Op 26 september 2017 maakte het Openbaar Ministerie bekend dat het de motorclub Satudarah wil verbieden. Dat is op zich geen nieuws, want verbieden van Outlaw Motorcycle Gangs (OMG’s), waartoe het OM Satudarah rekent, is iets waar het OM het al heel lang over heeft. Maar op die dinsdag zijn ook drie bestuursleden van Satudarah aangehouden en zijn er invallen en huiszoekingen geweest in 22 woningen, bedrijfspanden en garageboxen in Enschede, Tilburg, Zaandam, Maastricht, Oss, Rotterdam, Zoetermeer, Kamerik, Zevenhuizen, Amstelveen en Weert. In totaal werkten tweehonderd medewerkers van de politie mee aan de actie, net als negen rechters-commissarissen en zestien officieren van justitie. De invallen lijken te zijn bedoeld om bewijs te verzamelen van afpersing, geweld, wapenbezit en drugshandel. Want vanwege die zaken moet Satudarah worden verboden. En inderdaad werd er wat gevonden: 750 gram MDMA en een shotgun. En dingen die niet verboden zijn, zoals cash geld, horloges, computers, documenten, telefoons, motoren en auto’s.  Die zijn in beslag genomen. Het OM had deze keer de media niet uitgenodigd, maar plaatste zelf een filmpje op Youtube.

(bron Youtube)

Op 0 seconden: Twee mannen kijken in de achterbak van een auto. Een man met blauwe handschoenen aan stapt voorin.

Op 7 seconden: Wapens, drugs of sporen van geweld of afpersing worden gezocht. We zien nu van de zijkant een politieman die bladert in papieren. Waar zijn we hier? Is dat zijn eigen auto of van een Satudarah-verdachte?

Op 18 seconden: We zien een motorclub-jasje. Kapikane National, dat ziet er belangrijk uit. Waarom laat de politie dit zien?

Op 27 seconden: Nu de achterkant. Een blauwe hand wijst op het woord ‘world’. Er worden foto’s gemaakt.

Op 40 seconden: Een stukje geluid. Waarom zit er eigenlijk geen geluid bij het filmpje? Hadden we anders bekende stemmen kunnen horen? Was het een haastklus? Hoe laat zijn deze opnames gemaakt? 26 september ging de zon op om 7:34. Om 12:50 is de politie.nl pagina met deze jas en de link naar het filmpje voor het laatst ge-update.

Op 41 seconden: De jas gaat in een envelop! Waarom eigenlijk? Verwachten ze sporen van drugs, wapens of geweld tussen de vezels aan te treffen? De auto is waarschijnlijk in beslag genomen. Om de afluisterapparatuur te verwijderen? Voor sporenonderzoek? Of meer als buitengerechtelijke straf? Is er vervangend vervoer geregeld? Waar blijft de shotgun? En de MDMA? Niet op dit adres, lijkt het.

Op 47 seconden: Een jonge hond moet onder in een linnenkast zoeken, maar vindt niets. Helemaal links zien we nog de knokkels van mogelijk de bewoner, of een rechercheur.

Op 54 seconden: Midden in beeld een grote envelop van het Nederlands Forensisch Instituut (NFI). De datum is te lezen, de rest kan ik niet ontcijferen. Zit hier die motorjas van net in? Een politieman van de dienst landelijke recherche op de knieën  voor een koffer. Achter de koffer de voeten van – ik gok – de bewoonster en nog iemands voeten. De politieman begint in de koffer te rommelen. Dit is zijn eigen koffer, hij pakt een formulier waar ‘politie’ op staat. Filmpje afgelopen.

Dit is het enige beeld van 22 invallen en doorzoekingen. Plus nog twee foto’s van het wegslepen van een auto en een openstaande garagebox in Tilburg. En de verboden spullen, waarom is daar geen beeld van? Bedoelt het OM te zeggen dat ze op misschien wel 21 locaties niets strafbaars heeft gevonden maar wel van alles in beslag heeft genomen? In welke plaats zijn die MDMA en de shotgun eigenlijk aangetroffen? En is er samenhang met Satudarah? Of gaat het om een bekende van een neef van iemand van Satudarah en lagen de spullen allang op het politiebureau, maar is de zaak hier bij gevoegd, omdat er dan zeker iets zou worden gevonden op de dag dat het OM zegt Satudarah te willen verbieden en drie bestuursleden vastzet? En ‘in alle beperkingen’, wat door sommigen wordt gezien als psychologische marteling, maar officieel is bedoeld om onderzoek te helpen.

Als je na een jaar onderzoek bij 21 van de 22 invallen niets vindt wat niet mag, wat moeten die beperkingen dan nog helpen om het bewijs rond te krijgen? Het feit dat het politiebericht niet specifiek meldt dat de shotgun en de MDMA bij een lid van Satudarah is aangetroffen is een sterke aanwijzing dat dat niet het geval is. In de huidige politievoorlichting wordt namelijk altijd gemeld wanneer een motorclublid iets doet wat niet mag, hoe klein ook. Allerlei zaken, zoals auto’s, zijn in beslag genomen omdat ze worden gezien als instrumenten om misdrijven mee te plegen. Misdrijven die nog niet ter kennis van de politie lijken te zijn en waarvan het bewijs nog moet worden geleverd. Intussen zijn twee motoren en zes auto’s in beslag genomen, die heus niet allemaal zijn gebruikt om die shotgun en 750 gram MDMA te vervoeren, maar het in het wilde weg in beslag nemen van dure spullen past precies in de treiteraanpak waarbij een in ongenade gevallen burger jarenlang het leven zuur kan worden gemaakt door de overheid, zonder dat die burger zich kan verweren. De kans is groot dat er uiteindelijk geen veroordeling komt bij Satudarah wegens de shotgun en de MDMA.

Want het zou niet de eerste keer zijn dat de politie jokt en trucs uithaalt wanneer op heel veel locaties wordt binnengevallen.

Na de confrontatie 7 april 2016 tussen de Hells Angels en de mysterieuze Mongols in het Van der Valk-hotel in Rotterdam werden bij doorzoekingen op 19 locaties wapens, munitie, drugs en vals geld gevonden. Hadden we het niet gedacht: dit zijn veelzijdige zware criminelen!

(foto politie.nl)

Op de enige foto die naar buiten werd gebracht zien we geen vals geld of drugs (hennep en mogelijke harddrugs had de politie gezegd). Terwijl alom op radio en tv zogenaamde deskundigen beweren dat de ‘bendeoorlog’ tussen de Hell Angels en de Mongols nu in Nederland is losgebarsten, zien we twee vuurwapens, waarvan je met de ene zeker niet kan schieten, een geluiddemper die niet past en patronen die allemaal verschillend zijn. Hartstikke verboden natuurlijk, maar voor een internationale zwaar-criminele organisatie niet wat je verwacht.

In juli 2016 staan twee mannen terecht voor dit wapenbezit. Ze waren in de buurt van het Van de Valk-hotel aangehouden, en werden niet vervolgd voor de vechtpartij, daar was geen bewijs voor. Het geladen revolver was volgens de eigenaar een erfstuk. Het incomplete pistool was van de ander. De burgemeester had diens winkel voor 18 maanden gesloten omdat de politie er drugs (wat voor drugs?) had aangetroffen, maar daarvoor werd hij niet vervolgd. Wel wordt er nog vervolging aangekondigd van drie Hells Angels die weliswaar in of bij het Van de Valk-hotel zijn gearresteerd, maar die in een andere zaak in beeld zijn. Voor de vechtpartij bij Van der Valk, waarbij een zwaargewonde viel, voor het valse geld en voor de ‘drugs’ is  tot dusverre niemand voor de rechter geweest. Waarom niet?

De heilige graal voor de motorclub-bestrijders is de raketwerper. In wat wordt genoemd de ‘Great Nordic Biker War’, een drieënhalf  jaar durend conflict tussen motorclubs in Scandinavië waarbij in totaal 12 doden vielen, is vier keer een anti-tankwapen afgevuurd. En ook zijn minstens vijf bomaanslagen gepleegd en is er veel geschoten. De daders zijn berecht. In 1997 werd de vrede getekend. Een van de strijdende clubs heette Bandidos.

Toen in 2014 voor het eerst in Nederland Bandidos verschenen werd aan verschillende kanten gesuggereerd dat na 17 jaar vrede deze Scandinavische oorlog opnieuw zou oplaaien. Niet dat er niets gebeurde, maar de oorlog kwam er niet. Op 27 mei worden op 30 plekken invallen gedaan om te bewijzen dat de Bandidos een criminele organisatie is en warempel worden er maar liefst vijf raketwerpers gevonden. Er wordt een persconferentie georganiseerd die live wordt uitgezonden op regiozender L1. Een fragment:

(bron: L1)

Op 0 seconden: De spullen die Gery Veldhuis, chef van de Politie Limburg hier noemt zijn in het proces tegen de Bandidos buiten beschouwing gelaten. Op de persconferentie klinkt het spannend en urgent, en dat was precies de bedoeling. Maar verband met de Bandidos is er niet.

Op 37 seconden: Burgers hoeven niet bang te zijn.

Op 1 minuut 54: Onno Hoes vindt het ontluisterend. Hij weet al langer van het onderzoek. Hij zou moeten weten dat de raketwerpers uit een ander onderzoek komen.

Op 2 minuut 33: Hoes suggereert dat er nog veel meer belastends is gevonden, maar dat is niet gebleken.

Op 3 minuut: Iemand vraagt waar de raketwerpers zijn gevonden. Veldhuis wil het niet zeggen, dan zou een doorvragende journalist de list kunnen doorzien, maar het was al bekend, dus hij moet het toegeven.

De politie krijgt regelmatig tips over aanwezigheid van drugs of wapens. Het is een koud kunstje om de opbrengst van een massale inval-actie tot een ‘succes’ te maken door er wat zekere ‘hits’ tussen te mengen. Het lijkt er sterk op dat dat in deze gevallen is gebeurd. Het strafrecht is bedoeld om mensen te beschermen tegen moordenaars, rovers en afpersers. Helaas willen politie en justitie het moeilijke en ondankbare strafrechtelijke traject niet volgen en zoeken ze het in theater en pesten van mensen die in hun ogen ‘boeven’ zijn. En dan maar hopen dat de rechter wil straffen op grond van beeldvorming. Daar heeft niemand wat aan.

Lees over het gevecht bij het Van der Valk-hotel in Rotterdam ook:

mossad-mc

beeldvorming boven transparantie

Terwijl in Californie wordt uitgekeken naar economische voorspoed wanneer 1 januari 2018 cannabis legaal zal zijn, en in de tweede kamer en zelfs in de VVD een meerderheid is voor regulering van cannabisteelt, woedt in Nederland de war-on-drugs verder. Zo’n tien jaar geleden is in Limburg geld vrijgekomen om Gemeenten, woningbouwverenigingen en energiebedrijven in te zetten om samen met de politie de hennepteelt te bestrijden. Hierbij is expliciet de bedoeling om overtreders van de norm naast strafrechtelijke vervolging ook buitengerechtelijk zo veel mogelijk schade toe te brengen. Dat betekent dat de politie en de belastingdienst voertuigen, goederen en geld in beslag nemen, vooruitlopend op het oordeel van de rechter over de bewijslast. Gemeente, belastingdienst, energiebedrijf, woningbouwvereniging, allemaal leggen ze een straf op. Dat hennepteelt-verdachten zo veel zwaarder worden gestraft dan bijvoorbeeld geweldplegers, die alleen strafrechtelijk worden vervolgd, lijkt niemand wat te interesseren.

(bron: Hart van Nederland)

Op 22 seconden: Eerst breekt het glas, dan pas maakt de politie haar aanwezigheid bekend.

Op 44 seconden: Bezoekers worden even met de neus op de feiten gedrukt.

Op 56 seconden: Het ene moment zit je televisie te kijken, het volgende moment breekt de politie door de deur en sleurt je kind mee.

Op 57 seconden: Burgemeester Wilma Delissen (VVD, drie kinderen) legt uit.

Op 1 minuut 18: Er is veel XTC-afval aangetroffen in Limburg. En veel gevaarlijk wiet-afval ook? Hoeveel XTC-labs zijn opgerold? Waarom worden harddrugs en softdrugs op een hoop gegooid?

Dit filmpje is een reclamepot voor twee websites. Watzetjijophetspel.nl, waar je zelf kan kiezen of je wel of niet geld wil verdienen in de ‘drugs’, en watstaaterophetspel.nl waar de lezer wordt aangezet zijn of haar buren te verlinken. Een foto maakt duidelijk welke mensen verlinkt zouden kunnen worden.

Een jongeman met een schoudertasje naast een wipkip, pratend met iemand in een auto en nog twee jonge mannen waarvan een op een scooter op het gras. Achterin zien we het raam waarachter we moeten denken dat de verontruste burger staat te bellen met een ondermijnings-specialist. Deze foto stelt ook voor: ‘bedreigd en afgeperst’, wat zou kunnen gebeuren als je op de ene website voor ‘drugs’ kiest.

Of je kinderen worden afgepakt, dus. De watzetjij… website zegt:

‘Een deel van je woning of schuur laten gebruiken voor wietteelt of voor een drugslab levert al snel honderden euro’s per maand op. Maarrr…het rommelen met de elektra en het aftappen van stroom levert serieus brandgevaar op. Als je gepakt wordt, kan Jeugdzorg daarom besluiten om je kinderen uit huis te plaatsen. Klinkt dus als snel geld verdienen, maar je zet nogal wat op het spel.’ En een foto van nog te verraden buurtbewoners:

Twee bleke kinderen en een gebruinde moeder. Een huis van de woningbouw met aluminium sponningen van een renovatie lang geleden. In de spiegeling van de ruit zien we de ramen van de buren. Die zien van alles.

Rommelen met elektra en stelen van stroom past niet bij een drugslab. Explosiegevaar wel. Waarom noemen ze dat niet?

Dat politie en belastingdienst alvast dure dingen, ‘crimineel vermogen’, in beslag nemen terwijl nog niet is gevonnist in een zaak, dat is bekend. Maar kinderen? Doet de politie dit al? Of is jeugdzorg ook partner in de integrale aanpak geworden? En waar gaat het over? Waarom is cannabis eigenlijk nog illegaal? Tien jaar lang zijn griezelverhalen opgedist over dat de wietteelt een keiharde business is. Terwijl het de overheid is die verhardt. Effectief zijn activistische cannabisplanters uit de markt gewerkt. Coffeeshops moeten, om te kunnen blijven bestaan, regelmatig overleggen met gemeente en politie die samen hebben afgesproken coffeeshops tegen te werken, omdat het ‘criminele facilitators’ zouden zijn.

Gezinnen worden uit hun huurwoning gezet en kunnen 5 jaar niet meer huren. De straf voor ‘criminele woonfraude’. Direct in strijd met Artikel 7 van het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie: ‘Eenieder heeft recht op eerbiediging van zijn prive-leven, zijn familie- en gezinsleven, zijn woning en zijn communicatie.’

Het was in de vroege namiddag toen Dupont zijn voordeur achter zich dichtdrukte en in de regen ging hardlopen. Hij had zojuist een telefoongesprek gevoerd en zou voortaan als blogger met de naam ‘Dupont’ bijdragen gaan leveren op de nieuwe website ‘justitieenveiligheid.nl’. Zijn specialisatie: motorclubs. Het was net mei 2015 en het zou nog een kleine maand duren voordat Dupont zijn eerste bijdrage op de site zette. ‘De brave burgervader en de motorbendes’ heette het artikel.

We zijn nu een jaar verder en Dupont leverde inmiddels meer dan 70 bijdragen. Soms humoristisch, soms kort door de bocht, altijd verontwaardigd en strijdbaar. Dupont gelooft in wat hij doet. Alleen tegen de overheid, alleen tegen wat hij ziet als onrecht, maar niet alleen tegen de wereld. Want de wereld, dat zijn jullie!

Na een jaar Dupont een tussenbalans. Wat hebben we geleerd van 70 blogartikelen van één van de kwaadste mensen van Nederland? Wat zijn de lijnen die zichtbaar werden? Is er een patroon? Kunnen we conclusies trekken?

1. Uit een aantal artikelen van Dupont wordt duidelijk dat incidenten met motorclubs veelal verzonnen zijn. Uit ‘Burgemeester Jos Som in het nauw!’ van 9 juli blijkt dat de bedreigingen die zogenaamd zouden zijn gedaan door de lokale Hells Angels niet op waarheid berusten. Er is wel veel publiciteit over geweest. In het artikel ‘Liegt de politie?’ wordt duidelijk gemaakt hoe de politie in zijn officiële rapportages over motorclubs aantoonbaar liegt en subjectieve kwalificaties gebruikt die niet worden gestaaft door rechterlijke uitspraken. In ‘Herhaal de leugen totdat de mensen denken dat het de waarheid is’ zet Dupont uiteen hoe politie, media en burgemeesters liegen over motorclubs. Ook uit ‘Leugens maken de weg vrij voor een politiestaat’ wordt duidelijk hoe in politierapportages wordt gelogen en de waarheid wordt verdraaid. De lezer van ‘De creatieve officier van justitie’ op 22 februari leert hoe een officier van justitie die is belast met de bestrijding van de zware misdaad valse telefonische meldingen doet via Meld Misdaad Anoniem en daarmee motorclub Satudarah in diskrediet brengt. Tevens blijkt op 9 maart uit ‘Meld Misdaad niet Anoniem’dat er ook wordt gelogen over de anonimiteit van het meldnummer: Meld Misdaad Anoniem is niet anoniem.
2. Dupont toont aan dat een aantal bestrijders van motorclubs een belang hebben bij die bestrijding. Zo blijkt op 11 juni dat burgemeester Jos Som via zijn dochter een belang heeft bij het sluiten van het clubhuis van de Hells Angels. Dit clubhuis zit naast de zaak van zijn eigen dochter en bovendien zit de motorclub pontificaal in het zojuist opgeleverde nieuwe stadscentrum dat is gebouwd door mensen die ook worden genoemd in verband met omkoping. Dupont vraagt zich bovendien af of Jos Som ook financieel beter is geworden van dit prestigeproject (artikel van 15 juli ‘Het gevecht in de OK corral van een klein Limburgs dorp). Op 27 april 2016 (‘Ondermijning als goudmijn’)blijkt dat er veel geld wordt verdiend met de bestrijding van onder anderen motorclubs. Particuliere organisaties zetten de trend en geven cursussen van ambtenaren door ambtenaren. Bovendien blijkt dat politiefunctionarissen bijbanen hebben die een financieel belang hebben bij het opzetten van die nieuwe trends.
3. Uit tal van artikelen blijkt dat de politie gebruik maakt van twijfelachtige opsporingsmethoden. Op 16 (‘Opvallend rijgedrag’)en 27 maart 2016 (Een rechtstreekse aanval op onze vrijheid’) blijkt dat de politie verkeerswetgeving lijkt te misbruiken om op te sporen. Bovendien heeft de politie een niet-aangemelde databank waarin leden van motorclubs zijn opgenomen.Die databank blijkt ook uit het artikel van 24 juni 2015 (‘Rekenen voor dummies’). Op 3 (‘Particuliere samenwerking tussen Nederlandse politie en mensenrechtenschendende landen om motorclubs te bestrijden’) en 4 april (‘Politiemotorbendes, provocaties en ongeoorloofde opsporingsmethoden’) wordt duidelijk dat de Nederlandse politie samenwerkt met korpsen uit landen waar mensenrechten worden geschonden of waar wordt gewerkt met ook daar ongeoorloofde opsporingsmethoden. Informatie uit juist die landen wordt vervolgens door de Nederlandse politie tegen eigen onderdanen ingezet. Verder heeft de politie het ‘name&shame’ geïntroduceerd, waarbij mensen die worden verdacht, maar nog zeker niet zijn veroordeeld, al worden genoemd als leden van motorclubs. Dit stelt motorclubs en leden daarvan in een slecht daglicht, terwijl die mensen niet schuldig zijn bevonden.
4. De artikelen van 18 en 28 april laten zien dat er afspraken zijn gemaakt tussen media, politie en justitie en belangenorganisaties over berichtgeving over motorclubs. (‘Branche-organisaties’ en ‘Je suis Charlie’).Dit heeft blijkbaar een commercieel doel. Uit het artikel op 14 juni 2015 (‘Bandidos MC of bandieten B&W?’) blijkt dat de media een deal hebben met de politie toen er een inval kwam door een arrestatieteam bij een aantal leden van de Bandidos MC. Uit ‘Je suis Charlie’ van 28 april 2016 blijkt bovendien hoe journalisten uit de ruif van politie en politiek eten.
5. Er is sprake van een zeer eenzijdig beleid waar het de bestrijding van motorclubs betreft. Uit artikelen op 10 (‘Voetbalsupporters en motorclubs’), 25 (‘Motorclubhuizen en drankketen’) en 27 april 2016 (‘Ondermijning als goudmijn’)blijkt dat vele malen meer last en schade wordt ondervonden door bijvoorbeeld hooligans of drankketen. Maar daar wordt gestuit op onwil van plaatselijke besturen of de onmogelijkheid het probleem adequaat op te lossen. Op 20 maart 2016 (‘De politiedatabank van Outlaw VVD’ers’)bleek dat de VVD een fors aantal wetsovertreders en integriteitsschandalen kent. Toch komen veel van de grootste ‘diehards’ en ‘crimefighters’ uit deze partij.
6. Er worden door de politie ernstige fouten gemaakt, zoals te lezen in ‘Foutje….bedankt!’ van 21 april. Een lid van de Bandidos MC wordt verwisseld met een andere persoon en vervolgens wordt het lid van de Bandidos onterecht opgepakt. Een politiewoordvoerdster is vervolgens uiterst lakoniek over die vergissing. Volgens haar kan dat wel vaker voorkomen. Ondertussen is er wel weer een lid van een motorclub het slachtoffer geworden van dat foutje.
7. De politie doet alsof zij de macht willen grijpen. De wet moet verandert worden en er moeten meer bevoegdheden komen. Dit blijkt uit de artikelen van 22 juli 2015 (‘Boeman Bouman en zijn patriotten van de politiestaat’) en 23 januari (‘Is er niets illegaals? Dan passen wij de wet wel even aan en kunnen wij toch optreden!’). Hoge politiechefs doen telkens uitspraken over wetsveranderingen die niet aan hen zijn, maar aan het parlement. Zij willen bovendien iets strafbaars maken dat het op dit moment helemaal niet is.
8. Gemeenten die optreden tegen motorclubs hebben in een aantal gevallen onverklaarbare, maar wel aantoonbare, tekorten in hun gemeentekas. Zij weigeren hierover opheldering te geven. Dit blijkt uit de artikelen van 13 (‘Wikijansia: Barneveld’)en 27 augustus (‘Belastinggeld Langedijk ‘expendable’ ‘), 25 september (‘De tientallen verdwenen miljoenen van Kaag en Braasem en het motorclubje’)en 8 oktober (‘De goochelaar en de verdwenen miljoenen en de tattooconventie’). Het gaat over vele miljoenen gemeenschapsgeld die weg zijn. Dit is aangetoond door onderzoek van een voormalig accountant.
9. Sommige burgemeesters halen alle feiten over motorclubs door elkaar in verklaringen die zij afgeven aan de pers. Dit wordt onder anderen duidelijk in het artikel van 27 juni (‘De burgemeester en absoluut betrouwbare feiten en cijfers’)waar niet alleen de ene motorclub voor de andere wordt aangezien door burgemeester Onno Hoes, maar waar ook aantallen motorclubleden niet kloppen.
10. De voortdurende propaganda door politie en media heeft in het buitenland geleid tot grote schietpartijen door de politie waarbij verschillende motorclubleden omkwamen. Dit is uitvoerig aangetoond in het artikel van 30 juni 2015 (‘Ontmenselijking maakt van vreedzame mannen moordenaars’). In Nederland is er nu al aantoonbare schade bij mensen die niet zijn veroordeeld door een rechter, zoals bijvoorbeeld blijkt in het artikel ‘Cordon sanitaire’ van 21 april. Mensen raken hun baan kwijt, worden door bedrijven of horecazaken geweigerd en komen soms in een sociaal isolement.
11. Magistraten die moeten oordelen over zaken waar motorclubs bij betrokken zijn, zijn soms partijdig. Zo blijkt uit het artikel ‘De raadsheer die om de hoek van het clubhuis woonde’ dat één van de rechters die moest oordelen in een zaak die was aangespannen door Veterans MC om de hoek van het clubhuis van deze club woonde in Haren. De man stond bovendien bekend als een fatsoensrakker die te pas en te onpas stappen onderneemt voor een harder beleid en stelde suggestieve vragen over de colors van de motorclub die hij in verband bracht met de Duitse bezetter in de Tweede Wereldoorlog.
12. Er zijn diverse motorbendes die alleen uit politiemensen bestaan en die niets in de weg wordt gelegd. In het buitenland hebben deze politiemotorbendes al gezorgd voor schietpartijen waarbij doden vielen. Het bestaan van deze politiemotorbendes wordt uit de doeken gedaan op 20 maart (‘Motorbendes met alleen maar politieagenten’), op 21 maart (‘Politieagenten als outlawbiker’) en op 4 april (‘Politiemotorbendes, provocatie en ongeoorloofde opsporingsmethoden’). Politiemotorbendes als Lex Legio MC, LEMC Marshalls, IPA-MC en Blue Knights MC wordt niets in de weg gelegd. De leden komen niet terecht in de speciale OMG-databank van de politie, er worden geen vergunningen voor clubhuizen of evenementen geweigerd. Op tenminste één foto waar wij de hand op wisten te leggen heeft een lid van Blue Knights MC onder zijn clubcolors een setje handboeien.
13. De grote man van de politievakbond ACP is zelf verwikkeld in een affaire van vriendjespolitiek. In het artikel ‘Die wet past ons allemaal!’ van 13 juni 2015 wordt duidelijk hoe Gerrit van de Kamp, de grote man van politievakbond ACP en hét gezicht van politie Nederland, niet alleen telkens roept om meer bevoegdheden en wetsveranderingen, maar ook is verwikkeld in een zaak van vergaande vriendjespolitiek. Van de Kamp is een groot voorstander van het verbieden van motorclubs, maar speelt zijn eigen vriendin een baantje toe binnen de Nationale Politie.
14. De politie intimideert het parlement en zet gemeenten onder druk tot het nemen van maatregelen tegen motorclubs. Op 2 juli in ‘The man who would be king’ wordt beschreven hoe actievoerende politiemensen met dienstwapens en dienstmaterieel in diensttijd het Haagse Binnenhof bezetten. Meer loon wilden en dat ook kregen. Gemeenten waar motorclubs zijn gevestigd worden ‘op de hoogte gebracht’ van de grote gevaren die aan die clubs kleven. De ambtenaren van de gemeenten weten dit zelf niet en vertrouwen dus maar op de politie die dit initieert (‘Voortgaan met rapporteren’ 19 juli 2015 en ‘Blablablabla’ op 26 juli).
15. De politie zet brancheorganisaties en belangenorganisaties onder druk om maatregelen tegen motorclubleden te nemen. Op 3 juli 2015 al blijkt dit uit ‘De pot verwijt de ketel’ en op 4 augustus ‘Nederland wordt wakker!’ De beveiligingsbranche wordt door de politie gewaarschuwd en vervolgens komt de voorzitster van die branche, die bijklust als VVD’er, in actie. Op 24 augustus ‘De blaffende honden van het nieuwe beleid’ waarin het MKB zich grote zorgen zegt te maken over infiltraties van motorclubs. En op 18 april 2016 ‘Branche-organisaties’.
16. Leden van motorclubs worden uitgesloten van de maatschappij. Het artikel ‘Cordon sanitaire’ van 21 april 2016 geeft een onthutsend beeld van hoe burgers die niet zijn veroordeeld door een rechter uit de maatschappij worden verwijderd. De politie speelt hierin een grote rol als trendsetter en aangever.
17. Particuliere organisaties die niet tot de overheid behoren proberen de trend te zetten die moet leiden tot de uitbanning en vervolging van motorclubs. Op 3 april 2016 ‘Particuliere samenwerking tussen Nederlandse politie en mensenrechtenschendende landen om motorclubs te bestrijden’, waarin duidelijk wordt gemaakt hoe een particuliere internationale organisatie van politiemensen niet alleen trends bedenkt, maar ook oplossingen aandraagt door middel van trainingen waardoor deze materie ook gaat leven in de landen van herkomst van de deelnemende politiefunctionarissen. Dit blijkt ook uit ‘Riding Ralf tegen motorbendes’ van 21 maart.
18. De instanties die pleiten voor een verbod van motorclubs gaan bewust voorbij aan het feit dat een verbod geen invloed heeft op misdaadcijfers. Uit cijfers, dus feiten, uit Australië en Duitsland blijkt dat een verbod geen invloed heeft op misdaadcijfers. Dit is te lezen in de artikelen ‘Holle vaten’ van 29 juli 2015, ‘Verbal diarrhea’ van 27 september en ‘’Zware maatregelen zonder effect’ van 7 april 2016.

Wat we zien is een onthutsend beeld. Politiefunctionarissen zetten vanuit particuliere internationale organisaties trends in misdaadbestrijding en geven vervolgens particulier georganiseerde trainingen om politiemensen internationaal daarmee te bevruchten. Daarna wordt internationaal door middel van een informeel netwerk samengewerkt tussen Nederlandse politiemensen en politiemensen uit landen waar soms ongeoorloofde, in Nederland soms verboden, opsporingsmethoden worden gehanteerd. Door middel van overdreven en soms niet op waarheid berustende rapportages, druk vanuit een politievakbond waar ook zaken mis zijn, worden overheden ‘bewerkt’. Belangenorganisaties worden ingezet om een zo breed mogelijk front te maken en via partijdige of luie journalisten wordt in de media van leer getrokken met als doel publieksbewustwording en beïnvloeding van de overheid. Leden van politieke partijen waarop veel strafbare feiten zijn aan te merken sluiten zich aan bij deze kruistocht, daarin gesteund door schreeuwende, maar onkundige opiniemakers die zich voordoen als misdaadverslaggever. Particuliere bedrijven gerund door (oud)-politiefunctionarissen verdienen aan het vervolgingsbeleid dat op deze manier wordt uitgezet. Tegelijkertijd zien we bij diezelfde politie dat chefs erg veel geld verdienen, terwijl de ondergeschikten stakingsacties houden voor meer salaris. De vorming van de Nationale Politie kost honderden miljoenen meer dan ingeschat, maar moet als prestigeproject koste wat kost toch doorgaan. Om de schuld van de politie zelf weg te houden, wordt geklaagd over onvoldoende wettelijke bevoegdheden en wetsveranderingen. Iemand moet de schuld krijgen en de motorclubs worden zondebok. De moderne heks zit niet meer op een bezemsteel, maar op een motor.

Bevrijdingsdag 5 mei 2016. Er kan geen enkele link zijn tussen de heldhaftige bevrijders van toen en de bezetters van nu!

Verschillende instanties zijn betrokken bij de bestrijding van motorclubs. Wie zijn de mensen bij deze instanties en is er op die mensen niets aan te merken? Het lijkt er niet op dat deze mensen een schone lei hebben.

Allereerst is er het Landelijk Strategisch Overleg OMG’s. De voorzitter van dit orgaan is de oud-burgemeester van Enschede, nu burgemeester van Groningen, Peter den Oudsten. Den Oudsten wordt genoemd als één van de beste bestuurders na Aboutaleb van Rotterdam. Je kunt in dit land gemakkelijk tot de besten behoren, wanneer de politie je een beetje behulpzaam is. Zo reed Den Oudsten in augustus 2008 door een rood verkeerslicht. De website binnenlandsbestuur.nl bericht hierover op 20 maart 2009: ‘Uit logboekgegevens van de verkeerspaal blijkt dat de burgemeester door rood licht reed. Den Oudsten heeft altijd beweerd dat hij groen licht zag, waarna een omhoogkomende paal de onderkant van zijn auto ramde. De politie stelde vast dat het rode licht niet brandde toen de burgemeester langs de paal reed en gaf hem geen proces-verbaal. Den Oudsten neemt nu de logboekgegevens voor kennisgeving aan, aldus zijn woordvoerder.’ Het gaat hier dus niet zozeer om het door het rode licht rijden, maar om het feit dat de politie de burgemeester op zijn woord geloofde. Krijgt de burgemeester nu wel een proces-verbaal nu de logboekgegevens het tegendeel bewijzen? Zonder aanziens des persoons geldt dus alleen voor gewone burgers en niet voor burgemeesters?

Verder hebben we de Taskforce Motorbendes Brabant-Zeeland. Portefeuillehouder is burgemeester Jacques Niederer, de burgemeester van Roosendaal. Roosendaal kwam onder zijn leiding al in het nieuws toen bekend werd dat de gemeente een twaalftal werklozen met behoud van uitkering bij de nieuwe vestiging van Burger King wilde laten werken. Benieuwd wat de plaatselijke vestiging van McDonalds daarvan vond. Maar toegegeven, bij Burger King is de koffie beter. Als burgemeester kwam Niederer, oud-politieman, in 2013 in opspraak over zijn declaratiegedrag. Hij werd toen beschuldigd van het onder druk zetten van enige raadsleden om een onderzoek naar zijn declaratiegedrag te stoppen. Niederer ontkende dit, maar bleef als burgemeester van Roosendaal gewoon in Weert wonen.

Een grote aanjager in de strijd tegen de motorclubs is de burgemeester van Kerkrade, Jos Som. Deze Som is al vele malen genoemd in minder frisse zaken (lees ook De brave burgervader en de motorbendes) en de gang van zaken rond het café van zijn dochter Suze op de Markt in Kerkrade lijkt ook minder fris. Zoals bekend kreeg Suze het aan de stok met haar buren, een afdeling van de Hells Angels, en werd het pand waarin die buren zaten toen door haar vader gesloten. Van Som wordt gezegd dat hij een flinke borrel lust. In de Roda-JC krant zei Som: ‘Ik maak zelf uit wat ik doe!’, toen hij tien jaar geleden werd teruggefloten door toenmalig minister Remkes.

Een andere Limburgse bestuurder is Onno Hoes, de burgemeester van Maastricht. Hoes kwam diverse malen zeer negatief in het nieuws met jonge schandknapen. De laatste keer dat dat gebeurde liet Hoes op zijn telefoon vertrouwelijke documenten zien aan de jonge schandknaap, die hij helemaal niet kende maar zojuist had ontmoet via Internet. Voor de Maastrichtse gemeenteraad was de maat vol, men voelde zich opnieuw in diskrediet gebracht, en Hoes kondigde aan te zullen vertrekken. Deze bestuurder die het zo overduidelijk ontbrak aan mensenkennis en discretie was al eerder vertrokken om onduidelijke redenen als voorzitter van het CIDI, een belangrijke joods/Israelische belangengroep. Op Wikipedia is te lezen dat Hoes zich, net als sommige politie-ambtenaren, weinig gelegen liet liggen aan de wet. Wikipedia: ‘Hij sprak zich in de media negatief uit over de wietpas en probeerde om, ondanks een gerechtelijke uitspraak, coffeeshops te verbieden om softdrugs te verkopen aan buitenlanders. Nadat coffeeshops doorgingen met de verkoop van softdrugs aan buitenlanders liet hij door de politie enkele panden binnenvallen.’ We zien hier dus een bestuurder die een gerechtelijke uitspraak naast zich neer legt om zijn eigen wil door te drijven en daarvoor zelfs aan zijn autoriteit toevertrouwde politie-agenten inzet. We denken hier aan burgemeester Jos Som, die riep: ‘Ik maak zelf uit wat ik doe!’ Zo gaat dat blijkbaar in Limburg. De politie verzette zich niet, toen zij door Hoes ingezet werd voor een zaak die de rechter juist had verboden.

Commissaris Piem Miltenburg, hoofd operatieën en verantwoordelijk voor de bestrijding van de ‘motorbendes’, is al uitgebreid besproken in eerdere columns. De binnen de politie-organisatie als hardliner bekendstaande Miltenburg doet telkens uitspraken alsof hij rechter is en geen politieman. Hij wil motorclubs verbieden, motorclubs zijn volgens hem crimineel, ze zijn een dekmantel voor de georganiseerde misdaad, ze zijn erop gericht misdaden te plegen. Al deze uitspraken komen in de pers terecht, zonder ooit aan een rechter te zijn getoetst. Sterker nog, toen het wel aan de rechter werd getoetst, oordeelde deze heel anders. (De zaak om de Hells Angels te laten verbieden, die mislukte). Miltenburg plaatst zich hiermee op de stoel van de rechter en zorgt opzettelijk voor grote maatschappelijke onrust, terwijl hij heel goed weet dat wat hij zegt niet door een rechter is bevestigd. Onder de leiding van Miltenburg is ook de nieuwe politietaktiek ‘name and shame’ in gebruik gekomen. Telkens wanneer een lid van een motorclub betrokken is bij iets strafbaars, wordt hij als zodanig genoemd door de media. In de praktijk komt het erop neer, dat ook vage kennissen en verre contacten van motorclubs genoemd worden als gerelateerd en relevant voor een motorclub

Voorzitter van de politievakbond ACP Gerrit van de Kamp kwam in het nieuws toen hij riep dat de wet veranderd moest worden om motorclubs te kunnen verbieden. Al uitgebreid werd hier geschetst hoe Gerrit van de Kamp met zijn vakbond ACP actief was om de overheid onder druk te zetten om een loonsverhoging af te dwingen. Zo werd gedreigd voetbalwedstrijden niet meer te begeleiden (waarom roept Gerrit trouwens niet dat die ook verboden moeten worden?), er werd gedreigd met het niet deelnemen aan grote publieksevenementen als Sail en de Tour de France, er werd met harde acties gedreigd en het Binnenhof werd omsingeld door gewapende en geüniformeerde agenten. De politiebond ACP kwam ook in het nieuws toen zij een reactie gaven op het nieuws dat Arubaan Mitch Henriquez was omgekomen door toedoen van vijf politie-agenten: ‘We willen aangeven dat onze eerste zorg nu gaat naar de betrokken collega’s.’ Van enig mededogen bleek geen sprake. Verder twittert de ACP nog dit: ‘Helder signaal van politie Den Haag. Handen af van onze mensen.’ Dat vindt de ACP dus ietsje belangrijker dan de dood van een toerist. De ACP heeft ongeveer 25.000 leden, dat is bijna de helft van het totale politiepersoneel. Gerrit van de Kamp kwam ook in het nieuws in verband met het regelen van een baan voor zijn vriendin Marloes Smit. Op 7 februari 2015 schreef het NRC daarover: ‘Die dubbelrol leidde tot grote problemen. Zo meldde zich in juli 2013 een klokkenluider die stelde dat het ministerie van Veiligheid en Justitie de steun van de machtigste politievakbond kocht door Van de Kamp en zijn partner hun gang te laten gaan.’ Dat is nogal ernstig. Van de Kamp zette het ministerie onder druk om zijn vriendin een baan te geven, anders zou hij met zijn vakbond de nieuwe nationale Politie niet steunen. Dat zijn toch regelrechte mafiapraktijken. Wij vragen ons nu af hoeveel Gerrit van de Kamp verdient met zijn voorzitterschap en wat zijn declaratiegedrag is.

Het LIEC-RIEC staat voor Landelijk Informatie en Expertise Centrum-Regionaal Informatie en Expertise Centrum. Deze organisatie houdt zich bezig met de bestrijding van gezagsondermijnende activiteiten en de georganiseerde misdaad. Politiechef Patricia Zorko, verbonden aan het RIEC namens de Landelijke Eenheid kwam vorig jaar in het nieuws voor haar declaratiegedrag. Van alle politiechefs declareerde zij het meest: 13.350 euro. Een enorm verschil met sommige andere collega’s die zelfs helemaal niets declareerden. Geld blijft toch een voorname drijfveer voor de politiemannen- en vrouwen. En krijgen zij niet goedschiks wat zij willen, dan worden harde acties aangekondigd en zelfs uitgevoerd waarvan de burgers het slachtoffer worden.

Vandaag, 9 juli 2015, is er eindelijk in Duitsland een belangrijke rechtszaak in het voordeel van de motorclubs uitgevallen. Het is een lang verhaal, dat zeer ingewikkeld in elkaar steekt, maar het komt er op neer dat tot vandaag alle Duitse motorclubs die één of meer chapters (afdelingen) hebben die waren verboden door de overheid, een colourverbod hadden. Dat wil zeggen dat al die clubs in zijn totaliteit een verbod hadden om waar dan ook in Duitsland rond te lopen, te rijden, of zelfs in de auto te zitten met hun colours. Ook tatouages met de naam van de club, T-shirts, stickers of welke andere tekst dan ook die openbaar zichtbaar was, was verboden.

Vandaag is het Bundesgerechtshof daar op teruggekomen. Het verbod is dus van de baan en alle clubs mogen weer gewoon hun colours dragen. De rechtszaak was aangespannen door de Duitse tak van de Bandidos MC. Om de zaak te ondersteunen hadden voor deze gelegenheid Bandidos MC en Hells Angels MC dezelfde advocaat. De verhalen in de Nederlandse pers over een dreigende bendeoorlog tussen deze twee motorclubs lijkt daarmee ook weer vergezocht en overdreven.

Goed nieuws dus, want feitelijk geeft het Bundesgerechtshof hiermee ook aan dat de clubs geen verboden of criminele organisatie zijn. Jammer voor Jos Som uit Kerkrade, die iets anders vindt. Jammer ook voor Piem Miltenburg, die ook al die motorclubs het liefst vandaag nog verbood. Jammer ook voor Onno Hoes uit Maastricht, die het verschil niet weet tussen Satudarah en Bandidos.

Blijft over dat Bandidos MC en Hells Angels MC veel geld hebben moeten uitgeven aan juridische kosten, daardoor gedwongen door een kortzichtige Duitse overheid. Met het colourverbod ging een lange weg van negatieve media-aandacht gepaard geïnspireerd door de overheid en de politie. Geen laster of smaad was te erg of de motorclubs waren er wel schuldig aan. Dat heeft veel woede en verdriet opgeleverd en velen raakten onherstelbaar beschadigd of verloren hun baan.

Waarvan akte!

Gisteravond was een uitzending van EenVandaag te zien met in de hoofdrol de Kerkraadse burgemeester Jos Som. Hoofdrol, geen glansrol. Want het lijkt er sterk op dat de man niet meer helemaal weet waar hij het over heeft. Ten eerste valt het op dat de man praat alsof hij net uit het café komt. Misschien een borreltje voor de zenuwen gedronken bij zijn dochter, de eigenaresse van Café Suus? Erger nog zijn de onwaarheden die hij de ether in slingert.

Zo verklaart Jos Som op EenVandaag: “Ik werd een dag van tevoren door de hoofdofficier gebeld, met de opmerking: ‘Ik raad je ten zeerste aan om voor het donker te vertrekken’. Dat heb ik gedaan.” Som wilde in eerste instantie niet zwichten voor de, zoals hij het noemt, ‘motorjasjes’. Maar de hoofdofficier hield voet bij stuk en Som besloot met zijn vrouw onder te duiken.

Op 19 mei echter verklaarde meneer Som op 1Limburg.nl: ‘De aard van de bedreigingen en vanuit welke hoek ze komen, weet ik niet’. Er is hier dus helemaal geen sprake van ‘motorjasjes’. Bovendien blijkt uit de gang van zaken dat meneer Som in ieder geval niet rechtstreeks is bedreigd, maar dat de informatie kwam van het Openbaar Ministerie. En er is gebleken dat het Openbaar Ministerie in eerdere gevallen tegen burgemeesters loog over bedreigingen. Zo verklaart de burgemeester van Helmond in ed.nl op 27 juni 2015 dat hij vijf jaar geleden door Justitie verkeerd is voorgelicht over de bedreigingen aan zijn adres.

Daarna vertelt meneer Som dat zijn dochter werd bedreigd door de Hells Angels. “Er komt een groot aantal mensen binnen, kleine vernielingen, zij doet aangifte. En vervolgens gaat de hele trein lopen”, zo vervolgt Som. “Ja, ik ben ook burgemeester, maar ik ben ook papa. En papa houdt in dat je ook zorg hebt voor je kinderen. En daar is mijn dochter heel nadrukkelijk ook bij betrokken”.

In De Telegraaf van 7 juni 2014 staat het ietsje anders: ‘Afgelopen zondag weigerde de uitbaatster van café Suus, dochter van burgemeester Jos Som, 15 Hells Angels de toegang tot haar zaak. Vier vrouwelijke Hells Angels deden daarop aangifte van discriminatie.’ De vraag is nu of die dochter van de burgemeester is bedreigd, of dat zij alleen een groepje mensen heeft geweigerd. Dat is helemaal niet hetzelfde. Bovendien zijn er helemaal geen vrouwelijke Hells Angels. Dus gaat het waarschijnlijk helemaal niet om Hells Angels, maar hoogstens om supporters van de club. Zijn er aanhoudingen verricht? Wat is de schade? Wat is er precies gebeurd?

(Uit nieuwe informatie die ons bereikt via de Facebookblog van Joseph Raaijmakers ging het om een groep supporters van de Hells Angels. Dat zijn geen leden, maar het is een soort fanclub. Dezen dragen een vestje met ‘Support 81’ op hun rug. Dezen zijn geweigerd bij Café Suus en één van die supporters heeft toen met een viltstift op de muur van het toilet ‘Support 81’ geschreven. Toen de Hells Angels dit hoorden hebben zij meteen hun excuses aangeboden en Suze Som een bloemetje overhandigd. De Hells Angels zelf zijn daar dus niet geweest en er zijn zeker geen vernielingen aangericht en ook zijn er geen bedreigingen geweest aan het adres van Suze Som.)

De goede vader Som gaat verder met te vertellen dat zijn dochter door de motorbendes (wij nemen aan dat hij de Hells Angels bedoelt) is gebruikt als intimidatie-element. Er is echter heel veel voor te zeggen dat dat niet zo is. De Hells Angels hadden eindelijk een pand waar zij ongestoord konden samenkomen. Waarom zouden zij dan ruzie gaan maken bij de buren? De hele zaak begon te rollen vanaf dat moment. ‘Vervolgens gaat de trein rollen’, zegt meneer Som daarover. Toen begon het dus. Waarom zouden die Hells Angels hun eigen glazen ingooien?

Nee, het lijkt er meer op dat meneer Som juist die Hells Angels gebruikt om zijn dochter en zijn eigen beleid uit de wind te houden. Namelijk voordat die Hells Angels naast Suze Som en haar Café Suus kwamen zitten, zat er een tapasrestaurant in het pand. ‘Navarro’, heette dat. En laat nou ook die dochter van meneer Som zich profileren met haar Café Suus als tapasrestaurant? Concurrentie? In ieder geval ging Navarro dicht. Wat weet meneer Som daarvan? Door zijn dochter te gebruiken als slachtoffer kon meneer Som het pand opnieuw sluiten toen de Hells Angels erin zaten. Wel toevallig. Al eerder schreven wij dat meneer Som heel wat heeft moeten knokken om dat nieuwe stadscentrum te laten bouwen. Hij werd zelfs gesignaleerd bij een van corruptie verdachte ondernemer in zijn vakantiehuis in Frankrijk. Die motorclub kwam dus roet in het eten strooien.

Meneer Som heeft het ook over veel wapens die zijn aangetroffen bij een grote politieactie tegen de Bandidos MC. ‘Raketwerpers’, noemt Som zelfs. De dag na die invallen zei de leider van de bestrijding van de motorclubs, hardliner commissaris Piem Miltenburg, dat het wellicht maanden onderzoek zou vergen om vast te stellen wie de eigenaar van al die wapens was. Het was namelijk mogelijk bijvangst. Maar nu kan meneer Som vertellen dat het wapens van de Bandidos waren. Vermoedelijk is de advocaat van de Bandidos hier blij mee.

Meneer Som wil ook drie motorclubs verbieden. Hij noemt dan Hells Angels, Bandidos en Satudarah. Die clubs houden zich bezig met tal van misdadige en ondermijnende activiteiten, volgens Som. ‘En wanneer je dat niet wilt dan trek je je jasje maar uit.’ Kan Som bewijzen wat hij daar roept? Want er is nog geen rechter in het land die dat wel kon. Opmerkelijk is dat Som ook Satudarah wil verbieden. Die zitten daar helemaal niet en spelen ook helemaal geen rol in Kerkrade. Wel opmerkelijk dat twee weken geleden ook vertrekkend burgemeester van Maastricht Onno Hoes Satudarah noemde in zijn laatste televisie-optreden voor zijn vertrek. Volgens Hoes kwam Satudarah met wel 70 man naar Kerkrade om aan de Hells Angels te laten zien dat zij niet bang waren. Hoes was in de war met de Bandidos die met ongeveer 20 man naar Kerkrade kwamen. Maar hij wil dus ook Satudarah om die reden verbieden? De man is in de war.

Om nog even in Maastricht te blijven, daar was ook iets aan de hand met meneer Som. Of toch niet? Op Wikipedia lezen we over de activiteiten van meneer Som in Maastricht het volgende: ‘In november 2005 werd bekend dat Som eigenaar is van een studentenhuis in Maastricht, dat brandgevaarlijk was. Tot twee keer toe had hij geen gehoor gegeven aan de oproep van de gemeente om de gevaarlijke situatie op te lossen. Nadat de studenten een advocaat in de arm hadden genomen, werd het huis alsnog verbouwd’. Som luistert dus zelfs niet naar de gemeente Maastricht wanneer het gaat om geld verdienen. Laat die studenten maar lekker in een onveilig huis wonen.

Nu we toch op Wikipedia zitten, lezen we even verder en komen nog veel meer dingen tegen. ‘In 2004 werd bekend dat de gemeente Kerkrade een lening van 15 miljoen euro aan voetbalclub Roda JC had verstrekt, terwijl burgemeester Som in een adviescommissie van de club zat. “Dat is mogelijk belangenverstrengeling,” oordeelde minister Remkes van Binnenlandse Zaken. “Ik maak zelf uit wat ik doe,” reageerde Som in de Roda JC-krant.

In maart 2005 raakte Som in opspraak, omdat hij Ayaan Hirsi Ali verboden zou hebben om in Kerkrade een boomplantdag bij te wonen. De burgemeester ontkende deze lezing; hij zou wel de organisatie hebben kunnen overtuigen dat haar komst “op dit moment onverstandig is”. Minister Donner van Justitie stelde daarop dat Som er vanuit had mogen gaan dat de veiligheid van Hirsi Ali was gewaarborgd.

In juni 2005 berichtten Limburgse kranten over hem dat hij bevoordeeld zou zijn bij de aankoop van zijn huis, zowel in Kerkrade als in zijn vorige gemeente Gulpen/Wittem. Later kwamen ook onrechtmatigheden bij het bouwen van een tuinhuisje naar boven. In oktober pleitte een extern onderzoek hem vrij, hoewel geconstateerd werd dat er procedurele fouten waren gemaakt.

In januari 2013 kwam Jos Som onder vuur te liggen door een eerder bezoek aan de vakantiewoning van Piet van Pol. Piet van Pol is een vastgoedhandelaar die zelf in opspraak is geraakt door vermoedelijk steekpenningen te hebben geleverd aan onder meer de afgetreden wethouder Jos van Rey in Roermond. Som, verantwoordelijk als portefeuillehouder voor de realisatie van een nieuw centrum in Kerkrade, heeft op eigen initiatief de omstreden Piet van Pol betrokken als adviseur bij de realisatie van het centrum. Tegelijkertijd heeft Piet van Pol een aanzienlijk deel van de bestaande panden van het centrum in eigendom. Eind 2012 stemde de raad in om de panden duurder aan te kopen dan oorspronkelijk getaxeerd: het centrumproject duurde nu jaren en er zat anno 2012 nog steeds geen schop in de grond. Som en Van Pol beweerde in een gemeenschappeijke raadscommissievergadering dat de gemeente nu de kans had om het in eigen beheer uit te voeren. De raad stemde uiteindelijk, op één eenmansfractie na, in met het voorstel. Na de inval in de woningen, de vakantiewoning en het bedrijf van Van Pol in januari 2013 bleek dat Jos Som in 2002 een bezoek had gebracht aan de vakantiewoning van Van Pol. Ook bezocht Som in 2012 op uitnodiging van Van Pol in Roermond een carnavalszitting.’

Nogal een waslijst. Niet alleen heeft meneer Som blijkbaar maling aan de gemeente Maastricht, zelfs de minister van Binnenlandse Zaken lapt hij aan zijn laars. Bovendien heeft meneer Som vreemde en ongewenste contacten met veroordeelde of verdachte zakenlieden en bestuurders. Ook ging er bij een aantal eigen procedures wel eens een wenkbrauw omhoog. Om het maar even heel diplomatiek uit te drukken.

Wij blijven nu zitten met de nodige vragen. Is Piet van Pol de eigenaar van het pand van Café Suus? Wie heeft de vergunningen afgegeven voor de exploitatie van Café Suus? Waarom is Café Navarro weggegaan? Hoe is de financiering van Café Suus tot stand gekomen? Hypotheek of eigen geld, lening of voorschot van pappie? Wat was het conflict tussen Suze Som en de eigenaar van Navarro? Hoeveel verdiende meneer Som met de herbouw van het nieuwe stadscentrum? En wat wij ons ook afvragen is hoe EenVandaag zo eenvoudig, zonder eigen onderzoek en zonder weerwoord, met meneer Som als slachtoffer aan de haal gaat. Het is komkommertijd, hebben jullie geen tijd voor eigen onderzoek?

Vrijdag 26 juni. De dag voordat Onno Hoes afscheid nam van Maastricht, waar hij burgemeester was. NPO zendt een reportage uit, waarin Hoes wordt gevolgd en geïnterviewd. Volgens Hoes is Maastricht veel veiliger geworden sinds hij daar burgemeester was. Het Algemeen Dagblad kwam enige weken geleden met zijn misdaadmeter en jawel, daarin staat Maastricht op de tweede plaats. Direct achter Amsterdam. Maar desgevraagd was Onno het natuurlijk niet eens met de cijfers van het AD.

Volgens een horeca-uitbaatster uit Maastricht die naar haar mening werd gevraagd was er veel misdaad ondergronds gegaan en verergerd sinds de coffeeshops niet meer aan buitenlanders mochten verkopen en er velen waren gesloten. Onno Hoes echter bleef vasthouden aan de succesvolle aanpak van zijn strategie. Op Wikipedia is te lezen dat Hoes zich weinig gelegen liet liggen aan de wet. Wikipedia: ‘Hij sprak zich in de media negatief uit over de wietpas en probeerde om, ondanks een gerechtelijke uitspraak, coffeeshops te verbieden om softdrugs te verkopen aan buitenlanders. Nadat coffeeshops doorgingen met de verkoop van softdrugs aan buitenlanders liet hij door de politie enkele panden binnenvallen.’ We zien hier dus een bestuurder die een gerechtelijke uitspraak naast zich neer legt om zijn eigen wil door te drijven en daarvoor zelfs aan zijn autoriteit toevertrouwde politie-agenten inzet.

Even later gaf Onno Hoes aan ook wel eens televisie te kijken. Hij had namelijk de eerder deze week uitgezonden reportage Satudarah One Blood gezien. Veel ondermijnende criminaliteit werd zichtbaar, volgens Hoes. Zo waren zo’n 70 leden van Satudarah naar Kerkrade getogen om pal op de Markt, de Hells Angels uit te dagen. En hier had regioburgemeester Hoes natuurlijk wel werk van gemaakt. Op Pinkstermaandag moest minister van Justitie en Veiligheid Ard van der Steur afreizen naar het verre Limburg voor noodoverleg over de vreselijke bikeroorlog. Alleen haalde Hoes wel enkele feitjes door elkaar en overdreef hij schromelijk de cijfers. Het was namelijk helemaal niet motorclub Satudarah die naar Kerkrade was getogen, maar Bandidos MC, aangevuld met wat ongeregeld van supportclub Chicanos. En die aantallen van 70 man? Nou ja, het waren er maar een stuk of 20.

Wie moeten we nu geloven? Onno Hoes? Die man die weg gaat als burgemeester van Maastricht na diverse schandalen met jonge, via internet bereikte, schandknapen? De man die eerder voorzitter was van het CIDI, maar ook daar vertrok? Of het Algemeen Dagblad dat na onderzoek bekendmaakte hoe veilig Maastricht werkelijk was? Moeten wij Hoes geloven die na zijn zoveelste buitenechtelijke ontmoeting in de aanval ging tegen PowNews? Of moeten wij PowNews geloven? Moeten wij meneer Hoes geloven die de politie inzette tegen coffeeshops? Of toch liever die rechter die een uitspraak deed over die Maastrichtse coffeeshops? Het is moeilijk, want Onno Hoes komt zo betrouwbaar over dat je hem zonder biechten de absolutie zou geven. En wel met een ‘zachte g’.

Twee weken geleden was het dan eindelijk zover. Bijna twintig leden van de Bandidos MC werden ‘s ochtends vroeg gearresteerd en meegenomen naar het bureau. De Limburgse leider van de Bandidos Harrie Ramakers, bijgenaamd Harrie-Harrie, was één van hen. Met een kap voor zijn ogen en alleen gekleed in zijn onderbroek wordt hij afgevoerd door een vrouwelijke agente terwijl een gemaskerde man staat te kijken. Opmerkelijk zo’n foto, want hoe kon de pers op de hoogte zijn van zo’n geheime operatie? Het betekent vast dat er een dealtje is gemaakt door de politie en de redactie van die Limburgse krant. Dat is al afkeurenswaardig genoeg. Wat echter nog onwelriekender is, is dat de hele foto in scene is gezet om Harrie-Harrie eens goed voor schut te zetten. De politie als rechter. Hoe heeft dit tot stand kunnen komen? Wie is die fotograaf en door wie is hij ingeseind? Wat heeft de redactie van zijn krant moeten beloven als tegenprestatie? Is die redactie dan nog onafhankelijk? Doet die krant wel eens vaker iets terug? Voor een burgemeester bijvoorbeeld die niet helemaal clean is? Of een projectontwikkelaar?

Maar goed. Exit Harrie-Harrie, zijn zoon Jeremy, Marco Hegger en nog een aantal leden van Bandidos MC. Tijdens de huiszoekingen werden ook nog terloops enige drugslaboratoria gevonden, een wapenvoorraad waaronder maar liefst vijf raketwerpers, gestolen auto’s en drugs. Hoewel normaal een dergelijke vangst wordt vertoond aan de gezamenlijke pers en wordt vereeuwigd door de fotograaf van het plaatselijke sufferdje, inclusief een breed lachende politiechef, gebeurde dat nu niet. De grote man van het politie-onderzoek, Piem Miltenburg, verklaarde na afloop van de vondsten dat er mogelijk nog maandenlang speuren nodig was om te achterhalen van wie die wapens precies waren. Dat betekent dus dat het niet zeker is dat die wapens, drugs en gestolen auto’s van de Bandidos MC waren. Het is zelfs mogelijk dat de politie dat nu ook al denkt. De pers echter papegaait de politie na en natuurlijk elkaar en dus is het nog geen enkele luie Limburgse journalist opgevallen. Op Facebook vertelde een bevriende vechtsporter van de Bandidos dat die wapens inderdaad niet van de Bandidos waren, maar waren aangetroffen op het kamp van Geleen. Het woonwagenkamp welteverstaan.

Stel nu eens dat. De politie heeft vermoedens dat enige kampers betrokken zijn bij stoute dingen. Huiszoekingen doen kan niet, want daar is niet echt aanleiding toe. Bovendien zou dat de zaak maar stukmaken. Een dilemma. Tot er plotseling een Bandido verschijnt op zijn luidruchtige motorfiets. En laat die Bandidos nou net betrokken zijn geweest bij breed in de pers uitgemeten vechtpartijen en andere activiteiten. Nu is er misschien wel een reden om eens invallen te doen. Er wordt net gedaan of de Bandidos zo groot zijn en machtig dat al die gevonden spullen van hen zijn en iedereen wint. Piem Miltenburg wint, want hij is nu een geduchte crimefighter, Jos Som wint want hij kan nu aantonen dat de aanwezigheid van die gemene motorrijders heel gevaarlijk is, Onno Hoes wint ook want hij wordt nu van bestuurder die van niemand meer een hand krijgt en paniekvoetbalt plotseling iemand die toch weer wat krediet krijgt. Fantastisch toch? Maar zijn er ook verliezers? Ja, ik vind van wel.

Verliezers zijn de kranten, de onderzoeksjournalisten in Limburg die zaten slapen en hun redacties. Vuil spel of nalatigheid? In ieder geval werden door hen niet de juiste vragen gesteld die konden leiden tot een juiste voorlichting van het volk. Want daar koop je tenslotte de krant voor, niet waar? Verliezers zijn ook die krantenlezers en Journaalkijkers. Er wordt veel paniek gezaaid, de mensen worden voor niets bang gemaakt, het OM wordt op het verkeerde been gezet en daarmee worden rechten geschonden, verdachten worden al zonder veroordeling schuldig verklaard. En de Bandidos MC? Zij werden slachtoffer, opgeofferd voor de zaak van een stel bestuurders die vooral dachten aan zichzelf.