Een rechtstreekse aanval op onze vrijheid

Vorig jaar December deed een rechter de volgende uitspraak: ‘Verkeerscontroles hebben een ander doel dan het doen van opsporingsactiviteiten.’ We mogen er van uitgaan dat de Nederlandse politie zich houdt aan een rechterlijke uitspraak. Of toch niet?

Leden van motorclubs weten dat de politie zogenaamde ‘Algemene Verkeerscontroles’ houdt zodra een politieagent ziet dat er leden van een motorclub rijden op de motor of in de auto. Deze bikers worden staande gehouden zonder dat er sprake is van strafbare feiten. Wat wil de politie nu precies met dat staande houden bereiken? Wat zijn de gegevens die zij verzamelen en waarom?

Politieagenten zijn in het bezit van een speciaal handboek met richtlijnen over motorclubs. Dit is het ‘Handboek Nederlandse 1%-motorclubs (ongedateerd). Wij hebben via een WOB-verzoek geprobeerd in bezit te komen van dit handboek. Dit is maar ten dele gelukt. Alleen delen van het handboek zijn opgestuurd. Wij kwamen echter toch in het bezit van het volledige handboek. Het is samengesteld door Politie Nederland in samenwerking met Europol. In dit handboek wordt specifiek opgeroepen om leden van motorclubs te controleren:

Al op bladzijde 4 van het handboek staat wat de doelstellingen zijn: ‘Het doel van dit handboek is tweeledig: het bieden van een basisrichtlijn voor politieambtenaren (surveillanten en/of rechercheurs) die niet direct betrokken zijn bij MC-zaken, maar wel werken in een omgeving waar MC’s aanwezig zijn. Het document biedt hen basiskennis over de organisatie en activiteiten van MC’s en brengt ze op de hoogte van de bestaande kanalen voor het uitwisselen van informatie over dit fenomeen; het creëren van bewustzijn omtrent 1%-motorclubs en hun leden onder al het handhavingspersoneel en het beiden van een bredere kijk op de werkwijze van deze groepen en de reikwijdte van hun activiteiten.’

Op bladzijde 14 staat ‘Het is belangrijk dat politieambtenaren weten hoe ze een motor kunnen identificeren en hem kunnen checken in de verschillende databases.’ Welke databases? Wij komen daar later nog op terug.

Op bladzijde 15 staat: ‘Belangrijk. Als je een MC-lid met een motor controleert, is het belangrijk aandacht aan deze controle te besteden en alle informatie over het voertuig te noteren, evenals de persoonsgegevens van de gebruiker. Stuur die gegevens vervolgens naar de op dit gebied gespecialiseerde eenheid, zodat deze verder actie kan ondernemen.’

Op bladzijde 19 staan onder het kopje ‘MC-specifiek beleid’ richtlijnen voor alle politieagenten: ken je pappenheimers: kijk op intranet naar de foto’s van de (bekende) leden van de MC’s binnen je district; weet wie de belangrijkste leden zijn en waar de clubhuizen/hangplekken zich bevinden! Meld contact met MC-leden altijd bij de meldkamer en geef locatie, tijdstip en kenteken door; spreek waar mogelijk de hoogste in rang aan van de groep die je tegenkomt, al dan niet via de woordvoerder. Vraag hier duidelijk naar; laat je niet verleiden tot ‘vriendelijke foto’s/ filmmateriaal van jezelf met leden van de MC’s; probeer bij het signaleren van (leden van) MC’s zoveel mogelijk informatie te verzamelen en te registreren. Denk daarbij aan je ( lokale) inwinplan. Let daarbij op: personalia, uiterlijke kenmerken, patches op de colours, aanwezige personen/voertuigen, kenmerken/kenteken van voertuig, mogelijk sociaal CV (hobby’s, verblijfplaatsen en dergelijke), probeer waar mogelijk (on)opvallend video- of fotomateriaal te verzamelen, let op mogelijke voertuigen ter plaatse, het is bekend dat er in veel gevallen supportauto’s zijn die mogelijk wapens e.d. vervoeren.’

Samenvattend stellen wij vast dat enerzijds de politieagenten basiskennis over motorclubs wordt bijgebracht en anderzijds wordt opgeroepen informatie te verzamelen en door te geven via ‘de bestaande kanalen voor het uitwisselen van informatie over dit fenomeen’. Voor dat doorgeven van informatie zijn er dus ‘bestaande kanalen’. Er is dus een databank en het verzamelen van informatie is geïnstitutionaliseerd, want er zijn ‘bestaande kanalen’ om die informatie door te geven.

De politieagenten die niet direct betrokken zijn bij MC-zaken worden aangezet informatie te verzamelen en daarvoor dus controles te houden. Om ze dat te laten doen, wordt door het handboek ‘bewustzijn gecreëerd’. Hoe worden de politieagenten bewust gemaakt van die bikers? Op verschillende bladzijden komen wij uitspraken tegen die de politieagent bewust moeten maken. Zo staat er bijvoorbeeld op bladzijde 19 dat ‘er in veel gevallen supportauto’s zijn die mogelijk wapens e.d. vervoeren’. Erg gevaarlijk dus eigenlijk voor de controlerende agent. Op bladzijde 20 zien wij: ‘Kortom, de MC’s kunnen met recht betiteld worden als organisaties waar criminelen lid van zijn.’ Er wordt dus doelbewust door een officieel handboek stemming gemaakt tegen motorclubs en hun leden. Want, ook leden van voetbalclubs kunnen crimineel zijn, of leden van de VVD (zoals wij in een eerder blog al aantoonden).

De agent wordt dus niet alleen ‘bewust’ gemaakt, maar ook bang. Criminelen die zich misschien wel laten volgen door auto’s met wapens e.d. erin. En dit allemaal om de agent, die verder niets te maken heeft met motorclubs, duidelijk te maken hoe belangrijk het is dat hij hoe dan ook informatie verzamelt en doorgeeft. Bovendien wordt de agent aangespoord ook op andere manieren informatie tot zich te nemen en door te geven. Fotograferen, stiekem filmen.

Hoe is nu dit handboek tot stand gekomen? Het boekje heeft 24 bladzijden. Op veel van die bladzijden staat informatie afkomstig uit het buitenland. Het boekje spreekt verschillende malen van ‘de literatuur’ over motorclubs. Wij kijken dus maar eens naar de bronnen die zijn gebruikt voor het handboek. Aan het eind van het handboek worden negentien bronnen genoemd waaruit de informatie in het handboek is gedestilleerd. Twee van die bronnen zijn publicaties van Europol, twee andere zijn afkomstig van de KLPD, er zijn twee Nederlandse boeken (waarvan één van oud-politieman John van den Heuvel), één verslag van de Nederlandse parlementaire enquete geschreven door prof. Fijnaut waarin ook wordt gesproken over motorclubs, één Duitse en negen Amerikaanse boeken. Van de negentien bronnen zijn er dus maar liefst twaalf afkomstig uit het buitenland. Vooral de Amerikaanse ‘literatuur’ zijn gewoon boeken die in de boekhandel verkocht worden. Bovendien zijn een aantal van die bronnen vrij gedateerd, één bron is zelfs uit 1966, en hebben sommigen een zeker ‘Arendsoog-gehalte’.

‘Een organisatie moet elke verwerking van persoonsgegevens melden, bijvoorbeeld wanneer de organisatie persoonlijke gegevens opvraagt, gebruikt of verspreidt. De meldingen van de verwerking van persoonlijke gegevens zijn openbaar, dit is geregeld in de Wet bescherming persoonsgegevens (WBP).’(www.rijksoverheid.nl) Deze melding moet worden gedaan bij de Autoriteit Persoonsgegevens. Dit is wat de Rijksoverheid op zijn eigen site zegt over het bestaan van databanken. Databanken moeten niet alleen worden aangemeld, degenen waarover in die databank informatie wordt vastgelegd moeten ook op de hoogte worden gesteld en zij moeten in staat worden gesteld om die informatie te rectificeren. Wie garandeert dat de informatie over leden van motorclubs in de databank correct is? Dus de databank is niet alleen niet aangemeld, de personen in die databank worden ook niet op de hoogte gesteld.

Samenvattend:

1. Politiemensen lopen rond met een bikerhandboek waarin stemming wordt gemaakt over misdaad en wapens, zodat een politieagent flink nerveus kan worden bij het zien van leden van motorclubs.
2. Agenten die niet zijn betrokken bij bikers of MC’s worden aangezet om toch informatie te verzamelen over bikers voor een niet-aangemelde databank.
3. De bronnen van het bikerhandboek zijn deels gedateerd, hebben alleen betrekking op het buitenland of hebben een ‘Arendsoog-gehalte’.
4. Het handboek zelf gaat voor een gedeelte over motorclubs in het buitenland. Ook de informatie van Europol is afkomstig uit het buitenland en gaat niet over de situatie in Nederland.
5. Verkeerswetgeving wordt gebruikt voor doeleinden die niets te maken hebben met verkeersveiligheid. Er is daarover een rechterlijke uitspraak.

De vraag is nu wat er wordt gedaan met alle informatie die door de politie zo nauwgezet wordt verzameld. Tot op heden is nooit gebleken dat die informatie wordt getoetst door de bikers zelf in kennis te stellen. Er is nog geen enkele motorclub verboden door een rechter. Waarom dus wel informatie verzamelen? Wat gebeurt er met de informatie?

Uit tal van uitspraken van de politie zelf blijkt dat informatie wordt gedeeld met de FIOD, de belastingdienst, de gemeentelijke basisadministratie of zelfs de douane. Het is bijna onmogelijk voor leden van Nederlandse motorclubs om een visum te krijgen voor de Verenigde Staten. Hoe weet men daar wie er lid is van een MC? Informatie over MC-lidmaatschap wordt gedeeld met Interpol en Europol. In Nederland kunnen leden van MC’s heel moeilijk aan een pas komen om beveiligingswerk of portierswerk te verrichten. Leden van MC’s kunnen niet in dienst komen bij de overheid en wanneer zij er al werken levert dat problemen op en worden zij onophoudelijk onder druk gezet. Leden van motorclubs krijgen geen Verklaring omtrent gedrag (VOG). Wijkagenten gaan thuis langs bij leden van motorclubs om ze te laten weten dat de politie weet dat ze lid zijn van een MC. Politieagenten gaan langs bij werkgevers om ze te wijzen op het feit dat een personeelslid lid is van een MC. Agenten gaan langs bij instellingen waar leden van MC’s met een bijstandsuitkering vrijwilligerswerk verrichten om ze op de situatie te wijzen. Huiseigenaren die panden verhuren aan motorclubs worden gewezen op het gevaar van de motorclub in hun pand. Eigenaren van feestzalen worden onder druk gezet met informatie uit de politiedatabank. Agenten houden leden van motorclub staande, ‘omdat ze in de landelijke databank zitten’. Het wordt dus een cirkel.

Er wordt door de politie informatie verzameld over organisaties die niet zijn verboden. De informatie wordt niet getoetst. De databank is niet aangemeld. De informatie wordt gebruikt voor doeleinden die helemaal niet relevant zijn voor enige opsporing. Duidelijk blijkt namelijk dat verkeerscontroles worden ingezet om informatie te verzamelen. Er is dus helemaal geen sprake van strafbare feiten of verdenking daarvan. Informatie wordt wel gebruikt om leden van motorclubs ernstig te hinderen. Niet te hinderen bij het plegen van strafbare feiten, maar te hinderen bij het gewoon deelnemen aan de maatschappij. Werk, vrije tijd, hobbies, vakantie, woonsituatie en familie worden door de politie betrokken bij het bestrijden en lastig vallen van mensen die niet de wet overtreden, maar dat misschien volgens de politie op een dag wel zouden kunnen doen. Daarvoor beroept de politie zich op bronnen uit het buitenland die gedateerd zijn en soms onbetrouwbaar en worden door de rechter verboden technieken gebruikt om gegevens vast te leggen in een niet-aangemelde databank.

Saillant detail is dat motorbendes van politieagenten nergens worden genoemd in het handboek. Er is blijkbaar geen enkele noodzaak leden van Blue Knights MC, LEMC Marshalls of Lex Legio MC staande te houden voor registratie van kentekens, persoonlijke gegevens of voertuigkenmerken. Dat deze politiemotorbendes rondrijden met exact dezelfde kenmerken als de echte MC’s en het gedrag van de echte MC’s kopieëren heeft daarop blijkbaar geen effect. Voor hen geldt: ouwe jongens krentenbrood!

Na de recente aanslagen in Frankrijk en België sprak premier Rutte van een rechtstreekse aanval op onze vrijheid.

Welke vrijheid?

 

(Voor de fans: http://1percent.nl/PDF/Handboek1percentMCsInNederland.pdf)

 

 

Rekenen voor dummies

Vorig jaar kwam de politie met een rapport waarmee men wilde aantonen hoe slecht de leden van motorclubs waren. Het rapport staat bol van de overschrijvingen uit buitenlandse kranten en boeken en haalt te pas en te onpas gebeurtenissen in een ver verleden uit het buitenland naar voren. Wat kwalijker is, er wordt uitgegaan van aantallen bikers in Nederland die niet kloppen. Ook vorige maand werd er weer gerefereerd aan dat rapport en de cijfers die daarin staan. Aan het woord was Piem Miltenburg, verantwoordelijk voor de bestrijding van ‘motorbendes’ en een, door sommige agenten gevreesde, hardliner binnen de Nederlandse politie.

Piem Miltenburg zei vorige maand dat er ongeveer 1800 leden van motorclubs zijn. Hij doet net of hij eerlijk is en zegt dat de cijfers van 80% criminaliteit van die groep van vorig jaar is en dus niet meteen overhevelbaar naar 2015, maar zegt hij, de cijfers zullen wel niet ver van elkaar liggen. Piem laat weg dat de cijfers van vorig jaar waren gebaseerd op een aantal van 601 bikers. De politie had en heeft niet de juiste aantallen leden van motorclubs om de simpele reden dat die clubs geen ledenlijsten hebben en de politie dus ook niet.

De motorrijders die zich nu afvragen waarom zij telkens worden aangehouden, weten dus nu dat dat alleen maar gebeurt om vast te stellen wie zij zijn. De politie wil vaststellen wie er lid zijn van MC’s, welke functie zij daar hebben, welk motorvoertuig daar bij hoort en wie de vrienden zijn van het slachtoffer. Dat betekent dus dat ook wanneer leden van een MC zich verplaatsen in een auto zij kunnen worden aangehouden. De politie zal dan vragen aan de andere inzittenden om zich te legitimeren. Op die manier kan in kaart worden gebracht wie er lid zijn van welke MC.

Er kleven natuurlijk haken en ogen aan die registratiemethode. Ten eerste is het zo dat voorschriften uit de Wegen- en Verkeerswet worden misbruikt niet om de verkeersveiligheid te garanderen, maar om mensen te registreren voor de databank van de politie. Het is ook maar de vraag of passagiers de plicht hebben zich te legitimeren wanneer er wordt gezegd door de controlerende agent dat het gaat om een algemene verkeerscontrole. Verder is het natuurlijk ook zo dat vooralsnog nog niet één MC verboden is. Waarom dus registreren? Ten derde komen de gegevens van al die bikers terecht in een databank van de politie die niet is aangemeld. Bovendien worden degenen die in die databank zitten niet schriftelijk op de hoogte gesteld dat zij in die databank zitten en kunnen zij dus ook niet meewerken aan het corrigeren van de gegevens in die databank. De gegevens uit die databank worden ook zonder toestemming of medeweten en zonder gecorrigeerd te zijn doorgegeven aan de Gemeentelijke Basisadministratie en de Belastingdienst.

Wat is nu het gevaar van dit handelen door de politie? Ten eerste is het niet legaal wat de politie doet. Degene waarvan gegevens worden opgenomen in een databank moeten daarvan op de hoogte worden gesteld en moeten de kans hebben die gegevens te corrigeren. Stel dat iemand bijvoorbeeld bevriend is met een MC en in een auto zit met leden van die MC die worden aangehouden en geregistreerd. Hoe wordt dan de vriend van de club geregistreerd? Ten tweede, wat gebeurt er met de gegevens van een hangaround of prospect die het niet hebben gered en geen lid zijn geworden? En wat gebeurt er met de gegevens van een lid die uit de club stapt? Komen die gegevens alsnog terecht bij andere instanties die dan denken met een zware jongen te maken te hebben? Worden die gegevens gedeeld met Interpol, Europol en Amerikaanse diensten zodat de betrokkene de VS niet meer in komt?

Ter vergelijking, wat zouden de leden van een hockeyclub zeggen wanneer bekend werd dat zij werden geregistreerd? Ik ken niet de misdaadcijfers van die leden, maar wie wel? Of stel dat de leden van zoetwatersportverenigingen worden gecontroleerd zodra zij een boot op de aanhanger hebben. Ik ken ook hier de cijfers niet, maar hoe komen zij aan het geld? Zou dit gebeuren dan zou er een storm van verontwaardiging opsteken. Pas op het moment dat je onderzoek hebt gedaan kun je zeggen wat de cijfers zijn en hoe erg het is. Maar waarom ga je onderzoek doen voordat je weet wat er speelt? Je hebt de cijfers dan toch nog niet?

Een andere vraag die nimmer door enige onderzoeksjournalist is gesteld is wat voor soort misdaden die leden van MC’s wel niet hebben gepleegd. 80% criminaliteit gold vorig jaar voor 601 bikers en zal dus wellicht dit jaar beduidend minder zijn, maar de vraag is toch wat voor soort misdrijven gepleegd zijn. Motorrijders rijden vaak te hard in het algemeen en wanneer iemand meer dan dertig kilometer per uur te hard rijd is dat geen overtreding, maar een misdrijf. Op die manier kun je dus al heel wat misdrijven registreren. Veel leden van MC’s hebben jarenlang aan de deur gestaan als horeca-portier. Juist in die beroepsgroep zijn vechtpartijen en aangiftes door onruststokers en dronkelappen aan de orde van de dag. Ook hier is de oogst dus gemakkelijk. Wat ook niet wordt gepreciseerd is wanneer het misdrijf heeft plaatsgevonden. De gemiddelde leeftijd van MC-leden is vrij hoog en ook hier is de kans dus groter dat iemand eens een keer iets heeft uitgehaald. Dat kan in een ver verleden zijn gebeurd en ook dat wordt niet gepreciseerd.

De vraag die je kunt stellen is hoe de misdaadcijfers van leden van MC’s zich verhouden tot misdaadcijfers bij andere groepen in de samenleving. Hoe verhoudt het zich bijvoorbeeld tot leden van de Tweede Kamer? Vorige week werd bekend dat Kamerleden een strafblad mogen hebben. En hoe is de verhouding met burgemeesters? Veel burgemeesters worden genoemd in verband met omkoping, valse declaraties en machtsmisbruik. Hoe is de verhouding met politiemensen of leden van de marechaussee? Ik ben zeer benieuwd.

Door voorrang te geven aan onderzoeken naar MC’s en hun leden is er nog een ander fenomeen. Stel je zou die MC’s helemaal niet onderzoeken. Dan zouden de misdaadcijfers lager uitvallen, want er wordt helemaal geen onderzoek gedaan. Nu je extra onderzoek gaat doen, worden die cijfers vanzelf weer hoger. Stel je gaat voorrang geven aan het onderzoeken van corruptie en omkoping en betrokkenheid van burgemeesters, statenleden en andere bestuurders bij stadsontwikkelingsprojecten. Nu zijn daar nauwelijks cijfers van. Maar wanneer je voorrang gaat geven aan onderzoeken zullen die cijfers snel stijgen. Wat zou er bijvoorbeeld uitkomen wanneer je Piem Miltenburg dagelijks zou gaan volgen en onderzoeken. Heeft die man zelf een strafblad? Of zijn onmiddellijke naasten? Gaat hij om met mensen met een veroordeling? Is hij nooit genoemd in verband met een kwalijke zaak? Hij is in ieder geval wel een bekende van de politie.

Om de zaak nog meer uit te vergroten wordt nu aangekondigd dat steeds meer onderzoeken worden gedaan door de politie naar criminele motorbendes. Dat moeten ze doen, maar dat is geen garantie dat zo’n onderzoek ook iets oplevert. Het is alleen een onderzoek. De media geven ook aan dat steeds meer clubhuizen worden gesloten. Maar ook daar wordt niet bij vertelt wat daarvan de reden is. De reden is deels omdat gemeenten bang zijn door alle berichtgeving en alleen om die reden een clubhuis willen sluiten. Feit is dat de ‘maatschappelijke onrust’ die nu heerst veroorzaakt wordt door politie en Openbaar Ministerie en hun volgers bij de media. Zij gaan nu die ‘maatschappelijke onrust’ aanwenden om nog meer maatregelen te treffen.

En nu het resultaat van al dat doemdenken. Stel de politie zou al dat onderzoek niet doen omdat ze hun handen vol hadden aan criminaliteit van voetbalhooligans, drugscriminelen of witteboordenmannetjes. De cijfers zouden dan zeker minder groot zijn en doordat het geen speerpunt zou zijn van de politie zou ook de pers niet worden doodgegooid met opgeblazen informatie over bikers. Dat gebeurt nu wel en de bevolking wordt op deze manier angstig gemaakt. Angstig voor niets, want die misdaadcijfers zijn opgeblazen en niet realistisch. Niet realistisch want de politie heeft die cijfers helemaal niet, want ze hebben nog niet alle bikers in kaart gebracht.

De laatste vraag van belang is een simpele. Waar zijn de onafhankelijke krantenredacties? Waar zijn de onderzoeksjournalisten? Waar is het echte nieuws?