• Buro Jansen & Janssen is een onderzoeksburo dat politie, justitie, inlichtingendiensten, de overheid in Nederland en Europa kritisch volgt. Een grond-rechten kollektief dat al 30 jaar publiceert over uitbreiding van repressieve wetgeving, publiek-private samenwerking, bevoegdheden, overheids-optreden en andere staatsaangelegenheden.
    Buro Jansen & Janssen Postbus 10591, 1001EN Amsterdam, 020-6123202, 06-34339533, signal +31684065516, info@burojansen.nl (pgp)
    Steun Buro Jansen & Janssen. Word donateur, NL43 ASNB 0856 9868 52 of NL56 INGB 0000 6039 04 ten name van Stichting Res Publica, Postbus 11556, 1001 GN Amsterdam.

  • Categorieën

  • Name and shame

    In enkele artikelen http://justitieenveiligheid.nl/ en http://justitieenveiligheid.nl/een-eerlijke-rechtsgang/ meldden wij al dat het Openbaar Ministerie niet uitblinkt in een zorgvuldige en eerlijke rechtsgang naar verdachten toe. Enkele voormalige Hells Angels kregen niet de beschikking over betrouwbaar materiaal om in detentie hun rechtszaak voor te bereiden. Bovendien hield het O.M. informatie over een royement van de betrokken Haarlemmers achter voor de media om de hele club Hells Angels in een kwaad daglicht te kunnen stellen.

    En nu zijn we waar vier jaar geleden een rechtbankjournalist met zijn vuist op tafel sloeg. In het artikel http://www.denieuwereporter.nl/2014/06/journalisten-negeer-berichten-van-de-politie/ van 3 juni 2014 schreef Chris Klomp hoe de politie onterecht en volslagen irrelevant een ‘name and shame’-beleid toepast op leden van bikerclubs. Klomp haalt daarbij aan een Tweet van de politie zelve. ‘Als antwoord op @polgroningen name en shame is geen taak voor politie en OM.’ Het antwoord dat Klomp kreeg van de politie in Groningen: @chrisklomp Dan denken we daar verschillend over. Dit beleid hanteren we overigens al geruime tijd. Is niet nieuw! @polgroningen @chrisklomp Mocht achteraf blijken dat ‘verdachte’ geen lid van MC is, volgt er nooit rectificatie. Slechte zaak. #datterzijde

    In enkele reacties op de Tweet blijkt dat de informatie die de politie gebruikt om ‘name and shame’ toe te passen niet altijd klopt. Dus de politie kiest zelf voor het noemen van man en paard wanneer het gaat om leden van een motorclub, ook wanneer een verdachte niet is veroordeeld en wanneer het lidmaatschap niet relevant is voor de feiten. Bovendien blijkt dat de informatie niet altijd klopt. De politie vindt dat zij toch moeten doorgaan.

    Weet nu de politie wat er gebeurt met iemand bij het ‘namen and shamen’? Wat is de impact van dit door de politie uitgedachte beleid? We gaan even naar een uitspraak van een politieman die naast vakbondsvoorzitter ook afgestudeerd psycholoog is. In een artikel van Omroep Brabant van 17 januari 2016 zegt hij boos namelijk dit: ‘Politievakbond ANVP vindt dat het Openbaar Ministerie moet oppassen met het benoemen van agenten die mogelijk betrokken zijn bij strafbare feiten. Volgens de vakbond gaat dit ten koste van het imago van de politie. Dat zei ANPV-voorzitter Geert Priem zondagochtend tegen Omroep Brabant. Tijdens het gesprek vertelde hij dat het OM op voorhand politiemensen in de verdachtenhoek zou zetten, terwijl de juristen niet zouden kijken naar de context van de zaken waarbij de politie betrokken is.’ Meneer Priem heeft het hier over de juristen van het Openbaar Ministerie. Dat zijn min of meer de opdrachtgevers van de politie.

    Omroep Brabant: ‘Priem is van mening dat het Openbaar Ministerie nu ‘een sfeertje creëert’, waarbij er misschien een slecht imago ontstaat van de politie. “Ik denk dat dit aanwakkert van hoe er naar de politie wordt gekeken.”

    Geert Priem weet als eerste hoe erg het kan zijn wanneer mensen in de media worden genoemd, helemaal op voorhand, in verband met mogelijk strafbare feiten. Priem is namelijk psycholoog die zich intensief heeft bezig gehouden met PTSS-slachtoffers bij de politie. Hij is ook voorzitter geweest van de ANPV, een politievakbond, die ook te maken kreeg met het behartigen van de belangen van beschadigde politie-agenten. Daarnaast is Priem ook zelve politieman en weet hij dus hoe het moet zijn om ergens publiekelijk van te worden beschuldigd.

    In het kort dus. De politie en het Openbaar Ministerie passen zonder tussenkomst van een rechter en voordat een verdachte is veroordeeld het name-and-shame beleid toe. Dit doen zij bij leden van motorclubs. Ook wanneer de feiten niet relevant zijn en de feiten misschien zelfs niet kloppen. Deze informatie wordt doorgegeven door het O.M. en de politie aan de media met het doel motorclubs te beschadigen. De politie weet maar al te zeer hoe schadelijk en zelfs pijnlijk het ‘namen and shamen’ kan zijn. Ze gaan er toch mee door.

    Er zijn hiervoor termen: Eigen rechter spelen. Laster en smaad. Niet-aangemelde databanken. Beïnvloeding van de onafhankelijke rechtspraak.

    Wij vragen ons nu ook weer een paar dingen af. Stel je wordt aangehouden door de politie na een overtreding. Speelt het dan mee dat je in de databank zit als lid van een motorclub? Wordt je dan eerder aangehouden? Speelt zo’n vermelding in de databank een rol in de hoogte van de boete die wordt uitgedeeld in het kader van de Wet Mulder? (De politie mag hier optreden als rechter). Stel dat een zaak voor de rechter komt, zegt de officier van justitie dan tegen de rechter dat die meneer die 10 kilometer te hard reed lid is van een motorclub? En wat zegt die rechter dan? Het is dus handiger dit soort dingen in de krant te zetten. De rechter leest het dan misschien in de krant en hoeft het niet van de officier te horen.

    Wij gaan nog terugkomen op enkele heren die in dit artikel genoemd worden. Dat kan niet anders.

    Een eerlijke rechtsgang

    Al jaren is het Openbaar Ministerie aan de gang, samen met de politie, om de in hun ogen criminele motorclubs aan te pakken. Je zou dus zeggen dat rechtszaken tegen motorclubs of leden van motorclubs zeer goed zijn voorbereid. Niets is aan het toeval overgelaten. Alles is er aan gedaan om bewijsmateriaal te verzamelen dat kan worden getoetst. Niets kan nog fout gaan.

    Afgelopen week werd er door diverse media bericht over drie rechtszaken tegen motorclubs. Er was de zaak tegen Klaas Otto, de oprichter van No Surrender. Er was de zaak tegen enkele medeleden van No Surrender. En er was de zaak tegen enkele ex-leden van Hells Angels Haarlem.

    Laten wij eens zien wat de media over deze drie zaken heeft te zeggen.

    Nu.nl van 23 maart 2018 geeft aan dat de rechtszaak tegen de ex-leden wordt uitgesteld. De ex-Angels kregen namelijk niet alleen te weinig tijd om hun zaak voor te bereiden. ‘Digitaal bewijsmateriaal kwam later dan toegezegd en de laptops waarmee ze het moesten bestuderen deugden niet.’, aldus Nu.nl . En dat is natuurlijk wel bijzonder. De rechtbank sluit een paar mensen op in voorarrest en vervolgens krijgen die mensen een computer met een ondeugdelijk abonnement, zodat ze hun zaak niet kunnen voorbereiden. Bovendien is onduidelijk of deze mensen nog wel lid zijn van de Hells Angels. Er zijn namelijk media die berichten dat het zou gaan om ex-leiders of ex-Hells Angels.

    De zaak tegen No Surrender wordt belicht in De Telegraaf op 21 maart 2018. En wat zegt deze krant? De zaak is uitgesteld. En waarom? ‘Die beslissing volgde op stevige kritiek van alle advocaten op de weergave van de gesprekken die de politie voerde met het slachtoffer. Die gesprekken zijn volgens de raadslieden niet alleen niet onvolledig uitgewerkt, maar er zou ook bewust mee zijn geknoeid. Het slachtoffer zou door de verhorende politiemensen zijn gemanipuleerd.’ De ‘ambtsedige verbalisanten’ zouden mogelijk de proces-verbalen hebben gemanipuleerd. Ja, en dat zou waarachtig niet de eerste keer zijn.

    Over de zaak tegen Klaas Otto bericht BN.DeStem op 26 maart 2018 dat hij nieuwe advocaten heeft. Zijn oude advocaat is namelijk gestopt met de zaak, omdat hij vond dat hij zijn werk niet meer kon doen.

    De verdachte moest eerder deze maand op zoek naar een nieuwe advocaat omdat Louis de Leon was gestopt. Volgens De Leon is Klaas Otto geestelijk niet in staat om zijn proces te volgen. Zijn pogingen om de strafzaak op te schorten, mislukten.’ ‘Wel zal hij donderdag een poging wagen om Klaas Otto uit de gevangenis te krijgen. De vijftigjarige verdachte uit Bergen op Zoom zit al ruim anderhalf jaar in voorarrest en verblijft sinds eind augustus in streng regime in de gevangenis in Vught.’

    Door dat zware regiem in Vught is Klaas Otto geestelijk gebroken. Hij kan op die manier zijn zaak niet voorbereiden. En waarom zit Klaas Otto in de EBI in Vught? De Stem: ‘De overplaatsing volgde op de aanhouding van een verdachte man in augustus 2017. Volgens de politie heeft Otto de man vanuit zijn cel in Middelburg opdracht gegeven voor de liquidatie van Officier van Justitie Greetje Bos. De man is inmiddels vrijgelaten.’

    Klaas Otto wordt dus verdacht door de officier in zijn zaak, Greetje Bos, dat hij haar wilde laten vermoorden. De persoon die zogenaamd ingehuurd zou zijn is na één dag alweer vrijgelaten, maar Klaas Otto zit nu in een zo’n zwaar regime dat hij geestelijk is geknakt en zijn zaak niet kan voorbereiden. Dat komt mevrouw Bos wel heel goed uit allemaal.

    Dus in één week drie maal nieuws over motorclubs en drie maal is er iets heel ernstigs aan de hand met de zaak. Manipulatie van processen-verbaal en het niet in staat stellen van een verdachte om zich voor te bereiden op zijn zaak. En in al die gevallen gaat de rechter niet mee in de redenering van de officier. Zou het kunnen zijn dat het Openbaar Ministerie in zijn gretigheid zichzelf voorbij is gelopen? Zou het kunnen zijn dat rechten van burgers worden geschonden door het Openbaar Ministerie? Misschien kunnen de gretige media in elk geval een beetje meer onderzoek gaan doen voordat ze berichten van politie en justitie over motorclubs overnemen.

     

    Updeet: Vandaag (29 maart 2018) berichtte het Dagblad van het Noorden hoe No Surrender-oprichter Klaas Otto werd vrijgelaten. ‘No Surrender-oprichter Klaas Otto mag zijn cel verlaten. Zijn hechtenis wordt opgeschort. Wel moet hij een enkelband dragen en moet hij zijn paspoort inleveren. Dat heeft de rechtbank donderdag besloten. ‘

    Opnieuw doorstreept de rechter een hetze van een Officier van Justitie. De advocaten van Otto hadden gevraagd om hem over te laten plaatsen naar de ‘gewone’ gevangenis in Middelburg, maar de rechter nam een veel grotere stap. Klaas Otto wordt vrijgelaten, met een enkelband, mag naar huis en kan nu zijn zaak voorbereiden. De zogenaamde bedreiging die de politie en de officier hebben aangegeven valt hiermee in het water. Feit is wel dat Otto anderhalf jaar in de EBI in Vught zat. Alleen maar omdat de politie en de officier riepen dat hij een moordopdracht had gegeven waarvan tot op heden helemaal niets kan worden hard gemaakt.

    Misschien is het nu ook tijd om een andere officier in deze zaak te benoemen. Blijkbaar kan deze officier alleen scoren door niet te verifiëren feiten in samenwerking met de politie.

     

     

    ACP keert zich tegen grondrechten

    Bij de nieuwsrubrieken is zondag een moeilijke dag. Er gebeurt weinig wat het vermelden waard is, terwijl er een pittig verhaal nodig is om het bulletin wat spanning te geven. Iets over de politie bijvoorbeeld. Politievakbond ACP kent deze behoefte en speelt er op in.

    (bron: RTL)

    Op 17 seconden: Beelden van de betoging in Dokkum. Deze kon pas een week later dan afgesproken plaatsvinden, omdat de eerste poging na een aanval van ‘Friezen’ en het niet optreden door de politie tegen deze ‘Friezen’, was verboden. Dat deze ‘Friezen’ allemaal nog vrij rondlopen, hoewel ze angst, schade en verwondingen hebben veroorzaakt, lijkt voort te komen uit onwil bij de dienders. Daar hoor je de politiebond niet over. Liever de zwarte Piet-discussie nog wat opporren.

    Op 29 seconden: Gerrit van de Kamp vind dat de politie inzichtelijk moet maken hoeveel demonstraties er zijn. Want als dat openbaar zou worden, dan… tsja, wat dan? Hij doet alsof hij weet hoeveel het er zijn. Zowel qua mensuren maar ook materieel.

    Op 41 seconden: De manier waarop Gerrit het woord ‘grondrecht’ uitspreekt moet appelleren aan anti-grondrechten gevoelens zoals die bijvoorbeeld in de VVD leven. Die anti-Piet-demonstranten ook altijd, nu kan de politie niet verder met opsporing, andere zaken in de wijk of bijvoorbeeld vermissingen. Precies de dingen waar de burger om vraagt. Het falen van de opsporing bij de politie is groot en veel en volgens Gerrit komt dat door al die demonstraties. En ‘andere zaken in de wijk’? Wat is dat? Etnisch profileren misschien? Een algemene controle, patseraanpak? En ook vermissingen, dat was net actueel deze dag. Daar is niemand tegen, natuurlijk.

    Op 1 minuut 42: De politie-inzet rond de anti-Piet demo kostte 350.000 euro, denkt de ACP. Hoeveel kosten alle demonstraties op jaarbasis, Gerrit? Hoeveel denk je? Waarom geef je daar geen openheid over? En hoeveel zou bijvoorbeeld de corruptie rond de aanschaf van het wagenpark de gemeenschap hebben gekost, denkt de ACP? En alles wat de politie doet onder het kopje ‘ondermijning’, hoeveel is daar aan uitgegeven? Hoeveel budget heeft de politie eigenlijk? En wat kost de ACP zelf? ‘Vakbond’ dat klinkt heel grondrecht-achtig.

    Op 2 minuut 2: ‘De politie heeft niet voldoende mensen…’ het wordt er steeds ingehamerd. Veel mensen geloven dat het waar is. Het zou niet slecht zijn als de ACP ook het bewijs zou leveren.

    ACP heeft het moeilijk met de taakomschrijving van de politie. Het beschermen van de burgerrechten gaat ten koste van wat ACP-leden, politiemensen, liever doen: Mensen die ze niet leuk vinden zonder tussenkomst van een rechter zelf straffen. Door geweld, belachelijk hoge boetes of inbeslagname van goederen om economische schade te berokkenen. Het moeten begeleiden van mensen met wie Gerrit van de Kamp het niet eens is, is verspilling, denkt hij. Zelfs als het om demonstratierecht gaat. De burger moet zijn mond houden. En dat komt van een politieman.

    Maar dat er openheid moet komen over de uitgaven van de politie, daar heeft de ACP een punt.

    Politiedebat negeert maatschappelijke ontwikkelingen en werkelijkheid

    December 2016 verklaren betrokkenen in de Rotterdamse douanezaak dat de FIOD en de Amerikaanse DEA containers met cocaine hebben doorgelaten naar de Nederlandse markt. Met medeweten van de politie en OM.

    1 januari 2017 raakt een politieman gewond. Er ontstond een groot politietumult over ‘geweld tegen hulpverleners’ zoals ze dat noemen, maar geheel onterecht. Media, politiebond, minister, ze zaten er allemaal naast. De politieman was niet aangevallen.

    13 januari 2017 lekt een rapport van het Openbaar Ministerie uit dat de criminaliteit 4,5 keer zo groot is als werd aangenomen. Als dat waar is, wordt niet 20%, maar minder dan 4,5% van de criminaliteit ‘opgelost’, waarvan dan weer een gedeelte leidt tot vervolging, waarvan weer een deel komt tot veroordeling door een rechter.

    22 februari wordt bekend gemaakt dat een medewerker van DBB, die onder meer Geert Wilders beveiligt, informatie zou hebben gelekt naar een criminele groep. Twee politiechefs van de dienst Landelijke Eenheid ruimen het veld onder wie Michel ‘roofvogel‘ Baeten. Dan zegt het OM dat van lekken naar een criminele organisatie geen sprake is geweest, maar korpschef Erik Akerboom gaat daar weer tegenin. Ook blijkt dat in 2015 al twee DBB-ers zijn gearresteerd wegens financiële malversaties. Dat was stilgehouden voor Wilders. De grootste oppositiepartij legt drie weken voor de verkiezingen zijn verkiezingscampagne stil.

    28 februari lezen we dat er vier grote onderzoeken lopen naar corruptie bij de politie.

    26 mei laat Zembla zien hoe de politie heeft gefaald in de zaak Cyprian Broekhuis en hoe vervolgens door valse processen verbaal en vervalsen van bewijsmateriaal de schuld van de doodschietende agenten is verdonkeremaand.

    13 juni komt de zaak Dotterbloem voor de rechter. Door omkoping lukte het twee auto-importeurs om niet alleen de politie maar ook de krijgsmacht en ook nog het koningshuis (door een prinses in te zetten) jarenlang te ondermijnen. Als het bekend wordt, blijkt er al een schikking te zijn getroffen met de dealers. Bovendien blijkt 12 juni dat een van de daders (Pon) opnieuw de aanbesteding heeft gewonnen en de politie van auto’s blijft voorzien.

    Het zijn stuk voor stuk kwesties die fundamentele vragen oproepen over de effectiviteit en geloofwaardigheid van politie en Openbaar Ministerie. Elke andere organisatie zou bij zo slecht functioneren worden opgeheven of onder toezicht worden geplaatst. Door onbekende oorzaak gebeurt dit niet. Maar er wordt wel gepraat. Regelmatig organiseert de politieacademie ‘politiedebatten’. Laten we kijken waar het 13 juni over ging:

    (bron: Youtube)

    Voor het filmpje start: ‘ontwrichtende criminaliteit’ is nieuw. Misschien een teken dat ‘ondermijning’ als begrip een beetje sleets begint te raken. Op de ‘ondermijnings’-pagina van politie.nl is het nieuwsoverzicht sinds februari 2015 niet meer bijgewerkt.

    Op 17 seconden: Bob Hoogenboom legt uit dat maatschappelijke vraagstukken hier worden ‘geagendeerd’.

    Op 37 seconden: Jan Tromp is journalist. Hij vindt het interessant en fascinerend dat iets zich onder de radar afspeelt. Al gebeurt er volgens de vraagstelster ‘opvallend weinig’. Wat er gebeurt of zich afspeelt krijgen we niet te horen.

    Op 45 seconden: Albert van Wijk van het openbaar ministerie lijdt onder een ‘IT-museum’. Hij wil ons doen geloven dat het door bezuinigingen komt dat de automatisering bij politie en justitie niet goed werkt, terwijl in werkelijkheid de leveranciers ze jarenlang een poot hebben uitgedraaid. Daarna wordt het cryptisch: Hij lijdt onder investeringen en hij voorspelt ons dat er ‘nog veel tegels opgetild moeten worden en iedere keer zullen we weer schrikken’. Schrikken van wat? Hard bewijs dat voormalig korpschef Nationale Politie Gerard Bouman de centrale ondernemingsraad heeft omgekocht? Meer malversaties rond aankoop van materiaal? Meer corrupte politiemensen als er meer wordt geïnvesteerd?

    Op 1 minuut 14: Journalist Hülya Cigdem herkent een gebrek aan effectiviteit. Ze hoorde mensen zeggen dat als je wordt gepakt met een zolder vol wiet je wegkomt met een paar uur schoffelen. En weg is ze weer. Mogelijk heeft ze veel meer gezegd, misschien ook dat die mensen het mis hadden en dat je vooral buitengerechtelijk zwaar moet bloeden.

    Op 1 minuut 22: Karel Schuurman, hoofd LIEC, ook eens met zijn gezicht in beeld. Hij zegt dat de verschuiving van bestrijding van ‘georganiseerde misdaad’ van de strafrechtketen naar ‘decentrale partners’ als gemeenten met hun bestuursrechtelijke aanpak vlot verloopt. En worden de ondermijningsbeelden beter? Geen antwoord. ‘Er komen steeds meer puzzelstukjes bij elkaar te liggen’ Maar passen ze? Hier zie je de kracht van het begrip ‘ondermijning’: Hoe meer je schrijft, hoe minder je weet, hoe meer gemeenschapsgeld je over de balk kunt smijten.

    Op 1 minuut 50: Jorien Scherpenisse van de Nederlandse School voor Openbaar Bestuur mocht voor het ministerie van BZK ‘onderzoek doen‘ naar ondermijning. ‘Iedereen moet DNA inleveren’ is hier figuurlijk gebruikt, maar geeft een beetje aan dat in de beleving van deze mensen de burger geen enkele privacy heeft wanneer een ambtenaar iets wil. Verder schijnen de partijen met bestrijding van ondermijning verschillende doelen na te streven.

    Op 2 minuut 4: Christien Bronda van ‘initiatief 1 overheid’ vertelt hoe je zonder de privacy te schenden heel snel bij een groepje mensen komt dat je wilt rechercheren. Dus eerst mensen tot doel bestempelen en er vervolgens de criminele handeling bij zoeken. Zou dat misschien zijn waarom misschien wel 95% van de criminaliteit niet wordt opgelost? Of denkt ze dat het groepje mensen dat ze wil rechercheren daar ook verantwoordelijk voor is? En wat voor groepje mensen zou ze bedoelen? Motorclubleden? Henneptelers? Woonwagenbewoners? Mannen met een migratieachtergrond? Mensen met een uitkering? Zou het niet beter zijn de politie zelf eens door te lichten?

    Op 2 minuut 33: Marc Schuilenburg, filosoof van de VU, signaleert overmatig gebruik van het woord ‘aanpakken’.

    Op 2 minuut 57: Wilco Berenschot, wijkagent uit Rotterdam, ziet dat mensen elkaar in de gaten houden op een hele mooie manier.

    Op 3 minuut 30: Ruud Bakker van de gemeente Rotterdam beschrijft de west kruiskade van 15 jaar geleden. Door 15 jaar harde aanpak en aankoop van panden zou het nu beter toeven zijn daar.

    Op 4 minuut 2: Frans Heeren van de politie Oost-Brabant heeft veel woonwagenkampen in zijn omgeving. Als ambtenaren daar naar toe willen komt de politie mee. Dat zou dan getuigen van moed.

    Op 4 minuut 22: Ruud Bik, plaatsvervangend korpschef Nationale Politie volgens LinkedIn (volgens andere bronnen sinds 1 november 2016 niet meer) en executive director van IDEC (bevestiging daarvan niet op internet te vinden). Er moet meer capaciteit aan ondermijning worden besteed. En applaus, einde filmpje.

    Waar waren de ‘maatschappelijke vraagstukken’ die zouden worden geagendeerd? Waarom worden wel embedded journalisten en een filosoof uitgenodigd maar geen advocaten of rechters? Waar was het debat als elke tegenspraak ontbreekt? Hoe kan het dat deze mensen ons hun wil opleggen hoewel niemand op ze heeft gestemd? Wie is het die hier ontwricht?

    Het feestje dat niet doorging!

    Het is 4 juni 2016. De oplettende lezer beseft dat dat vorig jaar was. De Limburger kopt: ‘Het feestje dat niet doorging.’ In de inleiding van het artikel vervolgt de krant: ‘Een militaire onderscheiding als eerbetoon voor getoonde inzet. De uitreiking ervan aan zeven oud- Libanongangers in Heerlen deze week ging echter niet door. De burgemeester zegde het feestje af omdat een van de veteranen lid is van Satudarah.’

    Ja, wij hebben het destijds al gezegd. De burgemeester is Ralf Krewinkel. De tovenaarsleerling van de Kerkraadse burgemeester Jos Som. Jos Som, de meneer die een clubhuis van de Hells Angels sloot omdat dat beter was voor de horecazaak van zijn dochter die daarnaast zit op de nieuw ingerichte Markt in Kerkrade. Een Markt die onderdeel was van een groot project waarbij wij de vraag stelden of meneer Som daar financieel beter van was geworden.

    Maar dit terzijde. Meneer Krewinkel annuleert een ceremonie waarbij zeven veteranen, waarvan enkelen een PTSS hebben opgelopen door hun uitzending, een medaille uitgereikt zouden krijgen. Meneer Krewinkel heeft namelijk ontdekt dat één van die veteranen lid is van motorclub Satudarah. Ja, en dan ben je in de ogen van niet-militair Krewinkel geen veteraan meer en heb je ook geen recht op een medaille. En krijg je lekker ook geen hand van meneer Krewinkel.

    Meneer Krewinkel heeft dit soort maatregelen niet zelf bedacht. Nee, natuurlijk niet. Al in Den Haag verbood de burgemeester een andere motorclub om mee te rijden in het veteranendéfilé tijdens de Nationale Veteranendag. Dat gebeurde nu al drie maal. Meneer Van Aartsen bepaalt in het kader van de openbare orde wie er welkom is in zijn stad. En dat waren de Veterans MC dus niet. Ook niet tijdens het veteranendefilé. De nooit-militair Van Aartsen roept wel op 4 en 5 mei dat we onze vrijheid te danken hebben aan de offers van zovele militairen. Maar ja, dat tuig in je stad ontvangen en dan ook nog op de motor is natuurlijk wat anders.

    En zo zal ook meneer de burgemeester van Heerlen hebben gedacht. Dupont heeft zich verdiept in de affaire en ontdekte een aantal zaken. Zo is het dat het gaat om de Nobelprijs voor de Vrede die is uitgereikt aan de soldaten die VN-missies hebben uitgevoerd. Deze nobele onderscheiding werd al bijna 30 jaar geleden toegekend aan die VN-ers. Alleen vond de Nederlandse overheid het veel te omslachtig om de bijbehorende draaginsignes uit te reiken aan de individuele soldaten die de onderscheiding hadden verdiend. Dat heeft dus 30 jaar lang niet plaatsgevonden.

    Maar er is inmiddels het één en ander veranderd in soldatenland. Het volk moet blijven geloven in de nuttigheid van al die militaire missies en de soldaten zelf moeten gemotiveerd blijven. Zonder een beetje motivatie zouden ze zich anders misschien gaan afvragen wat een stel analfabete woestijnbewoners te maken heeft met onze nationale veiligheid. Dus probeert onze overheid zich te presenteren als een overheid die oké is. Er is dus een gezellige Nationale Veteranendag gekomen en die oude Nobelprijs wordt alsnog uitgereikt. En zo is het begonnen.

    Het Ministerie van Defensie weet niet wie de eigen veteranen zijn, daarom krijgen alleen mensen die in actieve dienst zijn én mensen die geregistreerd zijn bij het Veteranen Instituut in Doorn een brief thuis met het verzoek een formulier in te vullen waarmee de zeer geachte veteraan zijn medaille kan laten uitreiken. Dat kan op het gemeentehuis in de woonplaats van de zeer geachte veteraan en dat gebeurt dan door de burgemeester. Het kan ook op enkele lokaties in het ganse land waarbij hoge militairen de medaille uitreiken met militair ceremonieel. De veteranen die niet zijn geregistreerd door Defensie moeten zelf maar zien dat Defensie ontdekt dat zij veteraan zijn. De veteraan is verplicht nette kleding aan te trekken bij deelname aan de ceremonies.

    En over registratie gesproken. Leden van motorclubs worden overal geregistreerd. Dit om ervoor te zorgen dat zij bij bepaalde banken geen hypotheek meer kunnen krijgen, of een lening, hun horecavergunning wordt ingetrokken, of hun beveiligingspas, hun zaak kan worden dichtgetimmerd of om de lokale media wat negatieve roddels over ze te laten schrijven. De lezer ziet het, niets dan voordelen. Door de registratie kan tevens worden gezien dat de oud-soldaat die in aanmerking komt voor de Nobelprijs voor de Vrede, eigenlijk een lid is van een niet-verboden motorclub. Nou, en dan krijg je geen medaille. Dat scheelt waarschijnlijk enorm in de kosten.

    Wij maken nu even een klein zijstapje. Op 25 oktober 2016, alweer vorig jaar dus, berichtte de NOS dat het Ministerie van Justitie heeft besloten dat motorclubs Veterans en Black Sheep niet crimineel zijn. Op 4 januari 2017 bericht de Leeuwarder Courant dat de politie Noord-Nederland de motorclub Black Sheep nog steeds beschouwt als een OMG (Outlaw Motorcycle Gang). Ondanks het feit dat het Ministerie van Justitie twee motorclubs vrijpleit, geeft de politie aan daarmee niet akkoord te gaan. Al eerder verklaarde de Koninklijke Marechaussee dat er bij de Veterans MC geen strafbare feiten werden gesignaleerd. Maar ook daar was de politie het niet mee eens.

    De lezer van deze blog weet dat de politie veel in het nieuws komt. Dupont heeft daarover vaak gesproken. Zaken die dan zoal besproken worden lopen van twitterberichten waarin politiechefs de minister het zwijgen opleggen, mishandeling met de dood tot gevolg, valsheid in geschrifte in processen-verbaal en voortgangsrapportages, het omsingelen van het Binnenhof voor een hoger loon met dienstmaterieel en dienstwapens, het constant zeuren over meer middelen en bevoegdheden, corruptie en omkoping, het gebruik van het dienstwapen met zeer ernstige gevolgen, het bekritiseren van de democratische instituten van ons land, het bekritiseren van de rechterlijke macht, het naast zich neerleggen van uitspraken van de rechterlijke macht. Kortom, het lijkt of we in het Argentinië van Jorge Zorreguieta zijn. Je moet er toch niet aan denken dat zulke onbesuisde rabauwen een motorclub oprichten?

    In verschillende artikelen op onze blog schreef Dupont hoe er verschillende politiemotorbendes zijn in Nederland. De Marshalls, Lex Legio en de Blue Knights. Deze motorbendes zijn alleen maar voor politiemensen en oud-politiemensen. Als je het hart maar op de juiste plek hebt, zeg maar. Het is nog niet gebleken dat dergelijke politiemotorbendes ook maar iets door de daartoe bevoegde autoriteiten in de weg is gelegd. Dat is niet heel erg verwonderlijk. Immers wanneer het bevoegd gezag maatregelen neemt tegen een motorclub, is dat vrijwel altijd op advies van….de politie. Ja, wat dacht u dan?

    Motorclubs die in Nederland actief zijn, worden in speciale politiehandboeken over motorclubs vaak vergeleken met gebeurtenissen en incidenten met motorclubs in het buitenland, dan wel het zeer verre buitenland. Vrijwel altijd zijn deze gebeurtenissen jarenlang geleden. Zo wordt veelvuldig gerefereerd aan een strijd tussen Hells Angels en Bandidos in Scandinavië. Vergeten wordt te vermelden dat dit allemaal al meer dan 20 jaar geleden is en deze clubs inmiddels samen feesten organiseren en heel goed met elkaar omgaan. Ook incidenten tussen motorclubs in de Verenigde Staten worden veelvuldig genoemd om de motorclubs in Nederland in een slecht daglicht te stellen. Niet vermeld wordt dat ook in de Verenigde Staten Hells Angels en Bandidos vrede hebben gesloten en elkaar zelfs helpen bij ongevallen en pech.

    Wat ook niet wordt vermeld in de mooi uitgevoerde en o zo handige bikerhandboeken van de Nederlandse oom agent, is dat er natuurlijk in het buitenland wel uitzonderingen zijn op het gedrag van motorclubs. Zo is met name motorbende Iron Order berucht en regelmatig betrokken bij schietpartijen die soms zelfs dodelijk zijn. Iron Order MC bestaat hoofdzakelijk uit politieagenten en gevangeniscipiers die gewapend rondrijden op hun motorfietsen. Dupont heeft hierover vorig jaar al uitvoerig bericht in diverse blogs.

    Is het daarmee tijd om de Nederlandse politiemotorbendes met andere ogen te bezien? Motorbendes waar alleen mensen lid van mogen worden die politieagent zijn? Of zijn geweest? Politiemensen die zo enorm vaak genoemd worden bij zoveel strafbare feiten en incidenten? Kan iemand de mogelijkheid uitsluiten dat politieagenten die binnenvallen bij leden van motorclubs, of belast zijn met het verbieden van de toegang tot het veteranendefilé in Den Haag, of de complete inboedel bij No Surrender-voorman Henk Kuipers hebben vernield zelf onderwerp zijn van een onderzoek naar strafbaar handelen? Of lid zijn van een politiemotorbende als Blue Knights, Marshalls of Lex Legio? De lezer nodigen wij uit de blogs van Dupont op deze site over deze politiemotorbendes nog eens na te lezen. Onze beweringen zijn tot stand gekomen na veel onderzoek en goed onderbouwd. In Duitsland heeft een politiekorps dat nauw samenwerkt met de Nederlandse politie vorig jaar zelfs speciaal een motorclub, Schnelles Helles, opgericht bestaande uit potige agenten om daarmee de Hells Angels te provoceren. Dus wat gebeurt er in Nederland? Heeft de politie hier ook invloed binnen bepaalde clubs? Of beperken zij zich tot hun eigen politiemotorbendes?

    In ieder geval kunnen we na deze zijsprong terugkeren naar Heerlen, de uitreiking van medailles en nooit-militair Ralf Krewinkel. Want wat is namelijk het geval? Op 26, 27 en 28 mei viert politiemotorbende Blue Knights MC zijn twintigste verjaardag. Volgens de eigen website van de club: http://blueknightsnl2.nl/ Het zal de lezer niet zijn ontgaan dat het grote feest plaatsvindt in Heerlen. In Villa Eikhold om precies te zijn. Ook daar schreef Dupont al eerder over. En wie was nou ook alweer die burgemeester van Heerlen? Ja, Riding Ralf Krewinkel, helemaal goed. De politiemeneren van de motorbende zijn welkom in zijn stad. Meer dan welkom zelfs. Misschien vindt meneer Krewinkel het zelfs een grote eer. Het is zelfs niet uitgesloten dat meneer Krewinkel zelf aanwezig zal zijn op het feest van de motorbende.

    Nu zou je kunnen zeggen dat er niets aan de hand is, want net als alle andere feesten van motorclubs zijn er tijdens feesten nooit incidenten. Feesten en bijeenkomsten van motorclubs worden alleen maar verboden door geschrokken burgemeesters wanneer de politie adviseert dat er misschien onenigheid komt doordat vijandelijke clubs heel erg misschien ook op dat feest afkomen. Bij zulke vage vermoedens moet natuurlijk het zekere voor het onzekere worden genomen en het feest, ondanks hoge al gemaakte kosten, worden afgezegd. Voor ieders veiligheid.

    Het is dan ook alleen maar om het zekere voor het onzekere te nemen dat wij Riding Ralf Krewinkel alvast waarschuwen. Wij hebben namelijk net een bezoek gebracht op enkele Facebookpagina’s als ‘The Force’ en ‘Discriminatie van motorclubs’ en daar wordt al opgeroepen om dat feestje van de Blue Knights in Heerlen te gaan bezoeken. En het kan natuurlijk nooit de bedoeling zijn dat vage aanwijzingen door lanterfanters op Facebook of in expres gedane uitlatingen op getapte telefoons resulteren in een erg vijandige of zelfs gevaarlijke situatie op een groot feest. En al helemaal niet in Heerlen, want stel je voor dat er gevochten gaat worden, dan zijn er daarna veteranen en die zijn ook al niet welkom. En narigheid zou ook helemaal onnodig die politiemotorbende in diskrediet brengen. Dus Riding Ralf, u weet het. Villa Eikhold, Blue Knights en de maand mei. U weet wel die maand waarin we de veteranen herdenken en eren. Al is dat laatste woord voor u misschien heel moeilijk.

     

    Broodroof

    Het Eindhovens Dagblad van 29 november jl. vergast ons op interessant nieuws. Er is namelijk in Geldrop een broodjeszaak bij een benzinestation. En dat pompstation wordt gerund door een lid van motorclub No Surrender. Deze club is niet bij wet verboden en de beheerder van het pompstation heeft gewoon al zijn vergunningen. Niets aan de hand dus zou men denken.

    Maar de politie denkt geheel anders over deze zaak. Er komen namelijk vaak leden van No Surrender die er gaan tanken en een broodje gaan eten. Daarna gaan ze gezamenlijk ergens anders heen. Een geval van solidariteit van leden van de club met een brother die een zaak heeft. De beheerder is er blij mee en de leden vinden het gezellig. Weer iemand die geen uitkering hoeft aan te vragen, zou je zeggen. Maar nee, de politie heeft de burgemeester op de hoogte gesteld van deze ‘ongewenste situatie’ en inmiddels zijn er gesprekken gevoerd met de eigenaar van het pompstation Argos om het contract met de beheerde op te zeggen. ‘Het pompstation faciliteert de club’, zegt de politie. En de burgemeester is zeer angstig dat er geld wordt witgewassen door de leden in de broodjeszaak en de aanwezigheid van criminelen.

    Dus even alles op een rijtje: Mensen die lid zijn van een organisatie die niet is verboden komen tanken en broodjes eten bij een gelegenheid die volkomen legaal zaken doet. Er is geen enkele reële verdenking van criminele praktijken. En dus moet de eigenaar onder druk worden gezet zijn franchisenemer eruit te zetten. Niet omdat er iets gebeurt wat niet kan, want dan zouden er wettige maatregelen genomen kunnen worden. Het is dus pure bedreiging. Door de politie. En daar bij ondersteunt door burgemeester Berry Link van Geldrop-Mierlo.

    Wanneer de burgemeester en zijn handlangers hier mee weg komen, staat de deur open voor nog veel meer ellende. Zo kan dus elke zaak die eigendom is van een lid van een niet verboden motorclub onder druk gezet worden. Of belasterd. Want waarom witwassen? En welke criminele praktijken? Maar ook elke zaak waar leden van motorclubs komen kan onder druk worden gezet. Ook wanneer er helemaal geen enkele gerechtvaardigde verdenking tegen die mensen is. Maar sterker nog, je zou zelfs kunnen filosoferen dat mensen die wél zijn verdacht of veroordeeld voor criminele feiten hun geld witwassen wanneer ze iets kopen. Boodschappen doen, iets gaan drinken, óf belasting betalen, óf boetes.

    Dus stel er komen leden van motorclubs in een motorzaak? Nou, heel verdacht natuurlijk. Stel ze gaan tanken bij Shell? Heel verdacht. Stel ze komen in een zaak voor motorkleding? Of ze hebben een bankrekening? Of ze huren een woning? Of ze wonen in een gemeente? Allemaal facilitators.

    Het zou tevens betekenen dat zaken waar politiemensen komen heel erg moeten oppassen. Want er is veel aan de hand met politie-agenten in Nederland. Zo zijn verschillende politiemensen onder onderzoek wegens doodslag, mishandeling en tal van andere criminele activiteiten. Je zult dus maar een broodje verkopen aan een agent die zijn handjes niet kan thuishouden. De agent die stond te rammen voor de televisiecamera’s op de Zwarte Piet-demonstrant bijvoorbeeld, of de agenten die een oude Marokkaanse meneer in Amsterdam arresteerden omdat hij geen papieren bij zich had, of de agenten die een man van zestig een dik gezicht en een blauw oog sloegen, of de daders van de doodslag op Mitch Henriquez.

    Ja, eigenlijk moet je ook oppassen voor burgemeesters. Stel je verkoopt zo’n man een broodje en achteraf blijkt dat hij corrupt is. Of zijn macht misbruikt. Of onterecht een clubhuis heeft gesloten, zoals in Barneveld. Of beschonken is en gaat rijden. Tsja, Limburgse toestanden in het hele land.

     

     

     

    Politie gaat iedereen altijd in de gaten houden

    Het imago van de Haagse politie is heel slecht. Na de dood van Mitch Henriquez en de pijnlijke onthulling van hoe binnen de politie is omgegaan met de dienders die eerst iemand levensgevaarlijk verwondden, aanwezige medische hulp niet inschakelden, het slachtoffer in hulpeloze toestand achterlieten en er vervolgens een vals proces verbaal van opstellen, is er heel wat PR nodig om dat weer goed te krijgen.

    Op 29 oktober 2016, de zelfde dag dat RTL Nieuws opende op de politie-nekklem nieuwe stijl, plaatste NRC Handelsblad een artikel van 3 pagina’s (2780 woorden) getiteld: Mee met de recherche, ‘Portret van de districtsrecherche Den Haag West.’

    ‘Het vakmanschap van rechercheurs schiet tekort en de opsporing van strafbare feiten is onvoldoende, oordeelde minister van justitie Ard van der Steur eerder dit jaar. Hoe denken rechercheurs zelf over hun vak? En wat doen ze eigenlijk?’

    Prikkelende vragen. Marcel Haenen heeft voor dit artikel een maand meegelopen met de districtsrecherche Den Haag West om alle details te weten te komen. Zou je denken. U herinnert zich waarschijnlijk nog dit artikel, waarin wordt uitgelegd hoe de verhouding politie-journalistiek  in 2016 ligt. Kort samengevat: De journalist vermeldt precies wat de politie wil zeggen, en anders geen medewerking. Dat is voor een rechtbank- of misdaadjournalist onwenselijk. Marcel Haenen schrijft al lang over/voor de politie en het wachten is tot hij eens en boekje opendoet over de mediamanipulaties van politiezijde. In elk geval had NRC er kennelijk een maand Marcel Haenen-budget voor over om dit artikel te laten schrijven. Of en hoeveel budget van politiezijde aan dit portret is besteed weten we niet.

    Omdat we er van uit kunnen gaan dat de tekst direct voortkomt uit de politie-voorlichtingsdoctrine, krijgt de lezer een aardig inzicht in wat de politie op dit moment opportuun vindt om naar buiten te brengen.

    ‘Opsporing van strafbare feiten is onvoldoende’ lezen we meteen bovenaan, dat is mede de aanleiding voor het stuk. Maar veel wijzer worden we op dit punt niet. Strafbare feiten komen nauwelijks aan bod. Het begint met een actie van een arrestatieteam. Vier mensen worden aangehouden, onder meer in een rommelig huis waar tabak wordt gerookt uit een pot die op tafel staat en de was droogt op de overloop. Maar van welk delict de arrestanten worden verdacht staat nergens. Wel lezen we dat via de telefoontap de gezondheid van een van de arrestanten in de gaten wordt gehouden. Een hint naar de zaak Mitch Henriquez: er wordt gesuggereerd dat de Haagse politie rekening houdt met de gezondheid van arrestanten. In het stuk gaat het niet over strafbare feiten, maar over de aanpak van ‘criminelen’. Een niet in de wet omschreven, maar door de politie kennelijk toch goed herkenbare groep mensen, die met alle mogelijke middelen wordt dwarsgezeten. De schending van burger- en mensenrechten die dit met zich mee brengt wordt in het stuk niet benoemd. Conclusie: opsporing van strafbare feiten heeft geen extra aandacht, de politie blijft doen wat ze zelf het leukst vindt.

    Haenen is aanwezig bij de briefing waar wordt gewezen op de nieuwe instructie: ‘Hoe om te gaan met hinderlijke vloggers?’ Dat is interessant, politie en vrije pers, vrije meningsuiting, wat zou er in die instructie staan? Wanneer is een vlogger volgens de instructie hinderlijk? Hoe zouden de politiemensen daar over denken? Haenen schrijft het niet op, of in elk geval komt het niet langs de politiecensor.

    ‘Veel politiemensen klagen over de werkdruk. Er is royaal meer misdaad dan het opsporingsapparaat aan kan. De politiek bedenkt bovendien steeds weer nieuwe prioriteiten, mopperen agenten. En er verdwíjnt nooit een taak. Rechercheren is daarom vooral selecteren. Welke zaken pak je op en welke middelen zet je in?’

    Krijgen we nu inzicht in de prioriterings-systematiek die, ingevoerd in de jaren ’80 toen er nog veel strafbare gedragingen waren, sindsdien het oplossen van werkelijk gepleegde criminaliteit goeddeels onmogelijk maakt? Nee, niets daar over. Royaal meer misdaad? Hoezo? Misdaad neemt al jaren af, hoe kan de politie dan zoveel laten liggen?

    Drie jongens overvallen een taxichauffeur, blijven in de buurt wachten, bellen een maaltijdbezorger en beroven ook deze als de politie net weg is. Recherche Den Haag West is er vier weken mee bezig en brengt het ‘netwerk’ van de drie in kaart. Netwerk? Zijn dat hun Facebook-, Snapchat-, Instagramvrienden? Zijn het de mensen die met hun smartphone in de buurt van de drie zijn geweest? Het wordt niet uitgelegd. Of waarom op deze ‘middelen’ zijn ingezet. Haenen vermeldt wel de afkomst van de jongens.

    ‘Het ‘afpaktarget’ van 875.000 euro is dit jaar in het district al gehaald maar er is behoefte aan extra informatie die kan leiden tot het in beslag nemen van nog meer crimineel geld en bezit zoals auto’s, sieraden en horloges.’

    Kijk eens aan! Politiedistricten hebben ‘afpaktargets’. Dat is een heikel punt. Zonder tussenkomst van een rechter wordt van alles in beslag genomen, wat leidt tot grote schade bij de slachtoffers. De ombudsman wijdde er in augustus 2016 een vernietigend rapport aan. Wat vindt de recherche daarvan? Zijn ze na het ombudsman-rapport anders gaan werken? Het enige bezwaar van de politie dat wordt opgetekend is dat er misschien meer vergaderd zal moeten worden. Dat na de afschaffing van het boetequotum er weer een nieuw quotum is ingesteld dat uitnodigt tot misbruik is geen aanleiding er verder woorden aan vuil te maken. Misschien omdat het gaat over mensen die in een arme wijk opvallen met dure spullen. Hoe pak je crimineel vermogen aan in een rijke wijk? Daar heb je meer geld, auto’s, sieraden en horloges. Of zijn criminelen alleen mensen die tabak roken uit een pot op tafel, of met een bepaalde afkomst?

    ‘Toin (52) is met behulp van Israëlische apparatuur vooral bezig met het ‘uitlezen’ van computers en telefoons die in onderzoeken in beslag zijn genomen.’

    Israelische apparatuur weer. Van Verint? Er wordt een kantoor gebouwd waar zes digitale rechercheurs zullen komen werken. Wat gaan die doen? Toin:

    ‘Gechargeerd zeg ik wel eens: over honderd jaar onderzoek je geen strafbare feiten meer, maar bekijk je waarom iemand zich aan de controle van het internet heeft onttrokken. Want je telefoon, je auto tot zelfs je koffieautomaat weet precies wat je doet. Straks wil de politie vooral weten waarom iemand zich niet laat monitoren.’

    Gechargeerd = nu volgt een proefballonnetje. Omdat de criminaliteit maar blijft afnemen laat de politie de strafbare feiten helemaal vallen, een ontwikkeling die al is ingezet. En om toch iets te doen te hebben gaan ze iedereen altijd monitoren zodat ze bepaalde groepen mensen het leven zuur kunnen blijven maken.

    Laten we hopen dat we over minder dan honderd jaar verlost zijn van deze disfunctionele organisatie die ten koste van veel geld de rechtsstaat om zeep helpt. Wat gaat het de politie aan waar ik ben of wat ik doe? Zijn ze bang dat ik een lastige vlog ga maken? Wie zit hier de taakomschrijving van de politie te veranderen? Kunnen we deze Orwelliaanse plannen ook democratisch wegstemmen?

    De aanleiding voor deze advertorial, de zaak Henriquez, wordt niet genoemd. Dat was kennelijk te moeilijk.

    De burgemeester van Sittard snapt er niets meer van!

     

    1Limburg.nl meldt op 19 juni 2015 het volgende nieuws. Wij vinden het zo’n mooi artikel dat we het in zijn totaliteit plaatsen:

    ‘Justitie in Limburg zal geen mensen meer aanklagen die een Sittard-Geleense horecaontzegging overtreden. Dat bevestigt persofficier Anneke Rogier. Donderdag stond voor de derde keer in korte tijd een persoon voor de politierechter voor huisvredebreuk, na het overtreden van die horecaontzegging.
    Voor de derde keer werd de aanklacht niet ontvankelijk verklaard, nadat het Openbaar Ministerie zelf vroeg om niet ontvankelijkheid. De maatregel dat mensen die zich misdragen in een café in de gemeente door 85 horecaondernemers worden geweerd, is volgens justitie disproportioneel. “En het heeft geen zin om iemand voor de rechter te brengen om vervolgens als OM zelf te moeten zeggen dat wij als justitie niet ontvankelijk zijn.”
    Burgemeester Sjraar Cox van Sittard-Geleen snapt helemaal niets van de ontstane situatie. “Want ook het Openbaar Ministerie is bij de invoering van de regeling in 2012 betrokken geweest, samen de horeca, de gemeente en de politie.” Hij roept het OM op om zo snel mogelijk te overleggen. Rogier is niet op de hoogte van de historie, maar zegt zich niet te kunnen voorstellen dat het OM daarbij betrokken is geweest. “Er staan dingen in die het OM er nooit in zou laten staan.”‘

    Het is verbazingwekkend. De burgemeester roept dat er een afspraak is tussen het OM, de horeca, de gemeente en de politie. Vervolgens wordt deze afspraak tot driemaal toe door een rechter, na een verzoek van het OM zelf, niet-ontvankelijk verklaard. Daarna zegt het OM zelfs dat ze zich niet kunnen voorstellen dat ze betrokken zijn bij die zogenaamd gemaakte afspraak. En de burgemeester snapt er niets van.

    Er is dus blijkbaar iets aan de hand met die ‘afspraken’ die gemaakt worden om mensen te weren uit de horeca in Sittard-Geleen. Dat doet ons denken aan de ‘afspraak’ tussen de gemeente, de politie, Horeca Nederland en de horeca in Sittard-Geleen om leden van motorclubs te verbieden.

    Na een terrasbezoek van leden van No Surrender bleek al snel dat niet alle horecaondernemers iets begrepen van de afspraak. Een Griek werd onder druk gezet door de politie om geen leden van No Surrender toe te laten op zijn terras. Anders was hij strafbaar, volgens de politie.

    Nou is er nog iets voor te zeggen wanneer iemand die zich misdraagt wordt geweigerd in andere horecazaken. Maar wanneer zelfs dat niet-ontvankelijk wordt verklaard door het Openbaar Ministerie, hoe zit het dan met mensen die zich allerminst hebben misdragen? Die zijn niet welkom omdat ze bepaalde kleding dragen? En van welke club zijn die mensen lid? Zijn alle clubs niet welkom? Hebben alle clubs zich misdragen?

    Wij durven er zomaar vanuit te gaan, dat wanneer bezoekers van de terrasjes in Sittard-Geleen toch op een terras gaan zitten met clublogo’s, en de politie houdt ze aan, de zaak geen stand houdt in de rechtszaal. En anders snappen wij er ook niets meer van!

    Rechtdoor

    Al ruim een jaar bericht Dupont hier over misstanden. Misstanden waarvan motorrijders het slachtoffer worden, maar ook veteranen of mensen die gewoon iets anders zijn. De site Justitie en Veiligheid laat ook talloze andere misstanden zien. In veel gevallen is het Ministerie van Veiligheid en Justitie, of de politie, de verantwoordelijke. Kijk eens naar het etnisch profileren bijvoorbeeld. Volgens de politie zelf is het absoluut niet zo. Onderzoekers en individuele politiemensen zeggen van wel. Ondertussen is onze overheid razend wanneer zij worden beticht van het etnisch profileren.

    Al meer dan een jaar roept Dupont dat de politie liegt, rapportages overdrijft of uit zijn duim zuigt. Horeca onder druk zet om ‘afspraken’ mee te maken. Al een jaar roept Dupont dat mensen hun baan verliezen, alleen omdat zij lid zijn van een motorclub. Clubhuizen van motorclubs worden gesloten zonder reden. Gemeentes geven toe dat een sluiting onterecht was, maar de clubhuizen gaan niet meer open. Gemeentes worden als verlengstuk gebruikt door een politiekorps dat liegt, vraagt om meer bevoegdheden en intussen zijn eigen werknemers de zakken laat vullen met declaraties en vriendjespolitiek. Of ze als particuliere trendsetters laat werken.

    Al meer dan een jaar roept Dupont hoe Nederland steeds meer een politiestaat wordt. Een politiestaat die corrupte burgemeesters en stadsbesturen ontziet. Een politiestaat die discrimineert en onderzoeken naar door de politie mishandelde of gedode burgers dwarsboomt.

    En er is niets verandert. Nog vorige maand meende een Limburgse burgemeester dat een veteraan zijn medaille niet verdient omdat hij lid is van Satudarah. Nog deze week werden er opnieuw clubhuizen gesloten. Nog vandaag worden er bikers geweerd van terrassen en horecazaken.

    Het moest er dus een keer van komen dat mensen het niet meer pikken. Uit goede bron hebben wij vernomen dat Henk Kuipers uit Emmen, de leider van de plaatselijke afdeling van No Surrender, een politieke partij is begonnen. ‘Rechtdoor’, is de naam van die partij die landelijk gaat opereren. Alleen Henk Kuipers heeft al 5000 Facebookvrienden, dus hoeveel stemmen zijn dat?

    Navraag leert dat tenminste één oud-politieman (Facebookpagina Geen Stigma vandaag) lid is van de nieuwe partij. Deze oud-politieman heeft gewerkt als rechercheur bij de politie Utrecht, daarna als sectiehoofd officier van justitie bij de Centrale Verwerking Openbaar Ministerie en laatstelijk als adviseur bedrijfsvoering integrale veiligheid en integriteit bij het functioneel parket. Wel iemand dus die beschikt over een inside-kijk.

    Moet dit systeem nog verbeterd worden of moet het weg? We zullen gaan zien wat de nieuwe politieke partij Rechtdoor gaat doen en vooral wat deze overheid gaat doen nu een aantal bikers de handschoen heeft opgenomen. Wij zijn benieuwd welke informatie nu op straat komt te liggen over manipulaties en leugens bij de mannen in astronautenpak. Wij zijn benieuwd wat de Tweede Kamer gaat doen met het nieuws dat de nieuwkomers gaan genereren. Waarschijnlijk gewoon doorslapen.

     

    politie portretteert zichzelf

    Naast vele actiefilmpjes van de bodycam, blogs van de wijkagent en korte filmpjes rond een bepaald thema heeft de politie ook een ‘algemene’ film gemaakt die wat langer duurt en die laat zien hoe de politie zichzelf graag ziet.

    (bron: Youtube)

    Het begint met een snelle montage van beelden van allerlei situaties die horen bij het politiewerk.

    Op 6 seconden: Zit die agent nou in de telefoon van de geblurde brommerbestuurder te kijken? Mag dat zomaar? Of checkt hij op zijn eigen telefoon de identiteit van de burger via zo’n handige politieapp? En waarom staat het politievoertuig pontificaal op het fietspad?

    Op 16 seconden: Wanhopige moeder stond echt huilend bij politievrouw op de stoep. Bij haar thuis? Had een van de kinderen misschien weer een exorbitant hoge boete gekregen?

    Op 19 seconden: De kern van het verhaal. ‘Wie ben ik dat ik dit doen mag?’ Tegen wie heeft deze spreker het? Minister Van der Steur? Hoe kan een burger misbruik maken van de rechtsstaat? Of heeft hij het over zichzelf? Het lijkt alsof het hier gaat om het modebegrip ‘ondermijning’, waarbij politie en OM structureel de grenzen van de rechtsstaat opzoeken en overschrijden. Is dat waar de politie het voor doet? Hoe kan het dat iemand die in beeld de politie vertegenwoordigt er mee wegkomt het begrip rechtsstaat te verwisselen met het begrip politiestaat? Meteen erna actie: minder dan 3 seconden waarin een arrestatieteam iemands huisvrede breekt.

    Op 28 seconden: Aanpak van kindermisbruik, daar kan niemand tegen zijn. Kinderporno komt altijd van pas als er weer burgerrechten of mensenrechten opzij worden gezet. Deze politieman heeft het zwaar, zoveel is duidelijk.

    Op 34 seconden: Artikel 1 van de grondwet is heel kort te zien, maar als het woord discriminatie in beeld komt, volgt een snelle ‘fade to black’. Waarom is er niet anderhalve seconde extra uitgetrokken om de hele tekst voor de kijker leesbaar te maken? Wie maakt dit soort keuzes?

    Op 1 minuut 3: Versleuteling van harde schijven wordt gelinkt aan kinderporno.

    Op 2 minuut 3: Een groep die zich schuldig maakt aan vernieling heeft volgens de buren een facebookaccount aangemaakt. Wat doet dat er precies toe?

    Op 2 minuut 14: ‘In Nederland wordt veel geproduceerd’. Het gaat weer over kinderporno. Vanzelf gaan de gedachten naar Robert M. die jarenlang ongemerkt in Nederland kinderporno produceerde. Nadat de Amsterdamse politie in 2008 weigerde aangifte tegen hem op te nemen, kon hij tot eind 2010 doorgaan. Heeft de politie hier conclusies uit getrokken?

    Op 3 minuut 30: Nederlands onderzoek leidde tot arrestatie van de Australiër Peter Gerard S. in de Filippijnen, verdacht van moord en verkrachting van kinderen. In diverse kranten is te lezen dat het dialect dat in zijn filmpjes te horen was de doorslag gaf. Waarom wordt hier dan gezegd dat ‘er een IP adres uitrolde’? Of horen we nu eindelijk de werkelijke toedracht?

    Op 3 minuut 47: Team Bravo komt in actie tegen verdachten die gaan rijden op de A1 in oostelijke richting. Een politiefoto van een man met mediterrane trekken wordt zichtbaar op het scherm. Instructie voor vertrek, helikopter de lucht in, en er op af. De coordinaten van de heli, onder in beeld, geven hele andere locaties: een oprit van de A27, een stukje A12 en uiteindelijk de arrestatie bij afrit 10 van de A2: Nieuwegein Zuid. Het is hel goed mogelijk dat van de succesvolste actie van team Bravo geen beeld bestaat, of niet naar buiten mag. Maar er is geen aanwijzing dat op die plek werkelijk een aanhouding heeft plaatsgevonden. Hoe heeft de politie dit in scene gezet? Waren alle andere voertuigen in beeld ook van de politie? Zou de politie niet beter moeten oppassen met het verkeer op de A2?

    Wat is de bedoeling van dit filmpje? Waarom gaat het niet over motorjasjes of hennepteelt, wat toch topprioriteit heeft? Of over etnisch profileren dan wel multicultureel vakmanschap? Of is dat niet ‘waar ze het voor doen’? Hoeveel heeft deze film eigenlijk gekost?