Slachtoffer van mishandeling (gebroken hand, hersenschudding, opengereten hondje) door politieagent Diana S. werkzaam bij basisteam Emmen van de politie-eenheid Noord-Nederland, een incident dat is onderzocht door politie Noord-Nederland zelf, veroordeeld voor de mishandeling door de agent, door justitie en door de rechter. Richard doet met behulp van Buro Jansen & Janssen zijn verhaal.
De agent legt ook nog eens onder ede valse verklaringen af en valse beschuldigingen. Een andere agent vervalst bewijsmateriaal. Officieren van justitie die willens en wetens ernstige ambtsmisdrijven onder het tapijt vegen. Rechters die deze ambtsmisdrijven, vervalsingen en leugens nog wat verder onder dat tapijt vagen. Maar Richard laat het er niet bij zitten, hoewel zijn advocaat niet echt behulpzaam is. Alles staat namelijk op camerabeelden en zelfs op papier. Voor veel mensen is de rechtsstaat allang ontmanteld.
Voorgeschiedenis
Mijn gezin en ik woonden jarenlang naast de heer Jan Jaap de L. en mevrouw Diana S. Diana S. is een politieagent (verklaard zelf dat ze brigadier is) te Emmen, regio Drenthe. Vallend onder politie Noord-Nederland. In het begin hadden we best goed contact. Op gegeven moment veranderde dat, vanwege het asociale pestgedrag dat ze begonnen te vertonen. Voor de woningen is het vrij parkeren.
Het begon op te vallen dat als iemand de auto voor het huis van Jan Jaap de L. en Diana S. neerzette, deze auto steevast door Diana S. en Jan Jaap de L. werd klemgezet. Als de persoon dan terugkwam bij de auto, werd deze ook nog eens uitgefoeterd en geïntimideerd. Vooral door politieagent Diana S. Men kon daarbij vaak ook rekenen op de middelvinger van haar man, Jan Jaap de L.
Dat kleuter- en territoriale gedrag was in het begin nog best vermakelijk om te zien. Kwam Diana S. zwaar ontdaan weer aan. Zette ze de auto haast tegen de geparkeerde auto aan en zij of Jan Jaap de L. hun andere auto ingekropen en die tegen de andere kant en maar zitten wachten tot de dader van het grote onrecht er weer aankwam om deze te bestormen. Lachwekkend gewoon.
Het veranderde bij mij toen politieagent Diana S. en haar man Jan Jaap de L. de auto van een ouder echtpaar van in de 80 meende klem te moeten zetten. Het oude mannetje probeerde er met alle macht uit te komen met zijn auto. Het echtpaar was zichtbaar doodsbang en niet zonder reden. Schreeuwen en gillen dat Diana S. deed. Daarbij op de ramen van de auto bonkend. Zo agressief en brutaal. Dat zette bij mij kwaad bloed. Dat je zoiets doet. Hoe dan ook, de verhoudingen werden nadien minder. Gewoon hallo en goedendag. Verder niet.
Politieagent schiet op vogels
Op een mooie zomeravond zitten mijn vrouw en ik op het balkon. Opeens pang, pang. We hoorden tevens geritsel in de boom, die voor het huis van onze andere buurvrouw staat. In die boom zat een jonge roek en een jonge ekster. Weer pang, pang. Zo ging het een tijdje door. Het geluid leek bij de buren Jan Jaap de L. en Diana S. vandaan te komen. Zoiets bedenk je toch niet? Ongemakkelijk, maar toch besloten poolshoogte te nemen door langs de afscherming te kijken.
En wat zien we daar? Politieagent Diana S. zat daar met een wapen op schoot…. Niet te geloven. Ik was verbijsterd. Ik zei “vind je het normaal om op vogels te schieten?” Ja, zei ze droogjes. Ik wil ze hier niet! Ze vond het oprecht normaal om op vogeltjes te schieten, terwijl ze wist dat wij er zaten. Zo bizar. Ze keek me verongelijkt aan waar ik me mee bemoeide. Ze ging niet stoppen en ik moest opdonderen! Ik zei daarop; zal ik het anders eens filmen en het aan je politievriendjes laten zien? Kijken of die het ook normaal vinden om op vogels te schieten? Diana S. vond dat prima. Moest ik vooral doen.
Not amused loop ik het huis in om mijn telefoon te pakken. Eenmaal weer terug was de spreekwoordelijke vogel gevlogen. Jan Jaap de L. stond op het balkon. Ontkennend. Waar zat iemand op vogels te schieten? Ik was niet wijs. Later kwam Diana S. er ook weer bij. Eerst ontkennen, maar later bevestigt ze op beeld zelf dat ze op vogels zat te schieten. Heb de beelden nog. Verder werd ik voor van alles en nog wat uitgescholden. Gore klootzak, pisvlek, k.k. dit, k.k. dat, tyfus Turk, enz. Tja. Diana S. beschikt over een vocabulaire waar menig aso veel van kan leren. Ook geen enkele vorm van schaamte of ook maar enige zelfreflectie bij haar te bespeuren.
Nadien was de relatie helemaal bekoeld. Zeker toen politieagent Diana S. mijn dochter, van toen 11, met grote, intimiderende en uitpuilende ogen begon aan te staren. Het deed me denken aan de blik van een junk naarstig op zoek naar drugs. Tuurlijk doet dat wat met je. Ik mocht haar dan ook bepaald niet. Dat staren deed ze ook weleens bij mij. Liep ze als een patser breeduit, met van die zwierende armen, als een soort miss Dirty Harry, langs je heen. Heel vreemd. Ze wist zich totaal geen houding te geven en leek te denken dat ze het met intimidatie kon oplossen. Misschien dat het in haar politiewerk helpt? Zo op mensen afstappen?
Ik vond het vooral triest. Maar goed, eerlijk is eerlijk, verder was buurvrouw Wappie, RimpelCop (vanwege de vele rimpels in haar gezicht) of vrouw Putin, zoals ik haar schertsend noemde tegen mijn vrouw als er weer iets was wat Diana S. niet zinde, ons niet tot last. Niet netjes van me, maar zo ging het. Er was bij tijd en wijle geschreeuw, gescheld en gerinkel daar in huis, maar verder dan dat infantiele gedrag van haar, kwam het niet. Haar partner Jan Jaap de L. had je overigens geen last van. Die was meer het hulpje van Diana S.
Aangevallen door een agent en haar man en dochter
We leefden fijn langs elkaar heen. Tot het moment van een burenruzie. Ik wilde mijn hondje uitlaten (Jack Russell van toen 16, doof en slechtziend). Ik loop de hoek om en opeens komt de Duitse Herder van Jan Jaap de L. en Diana S. op mij afstuiven. Ik schrik me een ongeluk en probeer de herder (die mijn hondje naar het leven stond en al eens eerder had gegrepen) weg te schoppen. Ik mis en val bijna over de herder.
Op dat moment komt Jan Jaap de L., die ook buiten was, op me af en begint me fors te duwen en in mijn gezicht te slaan. Ik raak daardoor de controle over de leiband kwijt, waardoor het hondje haar ondergang tegemoet rent.
Tijd 11.52.29/33 camera 1863459957
Vanuit het niets word ik aangevlogen door de Herder van Diana S. en Jan Jaap de L. In het camerabeeldverslag (CBV) van de politie, vervaardigt door Henri R., wordt vermeld dat ik de herder meerdere keren zou hebben getrapt. Onjuist. Zie bovenstaande beelden.
Tijd 11.52.33 camera 1863459957
Ik word aangevallen door Jan Jaap de L. Hij raakt me herhaaldelijk vol in het gezicht. Had Jan Jaap de L. gewoon zijn hond weggehaald, zoals je mag verwachten, was er verder niets gebeurd. Ook raak ik door zijn handelen de controle over de leiband kwijt, waardoor het hondje haar ondergang tegemoet rent.
In het camerabeeldverslag p. 137-139 (nummering politiedossier) wordt opgemerkt dat niet waarneembaar is of het een duw of klap betreft. Volgens het onderzoek van de politie en de latere bevindingen van het openbaar ministerie (officier van justitie Van der Leij) betreft het enkel een duwtje, niets geen mishandeling. Oordeelt u zelf.
Ik zie het hondje voor mijn ogen door de herder gegrepen worden. Ze wordt ruw heen en weer geschud. Ik vecht terug en wil naar het hondje toe. Dan gaat het licht letterlijk uit bij mij. Ik wist later niet meer dat ik mijn hondje uit de bek van de herder moest halen. Ook niet hoe ik onder het huis van Diana S. en Jan Jaap de L. terecht kwam. Alles ging op zwart.
Tijd 11.52.36 camera 1863459306 gericht op het hek
Het hondje wordt door de herder gepakt en ruw verscheurd. Ik moest het diertje uit de bek halen, wat ik niet meer wist. In het camerabeeldverslag van de politie, van 85 pagina’s en grotendeels gevuld met allerlei irrelevante gegevens, ontbreekt het hele bijtincident. Blijkbaar vond Henri R. het niet nodig om hier melding van te doen!
Tijd 11.52.39/40 camera 1863459306 gericht op het hek
In het camerabeeldverslag p.147 wordt de foto hier rechtsboven geplaatst. Er staat bij vermeld dat ik als eerste zou zijn begonnen, met zwaaiende armen (geen idee wat dat in moet houden). Dat is onjuist. Jan Jaap de L. geeft me daar een forse stomp. Deze probeer ik af te weren zoals te zien is op het beeld links hierboven. Dat beeld, waarop te zien is dat Jan Jaap de L. me een forse stomp geeft, ontbreekt in het camerabeeldverslag. Enkel het 2e beeld wordt getoond met daarbij de valse beschrijving dat ik begon.
Jan Jaap de L. valt vanwege de harde stoot die hij uitdeelt en ik doe iets lafs. Onbewust weliswaar, maar toch. Terwijl Jan Jaap de L. op handen en voeten kruipt, pakt hij me bij mijn been, wat mij triggert volgens behandelaren. Daarop maak ik vier slaande bewegingen. Vervolgens val ik boven op Jan Jaap de L. Sta ook direct weer op. We hebben elkaar dan vast bij de arm en Jan Jaap de L. houdt me aan mijn vest vast. Zodoende trek ik hem mee omhoog. Het gevecht was teneinde!
Terwijl we zo staan komt de buurvrouw, politieagent Diana S., als een gek op me afgestoven. Ze slaat en stompt herhaaldelijk. Ik had niet eens door dat ze eraan kwam. Ik probeer weg te lopen, maar ze haken me en ik word op de grond gesmeten. Ik probeer op te staan en bemerk dat ze me vasthouden en proberen te vermoorden door me te wurgen. Als ze de kracht hadden gehad, hadden ze dat zeker gedaan. Diana S. schreeuwt ook; “ik maak je af of maak ‘m af, k.k. turk, klootzak.”
Tijd 11.52.48 camera 1863458901 gericht op de voordeur en Tijd 11.52.48 camera 1863459306 gericht op het hek
In het camerabeeldverslag p.155 wordt daarover vermeld dat Diana S. me ter hoogte van het bovenlijf vastpakt. In hoger beroep heb ik de rechters erop gewezen dat ik daar flink geslagen en gestompt werd. Onderbouwd met beelden. Toch vonden de rechters van het hof dat Diana S. me hier bij mijn bovenlijf vastpakte! Is dit mijn bovenlijf, zoals de edelachtbare rechters vonden? Verder ontbreken beelden in het camerabeeldverslag waarop te zien is dat Diana S. me herhaaldelijk in het gezicht slaat en stompt.
Uiteindelijk lukt het me om mezelf te bevrijden. Ik loop naar mijn hondje toe, die dan zwaargewond en bewegingsloos op straat ligt. Diana S. en Jan Jaap de L. komen weer achter me aan. Eerst word ik herhaaldelijk fors geslagen door Diana S. en later door Jan Jaap de L. terwijl ik mijn zwaargewonde hondje probeer te verzorgen. Door het geweld was het diertje inmiddels wat verder gekropen.
Ik loop er naartoe. Terwijl ik voorovergebogen sta, krijg ik me toch een mokerslag op mijn kop. Na de ruzie dacht ik dat ik met mijn kop op de grond gevallen moest zijn. Steeds hoofdpijn en duizelig, gebrekkige herinneringen. Echter nergens is op beeld gebleken, dat ik op mijn kop val. Dus de opgelopen hersenschudding moet zijn ontstaan door Diana S. die fors op me instampt. Zoals een bokser zou doen, merkte iemand op.
Tijd 11.53.31 camera 186349957 tussen lamellen
Op p. 178 van het camerabeeldverslag wordt dit als volgt beschreven: Vermoedelijk bukt NN1 (ik) naar aanleiding van deze beweging (stomp van Diana S.) voorover, het is echter niet te zien of NN3 (Diana S.), NN1 ook daadwerkelijk raakt.
Niet bepaald juist omschreven door Henri R. Ik sta namelijk al voorovergebogen, om mijn hondje te verzorgen. Zie beelden. Terwijl ik voorovergebogen sta, stompt Diana S. me hard op mijn hoofd. Door de bewegingen van zowel mij als Diana S. valt wel op te maken dat het een zware slag was.
Vervolgens gaan ze helemaal los! Ik word door Diana S., Jan Jaap de L. en hun dochter R., die inmiddels ook aan het conflict deelnam, herhaaldelijk geduwd, geslagen en gestompt. Daarbij vertrapt politieagente Diana S. ook nog het zwaargewonde hondje. Het houdt pas op als Diana S. ziet dat Jan Jaap de L. bloed in zijn gezicht heeft. Dan lopen ze weg.
Autistisch en overstuur denk ik ook nog dat mijn hondje moet plassen en wil naar de hoek lopen. Weer word ik aangevallen door Diana S. krijg nog een knie in mijn kruis. Verder lopend besef ik dat mijn hond hevig bloed. Ik moet naar de dierenarts. Ik loop, bewust zo ver mogelijk van de woningen af, terug richting mijn huis.
Daar komt politieagent Diana S. weer aangestoven, k.k. dit en dat. Taal van Diana S. die we wel gewend waren en u nu ook. Vervolgens word ik wederom door de drie personen belaagd. Terwijl ik mijn hondje in de arm heb, word ik geslagen, gestompt en getrapt. Mijn dochter die boven voor het raam stond, was daar getuige van. Ik kom er niet door en besluit terug te lopen naar de hoek en wil dan proberen via het grasveld naar huis te lopen. Ik word daarbij achtervolgd door Diana S. en dochter R. Ik word daarbij, met mijn hond in de armen, op mijn achterhoofd geslagen en herhaaldelijk in de rug getrapt.
Op gegeven moment draai ik me om en waarschuw ze op te donderen. Ik word weer hard in mijn gezicht geslagen door Diana S. Dochter R. begint ook op me in te slaan met beide vuisten, alsof ik een soort trommel ben. Net als ik denk dan moet het er maar van komen, hoor ik de stem van de overbuurvrouw, die op de hoek stond. “Kom Richard! Kom! We moeten naar de dierenarts.” Ik loop vervolgens met haar mee. De overbuurvrouw was ook getuige en vermeldde in haar verklaring o.a. dat Diana S. en dochter R. me sloegen en daarbij gilden en krijsten. Schandalig. Dat voor een agent! Merkte de overbuurvrouw op.
Slachtoffer gearresteerd, scheldende, tierende en agressieve politieagent niet
Ik zat met het hondje bij de overbuurvrouw achter het huis en hoorde vanaf de overkant Diana S. gillen en schreeuwen. Tegen mijn vrouw die naar buiten was gekomen. Ik maak ‘m dood! Ik maak ‘m dood! Ik merkte dat ze tegen mijn vrouw stond te schreeuwen en wilde er wel heen, maar kon niet weg omdat we de hals van het hondje, waar het bloed op dat moment hevig uitstroomde, aan het verbinden waren. De hals van het diertje was aan beide kanten opengereten.
Op gegeven moment kwamen er twee politieagenten aangelopen. Zonder wat te vragen werd mij meegedeeld dat ik werd gearresteerd vanwege poging tot ernstige mishandeling en mishandeling. Hoe ze dat wisten? Zonder ook maar enige wederhoor? Ik was degene die continue werd aangevallen en ik moest mee?
Heb aangegeven dat ik ook aangifte wilde doen. Dat kon, maar moest op het bureau. Ik moest nu meekomen! Ik zei daarop dat ik het hondje niet achter zou laten en niet meeging. Anders moesten ze eerst maar meerijden naar de dierenarts. Dat wilden ze niet. Weer werd ik gesommeerd mee te gaan en weer zei ik dat dat niet ging gebeuren. Ik laat mijn hond toch niet doodbloeden!
Mijn vrouw, die zoals ik later vernam, onderwijl nog werd belaagd door Diana S., kwam er hevig geschrokken aanlopen. Haar werd gevraagd of zij met de hond naar de arts kon. Ik werd daarop gearresteerd. Ik liep mee naar de politieauto en daar kwam Diana S. snuivend en schreeuwend op me af rennen. “Ik vermoord je.” “Ik vermoord je”, gilde ze hysterisch en schuimbekkend.
Het leek wel of er een heel elftal aan demonen in haar zat, zoals je ziet in griezelfilms. Zo ziekelijk als ze deed. Ze moest door twee agenten in bedwang worden gehouden om te voorkomen dat ze mij opnieuw aanvloog! Allemaal o.a. terug te lezen in de processen-verbaal van de agenten. Toch vond niemand het nodig om haar, degene die het meeste geweld gebruikte, de vreselijkste verwensingen riep, mijn vrouw belaagde en bedreigde, ook mee te nemen.
Ik bracht twee dagen in hechtenis door. Politieagent Diana S. en haar man Jan Jaap de L. niet! Die konden een week later in alle rust en goed voorbereid een verklaring afleggen. Ze leken daarbij ook nog hun eigen regels te kunnen opleggen is uit het politiedossier af te leiden.
Eenmaal terug negeerden we elkaar. Ik wilde eerst nog, via mediation, proberen contact te zoeken om het uit te praten, zoals normale mensen doen lijkt mij. Echter al snel werd duidelijk dat Diana S. en Jan Jaap de L. dat niet wilden. Ze gingen verhuizen. Ze konden mijn k.k. kop niet meer aanzien en waren bang dat ze me wat zouden aandoen. Mij doodrijden of schieten, hoorden we via via.
Wat later in de tijd gingen ze mijn vrouw, als ze alleen was, lastigvallen. Intimiderend aanstaren, haar er niet langs laten, voor de auto blijven lopen. Dat soort zielig gedrag. Mijn vrouw is een heel zachtaardig en liefdevol persoon. Er zit geen kwaad in. Zelfs toen mijn vrouw doorkreeg dat dat mens mijn dochter zat aan te staren, bleef ze vriendelijk.
Zou aan mogelijke PTSS kunnen liggen die Diana S als agent kon hebben opgelopen, zei ze. Ze was er ook nog mee begaan! Iets wat ik niet kon opbrengen. En haar intimideren? Wat een helden!
Met mij ging het steeds slechter en slechter. Steeds hoofdpijn en duizelig (vanwege opgelopen hersenschudding), gebroken hand waar Jan Jaap de L. op had getrapt, mentaal belabberd, enz. Al met al zeer zware tijd voor ons gezinnetje.
Na enige tijd zijn Diana S. en Jan Jaap de L. verhuisd. Ze wonen nu in een buitenwijk van Emmen. Toch kunnen ze het niet laten om mijn vrouw nog steeds te intimideren, als ze haar tegenkomen.
Ik was al schuldig verklaard door politie, officier, rechter én advocaat
Wat later verschijnt er een wonderlijke brief van officier van justitie (OvJ), mr. Van der Leij. Hij stelde daarin dat ik mijn aangifte wilde intrekken?!? Ook schreef hij dat Jan Jaap de L. enkel had geduwd, dat was uit onderzoek gebleken. Daarom werd mijn aangifte tegen hem geseponeerd. Politieagent Diana S. had me weliswaar mishandeld, maar was verhuisd en kreeg daarom een voorwaardelijk sepot van een jaar.
Wat is dit voor redenatie? Als je verhuist, ben je niet meer strafbaar? Dus als u maar verhuist, kunt u gerust andere mensen mishandelen? Is dat rechtvaardig? Met aangetekende brief heb ik gereageerd. Aangegeven dat ik nooit de aangiftes mishandeling had ingetrokken. De officier van justitie had kennelijk een fout gemaakt? Ik kreeg geen antwoord op dit schrijven. Ook mijn toenmalig advocate van Maartje Schaap gevestigd in Groningen was nergens over geïnformeerd.
De brief van de officier van justitie had veel impact. Ook op mijn vrouw. Haar hele vertrouwen in het rechtssysteem… Weg! U moet weten dat wij voordien nog nooit te maken hadden gehad met politie, justitie. Erg naïef misschien, maar we geloofden dat politie (op Diana S. na dan), justitie en rechters integere oprechte mensen waren, die aan zorgvuldig en eerlijk onderzoek deden. Wisten wij veel. Nu wel en helaas is het tegendeel waar gebleken.
Ik werd wel vervolgd, omdat ik Diana S. in een nek klem had gehouden, haar op de grond had gegooid en meerdere of tenminste 1 maal had geslagen. Bij Jan Jaap de L. had ik, terwijl deze met de rug op de grond lag, mijn knie op zijn borst geplaatst en deze vervolgens meerdere vuistslagen gegeven.
Na verloop van tijd kwam het politiedossier. Daarin zat ook een camerabeeldenverslag vervaardigt door Henri R., werkzaam als camerabeeldspecialist bij de Eenheid Noord-Nederland, Dienst Regionale Recherche, afdeling Generieke Opsporing, Team Cameraspecialisten en Verhoorduitwerkers. Diana S. en Jan Jaap de L. hadden tig camera’s om hun huis hangen deze zijn dus uitgelezen door Henri R.
Nu kon ik me door opgelopen trauma en de snelheid waarin een gevecht verloopt, niet alles herinneren, maar het leek me vreemd toe dat het was gegaan zoals in het camerabeeldenverslag beschreven werd. Er stond bijvoorbeeld in dat ik zes (6) keer geslagen had.
Maar hoe kon ik, gelet op de weergegeven tijden op de foto’s die Henri R. geplaatst had, in één seconde zo vaak geslagen hebben? Dat is natuurkundig gezien helemaal niet mogelijk! Mijn toenmalige advocaat gevraagd de camerabeelden op te vragen. Blijkbaar was dat niet gebruikelijk. Dus normaliter komt bij de rechtszitting enkel het camerabeeldenverslag eraan te pas. Ze zei daarbij dat de rechter altijd uitging van wat de politie vermeldde en verder dat vaststond dat ik had geslagen. Iets wat ik ook nooit heb ontkend.
We hebben, op mijn aandringen, later nog geprobeerd de camerabeelden op het kantoor van de advocaat te bekijken. Dat lukte niet goed. Duidelijk werd dat niet alleen ik, maar ook de advocaat er geen handigheid in had. Daar was uit af te leiden dat het voor haar inderdaad niet gebruikelijk leek om de beelden te analyseren. Temeer omdat alle initiatief daarvoor vanuit mij kwam.
Beelden liegen niet. Politie en openbaar ministerie (OM) wel
Bij de zitting formuleerde het openbaar ministerie, welke werd vertegenwoordigd door mr. Van der Leij, een strafeis van 160 uur taakstraf en 4 weken voorwaardelijke gevangenisstraf. Nogal een forse straf. Echter ik ben de eerste die zegt dat dat terecht zou zijn als ik willens en wetens, zoals in het camerabeeldverslag beschreven werd, bij iemand een knie op de borst zou plaats en dan in het gezicht zou blijven stompen. Daarbij meerdere personen herhaaldelijk zou hebben aangevallen en mishandeld… Tja. Dan zou die straf terecht zijn.
De rechter in eerste aanleg, had de beelden, net zoals officier van justitie Van der Leij die dat daar ook te kennen gaf bekeken. Het was uit de bewoordingen van de rechter op te maken dat dit hem niet gebruikelijk, maar meer een uitzondering was.
Waarschijnlijk heeft de rechter dat gedaan, omdat ik bij reclassering, waar ik ook nog langs moest, had vermeld dat het mij onmogelijk en zelfs verdacht toeleek dat ik in één seconde, zes keer geslagen had. Ook andere beschrijvingen van Henri R. in het camerabeeldverslag leken niet overeen te komen met de foto’s die Henri R. er zelf bij geplaatst had. Dit was allemaal nog voor ik de camerabeelden überhaupt zelf had ingezien.
De rechter gaf aan dat hij mij niet schuldig vond aan het plaatsen van een knie op de borst van Jan Jaap de L., zoals in het camerabeeldverslag stond vermeld. Wel zou ik doorgeslagen hebben en had ik ook Diana S. mishandeld. Ik kreeg 80 uur taakstraf en een geldboete opgelegd. Mijn advocaat leek het een mooie uitkomst te vinden. Ik niet. Het voelde onrechtvaardig.
Beeldanalyse van de politie enkel in het voordeel van de politie
Ik wilde nogmaals de beelden, in het bezit van de advocaat, inzien. Het klopte gewoon niet. Afspraak gemaakt om de beelden opnieuw te bekijken. Daar werd al moeilijk over gedaan. Toen ik er uiteindelijk was om de beelden in te zien, lukte het de advocaat niet om de beelden op laptop te openen. Ze zouden, als het later wel zou lukken, de beelden met de mobiel filmen en dan via WhatsApp naar mij toesturen, was het voorstel. Dat wilde ik niet en na blijven aandringen kreeg ik uiteindelijk de originele beelden op disk mee naar huis. Met flink wat hulp en veel tijd lukte het toen pas de camerabeelden eens goed te bestuderen.
En toen we de beelden analyseerden. We konden niet geloven wat we zagen. De camerabeelden kwamen in het geheel niet overeen met het camerabeeldverslag, gemaakt door Henri R. van de politie. Omdat wij het niet konden geloven, hebben wij zelfs nog onafhankelijk onderzoek laten doen. Door de heer Baris Basar, privé rechercheur. De conclusie was vernietigend. Ruim 30 foutieve weergaven en verdraaiingen in het beeldverslag, gaf de heer Baris aan. Hij had zoiets nog nooit eerder gezien. Het leek hem toe dat de beelduitlezer, Henri R. dus, te weinig tijd had gehad en waarschijnlijk een verkeerd dossier had uitgelezen, want het kwam totaal niet overeen met hetgeen gebeurd was. Het leek wel een grap.
Henri R., stelde bijvoorbeeld dat hij niet kon vaststellen of Jan Jaap de L. nu had geduwd of geslagen. Op camera was het echter overduidelijk te zien dat ik daar werd mishandeld. Beelden daarvan die in het camerabeeldverslag werden weggelaten. Verder mistte in het beeldverslag, van 85 pagina’s, dat mijn hondje verscheurd werd, ik het dier uit de bek van de herder kon halen en dus heel veel beelden waarop te zien is dat ik fors werd mishandeld! Wel werd erin beschreven dat ik regelmatig ergens begon, ik zou dit en ik zou dat. Terwijl op beeld juist te zien was dat dat onwaar bleek.
Voorbeeld. Op beeld is te zien dat Jan Jaap de L. valt en op handen en voeten kruipt. Hij pakt mij bij mijn been. Tot dan was ik heel rustig, maar dan pak ik hem in de nek en sla 4 keer. Jan Jaap de L. had daarbij zijn gezicht naar de grond gericht. Uitstekend is te zien waar ik sla en of ik überhaupt Jan Jaap de L. raak.
Op foto’s in het politiedossier bleek dat Jan Jaap de L. verwondingen had, niet aan de linkerkant van zijn hoofd/gezicht waar ik eventueel had kunnen raken, maar meer aan de rechterkant van zijn gezicht! Die verwondingen kunnen dus niet van mijn vier slagen komen. Je kan iemand plat gezegd toch niet op het linkeroog slaan en dat daardoor het rechteroog blauw wordt?
In het camerabeeldverslag opgesteld door Henri R. wordt van die vier slagen, maar één slag vermeld?!? Henri R. was het kennelijk ook opgevallen dat de vier slagen geen verklaring konden zijn voor het letsel in het gezicht van Jan Jaap de L. Henri plaatst enkel het eerste beeld hierna weergegeven in het camerabeeldverslag.
U kan nu zelf oordelen of ik de L aan de rechterkant van zijn gezicht kan hebben geraakt. Zie onderstaand de foto’s van die 4 slagen. Ziet u dat ik ook maar ergens Jan Jaap de L. aan de rechterkant van zijn gezicht kan hebben geraakt?
Tijd 11.52.43/45 camera 1863459306 gericht op het hek
Richting nek linkerzijde Gaat onder het hoofd door
Gaat boven het hoofd langs Deze is geheel naast
In het camerabeeldverslag p. 151 wordt over bovenstaande aangegeven dat ik één stompende beweging maak in de richting van de linkerzijde van het hoofd van Jan Jaap de L. Dat is onjuist, want ik maak daar 4 slaande bewegingen. Verder staat er in het camerabeeldverslag dat niet waarneembaar is of ik Jan Jaap de L. daarbij raak. Ook dit is onjuist. Het is uitstekend waarneembaar waar en of Jan Jaap de L. niet geraakt wordt. Met name als de beelden vertraagd worden afgespeeld is dat, anders dan voor het openbaar ministerie en bepaalde rechters, zelfs voor een kind van 10 waar te nemen.
Het wordt nog erger. Ik plaats, zoals reeds eerder beschreven, volgens Henri R. mijn knie op de borst van Jan Jaap de L. en blijf doorgaan met het maken van stompende bewegingen. Zes (6) keer. Met mijn linker gebalde vuist in de richting van het gezicht van Jan Jaap de L. Met kracht! Volgens Henri is het niet waarneembaar waar Jan Jaap de L. precies geraakt wordt, maar zeer vermoedelijk op zijn hoofd. Jan Jaap de L. probeert m.b.v. zijn linker gestrekte arm, NN1 (ik) op afstand te houden.
Het enige wat Henri R. hier juist blijkt te hebben is dat niet waarneembaar is waar NN2 precies geraakt wordt. Dat klopt. Op beeld is namelijk te zien dat Jan Jaap de L. zich omdraait en mij meetrekt, waardoor ik op hem val (11.52.46). Ik sta ook direct weer op (ook 11.52.46). Ik sla niet 6, niet 5, niet 4… ik sla helemaal niet! Ik heb hem bij de hand en hij mij bij de arm. Met de andere hand houdt hij mijn vest vast. Dit is voor iedereen na te zien en te verifiëren! Zelfs bevestigt dus door rechter in 1e aanleg, waar officier van justitie Van der Leij bij was. Gelooft u dat dit een onschuldig foutje is van Henri R.? Volgende afbeelding laat exact zien wat Henri ervan gemaakt heeft.
Tijd 11:52:46 uur zondag 7 mei 2023 afbeelding 3b
NN1 plaatst de rechterknie ter hoogte van het borstbeen van NN2, die nu met z’n rug op de grond ligt. NN1 blijft doorgaan met het maken van stompende bewegingen, zes (6) keer, met z’n linker gebalde vuist in de richting van het gezicht van NN2. Dit gebeurt met kracht. Niet waarneembaar waar NN2 precies geraakt wordt maar zeer vermoedelijk op zijn hoofd. NN2 probeert met behulp van gestrekte arm NN1 op afstand te houden. Met deze gestrekte linkerarm duwt NN2 NN1 ter hoogte van de rechterschouder.
Bovenstaand zoals het door Henri afgebeeld en vermeld in het camerabeeldverslag. Inderdaad mijn knie op de borst… Zes (6) keer slaan… Kijkt u nu wat er zich daadwerkelijk voordeed. Erg verschrikkelijk allemaal. Stel u plaatst uw knie op iemand en begint op deze persoon in te stompen. Ja. Dan is een strafeis van 160 uur taakstraf en 4 weken voorwaardelijk op haar plek toch? Want dat betekent dat u bewust uw knie plaatst en iemand aftuigt, zoals Henri R. duidelijk heeft geobserveerd en geteld, aangezien Henri R. nog eens benadrukt dat ik mijn knie plaats en zes (6) keer stomp. Kijkt u nu wat er zich daadwerkelijk voordeed.
Tijd 11.52.46 camera 1863459306 gericht op het hek
Hier kom ik ten val (dat ik enkel viel en geen knie plaats is bevestigd door rechter). Het is dan 11.52.46 uur. Ik sta vervolgens direct weer op. Het is dan nog steeds 11.52.46. Nergens wordt geslagen! Zie de tijden in beeld. Ik kan toch niet iemand met de linkerhand vasthouden en tegelijkertijd met diezelfde hand slaan? Gelooft u dat Henri R. zich vergist heeft?
Oké mooi verhaal, maar hoe komt Jan Jaap de L. dan aan het letsel aan de rechterkant van zijn gezicht? Kabouter Plop? Nee. Niet door kaboutertjes. Het kan zijn dat ik Jan Jaap de L. elders in het gevecht geraakt heb. Ik heb namelijk wel herhaaldelijk teruggeslagen. Meest aannemelijk. De fiets die omvalt raakt Jan Jaap de L. in zijn gezicht. Of… Diana S. komt erg wild in en niet uitgesloten is dat zij Jan Jaap de L. daarbij in het gezicht trapt. Jan Jaap de L. gaf in zijn (valse) verklaring herhaaldelijk aan dat hij in zijn gezicht kreeg werd getrapt! Misschien is dat wel juist?
Tijd 11.52.49 camera 1863459306 gericht op het hek
Op de beelden is te zien dat de voet van politieagent Diana S. richting de rechterkant van het hoofd van Jan Jaap de L. gaat. Precies naar waar hij verwondigen had. Bij impact is ook te zien dat het hoofd van Jan Jaap de L. naar achter beweegt. Nadien ligt hij eventjes bewegingsloos op de grond, terwijl hij voordien gewoon kon opstaan.
En zo gaat het maar door. Er wordt zelfs met regelmaat gefantaseerd door Henri R. Voorbeeld. Jan Jaap de L. en ik zouden slaande bewegingen naar elkaar maken. Diana S. zou tussenbeide proberen te komen om ons uit elkaar te houden. Op de camerabeelden is echter goed te zien dat Jan Jaap de L. en ik elkaars handen vasthouden en ik hem uiteindelijk naar achteren duw. Er wordt dus helemaal niet geslagen! Politieagent Diana S. probeert daarbij de hele tijd het been van Jan Jaap de L. vast te grijpen. Dit omdat ze in de veronderstelling leek dat ik het was die ze bij zijn been greep.
Tijd 11.53.02 camera 1863459306 gericht op het hek
In het camerabeeldverslag p. 169 staat hierover; vermoedelijk probeert NN3 (politieagente Diana S.) tussen NN1 en NN2 in te komen, aangezien NN1 en NN2 elkaar proberen te raken door slaande bewegingen te maken. Niet te zien is of ze elkaar ook raken, merkt Henri op. Het lijkt wel of Henri hallucineert. Er wordt helemaal niet geslagen, ook door De L. niet en Diana S. is alleen maar druk met het been van De L. Dat is duidelijk vast te stellen. Ziet u wel iemand slaan?
Bij een andere foto staat geschreven dat ik politieagent Diana S. hard op haar hoofd zou slaan. Er wordt niet vermeld dat ze mij voordien een flinke stomp gaf en ik daarop reageer. Op de beelden is daarnaast duidelijk te zien dat mijn hand boven haar hoofd uitkwam en ik haar dus helemaal niet raak. Ik was daar wel voor veroordeeld in eerste aanleg. Henri R. had het beeld in het voordeel van politieagent Diana S. weergegeven en dus niet beschreven wat er echt gebeurde.
Tijd 11.53.31 camera 186349957 tussen lamellen
Camerabeeldverslag p.179. Er staat dat ik Diana S. met de onderzijde van mijn vuist hard op haar hoofd raak. Uit het beeld hier rechtsboven, wat ontbreekt in het camerabeeldverslag blijkt dat mijn hand duidelijk boven het hoofd van Diana S. uitkomt. Ook is duidelijk dat Diana S. hier als eerste met links uithaalt.
Tijd 11.53.31 camera 186349957 tussen lamellen
Onderstaand letterlijk hoe het in het camerabeeldverslag wordt weergegeven. “NN1 maakt, met de linkerarm/ hand een slaande beweging in de richting van het hoofd van NN3. Vermoedelijk raakt de onderzijde van de linker vuist van NN1, NN3 aan de bovenzijde van het hoofd van NN3.”
In de afgelegde verklaringen komt “toevalligerwijze” ook terug dat ik daar Diana S. hard op haar hoofd zou hebben geslagen. Daar dus ook voor veroordeeld. Helaas blijkt dat Henri R. een en ander niet goed heeft uitgelezen. Kijkt u naar het beeld hieronder. Ik reageer op de aanval van Diana S., echter ik raak haar niet eens!!!! Dat ik haar helemaal niet raak is bevestigd door het hof. Gelet op de uitspraak en het feit dat men deze zoveelste “vergissing” geen enkel probleem vond, kennelijk met veel tegenzin.
Tijd 11.53.31 camera 186349957 tussen lamellen
Ik reageer op de stompen die Diana S. uitdeelt. Zij valt mij aan, blijft maar stompen en slaan en ik word veroordeeld voor iets dat ik niet eens had gedaan.
Heel veel beelden, waarop ik fors mishandeld werd ontbreken in het camerabeeldverslag. De context wordt met regelmaat verdraaid, zodat het lijkt dat ik ergens begin. Ook waar Diana S. op mijn hondje trapt, terwijl ze me met drie personen aanvielen. Niet terug te zien. De politie heeft dat allemaal toegedekt. Een voorbeeld daarvan hieronder.
Tijd 11.53.33-11.53.39 camera 186349957 tussen lamellen
In het camerabeeldverslag p. 184 wordt het bovenstaande nogal kernachtig weergegeven. “NN1 heeft NN3 met de linkerhand vast bij de rechterpols van NN3.” Niets over dat ze me met 3 man belagen, de hond vertrappen en ik herhaaldelijk word geslagen. Bovenstaand enkele foto’s daarvan. De foto’s ontbreken geheel in het camerabeeldverslag.
Politieagente Diana S. liegt
Door onze beeldanalyses was ook duidelijk geworden dat politieagent Diana S. een valse verklaring had afgelegd. Voorbeeld. Ze stelde in haar aangifte herhaaldelijk dat ze in de keuken (gesitueerd op de 1e verdieping) de tafel aan het dekken was. Op haar IPad zag ze dat de herder onder het huis rende en ik erachter aan kwam. Volgens haar eigen verklaring rende ze vervolgens direct de trap af en naar buiten. Verder verklaard ze de camerabeelden absoluut niet te hebben bekeken. Te traumatisch voor haar.
Ze verklaart vervolgens dat ze buiten (dus als ooggetuige) zag, dat ik boven op Jan Jaap de L. zat. Ik bleef maar doorgaan met stompen. Ze dacht dat ik hem dood zou slaan. Ze moest boven op me springen om me van Jan Jaap de L. af te trekken. Toen begon ik haar te slaan. Ook had ik volgens haar ruim de tijd om hele monologen te houden over dat Jan Jaap de L. genoeg had gehad en het nu haar beurt zou zijn. Nogmaals. We hebben het hier over een politieagente! We hebben het over een verklaring zelfs afgelegd onder ede!
Kijkt u naar onderstaande beelden. Let daarbij op de weergegeven tijden in beeld. Om 11.52.46 viel ik. Ik sta ook direct weer op. U ziet linksboven dat Diana S. 11.52.47 de deur uitkomt. U ziet dat ik overeind kom, nergens stompende bewegingen maak en alweer sta, vóórdat Diana S. (11.52.48) bij me is. Net zoals politieagent Henri R., blijkt ook politieagent Diana S. aan hallucinaties te lijden of gewoon te liegen.
Tijd 11.52.47-11.52.49 camera 1863458901 gericht op de voordeur en camera 1863459306 gericht op het hek
Diana S. beweerde dat ik bovenop Jan Jaap de L. zat en hem vermoordde. Ze moest op me springen en toen begon ik haar te slaan. Ziet u nu zelf. Ik sta op. Jan Jaap de L. houdt mij vast en ik hem. Als Diana S. de deur uitkomt, wordt er dus helemaal niet geslagen! Leuk. Een politieagent die fantaseert. Zou ze dat vaker doen in haar werk?
Ik had er vanwege hoger beroep (enkel tegen Diana S. op advies eerdere advocaat) bij het hof en het openbaar ministerie vooraf herhaaldelijk op gewezen dat wat Diana S. verklaarde onwaar was, omdat op de beelden duidelijk te zien is dat op het moment dat ze de deur uitkomt, ik al lang en breed weer sta! Dus niets op de buurman zitten, niets geen (dood)slaan! Daarbij hele rapportages gevoegd inclusief de camerabeelden, zodat men zelf kon vaststellen dat politieagent Diana S. loog en dat het camerabeeldverslag van geen kant deugde.
Ook de anonieme Advocaat-Generaal liegt
De Advocaat-Generaal maakte er gedurende de zitting van dat Diana S. op de beelden had gezien dat ik Jan Jaap de L. mishandelde.
Dus in tegenstelling van wat door Diana S. zelf beweerd werd, maakte de Advocaat-Generaal er eigenhandig van dat Diana S. niet met eigen ogen, maar op de beelden had gezien dat ik haar man mishandelde. Zoiets verzin je toch niet? Nou de Advocaat-Generaal wel. Ik dacht dat Diana S. haar verklaring had gewijzigd o.i.d., maar nee. Die blijft beweren, zelfs onder ede, dat ze het met eigen ogen had gezien (wat dus onwaar is). De Advocaat-Generaal heeft er dus zelf van gemaakt dat Diana S. het op de camerabeelden had gezien. Is dit normaal in het Strafrecht? Dat gelieg?
Echter doe het dan wel goed met liegen, want wat de Advocaat-Generaal ervan heeft gemaakt kan ook helemaal niet! Diana S. verschijnt op beeld bij de voordeur op 11.52.47. Ze moet om daar te komen een bepaalde afstand overbruggen om van de keuken (gesitueerd 1e verdieping) bij de voordeur te komen. Ze moest daarbij bochten nemen, deuren openen (niet meegerekend), een trap af en uitgaande van één reactieseconde. Kost allemaal tijd.
Dat betekent dat ze teruggerekend in het meest gunstige geval tot uiterlijk 11.52.42 op camera kan hebben gezien wat er gebeurde. Ze had dan nog net kunnen zien dat Jan Jaap de L. me een stomp gaf, hij op de grond valt en ik op hem toeloop. Meer absoluut niet. Zowel Diana S. als de Advocaat-Generaal vertellen dus beide de waarheid niet. Ik had de rechtbank verzocht om de naam van deze Advocaat-Generaal, maar die wilden ze me niet geven. Ze waren er nog mee bezig, vanwege mijn cassatie. Als het klaar was, kon mijn advocaat de naam van de Advocaat-Generaal inzien.
Verder stelde de Advocaat-Generaal gedurende de zitting dat Jan Jaap de L. enkel geduwd had. Dit terwijl ze claimde de beelden herhaaldelijk te hebben bekeken. Beelden die een heel ander verhaal vertellen.
Tijd 11.55.19 camera 1863459306 gericht op het hek
Een voorbeeld van één van de vele “duwen” van Jan Jaap de L. volgens politieonderzoek, de officier van justitie en de Advocaat-Generaal. Vol in mijn gezicht, terwijl ik met het gewonde hondje op de arm loop. Uiteraard ontbreekt dit ook in het camerabeeldverslag.
Mag een Advocaat-Generaal gewoon maar wat roepen, ook al is het onzin? Puur om iemand veroordeeld te krijgen, waarbij de waarheid totaal niet meer van belang is? Een advocaat-generaal verdient gemiddeld tussen de € 6.578 en € 8.083 bruto per maand. Toch geen schamel loon. Daarvoor krijg je dan deze troep?
Hoe kan iemand dit soort gedrag (voor haarzelf) rechtvaardigen? Hoe gaat dat in het brein van zulke lieden? Het is toch maar een stomme allochtoon, een schooier, een low life die met zijn tengels aan ons soort mensen zit. Hij had zich gewoon in elkaar moeten laten slaan en had zijn hond moeten opofferen i.p.v. deze proberen te beschermen? Ons soort mensen heeft namelijk meer rechten?
Ons soort dat aantoonbaar overduidelijk liegt, valse verklaringen aflegt, mensen met de dood bedreigd, op vogeltjes schiet, mensen intimideert en uitscheld. Ons soort staat namelijk boven de wet. Daarom ook, mag ik als hoog weledelgeleerde AG, net zoals mijn waarde collega officier van justitie Van der Leij, liegen en bedriegen om iemand veroordeeld te krijgen.
Komen ze erachter? Ach. Ga ik het gewoon een vergissing noemen. Net zoals die ruim 30 “vergissingen” van Henri R. die ik als Advocaat-Generaal niet kon vaststellen. Zelfs na 100 keer de beelden te hebben bekeken! Ook de kwalijke praktijken en valse vervolging door de officier van justitie…. Gewoon allemaal vergissinkjes. Rechters dekken me wel. Die kijken gewoon de andere kant op.
Niet zo moeilijk doen Richard! Gebeurt nu eenmaal bij het minderwaardige plebs waar jij toe behoort. Jij met je anarchistische gedrag. Geen enkel respect voor liegende, agressieve en op vogeltjes schietende politieagenten. Dat zijn pas integere mensen. Net zo integer als ik. De integere liegende Advocaat-Generaal! Nooit van klassenjustitie gehoord Richard? Zo gaat dat in ons Nederland.
En de rechterlijke macht controleert die?
Misschien wel het ergste van het hele verhaal. De zitting hoger beroep vond plaats op 18 juni 2025. Het hof te Leeuwarden bestond uit mr. H.J. Deuring (voorzitter), mr. M.B. de Wit en Mr. P.S. Bakker, raadsvrouw en raadsheer.
Wij hadden verwacht dat het Hof een duidelijk en krachtig signaal zou afgeven. Ze hadden immers voorafgaand aan de zitting herhaaldelijk stukken ontvangen, waaruit overduidelijk bleek dat er valse verklaringen waren afgelegd en er nogal wat fouten zaten in het politiedossier. Naast het valse beeldverslag waren er meer “fouten” gemaakt gedurende het onderzoek.
Ook was duidelijk dat ik was vervolgd voor iets dat ik helemaal niet had gedaan (in de ten laste legging staat dat ik mijn knie op Jan Jaap de L. had geplaatst en hem sloeg toen hij op de rug lag. De beelden laten duidelijk zien dat dat niet waar is). Tevens had ik Diana S. helemaal niet mishandeld.
Ik heb o.a. aangevoerd dat mijn grondrechten geschonden waren en dat ik in 1e aanleg geen eerlijk proces had gekend. Verwacht dat het hof de zaak weer terug zou verwijzen en dat men zou stellen dat er eerlijk en fatsoenlijk onderzoek moest plaatsvinden. Verwacht dat het hof aan deze schimmige praktijken niet mee zouden werken.
Politie en openbaar ministerie worden gedekt door de rechters
Niets bleek minder waar. Het hof stelde, na de zitting geschorst te hebben voor overleg, dat de rechter in 1e aanleg ook de camerabeelden had ingezien en volgens het hof had deze ook goed kunnen vaststellen wat er gebeurd was. Daarom was het verder prima kennelijk. Heb aangevoerd dat het ons uren en uren gekost heeft om een en ander goed in beeld te krijgen. Temeer omdat er 3 camera’s waren. Een rechter zou dan in 15 minuten precies hebben gezien wie, wat, wanneer deed? Ongeloofwaardig. En zo ja. Welke integere rechter werkt mee aan zulke leugens en valsheden? Daarmee het signaal afgevende dat politiemedewerkers zoals Henri R., de zwaar falende officier van justitie en Advocaat-Generaal, dus gerust hun gang kunnen blijven gaan met liegen en bedriegen.
Ik was dan ook ontgoocheld en zeer geagiteerd. Het hof was er herhaaldelijk op gewezen. Het Hof claimde zelf de camerabeelden herhaaldelijk bestudeerd te hebben. En dan gewoon expliciet goedkeuring geven aan vervalste beeldverslagen, overduidelijk liegende en bedriegende agenten. Geen enkel probleem voor deze rechters? Tenzij ze er achter de schermen wat mee hebben gedaan, wat ik niet weet, maar waar het niet op lijkt.
Politie en Justitie in Nederland kan dus, als het op deze rechters aankomt, gewoon haar gang gaan en misdrijven plegen, zoals bewijsmateriaal vervalsen en mensen vervolgen o.b.v. vervalste gegevens. Geen probleem voor deze rechters. Heb ze ook nog op de afgelegde ambtseed gewezen. De eed waarin men o.a. belooft de wet en grondwet na te leven, eerlijk, integer en onafhankelijk te handelen. Blijkbaar heb ik daar een verkeerde definitie van.
Ook aan andere onregelmatigheden in het politiedossier en de valse ten laste legging ging het hof vrolijk voorbij. Het hof gaf verder o.a. aan dat als het beeldverslag en dergelijke ondeugdelijk was, mijn eerdere advocaat en ik dat dan maar eerder hadden moeten aankaarten! Als reactie gaf ik aan dat ik vind dat het openbaar ministerie dient te controleren of de stukken in het politiedossier deugen en dat ik en mijn advocaat er toch op mogen, zelfs moeten kunnen vertrouwen dat de stukken (het beeldverslag) deugdelijk zijn.
Dat er kleine foutjes in kunnen zitten of dat er sprake is van interpretatieverschillen is niet te voorkomen, maar duidelijk grove verdraaiingen en onwaarheden. Ook nog eens willens en wetens…
Schuldig totdat je zelf het tegendeel bewijst! En dan nog steeds schuldig.
Ik zou zulke rotzooi niet accepteren, merkte ik op. Dat schoot het hof gelet op het arrest duidelijk in het verkeerde keelgat. De gezichten van de rechters werden ook steeds zuurder. Gedurende de zitting (dik 2 uur) het gevoel gekregen dat men vooral mij als het probleem zag. Gelet op de vraagstelling leek het ook of ze drukker waren om vast te stellen of ze het onder het tapijt konden schuiven dan wat anders.
Ondanks dat aangetoond was dat Diana S. valse verklaringen had afgelegd (onder ede zelfs), ondanks dat ze herhaaldelijk mij aanviel, vond het hof dat Diana S. het recht had haar man te ontzetten. Waarom met zoveel geweld en waarvan Jan Jaap de L. eigenlijk ontzet moest worden, immers er was geen sprake van mishandeling op dat moment, werd niet gemotiveerd in het arrest.
Ik werd schuldig bevonden omdat ik Diana S. in een nek klem zou hebben gehouden. Taakstraf 20 uur. Ik werd dus eerst met veel geweld aangevallen door Diana S. Vervolgens door Diana S. en Jan Jaap de L. op de grond gesmeten. Diana S. kruipt op me en pakt mij vast… maar ik heb kennelijk geen enkel recht om mezelf te verdedigen? Omdat wellicht, net zoals de Advocaat-Generaal, ook het hof van mening is dat ik niet tot ons soort mensen behoor?
Duidelijk heb ik dus minder rechten en had ik me volgens bevindingen van het hof maar moeten laten wurgen ofzo?
Tijd 11.52.52 camera 1863459306 gericht op het hek en camera 1863458901 gericht op de voordeur
Nek klem? Iemand die op de grond gesmeten wordt en in paniek (een seconde blijkt) de arm op de schouder heeft, waarbij ook op te maken valt dat er geen kracht bij kwam kijken… Als dat strafbaar is, hoe zit het dan met het geweld dat Diana S. en Jan Jaap de L. hebben gebruikt?
Ik werd wel vrijgesproken voor het gegeven dat ik Diana S. op de grond zou hebben gegooid en ook bleek ik haar geen klap op haar hoofd te hebben gegeven. In tegenstelling tot wat het hof zelf dus eerder aangaf, dat de rechter in eerste aanleg de beelden goed had bekeken, bleek volgens datzelfde hof later opeens dat de rechter in eerste aanleg de beelden blijkbaar toch niet allemaal even aandachtig bekeken had. Wat ook niet verwacht mag worden, omdat dat nu eenmaal heel veel tijd kost. Het getuigt van een ondeskundige en zelfs arrogante houding anders te beweren.
Tijd 11.52.48 e.v. camera 1863459306 gericht op het hek. Tijd 11.52.48 e.v. camera 1863458901 gericht op de voordeur
Hier word ik door Diana S. en Jan Jaap de L. ten val gebracht. Let wel Ik word op de grond gesmeten! Uiteraard ontbreken de beelden daarvan in het CMV. Waar was ik in 1e aanleg voor veroordeeld? Ik zou Diana S. op de grond hebben gegooid?!? Daar later door het Hof van vrijgesproken.
Tijd 11.52.51/ 11.53.01 camera 1863459306 gericht op het hek. Tijd 11.52.51/ 11.53.01 camera 1863458901 gericht op de voordeur
Hier hou ik volgens het hof Diana S. in een nek klem. Ja hoor. Ik word op de grond gegooid en ga Diana S. gezellig vastklemmen. De waarheid. Ik wist niet eens wat me overkwam en probeer gewoon op te staan, maar al zou ik haar omklemmen. Wat zou u doen als u op de grond werd gesmeten en ze komen weer op u af? Ziet u ook hoe Diana S. juist mij omklemt.
Tijd 11.52.51/ 11.53.01 camera 1863459306 gericht op het hek. Tijd 11.52.51/ 11.53.01 camera 1863458901 gericht op de voordeur
In camerabeeldverslag p. 164 staat dat Jan Jaap de L. en dochter R. proberen Diana S. te “ontzetten.” Ook het hof vond dat ze Diana S. mochten ontzetten. Heeft u ook de indruk dat Diana S. “ontzet” moest worden als u de beelden bekijkt? Ik word gewurgd, omklemt, gestompt en naar beneden geduwd. De hond komt op me af, maar mr. H.J. Deuring, mr. M.B. de Wit en mr. P.S. Bakker zien erin dat ik Diana S. vast zou houden?!? Hoe dan?
Uit de beelden is ook op te maken dat Jan Jaap de L. op mijn linkerhand trapt. Het meest aannemelijk is dat ik hier dus mijn hand breek. Ze blijven maar doorgaan en niemand lijkt geïnteresseerd in mijn hondje. Met de grootste moeite lukt het me om overeind te komen. Ik word daarbij nog bijna gewurgd, krijg een nek klem, door Diana S. en later Jan Jaap de L. Kreeg ook geen adem.
Als ik de kracht niet had gehad overeind te komen, hadden ze me vermoord dat weet ik zeker. U zou ook de verklaringen van Diana S en Jan Jaap de L. eens moeten lezen. Pure haat en zo ziekelijk. Ook duidelijk tegenstrijdig en onwaar. Dat is allemaal niet te missen. Behalve voor mr. H.J. Deuring, mr. H.B. de Wit en mr. P.S. Bakker dan.
Tijd 11.52.51/ 11.53.01 camera 1863459306 gericht op het hek. Tijd 11.52.51/ 11.53.01 camera 1863458901 gericht op de voordeur
Ik probeer uit alle macht los te komen, de hond staat dreigend en grommend voor me, De L. houdt me in een wurggreep, Diana S. probeert me met haar rechterarm te wurgen en klemt mijn rechterarm af. Het kost me veel moeite om los te komen. Had ik me moeten laten vermoorden dan? Toch zag het hof erin dat Diana S. ontzet moest worden. Dit terwijl goed te zien is dat ik haar niet eens vastheb.
Het hof vond dus dat Jan Jaap de L. en dochter R., politieagent Diana S. mochten ontzetten. Het bevreemdt nogal dat er wordt gesteld dat ik Diana S. in een nek klem vasthoud en de anderen haar willen ontzetten. Simpele logica. Waarom zou ik dat doen?
Waarom zou ik blijven liggen met een politieagent boven op mij, deze in een nek klem houden en dan vrolijk wachten tot ik door Jan Jaap de L. en dochter R. in elkaar gebeukt wordt, of vermoord, want wat waren ze anders van plan? Dus ik lig met Diana S. gezellig op de grond, haar vasthoudend, terwijl het hondje ligt dood te bloeden? Het moet toch evident zijn dat ik me moet ontworstelen en probeer op te staan? De redenatie van het hof is dan ook zeer onlogisch.
Saillant detail. Er werd bij zitting ook de vraag gesteld hoe het zat met mijn spijt? Uiteraard is het spijtig dat zoiets gebeurt, maar moet ik als een soort van horige spijt hebben dat ik, na herhaaldelijk aangevallen en op de grond gesmeten te worden, probeer op te staan en Diana S. van me af probeer te krijgen?
Dus u wordt aangevallen, uw hond wordt bijna doodgebeten, u wordt geslagen, u wordt op de grond gesmeten en u, ja u!!! u moet spijt hebben? Dat is wat het hof kennelijk verwacht van niet ons soort mensen. Verder had ik de indruk dat ik meer bij een auditie voor Idols of een toneelvereniging zat. Het ging meer om de persoon dan om de feiten. Staat ook beschreven in het arrest. Gelet op de persoon…
Dus rechters die liegen en bedriegen toestaan, valse beeldverslagen prima vinden, willens en wetens iemand veroordelen, terwijl ze wel beter (zouden moeten) weten, zoeken hun rechtvaardiging daarvoor niet in de waarheid, niet in feiten, maar in mijn persoon?
Wat zegt het eigenlijk over de “persoon” van deze rechters?
Een raadsheer bij een gerechtshof verdient tussen de €9.000 en €10.500 bruto per maand. Toch niet kinderachtig? Daarvoor ben je op zijn minst integer en eerlijk?
A. Het hof heeft gezien dat ik ernstig benadeeld ben (door politie vervalst bewijsmateriaal) en heeft vastgesteld dat Diana S. gelogen heeft. Ook dat de Advocaat-Generaal een zwamverhaal ophing. En dat ik Diana S. helemaal niet in een nek klem hield.
Zeker nooit meer een toga aantrekken.
B. Men heeft het, ondanks er herhaaldelijk en onderbouwd op gewezen te zijn, allemaal niet gezien en niet kunnen vaststellen.
Zeker nooit meer een toga aantrekken.
Kijken deze mensen zelf weleens in de spiegel? Naar de “persoon” die ze dan aantreffen? Weten ze zelf wat spijt is? Kunnen ze überhaupt fouten toegeven? Ben benieuwd.
Ik voel me gestraft. Niet voor wat ik heb gedaan, maar voor wat ik heb gezegd. Ik kwam op voor mijn en als u niet tot het “ons soort mensen” behoort, ook uw grondrechten. Ook al ben ik schuldig, dan wel graag o.b.v. een eerlijk proces met integere rechters, officier van justitie en politie. Niet van die maffiapraktijken zo te zeggen.
Gebleken is dat in het strafrecht, à la Animal Farm, sommige dieren meer gelijk zijn dan anderen. Ik ben ervan overtuigd dat het hof zelf vindt dat ze rechtvaardig geoordeeld hebben en dat is misschien nog wel het gevaarlijkste. Mensen die er mede zitten om openbaar ministerie en politie te controleren en waar nodig terug te fluiten, zijn de mensen die willens en wetens meewerken aan, in mijn optiek, ernstige misdaden.
Mijn aangifte tegen Jan Jaap de L. en politieagent Diana S.
Ik had dus ook aangifte gedaan tegen Jan Jaap de L. en Diana S. Recent, vanwege art. 12 procedure hoorzitting gehad.
De rechter in deze, welke integer en oprecht overkwam, gaf aan dat hij in ieder geval zorgvuldig de beelden zou bekijken. Dat gaf me vertrouwen. Al vraag ik me af waarom dat allemaal moet? Het is immers overduidelijk dat ik ben mishandeld. De beelden, getuigen, verwondingen, valse verklaringen door Jan Jaap de L. en Diana S. Wat wil men nog meer als bewijs?
Advocaat-Generaal mr. Meer vertegenwoordigde het openbaar ministerie bij de zitting art 12. Die maakte nogal bijzondere opmerkingen.
Mr. Meer gaf te kennen dat ik veel insinueerde (zonder te motiveren waar ik dat dan deed, immers alles wat ik beweer is onderbouwd). Verder dat de foto van Jan Jaap de L. in het dossier liet zien dat hij bloed en gezichtsletsel had. Dus daarom werd hij niet vervolgd? Ook ik had (ernstige) verwondingen, mijn hondje was verscheurd. Waarom zou het gegeven dat Jan Jaap de L. verwondingen had, betekenen dat hij mij niet had mishandeld? Hij begint immers en blijft ook doorgaan. Ook stelde het openbaar ministerie (mr. Van der Leij) eerder dat Jan Jaap de L. slechts had geduwd en nu is een foto met bloed erop de reden van seponeren?
Dan politieagent Diana S. Voor haar als politieagent was een voorwaardelijk sepot van een jaar een hele zware straf. Mr. Meer zei dat echt! Los van haar leugens en laster, gebruikte Diana S. verreweg het meest en onnodig geweld. Bedreigd me daarbij herhaaldelijk met de dood en vliegt mijn vrouw aan. Te zien op beeld en op papier. Overigens die forse straf voor een agent, waar mr. Meer het over had? Diana S. vermeld zelf dat ze drie (3) vakantiedagen moest inleveren. Wow zeg! Drie (3) hele dagen? Enkel omdat je mensen molesteert, bedreigd met de dood? Ja dat is wel heel zwaar!
De meest integere en deskundige officier van justitie ooit!
Naast de rechtszaak had ik ook een klacht ingediend o.a. bij de politie vanwege de vele fouten en dergelijke. Ik kreeg daarover een brief van mr. Van der Leij. Deze was “heel toevallig” blijkbaar ook degene die ging over klachten en meldingen bij het VIK (afdeling Veiligheid, Integriteit en Klachten), vermeldde hij in zijn reactie. De melding/ klacht was (later bleek zonder ook maar enig onderzoek en door hemzelf!) aangemerkt als aangifte discriminatie.
Hij weet echter dat beelden altijd zorgvuldig worden uitgelezen. Ook had de beeldlezer de ambtseed afgelegd. Volgens mr. Van der Leij was er daarom absoluut geen enkel vermoeden van discriminatie. Immers dat was op kleur, geloof, enz.
Voor mr. Van der Leij, officier van justitie, bestaan er dus helemaal geen discriminerende agenten? Immers agenten zijn volgens hem altijd zorgvuldig en hebben de ambtseed afgelegd. Is dat niet wat te kort door de bocht? Deze officier van justitie moet toezien op onderzoek van de politie?
Discriminatie komt m.i. neer op het nadelig benadelen van iemand ten opzichte van de ander. Kan vanwege o.a. uiterlijk zijn, maar kan bijvoorbeeld ook zijn vanwege het niet behoren tot een bepaalde groep, zoals politie. Mij benadelen bij de rechter en Diana S. en Jan Jaap de L. bevoordelen, zodat ik meer en zij minder straf krijgen. Ja. Ik ben van mening dat ik wel degelijk ben gediscrimineerd door Henri R. en er daarnaast sprake is van andere ernstige ambtsmisdrijven.
Lijkt me op zijn minst belangrijk genoeg dat dat onderzocht wordt? Verklaar anders ruim 30 foutieve weergaven, waaronder heel wat ernstige. Allemaal ten nadele van één partij en allen in het voordeel van de andere partij. Het is hetzelfde als met zuivere munt ruim 30 keer achter elkaar alleen maar kop, of alleen maar munt te gooien. Die kans is statistisch gezien net zo groot als de kans dat men bijna 15000 keer de loterij wint. Met een valse onbetrouwbare munt (van politie en justitie) lukt het natuurlijk uitstekend om 30 keer dezelfde uitkomst te krijgen. Daarom ook daarvoor de art. 12 procedure ingegaan. Met het verzoek om een ander hof dan het hof te Leeuwarden, aangezien die geen moeite lijken te hebben met vervalsingen en leugens door politieagenten.
Conclusie
Ik geloof nog steeds dat de meeste ambtenaren binnen het strafrecht integere en nobele mensen zijn. Ik weet nu dat dat helaas niet voor allemaal geldt. Ik had er geen beeld van hoe het er in het strafrecht aan toe ging. Inmiddels wel bijgeleerd. Lieg gewoon zoveel mogelijk, beschuldig de ander veelvuldig van mishandeling, ook al is het helemaal niet waar. Maakt niet uit, pleeg karaktermoord op de ander en stel je vooral ook heel veel aan.
Niemand die het boeit. Niemand die het onderzoekt. Sterker nog. Politie, Justitie, doen het zelf ook! Met goedkeuring van rechters. Met boeven vangt men boeven? De waarheid doet er niet toe. Bewijs doet er niet toe. Ons soort mensen. Dat doet ertoe!
Is alles wat ik heb geschreven de waarheid? Ben ik niet gewoon boos omdat ik gestraft ben? Je hoort vaker iemand roepen dat hij/ zij onschuldig is… Ik heb redelijk wat mensen gesproken die twijfelden. Begrijpelijk. Zou ik ook doen. Het lijkt ook zo onbestaanbaar dat dat allemaal kan in Nederland. Na een en ander te laten zien is er niemand overgebleven die dan nog twijfelt aan het verhaal. Alles wat is vermeld kan ook worden aangetoond. Het staat op papier, het staat op beeld.
Indien u wilt kunt u het zelf onderzoeken. Heb ik gelijk of blijkt het allemaal gezwam en blijken de politieagenten, officier van justitie en Advocaat-Generaal en de rechters in deze allemaal oprecht en integer? Stuur een mailtje naar rvb2100@outlook.com en ik stuur u alles, inclusief beelden, toe, zodat u zelf kunt beantwoorden wie de waarheid spreekt. Ook voor suggesties, vragen en/ of opmerkingen.
Verder is wat ik beweer ook deels bevestigd door de rechters e.d. zelf. O.a.
– Geen knie geplaatst op de borst. Niet in het gezicht geschopt zoals Jan Jaap de L. beweerde. Ik werd tevens herhaaldelijk aangevallen en mishandeld door Jan Jaap de L. en Diana S. Allemaal vastgesteld door rechter in 1e
– Ik sloeg niet door, maar stond voorovergebogen. Bevestigt door Advocaat-Generaal in hoger beroep, omdat deze kennelijk door had dat Diana S. had gelogen.
– Ik had Diana S. niet op de grond gegooid en haar niet op haar hoofd geslagen. Bevestigt door het hof in hoger beroep.
– Mijn hondje werd ruw verscheurd, ik moest het uit de bek van de herder halen. Bevestigt door rechter Art. 12.
Hopelijk krijgen ook bepaalde rechters en diens partners in crime dit te lezen. Ik zie namelijk helemaal geen verschil meer tussen wat men tot criminele activiteiten rekent en de activiteiten van politieagenten, het openbaar ministerie en de rechters zelf in deze. Mij is van kleins af geleerd eerlijk te zijn. Rechtvaardig te blijven, al maakt me dat impopulair.
Ook geleerd om altijd te blijven reflecteren. Als ik iets fout heb gedaan, maak ik mijn excuses en probeer een en ander zo goed als ik kan recht te zetten. Niet liegen… Beetje naïef allemaal? Misschien, maar vele malen beter dan verstrikt raken in een web van leugens en denken dat de enige manier om daaruit te komen nog meer leugens zijn.
Het hondje? Wonder boven wonder leeft ze nog! Inmiddels 19. Haar kop hangt als gevolg van de opgelopen wonden scheef. Ze is daardoor minder stabiel. Loopt regelmatig ergens tegen aan of valt. Echter ze heeft geen pijn gelukkig. U moest eens lezen hoe Diana S. en Jan Jaap de L. het betreurden dat het hondje werd gegrepen en het bijna met haar leven moest bekopen.
Niet dus! Het was het hondje haar eigen schuld, dan wel mijn schuld. Diana S. gaf zelfs in haar nogal krankzinnige verklaring aan dat mijn vrouw tegen de dierenarts zou hebben gezegd dat het de schuld van het kleine hondje was. Dat had de dierenarts Diana S. persoonlijk verteld?!?
Tja. Valt ook wel te verwachten van iemand die ook beweert dat ze dacht dat ze had gezegd (mij te vermoorden en wat haar collega’s zelf hebben vermeld), maar dat bleek ze volgens haar leidinggevende toch niet gezegd te hebben. De ene onwaarheid na de andere bij “ons soort mensen.”
Het positieve nieuws in deze is dat blijkt dat er nog wel wat te verbeteren valt in het strafrecht. Bij politie, justitie en rechterlijke macht. Wat een bende is het gebleken. Toch geloof ik dat de meeste ambtenaren oprecht en integer zijn. Ik geloof echter ook dat ik lang niet de enige ben die dit soort troep overkomt. Dacht dat het mij nooit zou overkomen. Totdat…
De hals van het diertje was aan beide kanten opengereten. Vol met hechtingen. Dierenarts vond het een wonder dat ze het overleefd had.
Volgens politieagent/ zelfbenoemd brigadier politie Emmen, Diana S. is het de schuld van het hondje zelf!!! Te lezen in haar verklaringen. Het hondje had de herder aangevallen. Daarbij komt nog. Terwijl te zien is dat ik de herder niet eens heb geraakt claimen ze € 600,- aan kosten bij de dierenarts.
Dit soort liegende en agressieve agenten loopt op straat rond om recht te handhaven. Gedekt door toga dragende Van der Leij en Meer (openbaar ministerie) en zelfs toga dragende H.J. Deuring, M.B. de Wit en P.S. Bakker (rechters).
God help ze! En ons!! Togadragers in Nederland die duidelijk niet meer inzien hoe crimineel ze zelf bezig zijn.
Richard
Naschrift van Richard
Opnieuw vlak voor publicatie benadrukt Richard dat uit deze stukken is af te leiden dat hij beschuldigd werd van strafbare feiten (onder andere knie plaatsen, doorslaan, Diana S. op haar kop slaan, haar op de grond gegooid) die overeenkomen zoals in het beeldverslag van de politie wordt weergegeven. Van die feiten ben ik door rechter 1e aanleg en hof vrijgesproken!
Met dien verstande dat het arrest nogal vreemd in elkaar zit. Ik ben enkel bestraft voor de nek klem. Al zou dat ook terecht zijn is het vreemd dat ik dan niet veroordeeld ben voor het op de grond gooien van Diana S. Dit komt waarschijnlijk omdat we hadden aangetoond dat de beelden uitwijzen dat ze aan me hangt en ik haar dus niet op de grond gegooid kon hebben. Toch word ik veroordeeld voor nek klem, terwijl ze mij op de grond smijten en Diana S. op me springt. Wat ook door het hof zelf bevestigd wordt. Dat betekent dat ze zichzelf nogal tegenspreken.
bijlagen
Aantekening Mondeling Vonnis 23-08-2024-198127904-247535361
Naschrift Buro Jansen & Janssen
Het emotionele verhaal van Richard staat niet op zichzelf. Jansen & Janssen ziet vaak dat rechters, zeker politierechters, burgers niet geloven, zelfs als die allerlei getuigen meenemen. Dit is vaak het geval bij een conflict tussen een burger en een politieagent. Een goede rechtsstaat is niet gediend van rechters die politieagenten en officieren van justitie dekken, maar juist kritisch bevragen en een neutrale/onafhankelijke positie innemen. In dit geval is de vraag waarom de agent in kwestie, die op het moment van het incident niet werkzaam was, en haar partner niet zijn vervolgd voor mishandeling? Waarom zijn zij ook niet gearresteerd? Geen van de rechters heeft daarom gevraagd aan het openbaar ministerie, op zich is dat al veelzeggend. Het feit dat Richard zelf al het onderzoek moet doen naar zijn onschuld roept de vragen op die hij stelt, maar ook vragen over de rechtsstaat in het algemeen, werkt de rechtsstaat wel voor hem of anderen of geldt die regelmatig niet. In het algemeen adviseert Buro Jansen & Janssen zelf onderzoek te doen, alle stukken op te vragen bij politie en andere instanties (advocaten doen dat niet altijd zoals Richard uitlegt) en tijdens rechtszaken erop te wijzen dat je inzage wilt in alle bewijsstukken. Een serieuze rechtstaat begint bij transparantie en ‘level playing field’.
Disclaimer: Mocht u vinden dat u op een of andere reden herkenbaar bent of uw naam niet terecht is opgenomen in de stukken, kunt u contact opnemen met Buro Jansen & Janssen. Wij zullen uw vraag dan serieus onderzoeken.
De beelden bij dit verhaal zijn afkomstig uit het strafdossier van Richard en zijn geanonimiseerd als illustratie dat erg goed te zien is wat er gebeurd. Daarnaast laten de beelden en het beeldverslag van de politie de vooringenomenheid van de politie zien. Het beeldverslag wordt op dit moment geanonimiseerd.