De gemene boef die van niets wist

Vorige week schreef Dupont het artikel ‘De burgemeester die van niets wist’. Het bleek dt er een duidelijke lijn zit in zogenaamde bedreigingen tegen wethouders, burgemeesters en officieren van justitie. Die lijn is ongeveer als volgt: Een wethouder of burgemeester krijgt van de politie of van het Openbaar Ministerie te horen dat hij of zij wordt bedreigd. Er wordt niet gezegd door wie. Vervolgens komt er zichtbare beveiliging, onderduik en grote publieke verontwaardiging aangewakkerd door de media. Daarna wordt gesuggereerd dat er wel eens motorclubs achter de bedreigingen zouden kunnen zitten. Er worden nooit daders aangehouden, justitie en politie weigeren in te gaan op de aard of de herkomst van de bedreigingen en de burgemeester loopt na enige tijd weer gewoon op straat.

Wij keken eens verder en ons viel nog iets anders op. Vooraanstaande leden van motorclubs werden beschuldigd na anonieme tips en werden opgesloten in de Extra Beveiligde Inrichting in Vught. Niet nadat zij waren veroordeeld door een onafhankelijke rechter, maar nadat een partijdige officier van justitie zich met de zaak had bemoeid. Een vertegenwoordiger dus van het Openbaar Ministerie. De organisatie die wethouders en burgemeesters laat onderduiken.

Zo berichtte op 29-8-2017 het Algemeen Dagblad hoe Klaas Otto, de oprichter van motorclub No Surrender een aanslag wilde laten plegen op officier van justitie Greetje Bos. Een arrestatieteam hield op de snelweg een medeplichtige tussenpersoon aan in deze zaak. Deze persoon werd echter al de volgende dag vrijgelaten. Klaas Otto zat op het moment van de anonieme tip die er over hem binnenkwam al in voorarrest. Het AD:’ Volgens De Leon wordt Klaas Otto een oor aan genaaid omdat justitie hem al enige tijd in Extra Beveiligde Inrichting in Vught probeert geplaatst te krijgen. ,,Maar dat lukt ze steeds maar niet,” zegt De Leon. ,,Nu komen ze hiermee en zijn ze er alweer druk mee bezig alsnog hun zin te krijgen. Waarom denk je dat dit nu naar buiten komt? Geen toeval hè. Wat kunnen wij doen? Aan alle kanten bezwaar maken.”

Erg toevallig, want het OM probeerde Otto vergeefs in de EBI te krijgen, maar de rechtbank ging daarin niet mee. Na de zogenaamde bedreigingen tegen Greetje Bos kwam Otto wel in de EBI terecht. Otto ontkende in alle toonaarden de bedreigingen of de moordopdracht. Na meer dan een jaar in de EBI kwam tenslotte Klaas Otto weer in een gewone gevangenis terecht. Er was en is geen enkel bewi9js dat er ooit een moordopdracht werd gegeven door Klaas Otto. Otto zat midden in de voorbereidingen voor zijn proces in de EBI en dat heeft de voorbereidingen niet gemakkelijker gemaakt.

En Greetje? Greetje was de opvolger van Lucas van Delft die we al tegenkwamen in het artikel ‘De burgemeester die van niets wist’. Hij belde naar Misdaad Anoniem om zichzelf te bedreigen waarna hij beveiliging kreeg. Inmiddels is Greetje overgestapt naar de VVD als wethouder in Breda. De VVD? Ja, en daarover zei BNNVARA op 19-2-2018: https://joop.bnnvara.nl/nieuws/vvd-zesde-jaar-op-rij-partij-meeste-integriteitsschandalen. De partij met de meeste integriteitsschandalen dus. Al zes jaar achter elkaar!

Een ander bekend lid van een motorclub is Henk Kuipers uit Drente. De Telegraaf berichtte op 13 september 2018 hoe de No Surrender-baas weer terug mocht naar een gewone gevangenis nadat hij met spoed was overgebracht naar de EBI in Vught. Over Henk was een anonieme tip binnengekomen dat hij wilde ontsnappen uit de gevangenis in Leeuwarden. Ook Kuipers zat ten tijde van de anonieme tip in voorarrest. Er bleek geen enkel bewijs voor een ontsnappingspoging te zijn. Eerder was Kuipers al genoemd in de bedreigingszaak van zijn neef, de wethouder Bouke Arends van Emmen. Ook voor deze bedreigingen werd nimmer enig bewijs gevonden. Inmiddels heeft Henk Kuipers zijn lidmaatschap van No Surrender opgegeven.

Er komen nu zomaar enkele vragen bij ons op:

1. Doen politie- of justitiemedewerkers anonieme tips om een zaak sterker te maken of een tegenstander (de verdachte) te verzwakken? Van officier van justitie Lucas van Delft is bewezen dat hij dit deed om Satudarah zwart te maken.
2. Gebruikt het Openbaar Ministerie anonieme tips om verdachten aan een zeer zwaar gevangenisregime te laten onderwerpen? Een regime dat nou juist een rechter niet wil opleggen?
3. Wordt er door het Openbaar Ministerie grote druk uitgeoefend op verdachte leden van motorclubs om mee te werken, of hun lidmaatschap op te zeggen? Henk Kuipers heeft zijn lidmaatschap opgezegd tijdens zijn gevangenschap.
4. Worden niet bewijsbare bedreigingen gebruikt door het Openbaar Ministerie of de politie om motorclubs in de media zwart te maken om zodoende een voorsprong te krijgen bij rechtszaken?

Vragen, vragen, vragen. Wat in elk geval vaststaat is dat Greetje Bos een mooi baantje heeft gescoord bij uitgerekend, volgens media, de minst integere partij van het land. Hoe ver valt de appel van de boom?

De burgemeester die van niets wist

Op 12 oktober 2018 berichtte De Volkskrant dat de burgemeester van Haarlem moest onderduiken vanwege bedreigingen, maar niet wist uit welke hoek de bedreigingen kwamen. ‘In gesprekken met de voorzitters van de Haarlemse gemeenteraadsfracties liet Wienen anderhalve week geleden doorschemeren in het duister te tasten over de bedreigingen die ertoe leiden dat hij sinds begin september persoonlijke bewaking geniet.‘We worden door de burgemeester keurig op de hoogte gehouden’, zegt de Haarlemse PvdA-fractievoorzitter Ienke Verhoeff, ‘maar hij zelf weet ook niet wat er speelt.’, berichtte De Volkskrant.

Het plaatst veel vraagtekens bij de zaak. Een burgemeester die wordt bedreigd is iets zeer ernstigs. Wordt je betrapt dan is de straf niet mals. Burgemeester Wienen werd al eerder bedreigd toen hij burgemeester van Katwijk was en de dader kreeg een flinke straf. De burgemeester is blijkbaar niet rechtstreeks bedreigd, want hij heeft geen idee uit welke hoek de wind waait. De politie weet het blijkbaar ook niet, want er is nog geen dader aangehouden. Dus hoe zit dit dan?

Wanneer de burgemeester wordt bedreigd maar niet zelf bedreigd is, hoe weet de politie dan dat hij wordt bedreigd? Hebben ze taps op mensen die bedreigend over hem spreken? Dan weten ze dus om wie het gaat en kunnen ze zeggen uit welke hoek de wind waait nadat ze de verdachten hebben aangehouden. Maar politie en justitie doen geen mededelingen, ook niet tegen hun eigen korpschef de burgemeester. Er is dus een situatie waarbij een burgemeester door zijn eigen politiekorps wordt gezegd dat hij bedreigd wordt en moet onderduiken, maar vervolgens volledig in het duister wordt gelaten. Dat is vreemd.

De media speculeren natuurlijk wie het gedaan zou kunnen hebben. Maar het brengen van nieuws of goedkope roddels lanceren is niet hetzelfde. De Volkskrant weer: ‘Haarlem speculeert volop over wie er achter de bedreiging zit. Motorbendes? De exploitanten van een illegaal casino dat op last van de burgemeester is gesloten? Bewoners van huizen met wietplantages die de gemeente uit hun woningen zetten? In het geruchtencircuit duikt het vaakst de naam van Hells Angels op. Begin 2017 sloot Wienen hun clubhuis en werden drie kopstukken opgepakt op verdenking van onder meer afpersing en geweldpleging. Hun veroordeling, met daarbij een stevige reactie van Wienen die zei dat de motorclub niets meer in Haarlem te zoeken had, stond in juli prominent op de voorpagina van het Haarlems Dagblad.’

De Hells Angels, hè. Die doen tegenwoordig alles. Samen met andere motorclubs, die graag bendes worden genoemd, staan zij volgens de media en justitie zo’n beetje aan de basis van alles wat er heel erg fout is in dit land. En in andere landen. Inmiddels zijn motorclubs Satudarah en Bandidos door justitie verboden. Dus zullen die Hells Angels ook wel foute dingen doen. Maar waarom zouden ze nu uitgerekend een burgemeester zo ernstig bedreigen dat deze moet onderduiken? Er loopt een procedure tegen de gemeente Haarlem om het clubhuis weer open te krijgen en volgend jaar speelt de rechtszaak om het eventueel verbod van de club. Zo’n beetje het allerdomste moment om een burgemeester te bedreigen. Alle ogen zijn op je gericht en met de publieke opinie zodanig tegen je is de kans op een gewonnen procedure wel heel erg klein.

Op 9 juli 2015 schreef Dupont op deze blog al het artikel ‘Burgemeester Jos Som in het nauw!’ In het artikel: ‘Zo verklaart Jos Som op EenVandaag: “Ik werd een dag van tevoren door de hoofdofficier gebeld, met de opmerking: ‘Ik raad je ten zeerste aan om voor het donker te vertrekken’. Dat heb ik gedaan.” Som wilde in eerste instantie niet zwichten voor de, zoals hij het noemt, ‘motorjasjes’. Maar de hoofdofficier hield voet bij stuk en Som besloot met zijn vrouw onder te duiken. Op 19 mei echter verklaarde meneer Som op 1Limburg.nl: ‘De aard van de bedreigingen en vanuit welke hoek ze komen, weet ik niet’. Er is hier dus helemaal geen sprake van ‘motorjasjes’. Bovendien blijkt uit de gang van zaken dat meneer Som in ieder geval niet rechtstreeks is bedreigd, maar dat de informatie kwam van het Openbaar Ministerie. En er is gebleken dat het Openbaar Ministerie in eerdere gevallen tegen burgemeesters loog over bedreigingen. Zo verklaart de burgemeester van Helmond in ed.nl op 27 juni 2015 dat hij vijf jaar geleden door Justitie verkeerd is voorgelicht over de bedreigingen aan zijn adres.’

Op 29 mei 2017 schreef Dupont het artikel ‘De vluchteling uit Emmen.’ In het artikel wordt ingegaan op de bedreigingen aan het adres van de wethouder Bouke Arends van Emmen. Ook hier werd door de media gesuggereerd dat motorclub No Surrender misschien achter de bedreigingen kon zitten. Dupont: ‘Volgens Kuipers zijn er door zijn motorclub geen bedreigingen geuit. Sterker nog, in zijn videoblogs daagt de motorclubleider de politie uit met bewijs te komen, want dan kan hij de bedreiger de club uitzetten in ‘bad standing’. Maar de politie en het OM krabbelen plotseling terug. Op 27 mei 2017 meldt RTV Drente dat het OM nadrukkelijk niet wijst in de richting van motorclub No Surrender. Het kwaad in de landelijke media is dan allang gedaan. No Surrender, en dus alle motorclubs in Nederland, zijn gevaarlijke organisaties die wethouders en burgemeesters bedreigen en verboden moeten worden.’

Op 22 maart 2016 schreef Dupont het artikel ‘De biker als ideale zondebok’. Dupont: ‘Omroep Brabant berichtte op 11 maart 2016 hoe de fantaserende officier van justitie Lucas van Delft zelf bedreigingen verzon en doorgaf via Meld Misdaad Anoniem. ‘Volgens Van Delft zou hasjbaas Van Laarhoven leden van de motorclub Satudarah hebben ingehuurd om Van Delft te bedreigen. Advocaat Taco van der Dussen, die Van Delft vertegenwoordigt, en het Landelijk Parket willen niet reageren omdat het strafrechtelijk onderzoek tegen de ervaren officier nog loopt. De crimefighter zit vanwege de vermeende bedreigingen al ruim vier maanden thuis.’ Het artikel brengt perfect de tegenstellingen aan het licht. Bedreigende leden van motorclub Satudarah enerzijds en de ‘ervaren crimefighter’ anderzijds. Het moet dus haast wel waar zijn.’

Burgemeesters, wethouders en officieren van justitie die worden bedreigd door motorclubs? Of allemaal beschuldigingen die nooit waar gemaakt kunnen worden en als enig doel hebben om het schootsveld te vergroten om acties tegen motorclubs te ondernemen?

In elk geval hebben de Haarlemse Hells Angels laten weten niets met de bedreigingen te maken te hebben. Advocaat Chrissy Stroobach van de Haarlemse Hells Angels verklaarde vanmiddag dat de Hells Angels in Haarlem helemaal niets te maken hebben met de bedreigingen. Het Parool op 13-10-2018 ‘Het gevaar zou echter niet in de hoek van de Hells Angels gezocht moeten worden, aldus advocaat Chrissy Stroobach van de motorclub. De Hells Angels werden door verschillende media (waaronder Het Parool) in verband gebracht met de bedreiging. Wienen liet in januari vorig jaar het clubhuis van de motorclub in Haarlem sluiten. Hoewel de Angels daar nog altijd niet blij mee zijn, wijst Stroobach erop dat er een rechtszaak over dat besluit loopt en de club de uitspraak van de rechter afwacht.’

Dus ja, wanneer je kunt bewijzen wie er een misdaad heeft gepleegd kun je daarover schrijven. Weet je het niet, dan heb je ook geen nieuws. Dan is alles wat je zegt speculeren en goedkope roddels van de straat. Of strafbare laster. Uit eerder nieuws over bedreigingen bleek telkens dat de genoemd motorclubs niets te maken hadden met de zaak. Ondertussen leek het het Openbaar Ministerie wel goed uit te komen.

 

 

 

 

 

De vluchteling uit Emmen

RTV Drente bracht het groot op 26 mei 2017: ‘Wethouder Emmen duikt drie weken onder in buitenland na doodsbedreiging’. Het artikel staat vol van berichten over de vermoedelijke daders van de bedreiging en van een eerder in het buitenland ondergedoken burgemeester, de burgemeester van Helmond. Het artikel wijst naar motorclub No Surrender als de daders van de bedreiging. Aan het eind van het artikel ontkent No Surrender-leider Henk Kuipers ten stelligste dat de motorclub iets met bedreigingen heeft te maken. De affaire wordt door andere media al snel overgenomen en zorgt voor een schandaal en zelfs kamervragen.

Wat is er gebeurt? Op 13 januari 2017 viel de politie met groot materieel het verlaten clubhuis motorclub No Surrender binnen. Het clubhuis was maandenlang afgeluisterd en de politie verklaarde dat er ‘hak- en snuifgeluiden’ waren gehoord waarvan het vermoeden was dat het ging om het gebruik van cocaïne. In het clubhuis wordt niemand aangetroffen. Bij een groot sporenonderzoek door de politie worden geen wapens gevonden, geen verdachten, geen voorwerpen die aan een misdaad kunnen worden gelinkt, maar wel sporen van drugs. Geen drugs dus, maar alleen sporen ervan. Het lijkt erop dat er door onbekende mensen in het clubhuis drugs zijn gebruikt. De politie weet niet door wie en ook niet hoeveel. Hetzelfde zou gezegd kunnen worden van willekeurig elke horecazaak in Nederland.

Vervolgens komt de politie met het ‘bewijs’ dat leden van No Surrender van plan waren het clubhuis in brand te steken om sporen uit te wissen. Besloten wordt door wethouder Bouke Arends om het clubhuis te slopen. Achteraf wordt er niemand aangehouden voor de plannen voor brandstichting en kan de politie ook verder niet aangeven waar deze gegevens vandaan komen. Er is nu geen clubhuis meer, er zijn geen sporen meer vast te stellen door de verdediging van No Surrender mochten die om een contra-expertise vragen en er zijn geen verdachten van een brandstichting die nooit plaatsvond. Er is ook geen clubhuis meer. Brandstichting of sloop, de effecten zijn uiteindelijk dus hetzelfde.

De beslissing om het clubhuis te slopen werd genomen door Emmer wethouder Bouke Arends. Hij deed dit naar aanleiding van de informatie die hij kreeg van de politie over een brandstichting. Het lijkt er dus op dat de politie en het Openbaar Ministerie niet een heel sterke zaak hadden, maar toch wilden doorpakken en van het clubhuis af wilden. Ze hadden alleen nog een handtekening nodig. En die handtekening kon alleen komen van de wethouder, die de burgemeester verving die was afgetreden. Er moest dus iemand worden overtuigd om die handtekening te zetten. Dat kon gebeuren door de informatie over de brandstichting die nooit plaatsvond.

Het artikel in van RTV Drente van 26 mei gaat nog even verder. Op 10 maart 2017 wordt Bouke Arends door de politie verwittigd van het feit dat er ernstige bedreigingen tegen hem zijn gedaan. Zo ernstig zelfs dat hij met zijn gezin niet naar huis kan. De wethouder duikt onder in een hotel en verblijft daarna drie weken in het buitenland. Later zal blijken dat het ging om Groot-Brittannië. Het nieuws over de bedreigingen aan het adres van de wethouder heeft onmiddellijk groot effect. Het nieuws wordt door bijna alle media opgepikt en er worden kamervragen aangekondigd. Sommige ijverige kamerleden hopen zelfs op een verbod op motorclubs, zoals blijkt uit een artikel van Elsevier op 28 mei 2017. Bouke Arends zelf zegt na terugkomst in Nederland dat hij zijn onbevangenheid heeft verloren en dat de strijd ‘tegen het tuig dat de samenleving ondermijnt’ door moet gaan. De wethouder van het Drentse dorp lijkt daarmee op een geduchte crimefighter.

Inmiddels is ook No Surrender-leider Henk Kuipers kwaad geworden. Op zijn manier dan, want bestudering van de talloze blogs en vooral de videoblogs op zijn Facebookpagina maakt wel één ding heel erg duidelijk: Henk Kuipers blijft altijd vrolijk en vriendelijk en uit nooit bedreigingen. Hij blijft laconiek en houdt de moed er altijd in. Maar bij de ontkenningen van Henk Kuipers valt ook iets anders op: de ‘bedreigde’ wethouder Bouke Arends is een neef van hem. Volgens Kuipers zijn er door zijn motorclub geen bedreigingen geuit. Sterker nog, in zijn videoblogs daagt de motorclubleider de politie uit met bewijs te komen, want dan kan hij de bedreiger de club uitzetten in ‘bad standing’. Maar de politie en het OM krabbelen plotseling terug. Op 27 mei 2017 meldt RTV Drente dat het OM nadrukkelijk niet wijst in de richting van motorclub No Surrender. Het kwaad in de landelijke media is dan allang gedaan. No Surrender, en dus alle motorclubs in Nederland, zijn gevaarlijke organisaties die wethouders en burgemeesters bedreigen en verboden moeten worden.

RTV refereerde al aan de bedreigingen aan het adres van de burgemeester van Helmond. Wij gingen kijken wat we konden vinden over die zaak die destijds ook al voor zeer grote ophef zorgde. Omroep Brabant op 7 januari 2017 meldt dat de inmiddels oud-burgemeester Fons Jacobs zes jaar na de ‘bedreigingen’ ernstige twijfels heeft gekregen over de zaak. Er is nooit iemand aangehouden, er is nooit aangegeven wie er achter de bedreigingen zou kunnen zitten, de burgemeester is nooit rechtstreeks bedreigd en heeft nooit zelf ergens iets van gemerkt. Wel is hij met zijn gezin door de politie naar Cyprus en Turkije gebracht om daar veilig te zijn. Ook bleek dat Jacobs op basis van geruchten maandenlang is afgeluisterd door de politie in verband met een corruptiezaak. Uiteindelijk werden zowel de corruptiezaak als de bedreigingszaak geseponeerd. Geen bewijs, helemaal niets.

Een andere ernstige zaak die voor veel landelijke ophef zorgde was de bedreigingszaak tegen de burgemeester van Kerkrade Jos Som. En ook daar bleek achteraf dat de zaak wel iets genuanceerder lag. Zo waren de bedreigingen volgens Som afkomstig van ‘motorjasjes’. Eerder had Som aangegeven geen idee te hebben over de achtergrond van de bedreigingen en zelfs verklaard dat hij nimmer zelf rechtstreeks was bedreigd. De informatie was afkomstig van de politie en naar aanleiding van het sluiten door Som van een clubhuis van de Hells Angels. Dit clubhuis was gelegen pal naast het café van zijn dochter Suze Som en de aanleiding van die sluiting was een eerdere bedreiging en vernielingen door Hells Angels van zijn dochter en haar zaak. Achteraf zou blijken dat de Hells Angels niets te maken hadden met bedreigingen en vernielingen. Sterker nog, er waren geen vernielingen geweest en er waren ook geen aanhoudingen, geen feiten, geen getuigen en geen sporen. Maar de zaak zorgde voor zeer veel ophef, het clubhuis was dicht, het café van de dochter van Jos Som had geen clubhuis meer als buren en de nationale politiek vond dat motorclubs verboden moesten worden. Wij schreven al twee jaar geleden over deze zaak in onze blog. (9 juli 2015: Burgemeester Jos Som in het nauw).

Ondertussen is het dus maar zeer de vraag of er wel bedreigingen hebben plaatsgevonden in Emmen. Wie is er verantwoordelijk voor het nieuws daarover? Wie is verantwoordelijk voor de geestesgesteldheid van een wethouder en zijn hele gezin die vanuit de rust van een plattelandsdorpje terechtkomen in de geënsceneerde nachtmerrie van bedreigingen en onderduik? En nu we toch op zoek zijn naar verantwoordelijken. Op www.leoverhoef.nl lezen wij hoe de gemeente Emmen bijzonder nonchalant is omgesprongen met zijn boekhouding. Leo Verhoef, zelf voormalig accountant, heeft vanaf 2000 de financiële jaarverslagen van het dorp nagerekend. Zo becijferde hij dat Emmen in 2016 in zijn jaarstukken opgaf dat het saldo van opbrengsten en kosten 8,9 miljoen euro was, terwijl de werkelijke cijfers spreken van 5,2 miljoen. Over alle jaren vanaf 2000 is er telkens een verschil van enkele miljoenen. Wie is daarvoor verantwoordelijk? Waar zijn die miljoenen gemeenschapsgeld gebleven?

In eerdere blogs schreef Dupont al over Jos Som en zijn betrokkenheid bij duistere vastgoedbaronnen in het Limburgse. Zogenaamde bedreigingen kwamen dan ook heel goed uit. De aandacht ging naar mensen die zich niet kunnen verdedigen: namelijk de gevaarlijke motorclubs die verboden moeten worden. Omroep Brabant berichtte op 20 juni 2016 hoe officier van justitie Lucas van Gelder zelf bedreigingen verzon aan zijn adres en daarvan valse aangifte deed. Die bedreigingen waren volgens Van Delft waarschijnlijk afkomstig van weer een andere motorclub, namelijk Satudarah. Dupont berichtte ook eerder al over de bedreigingen en de twijfels daarover aan het adres van Fons Jacobs van Helmond.

De conclusie zou mogen zijn dat de politie en het OM zwakke zaken proberen te versterken met anonieme informatie van de Criminele Inlichtingen Eenheid. Op deze wijze is een kansloze zaak waar het bewijs ontbreekt toch effectief door het inschakelen van de publieke opinie en de media. Zo wordt de mening van een rechter beïnvloed en kunnen er kamervragen worden gesteld. In het geval van de motorclubs Hells Angels en No Surrender betekent het dat ze zomaar, zonder hard bewijs, hun clubhuis kwijtraakten en nog de schuld kregen van onbewijsbare bedreigingen ook. Dat is ondermijning. Ondermijning van de rechtsstaat door politie en justitie zelf. Politie en een OM die zelf burgemeesters en wethouders bedreigen wanneer niemand anders dat doet. Terwijl over echte ondermijning en het verdwijnen van vele miljoenen in de gemeente Emmen door het OM niet wordt gerept. Laten daarover maar eens kamervragen gesteld worden.

De biker als ideale zondebok

Vorig jaar schreeuwde de Kerkraadse burgemeester Jos Som moord en brand toen het Openbaar Ministerie hem waarschuwde dat hij werd bedreigd. Hoewel Jos Som eerst nog verklaarde dat onbekend was uit welke hoek de bedreigingen afkomstig waren, riep hij later dat het om ‘motorjasjes’ ging. Dat kwam hem dan ook heel goed uit, want nadat zijn dochter, de eigenaresse van Café Suus, zogenaamd bedreigd zou zijn door Hells Angels, besloot Jos Som het clubhuis van die motorclub te sluiten. Achteraf bleek dat zijn dochter helemaal niet was bedreigd. Het clubhuis was toen al dicht, de burgemeester had zijn gezicht gered en er kon weer een dossiertje toegevoegd worden aan de bestrijders van motorclubs.

Omroep Brabant berichtte op 11 maart 2016 hoe de fantaserende officier van justitie Lucas van Delft zelf bedreigingen verzon en doorgaf via Meld Misdaad Anoniem. ‘Volgens Van Delft zou hasjbaas Van Laarhoven leden van de motorclub Satudarah hebben ingehuurd om Van Delft te bedreigen. Advocaat Taco van der Dussen, die Van Delft vertegenwoordigt, en het Landelijk Parket willen niet reageren omdat het strafrechtelijk onderzoek tegen de ervaren officier nog loopt. De crimefighter zit vanwege de vermeende bedreigingen al ruim vier maanden thuis.’ Het artikel brengt perfect de tegenstellingen aan het licht. Bedreigende leden van motorclub Satudarah enerzijds en de ‘ervaren crimefighter’ anderzijds. Het moet dus haast wel waar zijn.

Op 10 maart 2016 berichtte De Telegraaf dan weer dat de burgemeester van Heerlen ternauwernood had kunnen voorkomen dat een beruchte motorbende zich had gevestigd in het Limburgse kerkdorp. De burgemeester wilde de naam van de ‘motorbende’ niet noemen, zelfs niet aan de gemeenteraad. Het zit er dan ook in dat die gemeenteraad hem niet zou geloven wanneer hij toch opening van zaken zou geven. Wat de burgemeester ook zei was dat ‘Den Haag’ niet genoeg handvaten gaf om de ‘motorbendes’ te bestrijden. Het geroep van burgemeester Krewinkel had dus ook een politiek doel en was een boodschap om hulp aan de regering.

Zo worden motorclubs tegen wil en dank en geheel buiten hun eigen handelen en medeweten betrokken in tal van dossiers. Onderzoeken gaan lopen, clubhuizen worden dichtgetimmerd en de burger kruipt angstig weg na de zoveelste subjectieve berichtgeving. Maar er gaat altijd baas boven baas. Sommige mensen gaat echt geen zee te hoog om hun daden te rechtvaardigen. En laat nou uitgerekend weer een politieman daarvan het voorbeeld geven.

Want 1Limburg bericht op 17 maart 2016: ‘De 54-jarige politieman C.P. heeft volgens het OM vorig jaar “onnodig vuurwapengeweld gebruikt tegen een man die psychotisch was, en niet wist wat hij deed. Op 31 mei vorig jaar schoot P. een verdachte in zijn benen. De man uit Sittard zou in Susteren vuurwerk tegen een voordeur hebben gegooid. Na een korte achtervolging loste P. een waarschuwingsschot, maar daarop reageerde de man niet. De agent schoot de verdachte daarop in zijn benen. Na onderzoek door de Rijksrecherche besloot het Openbaar Ministerie (OM) om de agent te vervolgen. Het Openbaar Ministerie liet tijdens de zitting weten een psychiatrisch rapport over de agent te laten opstellen. Volgens de verdediging was de politieman nog gespannen van de acties tegen motorbendes afgelopen jaar, en kampte hij met PTSS, een post traumatisch stress syndroom.’

Als politieman schiet je zomaar een man met psychische problemen neer die hard wegloopt en feitelijk niets heeft gedaan en dan zeg je dat het komt door de spanningen van die ‘motorbendes’. Dit is natuurlijk een open deur voor andere verdachten van een zeer ernstig misdrijf. Je zegt gewoon dat je erg in de war bent geraakt van ‘motorbendes’. De kranten staan er vol mee en het eist gewoon zijn tol.
1Limburg gaat verder: ‘Uit onderzoek bleek later dat de verdachte helemaal geen vuurwerk tegen de deur had gegooid, maar een steen. De bewoner had in paniek de politie gebeld met de mededeling dat iemand vuurwerk tegen zijn deur had gegooid. De politie schakelde vervolgens via vuurwerk naar motorbendes.’

‘De politie schakelde vervolgens via vuurwerk naar motorbendes’? Wat is het verband? Is er sprake van zodanige berichtgeving, ook binnen de politie zelf, dat de agenten geloven wat er in al die politierapportages staat over motorclubs? Dan kan er binnenkort ook maar zo een lid van zo’n motorclub worden neergeschoten. Een agent in de war maakt rare sprongen.

De politie ondertussen onderzoekt of er een extra wapen kan worden toegevoegd aan het arsenaal om vuurwapengebruik zo te voorkomen. En de neergeschoten psychoot? Die wordt mogelijk vervolgd voor het gooien van een steen. Hij zal wel in de war zijn geweest over wat hij in de krant over politiegeweld had gelezen.

De politiedatabank van Outlaw VVD’ers

Op 25 januari 2016 schreef Nu.nl: ‘VVD partij met meeste integriteitsschandalen’. Wij citeren het artikel niet, maar geven het voor het gemak helemaal weer:

‘Regeringspartij VVD voert ook dit jaar de lijst aan van integriteitsschandalen onder politici en bestuurders.

Met veertien affaires staan de liberalen, net als in voorgaande jaren, bovenaan de jaarlijkse Politieke Integriteitsindex van weekblad Vrij Nederland. In 2014 waren er binnen de VVD elf schandalen.

In 2015 gingen in totaal 64 bestuurders en politici de fout in. In 2014 waren dat er 47.

Strafblad

Het aantal VVD’ers met een strafblad is daarmee dit jaar opgelopen tot zestien. Daarnaast lopen er nog strafzaken tegen zes liberalen: Rolf Zincken (mishandeling), wethouder Carel van Gelder (hennepkweek), oud-wethouder Piet Ploeg (corruptie), Kathalijne de Kruif (deelname criminele organisatie), oud-senator Jos van Rey (corruptie) en oud-wethouder Tilman Schreurs (corruptie).

De VVD riep vorig jaar een interne integriteitscommissie in het leven na de ophef rond het declaratiegedrag van Kamerlid Mark Verheijen. Hij erkende fouten te hebben gemaakt en stapte op. Onlangs werd hij nog vrijgesproken door het Openbaar Ministerie.

De interne commissie kon echter niet verhinderen dat Kamerlid René Leegte (betaalde bijbaan) de fout inging en oud-Senator Loek Hermans (wanbeleid Meavita) de Eerste Kamer moest verlaten. En Europarlementariër Hans van Baalen zegde onlangs halsoverkop twee omstreden bijbanen in de autoindustrie op.

Grootste partij

VVD-leider en minister-president Mark Rutte zei vorig jaar in een reactie op alle schandalen dat de VVD voorop moet lopen als het gaat om integriteitsbeleid bij politieke partijen. Volgens de premier is het logisch dat de VVD als grootste partij onder een vergrootglas ligt.

Vrij Nederland, die de lijst in samenwerking met de Vrije Universiteit samenstelde, stelt dat het niet vreemd is dat de VVD als grootste partij ook de meeste schandalen telt. Toen het CDA de grootste partij was, hadden de christendemocraten de meeste schandalen, schrijft het weekblad.

Het CDA telt dit jaar overigens zeven affaires. De PvdA telt er zes en D66 had te maken met acht schandalen.’

Denk eraan dat dit niet zomaar een journalistiek werkje is geweest. Het artikel is tot stand gekomen in samenwerking met de Vrije Universiteit. Wetenschappelijk dus. Wat evenzo bedenkelijk is, is het feit dat ook de andere grotere partijen graag meedoen met deze schandalen. Zij bleven enkel wat achter doordat de VVD veel groter is.

Wij kunnen ons dus wel vinden in het waarheidsgehalte, althans wij bestrijden het niet. Wij hebben wel een opmerking: ‘Schandalen?’ Welke schandalen? Het gaat hier om misdaad. Mishandeling, corruptie, deelname criminele organisatie, hennepkweek. Het gaat dus niet over politieke integriteit, of om schandalen. Het gaat om misdaad.

Op de site politie.nl lezen wij het volgende: ‘Ondermijnende criminaliteit, wat is dat nou eigenlijk? De exacte definitie is moeilijk in een zin samen te vatten, maar grofweg betekent het de vermenging van de onderwereld en de bovenwereld. Het is een maatschappelijk probleem. Praktijkvoorbeelden zijn er te over: De buurman die wiet verbouwt op zijn zolder waardoor brand kan ontstaan, mensenhandelaren die hun slachtoffers dwingen tot prostitutie, maar ook overlastgevende hangjongeren op een pleintje die ervoor zorgen dat omwonenden geen aangifte durven te doen. Ondermijnende criminaliteit raakt ons allemaal.’

Het is dus niet alleen een schandaal wanneer een politicus of een mandataris een misdaad pleegt. Het is ook ondermijning volgens de eigen definitie van de politie. Een maatschappelijk probleem. Maar waarom dan als voorbeeld geven een buurman met wiet op zijn zolder, een mensenhandelaar of overlastgevende hangjongeren? Is dat ondermijning? Is dat het vermengen van de onderwereld met de bovenwereld? Die vermenging, en dus de echte ondermijning, is pas aan de orde wanneer de gegeven voorbeelden contact maken met de bovenwereld. En wat is nu die bovenwereld? Dat zijn de gezagsdragers, de vertegenwoordigers van de gevestigde orde, de grotere jongens. En dat zijn de mensen die we moeten hebben. Anders gaan we de ondermijning te lijf door een omaatje met een bijbaantje, een bijklussende bijstandsmoeder, een bejaarde met een paar plantjes op te sporen en aan te geven.

Er is op 18 maart van dit jaar zelfs een Dag van de Ondermijning gehouden. Een dag waar vooraanstaande politiemensen, politici, bestuurders en burgemeesters kennis konden maken met dit nieuwe fenomeen. En nu wetenschappelijk is vastgesteld dat die ondermijning in een aantal gevallen afkomstig is van politieke bestuurders, waarom wordt er dan opgeroepen door de politie om te kijken naar je buurman of een stelletje hangjongeren?

Al eerder schreef Dupont in zijn blogs over een creatieve officier van justitie, Lucas van Delft, die zelf anoniem meldingen deed. Wij vroegen ons toen al af in hoeveel andere gevallen justitie en politie achter dergelijke meldingen zaten of zitten. Dupont meldde ook dat er nogal wat aan de hand was met zogenaamde bedreigingen van burgemeesters door motorclubs. Genoemd werden opnieuw mensen als Lucas van Delft, burgemeesters Jos Som en Fons Jacobs. Dupont meldde ook diverse malen hoe burgemeesters werden genoemd in corruptiezaken. Nou, dat is ondermijning. Echte ondermijning. Die buurman met zijn zolderkamertje is meer een noodsprong van een hulpeloze en kansarme.

Dupont schreef ook hoe de politie erg creatief omgaat met verkeerscontroles. Ze zien een persoon rijden die zij checken in hun databank en houden hem vervolgens aan voor ‘opvallend rijgedrag’. Daarna worden openstaande boetes gevonden, een zakje wiet (afkomstig van die buurman zijn zolderkamertje?), een wapen en na huiszoeking zelfs enkele messen. Dit terwijl een rechter een uitspraak heeft gedaan over deze handelwijze. Het mag niet. Maar het gebeurt toch! Wat we dus zien is dat onder het mom van ‘ondermijning’ de politie bijna alles kan maken. Er is helemaal geen controle meer.

Wat wij ons nu afvragen. Er is vastgesteld dat de politie leden van motorclubs registreert, invoert in een databank en regelmatig aanhoudt in hun strijd tegen ‘ondermijning’. Een databank die, wij vermelden het nog maar even voor de zoveelste keer, illegaal is. Is er nu ook een aparte databank voor politici? Een databank voor Outlaw Politicians? Als tegenhanger van de Outlaw Motorcycle Gangs (OMG)? Worden op onzalige tijden leden van de VVD aangehouden die in die databank zitten, wegens ‘opvallend rijgedrag’? Of houdt de politie liever de bestuurders van dit land buiten schot? Nou, dat zou pas echt ondermijning zijn.

 

Opvallend rijgedrag

Omroep Gelderland bericht op zijn site op 14 maart 2016 het volgende: ‘Lid uit Ede van supportclub Hells Angels opgepakt: zit in auto met wapens en drugs.’ Het artikel eronder licht het grote succes van de politie toe. Het bleek dat surveillerende agenten een auto hadden aangehouden die ‘opvallend rijgedrag’ vertoonde. Vervolgens werden de identiteiten van de vier inzittenden gecontroleerd. En wat bleek? Alle vier waren lid van de totaal onbekende supportclub van de Hells Angels genaamd Alcatraz Wanted en hadden zelfs hun jacks met colors in de auto liggen.

Op 23 januari 2016 meldde Dupont in zijn blog: ‘Is er niets illegaals? Dan passen wij de wet wel even aan en kunnen wij toch optreden!’ het volgende: ‘De NOS meldde op 21 december 2015 met enige tegenzin: ‘De politie mag voortaan geen verkeerscontrole meer gebruiken om een verdachte aan te houden. Dat heeft het gerechtshof in Amsterdam bepaald. Het hof behandelde een zaak waarbij tijdens een zogeheten dynamische verkeerscontrole in een auto bijna een kilo wiet was gevonden. Bij deze vorm van controle volgen politieagenten in burger de auto van de verdachten. Vervolgens laten agenten in uniform de wagen stoppen onder het mom van een verkeerscontrole. In werkelijkheid wordt dan informatie over inzittenden en hun eventuele criminele achtergrond nagetrokken. Het hof vindt dat de politie zich schuldig heeft gemaakt aan ‘misbruik van recht’. Verkeerscontroles hebben een ander doel dan het doen van opsporingsactiviteiten, zo oordeelt het hof. Daardoor is het bewijs onrechtmatig verkregen en is de verdachte vrijgesproken.’’

Ook schreef Dupont al diverse malen in zijn blogs hoe de politie een illegale databank heeft waarin kentekens, namen en andere gegevens worden gepropt van leden van motorclubs, of zoals de politie die mensen liever noemt, leden van Outlaw Motorcycle Gangs (OMG). Waarom is nu deze databank illegaal? Omdat de databank niet is aangemeld en de mensen waarover informatie wordt verzameld niet op de hoogte worden gesteld van het feit dat zij voorkomen in deze databank. Bovendien is er geen enkele controle van betrokkenen op de waarachtigheid van de gegevens in deze databank.

Het lijkt er nu sterk op dat de politie het volgende doet. Zij zien een voertuig rijden op een tijdstip dat zij zeer verdacht vinden. Bijvoorbeeld rond etenstijd. Zij zoeken in hun boordcomputer het kenteken op. Dat kenteken komt voor in de databank van de vreselijke Outlaw Motorcycle Gangs. Vervolgens valt de agenten op hoe opmerkelijk de bestuurder van het betrokken voertuig rijdt. Dat is een goede reden om meteen in te grijpen en de inzittenden eens stevig te onderzoeken.

Dat er op deze wijze creatief wordt omgegaan met een rechterlijke uitspraak zal zeer moeilijk te bewijzen zijn. Er zijn wel ernstigere feiten waarvan de politie wordt verdacht, maar waar ze zich uit kunnen praten. Een officier van justitie bewees zelfs hoogstpersoonlijk hoe via Meld Misdaad Anoniem mooie vruchtbare meldingen kunnen worden gedaan om verdachten te kunnen oppakken of anderszins te kunnen hinderen.

De aanhouding van de leden van de OMG resulteerde in dit geval in het vinden van een vuurwapen, enige drugs en na huiszoeking op verschillende adressen in het land enkele messen. En dat allemaal omdat iemand opvallend rijgedrag vertoont.

 

Meld Misdaad niet Anoniem

‘Meld Misdaad Anoniem (M.) is het onafhankelijke meldpunt waar je anoniem informatie kunt geven over criminaliteit en misdaad. Jouw anonimiteit staat hierbij altijd centraal. Je meldt bij M. over bijvoorbeeld moord, mishandeling, overvallen, drugs, brandstichting, wapen- of mensenhandel. Zo lever je een bijdrage aan de veiligheid in jouw eigen omgeving.’ Dit is wat Meld Misdaad Anoniem zelf zegt op zijn eigen website over het anoniem melden.

Enige weken geleden werd officier van justitie Lucas van Delft door de politie aangehouden voor het doen van valse meldingen over doodsbedreigingen aan zijn adres. Hij bleek deze bedreigingen zelf te hebben verzonnen. Wij berichtten hierover al eerder. Maar het anoniem melden van bedreigingen was niet het enige wat Lucas van Delft deed.

Crimesite Camilleri berichtte op 24 februari 2016:

De verdachte foute officier van justitie Lucas van Delft uit Breda heeft persoonlijk de prepaid telefoonkaart gekocht in de Media Markt. De aangeschafte kaart is gebruikt om de bedreiging tegen hem in scène te zetten . Volgens de Telegraaf is de foute Van Delft door de politie met camerabeelden geconfronteerd. Met de prepaid telefoonkaart probeerde Van Delft anoniem een valse melding te plaatsen bij meld misdaad anoniem. Een domme actie van een ervaren officier van justitie, want de politie kon via het IMEI nummer snel achter halen waar de kaart was gekocht. Via camerabeelden kwam Van Delft als de koper in zicht. Van Delft is inmiddels geschorst.

Een domme actie van een ervaren officier van justitie? Waarom dom? Omdat hij blijkbaar wist dat meldingen bij Meld Misdaad Anoniem absoluut niet anoniem zijn. Dat was de reden dat hij via Mediamarkt een prepaidtelefoon kocht. Anoniem en betaald met contant geld om ook anoniem te kunnen blijven. Lucas van Delft wist als ervaren officier van justitie dus dat melden bij Meld Misdaad Anoniem niet anoniem was.

Wij als lezers, weten nu ook iets. Namelijk dat het inderdaad niet anoniem is. En dat Meld Misdaad Anoniem in tegenstelling tot wat zij beweren wel degelijk gegevens over meldingen bewaart. En die gegevens worden alleen maar bewaart voor verder onderzoek. Wanneer het voor de politie belangrijk wordt gevonden om te achterhalen wat de identiteit is van de beller. Dat is dus in tegenspraak met wat Meld Misdaad Anoniem zelf beweert. De politie kwam terecht bij het verkoopadres van de prepaidtelefoon waarmee was gebeld, omdat zij het nummer wisten. Dat nummer was dus blijkbaar toch, tegen alle afspraken in, bewaart.

M bewaart gegevens van anonieme bellers om deze mensen uit de anonimiteit te kunnen halen. Officieren van justitie weten dit en de politie weet het ook.

Ook u bent nu op de hoogte!

De creatieve officier van justitie

 

Op 6 februari 2016 meldden wij hoe Officier van Justitie Lucas van Delft zijn eigen bedreigingen verzon en daarmee een uitgebreid pakket aan beveiligingsmaatregelen loskreeg van de politie. Wij meldden ook dat deze zelfde Officier van Justitie verantwoordelijk was voor een zaak tegen Johan van Laarhoven. Deze zaak was echter in Nederland niet rond te krijgen. Wij zeiden hierover het volgende: ‘Lucas van Delft was eerder belast met de zaak tegen Johan van Laarhoven, de grondlegger van coffeeshopketen The Grass Company. Van Laarhoven verdiende in Nederland zijn geld met coffeeshops, die hier zijn gedoogd en dus legaal zijn. Van Laarhoven was dus in Nederland juridisch niets te maken. In Thailand werd echter Van Laarhoven veroordeeld voor het witwassen van crimineel geld, toen hij zijn 20 miljoen euro winst overbracht naar dit land. Zijn vrouw kreeg daarbij 12 jaar cel. Omroep Brabant berichtte daarover na het vonnis: “Dit is vreselijk nieuws”, zegt Tim Vis van advocatenkantoor Spong. “Van Laarhoven werd door het dubieuze en rancuneuze handelen van het Nederlandse Openbaar Ministerie overgeleverd aan een rechter die niet voldoende in staat is gebleken het Nederlandse gedoogbeleid te beoordelen.”

Dus de man die zijn eigen bedreigingen verzon was ook medeverantwoordelijk voor de veroordeling in Thailand van een landgenoot die in Nederland de wet niet overtrad. Blijkbaar was Van Delft goed op de hoogte van de wetgeving in andere landen. In hoeveel andere gevallen werden landgenoten in het buitenland veroordeeld voor iets wat in Nederland helemaal niet verboden is?’

Johan van Laarhoven schreef vanuit zijn cel in Thailand de volgende brief. Het is een kreet om hulp van een man en een vrouw die vastzitten voor een misdrijf dat zij niet pleegden, maar toch veroordeeld werden dankzij de niet-aflatende pogingen tot veroordeling van een Nederlands officier van justitie met behulp van enige politie-agenten. De brief verscheen op de volgende link: http://justiceforjohan.nl/brieven-van-johan/mijn-naam-is-johan-van-laarhoven/

‘Mijn naam is Johan van Laarhoven, in deze brief wil ik een overzicht geven van de verschrikkingen die mijn vrouw, mij en onze kinderen overkwamen omdat de Nederlandse Justitie -onder leiding van Officier van Justitie Lucas van Delft- het nodig vond ons in Thailand aan te geven als zijnde zware drugscriminelen. Mijn vrouw en ik zijn hierdoor op 10 november 2015 tot 18 en 103 jaar gevangenisstraf veroordeeld voor het witwassen van ons geld. Geld wat ik verdiende met de verkoop van cannabis in coffeeshops onder het Nederlandse gedoogbeleid. Hoe dit mogelijk is? Lees en huiver.

Na ruim 30 jaar trouwe dienst besloten mijn vrouw en ik om het wat rustiger aan te doen en in Thailand te gaan wonen. Begin 2009 zijn we daadwerkelijk verhuisd. Omdat in diezelfde periode de Europese banken niet meer betrouwbaar leken besloten wij ons geld te beleggen in Thais onroerend goed. Al snel bleek dat het niet praktisch was om de coffeeshops vanuit Thailand aan te sturen. Toen heb ik besloten om, door middel van een management buy-out, de coffeeshops  te verkopen. Op 25 oktober 2011 is de deal bezegeld en spraken we af dat de betaling hiervoor in termijnen voldaan kon worden.

Kort na deze verkoop vond justitie het nodig om een onderzoek te starten naar de bevoorrading van de shops, de zogeheten achterdeur. Er werden de meest waanzinnige beschuldigingen verzonnen.  Ik noem het waanzinnig omdat er nooit enig bewijs voor geleverd is. Het spel werd via de media, gemeenten en zelfs banken en leveranciers gespeeld. Banken trokken hypotheken terug en leveranciers kregen de raad om maar geen zaken meer te doen met de betreffende coffeeshops. Niets  ging justitie te ver om hun uiteindelijke doel te bereiken; de vernietiging van een belasting betalend bedrijf met zo’n honderd medewerkers.  En ik ? Ik werd afgeschilderd als de Pablo Escobar van de lage landen.

Langzaam werd duidelijk dat de inspanningen niet het beoogde resultaat opleverden. Tijd voor een strategieswitch van Justitie. Ze gingen zich niet meer op de coffeeshops richten, maar op mij.  Er werden verzoeken aan Thailand verstuurd om mijn vrouw en mij te vervolgens voor zogenaamde drugszaken in Nederland.  Het lijkt erop dat Officieer Lucas van Delft goed begreep waar te knijpen in een land met zulke zware drugswetten en een vers geïnstalleerd militair regime. Het woord drugs zou wonderen verrichten. Op 14 juli 2014 stuurt een Nederlandse liaison officier in opdracht van Lucas van Delft een brief vol valse beschuldigingen naar de Thaise procureur-generaal. Met het verzoek om een onderzoek op te starten.  Vervolgens komen twee Nederlandse agenten naar Thailand om samen met de liaison op 21 juli 2014 een verklaring af te leggen vol verdachtmakingen waarvoor geen enkel bewijs overlegd kan worden. De Thai lijken die bewijzen niet eens nodig te hebben. Lucas van Delft had beloofde de Thaise overheid dat ze mijn geld na een veroordeling mogen houden. Ze hadden er dus alle belang bij de Nederlanders te geloven.

Twee dagen later werd dan ook met veel machtsvertoon een inval in ons huis gedaan. Mijn vrouw en ik werden onder grote media-aandacht gearresteerd. Na onze arrestatie werden wij afgevoerd naar het beruchte Klong Prem gevangeniscomplex in Bangkok waar we nu al 1.5 jaar onder erbarmelijke omstandigheden vastzitten. Onze twee kinderen van toen 5 en 12 jaar, werden aan hun lot overgelaten.

Op 25 september en 6 oktober stuurt de Thaise officier van justitie een brief naar Lucas van Delft. Hij vraagt daarin met spoed het bewijs in samenhang met de verklaringen van de agenten. Zonder dit bewijs zegt hij geen zaak te hebben. We hebben het hier over 9 dagen voor de zaak gesloten zou worden! Het lijkt bijna niet nodig om het te zeggen, maar ik doe het toch. Dat bewijs is nooit opgestuurd. Toch werden we aangeklaagd.

In mei 2015 begint eindelijk de rechtszaak, die duurt tot eind september en bestaat uit maar 10 zittingsdagen. Acht dagen voor de Officier van Justitie, twee voor de verdediging. Veel van onze getuigen konden hierdoor niet gehoord worden. Het eerste teken dat er iets mis was.

Het werd een rumoerige rechtszaak met steeds wisselende rechters en zonder stenograaf. De rechter sprak zelf in een dictafoon in wat hij in de verklaring wilde hebben. Geen goede manier om die altijd compleet te hebben toch? Na de verklaring luisterde een typiste naar de dictafoon, nam alles over op papier en liet het door een getuige ondertekenen.

De Thaise Officier van Justitie kwam als eerste aan de beurt. Al zijn Thaise getuigen verklaarden hetzelfde. Deze mensen, wij dus, overtraden in Thailand geen enkele wet. Wat wij in Nederland dan misdaan zouden hebben wisten ze eigenlijk ook niet. Het enige wat ze wel deden was verwijzen naar de eerdere -bewijsloze- verklaringen van de drie Nederlandse agenten.

Die agenten kwamen in juli getuigen. Voor de gelegenheid kwamen zij speciaal met vrienden businessclass overgevlogen en kregen een mooie kamer in een Hilton hotel. Hun verklaringen kwamen vreemd genoeg niet overeen met de verklaringen die ze een jaar eerder afgelegd hadden. Daarnaast bleek de kennis der Engelse taal selectief uit hun geheugen gewist. De aanwezigheid van  de pers en advocaat Sidney Smeets, een kantoorgenoot van Gerard Spong, maakte de heren duidelijk nerveus. Ze konden zich niet meer zo goed herinneren wat ze een jaar eerder gezegd hadden. Uiteindelijk konden zij niet anders dan schoorvoetend toegeven dat er in Nederland alleen maar een onderzoek liep wat al vier jaar duurde maar waar nog steeds niet voldoende bewijs voor was om naar de rechter te gaan. Vervolgens is er door van Delft een brief opgesteld aan de Thaise Officier van Justitie. Daarin schrijft hij over zijn verwachting de zaak in het eerste kwartaal voor de rechter te brengen. Het doel hiervan? De Thai weer vertrouwen geven in de Nederlandse zaak. De brief werd dan ook prompt aan de rechter overhandigd.

Pas in september was eindelijk de verdediging aan de beurt om ons onschuld aan te tonen. Als eerste mocht ik zelf getuigen. Waarbij ik duidelijk heb uitgelegd dat in Nederland de verkoop van cannabis –in een vergunning houdende coffeeshop- gedoogd is. Dat deze verkooppunten net als elk ander bedrijf belasting afdragen. Het bewijs dat ik dat ook deed had ik netjes aan de rechtbank overhandigd.

Hierna was het de beurt aan Tukta, zij verklaarde over onze relatie en waarom het onroerend goed op haar naam staat. Wat overduidelijk is, een buitenlander mag in Thailand namelijk geen onroerend goed bezitten.

Als laatste kwamen Gerard Spong, Sidney Smeets en oud-rechter Frits Lauwaars  aan de beurt. Zij waren naar Thailand gekomen om de rechters uitleg te geven over het Nederlandse gedoogbeleid en hun te overtuigen van ons onschuld. Helaas leek het erop dat de rechters totaal geen belangstelling hadden voor hun verhaal. Ze keken verveeld, stelden geen enkele vraag en waren druk met berichtjes te versturen met hun telefoon.

Wij vonden het gedrag van de rechters erg vreemd maar dachten dat dit kwam omdat zij allang begrepen hadden dat wij onschuldig waren. Een grote vergissing bleek zes weken later. Op tien november, de zwartste dag uit ons leven, verklaarde de rechtbank ons schuldig en veroordeelde mij tot 103 jaar celstraf en mijn vrouw tot 18 jaar.

Hun motivatie? De Thaise anti-witwas wet zegt sinds 2013 dat mensen ook voor basisdelicten buiten Thailand gepleegd, veroordeeld kunnen worden. Dat ik in Nederland nooit veroordeeld ben maakte voor hen niet uit. Volgens de Thai kan de verkoop van cannabis in Nederland dan wel legaal zijn. In Thailand is het illegaal, een overtreding van artikel  5 van de anti-drugs wet die zegt dat bezit of verkoop van cannabis zonder vergunning illegaal is.  Daarom zijn wij door de rechtbank toch veroordeeld.

Pure onzin natuurlijk, ik had in Nederland namelijk wel een vergunning en in Thailand heb ik nooit cannabis verkocht of in bezit gehad.  Wat ik Nederland gedaan heb is niet voor een Thaise rechter om daarover te oordelen. Dit maakt die veroordeling een belediging van de Nederlandse rechtsstaat en een grove schending van onze soevereiniteit. Verder gebruikt de rechtbank een wet uit 2013 hoewel ik mijn bedrijf al in 2011 verkocht heb. Volgens Thais en internationaal recht is het verboden om een wet met terugwerkende kracht te gebruiken. Ik ben gewoon voor de bus gegooid, met dank aan Lucas van Delft.’

Wij hebben maar twee vragen:

1. Wat gaat de Nederlandse overheid doen om dit recht te zetten?
2. Hoeveel andere Nederlanders zijn er met deze constructie in het buitenland veroordeeld?

Zieligheid als argument

Omroep Brabant bericht zaterdag 6 februari 2016 dat officier van justitie Lucas van Delft zijn eigen bedreiging verzon. Onder een andere naam belde Van Delft op (naar Meld Misdaad Anoniem?) om aan te geven dat hij met de dood werd bedreigd. De politie kwam meteen na deze bedreigingsmelding met een zeer uitvoerig pakket aan beveiliging voor de officier. Wij zullen dit verschijnsel noemen ‘het Varma-effect’.

Lucas van Delft was eerder belast met de zaak tegen Johan van Laarhoven, de grondlegger van coffeeshopketen The Grass Company. Van Laarhoven verdiende in Nederland zijn geld met coffeeshops, die hier zijn gedoogd en dus legaal zijn. Van Laarhoven was dus in Nederland juridisch niets te maken. In Thailand werd echter Van Laarhoven veroordeeld voor het witwassen van crimineel geld, toen hij zijn 20 miljoen euro winst overbracht naar dit land. Zijn vrouw kreeg daarbij 12 jaar cel. Omroep Brabant berichtte daarover na het vonnis: “Dit is vreselijk nieuws”, zegt Tim Vis van advocatenkantoor Spong. “Van Laarhoven werd door het dubieuze en rancuneuze handelen van het Nederlandse Openbaar Ministerie overgeleverd aan een rechter die niet voldoende in staat is gebleken het Nederlandse gedoogbeleid te beoordelen.”

Dus de man die zijn eigen bedreigingen verzon was ook medeverantwoordelijk voor de veroordeling in Thailand van een landgenoot die in Nederland de wet niet overtrad. Blijkbaar was Van Delft goed op de hoogte van de wetgeving in andere landen. In hoeveel andere gevallen werden landgenoten in het buitenland veroordeeld voor iets wat in Nederland helemaal niet verboden is?

Wat wij ons nu afvragen is dit: gebeurt het vaker dat politie of justitie zélf bellen naar Meld Misdaad Anoniem? Op deze manier kun je volkomen legaal bij mensen invallen doen, of ze aanhouden voor onderzoek, of een groot onderzoek starten. De talloze meldingen via de meldlijn over ‘buren met een wietplantage’ komen hiermee ook in een heel ander kunstlicht te staan.

Maar wij gaan verder, want het zal toch niet dat? Op 9 juli 2015 berichtte Dupont in zijn rubriek ‘Burgemeester Jos Som in het nauw’ hoe het erg twijfelachtig is dat de burgemeester van Kerkrade werkelijk is bedreigd. Hij zegt daarover zelf tweemaal iets geheel anders en het is ook te betwijfelen dat de Hells Angels daarachter zitten. Bovendien werd zogenaamd zijn dochter ook nog bedreigd. Dupont geeft aan dat ook dat waarschijnlijk heel anders zit. Het leverde de burgemeester wel veel publiciteit op en hij wist de motorrijders neer te zetten als een stel nietsontziende boeven.

In hetzelfde artikel over Jos Som geeft de burgemeester van Helmond aan dat hij verkeerd is voorgelicht door justitie over eerdere bedreigingen aan zijn adres. Heel vreemd dus allemaal. Burgemeesters moeten onderduiken nadat zij door justitie zijn getipt over zeer ernstige bedreigingen. Daarna blijkt dat die burgemeesters of erop los liegen of zelfs aangeven dat ze zich bedonderd voelen. Overigens zijn beide burgemeesters tevens onderwerp van speculaties over corruptie. In één geval (maar wie weet hoeveel andere gevallen er nog zijn?) blijkt zelfs dat een officier van justitie zelf stiekem opbelde naar een meldlijn om valselijk aan te geven dat hij werd bedreigd.

Nu weer terug naar de eerbare Lucas van Delft. Deze officier van Justitie was ook belast met onderzoeken naar leden van motorclub Satudarah. Deze motorclub wordt in verband gebracht, u raadt het al, met ernstige misdrijven als bedreigingen. Net als de Hells Angels trouwens. En in beide gevallen is nu grote twijfel ontstaan. Wij berichtten ook al diverse malen hoe de ‘voortgangsrapportages’ over motorclubs door de politie vol stonden met valse informatie. De politie is dus nogal makkelijk met het zetten van ‘informatie’ in rapportages en justitie verzint zelf bedreigingen, terwijl meldingen op Meld Misdaad Anoniem ook door politie of justitie gedaan kunnen worden. Ja, zo krijg je iemand wel achter slot ende grendel.

Dat de politie niet te vertrouwen is, bleek al eerder, zoals met de leugens in het proces-verbaal over de dood van Mitch Henriques vorig jaar. Nu blijken ook officieren van justitie en burgemeesters niet altijd op hun mooie ogen te vertrouwen. En hoe zit het dan met de onafhankelijke rechters, zo zult u natuurlijk graag willen weten. Uitgerekend over zo’n rechter berichtte Dupont in oktober 2015 in het artikel ‘De raadsheer die om de hoek van het clubhuis woonde’. Mr. Marquart Scholtz, de rechter in een zaak tegen motorclub Veterans MC, bleek om de hoek te wonen van het clubhuis van de club in Haren. Natuurlijk was zijn uitspraak niet in het voordeel van de club.

Je hoeft in dit land de wet helemaal niet te overtreden om in de gevangenis te belanden.