkamer meer te krijgen. In alle dorpjes, zoals Plataria, zaten de terrassen vol. Harley’s stonden overal in winkelstraten, de wegen naar de run zagen op en neer rijdende motorrijders. Dat ging vier dagen door. Dag en nacht. De restaurantjes aan de hoofstraat in Igoumenitsa zaten vier dagen lang vol met gezellig pratende en genietende mannen die thuis allemaal gingen vertellen over gastvrije Grieken, goedkope restaurants van zeer goede kwaliteit, prachtige stranden, verbluffende uitzichten en een politie die de zaak scherp in de gaten hield maar zich afzijdig hield en niet provoceerde. Dagenlang feesten zonder noemenswaardige incidenten. Overal langs de kust stonden borden met het opschrift ‘Support 81’. De Hells Angels waren overal welkom en reden zonder helm, verbaasd door de schoonheid en gastvrijheid van een nieuw EU-land.

De dagen na de run keerde de massa bulderend naar huis terug. Zij lieten een spoor na van pompstations die goede zaken deden, wegrestaurants waar groepen Harley’s voor de deur stonden, hotels in Italië, Zwitserland, België, Frankrijk en Duitsland waar Hells Angels verbleven voor de nacht. Allemaal zonder incidenten.

Nu terug naar onze correspondent in Kerkrade. U weet het nog wel, dat kleine stadje in Zuid-Limburg waar vroeger iedereen onder de grond zat in de kolenmijnen. In dit stadje huisde tot voor kort een handvol Hells Angels. Holland stond er op hun rug. Tijdelijk zaten zij in een pand op de Markt. Een Markt die net was verbouwd met gemeenschapsgeld. Op de talloze terrasjes op de Markt waren geen Hells Angels te zien. Bij Café Suus, dat tot voor kort naast het nu gesloten clubhuis van die Angels zat, was geen motorrijder te zien. Enige maanden eerder was daar al een groepje vrienden van de lokale Hells Angels de zaak uitgestuurd. Zulke mensen waren hier niet welkom. Het geld van de Angels en hun vrienden was ongewenst. De klandizie van mensen op een Harley was niet welkom. Mensen die er anders uitzagen dan de doorsnee Limburger waren ongewenst. Is dat discriminatie? Mag je zomaar mensen je zaak uitsturen omdat ze motorkleding aan hebben of wanneer aan hun kleding is te zien dat ze vrienden zijn van een motorclub? Mag dat nog voordat er een gemeentelijke verordening over bestaat? Moet ook de dochter van de burgemeester zich aan die regels houden? Is de achtergrond van het sluiten van dat clubhuis, dat zich bevond pal naast het trendy café van de dochter van de burgemeester, eigenlijk alleen maar omdat de dochter van die burgemeester liever andere buren had? En dat pappie dat wel even kon regelen? Feit is dat een enorm feest dat dagen duurt en duizenden bikers naar het stadje kon halen in Kerkrade wel nooit zal worden gehouden. Het vele geld dat met zo’n spektakel kon worden verdiend, moest op een andere manier binnengehaald worden. Het lijkt erop dat meneer Jos Som, de doortastende burgemeester van Kerkrade, dat wel goed heeft begrepen. Zijn prachtige huis op een heuvel net buiten de stad is er wel het bewijs van.

De brave burgervader en de motorbendes

 

De gebeurtenissen volgen elkaar in razendsnel tempo op. Hells Angels vestigen zich in een klein Limburgs plaatsje, de lieftallige dochter van de borrelminnende burgemeester wordt bedreigd door aanhangers van die motorclub, de Bandidos openen een afdeling in de buurt van het dorp, er wordt geschoten, handgranaten wisselen zonder pin van eigenaar, er worden wapenvondsten gedaan en tenslotte mensen gearresteerd. Gelukkig heeft het dorp, Kerkrade geheten, een burgemeester die van wanten weet. De minister van Justitie en Veiligheid wordt op Pinksterdag ontboden en de rust keert uiteindelijk weer. In de nasleep wordt het clubhuis van de Hells Angels dichtgetimmerd, er worden invallen gedaan bij de Bandidos en enige huizen worden voor drie maanden verzegeld na het aantreffen van drugs of wapens. Eind goed, al goed? Of is er meer aan de hand?

De brave burgervader van Kerkrade wordt uitgebreid genoemd op Wikipedia: ‘In 2004 werd bekend dat de gemeente Kerkrade een lening van 15 miljoen euro aan voetbalclub Roda JC had verstrekt, terwijl burgemeester Som in een adviescommissie van de club zat. “Dat is mogelijk belangenverstrengeling,” oordeelde minister Remkes van Binnenlandse Zaken. “Ik maak zelf uit wat ik doe,” reageerde Som in de Roda JC-krant.

In juni 2005 berichtten Limburgse kranten over hem dat hij bevoordeeld zou zijn bij de aankoop van zijn huis, zowel in Kerkrade als in zijn vorige gemeente Gulpen/Wittem. Later kwamen ook onrechtmatigheden bij het bouwen van een tuinhuisje naar boven. In oktober pleitte een extern onderzoek hem vrij, hoewel geconstateerd werd dat er procedurele fouten waren gemaakt.

In november 2005 werd bekend dat Som eigenaar is van een studentenhuis in Maastricht, dat brandgevaarlijk was. Tot twee keer toe had hij geen gehoor gegeven aan de oproep van de gemeente om de gevaarlijke situatie op te lossen. Nadat de studenten een advocaat in de arm hadden genomen, werd het huis alsnog verbouwd.

In januari 2013 kwam Jos Som onder vuur te liggen door een eerder bezoek aan de vakantiewoning van Piet van Pol. Piet van Pol is een vastgoedhandelaar die zelf in opspraak is geraakt door vermoedelijk steekpenningen te hebben geleverd aan onder meer de afgetreden wethouder Jos van Rey in Roermond. Som, verantwoordelijk als portefeuillehouder voor de realisatie van een nieuw centrum in Kerkrade, heeft op eigen initiatief de omstreden Piet van Pol betrokken als adviseur bij de realisatie van het centrum. Tegelijkertijd heeft Piet van Pol een aanzienlijk deel van de bestaande panden van het centrum in eigendom. Eind 2012 stemde de raad in om de panden duurder aan te kopen dan oorspronkelijk getaxeerd: het centrumproject duurde nu jaren en er zat anno 2012 nog steeds geen schop in de grond. Som en Van Pol beweerde in een gemeenschappelijke raadscommissievergadering dat de gemeente nu de kans had om het in eigen beheer uit te voeren. De raad stemde uiteindelijk, op één eenmansfractie na, in met het voorstel. Na de inval in de woningen, de vakantiewoning en het bedrijf van Van Pol in januari 2013 bleek dat Jos Som in 2002 een bezoek had gebracht aan de vakantiewoning van Van Pol. Ook bezocht Som in 2012 op uitnodiging van Van Pol in Roermond een carnavalszitting.’

Het forum Pim-Fortuyn.nl voegt daar nog aan toe: ‘De burgemeester van Kerkrade, Jos Som, heeft als wethouder misbruik gemaakt van zijn positie. Samen met de toenmalige wethouder P. Franssen van de gemeente Gulpen besloot het duo een gepland voetpad achter hun huis van een bestemmingsplan te gummen. Dit zodat de vrouw des huizes tenminste topless kon zonnen. Dit ontdekte De Limburger: “Hun beslissing had onder meer tot gevolg dat er een nieuwe ontsluitingsweg moest worden aangelegd waardoor er minder bouwgrond kon worden uitgegeven. Verder was de wijziging in strijd met het bestemmingsplan.’

Ja, en dat is dus diezelfde burgemeester Som die zo enorm doortastend optrad toen de veiligheid van zijn stadscentrum in het geding was. Of niet?

Wij vragen ons namelijk het één en ander af. Dat stadscentrum van Kerkrade bijvoorbeeld. Hoe is dat precies tot stand gekomen? Wie heeft eraan verdiend en zijn dat bekenden van degenen die de beslissing namen om het stadscentrum te bouwen? Heeft meneer Som geld verdiend aan dat project? En hoeveel? Zijn er mensen voorgetrokken door de burgemeester om dat centrum te bouwen? Hoe is de toewijzing gegaan aan horeca-ondernemers? Hoe kan de jonge dochter van Jos Som de financiering rondkrijgen van haar Café Suus dat op de Markt zit naast die Hells Angels? Hoe kreeg de kleine Suus haar vergunningen rond? Werd ze echt niet voorgetrokken? Hoe komt het dat die Hells Angels in de eerste plaats terecht kwamen op die mooie plek? In het nu gesloten clubhuis van de Hells Angels zat eerst Navarro, een tapas-restaurant. De buurman/vrouw van Navarro is dus Café Suus dat zich ook presenteert als tapas-restaurant. Waarom is Navarro weggegaan? Heeft ook dat iets te maken met Café Suus? En wat is de rol die papa Som daarin speelde? Waarom werden er door haar aanhangers van de Hells Angels geweigerd in haar café? De kranten zeiden dat ze daarna werd bedreigd, maar is dat ook zo en is dat de motorclub zelf aan te rekenen of alleen die aanhangers? Na het sluiten van dat clubhuis omdat de Bandidos MC een vervelend bezoekje brachten, werd de burgemeester bedreigd door onbekenden. De Limburgse media wisten daar al snel van te maken dat dat de Hells Angels wel moesten zijn, terwijl elk bewijs ontbrak. De bewaking van het huis van de burgervader werd plotseling naar beneden geschroefd toen die invallen en arrestaties bij de Bandidos MC plaatsvonden. Hoe kan dat? Want volgens de media waren het toch de Hells Angels die dreigden?

Uit alles blijkt dat meneer Som niet bij iedereen van onbesproken gedrag is. In zijn vorige gemeente stelde de partij GroenLinks daar zelfs nog vragen over. Waarom zou dan nu plotseling alles wat die meneer Som beweert waar moeten zijn? Onderzoek is nodig welke rol hij zelf precies speelt. Want het lijkt er een heel klein beetje op dat het wel eens waar zou kunnen zijn dat die motorclubs eigenlijk als geroepen kwamen om de rol van zondebok te spelen, zodat meneer Som met zijn kameraden rustig door kan gaan met zijn eigen zaakjes.