Politie gaat iedereen altijd in de gaten houden

Het imago van de Haagse politie is heel slecht. Na de dood van Mitch Henriquez en de pijnlijke onthulling van hoe binnen de politie is omgegaan met de dienders die eerst iemand levensgevaarlijk verwondden, aanwezige medische hulp niet inschakelden, het slachtoffer in hulpeloze toestand achterlieten en er vervolgens een vals proces verbaal van opstellen, is er heel wat PR nodig om dat weer goed te krijgen.

Op 29 oktober 2016, de zelfde dag dat RTL Nieuws opende op de politie-nekklem nieuwe stijl, plaatste NRC Handelsblad een artikel van 3 pagina’s (2780 woorden) getiteld: Mee met de recherche, ‘Portret van de districtsrecherche Den Haag West.’

‘Het vakmanschap van rechercheurs schiet tekort en de opsporing van strafbare feiten is onvoldoende, oordeelde minister van justitie Ard van der Steur eerder dit jaar. Hoe denken rechercheurs zelf over hun vak? En wat doen ze eigenlijk?’

Prikkelende vragen. Marcel Haenen heeft voor dit artikel een maand meegelopen met de districtsrecherche Den Haag West om alle details te weten te komen. Zou je denken. U herinnert zich waarschijnlijk nog dit artikel, waarin wordt uitgelegd hoe de verhouding politie-journalistiek  in 2016 ligt. Kort samengevat: De journalist vermeldt precies wat de politie wil zeggen, en anders geen medewerking. Dat is voor een rechtbank- of misdaadjournalist onwenselijk. Marcel Haenen schrijft al lang over/voor de politie en het wachten is tot hij eens en boekje opendoet over de mediamanipulaties van politiezijde. In elk geval had NRC er kennelijk een maand Marcel Haenen-budget voor over om dit artikel te laten schrijven. Of en hoeveel budget van politiezijde aan dit portret is besteed weten we niet.

Omdat we er van uit kunnen gaan dat de tekst direct voortkomt uit de politie-voorlichtingsdoctrine, krijgt de lezer een aardig inzicht in wat de politie op dit moment opportuun vindt om naar buiten te brengen.

‘Opsporing van strafbare feiten is onvoldoende’ lezen we meteen bovenaan, dat is mede de aanleiding voor het stuk. Maar veel wijzer worden we op dit punt niet. Strafbare feiten komen nauwelijks aan bod. Het begint met een actie van een arrestatieteam. Vier mensen worden aangehouden, onder meer in een rommelig huis waar tabak wordt gerookt uit een pot die op tafel staat en de was droogt op de overloop. Maar van welk delict de arrestanten worden verdacht staat nergens. Wel lezen we dat via de telefoontap de gezondheid van een van de arrestanten in de gaten wordt gehouden. Een hint naar de zaak Mitch Henriquez: er wordt gesuggereerd dat de Haagse politie rekening houdt met de gezondheid van arrestanten. In het stuk gaat het niet over strafbare feiten, maar over de aanpak van ‘criminelen’. Een niet in de wet omschreven, maar door de politie kennelijk toch goed herkenbare groep mensen, die met alle mogelijke middelen wordt dwarsgezeten. De schending van burger- en mensenrechten die dit met zich mee brengt wordt in het stuk niet benoemd. Conclusie: opsporing van strafbare feiten heeft geen extra aandacht, de politie blijft doen wat ze zelf het leukst vindt.

Haenen is aanwezig bij de briefing waar wordt gewezen op de nieuwe instructie: ‘Hoe om te gaan met hinderlijke vloggers?’ Dat is interessant, politie en vrije pers, vrije meningsuiting, wat zou er in die instructie staan? Wanneer is een vlogger volgens de instructie hinderlijk? Hoe zouden de politiemensen daar over denken? Haenen schrijft het niet op, of in elk geval komt het niet langs de politiecensor.

‘Veel politiemensen klagen over de werkdruk. Er is royaal meer misdaad dan het opsporingsapparaat aan kan. De politiek bedenkt bovendien steeds weer nieuwe prioriteiten, mopperen agenten. En er verdwíjnt nooit een taak. Rechercheren is daarom vooral selecteren. Welke zaken pak je op en welke middelen zet je in?’

Krijgen we nu inzicht in de prioriterings-systematiek die, ingevoerd in de jaren ’80 toen er nog veel strafbare gedragingen waren, sindsdien het oplossen van werkelijk gepleegde criminaliteit goeddeels onmogelijk maakt? Nee, niets daar over. Royaal meer misdaad? Hoezo? Misdaad neemt al jaren af, hoe kan de politie dan zoveel laten liggen?

Drie jongens overvallen een taxichauffeur, blijven in de buurt wachten, bellen een maaltijdbezorger en beroven ook deze als de politie net weg is. Recherche Den Haag West is er vier weken mee bezig en brengt het ‘netwerk’ van de drie in kaart. Netwerk? Zijn dat hun Facebook-, Snapchat-, Instagramvrienden? Zijn het de mensen die met hun smartphone in de buurt van de drie zijn geweest? Het wordt niet uitgelegd. Of waarom op deze ‘middelen’ zijn ingezet. Haenen vermeldt wel de afkomst van de jongens.

‘Het ‘afpaktarget’ van 875.000 euro is dit jaar in het district al gehaald maar er is behoefte aan extra informatie die kan leiden tot het in beslag nemen van nog meer crimineel geld en bezit zoals auto’s, sieraden en horloges.’

Kijk eens aan! Politiedistricten hebben ‘afpaktargets’. Dat is een heikel punt. Zonder tussenkomst van een rechter wordt van alles in beslag genomen, wat leidt tot grote schade bij de slachtoffers. De ombudsman wijdde er in augustus 2016 een vernietigend rapport aan. Wat vindt de recherche daarvan? Zijn ze na het ombudsman-rapport anders gaan werken? Het enige bezwaar van de politie dat wordt opgetekend is dat er misschien meer vergaderd zal moeten worden. Dat na de afschaffing van het boetequotum er weer een nieuw quotum is ingesteld dat uitnodigt tot misbruik is geen aanleiding er verder woorden aan vuil te maken. Misschien omdat het gaat over mensen die in een arme wijk opvallen met dure spullen. Hoe pak je crimineel vermogen aan in een rijke wijk? Daar heb je meer geld, auto’s, sieraden en horloges. Of zijn criminelen alleen mensen die tabak roken uit een pot op tafel, of met een bepaalde afkomst?

‘Toin (52) is met behulp van Israëlische apparatuur vooral bezig met het ‘uitlezen’ van computers en telefoons die in onderzoeken in beslag zijn genomen.’

Israelische apparatuur weer. Van Verint? Er wordt een kantoor gebouwd waar zes digitale rechercheurs zullen komen werken. Wat gaan die doen? Toin:

‘Gechargeerd zeg ik wel eens: over honderd jaar onderzoek je geen strafbare feiten meer, maar bekijk je waarom iemand zich aan de controle van het internet heeft onttrokken. Want je telefoon, je auto tot zelfs je koffieautomaat weet precies wat je doet. Straks wil de politie vooral weten waarom iemand zich niet laat monitoren.’

Gechargeerd = nu volgt een proefballonnetje. Omdat de criminaliteit maar blijft afnemen laat de politie de strafbare feiten helemaal vallen, een ontwikkeling die al is ingezet. En om toch iets te doen te hebben gaan ze iedereen altijd monitoren zodat ze bepaalde groepen mensen het leven zuur kunnen blijven maken.

Laten we hopen dat we over minder dan honderd jaar verlost zijn van deze disfunctionele organisatie die ten koste van veel geld de rechtsstaat om zeep helpt. Wat gaat het de politie aan waar ik ben of wat ik doe? Zijn ze bang dat ik een lastige vlog ga maken? Wie zit hier de taakomschrijving van de politie te veranderen? Kunnen we deze Orwelliaanse plannen ook democratisch wegstemmen?

De aanleiding voor deze advertorial, de zaak Henriquez, wordt niet genoemd. Dat was kennelijk te moeilijk.

politie portretteert zichzelf

Naast vele actiefilmpjes van de bodycam, blogs van de wijkagent en korte filmpjes rond een bepaald thema heeft de politie ook een ‘algemene’ film gemaakt die wat langer duurt en die laat zien hoe de politie zichzelf graag ziet.

(bron: Youtube)

Het begint met een snelle montage van beelden van allerlei situaties die horen bij het politiewerk.

Op 6 seconden: Zit die agent nou in de telefoon van de geblurde brommerbestuurder te kijken? Mag dat zomaar? Of checkt hij op zijn eigen telefoon de identiteit van de burger via zo’n handige politieapp? En waarom staat het politievoertuig pontificaal op het fietspad?

Op 16 seconden: Wanhopige moeder stond echt huilend bij politievrouw op de stoep. Bij haar thuis? Had een van de kinderen misschien weer een exorbitant hoge boete gekregen?

Op 19 seconden: De kern van het verhaal. ‘Wie ben ik dat ik dit doen mag?’ Tegen wie heeft deze spreker het? Minister Van der Steur? Hoe kan een burger misbruik maken van de rechtsstaat? Of heeft hij het over zichzelf? Het lijkt alsof het hier gaat om het modebegrip ‘ondermijning’, waarbij politie en OM structureel de grenzen van de rechtsstaat opzoeken en overschrijden. Is dat waar de politie het voor doet? Hoe kan het dat iemand die in beeld de politie vertegenwoordigt er mee wegkomt het begrip rechtsstaat te verwisselen met het begrip politiestaat? Meteen erna actie: minder dan 3 seconden waarin een arrestatieteam iemands huisvrede breekt.

Op 28 seconden: Aanpak van kindermisbruik, daar kan niemand tegen zijn. Kinderporno komt altijd van pas als er weer burgerrechten of mensenrechten opzij worden gezet. Deze politieman heeft het zwaar, zoveel is duidelijk.

Op 34 seconden: Artikel 1 van de grondwet is heel kort te zien, maar als het woord discriminatie in beeld komt, volgt een snelle ‘fade to black’. Waarom is er niet anderhalve seconde extra uitgetrokken om de hele tekst voor de kijker leesbaar te maken? Wie maakt dit soort keuzes?

Op 1 minuut 3: Versleuteling van harde schijven wordt gelinkt aan kinderporno.

Op 2 minuut 3: Een groep die zich schuldig maakt aan vernieling heeft volgens de buren een facebookaccount aangemaakt. Wat doet dat er precies toe?

Op 2 minuut 14: ‘In Nederland wordt veel geproduceerd’. Het gaat weer over kinderporno. Vanzelf gaan de gedachten naar Robert M. die jarenlang ongemerkt in Nederland kinderporno produceerde. Nadat de Amsterdamse politie in 2008 weigerde aangifte tegen hem op te nemen, kon hij tot eind 2010 doorgaan. Heeft de politie hier conclusies uit getrokken?

Op 3 minuut 30: Nederlands onderzoek leidde tot arrestatie van de Australiër Peter Gerard S. in de Filippijnen, verdacht van moord en verkrachting van kinderen. In diverse kranten is te lezen dat het dialect dat in zijn filmpjes te horen was de doorslag gaf. Waarom wordt hier dan gezegd dat ‘er een IP adres uitrolde’? Of horen we nu eindelijk de werkelijke toedracht?

Op 3 minuut 47: Team Bravo komt in actie tegen verdachten die gaan rijden op de A1 in oostelijke richting. Een politiefoto van een man met mediterrane trekken wordt zichtbaar op het scherm. Instructie voor vertrek, helikopter de lucht in, en er op af. De coordinaten van de heli, onder in beeld, geven hele andere locaties: een oprit van de A27, een stukje A12 en uiteindelijk de arrestatie bij afrit 10 van de A2: Nieuwegein Zuid. Het is hel goed mogelijk dat van de succesvolste actie van team Bravo geen beeld bestaat, of niet naar buiten mag. Maar er is geen aanwijzing dat op die plek werkelijk een aanhouding heeft plaatsgevonden. Hoe heeft de politie dit in scene gezet? Waren alle andere voertuigen in beeld ook van de politie? Zou de politie niet beter moeten oppassen met het verkeer op de A2?

Wat is de bedoeling van dit filmpje? Waarom gaat het niet over motorjasjes of hennepteelt, wat toch topprioriteit heeft? Of over etnisch profileren dan wel multicultureel vakmanschap? Of is dat niet ‘waar ze het voor doen’? Hoeveel heeft deze film eigenlijk gekost?

Beeldvorming boven transparantie

De politie vindt beeldvorming in de media heel belangrijk. De burgers moeten het gevoel krijgen dat de politie iets doet waar de samenleving wat aan heeft. En burgers kunnen helpen bij de opsporing van strafbare feiten. Daarvoor is het programma Opsporing Verzocht en zijn er regionale televisieprogramma’s waarvan de inhoud volledig wordt bepaald door de politie. Volgens de Ikea-methode worden wat beelden getoond van zaken die de politie belangrijk vindt, en de burger moet helpen. Soms gaat er iets mis en worden onschuldige mensen getoond terwijl wordt gezegd dat ze iets vreselijks hebben gedaan, soms komen er weinig tips en wordt de kijker vermanend toegesproken dat het onderzoek zo natuurlijk niet opschiet.

Bij de nieuwsmedia is er altijd interesse voor misdaadnieuws. De politie speelt hier op in en nodigt journalisten uit om mee te gaan wanneer er een actie staat te gebeuren. Aan de andere kant moeten die journalisten precies melden wat de politie wil, anders volgt uitsluiting. Deze combinatie maakt het voor de lezer/kijker niet makkelijker er achter te komen wat er nou aan de hand is.

Bijvoorbeeld operatie Trefpunt 4 april 2016. De grootste actie ooit tegen ondermijnende synthetische drugs en hennepteelt (waarbij de suggestie van een verband tussen hennepteelt en synthetische drugs mooi is meegenomen). 20.000 gesprekken van meer dan 700 ‘criminelen’ gefilmd, 124 invallen gedaan en 56 mensen aangehouden. Dat was wat. Maar de journalisten die mee mochten hoor ik nu (of toen) niet vragen: Wat gebeurt er met die andere 650 ‘criminelen’? Wat was de samenhang tussen de 124 locaties? Wat is daar gevonden? Waarom mocht de pers alleen mee naar 6 of 7 van die locaties? Hoeveel van de in beslag genomen spullen zijn weer teruggegeven? Hoeveel heeft het tweeënhalf jaar durende onderzoek en het vrijmaken van 1500 man politie voor een dag eigenlijk gekost?

Drie dagen later wordt er gevochten in het Van der Valkhotel in Rotterdam. Alle media vinden dit interessant en willen er iets mee doen. De politie heeft een verhaal klaar over rivaliserende OMG’s die wilden overleggen, wat uit de hand liep. Beelden ontbreken. Geen motoren, geen jasjes, geen vechtpartij, alleen heel veel politie. En hoe laat gebeurde het eigenlijk?

‘Volgens bronnen ging het om leden van de Hells Angels en de Mongols. De bendes hadden volgens de politie vanavond met elkaar afgesproken in het hotel. Op het moment dat ze elkaar zagen bij de bar, ontstond een vechtpartij, die zich later buiten voortzette.’

Aldus Robert Bas van de NOS op 7 april om 20:58. Hij schrijft ook dat het hotel is uitgekamd en dat mensen die zich hadden verstopt zijn gearresteerd. Het lijkt of de ‘bronnen’ in zijn verhaal niet de politie zijn. Misschien is hij zelf de bron, ‘hij houdt de clubs al een tijdje in de gaten‘.

Volgens RTV Rijnmond heeft een getuige gezien dat 1 persoon heeft geschoten, en dat deze man in een auto is gestapt en weggereden toen de politie er al was.

Op de beelden van de politie-inzet en de geboeide arrestanten, gemaakt door een calamiteiten-cameraman, schemert het. De zon ging op 7 april onder om 20:26.

De politie meldt de volgende ochtend dat rond 23:30 zekerheid was dat zich in of rond het hotel geen motorclubleden meer bevonden, en dat de hotelgasten terug naar hun kamers konden.

De volgende ochtend staan cameraploegen voor de deur om hotelgasten te vragen naar hun ervaringen.

(bron: RTV Rijnmond)

op 0:50 Frans Bonten van voetbalclub RVV Blijdorp en anderen hebben gezien dat de politie gericht op een verdachte heeft geschoten. Dit wordt verder nergens vermeld, de site nieuwsopbeeld.nl noemt het een waarschuwingsschot, (maar die hebben veel contact met de politie).

Op 0:59 Daniel Audrie fotografeerde alles, helaas krijgen we maar 1 foto te zien. Hij denkt dat de politie precies wist wat er moest gebeuren.

Op 1:25 Anderhalf uur (of 4 uur als je Robert Bas gelooft) nadat er zeker geen motorclubleden meer in of rond het hotel zijn, trapt de politie nog een hotelkamerdeur in. Waarom? Was dit de Dienst Speciale Interventies (DSI) bezig met sporenonderzoek? Of waren ze als een dolle het hele hotel aan het slopen? Wat is er precies allemaal kapotgegaan in het Van der Valkhotel die avond?

Hart van Nederland spreekt dezelfde mensen.

“Sanne is op het moment van de vechtpartij niet in de eetzaal. Vanwege de herrie neemt ze poolshoogte. Omdat de deur van haar kamer achter haar rug dichtvalt, haalt ze een nieuwe sleutel bij de receptie. Onderweg ziet ze de politie enkele verdachten aanhouden. Ze filmt het. Ook ziet ze hoe iemand iets weggooit in de struiken. Dat blijkt later te gaan om een hamer.”

(bron: Hart van Nederland)

Hart van Nederland suggereert dat Sanne de vrouw van het gezin is. Dus na het schieten en voordat de man gaat kijken, gaat ze naar beneden en filmt arrestaties. Daar krijgen we niets van te zien.

Op 0:39 Politie heeft om 1:00 uur eerst nog wel keihard op de deur gebonsd, voordat die werd ingetrapt.

Op 1:18 Hoewel het item eigenlijk moest gaan over een schokkende vechtpartij, gaat het over een doldriest arrestatieteam dat bijna hun kind iets aandoet. (Sanne zou in de vroege editie van HvN van 8 april nog hebben gezegd dat ze een pistool tegen het hoofd gedrukt kreeg, maar die quote is niet meer te vinden.)

(bron en compleet: youtube)

Pauw heeft Mick van Wely kunnen krijgen. Misdaadverslaggever van de Telegraaf, afkomstig uit Groningen. Hoewel hij er zelf niet bij was weet hij allerlei details. Eerst wat NOS materiaal:

Op 0:16 een anti-terreureenheid was toevallig in de buurt. Echt? We kunnen het niet checken.

Op 0:24 Acht motorclubleden hebben een afspraak. Hoezo acht? Hoe weet Theo Verbruggen dat? Wie zegt dat? De bar ziet er trouwens ongehavend uit, in ieder geval niet met hamers kort en klein geslagen of ontsierd door kogelgaten.

Over aantallen gesproken, er zouden ongeveer 30 mensen hebben gevochten, waarvan er 23 zijn gearresteerd en 7 dus ontkomen. Zijn de acht van Verbruggen aangevallen door 22 van de andere club? Of hadden beide groepen buiten nog een paar mensen? Vreemd is dat politiechef Frank Paauw in het persbericht het heeft over 20 verdachten, terwijl er boven staat ’23 arrestaties’. Wie zijn die drie mannen die zijn gearresteerd maar niet verdacht?

Op 0:27 Eindelijk de clublogo’s in beeld. Die waren weliswaar daar niet te zien, maar anders snappen mensen het misschien niet.

Op 0:34 Deze mensen zaten niet beneden te eten, weten we.

Op 1:10 Van Wely zegt dat moet blijken of het opzet was. Dat er werkelijk geweld is toegepast. Waaruit zou dat kunnen blijken? Opzet verwacht je van een partij die er op uit is de zaak uit de hand te laten lopen. Waarom legt Van Wely dat niet uit? Volgens Robert Bas begon het gevecht zodra de twee groepen elkaar zagen bij de bar.

Op 1:16 ‘Feit is dat ze allemaal bewapend waren’. Hoe weet Van Wely dat? Uitendelijk is er 1 vuurwapen en 1 steekwapen gevonden en een groot aantal kogelhulzen (politie) of 7 kogelhulzen buiten (elders). En nog die hamer die Sanne had zien weggooien dus.

Op 1:44 Van Wely sprak iemand van de politie die ontzettend veel beeldmateriaal zegt te hebben waarop je alles kan zien. Een schat aan informatie. Alleen lijken deze beelden diep geheim te zijn. Opsporing Verzocht had ze niet. Via Algemeen Dagblad, dreigde de politie de beelden vrij te geven als de gevluchte vechtersbazen zich niet zelf zouden melden. Daar is niets meer van vernomen. Wel gaf de krant nog een politiek signaal van de politie door.

Waarom krijgen we de beelden niet te zien? Wat denkt de politie te bereiken met het achterhouden of juist lekken van informatie? Wat kost deze media-manipulatie? Hoe verhoudt dat zich tot de politietaak? Zou de politie niet eens aandacht kunnen geven aan de zaken waar ze niet trots op zijn, zoals het (lage) percentage van de geregistreerde criminaliteit dat leidt tot strafoplegging door de rechter? Of het systeem van ‘prioritering’ waardoor de politie kan blijven doorgaan met ‘leuke dingen’ zoals motorclubs en hennepteelt?

Een nieuw publiek is al gevonden:

(bron: youtube)

Bekende vloggers maken voor geld (hoeveel?) vlogs over sexy jongerenonderwerpen, met de bekende opengesperde ogen. Aan meisjes  zitten ‘na Keulen’, je naaktfoto via internet verspreiden, dat soort dingen. Als je daar vragen over hebt, kan je chatten. En vragen stellen. Bijvoorbeeld: Wat is multicultureel vakmanschap? Doet de politie aan ethnic profiling? Infiltreert de politie in motorclubs?

 

 

Welkom bikers!

Op het YouTube-filmpje (Hells Angels Igoumenitsa) is te zien hoe 500 Hells Angels staan te wachten op de veerboot naar Ancona. Wanneer de veerboot aanlegt starten tegelijkertijd 500 motoren die minutenlang bulderen. Wat is er gebeurd?

Igoumenitsa is een stadje in het noorden van Griekenland. Aan de Adriatische kust en tegenover het grote eiland Corfu. Dit jaar, 2015, werd daar de jaarlijkse Euro- en Worldrun gehouden van de Hells Angels. Naar schatting 2500 Hells Angels uit alle landen van de wereld kwamen naar het kleine plaatsje. Volgens Griekse kranten waren alle hotels vol. De middenstand deed goede zaken. Dat kon ook niet anders. De duizenden bikers beschouwden de jaarlijkse run als een vakantie en velen hadden ook nog eens hun vrouw of vriendin meegenomen. Sommigen kwamen per vliegtuig, maar velen kwamen op de motor. De veerboten naar Igoumenitsa hadden al dagen voor de eigenlijke run volgezeten. Massieve bodybuilders met gedeeltelijk getatoueerde gezichten, langharige hippies met paardenstaarten, bebrilde vijftigers en zestigers, maar ook onopvallende mannen die samen één grote passie deelden. De toeristen op de grote veerboten hadden hun ogen niet kunnen geloven. Sommigen spraken voorzichtig zo’n biker aan. Estland, Italy, England, Switzerland, Sweden, Norway, Finland, Belgium, Ontario, Alberta, Indiana stond op de rug van de bikers. Maar ook Holland.

In de zeer wijde omtrek van Igoumenitsa was geen hotelkamer meer te krijgen. In alle dorpjes, zoals Plataria, zaten de terrassen vol. Harley’s stonden overal in winkelstraten, de wegen naar de run zagen op en neer rijdende motorrijders. Dat ging vier dagen door. Dag en nacht. De restaurantjes aan de hoofstraat in Igoumenitsa zaten vier dagen lang vol met gezellig pratende en genietende mannen die thuis allemaal gingen vertellen over gastvrije Grieken, goedkope restaurants van zeer goede kwaliteit, prachtige stranden, verbluffende uitzichten en een politie die de zaak scherp in de gaten hield maar zich afzijdig hield en niet provoceerde. Dagenlang feesten zonder noemenswaardige incidenten. Overal langs de kust stonden borden met het opschrift ‘Support 81’. De Hells Angels waren overal welkom en reden zonder helm, verbaasd door de schoonheid en gastvrijheid van een nieuw EU-land.

De dagen na de run keerde de massa bulderend naar huis terug. Zij lieten een spoor na van pompstations die goede zaken deden, wegrestaurants waar groepen Harley’s voor de deur stonden, hotels in Italië, Zwitserland, België, Frankrijk en Duitsland waar Hells Angels verbleven voor de nacht. Allemaal zonder incidenten.

Nu terug naar onze correspondent in Kerkrade. U weet het nog wel, dat kleine stadje in Zuid-Limburg waar vroeger iedereen onder de grond zat in de kolenmijnen. In dit stadje huisde tot voor kort een handvol Hells Angels. Holland stond er op hun rug. Tijdelijk zaten zij in een pand op de Markt. Een Markt die net was verbouwd met gemeenschapsgeld. Op de talloze terrasjes op de Markt waren geen Hells Angels te zien. Bij Café Suus, dat tot voor kort naast het nu gesloten clubhuis van die Angels zat, was geen motorrijder te zien. Enige maanden eerder was daar al een groepje vrienden van de lokale Hells Angels de zaak uitgestuurd. Zulke mensen waren hier niet welkom. Het geld van de Angels en hun vrienden was ongewenst. De klandizie van mensen op een Harley was niet welkom. Mensen die er anders uitzagen dan de doorsnee Limburger waren ongewenst. Is dat discriminatie? Mag je zomaar mensen je zaak uitsturen omdat ze motorkleding aan hebben of wanneer aan hun kleding is te zien dat ze vrienden zijn van een motorclub? Mag dat nog voordat er een gemeentelijke verordening over bestaat? Moet ook de dochter van de burgemeester zich aan die regels houden? Is de achtergrond van het sluiten van dat clubhuis, dat zich bevond pal naast het trendy café van de dochter van de burgemeester, eigenlijk alleen maar omdat de dochter van die burgemeester liever andere buren had? En dat pappie dat wel even kon regelen? Feit is dat een enorm feest dat dagen duurt en duizenden bikers naar het stadje kon halen in Kerkrade wel nooit zal worden gehouden. Het vele geld dat met zo’n spektakel kon worden verdiend, moest op een andere manier binnengehaald worden. Het lijkt erop dat meneer Jos Som, de doortastende burgemeester van Kerkrade, dat wel goed heeft begrepen. Zijn prachtige huis op een heuvel net buiten de stad is er wel het bewijs van.