Op het YouTube-filmpje (Hells Angels Igoumenitsa) is te zien hoe 500 Hells Angels staan te wachten op de veerboot naar Ancona. Wanneer de veerboot aanlegt starten tegelijkertijd 500 motoren die minutenlang bulderen. Wat is er gebeurd?
Igoumenitsa is een stadje in het noorden van Griekenland. Aan de Adriatische kust en tegenover het grote eiland Corfu. Dit jaar, 2015, werd daar de jaarlijkse Euro- en Worldrun gehouden van de Hells Angels. Naar schatting 2500 Hells Angels uit alle landen van de wereld kwamen naar het kleine plaatsje. Volgens Griekse kranten waren alle hotels vol. De middenstand deed goede zaken. Dat kon ook niet anders. De duizenden bikers beschouwden de jaarlijkse run als een vakantie en velen hadden ook nog eens hun vrouw of vriendin meegenomen. Sommigen kwamen per vliegtuig, maar velen kwamen op de motor. De veerboten naar Igoumenitsa hadden al dagen voor de eigenlijke run volgezeten. Massieve bodybuilders met gedeeltelijk getatoueerde gezichten, langharige hippies met paardenstaarten, bebrilde vijftigers en zestigers, maar ook onopvallende mannen die samen één grote passie deelden. De toeristen op de grote veerboten hadden hun ogen niet kunnen geloven. Sommigen spraken voorzichtig zo’n biker aan. Estland, Italy, England, Switzerland, Sweden, Norway, Finland, Belgium, Ontario, Alberta, Indiana stond op de rug van de bikers. Maar ook Holland.
In de zeer wijde omtrek van Igoumenitsa was geen hotelkamer meer te krijgen. In alle dorpjes, zoals Plataria, zaten de terrassen vol. Harley’s stonden overal in winkelstraten, de wegen naar de run zagen op en neer rijdende motorrijders. Dat ging vier dagen door. Dag en nacht. De restaurantjes aan de hoofstraat in Igoumenitsa zaten vier dagen lang vol met gezellig pratende en genietende mannen die thuis allemaal gingen vertellen over gastvrije Grieken, goedkope restaurants van zeer goede kwaliteit, prachtige stranden, verbluffende uitzichten en een politie die de zaak scherp in de gaten hield maar zich afzijdig hield en niet provoceerde. Dagenlang feesten zonder noemenswaardige incidenten. Overal langs de kust stonden borden met het opschrift ‘Support 81’. De Hells Angels waren overal welkom en reden zonder helm, verbaasd door de schoonheid en gastvrijheid van een nieuw EU-land.
De dagen na de run keerde de massa bulderend naar huis terug. Zij lieten een spoor na van pompstations die goede zaken deden, wegrestaurants waar groepen Harley’s voor de deur stonden, hotels in Italië, Zwitserland, België, Frankrijk en Duitsland waar Hells Angels verbleven voor de nacht. Allemaal zonder incidenten.
Nu terug naar onze correspondent in Kerkrade. U weet het nog wel, dat kleine stadje in Zuid-Limburg waar vroeger iedereen onder de grond zat in de kolenmijnen. In dit stadje huisde tot voor kort een handvol Hells Angels. Holland stond er op hun rug. Tijdelijk zaten zij in een pand op de Markt. Een Markt die net was verbouwd met gemeenschapsgeld. Op de talloze terrasjes op de Markt waren geen Hells Angels te zien. Bij Café Suus, dat tot voor kort naast het nu gesloten clubhuis van die Angels zat, was geen motorrijder te zien. Enige maanden eerder was daar al een groepje vrienden van de lokale Hells Angels de zaak uitgestuurd. Zulke mensen waren hier niet welkom. Het geld van de Angels en hun vrienden was ongewenst. De klandizie van mensen op een Harley was niet welkom. Mensen die er anders uitzagen dan de doorsnee Limburger waren ongewenst. Is dat discriminatie? Mag je zomaar mensen je zaak uitsturen omdat ze motorkleding aan hebben of wanneer aan hun kleding is te zien dat ze vrienden zijn van een motorclub? Mag dat nog voordat er een gemeentelijke verordening over bestaat? Moet ook de dochter van de burgemeester zich aan die regels houden? Is de achtergrond van het sluiten van dat clubhuis, dat zich bevond pal naast het trendy café van de dochter van de burgemeester, eigenlijk alleen maar omdat de dochter van die burgemeester liever andere buren had? En dat pappie dat wel even kon regelen? Feit is dat een enorm feest dat dagen duurt en duizenden bikers naar het stadje kon halen in Kerkrade wel nooit zal worden gehouden. Het vele geld dat met zo’n spektakel kon worden verdiend, moest op een andere manier binnengehaald worden. Het lijkt erop dat meneer Jos Som, de doortastende burgemeester van Kerkrade, dat wel goed heeft begrepen. Zijn prachtige huis op een heuvel net buiten de stad is er wel het bewijs van.