Particuliere samenwerking tussen Nederlandse politie en mensenrechtenschendende landen om motorclubs te bestrijden

 

In september 2016 organiseert de International Police Association IPA-Nederland weer een Nederlandstalig seminar in Schloss Gimborn in Deutschland. (http://www.ipa-nederland.nl/ipa-nederland/ibz-gimborn/) Het seminar is groots opgezet en zal deze keer gaan over de Outlaw Motorcycle Gangs (OMG’s).

De Nederlandse afdeling van IPA, die het seminar organiseert verwoord het zo:

‘De samenleving is in de laatste jaren veelvuldig geconfronteerd met criminaliteit en ordeverstoringen begaan door (leden van) Outlaw Motorcycle Gangs. De overheid is gaandeweg doordrongen van de ernst van de misdragingen. Dit heeft onder meer geleid tot een zero-tolerance beleid in de aanpak van deze vorm van criminaliteit. Door het optreden van politie, justitie en bestuur is inmiddels een duidelijker beeld ontstaan over criminele motorgroepen, hun werkwijzen en hun activiteiten.

In dit seminar wordt nader ingegaan op het verschijnsel Outlaw Motorcycle Gangs. Gestart wordt met een analyse en een overzicht van de situatie in Nederland en in de buurlanden. Thema’s als de ontstaansgeschiedenis van de motor groepen, hun samenstelling, en hun subcultuur zullen worden verkend. In het vervolg van het seminar zullen een aantal case-studies worden behandeld door inleiders vanuit de politie en het bestuur. Ook is voorzien in een case-study uit Duitsland. Het seminar beperkt zich niet tot louter beschrijvingen. Nadrukkelijk zal worden ingegaan op vragen over de aanpak van het fenomeen en welke instrumenten de overheid daarbij ter beschikking staan en welke mogelijk ontbreken. De opbouw van een informatiepositie binnen en rond de OMG vormt het laatste onderdeel van het seminar. Beoogd wordt om de leeropbrengst van dit seminar vast te leggen in een gezamenlijk artikel dat ter publicatie zal worden aangeboden aan een politievakblad. ‘

Het is een bekende taktiek van de (internationaal opererende) politieagenten. Een probleemstelling als vaststaand feit presenteren en daar dan ‘oplossingen’ bij aandragen. Zowel in de gepubliceerde politierapportages in Nederland alsook in het Handboek Outlawbikers dat is bestemd voor politieagenten is er sprake van het langdurig bespreken van de situatie in het buitenland. Zo ook hier. De IPA gaat nog een stapje verder, want voor de Nederlandse politieagenten die deelnemen aan het seminar wordt een zogenaamde ‘case-study’ gebruikt uit Duitsland. Komt dat omdat in Nederland geen goede voorbeelden zijn van criminaliteit en ordeverstoringen door OMG’s? Aan te nemen is dat de betreffende case-study niet zal gaan over motorclubs die deelnemen aan een Kika-run of het inzamelen van geld of speelgoed voor kinderen in het ziekenhuis. Er wordt dus bewust een negatief beeld geschapen.

Maar wat is die IPA nu eigenlijk? Een bezoek aan de website van de IPA verteld ons dat deze organisatie een particuliere organisatie is voor politiepersoneel. In vele landen zijn afdelingen, zo ook in Nederland. Wat zegt nu IPA Nederland over zichzelf?

‘De IPA is de grootste politievereniging ter wereld met in 2014 ruim 420.000 leden in 63 landen. Alle politiemensen uit democratische rechtsorden kunnen lid worden. Godsdienst, politieke overtuiging, rang, ras, geslacht spelen hierbij geen rol. De IPA vormt een bron van waardevolle contacten over de gehele wereld. De vereniging is gebaseerd op idealisme en vrijwilligheid en biedt hulp in normale- en noodsituaties. De IPA staat voor internationale vriendschap zonder onderscheid. De Nederlandse sectie heeft ruim 6300 leden.’

Dat de IPA niet heel erg secuur is bewijst wel het bericht over het aantal Nederlandse leden. Op een andere pagina van dezelfde website staat namelijk: ‘De IPA heeft momenteel wereldwijd meer dan 413.158 leden in meer dan 63 landen. Ons land heeft ruim 7500 leden.’

Een nogal fors verschil in het aantal leden.

Maar goed wij stappen naar het bericht op de website over de deelnemende landen. ‘Alle politiemensen uit democratische rechtsorden kunnen lid worden.’, bericht de site. En dat is mooi. Even verder vertelt de website ons welke landen lid zijn van de IPA. Naast een aantal redelijk onverdachte landen zien wij ook: Argentinië, Armenië, Brazilië, Kazakhstan, Kenia, Mexico, Mozambique, Pakistan, Peru, Sri Lanka, Swaziland, Turkije en Oekraïne.

Om de lezer duidelijk te maken of deze landen wel democratisch zijn en de mensenrechten worden geëerbiedigd, vlogen wij even over het internet en vonden enige markante rapportages en uitspraken:

Over de mensenrechten in Argentinië zei Brigitte Adriaensen van de Radboud Universiteit op 14 maart 2016: ‘Mensenrechten gaan hard achteruit onder beleid van Mauricio Macri (de nieuwe president)’.

“Mensenrechten dagelijks geschonden in Armenië” volgens de website van de School voor Journalistiek op 11-12-2012.

‘Brazilië schendt mensenrechten bij voorbereiding WK en Spelen’ in Ravage (27-5-2013).

‘Marteling nog steeds wijdverbreid in Kazachstan’. Amnesty International op 11-7-2013.

‘Mensenrechtenactivisten worden regelmatig lastig gevallen door de politie en zonder een rechtmatig proces vastgehouden, gechanteerd en blootgesteld aan geweld’. Peace Brigades in een artikel uit 2008 www.peacebrigades.nl

‘Vandaag de dag is Mexico een gevaarlijk land voor verdedigers van de mensenrechten. Door het verrichten van hun werk krijgen ze regelmatig te maken met onwettige arrestatie, opsluiting onder valse voorwendselen, fysieke aanvallen, intimidatie en zelfs moord. In sommige gevallen zijn de Mexicaanse autoriteiten verantwoordelijk voor het vervolgen van mensenrechtenverdedigers en in andere gevallen zijn het onbekenden, waarbij de regionale en de federale autoriteiten door politieke onwil verzaken om op te treden tegen de daders.’ www.peacebrigades.nl

‘Mozambique: Duizenden vast onder slechte omstandigheden’. Amnesty International 23-11-2012.

‘Mensenrechten: ‘We maken kleine stapjes, maar de agenda is nog niet af’,volgens Jeannette Seppen, de Nederlandse ambassadrice in Pakistan vorig jaar op de website van het Ministerie van Buitenlandse Zaken.

‘Mensenrechten zijn ondergeschikt aan de economische belangen van bedrijven en Peruaanse staat.’ Mondiaal Nieuws op 1 oktober 2014.

‘Mensenrechten in Sri Lanka verslechterd’ De Telegraaf 20 mei 2013.

‘Swaziland: aanvallen op vakbondsactivisten worden opgevoerd. De laatste absolute monarchie van Afrika heeft zijn aanvallen op vakbonden en activisten geintensiveerd. Politieke partijen in Swaziland zijn verboden en oppositieleider Mario Maseku (PUDEMO) en jeugdleider Maxwell Dlamini zijn slachtoffer van willekuerige detentie. Mensenrechtenadvocaat Thulani Maseko en journalist Bheki Makhubu zijn veroordeeld tot 2 jaar cel omdat ze aan de kaak hadden gesteld dat de rechtspraak niet onafhankelijk is.’ In een artikel van vakbond FNV op Mondiaal FNV Noord 29-3-2015.

‘EU gealarmeerd over schendingen mensenrechten in Turkije’ (Nu.nl op 10 november 2015).

‘VN signaleert schendingen mensenrechten in Oekraïne’.(nu.nl op 15 april 2014)

In een aantal van de genoemde landen is ook het Nederlandse Ministerie van Buitenlandse Zaken actief om de mensenrechten te bevorderen door kleinschalige projecten te financieren. Een andere indicatie dat het met de mensenrechten en de ‘democratische rechtsorde’ in deze landen niet bepaald meevalt.

Duidelijk is dat wanneer overheden betrokken zijn bij mensenrechtenschendingen de politie en het leger daaraan deelnemen. Dat de contacten verder gaan dan alleen het noemen van een aantal landen op internet bewijst wel het bezoek dat een Turkse delegatie bracht op 19 februari van dit jaar en die werd ontvangen door IPA-bestuursleden Taal en Korsel. De foto die hiervan werd gemaakt en op Facebook werd geplaatst, werd meteen ‘geliked’ door PvdA-er Wim Cornelis.

De volgende vraag is natuurlijk wie er in het bestuur van IPA Nederland zitten. Enkele opmerkelijke vondsten: Vice-voorzitter Wim Cornelis is oud-burgemeester van Gouda voor de PvdA en is Ridder in de Orde van Oranje Nassau. In 2010 raakte hij ernstig in opspraak na het bouwen van een huis in het buitenland en verliet een jaar later zijn burgemeesterspost. Penningmeester Bert van der Wal is oud-politieman en ook al Ridder in de Orde van Oranje Nassau. Bestuurslid Beleid Wim Olieman is manager Bureauplanning van de Apeldoornse Politieacademie. Om er maar een paar te noemen.

De seminarleiding is in handen van Patrick Reinerink, Albert Roskam en Michiel Holtackers. Patrick Reinerink is politieagent in actieve dienst in Vriezenveen, Albert Roskam werkt bij politie Twente en Michiel Holtackers zit namens het CDA in de Tweede Kamer en was werkzaam als docent op de Politie Academie.

Op het seminar worden lezingen gegeven door een uitgelezen gezelschap: professor Cyril Fijnaut van de Universiteit van Tilburg, Henk Waarsing, in actieve dienst bij politie-eenheid Oost-Nederland, Rianne Verwijs die in dienst is als projectleider OMG bij het LIEC, Lian van Sinten die werkt als eenheidscoördinator OMG in de politieregio Oost-Brabant en George Kroese die werkt als strategisch analist taakaccent OMG bij de politie-eenheid Limburg.

We zetten even een aantal zaken op een rijtje voor u. Een particuliere organisatie waarvan 7500 Nederlandse politiemensen en oud-politiemensen lid zijn die gezeteld is in meer dan 14 landen waar de democratische rechtsorde een lachertje is, die zelfstandig met een probleemstelling komt over Nederlandse motorrijdende burgers die zij vervolgens willen gaan oplossen, waarbij Nederlandse politiemensen en politie-officieren met vertrouwensfuncties namens de Nederlandse politie en een Nederlands parlementariër van het CDA hun verregaande medewerking mogen geven. In het bestuur van deze organisatie die dus blijkbaar vindt dat de ‘democratische rechtsorde’ in de bovengenoemde landen wel in orde is, zitten gepensioneerde politie-officieren, docenten en managers van Nederlandse politieacademies, een gesjeesde PvdA-politicus en van belangenverstrengeling beschuldigde burgemeester en maar liefst twee koninklijk onderscheiden Ridders in de Orde van Oranje Nassau. Op foto’s van IPA-bijeenkomsten is te zien hoe de straatarme politieambtenaren in dienstkleding moeten rondlopen om hun eigen kleding niet te verslijten. Overigens geeft IPA Nederland specifiek aan dat leden van de AIVD (Algemene Inlichtingen- en Veiligheids Dienst) ook lid mogen worden.

Het seminar kost 200 euro per persoon, maar het IPA vindt het zo belangrijk dat Nederlandse deelnemers (alleen politiemensen) gratis mogen deelnemen. Krijgen ze hiervoor subsidie van de Nederlandse overheid? Lijkt dit op beïnvloeding of niet? Heeft de IPA-Nederland voorrechten in Nederland? Krijgen zij gratis zaaltjes, materiaal, gratis de beschikking over in dienst zijnd politiepersoneel? Op welke wijze worden zij nog meer gefaciliteerd?

Het IPA wil graag onderlinge banden tussen politieagenten in verschillende landen aanhalen en informeel informatie uitwisselen. Komt er nu informatie die wordt verzameld door verdachte staandehoudingen in Nederland via een niet-aangemelde politiedatabank over ‘Outlawbikers’ terecht in landen waar eigenlijk helemaal geen mensenrechten zijn? En welke ander informatie van de politie komt op deze manier in het verdachte buitenland terecht? Komt er ook informatie terecht bij de Nederlandse politie op deze manier?

Dupont berichtte enkele dagen geleden in zijn blog over de ‘appende’ politieagenten bij een grensovergang na de terroristische aanslagen in België. Blijkbaar besteedt de politie liever aandacht aan motorrijders en motorclubs waarvan er tot op heden geen enkele verboden is.

Verbaast het de lezer dat de IPA ook zijn eigen motorclub heeft? Dit is de IPA MC. Hier de reactie van de politiemotorbende Blue Knights MC Nederland op hun website: ‘In 1989 waaide het enthousiasme voor politiemotorclubs over naar Europa, nadat enkele collega’s via de International Police Association (IPA) contact hadden opgenomen met collega’s uit de U.S.A.’

Zieligheid als argument

Omroep Brabant bericht zaterdag 6 februari 2016 dat officier van justitie Lucas van Delft zijn eigen bedreiging verzon. Onder een andere naam belde Van Delft op (naar Meld Misdaad Anoniem?) om aan te geven dat hij met de dood werd bedreigd. De politie kwam meteen na deze bedreigingsmelding met een zeer uitvoerig pakket aan beveiliging voor de officier. Wij zullen dit verschijnsel noemen ‘het Varma-effect’.

Lucas van Delft was eerder belast met de zaak tegen Johan van Laarhoven, de grondlegger van coffeeshopketen The Grass Company. Van Laarhoven verdiende in Nederland zijn geld met coffeeshops, die hier zijn gedoogd en dus legaal zijn. Van Laarhoven was dus in Nederland juridisch niets te maken. In Thailand werd echter Van Laarhoven veroordeeld voor het witwassen van crimineel geld, toen hij zijn 20 miljoen euro winst overbracht naar dit land. Zijn vrouw kreeg daarbij 12 jaar cel. Omroep Brabant berichtte daarover na het vonnis: “Dit is vreselijk nieuws”, zegt Tim Vis van advocatenkantoor Spong. “Van Laarhoven werd door het dubieuze en rancuneuze handelen van het Nederlandse Openbaar Ministerie overgeleverd aan een rechter die niet voldoende in staat is gebleken het Nederlandse gedoogbeleid te beoordelen.”

Dus de man die zijn eigen bedreigingen verzon was ook medeverantwoordelijk voor de veroordeling in Thailand van een landgenoot die in Nederland de wet niet overtrad. Blijkbaar was Van Delft goed op de hoogte van de wetgeving in andere landen. In hoeveel andere gevallen werden landgenoten in het buitenland veroordeeld voor iets wat in Nederland helemaal niet verboden is?

Wat wij ons nu afvragen is dit: gebeurt het vaker dat politie of justitie zélf bellen naar Meld Misdaad Anoniem? Op deze manier kun je volkomen legaal bij mensen invallen doen, of ze aanhouden voor onderzoek, of een groot onderzoek starten. De talloze meldingen via de meldlijn over ‘buren met een wietplantage’ komen hiermee ook in een heel ander kunstlicht te staan.

Maar wij gaan verder, want het zal toch niet dat? Op 9 juli 2015 berichtte Dupont in zijn rubriek ‘Burgemeester Jos Som in het nauw’ hoe het erg twijfelachtig is dat de burgemeester van Kerkrade werkelijk is bedreigd. Hij zegt daarover zelf tweemaal iets geheel anders en het is ook te betwijfelen dat de Hells Angels daarachter zitten. Bovendien werd zogenaamd zijn dochter ook nog bedreigd. Dupont geeft aan dat ook dat waarschijnlijk heel anders zit. Het leverde de burgemeester wel veel publiciteit op en hij wist de motorrijders neer te zetten als een stel nietsontziende boeven.

In hetzelfde artikel over Jos Som geeft de burgemeester van Helmond aan dat hij verkeerd is voorgelicht door justitie over eerdere bedreigingen aan zijn adres. Heel vreemd dus allemaal. Burgemeesters moeten onderduiken nadat zij door justitie zijn getipt over zeer ernstige bedreigingen. Daarna blijkt dat die burgemeesters of erop los liegen of zelfs aangeven dat ze zich bedonderd voelen. Overigens zijn beide burgemeesters tevens onderwerp van speculaties over corruptie. In één geval (maar wie weet hoeveel andere gevallen er nog zijn?) blijkt zelfs dat een officier van justitie zelf stiekem opbelde naar een meldlijn om valselijk aan te geven dat hij werd bedreigd.

Nu weer terug naar de eerbare Lucas van Delft. Deze officier van Justitie was ook belast met onderzoeken naar leden van motorclub Satudarah. Deze motorclub wordt in verband gebracht, u raadt het al, met ernstige misdrijven als bedreigingen. Net als de Hells Angels trouwens. En in beide gevallen is nu grote twijfel ontstaan. Wij berichtten ook al diverse malen hoe de ‘voortgangsrapportages’ over motorclubs door de politie vol stonden met valse informatie. De politie is dus nogal makkelijk met het zetten van ‘informatie’ in rapportages en justitie verzint zelf bedreigingen, terwijl meldingen op Meld Misdaad Anoniem ook door politie of justitie gedaan kunnen worden. Ja, zo krijg je iemand wel achter slot ende grendel.

Dat de politie niet te vertrouwen is, bleek al eerder, zoals met de leugens in het proces-verbaal over de dood van Mitch Henriques vorig jaar. Nu blijken ook officieren van justitie en burgemeesters niet altijd op hun mooie ogen te vertrouwen. En hoe zit het dan met de onafhankelijke rechters, zo zult u natuurlijk graag willen weten. Uitgerekend over zo’n rechter berichtte Dupont in oktober 2015 in het artikel ‘De raadsheer die om de hoek van het clubhuis woonde’. Mr. Marquart Scholtz, de rechter in een zaak tegen motorclub Veterans MC, bleek om de hoek te wonen van het clubhuis van de club in Haren. Natuurlijk was zijn uitspraak niet in het voordeel van de club.

Je hoeft in dit land de wet helemaal niet te overtreden om in de gevangenis te belanden.

 

 

 

Verbal diarrhea

Afgelopen week kregen wij weer verschillende artikelen in de media binnen. Uit de meeste artikelen blijkt hoezeer de politie in het duister tast over motorclubs en maar wat verzint. Zij hebben de klok horen luiden, maar weten niet waar de klepel hangt.

Op 21 september, een maandag, begon de week met het nieuws dat de explosieve groei van criminele motorclubs was gestopt. Bijna alle media brachten het nieuws. Wij citeren staatsomroep NOS: ‘De jarenlange explosieve groei van criminele motorclubs is gestopt. Dat zeggen de Nationale Politie en de motorclubs zelf. De enorme aanwas was juist de reden voor een harde aanpak van de clubs.Verschillende overheden vreesden voor een bendeoorlog, omdat de territoriumdrift tussen motorclubs tot spanningen leidde. Pim Miltenburg, de politietopman die verantwoordelijk is voor de aanpak van de motorclubs, zegt dat de harde aanpak zijn vruchten heeft afgeworpen. “Burgemeesters hebben clubhuizen gesloten, er zijn veel onderzoeken geweest naar individuele leden van motorbendes, de Belastingdienst heeft meegewerkt om ze aan te pakken, de politie treedt op op de openbare weg. We zien daarom minder intimiderend gedrag van de motorbendes.’ ‘Miltenburg zegt dat er in 2015 een lichte groei was van de motorclubs. Dit jaar zouden er negen afdelingen zijn bij gekomen. Een speciale eenheid van de politie heeft op dit moment zeventien motorclubs in beeld die ze crimineel noemt, met in totaal 123 verschillende afdelingen. In 2011 waren er nog maar tien clubs met in totaal 31 ‘chapters’. De politie heeft zo’n 1800 leden in het vizier.’

Vreemd. Eerst wordt de onwetende burger vertelt dat er een explosieve groei was en dat die inmiddels is gestopt en dan volgt een uitspraak van de man die daarover gaat, Piem Miltenburg, dat er in 2015 een lichte groei was van de motorclubs. Miltenburg, die zelfs binnen zijn eigen korps bekendstaat als een fanatieke hardliner, noemt daarbij een aantal van 1800 motorclubleden. Op 8 augustus 2015 noemt ex-BBE commandant en huidig recherchechef Rienk de Groot in bndestem.nl echter een aantal van 1200 motorclubleden. Nogal een verschil. Rienk de Groot verdiende zijn strepen tijdens de belegering van de Hofstadgroep in het Haagse Laakkwartier. Fijn dus om te weten dat hij zich nu bezig houdt met motorclubs. Dus wat is het nu? Lichte groei, explosieve groei, groei gestopt of aantallen fors teruggelopen? Wat in ieder geval wel weer duidelijk wordt is hoe de media geen enkele moeite doen om berichten en cijfers van de politie te verifiëren.

Iets anders wat uit dit krantenartikel blijkt is de opmerking van Piem Miltenburg dat ‘juist de enorme aanwas de reden was voor een harde aanpak van de clubs’. Dat is wel zeer merkwaardig. Omdat de clubs groeiden, moesten politie, burgemeesters en belastingdienst in actie komen? En dan hebben we het dus over aantallen van ongeveer 1800 man. In totaal. Er moet wel waanzinnige paniek zijn bij de politie over de enorme toestroom bij watersportverenigingen, hockeyclubs, voetbalclubs en bridgegenootschappen.

‘We zien daardoor minder intimiderend gedrag van de motorbendes’, zegt Miltenburg nog en ook daar vinden wij iets van. Ten eerste is het zo dat er helemaal geen cijfers zijn van intimiderend gedrag van motorbendes. Welk intimiderend gedrag? Tegen wie? En vooral, door wie? Het kan toch niet zo zijn dat club ‘A’ intimiderend gedrag vertoont en club ‘B’ daardoor wordt lastiggevallen door de politie of zelfs in de statistieken terechtkomt? Verder is door talloze andere krantenartikelen bekend dat motorclubs niet welkom zijn in de horeca (op aandringen van de politie die schermt met onnauwkeurige rapportages en daarmee gemeenten en horecaondernemers onder druk zet) en dat clubs soms zelf besluiten om zonder colors te gaan stappen. Dat betekent dat die clubs misschien wel juist in aantal toenemen, maar onzichtbaar zijn geworden door de druk van de politie. Een ongewenst effect, daar wanneer dat inderdaad zo zou zijn, er veel minder zicht is op wie wat doet. De politie roept eerst dat motorclubleden zich schuldig maken aan zware misdaad, vervolgens zorgt de politie er voor dat de leden van die clubs zich minder vertonen met hun colors en dan roept de politie triomfantelijk dat de aantallen clubleden minder zijn geworden en hun beleid dus succesvol is. Rienk de Groot zegt daarover in bndestem: ‘De Groot zegt dat het aantal criminelen in de regio de afgelopen jaren ‘helemaal niet is toegenomen’: “Ze hebben alleen een hesje aangetrokken en zich bij een motorbende aangesloten. Het enige voordeel daarvan is wel dat ze voor ons nu duidelijk herkenbaar zijn.” Dat is dus precies het omgekeerde wat de politie beoogt.

Wij merken nog op dat de groei van motorclubs verband lijkt te houden met negatieve berichtgeving in de pers. Tijdens de oorlog in Scandinavië tussen Hells Angels en Bandidos namen de aantallen leden enorm toe. Na een zeer negatieve pers in Australië en verregaande maatregelen van de autoriteiten namen ook daar de aantallen leden toe (zie ook op deze website de blog Holle vaten…).

We zagen net al de naam van een nieuwe motorclubexpert bovendrijven; de sportman Rienk de Groot. Als recherchechef moet De Groot zich blijkbaar nog inlezen, als commandant van de Bijzondere Bijstands Eenheid (BBE) hoeft hij dat waarachtig niet. Toch een beetje vreemd dat De Groot wel als expert geraadpleegd werd nota bene op de Politieacademie. Wij lezen op politieacademie.nl/onderwijs/ov namelijk het volgende: ‘Een motorclub ontwikkelt zich tot een criminele organisatie. In deze sessie vertellen de hoofdrolspelers van gemeente, politie en het Openbaar Ministerie over de manier waarop in Enschede partners samenwerkten om dit probleem het hoofd te bieden. Daarvoor zijn de burgemeester van Enschede Peter den Oudsten, het plv. diensthoofd Landelijke Recherche Rienk de Groot en rechercheofficier mr. Evert Harderwijk van het Landelijk Parket (OM) uitgenodigd. “De belangrijkste vraag die op tafel lag was hoe we het toch voor elkaar hebben gekregen resultaten te boeken,” vertelt Harderwijk.’

De politieacademie geeft dus les aan de hand van ‘gevallen uit de praktijk’, waarbij als expert mensen worden ingehuurd die de cijfers niet goed kennen. Toch wordt door het geven van uitgerekend lessen met als casus een motorclub een beeld gecreëerd bij politiemensen van gevaarlijke en misdadige motorclubs. Wanneer u nog twijfelt, hier het gevolg ervan. Op 112Groningen.nl van 26 september 2015 lezen wij over een grote oefening van de brandweer: ‘Denk aan verschillende scenario’s zoals een ongeval met gevaarlijke stoffen en een bijzonder waterongeval, maar ook brandbestrijding en een XTC lab. Ook was er een motorbende met een wietkwekerij.’

Kwalijk, want er is nog nooit een motorclub als club betrokken geweest bij een wietkwekerij. Toch wordt een dergelijk feit geoefend door de brandweer. We zien dus hoe onnauwkeurige cijfers via niet ter zake kundige politiemensen terechtkomen in de leerstof of lesmateriaal voor weer andere politiemensen en zelfs de brandweer. Zorgvuldig een vijandsbeeld scheppen en daarna de zelf bedachte bedreiging uitschakelen. Het doet ons ergens aan denken.

 

 

 

 

De invasie van Zeeland

Omroep Zeeland komt vandaag met baanbrekend nieuws. Zeeuwse motorclubs extra in de gaten gehouden, kopt de krant. Gevolgd door een artikel: ‘De Zeeuwse chapters van Outlaw Motorcycle Gangs (OMG’s) worden extra in de gaten gehouden volgens het openbaar ministerie. Dit is onderdeel van een integrale aanpak tegen motorclubs in heel Nederland. Zeeland doet mee aan die aanpak omdat de provincie anders aantrekkelijk wordt voor OMG’s om hier naar toe te verhuizen. Het is nu rustig rond de Zeeuwse afdelingen of chapters van de OMG’s. Er zijn er op dit moment drie actief in onze provincie en de gemeenten waar ze zijn gevestigd geven aan dat er geen problemen zijn. In andere delen van het land, met name in Noord-Brabant en Limburg, zijn er wel problemen en is hard opgetreden tegen enkele OMG’s. Daarbij bestaat de angst dat deze groepen uitwijken naar gebieden waar er minder op ze gelet wordt, zoals België of Zeeland. En daarom houden gemeenten, politie en het openbaar ministerie samen de groepen en individuele leden goed in de gaten. Outlaw Motorcycle Gangs onderscheiden zich volgens justitie van normale motorclubs doordat de leden zich niet houden aan de regels en wetten van ons land. Justitie heeft in meerdere provincies vastgesteld dat OMG’s zich schuldig maken aan strafbare feiten en betrokken zijn bij het produceren van xtc en hennep.’

Nu zijn wij misschien wat overbezorgd of zelfs gewoon veel te kritisch, maar wij hebben toch wel enige opmerkingen. Ten eerste vragen wij ons af of die motorclubs ook vandaag in de gaten worden gehouden. De politie heeft namelijk aangekondigd maandag niet uit te rukken voor zaken die niet spoedeisend zijn of waarbij letsel is betrokken. Verder vragen wij ons af hoe die clubs in de gaten worden gehouden. Staat er een politieagent voor de deur van het clubhuis? Of voor de woningen van de leden? Worden de telefoons van de leden getapt? Worden de leden gevolgd? Zit er een plaatsbepaler onder of in hun auto of motor? Wordt hun internetgedrag onderworpen aan extra controles? En wie is daarmee belast?

Ja, u ziet het, er kunnen veel vraagtekens bij zo’n artikel worden gezet in plaats van dat het iets duidelijk maakt. Wij vragen ons dus nog veel meer af. Motorclubs die uitwijken naar Zeeland? Dat maakt ons benieuwd. Gaan die chapters van No Surrender, Satudarah en Hells Angels die nu nog in Emmen zitten naar Zeeland verhuizen? De grote ‘crimereporter’ Gerlof Leistra waarschuwde een jaar geleden al dat die clubs in Emmen goed in de gaten gehouden moesten worden. Daar heeft de politie vast naar geluisterd. Dus ja, nu zijn de rapen gaar daar in Zeeland. In de voortgangsrapportages van de politie over OMG’s staat dat er vele tientallen clubhuizen van motorclubs zijn gesloten. Gaan die nu allemaal naar Zeeland? Dat ziet er niet best uit.

Het kan natuurlijk ook zijn dat het hele artikel de zoveelste non-story is van een journalist die geen enkele controle van zijn eindredacteur hoeft te verwachten. Gaan al die clubs naar Zeeland? En die leden dan? Verhuizen die dan mee? Of gaan die telkens honderden kilometers rijden om heen en weer te pendelen tussen hun huis en hun clubhuis? Om welke clubs gaat het eigenlijk? Zijn er al problemen in Zeeland met motorclubs? Of alleen maar met bezopen Duitse toeristen?

Het mooiste vinden wij nog de beschuldiging dat OMG’s zich schuldig maken aan het produceren van hennep. Hennep? U bedoelt die legale grondstof voor touw? Het is hoog tijd dat Omroep Zeeland eens op bezoek gaat bij zo’n motorclub. Misschien worden zij wel heel goed ontvangen.

Holle vaten….

Dat hardliners vaak roepen tegen beter weten in, is eigenlijk allang bekend bij de politici. Meestal zijn die hardliners militairen die stoere taal uitslaan over oorlog voeren en de vijand verslaan. Er moeten meer soldaten komen, er moeten meer en betere wapens komen, bondgenoten moeten worden ingeschakeld, de definities voor vijand moeten worden verruimd, iedereen die kritiek heeft op de generaals is een terrorist en dus eigenlijk ook een vijand en er is bijna altijd sprake van een ‘body count’, of een ‘bilan’ om de resultaten zichtbaar en meetbaar te maken. Dat uiteindelijk de vijand toch ondanks alle moeite en resultaten wint, is daarna nog decennialang voer voor historici.

Voorbeelden te over voor praktisch gewonnen oorlogen die toch nog uitliepen op een nederlaag. Vietnam was een bekende, maar ook oorlogen als de oorlog in Frans-Indochina, Algerije, Nederlands-Indië waren er voorbeelden van. Vandaag hebben we de ‘war on terror’en de ‘war on drugs’. Beide oorlogen worden gevoerd door hardliners die als wetenschapper weinig goedkeuring van hun professor zouden genieten. Hardliners zijn van alle tijden, maar slapende politici ook.

Een burgerlijke variant van de militaire hardliners zijn de hardliners bij de politie. Zijn de militaire haviken vooral schadelijk voor een bevolking ver weg en natuurlijk de eigen soldaten, de politiële hardliners zijn vooral schadelijk voor de burgerij die aan hun zorgen is toevertrouwd. Of overgeleverd, om de gevoelens van sommigen eens uit te drukken. Pseudo-wetenschappelijke experimenten en rapporten, vervalste rapportages, grove misleiding van en door de media, intimidatie van bestuurders en de rechterlijke macht en een vorm van corruptie die macht geeft aan zwakkelingen en gecorrumpeerde bestuurders hun zakken laat vullen zijn enige van de resultaten die onbeoogd toch worden bereikt.

Laten wij ter zake komen. In eerdere artikelen trokken wij al de ‘oorlog tegen motorclubs’ in twijfel. De situatie in Nederland is als bovenstaand omschreven: rapportages worden vervalst of lijden aan tunnelvisie, de media worden beïnvloed, bestuurders worden direct of indirect geïntimideerd, motorclubs en leden van motorclubs worden in hun rechten geschonden. De vraag is wat het oplevert. Wordt de misdaad effectief bestreden door de zeer verregaande maatregelen die worden getroffen? In Nederland is er niet alleen sprake van een gebrek aan media om eventueel ontlastend nieuws voor motorclubs te verspreiden, er zijn geen resultaten van het huidige beleid die kunnen worden gepresenteerd. Geen positieve resultaten en eigenlijk ook geen negatieve resultaten. Er is niet bekend of de misdaad lijdt onder de ‘oorlog tegen de motorclubs’ , of misschien juist profiteert van het verleggen van de focus naar de motorclubs.

Hoe kunnen wij dus toch met feiten en cijfers komen? Omdat deze overheid, en de media, zich erg vaak baseren op nieuws uit het buitenland zullen wij dat ook doen. In Nederland wordt vaak gewezen op de motorbendeoorlog in Canada, of the bikeroorlog in Scandinavië, wij vertellen graag eens iets over de ‘oorlog tegen motorclubs’ in Australië. Wij zullen ons baseren op een artikel in The Conversation van 28 juli 2015 dat werd geschreven door assistent professor Terry Goldsworthy van de Bond University. In tegenstelling tot de ‘voortgangsrapportages’ van de Nederlandse politie, dus wel degelijk wetenschappelijk.

Na twee jaar enorm zware maatregelen door de Australische overheid tegen motorclubs, bikies geheten, is er geen overeenstemming tussen politiemensen of de zware aanpak resulteert in succes. De politie is maar deels betrokken bij het justitiële proces. Hun succes meten zij aan het aantal arrestaties dat wordt verricht. Nu echter blijkt uit recente analyses dat de betrokkenheid van ‘bikers’ bij georganiseerde misdaad veel kleiner is dan gedacht.

De resultaten, oftwel de ‘bodycount’ van de ‘oorlog tegen motorclubs’ zou dus eigenlijk moeten worden getoetst aan de volgende indicatoren:

~ succesvolle veroordelingen van motorclubleden voor ernstige en georganiseerde misdaadvergrijpen, waarbij deze misdaden een meerderheid vormen van het ten laste gelegde;

~ bewijs dat aantallen leden van clubs afnemen en dat recrutering stopt;

~ bewijs dat ‘association laws’ (omgang hebben met criminelen) de criminele elementen van motorclubs tegenhoud elkaar te ontmoeten om georganiseerde misdaad te faciliteren;

~ een bewezen positieve invloed op de georganiseerde misdaad-markten waarvan de politie claimt dat bikers hier dominant in zijn;

~ bewijzen dat de structuren van de clubs gebruikt werden voor gezamelijke criminele doelen.

Geen enkel bewijs is echter te leveren dat ook maar één van de punten hierboven is bereikt. Hoewel in de Australische deelstaat Queensland de bikers niet veel meer worden gezien, zijn de clubs nu ondergronds. De ‘oorlog tegen de motorclubs’ kende een aantal high-profile mislukkingen in de rechtszaal. Sommige zaken gingen niet eens naar de rechtbank.

De politie pochte over een enorme toename van arrestaties voor afpersing ten gevolge van de ‘oorlog tegen motorclubs’. Veel van deze zaken halen het niet in de rechtbank. Van grotere zorg is het dat sommige beklaagden de politie beschuldigen van afpersingspraktijken bij het ontlokken van bekentenissen. Wanneer dit bewezen kan worden, kunnen politiemensen daarvoor worden vervolgd.

Misschien nog erger was het resultaat van veel openbare ordeverstoringen die ten grondslag lagen aan de ‘oorlog tegen motorclubs’. Veel van deze aanklachten bleven in de rechtszaal niet overeind, terwijl ook hier beschuldigingen werden geuit dat hogere politie-echelons tussenbeide kwamen in het normale proces.

Tussen april 2008 en april 2014 werd ongeveer 20% van de aanklachten tegen bikers in Queensland geseponeerd. De politiemethode om arrestatie-aantallen te vergroten, zonder aandacht voor de haalbaarheid in de rechtbank, is één van de oorzaken hiervan.

De zware maatregelen in Queensland waren deels bedoelt om het ledenaantal van de clubs te laten afnemen en dat is ook precies wat de politie claimt. Maar het lijkt er op dat aantallen leden op nationaal niveau juist zijn toegenomen. In 2012 waren er 4483 geregistreerde motorclubleden in Australië, vandaag zijn het er 6000. Een toename van 34% in drie jaar!

Cijfers van de politie in Queensland geven aan dat er in 2013 920 bikers waren. In 2015 maakte de politie bekend dat zij onder de zware nieuwe wetgeving tegen motorclubs 2214 bendedeelnemers hadden gearresteerd. Dus óf veel van die leden waren helemaal geen lid, óf de aantallen zijn enorm toegenomen. In beide gevallen bewijst dat het falen van de ‘oorlog tegen de motorclubs’.

Er is vrijwel geen moeite gedaan om criminele elementen uit de motorclubs los te weken of te verwijderen. Uit studie blijkt dat misdadig gedrag een bijprodukt is bij sommige bikers. Het is niet het doel van de clubs.

Wanneer motorclubs hun rechten en vrijheden werkelijk willen behouden is het redelijk om van ze te verwachten dat ze accepteren dat er een soort regeling komt om misdadige elementen te verwijderen, zodat ze toch legale organisaties kunnen blijven. Aldus een wetenschappelijk onderzoeker, die met cijfers komt en onderzoeksresultaten.

De hardliners in Nederland die zo graag wetten willen veranderen om motorclubs te kunnen verbieden, de media die zogenaamd waken over de persvrijheid maar ongenuanceerd en zonder onderzoek te hebben gedaan schrijven, zouden de Australische ‘oorlog tegen motorclubs’ als goede les kunnen beschouwen. Dichter bij huis heeft de rechter in Duitsland al het colourverbod teruggedraaid. Misschien is niet elke biker een crimineel en misschien is niet elke politieman te goeder trouw.

Sesam, open u!

Vandaag werd op last van de burgemeester van Sittard-Geleen café The Dug Out gesloten. Al eerder werd de zaak gesloten voor drie maanden na een vecht- en schietpartij tussen Bandidos en leden van de Red Devils MC. Een kort geding tegen die tijdelijke sluiting werd verloren. Volgens de rechtbank is onder meer de veiligheid van de buurt rond het café in het geding. Mede om die reden trekt de burgemeester de vergunning nu dus definitief in. Mede om die reden. Wat de andere redenen zijn van de definitieve sluiting werd niet bekend gemaakt.

Het sluiten van clubhuizen en ontmoetingsplaatsen van motorclubs is al langer een prioriteit van de overheid. Mede door informatieverstrekking van de politie worden burgemeesters attent gemaakt op de aanwezigheid in hun gemeente van leden van motorclubs, motorclubs en clubhuizen en ontmoetingsplaatsen.

Het is landelijk beleid om zoveel mogelijk van die clubhuizen en ontmoetingsplaatsen te sluiten. In de Landelijke Voortgangsrapportage Outlaw Motorcycle Gangs van juni 2015 staat dit nog eens duidelijk verwoord: ‘In Nederland zijn in de verslagperiode 177 OMG-clubhuizen (of pogingen tot de oprichting daarvan) geïdentificeerd. 113 gevallen zijn bestuurlijk aangepakt, door het voeren van een stopgesprek, ofwel door bestuurlijke handhaving omdat het clubhuis in strijd is met het bestemmingsplan of in overtreding van de Drank- en horecawet, al dan niet met gebruikmaking van een Bibob-procedure.

Van de 177 clubhuizen zijn er 87 gesloten of afgewend, omdat deze niet voldeden aan de vigerende regelgeving zoals het bestemmingsplan. Strijd met het bestemmingsplan was in 65 gevallen aan de orde. Er zijn 46 zogenaamde stopgesprekken gevoerd. Een stopgesprek is een gesprek tussen de burgemeester, de plaatselijke politiechef en een afvaardiging van de OMG, die voornemens is een clubhuis te vestigen in een gemeente. In dat gesprek wordt duidelijk gemaakt dat de OMG zich aan wet- en regelgeving dient te houden en dat overtredingen niet worden getolereerd. In enkele gevallen wordt ook een stopgesprek met de verhuurder van ruimten ten behoeve van een clubhuis gehouden, om deze te bewegen het huurcontract te beëindigen.

Een flink aantal chapters is momenteel op zoek naar een clubhuis, Zolang ze geen clubhuis hebben maken zij gebruik van horecagelegenheden, voetbalkantines, woonhuizen of zelfs een vrachtwagen met oplegger (deze laatste is door de politie inbeslaggenomen in het kader van een strafrechtelijk onderzoek). Maar ook daar worden de regels gehandhaafd.’

De overheid doet er dus alles aan om, naar aanleiding van politie-informatie, ontmoetingsplaatsen te sluiten. In de voortgangsrapportage zijn de redenen aangegeven die kunnen worden gebruikt. Deze ware heksenjacht vindt plaats tegen mensen die lid zijn van clubs die niet zijn verboden door de rechter. De vraag is nu of diezelfde harde maatregelen ook worden genomen tegen andere ontmoetingsplaatsen. Wat is bijvoorbeeld het beleid voor voetbalkantines en jeugdhonken?

 

In de studie ‘Jeugdhonken in de achtertuin’ van de HBO Kennisbank uit 2007 komen een aantal verontrustende zaken naar boven: ‘Opvallend is dat keetjongeren gemiddeld meer alcohol drinken in de keet dan de overige jeugd. Naast alcoholgebruik heeft ook veiligheid de aandacht getrokken bij dit onderzoek.’

Alcoholgebruik door jongeren onder de 18. Wat zegt de wet daarover? Er mag geen alcohol worden geschonken aan personen onder de 18 jaar. Je bent vanaf 2014 ook strafbaar als je nog geen 18 jaar bent en in het openbaar alcohol bij je hebt. Dat zegt de wet. Volgens bovenstaande studie zijn er alleen in Tubbergen al tussen de 20 en 30 jeugdhonken. Jeugdhonken die drank schenken aan minderjarigen, waar wordt gerookt (daar staat de hele horeca nog steeds van op zijn kop!) en blijkbaar deugt de veiligheid ook niet.

De lezer zal nu menen dat er wel stevig zal worden opgetreden tegen deze illegale drankketen. Maar Omroep Flevoland meldt op 24 juli 2015: ‘De gemeente Urk gaat het toezicht- en handhavingsbeleid voor jeugdhonken níet veranderen. Dat zegt de gemeente in reactie op de uitspraak van de Rechtbank Midden-Nederland. De rechtbank oordeelde half juni dat de gemeente zich bij de controle van de barren niet mag baseren op de plaatselijke Notitie Jeugdhonken. In plaats daarvan moet de gemeente handhaven op basis van formele wetgeving, zoals de Drank- en Horecawet, het omgevingsrecht en het bestemmingsplan. Urk kreeg van de rechter tot vrijdag de tijd om aan te tonen dat ze dat ook doet.’

De rechter gebied een gemeente de wet toe te passen en de gemeente weigert dat. Zeer opmerkelijk. De lezer denkt nu natuurlijk dat de politie, zonder aanziens des persoons, die wet wél gaat toepassen. Recht is recht en de wet gaat boven alles en hier is zelfs een rechterlijke uitspraak. Een win-winsituatie voor de handhavers van het gezag dus. Maar, wat zegt de bovengemelde studie? ‘Zowel wijkagenten als jongerenwerkers blijken de keten te waarderen, dit in tegenstelling tot organisaties als de Stichting Alcoholpreventie. De lokale actoren leggen juist de nadruk op de sociale functie van de keten en zien ze als een goede oplossing voor het ontbreken van faciliteiten voor jongeren in de gemeente. Een ander argument is dat men niet weet wat de jongeren zullen doen als zij niet meer in hun keet mogen zitten. Men is bang dat de jongeren dan op straat gaan hangen en overlast zullen veroorzaken.’

In plaats van een uitspraak van de rechter te respecteren, in plaats van de wet toe te passen, in plaats van de veiligheid van minderjarigen te waarborgen, in plaats van de gezondheid van jongeren te garanderen, is de politie zelfs blij met die drankketen. Want, er zijn immers geen andere faciliteiten voor de jongeren die die keten bezoeken. Omdat er geen andere faciliteiten zijn mogen die minderjarigen dus in een onveilige ruimte alcohol nuttigen en roken. Het voordeel voor de politie is dat men nu weet waar die jongeren zitten en ze geen overlast elders veroorzaken. Onthoudt u de laatste zin?

Wij gaan nu eens even kijken hoe het is gesteld met voetbalkantines. Naar aanleiding van de nieuwe Drank- en Horecawet, werd volgens Nederweert24.nl in de gemeente Nederweert de volgende regel voorgesteld: ‘Het college van burgemeester en wethouders stelt voor dat sportverenigingen en kantines alcohol mogen schenken vanaf twee uur vóór tot twee uur ná een activiteit. Op zondagen mag tot maximaal 20.00 uur geschonken worden omdat de reguliere horeca met name dan oneerlijke concurrentie ondervindt. De gemeenschapshuizen krijgen gelijke schenktijden als de reguliere horeca omdat deze voorzien in brede sociale activiteiten.’

In de meeste Nederlandse gemeenten is een soortgelijke regeling van kracht. We praten hier dus over een sportvereniging of -club, die een clubgebouw huurt dan wel in bezit heeft en zowel voor als na een sportactiviteit alcohol schenkt. Die sportieve activiteiten voorafgegaan en gevolgd door alcohol (en in de meeste kantines ook tabak!) gelden natuurlijk niet alleen maar voor voetballend Nederland. Ook de toeschouwers en vrienden en bekenden maken graag gebruik van de kantine. Het betreft hier dan ook allerminst een besloten gelegenheid. Naast voetballende drankliefhebbers, zijn er nog veel meer sporters die graag spanning en sport combineren met een glas. Zo zijn er hockeyclubs, rugbyverenigingen, roeiclubs, schaatsverenigingen, ja zelfs schietverenigingen waar gewoon drank kan worden gekocht in de kantine.

De aantallen mensen die gebruik maken van sportkantines en jeugdhonken kennen wij niet. Zouden het er honderden zijn? Of duizenden? Of zelfs honderdduizenden? Het wordt toegestaan of gedoogd, door de sociale functie die het drinken in kantines en jeugdhonken heeft. Zelfs uitspraken van een rechter worden niet gerespecteerd, omdat de politie graag weet waar de jeugd zich ophoudt. Dat tal van regels worden overtreden en de gemeente eigenlijk samen met de politie zou moeten handhaven, wordt gemakkelijk naast zich neergelegd. Honderdduizenden maken gebruik van kantines en honken. Volgens de politie zijn er ongeveer 1800 leden van motorclubs. Begint u onder het tipje van de sluier te geraken?

Je zou veronderstellen dat de politie ook graag wil weten waar de leden van een motorclub zich ophouden. Helemaal die verschrikkelijke motorcycle outlaws. Je weet dan ook dat ze geen overlast veroorzaken elders. Een aantal volwassen heren, die in een besloten gelegenheid alcohol drinken, of thee, of een warme bak koffie met een gehaktballetje na het motorrijden. Of vóór het motorrijden. Een gezellige bijeenkomst met een sociale functie voor de leden van een motorclub. Volwassen mannen die weten wat ze doen. Mannen die vrijwel allemaal een baan hebben, een gezin, kinderen, een huis. Maar gemeenten en politie hebben liever dat onverantwoordelijke minderjarigen in een onveilig pand alcohol drinken dan die volwassen en verantwoordelijke kerels met een motorjasje aan.

De sluiting van café The Dug Out bekijken wij daarom met argusogen. Vooral die zin ‘Mede om die reden trekt de burgemeester de vergunning nu dus definitief in.’, baart ons zorgen. Mede om die reden. Wat zijn de andere redenen? Dat er motorrijders in die zaak kwamen? Kort geleden verklaarde meneer Jos Som, een persoon die wij niet meer behoeven voor te stellen aan onze trouwe lezers, dat Café Navarro definitief gesloten is, iets anders over de sluiting. De NOS berichtte daarover op 15 mei 2015: ‘Voor burgemeester Jos Som waren de spanningen en conflicten tussen motorclubs in Zuid-Limburg de reden voor de sluiting. Volgens de gemeente waren er de laatste tijd een paar keer rivaliserende Bandidos “op intimiderende wijze” in de buurt van het clubhuis. Som wil zéker in de drukke binnenstad geen conflicten of geweld. De burgemeester wijst op de gebeurtenissen op 7 mei bij een sporthal in Sittard, waar bij een vechtpartij tussen leden van motorclubs drie gewonden vielen. Bij de vechtpartij tussen leden van de Hells Angels, Bandidos en Red Devils is vermoedelijk ook geschoten.’

Er waren rivaliserende Bandidos op intimiderende wijze in de buurt van het clubhuis. Er zijn spanningen tussen motorclubs. Én, last-but-not-least, er wordt door meneer Som verwezen naar de vechtpartij in The Dug Out in Sittard. Nu hebben wij een paar vragen, hè. Voor de gemeente Kerkrade en voor die burgemeester, hè. En hier komt dan die eerste vraag, hè. Hoe dicht is ‘in de buurt’? Op hoeveel meter mag de ene club het clubhuis van de andere club naderen, voordat tot sluiting besloten kan worden? Er komen dus leden van een rivaliserende motorclub in de buurt van een horeca-gelegenheid, of een clubhuis, en dat gaat dan dicht. Volgens meneer Som zijn die vreselijke Hells Angels ook erg dicht in de buurt geweest van Café Suus, het café van zijn dochter waarover het laatste woord nog niet gesproken zal zijn. Dat ging ook lastig anders, want ze zaten er naast in hun clubhuis. Toch werd Café Suus nooit gesloten. Ook niet nadat, ook weer volgens meneer Som, er zelfs bedreigingen en vernielingen waren geweest in Café Suus zelf. Dat sluiten geldt dus alleen maar wanneer je geen dochter bent van de burgemeester of een motorclub bent. En nu die vechtpartij in Sittard, hè. Dat is een reden geweest voor meneer Som om dat café van de Hells Angels te sluiten. Volgens die redenatie gaan er straks nog een heleboel andere café’s dicht in Nederland. Er is een vechtpartij geweest in een café waar leden van motorclubs komen. Nou, makkelijk, nu gaan we alles waar leden van motorclubs komen sluiten. Hèhè, eindelijk!

De sluiting van het Hells Angels-clubhuis in Barneveld ging geheel anders. Wel zeer creatief. De gemeente legde de club een dwangsom op, omdat er een bruiloft werd gehouden. Omdat de club die dwangsom niet kon betalen (we praten hier over mensen die volgens de politie en de media grossieren in geweld, misdaad en drugshandel en daar enorme geldbedragen mee binnenhalen, die vervolgens worden witgewassen!) werd het clubhuis onteigend en geveild. Later oordeelde de rechter dat zowel de dwangsom als de inbeslagname onwettig waren. Maar ja, weer een clubhuis dicht, dus de missie is geslaagd. Ook hier hebben wij weer een vraag. Waarom moet per se dat motorrijdersclubhuis dicht, terwijl er juist subsidie wordt gegeven aan een overlast gevend jeugdhonk? De BarneveldseKrant.nl schrijft over dit jeugdhonk ‘Time-Out’ op 26 mei een artikel. Er is nooit geklaagd over overlast van dat motorclubhuis, maar dat zou en moest dicht. Het jeugdhonk, dat wel overlast bleek te geven, kreeg juist subsidie om zich te vestigen en open te blijven.

Ja, zo maar enige voorbeelden van recht in Nederland. Recht en rechtvaardigheid. Begrippen waarvoor we onze jongens en meisjes naar verre en onbekende brandhaarden sturen. Er zijn nog veel meer voorbeelden die we zouden kunnen geven. Gemeenten komen met de meest idiote redenen om clubhuizen te sluiten of te weigeren. Rivaliserende clubs worden er bijgehaald, maar nooit bijvoorbeeld rivaliserende voetbalsupporters om een voetbalkantine of -honk te sluiten. Veel motorclubs zijn een stichting en het komt voor dat een gemeente roept dat een stichting niets te zoeken heeft op een bedrijventerrein. Je moet het allemaal maar bedenken. Uiterst langdurige en kostbare procedures en rechtzaken zijn het gevolg, terwijl degenen die die besluiten nemen uitzonderingen maken voor tal van illegale drankgelegenheden. Of voor familie, zoals bij meneer Som.

 

 

 

 

 

Voortgaan met rapporteren

 

In de landelijke voortgangsrapportage Outlaw Motorcycle Gangs juni 2015, doet de politie bijna juichend verslag van de resultaten die zij inmiddels hebben geboekt in hun strijd tegen ‘criminele motorbendes’. Al vorig jaar deed de politie uit de doeken in de rapportage van juni 2014, wat het uiteindelijke doel was van die rapportages: het publiceren en bewust maken van het publiek en instanties omtrent de ware aard van de Outlaw Motorcycle Gangs. Nu kun je weliswaar onderzoeken wat je wilt, wat uiteindelijk telt in een rechtsstaat zijn de resultaten. In een rechtsstaat doet de rechter uitspraak en beslist daarmee of een verdachte schuldig is of onschuldig. Je kunt dus net zoveel zeer kostbare onderzoeken verrichten als je wilt, het is pas nadat de rechter een uitspraak heeft gedaan dat je kan spreken van resultaten. Een onderzoek is geen resultaat. Een hongerige leeuw ging eens op onderzoek in de jungle naar een lekker hapje. Dat deed hij elke dag meermaals. Een ondernemende leeuw. Het arme dier zou sterven van de honger, want zijn onderzoek leverde niets op. Een domme, incapabele, slecht doorvoede leeuw dus ook, die met zijn kletspraat ieder op het verkeerde been zette.

 

Onderstaand de tekst van de rapportage voor wat betreft de resultaten van de onderzoeken die werden geïnitieerd door de politie:

‘Inzoomend op de onderzoeken naar de zware en (internationaal) georganiseerde misdaad door (leden van) OMG’s levert een inventarisatie van zo’n 150 lopende en afgeronde opsporingsonderzoeken en strafzaken het volgende beeld op (peildatum: maart 2015).

• Veruit de meeste opsporingsonderzoeken (ongeveer 75%) hebben betrekking op Satudarah, Hells Angels, No Surrender, Bandidos en Trailer Trash.
• Ongeveer 30% van dit aantal opsporingsonderzoeken heeft betrekking op de productie en/of handel in verdovende middelen en witwassen.
• Iets meer dan 25% van de opsporingsonderzoeken heeft betrekking op openlijke geweldpleging en/of diefstal met geweld en/of bedreiging. In de daaruit volgende strafzaken werden gevangenisstraffen van 3 tot 4,5 jaar (9 strafzaken) en 1 tot 2,5 jaar (7 strafzaken). De rechtbank in Den Haag oordeelde in één geval dat het hesje van de betreffende OMG een intimiderend effect had. In één opsporingsonderzoek naar een ernstige mishandeling in een horecagelegenheid werden bij de rechter-commissaris 20 getuigen gehoord. Niemand kon of wilde een belastende verklaring afleggen, waarna het OM de strafzaak moest seponeren.
• Iets meer dan 10% van de opsporingsonderzoeken heeft betrekking op (poging tot) moord en doodslag. In de daaruit volgende strafzaken werden gevangenisstraffen opgelegd van 10 jaar (1 strafzaak) en 7 jaar (2 strafzaken). In één strafzaak veroordeelde de rechtbank de verdachte tot een gevangenisstraf van 8 jaar; in hoger beroep volgde vrijspraak.
• Ook iets meer dan 10% van de opsporingsonderzoeken heeft betrekking op de handel in en het bezit van vuurwapens, munitie en explosieven. Dit aantal is verontrustend, met name in het licht van de dreiging van een bendeoorlog. Bij enkele gevallen van wapenbezit / wapenhandel waren (oud) beroepsmilitairen betrokken.
• Verder heeft een klein aantal opsporingsonderzoeken betrekking op: brandstichting / aanslagen op gebouwen, waaronder woonhuizen, bedrijfspanden en/of clubhuizen; de uitvoering van rechtshulpverzoeken uit het buitenland (met name Duitsland), en; mensenhandel (prostitutie).’

 

Dit is alles waar de politie mee komt als resultaat van zijn onderzoeken. Een magere oogst. Maar ook wij deden onderzoek. Dat onderzoek staat hieronder.

In 2011 werd in 1715 gevallen een integriteitsonderzoek gedaan naar politiemensen. Het blijkt dat in 2011 in 650 gevallen sprake is geweest van een integriteitsschending door een medewerker van de politie. Daaronder vallen allerlei zaken, zoals geweld, fraude en misbruik van de eigen positie. De onderzoeken leidden tot 77 ontslagen, 73 voorwaardelijke ontslagen en 24 mensen besloten zelf weg te gaan.  De politie deed in totaal 1517 onderzoeken, waarbij 1715 personen waren betrokken. In 122 was sprake van een strafbaar feit, in 533 gevallen ging het om plichtsverzuim. Een gesprek of mondelinge waarschuwing was de disciplinaire maatregel die het vaakst voorkwam. Het valt op dat er twee keer zo veel onderzoeken zijn gedaan naar politiemensen die meer dan 10 in dienst waren dan in 2010. Het zijn dus niet alleen de jonkies die in de fout gaan. Het totaal onderzoeken was ook overigens stijgende t.o.v.2010. De categorie ‘geweld’ scoort het hoogst in de onderzoeken (731 keer). Daarna komt ‘misbruik van positie’ en ‘vermogen en bezit’ (bv. diefstal). Ook opvallend: 43% van de gevallen komt naar aanleiding van een klacht of melding vanuit de eigen organisatie. 41% naar aanleiding van meldingen/klachten van burgers.

Nogal een resultaat, zult u nu zeggen. Wij zullen het niet met u oneens zijn, al gebied de eerlijkheid ons te zeggen dat dit onderzoek gepubliceerd is in 2012 op de site van Crimelink.nl. Ook RTL deed onderzoek en publiceerde daarover in 2010. Graag gebruiken wij ook hun cijfers om u te laten zien dat de cijfers van 2011 niet op zichzelf staan of een uitzondering vormen. In de jaren 2008, 2009 en 2010 werden volgens RTL 219 agenten ontslagen en 101 agenten verlieten na wangedrag vrijwillig de politie. Voorwaardelijk ontslag kregen 179 agenten. Die maatregelen kwamen na maar liefst 4000 onderzoeken naar wangedrag.

Kwamen we in een vorig artikel al tot de conclusie (Die wet past ons allemaal!) dat Gerrit van de Kamp, de voorzitter van de politievakbond ACP een ietwat vrijzinnige mores erop nahoudt wanneer hij zijn vriendin een baan kan laten bezorgen (dat zijn vriendin werd ontslagen nadat bekend werd hoe zij aan haar baan kwam, zegt toch wel iets) en dat dat de ACP zelf zich bezig hield met tal van zeer maatschappelijk verontrustende acties, en er komen er nog meer want de politie dreigt met acties tijdens de Tour de France en Sail, naast het dreigen niet meer aanwezig te zijn bij voetbalwedstrijden en zo u weet zijn dat pas echte onrustveroorzakers. Nu weet u dus ook dat Gerrit en zijn trouwe volgelingen van de ACP niet alleen zijn. In 655 (en dus niet 650) gevallen was er sprake van een integriteitsschending, waarvan 122 gevallen een strafbaar feit behelsde en 533 gevallen plichtsverzuim. U zult begrijpen dat dit alleen gaat om de uitkomsten van onderzoeken. Er zullen zeker ook nog gevallen zijn waarnaar geen onderzoek is gedaan.

Kunnen we nu op zijn oud-Hollands zeggen, De pot verwijt de ketel dat hij zwart ziet?