In de landelijke voortgangsrapportage Outlaw Motorcycle Gangs juni 2015, doet de politie bijna juichend verslag van de resultaten die zij inmiddels hebben geboekt in hun strijd tegen ‘criminele motorbendes’. Al vorig jaar deed de politie uit de doeken in de rapportage van juni 2014, wat het uiteindelijke doel was van die rapportages: het publiceren en bewust maken van het publiek en instanties omtrent de ware aard van de Outlaw Motorcycle Gangs. Nu kun je weliswaar onderzoeken wat je wilt, wat uiteindelijk telt in een rechtsstaat zijn de resultaten. In een rechtsstaat doet de rechter uitspraak en beslist daarmee of een verdachte schuldig is of onschuldig. Je kunt dus net zoveel zeer kostbare onderzoeken verrichten als je wilt, het is pas nadat de rechter een uitspraak heeft gedaan dat je kan spreken van resultaten. Een onderzoek is geen resultaat. Een hongerige leeuw ging eens op onderzoek in de jungle naar een lekker hapje. Dat deed hij elke dag meermaals. Een ondernemende leeuw. Het arme dier zou sterven van de honger, want zijn onderzoek leverde niets op. Een domme, incapabele, slecht doorvoede leeuw dus ook, die met zijn kletspraat ieder op het verkeerde been zette.
Onderstaand de tekst van de rapportage voor wat betreft de resultaten van de onderzoeken die werden geïnitieerd door de politie:
‘Inzoomend op de onderzoeken naar de zware en (internationaal) georganiseerde misdaad door (leden van) OMG’s levert een inventarisatie van zo’n 150 lopende en afgeronde opsporingsonderzoeken en strafzaken het volgende beeld op (peildatum: maart 2015).
- Veruit de meeste opsporingsonderzoeken (ongeveer 75%) hebben betrekking op Satudarah, Hells Angels, No Surrender, Bandidos en Trailer Trash.
- Ongeveer 30% van dit aantal opsporingsonderzoeken heeft betrekking op de productie en/of handel in verdovende middelen en witwassen.
- Iets meer dan 25% van de opsporingsonderzoeken heeft betrekking op openlijke geweldpleging en/of diefstal met geweld en/of bedreiging. In de daaruit volgende strafzaken werden gevangenisstraffen van 3 tot 4,5 jaar (9 strafzaken) en 1 tot 2,5 jaar (7 strafzaken). De rechtbank in Den Haag oordeelde in één geval dat het hesje van de betreffende OMG een intimiderend effect had. In één opsporingsonderzoek naar een ernstige mishandeling in een horecagelegenheid werden bij de rechter-commissaris 20 getuigen gehoord. Niemand kon of wilde een belastende verklaring afleggen, waarna het OM de strafzaak moest seponeren.
- Iets meer dan 10% van de opsporingsonderzoeken heeft betrekking op (poging tot) moord en doodslag. In de daaruit volgende strafzaken werden gevangenisstraffen opgelegd van 10 jaar (1 strafzaak) en 7 jaar (2 strafzaken). In één strafzaak veroordeelde de rechtbank de verdachte tot een gevangenisstraf van 8 jaar; in hoger beroep volgde vrijspraak.
- Ook iets meer dan 10% van de opsporingsonderzoeken heeft betrekking op de handel in en het bezit van vuurwapens, munitie en explosieven. Dit aantal is verontrustend, met name in het licht van de dreiging van een bendeoorlog. Bij enkele gevallen van wapenbezit / wapenhandel waren (oud) beroepsmilitairen betrokken.
- Verder heeft een klein aantal opsporingsonderzoeken betrekking op: brandstichting / aanslagen op gebouwen, waaronder woonhuizen, bedrijfspanden en/of clubhuizen; de uitvoering van rechtshulpverzoeken uit het buitenland (met name Duitsland), en; mensenhandel (prostitutie).’
Dit is alles waar de politie mee komt als resultaat van zijn onderzoeken. Een magere oogst. Maar ook wij deden onderzoek. Dat onderzoek staat hieronder.
In 2011 werd in 1715 gevallen een integriteitsonderzoek gedaan naar politiemensen. Het blijkt dat in 2011 in 650 gevallen sprake is geweest van een integriteitsschending door een medewerker van de politie. Daaronder vallen allerlei zaken, zoals geweld, fraude en misbruik van de eigen positie. De onderzoeken leidden tot 77 ontslagen, 73 voorwaardelijke ontslagen en 24 mensen besloten zelf weg te gaan. De politie deed in totaal 1517 onderzoeken, waarbij 1715 personen waren betrokken. In 122 was sprake van een strafbaar feit, in 533 gevallen ging het om plichtsverzuim. Een gesprek of mondelinge waarschuwing was de disciplinaire maatregel die het vaakst voorkwam. Het valt op dat er twee keer zo veel onderzoeken zijn gedaan naar politiemensen die meer dan 10 in dienst waren dan in 2010. Het zijn dus niet alleen de jonkies die in de fout gaan. Het totaal onderzoeken was ook overigens stijgende t.o.v.2010. De categorie ‘geweld’ scoort het hoogst in de onderzoeken (731 keer). Daarna komt ‘misbruik van positie’ en ‘vermogen en bezit’ (bv. diefstal). Ook opvallend: 43% van de gevallen komt naar aanleiding van een klacht of melding vanuit de eigen organisatie. 41% naar aanleiding van meldingen/klachten van burgers.
Nogal een resultaat, zult u nu zeggen. Wij zullen het niet met u oneens zijn, al gebied de eerlijkheid ons te zeggen dat dit onderzoek gepubliceerd is in 2012 op de site van Crimelink.nl. Ook RTL deed onderzoek en publiceerde daarover in 2010. Graag gebruiken wij ook hun cijfers om u te laten zien dat de cijfers van 2011 niet op zichzelf staan of een uitzondering vormen. In de jaren 2008, 2009 en 2010 werden volgens RTL 219 agenten ontslagen en 101 agenten verlieten na wangedrag vrijwillig de politie. Voorwaardelijk ontslag kregen 179 agenten. Die maatregelen kwamen na maar liefst 4000 onderzoeken naar wangedrag.
Kwamen we in een vorig artikel al tot de conclusie (Die wet past ons allemaal!) dat Gerrit van de Kamp, de voorzitter van de politievakbond ACP een ietwat vrijzinnige mores erop nahoudt wanneer hij zijn vriendin een baan kan laten bezorgen (dat zijn vriendin werd ontslagen nadat bekend werd hoe zij aan haar baan kwam, zegt toch wel iets) en dat dat de ACP zelf zich bezig hield met tal van zeer maatschappelijk verontrustende acties, en er komen er nog meer want de politie dreigt met acties tijdens de Tour de France en Sail, naast het dreigen niet meer aanwezig te zijn bij voetbalwedstrijden en zo u weet zijn dat pas echte onrustveroorzakers. Nu weet u dus ook dat Gerrit en zijn trouwe volgelingen van de ACP niet alleen zijn. In 655 (en dus niet 650) gevallen was er sprake van een integriteitsschending, waarvan 122 gevallen een strafbaar feit behelsde en 533 gevallen plichtsverzuim. U zult begrijpen dat dit alleen gaat om de uitkomsten van onderzoeken. Er zullen zeker ook nog gevallen zijn waarnaar geen onderzoek is gedaan.
Kunnen we nu op zijn oud-Hollands zeggen, De pot verwijt de ketel dat hij zwart ziet?