Hoewel de Huurdersvereniging al jaren weet hoe slecht de huizen in de Van der Pekbuurt zijn, is de vereniging toch geschrokken van de cijfers uit het huis-aan-huis onderzoek. Dat ruim een tweederde van de huurders last heeft van schimmel, vocht en ongedierte, slechte isolatie en een gebrek aan een comfortabele verwarmde woning is schokkend te noemen. Schimmel: 80% van de huurders; Vocht 63%; Ongedierte 71%; Slechte isolatie 71%/83%; Geen verwarmd huis 58%/64%; Gezondheidsklachten door de woning 38%.
Deze situatie is echter niet nieuw. Al decennialang is bekend dat de woningen in slechte staat verkeren, maar woningbouwcorporatie Ymere lijkt geen aanstalten te maken de renovatie serieus en voortvarend aan te pakken. Dit heeft Ymere dertig jaar geleden ook niet gedaan. Hoewel het eerste begin van de renovatie in het zuidelijk deel van de Van der Pekbuurt enkele goed gerenoveerde woningen heeft opgeleverd klagen veel bewoners vijf jaar na de renovatie al over gehorige woning, schimmel, lekkages, vocht, slechte isolatie, hoge energierekening en andere gebreken.
In dit onderzoek wordt slechts kort ingegaan op de reeds uitgevoerde renovatie en de renovatie uit de jaren tachtig en negentig. Eigenlijk moet niet gesproken worden over renovatie maar over slecht uitgevoerd achterstallig onderhoud want Ymere heeft niets in de wijk geïnvesteerd al spreekt de directeur over een ereschuld. Ymere onderschrijft dit zelfs door in publieke communicatie te zeggen dat er geen geld is voor de renovatie. Waar is echter al het huurgeld van de afgelopen decennia dan gebleven? En waar is al het geld gebleven van al het niet uitgevoerde onderhoud? Nu stelt Ymere dat personeel en materiaal te duur is. Maar bewoners en huurdersvereniging wilden al ruim twintig zo niet veertig jaar goed renoveren.
Het noordelijk deel van de wijk wacht dus al tientallen jaren op een serieuze renovatie, maar moet het doen zonder professioneel resultaat tot nu toe. Ymere lijkt niet geïnteresseerd in de bewoners en toont in een proefblok van de renovatie een hokkerige, kleine woning met dikke wanden en een liftschacht zonder lift in het centrum van het huis. Veel fantasie heeft Ymere er niet ingestoken ondanks alle moeite van bewoners en huurdersvereniging Van der Pekbuurt. De corporatie lijkt vooral gericht zijn om de bewoners de wijk uit te pesten.
Naast een zeer slechte woning en de afwezigheid van een gedegen renovatieplan laat het huis-aan-huis onderzoek van de vereniging ook nog iets anders zien, namelijk een totaal gebrek aan vertrouwen in Ymere en ook de gemeente. De woningcorporatie geeft niet thuis bij welke klacht dan ook. Huurders moeten het zelf maar uitzoeken. Klachten worden na drie maanden automatisch uit het klachtensysteem van Ymere verwijderd volgens het bedrijf waardoor de corporatie kan doen alsof alles is verwerkt. Veel huurders vinden dat de huurprijs niet in verhouding staat met het wooncomfort dat Ymere levert.
In feite zijn bewoners van de buurt dubbel de dupe: eerst wonen in een huis dat te slecht voor woorden is door achterstallig onderhoud en daarna woning in een slecht gerenoveerd huis. Ymere houdt in wezen de verloedering in de wijk in stand. Zij knapt enkele huizen redelijk op maar laat de rest in een staat die eigenlijk geen verbetering is. De gemeente intervenieert niet, ondanks het feit dat er zelfs zorgen zijn voor de volksgezondheid en de gezondheid van individuele huurders en hun kinderen. Veertig procent van de bewoners van de wijk geven aan zorgen te hebben over hun gezondheid als gevolg van de kwaliteit van de woning. Dat zijn grote aantallen.