• Buro Jansen & Janssen is een onderzoeksburo dat politie, justitie, inlichtingendiensten, de overheid in Nederland en Europa kritisch volgt. Een grond-rechten kollektief dat al 30 jaar publiceert over uitbreiding van repressieve wetgeving, publiek-private samenwerking, bevoegdheden, overheids-optreden en andere staatsaangelegenheden.
    Buro Jansen & Janssen Postbus 10591, 1001EN Amsterdam, 020-6123202, 06-34339533, signal +31684065516, info@burojansen.nl (pgp)
    Steun Buro Jansen & Janssen. Word donateur, NL43 ASNB 0856 9868 52 of NL56 INGB 0000 6039 04 ten name van Stichting Res Publica, Postbus 11556, 1001 GN Amsterdam.

  • Categorieën

  • Corruptie in Limburg? Nee, hoor!

    Weet u nog hoe dit jaar vele ronkende motoren geheel ongehinderd hun weg zochten in het kleine Limburgse dorpje Heerlen? Hoewel er landelijk hard wordt opgetreden tegen motorclubs, en in Limburg nog harder, is de bestrijding van het motorclubfenomeen in Heerlen wellicht in de best denkbare handjes.

    In Heerlen namelijk is burgemeester ‘Riding Ralf’ Krewinkel persoonlijk garant tegen de opmars van ongewenste motorelementen. Een motorclub wil zich vestigen in Heerlen? Sheriff Ralf spoedt zich op zijn driewieler ter plaatse en onderneemt actie. Niet sterk in het onthouden van dingen wist hij later de gemeenteraad niet te melden om welke motorclub het ging, maar één ding was zeker, sheriff Ralf had de heren een ultimatum gesteld. Wegwezen hier, dit is mijn stad! En ze waren gegaan, de onbekende heren van de onbekende motorclub op hun onzichtbare en geluidloze motoren.

    Hoe anders ging het toen de dappere mannen van Blue Knights MC het plaatsje aandeden voor hun jaarlijkse congres. Villa Eikhold staat tot jullie beschikking, riep Ralf die zich voor de gelegenheid in een strak lederen pakje had gestoken. Royaal besprenkelt met zijn favoriete parfum, Brut, had Riding Ralf persoonlijk aan de dorpsgrenzen gestaan om zijn stoere helden te verwelkomen. Het enige geluid was van zijn piepende driewieler geweest. Wat een dag, wat een buitenkans voor Ralf, wat een stoere mannen!

    Ralf en de Blue Knights waren bij elkander in goede handen geweest. De stoere rijders van de Blue Knights MC als vertegenwoordigers van de wet en de ‘law and order’-burgemeester van het gezagsgetrouwe Limburgse plaatske. Blue Knights was een échte politiemotorbende en ja, Ralf hield daar wel van. Nog persoonlijk had hij overal in het dorp in de nachtelijke uurkes ‘Welkom politie, welkom vrienden, welkom Blue Knights’ gekalkt op muren ende schuttingen. Jaja, Ralf was een man van zijn woord. Kortom, een man van woorden.

    Want na het vertrek van de Blue Knights was de tovenaarsleerling van Jos Som wakker geworden. Wat is er toch?, riep hij met gesmoorde stem, onderwijl in de pijpen van zijn leren broekske schietend. Het was zijn trouwe deputy geweest. Relf, had het bijna Amerikaans geklonken, Relf, we have a situation here! Er was een corrupte agent aangehouden. Verdakke zech!, grimasde Ralf met zachte ‘g’, had dien agent nie wa discreter kunnen wezen?

    Maar zoals de plaatselijke krant, 1Limburg, zou vermelden vandaag, waren er maar liefst twee hele stoute agenten opgepakt. Zij hadden hun politieuniformpjes en een portofoon verkocht aan bandieten uit de streek. ‘Met een portofoon is het voor criminelen mogelijk om mee te luisteren met politieagenten, recherche en de meldkamer. De uniformen zijn mogelijk gebruikt om misdrijven te plegen.’, meldde 1Limburg nog. Eén van de booswichten was zelfs afkomstig uit Heerlen. De andere uit Sittard, u weet wel waar leden van motorclubs niet meer in de horeca mogen vertoeven, omdat ze zo crimineel zijn.

    En toch gaat volgend jaar dat congres van de Blue Knights gewoon door, piepte Ralf verbeten. Want Ralf had zijn droom om ooit prospect te worden nog niet opgegeven.

     

     

     

    Für bikers verboten!

    Een mooi artikel in de Limburger vandaag (1 augustus 2016). Werd vorige week bekend gemaakt dat er een afspraak was tussen de politie en de horeca in Sittard om geen motorrijders met clubcolors aan te bedienen, gisteren bleek iets geheel anders.

    De afspraak was zogezegd tussen Horeca Nederland, de horeca in Sittard en de politie. Geen bikers met colors bedienen en deze mensen wegsturen en wanneer ze niet weggaan de politie waarschuwen. Gisteren bleek echter iets anders. Een Griekse terrashouder, horeca dus, vond het prima wanneer een aantal bikers op zijn terras plaatsnam. De heren moesten zich wel gedragen, maar dat spreekt natuurlijk voor zich.

    Toen de bikers, leden van motorclub No Surrender, echter hun motoren hadden weggezet om plaats te kunnen nemen op de gerieflijke Griekse stoelen, stotterde de eigenaar plotseling dat het niet doorging omdat: ‘De politie heeft hem gevraagd de bikers niet te bedienen. Anders is hij strafbaar.’

    Zonneklaar blijkt dat de politie meent te kunnen bepalen wie er bedient wordt op een zomers terras. Een afspraak met de horeca? Of een afpersing van de horeca? We kunnen vaststellen dat in ieder geval deze Griek handelt onder dwang en zeker niet uit eigen wil.

    De bikers die al incognito op terrasjes zaten en ineens hun colors aantrokken, hebben ook niets verkeerds gedaan. In tegendeel. De terraseigenaren hebben die mensen netjes bedient, omdat die mensen zich netjes hebben gedragen. Toen kwamen de colors tevoorschijn en kwam de massaal aanwezige politie.

    We stellen dus twee zaken vast:

    1. Mensen worden beoordeelt op uiterlijke kenmerken. En dat heet in goed Nederlands: Discriminatie. En dat is bij wet verboden. Maar ja, leg de wet eens uit aan de politie!
    2. Er zijn helemaal geen afspraken met de horeca in Sittard, maar de horeca wordt door de politie onder druk gezet. En dat zou ook wel eens strafbaar kunnen zijn. Zomaar horeca dwingen mensen te weigeren of weg te sturen, zonder dat die mensen iets verkeerds doen en anders zijn die horecamensen ‘strafbaar’, zoals onze dappere Griek zegt.

    Tot nu toe is het een rotzomer, maar dat kan nog veranderen! Gezellig een terrasje pakken, een advocaat meenemen, je camera en daarna aangifte doen. Eens kijken of die aangifte wel wordt opgenomen, want als er in Nederland één groep is die de wet aan zijn bolle, nou ja, laars dan maar, lapt, dan zijn het onze in astronautenpak gestoken vrienden.

    Een beetje verWard

    Op 1 juni 2016 eindigt Ward Ferdinandusse zijn column in NRC.nl met de volgende zin: ‘Waarom worden leden van dit soort groepen niet aan de grens geweigerd, net als in Canada en Amerika gebeurt? De motorbende is hier al groot genoeg.’ Ward heeft het hier over leden van motorclubs en niet over leden van motorbendes. Want Ward, als officier van justitie in Rotterdam en bijzonder hoogleraar internationaal strafrecht aan de Universiteit van Groningen, weet natuurlijk dondersgoed dat er in Nederland helemaal geen motorbendes zijn. Er zijn wel motorclubs en er is er nog geen enkele verboden.

    Het is jammer dat Ward zo tekeer gaat in zijn column. Als officier van justitie is dat nog wel enigszins goed te praten, maar als hoogleraar natuurlijk helemaal niet. Een leraar moet onderrichten en niet zijn eigen mening opdringen aan zijn leerlingen. Het zegt dus wel iets over de onderwijzende capaciteiten van Ward. Ward sluit zijn artikel af met die zinnen over het weigeren van buitenlandse leden van motorclubs dus. Teruglezende heeft hij het ter illustratie van zijn frustraties voornamelijk over incidenten in het buitenland. Hij noemt daarbij incidenten als vechtpartijen en mishandelingen in Duitsland en Griekenland door Canadezen en Duitsers.

    In Nederland zijn aanmerkelijk minder incidenten en de incidenten die er zijn schrijft Ward over uit de krant. Wanneer kranten schrijven over een kandidaat-lid van de Hells Angels die een café in brand steekt, dan is dat volgens Ward zo. Wanneer de politie in Valkenswaard wordt aangevallen met boksbeugels, dan is dat zo volgens hoogleraar Ward. Ook wanneer het om één Bandido gaat met één boksbeugel. Wanneer er her en der handgranaten worden gegooid volgens de pers, dan is dat ook waar, volgens de objectieve Ward. Tsja, een abonnement op De Telegraaf brengt misdaadjournalist en oud-politieman John van den Heuvel veel dichterbij.

    Dat een boos burgermannetje door zijn luxaflex heen gluurt naar het kabaal op straat van een aantal scooterrijders die indruk willen maken op zijn minderjarige dochter, is één ding. Dat een officier van justitie en hoogleraar zich zo laat leiden door de krant is een jammerlijk gevolg van tunnelvisie. Een fenomeen waarvoor vaak vergeefs wordt gewaarschuwd op politiescholen. Jammer is ook dat Ward als hoogleraar ook rechtenstudenten meeneemt in de kruistocht tegen motorrijders. De strijd wordt op alle fronten gevoerd. Kletspraatjes uit de krant worden als waarheid door hoogleraren gevoerd aan studenten die straks als officier van justitie of als rechter aan de slag zullen gaan.

    Wat de hetze van mensen die beter kúnnen weten, en het waarschijnlijk ook wel beter weten, kan veroorzaken illustreert het volgende trieste geval. De Limburger bericht op 3 juni 2016: ‘De gemeente Heerlen heeft deze week de uitreiking van een onderscheiding voor oud-militairen afgelast omdat een van de gedecoreerden lid is van de motorclub Satudarah. De veteranen zouden in het stadhuis van burgemeester Ralf Krewinkel een draaginsigne krijgen als eerbetoon voor de tijd dat ze in Libanon dienden. Toen de gemeente lucht van kreeg van de achtergrond van een van de veteranen, ging de ontvangst niet door.’

    Ralf is de tovenaarsleerling van burgemeester Jos Som uit Kerkrade, die al jaren roept tegen motorclubs. In zijn gemeente mag wel een politiemotorbende een jaarlijkse bijeenkomst houden in Villa Eikhold, maar een echte veteraan krijgt van deze onwerkelijke man geen onderscheiding en geen hand. Je bent veteraan of je bent het niet, zou je toch zeggen? Voor Krehwinkel gaat dat niet op. Teveel in de krant gelezen, naar lieden als Ward Ferdinandusse geluisterd of meegedeeld met Jos Som? Het resultaat is er niet minder triest om. Hevige protesten van het Veteraneninstituut blijven vooralsnog uit en ook dat is jammer.

    En om nog even terug te komen op de praatjes van Ward. Buitenlandse leden van motorclubs weigeren aan de grens? Op wat voor grond? En hoe weet je of iemand lid is van een motorclub? Een club die niet is verboden? Maar in één ding heeft Ward wel weer gelijk: leden van motorclubs komen inderdaad Canada, de VS, Australië en Nieuw-Zeeland niet in. En de reden? Alleen omdat die mensen lid zijn van een club die niet is verboden, worden zij bij aankomst op eigen kosten gedeporteerd. En hoe weten die landen dat iemand lid is van een motorclub? Omdat dat al in eigen land, ook in Nederland, door de politie wordt geregistreerd in een niet-aangemelde databank en daarna doorgeklikt aan het buitenland. Mensen dus die geen strafbare feiten hebben gepleegd en geen lid zijn van een verboden organisatie worden gelijk gesteld met terroristen en aan de grens geweigerd en gedeporteerd op eigen kosten. Mede dankzij mensen als Ward.

    Ik weet niet of een hoogleraar strafrecht alleen de droge letters van de wet onderwijst of ook ingaat op ethische gronden. De wet is er voor de mens, de mens is er niet voor de wet. En dat was in het Derde Rijk wel anders.

    Gelijke monniken, gelijke flappen

    Deze week komt oud-wethouder en oud-kamerlid Jos van Rey veelvuldig in het nieuws. De beste man, invloedrijk kaderlid van de VVD, staat momenteel terecht voor fraude en corruptie.

    In het heel kort komt het hier op neer. Jos van Rey heeft geheel toevallig een zeer goede vriend. Deze goede vriend heet Piet van Pol en is projectontwikkelaar. De NOS op 4 april 2016: ‘Jos van Rey en Piet van Pol zijn al tientallen jaren vrienden en zijn vaak, samen met hun echtgenotes, op vakantie geweest in Van Pols tweede huis in Saint Tropez. Van Pol heeft Van Rey ook meegenomen naar voetbalwedstrijden in het buitenland en naar vastgoedbeurzen in München en Cannes.’ En even verder: ‘Het Openbaar Ministerie ziet dat anders: Van Rey heeft in ruil voor deze gestes zijn vriend een voorkeurspositie bezorgd bij grote bouwprojecten in Roermond. Zo zou hij jarenlang documenten van vergaderingen hebben doorgespeeld aan Van Pol. Vaststaat dat deze in de stad een aantal grote projecten heeft kunnen realiseren in de periode dat Jos van Rey wethouder was. In andere gevallen zou Roermond onder druk van Van Rey bepaalde gebouwen van Van Pol hebben opgekocht, nota bene tegen de adviezen van ambtenaren in.’

    Piet van Pol kennen wij toch ergens van? Had Piet ook niet een groot project in het Limburgse dorpje Kerkrade?

    Nu.nl bericht op 2 februari 2013: ‘Burgemeester Jos Som van Kerkrade heeft 10 jaar geleden een bezoek gebracht aan de vakantievilla van de Roermondse projectontwikkelaar Piet van Pol. Bij toeval, aldus Som zaterdag, want hij kende naar eigen zeggen Van Pol niet. Som reageert op een publicatie zaterdag in NRC Handelsblad.’

    Kort daarna kenden de twee elkaar wel. Nu.nl: ‘Som haalde Van Pol binnen als adviseur voor een centrumplan voor Kerkrade waar miljoenen mee waren gemoeid, schrijft de NRC zaterdag. Het plan voorziet onder meer in een bibliotheek, winkels, woningen en een seniorensociëteit. Dinsdag doorzocht de rijksrecherche de privéwoning en kantoren van Van Pol. Het gemeentebestuur van Kerkrade, waar Som als burgemeester deel van uitmaakt, liet toen weten zich te beraden op de betrokkenheid van Van Pol bij het centrumplan. De gemeenteraad twijfelt volgens de krant ook nog wat hier mee te doen. Er waren al vragen gerezen toen Van Pol als onderhandelaar namens de gemeente twee keer de getaxeerde waarde betaalde voor panden van een collega in het centrum. Dat kwam neer op twaalf miljoen euro. Op vragen van de krant zou Som hebben geschreven dat hij Van Pol niet alleen zakelijk, maar ook privé zag. Zo was hij ‘ongeveer tien jaar geleden’ in de villa in het Zuid-Franse Saint-Tropez te gast en vierden ze samen carnaval in Roermond. Verder zagen ze elkaar op netwerkbijeenkomsten en bij voetbalwedstrijden van Roda JC.’

    Wanneer u enige overeenkomsten ziet tussen de zaak van Jos van Rey en Jos Som dan is het alleen maar de voornaam. Toch? Want hoe kan nu een burgemeester die de lokale afdeling van de Hells Angels vals beschuldigd van bedreiging en hun clubhuis in het net, door Piet van Pol, gebouwde nieuwe dorpscentrum sluit, corrupt zijn of tenminste gebruik hebben gemaakt van een aantal door Piet van Pol geboden kansen? En dat er een link zou kunnen zijn tussen de miljoenen van Piet van Pol, het nieuwe prestige centrum van Kerkrade aan de Markt, de eigengereide burgemeester en het Café Suus van zijn dochter Suze, waarvan die nare Hells Angels de buren waren, ach, dat geleuft ge toch zelf nie, hé?

    O, en wanneer het allemaal waar is, is dit dan ondermijning of niet? Of gaat de politie toch liever op zolder kijken bij dat oude vrouwtje, of die voetballende ettertjes op het pleintje in kaart brengen? Want als het aan een aantal particuliere politiebedrijfjes ligt, is dat namelijk erg lonend. Jaja!

     

     

     

    Leugens maken de weg vrij voor een politiestaat

    Op 21 maart 2016 publiceerde de het Team Justitie en Binnenlandse Zaken van het Secretariaat-Generaal van de Benelux Unie het voortgangsrapport genaamd ‘Tackling Crime Together’. Het rapport kwam tot stand door samenwerking van politie en justitie in de Benelux en de Duitse deelstaat Nord Rheinland-Westphalen (NRW). De rapportage doet een aantal aanbevelingen om de geconstateerde misdadigheid van de Outlaw Motorcycle Gangs te bestrijden. Deze OMG’s worden overigens in dit rapport opnieuw anders genoemd. Nu zijn het OMCG’s (Outlaw Motor Cycle Gangs), waar het vroeger OMG’s waren (Outlaw Motorcycle Gangs).

    Wat veel ernstiger is dan onenigheid of verwarring over afkortingen om motorclubs aan te duiden is het feit dat de meeste maatregelen die worden aanbevolen in dit internationale verband gebaseerd zijn op aannames, leugens en al eerder weerlegde aantijgingen. Wij geven hiervan enige voorbeelden.

     

    Op bladzijde 7 lezen wij: ‘Politiekorpsen en justitiële instanties in de Benelux Unie maken melding van een toename van geweld en gebruik van vuurwapens en zelfs explosieven door OMCG・s. Leden van OMCG・s zijn maar al te vaak actief in de grootschalige productie van en handel in soft- en harddrugs, illegale prostitutie, afpersingen en gewelddadige vergeldingsacties. OMCG・s hebben een sterk ontwrichtend effect op het maatschappelijk en economisch verkeer in steden en gemeenten in de Europese Unie, alsook in de Benelux Unie en de Euregio Maas-Rijn.’

    Explosieven? Dat is voor het eerst dat wij horen van het gebruik van explosieven. Er zijn tegen enige leden van de Bandidos MC in Nederland wel aanslagen geweest, maar deze leden en de president van de club, de heer Harrie Ramakers, hebben verschillende malen benadrukt dat deze aanslagen niets te maken hebben met geweld tussen motorclubs onderling. Justitie in Nederland heeft het tegendeel nog niet bewezen.

    Dat leden van OMCG’s ‘maar al te vaak’ actief zijn is een uitspraak die niet wordt ondersteunt met feiten. Kom maar eens met welke clubs en welke feiten. ‘De OMCG’s hebben een sterk ontwrichtend effect’ is ook al weer zo’n uitspraak die niet wordt ondersteund met een enkel feit en een sterk suggestief karakter heeft.

    Op bladzijde 11 lezen wij meer aantijgingen: ‘OMCG・s zijn sterk betrokken bij de georganiseerde misdaad

    en verstoringen van de openbare orde. De Nederlandse multidisciplinaire aanpak van OMCG・s begon in

    2012. Hiermee werd gestart als reactie op de toenemende spanningen tussen verschillende OMCG’s en verstoringen van de openbare orde door geweld en intimidatie door de OMCG’s.’

    Betrokkenheid bij de georganiseerde misdaad moet eerst nog maar eens bewezen worden en bovendien zal dat dan niet gelden voor alle clubs die in dit rapport worden genoemd. Bovendien is er nergens bewijs dat clubs als club betrokken zijn bij misdaad of dat het de persoonlijke initiatieven betreft van afzonderlijke leden van clubs. Er is tot zover nog geen enkele club in Nederland die ooit is verboden door een rechter.

    Laat men eens enkele voorbeelden geven van verstoringen van de openbare orde, met name van ‘geweld en intimidatie’.

    Op bladzijde 12 lezen wij: ‘OMCG・s trachten cafés over te nemen door intimidatie of afpersing. Ze trachten ook cafés te dwingen om leden van OMCG’s in dienst te nemen als uitsmijters. Uitbaters van horecagelegenheden worden geïnformeerd over de risico・s en worden ook aangemoedigd om intimidatie en afpersing te melden aan de overheid.’

    Ook hier wordt er voor waar gepubliceerd wat de politie in Nederland al veel langer roept. Er zijn nog steeds geen concrete voorbeelden genoemd en bovendien staat opnieuw ter discussie of dit dan zou worden gedaan door clubs of alleen individuele leden van clubs. Bovendien wordt niet gepreciseerd welke clubs zich hieraan schuldig zouden moeten maken. Moeten alle clubs lijden onder de gedragingen van enkele leden van een andere club?

    Op bladzijde 21 lezen wij opnieuw een leugen die telkens opnieuw wordt herhaald: ‘In de problematiek met de HAMC in Kerkrade is er besloten dat de burgemeester wordt beveiligd. Zijn collega in Maasmechelen (België) moet dit in de krant lezen. Hij zoekt hieromtrent de publiciteit in België en vraagt zich af hoe het kan dat een collega van hem op nog geen 30 kilometer afstand bescherming krijgt omdat hij problemen heeft met OMCG・s, zonder dat hij hiervan op de hoogte wordt gebracht. Immers in zijn gemeente zijn chapters van rivaliserende OMCG・s gevestigd. Een van die OMCG・s is de HAMC.’

    Dupont heeft herhaaldelijk gewezen op het feit dat de burgemeester van Kerkrade niet is bedreigd door de HAMC (Hells Angels Motorcycle Club). In eerste instantie zei burgemeester Jos Som in een interview dat hij helemaal niet wist uit welke richting de bedreigingen kwamen, later zei hij dat de officier van justitie hem had gezegd onder te duiken. Bedreigingen waren dus in ieder geval niet rechtstreeks en Jos Som wist helemaal niet waar het vandaan kwam. Later kwam hij in een interview met het gegeven dat het ging om ‘motorjasjes’. Iets waarvan helemaal geen sprake was in eerdere interviews. Ook de bedreigingen aan het adres van zijn dochter, de eigenaresse van Café Suus, hebben niet plaatsgevonden.

    Wel worden bovenstaande ‘bedreigingen’ gebruikt om te benadrukken dat er internationaal moet worden samengewerkt, omdat de burgemeester van een Belgische gemeente die 30 kilometer verder weg ligt in zijn gemeente ook rivaliserende motorclubs heeft. Niet-gebeurde bedreigingen die plaatsgevonden zouden hebben door een motorclub omdat hun clubhuis werd gesloten worden in verband gebracht met een gemeente over de grens die toevallig ‘rivaliserende OMCG’s’ binnen zijn gemeentegrenzen heeft.

    Maatregelen die worden getroffen door het samenwerkingsverband van Duitse, Belgische, Luxemburgse en Nederlandse autoriteiten berusten helemaal niet op feiten, maar op leugens, valse aannames, geruchten en valse beschuldigingen. De deelname van de Duitse overheid aan deze gang van zaken verbaast niets. Zij hebben veel ervaring met het vals beschuldigen van bevolkingsgroepen en het vervolgen daarvan.

    Voor wie het hele rapport wil lezen: http://www.eu2016.nl/documenten/publicaties/2016/03/21/tackling-crime-together

    Riding Ralf tegen motorbendes

    De vers benoemde burgemeester van de Limburgse gemeente Heerlen heeft zichzelf al meteen flink op de kaart gezet bleek onlangs. De Telegraaf berichtte daar op 10 maart 2016 het volgende zeer verontrustende nieuws over: ‘De gemeente Heerlen heeft ternauwernood de vestiging van een van de beruchte motorbendes in de Limburgse stad weten te voorkomen. Burgemeester Ralf Krewinkel stak hier de afgelopen tijd een stokje voor, blijkt uit onderzoek van De Telegraaf. Of het om outlawclub Hells Angels, Satudarah of Bandidos gaat, wordt geheim gehouden. De gemeenteraad werd over de verboden komst van de motorbende niet ingelicht, zeggen raadsleden.’

    De gemeenteraad werd niet ingelicht. Wel een beetje vreemd. Is er een addertje onder het gras?

    ‘Ik had signalen gekregen dat leden van een motorclub ergens bij elkaar kwamen om zich te gaan vestigen, daarom heb ik na onderzoek meteen een zogeheten stop-gesprek met de beheerder van dat pand gevoerd”, bevestigt Krewinkel, sinds eind augustus vorig jaar burgervader in Heerlen. ,,Verdere details ga ik niet geven over deze kwestie. Wij monitoren op dit moment voortdurend of er nog steeds dergelijke berichten vanuit de stad komen die betrekking hebben op de motorclubs. Die wil ik in Heerlen namelijk niet hebben.’

    De burgemeester heeft dus ‘signalen’ gekregen. En meteen die signalen omgezet in actie.

    ‘Krewinkel benadrukt dat hij ,,vanuit Den Haag te weinig handvaten krijgt” om te kunnen optreden in dit soort kwesties. Het bezoek van minister Ard van der Steur in mei vorig jaar aan het diepe zuiden van ons land om deze problematiek te bespreken is volgens hem niet afdoende geweest. ,,Ik en ook mijn collega’s hier in Zuid-Limburg moeten meer wettelijke maatregelen hebben om de motorbendes keihard te kunnen aanpakken.’

    Ronduit geweldig zo’n doortastende burgervader te hebben. Maar waarom verzwijgt hij tegen de democratische gemeenteraad welke club er is tegengehouden? Is het wel waar wat de burgervader roept? Wie is eigenlijk de burgemeester van dit Limburgse dorp?

    Ralf Karel Hubert Krewinkel werd in 1974 geboren in een ander Limburgs dorpje, Kerkrade. In deze gemeente was hij jarenlang gemeenteraadslid en zelfs vijf jaar wethouder. Wethouder in Kerkrade? Dat is toch die gemeente waar burgemeester Jos Som zijn sceptertje zwaait? Die man waarvan wij ons afvragen hoeveel geld hij heeft verdient met de ontwikkeling van zijn prestigieuze stadscentrum? Een prestigeproject waar namen bij genoemd worden als Piet van Pol en Joep Jansen? De burgemeester die ook al bij tal van andere een beetje kromme zaken werd genoemd? Dupont schreef er regelmatig over. Daarvan moet Ralf Karel Hubert Krewinkel toch meer geweten hebben? Of was Jos Som destijds net zo zwijgzaam naar zijn wethouders als Krewinkel nu naar zijn gemeenteraad?

    Feit is dat de oude mentor van Krewinkel zijn sporen heeft verdient in de hevige strijd tegen de ‘motorbendes’. Hij werd naar eigen zeggen bedreigd door ‘motorjasjes’ na de sluiting van een horecapand dat in gebruik was als clubhuis van de Hells Angels. Ook hier wist Dupont een en ander danig te relativeren. De vraag is dus of er in Heerlen werkelijk iets aan de hand was. Of is.

    Want wat wil het geval? In Heerlen wordt al enige jaren achtereen een feest gevierd van een motorbende. Dat feest vindt plaats in Huis Eikhold. En er heeft nog nooit een haan naar gekraaid. Ook Ralf Karel Hubert Krewinkel niet. Zelfs hij niet. En dat is zeer opmerkelijk daar deze motorbende een danige reputatie heeft opgebouwd. Soms staan de leden langs de kant van de weg en houden mensen aan. ‘Betalen jij!’ Nog onlangs werd door de leden van de bende het Haagse Binnenhof omsingeld. De motorclubleden wilden namelijk meer loon van hun baas. En weet je wat? Het werkte. Ze kregen 5% meer loon en duizend euro. Dat gaat je niet snel lukken wanneer je alleen op je baas af stapt voor een hoger loontje.

    De motorbende in kwestie is MC Blue Knights. Ja, en lacht u er maar om, maar alle leden van deze motorbende zijn politiemeneren. Dat moet, anders mag je geen lid worden. Om zich van de sterveling te onderscheiden gaan deze heren gekleed in een motorjasje (Ojee, meneer Som!). Regels en onderscheidingstekenen van deze motorbende zijn rechtstreeks afkomstig (of gepikt) van motorclubs als Hells Angels. Die waren hét grote voorbeeld blijkbaar. Kreten als ‘broederschap’, ‘treasurer’, ‘president’,’secretary’, ‘vice-president’, zijn hiervan enige bewijzen. Naast natuurlijk een logo op de rug. De onwetende zou maar zo denken dat de heren ‘onepercenters’ zijn. Op een foto is te zien hoe één van de leden onder zijn motorjasje een setje handboeien aan zijn riem draagt. En dat is niet zo mooi.

    De Telegraaf gaat verder: ‘Naast Heerlen en Oirsbeek kwamen in Zuid-Limburg eerder Sittard-Geleen, Echt-Susteren en Kerkrade in het nieuws vanwege ontwikkelingen rondom motorbendes. In laatstgenoemde stad ontstond een hoop onrust toen de Hells Angels zich wilden vestigen in een voormalig horecapand, eigendom van de van vastgoedfraude verdachte huisjesmelker Joep J., aan de Markt. Burgemeester Jos Som besloot uiteindelijk om dit pand dicht te gooien.’

    Ja, Kerkrade noemden wij al. En over Sittard willen wij ook wel iets zeggen. Daar zit namelijk één van de hoofdkwartieren van de Blue Knights MC. In de Gulicksestraat wanneer u het niet gelooft. Al sinds 1998 en geen haan die er naar kraait. Hoe zit dat met die vergunningen?

    Maar moeten wij dit de kersverse burgemeester van een Limburgs dorpje kwalijk nemen? Per slot is hij een minderheid in zijn eigen college. In een gemeenteraad waar de SP maar liefst 11 zetels heeft en de PvdA maar 2, kan een PvdA-burgemeester maar beter voorzichtig zijn. Af en toe iets roepen tegen motorbendes kan hem daarbij helpen.

     

    De goochelaar en de verdwenen miljoenen en de tattooconventie
    • In het jaar 2015 waren er tattooconventies op verschillende lokaties in Nederland. In Rotterdam, Amsterdam en in Breda bijvoorbeeld. Alles ging goed, er gebeurde niets, de rust werd niet verstoord, er was geen geweld.

      In 2015 waren er ook verschillende motorevenementen. Zoals in Kampen, waar al jaren de USA Day massa’s mensen op de been brengt. Elk jaar gaat het goed. Geen geweld, geen vechtpartijen, geen verstoring van de openbare orde.

      Voor zaterdag en zondag aanstaande stond in Kerkrade een grote tattooconventie gepland in het Rodastadion. Even buiten de stad dus. Op de plaats waar bijna wekelijks grote aantallen voetbalsupporters begeleid moeten worden door een massa politie. De organisatie had alle vergunningen rond. Artiesten waren uitgenodigd, tafels waren verhuurd, agenda’s waren aangepast. Vandaag werd bekend dat de conventie is verboden. Verboden omdat er informatie van de politie zou zijn dat motorclubs wel eens een conflict zouden kunnen gaan uitvechten tijdens de conventie. Verboden door burgemeester Jos Som.

      We kennen Jos Som al veel langer dan vandaag. Onze lezers kennen hem ook. Hij komt veelvuldig voor op onze blogs. En dat is niet omdat alles rozegeur en maneschijn is in zijn stadje. Er zijn berichten over verdachte speculaties met de bouw van een stadscentrum, oncontroleerbare bedreigingen, de schijn van het voortrekken van zijn dochter bij een horecavergunning. Tsja, noem maar op.

      Volgens accountant Leo Verhoef zijn er ook cijfers van een deel van het gesjoemel. Op zijn site (leoverhoef.nl) bericht hij: ‘Dus was ook de jaarrekening 2010 weer misleidend. Het gemeentebestuur deed het voorkomen of er € 1,4 miljoen was overgehouden. In werkelijkheid leed de gemeente een verlies van € 3,4 miljoen. Waar zijn de ontbrekende € 4,8 miljoen gebleven? Leo Verhoef waarschuwde de gemeenteraad opnieuw voor de misleidende jaarrekeningen met zijn brief van 12 november 2011. Dus was ook de jaarrekening 2011 weer misleidend. Het gemeentebestuur presenteerde een voordelig saldo van opbrengsten en kosten van € 0,3 miljoen. In werkelijkheid was het € 3,0 miljoen, waarvan echter nagekomen winst van € 6,1 miljoen bij de afwikkeling van de verkoop van de Essent-aandelen in 2009 (dus exclusief deze winst was er een verlies van € 3,1 miljoen). Dus was ook de jaarrekening 2012 weer misleidend. Het gemeentebestuur presenteerde een voordelig saldo van opbrengsten en kosten van € 1,7 miljoen. In werkelijkheid leed de gemeente een dramatisch verlies van € 20,9 miljoen. Ten minste waren er grote verliezen van ruim € 16 miljoen bij het programma “Bouwen en Wonen”, m.a.w. bij grond- en bouwprojecten. Leo Verhoef waarschuwde de gemeenteraad opnieuw voor de misleidende jaarrekeningen met zijn brief van 21 juni 2013. Alweer, geen reactie. Dus was ook de jaarrekening 2013 weer misleidend. Het gemeentebestuur presenteerde een voordelig resultaat van € 1,0 miljoen. In werkelijkheid leed de gemeente een verlies van € 0,7 miljoen.’

      Waarom geeft de gemeente eerst een vergunning af om die vervolgens wanneer het eigenlijk al te laat is weer in te trekken? Weet meneer Som hoeveel dat kost? Het lijkt er heel veel op dat meneer Som weinig inlevingsvermogen heeft. Dat hij heel weinig te maken heeft met hardwerkende mensen. Dat hij vooral bezig is met zijn eigen kliekje. (wordt vervolgd)

    Het zijn de blablabandidos

    Vandaag weer prachtig nieuws over ‘motorbendes’. Deze keer opnieuw uit Limburg, de provincie waarover wij al verschillende artikelen schreven. Schietende politieagenten die door de rechter worden veroordeeld, corrupte politieagenten, corrupte ambtenaren in Kerkrade, burgemeesters die absoluut niet van onbesproken gedrag zijn, vastgoedontwikkelaars die royaal steekpenningen uitdelen, politici die worden veroordeeld. Het kan niet op, dus is het inderdaad tijd voor iets anders.

    Dagblad de Limburger en het Limburgs Dagblad hadden inzage in processen-verbaal van gesprekken die de politie met getuigen en slachtoffers had van Bandidos MC. U weet wel die motorclub uit Zuid-Limburg waarvan de aanvoerder werd afgevoerd in zijn onderbroek. Naar aanleiding van die arrestatie waarbij een fotograaf aanwezig mocht zijn, vroegen wij ons al af of er niet een dealtje was gemaakt tussen de pers in Limburg en de politie.

    Nu blijkt dat de getuigen volgens de politie geen verklaringen durven afleggen tegen de Bandidos. Heel Nederland huivert natuurlijk. Toch vragen wij ons het één en ander af. Namelijk bij lezing van het artikel blijkt dat die getuigen eigenlijk de slachtoffers van de Bandidos zijn. Het zijn dus geen getuigen die iets hebben gezien of gehoord. Nee, dit zijn de mensen die zodanig door de Bandidos zijn benadeeld dat die mannen nog steeds vastzitten. Maar ze willen geen verklaring afleggen. Ze hebben dus ook geen aangifte gedaan. Hoe weet de politie dan dat ze bestaan? En hoe weet de politie dan dat ze slachtoffer zijn? Misschien waren het zakenpartners van sommige van de gearresteerde Bandidos. Misschien waren het wel daders die de Bandidos wilden benadelen en nu het deksel op de neus kregen.

    Kan het ook zijn dat er eigenlijk helemaal geen zaak is tegen de Bandidos? Het is op zich al zeer vreemd dat tijdens een lopend onderzoek de pers wordt ingeschakeld en inzage krijgt in de stukken. Stukken over verdachten, die dus nog niet veroordeeld zijn. Alleen maar beschuldigd. Beschuldigd door het OM. Zonder dat er getuigen of slachtoffers zijn.

    Er zijn nog andere feiten die wijzen op een niet zo sterke zaak. Zo verklaarde daags na de wapenvondst, die in de Limburgse pers breed werd uitgemeten als een wapenvondst bij de Bandidos, Piem Miltenburg, hoofd operatiën van de bestrijding van motorbendes, dat het helemaal niet zeker was dat die wapens van de Bandidos waren. Dat moest onderzoek uitwijzen en dat kon nog wel maanden duren. Vervolgens kwam de advocaat van de club enige tijd geleden met het bericht dat die wapens zelfs niet in de dagvaarding stonden, omdat de politie er blijkbaar van uitging dat de wapens wel eens van een ander konden zijn.

    Het vreemde was dat de pers schreef dat die wapenvondst voor de politie een verrassing was. Maar even later schreef diezelfde pers dat de politie de Bandidos afluisterde en had gehoord dat de Bandidos wapens wilden aanschaffen om een oorlog te voeren tegen andere clubs. Hoezo was die vondst dan een verrassing? Het lijkt erop dat er dus iets niet helemaal klopt. Gelukkig kreeg de politie in Limburg kort geleden ook nog een tip uit België over betrokkenheid van de Bandidos bij een drugslijn naar Denemarken. Nou, dat is toevallig. En komt dat even goed uit?

    Afgelopen week meldde de advocaat van twee aan Satudarah gelieerde personen in Enschede die terecht stonden voor prostitutie, dat er maar heel weinig bewijs was in die zaak en dat het een politieke zaak was waarin koste wat kost leden van een motorclub veroordeeld moesten worden. Blijkbaar is Justitie dus bereid om mensen te veroordelen, omdat ze nou eenmaal een oorlog tegen motorclubs zijn begonnen. Of die mensen schuldig zijn is van ondergeschikt belang. De Bandidos zitten nu al maandenlang vast, maar de zaak lijkt steeds zwakker te worden. Is ook dit politiek? In ieder geval wordt de afwezigheid van getuigenverklaringen, slachtofferverklaringen en de mogelijkheid dat de gevonden wapens van een ander zijn ruimschoots gecompenseerd door een schreeuwende media die ‘inzicht heeft gehad in vertrouwelijke stukken’. Wanneer komt er eens inzicht in de vertrouwelijke stukken van burgemeesters die van twee walletjes eten? Of van vastgoedbaronnen die steekpenningen uitdelen aan bestuurders? Sterker nog, wanneer worden die mensen eens vervolgd?

    De burgemeester in zijn hemd

    Burgemeester Jos Som kwam diverse malen in het nieuws de afgelopen tijd. Er is ook veel aan de hand in zijn stad. En het zijn niet alleen geruchten. Wij doelen hier op corruptie, omkoping en machtsmisbruik. Was meneer Som een flink aantal keren te horen als actievoerder tegen criminaliteit van motorbendes, het lijkt er sterk op dat de échte criminaliteit dichter bij meneer Som in de buurt zit dan de mensen wordt wijsgemaakt.

    Op 8 januari 2009 bericht integriteitoverheid.nl het ontslag van een Kerkraads ambtenaar: ‘De betrokken ambtenaar was werkzaam bij de gemeente Kerkrade als [functie bij sector]. In die functie was betrokkene belast met de ambtelijke voorbereiding van de koop en verkoop van gemeentelijk onroerend goed. In verband met de verkoop van een zestal gemeentelijke woningen heeft betrokkene enkele keren contact gehad met de heer [Z.]. Nadat de verkoop van deze woningen in 2003 was afgerond met de overdracht daarvan aan [Z.], heeft betrokkene van de heer [X.], eveneens gemeenteambtenaar van Kerkrade, een bedrag van ongeveer € 1.500,- aangenomen, waarvan hij wist dat het van [Z.] afkomstig was. Bij besluit van 11 mei 2005, na bezwaar gehandhaafd bij het bestreden besluit van 8 november 2005, heeft het college betrokkene met toepassing van artikel 8:13 CAR/UWO de disciplinaire straf van ongevraagd ontslag opgelegd, onder bepaling dat deze straf onmiddellijk ten uitvoer wordt gelegd.’

    Deze ambtenaar was dus niet alleen in die zaak van steekpenningen. Hij kreeg dat geld via een andere ambtenaar van de gemeente Kerkrade. Beide ambtenaren werkten op het gemeentehuis, waar ook burgemeester Som vaak vertoeft.

    Gemeente.nu bericht in 2011 dat opnieuw een ambtenaar van de gemeente Kerkrade verdacht werd van corruptie: ‘De ambtenaar was op non-actief gesteld door het vermoeden van corruptie en kiest nu zelf voor de uitgang. Opvallend is wel dat de medewerker is vrijgesproken van corruptie. Uit het onderzoek naar zijn handelen blijkt dit niet. Er is “geen van strafrechtelijk handelen”, stelt de gemeente. Wel heeft de ambtenaar de integriteitscode geschonden.’

    Ook deze ambtenaar was werkzaam met onroerend goed. En ook hij werkte op hetzelfde gemeentehuis als meneer Som.

    Crime-nieuws.nl bericht op 20 januari 2015 dat zelfs een rechercheur is aangehouden wegens corruptie: ‘Dinsdag is een 38-jarige politieagent uit Kerkrade aangehouden op verdenking van corruptie en schending van zijn geheimhoudingsplicht door het tegen betaling verschaffen van gegevens uit de politiesystemen aan derden.’

    Deze meneer werkte niet op het gemeentehuis, maar op het politiebureau. Dit politiebureau valt onder verantwoordelijkheid van burgemeester Som als korpsbeheerder.

    Enige weken geleden werd een andere politieagent uit Kerkrade veroordeeld door de rechter tot twee jaar gevangenisstraf wegens het neerschieten van de bijrijder van een auto, zonder dat er iemand in gevaar was. Ook deze politieagent valt onder de verantwoordelijkheid van burgemeester Som.

    NRC.nl bericht op 15 januari 2015 over een grote corruptiezaak, die nog groter blijkt: ‘De corruptiezaak rond oud-senator en wethouder Jos van Rey (VVD) is uitgebreider dan tot nu toe bekend. Dat blijkt uit de dagvaarding die vanmorgen is verspreid. Van Rey zou niet alleen projectontwikkelaar Piet van Pol bevoordeeld hebben, maar ook een bouwbedrijf en een beveiligingsbedrijf. Van Rey staat dinsdag terecht voor de rechtbank Rotterdam. Hij zou als wethouder in Roermond de drie bedrijven een voorkeursbehandeling hebben geven, vertrouwelijke gemeente-informatie hebben verstrekt en besluitvormingsprocedures hebben beïnvloed. Met name Van Pol zou daardoor voor honderden miljoenen euro’s projecten hebben kunnen bouwen. Van Rey staat ook terecht voor het aannemen van giften van Van Pol, bouwbedrijf Meulen Groep uit Weert en beveiligingsbedrijf Red Security uit Roermond ter waarde van 107.814 euro. Het gaat om vakantiereizen, uitstapjes en donaties aan Liba BV, een bedrijf op naam van zijn kinderen. Daarnaast zou Jos van Rey 175.000 euro hebben witgewassen, ronselde hij 34 volmachtstemmen en schond hij volgens justitie zijn ambtsgeheim door informatie te lekken uit de sollicitatieprocedure voor een nieuwe burgemeester. Als giften ziet het Openbaar Ministerie ook de door Van Pol betaalde bezoeken van Van Rey aan vastgoedbeurzen en voetbalwedstrijden met hotelverblijf en de vakanties van de wethouder in de villa van de projectontwikkelaar aan de Côte d’Azur. Volgens justitie verbleef Van Rey er tussen 2004 en 2012 in totaal 22 keer. Zelf meldde de wethouder eerder veertien bezoeken.’

    Interessant die meneer Van Rey. Zaken doen met meneer Van Pol, die als dank gul in zijn beurs tast. Meneer Van Pol was ook de grote man achter het nieuwe centrumproject op de Markt in Kerkrade. Die markt waar Suze Som dat aardige tapasrestaurant heeft en waar die Hells Angels zaten die nu zijn weggestuurd door meneer Som. Aardig detail is dat ook meneer Som werd gesignaleerd in dat vakantiehuis van meneer Van Pol in Zuid-Frankrijk. Meneer Pol schijnt dus zijn vrienden en medestanders goed te belonen. Heeft Van Pol ook meneer Som goed beloont? In ieder geval zijn de tegenstanders van meneer Van Pol in Kerkrade wel goed afgestraft. Hoe dan, vraagt u zich af?

    Een andere eigenaar van onroerend goed op de Markt in Kerkrade was meneer Joep Janssen. Hij werd opgepakt op beschuldiging van een hele waslijst aan aantijgingen en maar liefst 134 panden werden in beslag genomen. Onder andere. Tijdens deze Landlord-zaak echter werden de officieren van Justitie door de rechter de mantel uitgeveegd wegens liegen en bedriegen en kreeg meneer Janssen vrijspraak. Eén van die officieren was meneer Wim Smits, die nu voor het RIEC-LIEC werkt. Wij berichtten hier al eerder over. Over die Landlord-zaak bericht bijzonderstrafrecht.nl op 17 september 2013: ‘Het einddossier bevat de namen van 68 medeverdachten, waaronder notaris Van T. en makelaar S. uit Kerkrade. Justitie verwijt de notaris dat hij bij een aantal huizenverkopen aan Joep J. een valse notariële akte heeft opgemaakt.’

    Nee, onder de verantwoordelijkheid van meneer Som vallen ze deze keer niet. Maar ze wonen wel weer in Kerkrade.

    Wij weten natuurlijk niet of die meneer Som zelf ook geld in zijn zak steekt. Wel weten wij dat er over hem eerder al vragen werden gesteld door GroenLinks. Som was toen burgemeester van Gulpen. Een eerdere burgemeester van Kerkrade was meneer Mans. Op Enschederamp.nl staat een bericht van 4 december 2011 over deze Mans: ‘Echtpaar Mans reisde op kosten aannemer Knops en ondernemer Wesly twee keer naar Israël.’ Als dat zo is, dan is de selectieprocedure voor het burgemeesterschap voor verbetering vatbaar.

    Wij vragen ons nu toch het één en ander af. Waarom wil meneer Som eigenlijk die Hells Angels verbieden? Die motorjongens lijken veel integerder dan de mensen uit het Umfeld van meneer Som. Waarom mogen leden van motorclubs niet voor beveiligingsbedrijven werken? Ze komen niet in het nieuws in verband met steekpenningen, zoals Red Security uit Roermond. Waarom moest minister Ard van der Steur op Tweede Pinksterdag met spoed naar Limburg komen om over die ‘motorbendes’ te praten? Er is toch genoeg veel dichter bij huis? Meneer Som zei zelf in zijn televisieoptreden bij EenVandaag dat wanneer je er niets mee te maken wilt hebben je gewoon je jas moest uittrekken. Hij doelde daarmee op het vermeende misdadige karakter van de motorclubs. Wanneer trekt meneer Som zijn jas uit? Wanneer wij het zo lezen hier, is het uittrekken van een jas niet voldoende. Er moet nog veel meer uit. Meneer Som in zijn hemd gezet? Tsja, niet door ons. Wij krijgen van niemand geld.

     

     

     

     

     

     

     

    Boeman Bouman en zijn patriotten van de politiestaat

    Een prachtig verhaal over een politieman en hoe het gaat met vrijheid wanneer je eventjes niet goed oplet.

    De politieman is commissaris Bouman. Dat is er niet zomaar één. Commissaris Bouman is de grote baas van de Nederlandse politie. De allerhoogste chef. Vlak onder de minister van Justitie en Veiligheid. In een rechtsstaat is het zo geregeld dat de minister, als vertegenwoordiger des volks, de verantwoording heeft over het politieapparaat. Hij is dus de baas en hij is verantwoording schuldig aan het parlement. We zullen dus uitleggen wat een rechtsstaat eigenlijk is. Wikipedia zegt het volgende hierover:

    ‘Een rechtsstaat is een staat waarvan de macht gereguleerd en beperkt wordt door het recht. De rechtsstaatgedachte is ontwikkeld tegen de praktijk van absolute vorsten. De rechtsstaatgedachte wil willekeur voorkomen en rechtszekerheid en rechtsgelijkheid bevorderen. In een rechtsstaat worden burgers tegen de macht van de staat beschermd door wetten. Onafhankelijke rechters kunnen bij een conflict oordelen en worden geacht de wetten te volgen. Een rechter kan bij overtredingen sancties opleggen die wettelijk geregeld zijn. Als de rechters in een staat niet onafhankelijk zijn, mag die staat geen rechtsstaat genoemd worden.’

    De minister is de baas en de politie niet. De politie heeft voor goed functioneren natuurlijk zijn eigen hierarchie en een eigen baas. Maar die baas staat onder de minister en ook onder de wet. Er zijn wetten die de basis zijn voor het functioneren van de staat. Wanneer het omgekeerd zou zijn is er sprake van een politiestaat. Wikipedia zegt over de politiestaat het volgende:

    ‘Onder een politiestaat verstaat men een staat waar de sociale, economische en politieke macht door de leiders gehandhaafd wordt met behulp van (geheime) politie. Deze politie heeft in dit soort staten meer bevoegdheden dan gebruikelijk is in een liberale democratie. Politiestaten in de strikte betekenis van het woord worden meestal gekenmerkt door totalitarisme en een sterke sociale controle.

    Onder druk van een interne of externe bedreiging van de staatsveiligheid, al dan niet openlijk of bedekt gepromoot door media en overheden, bestaat het gevaar dat wetten doorgevoerd worden die burgerrechten inperken en stapsgewijs in de richting van een politiestaat leiden. Dikwijls wordt deze ‘bedreiging van de staatsveiligheid’ in scène gezet door degene die zich vervolgens als dictator ontpopt. Voorbeeld is nazi-Duitsland. Adolf Hitler kwam via verkiezingen op democratische wijze aan de macht. Vervolgens wist hij na de Rijksdagbrand, die hoogstwaarschijnlijk door de nazi’s zelf is voorbereid, grote bevoegdheden naar zich toe te trekken (uitroepen van de noodtoestand, etc) om ‘de orde te handhaven’. Met deze, in theorie tijdelijke, ‘ordehandhavingswetten’ schakelde hij in snel tempo alle politieke tegenstanders uit, werd de noodtoestand permanent, en werd het hele land aan zijn wil ondergeschikt gemaakt. Een recent voorbeeld van inperking van burgerrechten gebeurde na de aanslagen op 1 september 2011 in de VS. Ook hier werden sommige burgerrechten (in theorie tijdelijk) ingeperkt zoals het absolute recht op privacy. De regering Bush gaf aan dat dit in het kader was van de strijd tegen terrorisme en tegen drugs.’

    Is Nederland nu het één of het ander? Is Nederland een rechtsstaat, zoals de mensen denken, of is Nederland een politiestaat?

    Wij geven wat voorbeelden om de lezer aan het denken te zetten. In De Telegraaf van 4 maart 2015 zegt commissaris Bouman: ‘Er is een wetswijziging nodig om ervoor te zorgen dat agenten die noodgedwongen hun dienstwapen hebben moeten gebruiken, niet meer in hetzelfde juridische hokje terechtkomen als een burger of een crimineel.’ Dat zegt Bouman dus ruimschoots voor de dood van Mitch Henriques en de schietende agent uit Kerkrade.

    Het blijft daar niet bij. Op 17 juli 2015 bericht 1limburg.nl het volgende: ‘De politieagent uit Kerkrade die vrijdag veroordeeld werd tot twee jaar cel krijgt massaal steun van zijn collega’s. Ze zijn het oneens met de uitspraak. Ook de nationale politie heeft geen goed woord over voor het vonnis. In een persbericht stelt de organisatie ‘verbijsterd’ te zijn door de veroordeling van de agent. “Ik ben vreselijk teleurgesteld in het vonnis van de rechtbank”, reageert korpschef Gerard Bouman van de nationale politie. Hij heeft contact gehad met Gery Veldhuis, de chef van de eenheid Limburg. “Ik heb hem aangegeven dat deze collega alle steun van onze organisatie kan verwachten die hij nodig heeft”, zegt Bouman. “Wat mij betreft staat vast dat we dit vonnis gaan aanvechten tot aan de allerhoogste instantie.” ‘

    Korpschef Bouman, die ondergeschikte van de minister en daarmee dus onderworpen aan de rechtsstaat komt met twee zaken. Belangrijke zaken. Ten eerste wil hij de wet veranderen om schietende agenten niet zo snel te laten vervolgen. Ten tweede geeft hij aan de schietende en door de onafhankelijke rechter veroordeelde agent te steunen. De rechter veroordeelt de man dus en daarmee heeft die agent een strafblad. Hij is nu dus crimineel. Volgens de rechter. Maar niet volgens meneer Bouman. Wat ook al te denken geeft is de ‘massale steun’ van collega’s voor de veroordeelde agent. Die denken dus blijkbaar net over schieten als korpschef Bouman. Zeer opmerkelijk. En verontrustend.

    Maar wij gaan verder. De directe chef van de politieagent uit Kerkrade heeft aangegeven de politieagent niet te schorsen. Afgewacht wordt het hoger beroep. Ook de korpsbeheerder van het politiekorps in Kerkrade onderneemt geen actie tegen de veroordeelde schutter. Wie is nu deze korpsbeheerder? De korpsbeheerder is burgemeester Jos Som. Zeg maar de grote man achter de strijd tegen ‘motorbendes’. De ‘papa’ ook van Suze Som die volgens hem ernstig is bedreigd door Hells Angels. De man ook die het vakantiehuiske van Piet van Pol bezocht in Frankrijk. Piet van Pol de van corruptie verdachte vastgoedontwikkelaar die banden heeft met VolkerWessels en de veroordeelde Roermondse ex-VVD’er Jos van Rey.

    Wij gaan nu ietsje terug en komen terecht bij de Spaanse politieman luitenant-kolonel Antonio Molino Tejero die op 23 februari 1981 het Spaanse parlement binnendrong met zijn kornuiten, in de lucht schoot en riep: ‘Todos al suelo, y conho!’ Meneer Molino Tejero wist het beter dan de rechters en de parlementariërs.

    Waarom doet dat ons denken aan politievakbondsleider Gerrit van de Kamp? De wet moet veranderd worden om motorbendes te kunnen verbieden, zo vond deze man, die er zijn hand niet voor omdraait zijn mannetjes het Binnenhof te laten omsingelen. Met politiematerieel en wapens. Dezelfde Gerrit van de Kamp die zijn vriendin opdrong aan de Nationale Politie voor een goedbetaalde baan en zijn steun voor de vorming van de Nationale Politie opzegde toen zijn vriendin werd ontslagen.

    De hoogste politiebaas wil de wet veranderen en uit openlijk kritiek op een beslissing van een onafhankelijke rechter en de baas van de grootste politievakbond steunt hem door ook wetten te willen laten veranderen. ‘De politie is de baas op straat!’, hoorde je vroeger vaak roepen door agenten. Op straat of in de staat? Vanuit de politieorganisatie zelf horen wij nog geen tegengeluiden.

    In het Wikipedia-artikel over de politiestaat staat ook het volgende: ‘Onder druk van een interne of externe bedreiging van de staatsveiligheid, al dan niet openlijk of bedekt gepromoot door media en overheden, bestaat het gevaar dat wetten doorgevoerd worden die burgerrechten inperken en stapsgewijs in de richting van een politiestaat leiden.’

    Ook hier zien wij gelijkenissen met Nederland. Er wordt een vijandbeeld gecreeërd. Als externe bedreiging zou je kunnen zien de jihadstrijders in Irak en Syrië, die na terugkomst een interne bedreiging gaan vormen. Als interne bedreiging kun je ook de ‘motorbendes’ zien. Het is dan ook niet zozeer de rechtsstaat zelf die zich daarover zorgen maakt, maar het is de politie zelf die stemming maakt. Het is de politie die via de media en hun adviserende taak naar overheden toe bepaalt dat ‘motorbendes’ een groot gevaar zijn.

    Om deze strategie van maatschappelijke onrust een gezicht te geven, worden leden van motorclubs met naam en club genoemd door de politie aan de media. Het zogenaamde ‘name and shame’- beleid. De politie heeft dus een aantal mensen bij de media die daarvoor openstaan om het maar zachtjes uit te drukken. Deze mensen die openstaan zijn vaak zelfbenoemde ‘misdaadspecialisten’, zoals Robert Bas van de NOS die riep dat je welhaast crimineel moet zijn om het lidmaatschap van een motorclub te kunnen betalen en dat een Harley Davidson 60.000 á 70.000 euro kost. Of een Gerlof Leistra van Elsevier die niet alleen politie-informatie naar buiten brengt maar ook de politie ondersteunt in de wens tot het veranderen van wetten. Zo schrijft Leistra over de schietende politieman uit Kerkrade in Elsevier: ‘De verontwaardiging is terecht groot. Het valt niet goed uit te leggen dat een agent die tijdens de uitoefening van zijn soms levensgevaarlijke beroep een ernstige inschattingsfout maakt, dezelfde behandeling krijgt als de eerste de beste crimineel. Meer begrip was op zijn plaats geweest.’

    Heeft het effect, die artikelen in de pers? Volgens D66’er Gerard Schouw wel degelijk. Op 2 juli zegt hij: ‘Gerard Schouw van D66 heeft donderdag met een waarschuwing afscheid genomen van de Tweede Kamer. Hij was een kwart eeuw lang te vinden op het Binnenhof, onder meer als lid van de Eerste en later van de Tweede Kamer. ,,De overstap naar de Tweede Kamer was best wennen. In plaats van een stroom wetsvoorstellen dicteert de kop in de krant en het oog van de camera het ritme van de dag”, schreef hij in zijn afscheidsbrief. ,,Het is geen groot geheim dat de aandacht voor actuele politieke incidenten en de lange termijn onderwerpen zo af en toe wat uit balans raakt. Dat is een reëel risico voor de democratische werking van onze huidige parlementaire democratie. Daardoor gaan dingen mis. Meebewegen of juist tegenwicht bieden, dat is de vraag waar de Kamer wel wat vaker bij stil mag staan”, aldus Schouw.’

    Het heeft dus wel degelijk effect. De kop in de krant dicteert het ritme van de dag in de Tweede Kamer. Volgens iemand die het kan weten na 25 jaar politiek. En de koppen uit die krant zijn afkomstig van de politie. Dezelfde politie die wetten wil veranderen en mensen en clubs aanwijst als vijand. En daar dus de media voor misbruikt. Met ‘name and shame’. Maar ook met ‘voortgangsrapportages’. Wij hebben al gezien in eerdere blogs van Dupont op ‘Justitie en Veiligheid’ dat de politie niet schroomt valse informatie in die rapportages te stoppen. De raketwerpers van de Bandidos MC bijvoorbeeld. Wij zeiden al dat die niet van de Bandidos waren. Commissaris Piem Miltenburg, net als Gerard Bouman een geduchte hardliner, zei al dat het niet helemaal zeker was. Maar een dag later stond het wel als vaststaand feit in de voortgangsrapportage van juni. De advocaat van de Bandidos kwam vorige week in het nieuws met hetzelfde verhaal. De wapens werden niet eens in de dagvaarding vermeld, maar wel werden de Bandidos nog even vastgehouden voor nader onderzoek. Zo komen die wapens nog eens goed van pas.

    De advocaat van de Bandidos MC onthulde nog een andere taktiek. Zo stuurden Limburgse burgemeesters brieven naar horeca-gelegenheden om te waarschuwen dat de vergunningen zouden worden ingetrokken van horecazaken die Bandidos toelieten in hun zaak. Dat is heel opmerkelijk. Welk wetsartikel wordt daarbij gebruikt?

    Al jaren gaan verhalen in de motorclubwereld dat de politie stiekeme acties uitvoert om motorclubs of leden daarvan te benadelen. Zo worden horeca-ondernemers niet alleen bedreigd om MC’s buiten de deur te houden, ze worden ook bezocht om informatie over bezoekers los te peuteren. Ze worden bang gemaakt met de vraag of ze worden afgeperst, of rekeningen wel netjes worden betaald. Werkgevers van motorclubleden worden benaderd en bang gemaakt. Zakenpartners van motorclubleden die een eigen zaak hebben worden door de politie ‘gewaarschuwd’. Buren van clubhuizen worden benaderd en om informatie gevraagd of om aangifte te doen van welke vorm van overlast dan ook. Gemeentelijke overheden worden ‘ingelicht’ door de politie, die een unieke informatiepositie heeft, en vervolgens worden evenementen niet toegestaan of verboden terwijl ze al in een vergevorderd stadium verkeren, clubhuizen worden gesloten door informatie van de politie. De politie is opzichtig aanwezig bij bruiloften, familiefeesten waar ook motorclubleden bij aanwezig zijn en probeert soms verhuurders van feestzalen bang te maken hun zaal niet te verhuren, omdat er ook een paar leden van een motorclub komen.

    De vraag is hoe deze politie-acties zich verhouden tot de wet. De wet, basis van de rechtsstaat. Een wet die ondergeschikt is alleen in een politiestaat.

    Vaak is te horen hoe bestuurders of politiemensen in de media verklaren dat motorclubs leden die zich misdragen of de wet overtreden uit de club moeten gooien. Motorclubs doen dat al lang. Maar uit bovenstaande blijkt dat het bij de politie andersom is. De politieman die de wet overtreedt met, potentieel, dodelijk geweld, wordt niet zomaar ontslagen. Neen, men gaat er alles aan doen hem binnenboord te houden en betaalt soms zelfs zijn boetes.

    Zijn leden van motorclubs de laatste Robin Hoods? Zijn zij een soort vrijheidsstrijders? Nee, dat zijn zij niet. Maar meneren als commissaris Bouman of commissaris Miltenburg zijn het zeker ook niet. Wanneer wij onze vrijheid in stand willen houden, wanneer wij niet willen dat wij door onze eigen landgenoten worden bezet, wanneer wij niet willen dat ons land een politiestaat wordt, of blijft, dan zullen wij veel kritischer moeten zijn naar degenen toe die onze vrijheden afnemen. Elke dag een stukje. Elke dag een beetje. Elke dag iets. Want wanneer het te laat is, is het te laat.

    Het gevecht in de OK Corral van een klein Limburgs dorp

    Op 11 oktober 2013 berichtte Nrc.nl het volgende:

    ‘OM niet-ontvankelijk in fraudezaak na liegen en bedriegen

    De rechtbank van Maastricht heeft het Openbaar Ministerie vanmiddag niet-ontvankelijk verklaard in een jarenlang lopend onderzoek naar omvangrijke vastgoed- en belastingfraude. De 62-jarige hoofdverdachte Joep Janssen en alle medeverdachten in het zogeheten Landlord-onderzoek gaan vrijuit omdat zij door liegen en bedriegen van het OM geen eerlijk strafproces hebben gehad.

    In een ongekend vernietigend vonnis heeft de rechtbank het openbaar ministerie op alle punten ongelijk gegeven. Het gaat om een van de grootste strafrechtelijke onderzoeken die ooit in Limburg zijn gehouden.

    Na een lange voorbereiding werd in de zomer van 2009 door tweehonderd opsporingsambtenaren beslag gelegd op 134 panden van vastgoedhandelaar uit Kerkrade Joep Janssen. Er werden hennepplantages aangetroffen en de politie nam schilderijen, vuurwapens, zeldzame munten en twintig klassieke auto’s in beslag.

    ‘Meerdere onrechtmatigheden in proces’

    De rechtbank zegt “meerdere onrechtmatigheden” te hebben geconstateerd in het strafproces. De verdediging heeft bijvoorbeeld geen kennis kunnen nemen van relevante processtukken in deze procedure.

    De politie heeft bijvoorbeeld in 2009 gesprekken gevoerd met een cruciale getuige – Pascal H. – maar de verslagen van dit onderhoud nooit ter beschikking willen stellen van de verdachten en hun advocaten.

    Volgens de advocaten ging het om een kroongetuige. Het OM zegt de stukken nooit te hebben kunnen overleggen omdat Pascal H. via de rechter afdwong dat zijn gesprekken geheim moesten blijven.

    De rechtbank zegt ook dat ze “in de loop van het strafproces meerdere keren door de officier van justitie onjuist dan wel onvolledig is voorgelicht. Pas na doorvragen en onderzoek door de verdediging en de rechtbank is informatie boven tafel gekomen, die de officier van justitie uit eigen beweging had moeten verschaffen.”

    ‘Officier van justitie had ongeoorloofd contact met getuige’

    De rechtbank acht het ook ontoelaatbaar dat een officier van justitie tijdens de getuigenverhoren bij de rechter-commissaris “ongeoorloofd contact heeft gehad met een andere getuige, toen deze ter controle zijn verklaring doorlas.”

    Het Openbaar Ministerie (OM) in Limburg gaat in hoger beroep tegen de vandaag door de rechtbank Limburg uitgesproken niet-ontvankelijkheid. “Het OM werpt de kritiek verre van zich en hecht eraan te melden dat het in de zaak-Landlord consequent en integer heeft gehandeld.”

    Advocaat: bikkelharde uitspraak

    De advocaat van de hoofdverdachte Joep Janssen, Jan-Hein Kuijpers, noemt het vonnis “een bikkelharde uitspraak.” Hij zegt dat duidelijk is geworden dat het OM “van alle kanten de zaak heeft beduveld. Om die reden heeft de rechtbank ook terecht besloten dat het beslag op een fors aantal panden van mijn cliënt moet worden opgeheven.”

    U zult zich nu natuurlijk wel afvragen wat dit oudere artikel uit een kwaliteitskrant te maken heeft met motorclubs? Joep Janssen, die man die dus het slachtoffer werd van het ‘beduvelen door het OM’ en 134 panden kwijtraakte door onrechtmatige beslaglegging is de eigenaar van het pand op de Markt in Kerkrade waarin restaurant Navarro was gehuisvest. Weet u het nu weer? Navarro was een tapasrestaurant, net als buurvrouw Café Suus. Navarro was eigendom van Joep Janssen en Café Suus was eigendom van de dochter van de burgemeester van Kerkrade, Suze Som.

    Zou het mogelijk zijn, zo vragen wij ons allerminst in stilte af, dat niet de Hells Angels meneer Som via zijn dochter probeerden te pakken, zoals Jos Som in de uitzending van EenVandaag beweerde, maar dat meneer Som probeert Joep Janssen te pakken te nemen via zijn dochter? En daar de Hells Angels bij sleept als verzwarende factor? Waarom heeft meneer Som ook alweer dat clubhuis gesloten?

    Op 16 mei zegt hij hierover bij ‘YouTube Burgemeester Jos Som’, dat die Hells Angels niet in het bestemmingsplan passen. Ze komen daar met 30, 40 man, met 50, 60, 70! En dat is niet de bedoeling, volgens Som. Wij vragen ons af wat daaraan zo erg is. Maar, gaat Som verder, die Hells Angels bedreigen de boel ook en daarvan kan en mag in een democratie en speciaal in Kerkrade geen sprake zijn. Daarom gaat dat clubhuis dicht en na die drie maanden voorgoed. Zegt meneer Som. Op de vraag wat die Hells Angels nou eigenlijk doen aan bedreigingen antwoord Som heel stellig en heldhaftig dat ze met aantallen van wel 20 man of meer in de stad aanwezig zijn en dat is bedreigend.

    Bedreigend omdat je met een groep vrienden in de stad aanwezig bent. Niet zomaar ergens in de stad, maar in een pand van een onterecht benadeelde en bestolen huiseigenaar die blijkbaar daarvoor toestemming gaf. Verzwarende factor is natuurlijk dat de dochter van meneer Som dat niet zo leuk vindt. Dat zijn dus alle bedreigingen. Niet meer en niet minder. Je loopt met een flink stel vrienden naar je stamkroeg of je clubhuis en dat kan echt niet de bedoeling zijn, want dat is enorm bedreigend. We begrijpen nu ook waarom meneer Som werd beveiligd door de politie. De aanwezigheid van veel buurtbewoners is enorm bedreigend. Helemaal in je mooie villawijk.

    We zagen al in eerdere blogs dat Jos Som zelf ook een beetje een huisjesmelker is. Hij had een studentenflat in Maastricht en werd meermaals zonder resultaat op de vingers getikt vanwege de zeer brandgevaarlijke situatie voor de bewoners. Jos Som had ook goede contacten met vastgoedontwikkelaar Piet van Pol. Wij vragen ons nu af hoe het allemaal in elkaar zou kunnen zitten.

    Scenario één: Jos Som heeft veel geld gekregen van projectontwikkelaars om van de nieuwe binnenstad van Kerkrade iets heel moois te maken. Ook zijn dochter Suze Som past in dat plaatje. Een prachtig restaurant op een toplokatie waarbij pappie zorgt voor alle vergunningen via de gemeente waar hij de baas speelt en de projectontwikkelaar of pandeigenaar zorgt voor een aantrekkelijke regeling die tegemoet komt aan de wensen van Suusje. Een mogelijk scenario, we zeggen niet dat dat zo is.

    Scenario twee: Jos Som heeft een uitzonderlijk bang uitgevallen dochter die een restaurant is begonnen en nu plots vervelende Hells Angel-buren krijgt. Pappie komt te hulp en jaagt de enge bandieten de stad uit. Zijn stad.

    Scenario drie: Jos Som heeft een deal met een projectontwikkelaar. Laten we hem Piet van Pol noemen. De deal wordt onder meer besproken in het vakantiehuiske van die meneer Pol in Frankrijk. Som kon daar niks aan doen, want hij liep toevallig in Frankrijk en voordat hij het wist zat hij in dat huiske. Van Pol heeft een conflict met een andere op geld beluste Limburger, die we bijvoorbeeld gerust Joep Janssen zouden kunnen noemen. Want zo heten er vast wel meer. Janssen wil wraak voor al die onrechtvaardigheden hem aangedaan door het Limburgse OM samen met overheidspartners als de Belastingdienst, FIOD, Inspectie SZW, het RIEC (Regionaal Informatie- en Expertisecentrum, die ook alweer zijn betrokken bij het bestrijden van ‘motorbendes’ en als Limburgs directeur heeft de voormalige officier van justitie Wim Smits, die in de Landlord-zaak door de rechter werd beschuldigd van liegen), en wordt eigenaar van Navarro. Jos Som is op de hand van Van Pol en besluit hem te helpen door het Navarro moeilijk te maken. Navarro gooit de handdoek in de ring en om het pand toch te verhuren en meteen Van Pol en Som een hak te zetten komen de Hells Angels erin.

    Het eind van het liedje bij alle scenario’s is dat de roodhuiden de postkoets aanvallen en een indianenoorlog uitbreekt waarbij het reservaat wordt onteigend en de nieuwe eigenaars rijk werden en zorgden dat alleen hun versie werd gepubliceerd. Zij werden volkshelden en hun oude wandaden werden hen vergeven. En Doc ‘Som’ Holiday? Die nam nog een borrel in Suzy’s Saloon en piste ‘s avonds vanuit zijn woonkamerraam over Boothill.

     

    Burgemeester Jos Som in het nauw!

    Gisteravond was een uitzending van EenVandaag te zien met in de hoofdrol de Kerkraadse burgemeester Jos Som. Hoofdrol, geen glansrol. Want het lijkt er sterk op dat de man niet meer helemaal weet waar hij het over heeft. Ten eerste valt het op dat de man praat alsof hij net uit het café komt. Misschien een borreltje voor de zenuwen gedronken bij zijn dochter, de eigenaresse van Café Suus? Erger nog zijn de onwaarheden die hij de ether in slingert.

    Zo verklaart Jos Som op EenVandaag: “Ik werd een dag van tevoren door de hoofdofficier gebeld, met de opmerking: ‘Ik raad je ten zeerste aan om voor het donker te vertrekken’. Dat heb ik gedaan.” Som wilde in eerste instantie niet zwichten voor de, zoals hij het noemt, ‘motorjasjes’. Maar de hoofdofficier hield voet bij stuk en Som besloot met zijn vrouw onder te duiken.

    Op 19 mei echter verklaarde meneer Som op 1Limburg.nl: ‘De aard van de bedreigingen en vanuit welke hoek ze komen, weet ik niet’. Er is hier dus helemaal geen sprake van ‘motorjasjes’. Bovendien blijkt uit de gang van zaken dat meneer Som in ieder geval niet rechtstreeks is bedreigd, maar dat de informatie kwam van het Openbaar Ministerie. En er is gebleken dat het Openbaar Ministerie in eerdere gevallen tegen burgemeesters loog over bedreigingen. Zo verklaart de burgemeester van Helmond in ed.nl op 27 juni 2015 dat hij vijf jaar geleden door Justitie verkeerd is voorgelicht over de bedreigingen aan zijn adres.

    Daarna vertelt meneer Som dat zijn dochter werd bedreigd door de Hells Angels. “Er komt een groot aantal mensen binnen, kleine vernielingen, zij doet aangifte. En vervolgens gaat de hele trein lopen”, zo vervolgt Som. “Ja, ik ben ook burgemeester, maar ik ben ook papa. En papa houdt in dat je ook zorg hebt voor je kinderen. En daar is mijn dochter heel nadrukkelijk ook bij betrokken”.

    In De Telegraaf van 7 juni 2014 staat het ietsje anders: ‘Afgelopen zondag weigerde de uitbaatster van café Suus, dochter van burgemeester Jos Som, 15 Hells Angels de toegang tot haar zaak. Vier vrouwelijke Hells Angels deden daarop aangifte van discriminatie.’ De vraag is nu of die dochter van de burgemeester is bedreigd, of dat zij alleen een groepje mensen heeft geweigerd. Dat is helemaal niet hetzelfde. Bovendien zijn er helemaal geen vrouwelijke Hells Angels. Dus gaat het waarschijnlijk helemaal niet om Hells Angels, maar hoogstens om supporters van de club. Zijn er aanhoudingen verricht? Wat is de schade? Wat is er precies gebeurd?

    (Uit nieuwe informatie die ons bereikt via de Facebookblog van Joseph Raaijmakers ging het om een groep supporters van de Hells Angels. Dat zijn geen leden, maar het is een soort fanclub. Dezen dragen een vestje met ‘Support 81’ op hun rug. Dezen zijn geweigerd bij Café Suus en één van die supporters heeft toen met een viltstift op de muur van het toilet ‘Support 81’ geschreven. Toen de Hells Angels dit hoorden hebben zij meteen hun excuses aangeboden en Suze Som een bloemetje overhandigd. De Hells Angels zelf zijn daar dus niet geweest en er zijn zeker geen vernielingen aangericht en ook zijn er geen bedreigingen geweest aan het adres van Suze Som.)

    De goede vader Som gaat verder met te vertellen dat zijn dochter door de motorbendes (wij nemen aan dat hij de Hells Angels bedoelt) is gebruikt als intimidatie-element. Er is echter heel veel voor te zeggen dat dat niet zo is. De Hells Angels hadden eindelijk een pand waar zij ongestoord konden samenkomen. Waarom zouden zij dan ruzie gaan maken bij de buren? De hele zaak begon te rollen vanaf dat moment. ‘Vervolgens gaat de trein rollen’, zegt meneer Som daarover. Toen begon het dus. Waarom zouden die Hells Angels hun eigen glazen ingooien?

    Nee, het lijkt er meer op dat meneer Som juist die Hells Angels gebruikt om zijn dochter en zijn eigen beleid uit de wind te houden. Namelijk voordat die Hells Angels naast Suze Som en haar Café Suus kwamen zitten, zat er een tapasrestaurant in het pand. ‘Navarro’, heette dat. En laat nou ook die dochter van meneer Som zich profileren met haar Café Suus als tapasrestaurant? Concurrentie? In ieder geval ging Navarro dicht. Wat weet meneer Som daarvan? Door zijn dochter te gebruiken als slachtoffer kon meneer Som het pand opnieuw sluiten toen de Hells Angels erin zaten. Wel toevallig. Al eerder schreven wij dat meneer Som heel wat heeft moeten knokken om dat nieuwe stadscentrum te laten bouwen. Hij werd zelfs gesignaleerd bij een van corruptie verdachte ondernemer in zijn vakantiehuis in Frankrijk. Die motorclub kwam dus roet in het eten strooien.

    Meneer Som heeft het ook over veel wapens die zijn aangetroffen bij een grote politieactie tegen de Bandidos MC. ‘Raketwerpers’, noemt Som zelfs. De dag na die invallen zei de leider van de bestrijding van de motorclubs, hardliner commissaris Piem Miltenburg, dat het wellicht maanden onderzoek zou vergen om vast te stellen wie de eigenaar van al die wapens was. Het was namelijk mogelijk bijvangst. Maar nu kan meneer Som vertellen dat het wapens van de Bandidos waren. Vermoedelijk is de advocaat van de Bandidos hier blij mee.

    Meneer Som wil ook drie motorclubs verbieden. Hij noemt dan Hells Angels, Bandidos en Satudarah. Die clubs houden zich bezig met tal van misdadige en ondermijnende activiteiten, volgens Som. ‘En wanneer je dat niet wilt dan trek je je jasje maar uit.’ Kan Som bewijzen wat hij daar roept? Want er is nog geen rechter in het land die dat wel kon. Opmerkelijk is dat Som ook Satudarah wil verbieden. Die zitten daar helemaal niet en spelen ook helemaal geen rol in Kerkrade. Wel opmerkelijk dat twee weken geleden ook vertrekkend burgemeester van Maastricht Onno Hoes Satudarah noemde in zijn laatste televisie-optreden voor zijn vertrek. Volgens Hoes kwam Satudarah met wel 70 man naar Kerkrade om aan de Hells Angels te laten zien dat zij niet bang waren. Hoes was in de war met de Bandidos die met ongeveer 20 man naar Kerkrade kwamen. Maar hij wil dus ook Satudarah om die reden verbieden? De man is in de war.

    Om nog even in Maastricht te blijven, daar was ook iets aan de hand met meneer Som. Of toch niet? Op Wikipedia lezen we over de activiteiten van meneer Som in Maastricht het volgende: ‘In november 2005 werd bekend dat Som eigenaar is van een studentenhuis in Maastricht, dat brandgevaarlijk was. Tot twee keer toe had hij geen gehoor gegeven aan de oproep van de gemeente om de gevaarlijke situatie op te lossen. Nadat de studenten een advocaat in de arm hadden genomen, werd het huis alsnog verbouwd’. Som luistert dus zelfs niet naar de gemeente Maastricht wanneer het gaat om geld verdienen. Laat die studenten maar lekker in een onveilig huis wonen.

    Nu we toch op Wikipedia zitten, lezen we even verder en komen nog veel meer dingen tegen. ‘In 2004 werd bekend dat de gemeente Kerkrade een lening van 15 miljoen euro aan voetbalclub Roda JC had verstrekt, terwijl burgemeester Som in een adviescommissie van de club zat. “Dat is mogelijk belangenverstrengeling,” oordeelde minister Remkes van Binnenlandse Zaken. “Ik maak zelf uit wat ik doe,” reageerde Som in de Roda JC-krant.

    In maart 2005 raakte Som in opspraak, omdat hij Ayaan Hirsi Ali verboden zou hebben om in Kerkrade een boomplantdag bij te wonen. De burgemeester ontkende deze lezing; hij zou wel de organisatie hebben kunnen overtuigen dat haar komst “op dit moment onverstandig is”. Minister Donner van Justitie stelde daarop dat Som er vanuit had mogen gaan dat de veiligheid van Hirsi Ali was gewaarborgd.

    In juni 2005 berichtten Limburgse kranten over hem dat hij bevoordeeld zou zijn bij de aankoop van zijn huis, zowel in Kerkrade als in zijn vorige gemeente Gulpen/Wittem. Later kwamen ook onrechtmatigheden bij het bouwen van een tuinhuisje naar boven. In oktober pleitte een extern onderzoek hem vrij, hoewel geconstateerd werd dat er procedurele fouten waren gemaakt.

    In januari 2013 kwam Jos Som onder vuur te liggen door een eerder bezoek aan de vakantiewoning van Piet van Pol. Piet van Pol is een vastgoedhandelaar die zelf in opspraak is geraakt door vermoedelijk steekpenningen te hebben geleverd aan onder meer de afgetreden wethouder Jos van Rey in Roermond. Som, verantwoordelijk als portefeuillehouder voor de realisatie van een nieuw centrum in Kerkrade, heeft op eigen initiatief de omstreden Piet van Pol betrokken als adviseur bij de realisatie van het centrum. Tegelijkertijd heeft Piet van Pol een aanzienlijk deel van de bestaande panden van het centrum in eigendom. Eind 2012 stemde de raad in om de panden duurder aan te kopen dan oorspronkelijk getaxeerd: het centrumproject duurde nu jaren en er zat anno 2012 nog steeds geen schop in de grond. Som en Van Pol beweerde in een gemeenschappeijke raadscommissievergadering dat de gemeente nu de kans had om het in eigen beheer uit te voeren. De raad stemde uiteindelijk, op één eenmansfractie na, in met het voorstel. Na de inval in de woningen, de vakantiewoning en het bedrijf van Van Pol in januari 2013 bleek dat Jos Som in 2002 een bezoek had gebracht aan de vakantiewoning van Van Pol. Ook bezocht Som in 2012 op uitnodiging van Van Pol in Roermond een carnavalszitting.’

    Nogal een waslijst. Niet alleen heeft meneer Som blijkbaar maling aan de gemeente Maastricht, zelfs de minister van Binnenlandse Zaken lapt hij aan zijn laars. Bovendien heeft meneer Som vreemde en ongewenste contacten met veroordeelde of verdachte zakenlieden en bestuurders. Ook ging er bij een aantal eigen procedures wel eens een wenkbrauw omhoog. Om het maar even heel diplomatiek uit te drukken.

    Wij blijven nu zitten met de nodige vragen. Is Piet van Pol de eigenaar van het pand van Café Suus? Wie heeft de vergunningen afgegeven voor de exploitatie van Café Suus? Waarom is Café Navarro weggegaan? Hoe is de financiering van Café Suus tot stand gekomen? Hypotheek of eigen geld, lening of voorschot van pappie? Wat was het conflict tussen Suze Som en de eigenaar van Navarro? Hoeveel verdiende meneer Som met de herbouw van het nieuwe stadscentrum? En wat wij ons ook afvragen is hoe EenVandaag zo eenvoudig, zonder eigen onderzoek en zonder weerwoord, met meneer Som als slachtoffer aan de haal gaat. Het is komkommertijd, hebben jullie geen tijd voor eigen onderzoek?

     

     

    Welkom bikers!

    Op het YouTube-filmpje (Hells Angels Igoumenitsa) is te zien hoe 500 Hells Angels staan te wachten op de veerboot naar Ancona. Wanneer de veerboot aanlegt starten tegelijkertijd 500 motoren die minutenlang bulderen. Wat is er gebeurd?

    Igoumenitsa is een stadje in het noorden van Griekenland. Aan de Adriatische kust en tegenover het grote eiland Corfu. Dit jaar, 2015, werd daar de jaarlijkse Euro- en Worldrun gehouden van de Hells Angels. Naar schatting 2500 Hells Angels uit alle landen van de wereld kwamen naar het kleine plaatsje. Volgens Griekse kranten waren alle hotels vol. De middenstand deed goede zaken. Dat kon ook niet anders. De duizenden bikers beschouwden de jaarlijkse run als een vakantie en velen hadden ook nog eens hun vrouw of vriendin meegenomen. Sommigen kwamen per vliegtuig, maar velen kwamen op de motor. De veerboten naar Igoumenitsa hadden al dagen voor de eigenlijke run volgezeten. Massieve bodybuilders met gedeeltelijk getatoueerde gezichten, langharige hippies met paardenstaarten, bebrilde vijftigers en zestigers, maar ook onopvallende mannen die samen één grote passie deelden. De toeristen op de grote veerboten hadden hun ogen niet kunnen geloven. Sommigen spraken voorzichtig zo’n biker aan. Estland, Italy, England, Switzerland, Sweden, Norway, Finland, Belgium, Ontario, Alberta, Indiana stond op de rug van de bikers. Maar ook Holland.

    In de zeer wijde omtrek van Igoumenitsa was geen hotelkamer meer te krijgen. In alle dorpjes, zoals Plataria, zaten de terrassen vol. Harley’s stonden overal in winkelstraten, de wegen naar de run zagen op en neer rijdende motorrijders. Dat ging vier dagen door. Dag en nacht. De restaurantjes aan de hoofstraat in Igoumenitsa zaten vier dagen lang vol met gezellig pratende en genietende mannen die thuis allemaal gingen vertellen over gastvrije Grieken, goedkope restaurants van zeer goede kwaliteit, prachtige stranden, verbluffende uitzichten en een politie die de zaak scherp in de gaten hield maar zich afzijdig hield en niet provoceerde. Dagenlang feesten zonder noemenswaardige incidenten. Overal langs de kust stonden borden met het opschrift ‘Support 81’. De Hells Angels waren overal welkom en reden zonder helm, verbaasd door de schoonheid en gastvrijheid van een nieuw EU-land.

    De dagen na de run keerde de massa bulderend naar huis terug. Zij lieten een spoor na van pompstations die goede zaken deden, wegrestaurants waar groepen Harley’s voor de deur stonden, hotels in Italië, Zwitserland, België, Frankrijk en Duitsland waar Hells Angels verbleven voor de nacht. Allemaal zonder incidenten.

    Nu terug naar onze correspondent in Kerkrade. U weet het nog wel, dat kleine stadje in Zuid-Limburg waar vroeger iedereen onder de grond zat in de kolenmijnen. In dit stadje huisde tot voor kort een handvol Hells Angels. Holland stond er op hun rug. Tijdelijk zaten zij in een pand op de Markt. Een Markt die net was verbouwd met gemeenschapsgeld. Op de talloze terrasjes op de Markt waren geen Hells Angels te zien. Bij Café Suus, dat tot voor kort naast het nu gesloten clubhuis van die Angels zat, was geen motorrijder te zien. Enige maanden eerder was daar al een groepje vrienden van de lokale Hells Angels de zaak uitgestuurd. Zulke mensen waren hier niet welkom. Het geld van de Angels en hun vrienden was ongewenst. De klandizie van mensen op een Harley was niet welkom. Mensen die er anders uitzagen dan de doorsnee Limburger waren ongewenst. Is dat discriminatie? Mag je zomaar mensen je zaak uitsturen omdat ze motorkleding aan hebben of wanneer aan hun kleding is te zien dat ze vrienden zijn van een motorclub? Mag dat nog voordat er een gemeentelijke verordening over bestaat? Moet ook de dochter van de burgemeester zich aan die regels houden? Is de achtergrond van het sluiten van dat clubhuis, dat zich bevond pal naast het trendy café van de dochter van de burgemeester, eigenlijk alleen maar omdat de dochter van die burgemeester liever andere buren had? En dat pappie dat wel even kon regelen? Feit is dat een enorm feest dat dagen duurt en duizenden bikers naar het stadje kon halen in Kerkrade wel nooit zal worden gehouden. Het vele geld dat met zo’n spektakel kon worden verdiend, moest op een andere manier binnengehaald worden. Het lijkt erop dat meneer Jos Som, de doortastende burgemeester van Kerkrade, dat wel goed heeft begrepen. Zijn prachtige huis op een heuvel net buiten de stad is er wel het bewijs van.