Het Eindhovens Dagblad van 29 november jl. vergast ons op interessant nieuws. Er is namelijk in Geldrop een broodjeszaak bij een benzinestation. En dat pompstation wordt gerund door een lid van motorclub No Surrender. Deze club is niet bij wet verboden en de beheerder van het pompstation heeft gewoon al zijn vergunningen. Niets aan de hand dus zou men denken.
Maar de politie denkt geheel anders over deze zaak. Er komen namelijk vaak leden van No Surrender die er gaan tanken en een broodje gaan eten. Daarna gaan ze gezamenlijk ergens anders heen. Een geval van solidariteit van leden van de club met een brother die een zaak heeft. De beheerder is er blij mee en de leden vinden het gezellig. Weer iemand die geen uitkering hoeft aan te vragen, zou je zeggen. Maar nee, de politie heeft de burgemeester op de hoogte gesteld van deze ‘ongewenste situatie’ en inmiddels zijn er gesprekken gevoerd met de eigenaar van het pompstation Argos om het contract met de beheerde op te zeggen. ‘Het pompstation faciliteert de club’, zegt de politie. En de burgemeester is zeer angstig dat er geld wordt witgewassen door de leden in de broodjeszaak en de aanwezigheid van criminelen.
Dus even alles op een rijtje: Mensen die lid zijn van een organisatie die niet is verboden komen tanken en broodjes eten bij een gelegenheid die volkomen legaal zaken doet. Er is geen enkele reële verdenking van criminele praktijken. En dus moet de eigenaar onder druk worden gezet zijn franchisenemer eruit te zetten. Niet omdat er iets gebeurt wat niet kan, want dan zouden er wettige maatregelen genomen kunnen worden. Het is dus pure bedreiging. Door de politie. En daar bij ondersteunt door burgemeester Berry Link van Geldrop-Mierlo.
Wanneer de burgemeester en zijn handlangers hier mee weg komen, staat de deur open voor nog veel meer ellende. Zo kan dus elke zaak die eigendom is van een lid van een niet verboden motorclub onder druk gezet worden. Of belasterd. Want waarom witwassen? En welke criminele praktijken? Maar ook elke zaak waar leden van motorclubs komen kan onder druk worden gezet. Ook wanneer er helemaal geen enkele gerechtvaardigde verdenking tegen die mensen is. Maar sterker nog, je zou zelfs kunnen filosoferen dat mensen die wél zijn verdacht of veroordeeld voor criminele feiten hun geld witwassen wanneer ze iets kopen. Boodschappen doen, iets gaan drinken, óf belasting betalen, óf boetes.
Dus stel er komen leden van motorclubs in een motorzaak? Nou, heel verdacht natuurlijk. Stel ze gaan tanken bij Shell? Heel verdacht. Stel ze komen in een zaak voor motorkleding? Of ze hebben een bankrekening? Of ze huren een woning? Of ze wonen in een gemeente? Allemaal facilitators.
Het zou tevens betekenen dat zaken waar politiemensen komen heel erg moeten oppassen. Want er is veel aan de hand met politie-agenten in Nederland. Zo zijn verschillende politiemensen onder onderzoek wegens doodslag, mishandeling en tal van andere criminele activiteiten. Je zult dus maar een broodje verkopen aan een agent die zijn handjes niet kan thuishouden. De agent die stond te rammen voor de televisiecamera’s op de Zwarte Piet-demonstrant bijvoorbeeld, of de agenten die een oude Marokkaanse meneer in Amsterdam arresteerden omdat hij geen papieren bij zich had, of de agenten die een man van zestig een dik gezicht en een blauw oog sloegen, of de daders van de doodslag op Mitch Henriquez.
Ja, eigenlijk moet je ook oppassen voor burgemeesters. Stel je verkoopt zo’n man een broodje en achteraf blijkt dat hij corrupt is. Of zijn macht misbruikt. Of onterecht een clubhuis heeft gesloten, zoals in Barneveld. Of beschonken is en gaat rijden. Tsja, Limburgse toestanden in het hele land.