Het is oktober 2017. Een Hells Angel zet IJmuiden op de voorpagina’s van alle kranten. De Hells Angel heet Rebel en is kort daarvoor overleden. De reden dat hij IJmuiden op de kaart zet is omdat hij hier begraven wordt en de hele stad uitloopt om te zien hoe Hells Angels uit de hele wereld met de motor meerijden in een rouwstoet die de mensen die langs de kant van de weg staan met groot ontzag vervult.
‘Eerbetoon van Hells Angels uit heel de wereld aan IJmuidense ’broeder’’, kopt op 15 oktober 2017 de IJmuider Courant. ‘Rouwstoet van duizenden motoren trekt veel bekijks’, kopt De Juffer op 14 oktober. ‘Mega-uitvaartstoet Hells Angels trekt door IJmuiden’, volgens het Algemeen Dagblad op 14 oktober.
De omstanders zijn diep onder de indruk van de enorme stoet motoren met brothers afkomstig uit chapters uit de hele wereld. Iedereen begrijpt het intense respect dat Hells Angels hebben voor overleden brothers en voor elkaar. Kosten nog moeite worden gespaard door leden van de club die vaak uit verre landen moeten reizen voor een begrafenis.
Voor de Hells Angels is het een normale zaak. Elke brother die overlijdt wordt begraven als een staatshoofd. In elk land ter wereld is dit het geval. Het is niet om de wereld te laten zien dat ze er zijn, maar om een overleden brother te laten weten dat de wereld er is. Na een aantal toespraken op de begraafplaats van IJmuiden klinkt uit alle kelen een keiharde kreet: ‘AFFA!’ ‘Angel Forever Forever Angel’, betekent dat. De dode brother zal voor altijd Hells Angel zijn. De leden van de club lopen langs de kist één voor één en kloppen op het hout. Daarmee weet nu iedereen zeker dat de brother in zijn kist nooit meer wakker wordt.
Het zijn rituelen van liefde en respect die buitenstaanders niet helemaal begrijpen. Wel voelt iedereen aan hoe oprecht de mannen zijn die vandaag hun brother begroeven.
Het komt nooit voor dat bij een begrafenis van een Hells Angel problemen worden gemaakt. De waardigheid van een clubbegrafenis mag onder geen voorwaarde worden verstoord. De rouwstoet is er niet om het publiek te imponeren. Voor Hells Angels bestaat er geen publiek. Het publiek mag alleen getuige zijn van een ritueel van een besloten club omdat dit in de openbaarheid plaatsvindt. Dat het publiek toch positief onder de indruk is, is bijzaak.
Nadat op 29 mei 2019 de Hells Angels waren verboden ging de club in hoger beroep. Nu.nl berichtte daarover op 28 januari 2020: ‘Het gerechtshof in Arnhem heeft dinsdag bepaald dat de motorclub Hells Angels nog niet direct ontbonden hoeft te worden voordat er uitspraak is gedaan in het hoger beroep over het civiele verbod dat is opgelegd aan de club.’ De club mocht bovendien in afwachting van een definitieve uitspraak gewoon met de clubcolors blijven rijden. Zo was de uitspraak van de rechter en daar moest iedereen het mee doen.
Maar toen in juni 2020 de Rotterdamse brother Toon werd begraven piepten de burgemeesters van de gemeenten waar de rouwstoet doorheen zou rijden opeens anders. Zelfs werd de hulp van minister Ferd Grapperhaus ingeroepen om te voorkomen dat de club met colors zou rijden en zo een waardig afscheid zou verzorgen voor een overleden brother. Om de zaak nog harder te maken werd een noodverordening ingesteld die door veel gemeenten is overgenomen. Er mocht op de dag van de begrafenis van Toon geen enkele Hells Angel met colors gezien worden. Dat zou kunnen resulteren in niet alleen een boete, maar ook inbeslagname van de colors. Onmiddellijk en volledig in strijd met de uitspraak van een rechter, konden gemeenten niet alleen een plaatselijke APV uitvaardigen, maar de minister zelfs een noodverordening.
‘Massale inzet politie bij uitvaart Hell’s Angels’, kopt Rijnmond.nl op 13 juni 2020. ‘Veel politie en motoren in Schiedam Noord bij uitvaart Hell’s Angels’, kopte ook Schie-online op dezelfde dag.
Rotterdam, Ridderkerk en Schiedam waren een frontgebied met grote aantallen politiemensen in busjes, met motoren en surveillanceauto’s. Overal in de stad en op de snelweg werden groepen motorrijders staande gehouden en gecontroleerd. De vele honderden mensen die langs de kant stonden van de enorme rouwstoet waren verbaasd geen colors te zien. De Hells Angels wilden koste wat kost een waardige begrafenis voor een brother die ze eerden. Geen colors, afgeplakte motoren waarop geen logo te zien was. Alleen op de begraafplaats, privéterrein, gingen als één man de colors aan en stelden vele honderden motoren zich aan beide zijden van de inrit op en lieten hun motoren loeien toen de lijkwagen met Toon vergezeld door de brothers van zijn eigen chapter voorbij kwam.
De vele toeschouwers filmden, maakten foto’s en zwegen. Iedereen was onder de indruk van een club die een zo waardig afscheid kon organiseren. Waardigheid. Een woord dat samen met het woord ‘respect’ bijna onnederlands klinkt. Dank zij bestuurders die koste wat kost de uitspraak van een rechter naast zich neerleggen. En dat is iets wat je van de Hells Angels in elk geval op deze dag niet kan zeggen.