Het wordt duidelijk wie er loyaal zijn

Vorige week begonnen wij met een actie om zoveel mogelijk mails en brieven te versturen naar enige militaire bonden, het Veteranen Instituut en de Commandant der Strijdkrachten R.P. Bauer.

Deze actie is niet beëindigd en gaat gewoon door. Er zijn verschillende redenen voor deze actie: Door grote aantallen mails en brieven wordt er druk uitgeoefend op de geadresseerden. Niemand kan er meer omheen of roepen dat ze het niet wisten. Er is een PR-probleem bij Defensie door zoveel kritieke vragen en opmerkingen. Door de actie wordt tevens duidelijk wie er achter de veteranen staan en wie niet.

Inmiddels hebben wij van bijna alle geadresseerden een schriftelijk antwoord ontvangen. Deze antwoorden publiceren wij hieronder met ons commentaar.

ANTWOORD COMMANDANT DER STRIJDKRACHTEN

Het antwoord van de Commandant der Strijdkrachten, luitenant-admiraal R.P. Bauer:

‘Laat ik voorop stellen dat ik groot respect heb voor de verdiensten van deze militair op basis waarvan hem destijds het Kruis van Verdienste is toegekend. Op deze individuele zaak kan ik echter verder inhoudelijk niet ingaan vanwege privacyredenen. Wel kan ik in algemene zin de gang van zaken met betrekking tot de verklaring van geen bezwaar toelichten.

Alle militaire functies (en de meeste burgerfuncties) zijn vertrouwensfuncties en daartoe ondergaan militairen (en burgers) een veiligheidsonderzoek. In het veiligheidsonderzoek staat de vraag centraal of er voldoende waarborgen zijn dat iemand de verplichtingen uit zijn functie getrouwelijk zal vervullen. In het veiligheidsonderzoek komen alle relevante feiten en omstandigheden aan de orde waaronder loyaliteit, veiligheidsbewustzijn en integriteit, maar ook betrokkenheid bij verschillende organisaties zoals een Outlaw Motorcycle Gang (OMG) in relatie tot de functie die iemand vervult. Op basis van het onderzoek wordt vervolgens weloverwogen een besluit genomen.

Meer algemeen verwijs ik naar de gedragsregels die Defensie hanteert ten aanzien van gedragingen in de privésfeer. Deze gelden voor iedere medewerker van Defensie.

Een intrekking van de VGB doet niets af aan de erkenning, het respect en waardering die met een onderscheiding gepaard gaan. Ik ben mij ervan bewust dat dit anders kan worden ervaren. Ik weet dat intrekking van de VGB grote impact kan hebben op het privéleven, waaronder het thuisfront. Tegelijk is het van belang dat de nationale veiligheid te allen tijde zo goed mogelijk is geborgd. Daarbij hoort ook het intrekken van een VGB indien de feiten en omstandigheden, na zorgvuldige afweging, dat vereisen.

Commandant der Strijdkrachten, Luitenant-admiraal Rob Bauer’

De eerste alinea van de brief is duidelijk. Respect voor de onderscheidingen en de privacy. Wij kunnen dat wel onderschrijven.

De tweede alinea. Hier ging het feitelijk om. De bewuste sergeant-majoor is een militair die niet alleen is onderscheiden voor grote moed onder vuur, maar ook is hij al 25 jaar in dienst bij Defensie. Zou hij op enig moment niet hebben gefunctioneerd, zou er op enig moment twijfel zijn geweest aan zijn loyaliteit, dan zou dit hebben geresulteerd in het intrekken van zijn VGB. Dit is niet alleen niet gebeurt. Sterker nog, ondanks alle ontslagrondes, bezuinigingsrondes en de daarmee gepaard gaande ontslagen, is onderofficier Vissers nog steeds in dienst. Nog enkele weken geleden is Vissers zelfs door zijn werkgever bevorderd in rang. Alle relevante feiten en omstandigheden wijzen op een uiterst betrouwbare onderofficier en werknemer. Het feit dat pas op dit moment wordt getwijfeld aan zijn loyaliteit is zeer vreemd, daar Defensie al jarenlang op de hoogte is van zijn lidmaatschap van Veterans MC. Tegelijkertijd is er ook voldoende in de media geweest de afgelopen jaren dat Defensie zich aan het lidmaatschap van motorclubs stoort. Toch zijn er tot nu toe geen mensen om die reden ontslagen. Dus waarom toen niet en nu wel?

In ons artikel Hoogmoed moet ten val van 2 augustus 2019 zeggen wij nog dit: ‘Op 28 juni 2016 berichtte de Nationale Ombudsman dat een onderzoek gestart zou worden naar aanleiding van klachten van de Veterans MC. ‘In een nota van Defensie staat dat uit eerder onderzoek door politie en de Koninklijke Marechaussee niet was gebleken dat militairen die lid zijn van een motorclub, waaronder ook de Veterans MC, over criminele antecedenten beschikken.’, aldus de Ombudsman die een onderzoek startte.’

Er zijn dus naar aanleiding van politieonderzoek én naar eigen Defensieonderzoek door de Marechaussee geen aanwijzingen gevonden voor crimineel gedrag van leden van motorclubs die bij Defensie werken. Bovendien blijkt dat politiagente die zijn veroordeeld en bestraft gewoon mogen doorwerken bij de politie en geen last hebben van een ingetrokken VGB. Militairen worden hier dus gediscrimineerd. Tussen haakjes vragen wij ons nog af hoe dit dan zit met de lidmaatschappen van egenten van politiemotorbendes als Marshals, Blue Knights, Punishers en Lex Legio die beweren de ‘MC-protocollen’ te volgen.

De laatste alinea. Hier zegt Rob Bauer wel iets zeer opmerkelijks. ‘Tegelijkertijd is het van belang dat de nationale veiligheid te allen tijde zo goed mogelijk is geborgd. Daarbij hoort ook het intrekken van een VGB indien de feiten en omstandigheden, na zorgvuldige afweging, dat vereisen.’ De nationale veiligheid? Omdat onderofficier Vissers lid is van motorclub Veterans? Of omdat hij dan wel zijn club contacten zouden onderhouden met de Hells Angels? Zijn de Veterans MC of de Hells Angels MC een gevaar voor de nationale veiligheid? Dit lijkt op terrorismewetgeving. Is dit de achterliggende reden voor het verbod op sommige motorclubs? Is dit de reden voor de moeilijkheden die Veterans MC binnen Defensie ondervindt? Komen er motorclubs voor op een lijst van terroristische organisaties? Wij zijn heel benieuwd. Het zou dan om nieuwe feiten moeten gaan.

ANTWOORD MILITAIRE BONDEN VBM EN BBTV

Het antwoord van militaire bond VBM en BBTV.

Geachte heer/mevrouw,

Militairen hebben een vertrouwensfunctie. Het is dan ook terecht dat aan militairen hoge eisen worden gesteld waar het gaat om hun integriteit.

Het lidmaatschap van een motorclub kan nooit de enige reden zijn om de VGB van een militair in te trekken. Het is terecht dat de advocaat van sergeant-majoor Maurice Vissers bezwaar heeft aangetekend tegen het besluit om de VGB alleen vanwege deze reden in te trekken.

De reactie van de VBM en BBTV zal in voorkomende gevallen dezelfde zijn.

Vriendelijke groet, Henri Lansink, Redactie XRcise en Trivizier VBM en BBTV.

Uit deze brief blijkt wel enige steun voor leden van motorclubs binnen Defensie. Defensie zal volgens deze twee bonden met andere redenen moeten komen om een lid van een motorclub zijn VGB in te trekken.

Van de AFMP en de ODB hebben wij geen enkel bericht ontvangen. Jammer, AFMP en ODB. Jullie worden toch betaald door jullie leden om het voor ze op te nemen? Wanneer je niet opkomt voor je leden kunnen die net zo goed hun lidmaatschap opzeggen en lid worden van een andere bond.

ANTWOORD VAN HET VETERANEN INSTITUUT

(Wij hebben dit gedownload van de Facebookpagina van The Force)

Wij hebben uw bericht aangaande sergeant-majoor Maurice Vissers in goede orde ontvangen. Sterker nog, we hebben deze mail in exact dezelfde bewoordingen ook nog van zeven andere personen ontvangen. Dat roept wel de vraag op of ik mag volstaan met één reactie. Hopelijk delen jullie de reacties onderling binnen deze (blijkbaar niet-taakverdelende) mailgroep, want anders lopen wij alsnog het risico dat wij door ‘het uitblijven van een reactie” publiekelijk van het diskwalificeren van sergeant-majoor Vissers worden beticht.

Laat ik bij afwezigheid wegens vakantieverlof van onze directeur, kolonel Ludy de Vos, als zijn plaatsvervanger voorop stellen dat wij zeer veel respect hebben voor de militaire verdiensten van sergeant-majoor Vissers. Niet voor niets is hij voor zijn bijzonder kundige en moedige gedrag in 2009 onderscheiden. Zijn kwaliteiten en grote verdiensten als militair staan in de door u benoemde kwestie ook absoluut niet ter discussie, bij niemand vermoed ik.

Voor zover ik uit de zeer summiere mediaberichtgeving heb begrepen, is de VOG van betrokkene ook niet ingetrokken vanwege lidmaatschap aan een motorclub, zoals u in uw mailbericht stelt, maar vanwege contacten die hij als vice-president daarvan zou hebben met verboden motorclubs. Verdere concrete informatie ontbreekt, behalve dan de vermelding van de schorsing en de aankondiging van zijn advocaat Ruperti hiertegen in bezwaar te zullen gaan en zo nodig de gang naar de rechter te maken, zoals dat gelukkig in onze rechtstaat mogelijk en gebruikelijk is. U zult begrijpen dat het Veteraneninstituut zich over deze gevoelige kwestie op basis van het weinige wat publiekelijk bekend is geen mening kan vormen. Verder achten wij het sowieso ongepast om als beleidsuitvoerend instituut meningen te ventileren over aangelegenheden in de privésfeer van individuele veteranen, wie dan ook. Hopelijk kunt u dat respecteren.

Met vriendelijke groet, Martin Elands, Hoofd Kennis- en Onderzoekscentrum Plaatsvervangend directeur

 

Een opmerkelijke brief. Martin Elands doet net alsof er ‘zeer summiere’ berichtgeving is. Ook doet hij het voorkomen alsof het Veteranen Instituut de problematiek niet kent. Maar is dat wel zo?

Al op 28 juni 2015 publiceerde Dupont op deze blog het volgende artikel http://justitieenveiligheid.nl/veteranendag-veteranen-veterans-mc-criminelen-en-een-militair-historicus-die-de-feiten-niet-kent/ In 2015 was er dus al een rel over het meerijden van de Veterans MC bij het veteranendefilé. Ook werd de motorclub de toegang tot kazernes door Defensie ontzegt. Het veteranentijdschrift ‘Checkpoint’, uitgegeven in opdracht van het Veteranen Instituut berichtte daarover. Het jaar daarop reed de toenmalige directeur van het Veteranen Instituut mee achterop de motor bij de toertocht van de veteranenmotorrijders. Checkpoint schreef daarover en Dupont ook. http://justitieenveiligheid.nl/een-directeur-met-ballen/ Duidelijk is dat al in 2015 druk werd uitgeoefend op militairen die lid zijn van motorclubs om te kiezen tussen Defensie of de motorclub én dat het Veteranen Instituut op de hoogte was. Al in 2015. We zijn nu 4 jaar verder en talloze artikelen in bijna alle media en de plaatsvervangend directeur van het Veteranen Instituut doet het voorkomen alsof de materie niet goed bekent is.

Het Veteranen Instituut heeft in zijn naam het woord ‘Veteranen’. Het lijkt er op alsof het instituut als taak heeft voor veteranen te zorgen. Is dit ook zo? Doen ze dit ook? Uit de brief van Elands blijkt dat het hielenlikkers zijn van het ministerie van Defensie zonder eigen mening die het voor de grote baas opnemen en zeker niet voor de man of vrouw op de werkvloer.

Conclusies:

Militaire bonden hebben grote moeite het op te nemen voor de gewone soldaat. De Commandant der Strijdkrachten suggereert dat het zou gaan om de nationale veiligheid. dat betekent dat de contacten die Vissers zou onderhouden met de Hells Angels onder de terrorismewetgeving zouden vallen. Het Veteranen Instituut neemt het alleen op voor de baas en liegt dat ze materie niet kennen, terwijl ze uitgebreid over de zaak hebben bericht in het verleden.

Ondertussen gaat de mailactie gewoon door. Laat ze weten dat je het niet met ze eens bent!!

 

 

Stelletje amateurs.

De Nederlandse politie lost relatief weinig misdaad op en het lijkt erop dat de cijfers van opgeloste misdaad die we wel hebben geflatteerd zijn door de criminaliteitscijfers naar beneden bij te stellen en aangiftes uit het bestand te verwijderen of weigeren aangiftes op te nemen. Dit leidt tot aangenamere oplossingspercentages, maar heeft als nevenwerking dat veel burgers toch net iets slimmer zijn en de politie niet meer geloven.

Op 24 juni 2015 stelde de VVD vragen in de gemeenteraad van Almere over het weggooibeleid van de politie in die stad. Omroep Flevoland die dag: ‘De Almeerse VVD-fractie heeft schriftelijke vragen gesteld aan het college van burgemeester en wethouders over aangiftes bij de politie die in de prullenbak zouden belanden. Volgens onderzoek van RTL Nieuws verdwenen er in Almere de afgelopen jaren van de ruim 6400 aangiftes meer dan 2000 in het ronde archief. De VVD wil weten welke maatregelen het college gaat nemen om dat aantal te verminderen. Uit hetzelfde onderzoek blijkt dat de politie in Flevoland gemiddeld een derde van de aangiftes weggooit.’

Een burger kan altijd aangifte doen en de politie is altijd verplicht die aangifte op te nemen. Het is niet de politie zelf die beslist of een aangifte ontvankelijk is of niet. Dat privilege is voorbehouden aan het Openbaar Ministerie. Dat de politie burgers probeert wijs te maken dat er geen aangifte kan worden opgenomen, of dat er alleen maar op bepaalde bureau’s op bepaalde tijdstippen na afspraak aangifte kan worden gedaan is natuurlijk al kwalijk genoeg, het weggooien van gedane aangiftes is een schandaal. Het is dan ook geen wonder dat de burger dit allang in de gaten heeft en zo langzamerhand zijn ongezouten mening niet meer onder stoelen of banken steekt.

Dit plaatst de politie voor een probleem. De boze burger, de social media en een politie die veel fouten maakt. Een interessante cocktail die slecht is voor het korpsego van hen die zeggen er alles voor over te hebben ons te beschermen en ons te vrijwaren van onheil.

Vandaar dat de politie al jaren bezig is het eigen blazoen op te poetsen. Daarvoor worden door reclamebureau’s slogans bedacht. ‘De politie is de baas op straat!’, ‘Die pet past ons allemaal!’, ‘De politie is je vriend!’. Het zijn slogans die niet hebben geleid tot een mildere mening onder de burger. Want de misdaadcijfers kun je flatteren, aangiftes kun je weigeren of weggooien, het blazoen kun je blijven oppoetsen, de burger wil alleen maar rust en veiligheid. Bij gebrek aan resultaat zal de burger dus kritisch blijven. Het dwingt de politie dus naar andere mogelijkheden te zoeken om zichzelf als ‘goeie gasten’ te presenteren.

Een bekende tactiek van de politie is politie-informatie door te spelen aan uitgekozen journalisten. Bij voorkeur natuurlijk aan oud-politiemensen die journalist zijn geworden. Ideaal om de burger te beïnvloeden en te hersenspoelen. Over ondermijning bijvoorbeeld en over motorclubs. Maar waarom alleen journalisten gebruiken, wanneer je ook je eigen verslaggever kunt zijn? De mogelijkheden door de social media zijn ongekend. Politiemensen met een lage schoolopleiding lopen op straat met de nieuwste smartphones. Kentekens worden daarmee gescand, rijbewijzen gefotografeerd, druk gecommuniceerd. Maar waarom die ingewikkelde apparaatjes ook niet gebruiken om tijdens het werk het eigen korps te promoten?

En nu komen wij met een sprong weer terug in Almere. Want in Almere is er een politieagent die snapt waarvoor de social media te gebruiken zijn. Het is agent Jan-Willem. Was vroeger de politieagent een ambtenaar in functie die respect moest afdwingen en met meneer moest worden aangesproken, vandaag gooien we het op een iets andere toer. Want hij was misschien niet bij iedereen geliefd, hij was wel de vertegenwoordiger van de autoriteiten op straat en dat gaf hem ook zelf autoriteit. Maar je moet met je tijd meegaan. Nu heb je dus agent Jan-Willem. Agent Jan-Willem is een vlogger. Een politievlogger om exact te zijn.

Met zijn ingewikkelde apparaatje in zijn zak doet agent Jan-Willem gewoon zijn werk en reuze enthousiast als agent Jan-Willem is, maakt hij tijdens dat werk foto’s en filmpjes voor zijn vlog. Want agent Jan-Willem is een goeie gast en zijn collega’s zijn ook gewoon goeie gasten. Vet gaaf zijn ze en het is toppie om agent te zijn. Het veranderd niets aan de misdaadcijfers, maar het is nu gewoon keileuk wanneer je slachtoffer bent, want dan komt misschien agent Jan-Willem met zijn smartphone. En dat is keigaaf, gozer!

Je hebt nu politiemotorbendes in navolging van de échte motorclubs. Je hebt politiejournalisten in navolging van de échte journalisten. En nu heb je ook al een politievlogger in navolging van de échte treitervloggers. En de politie kan dat beter, want het zijn vet gave gasten bij de politie! En het resultaat mag er inderdaad wezen.

Op 6 september 2017 berichtte Omroep Flevoland hoe politievlogger Jan-Willem door zijn vlogs de identiteiten van slachtoffers, verdachten en omwonenden bekend maakt. Omroep Flevoland: ‘Volgens de journalisten van de Monitor is via de meeste video’s die Jan-Willem plaatst een adres herleidbaar. Daardoor zijn volgens hen verdachten, slachtoffers en omwonenden niet meer anoniem. Hoewel hun gezichten onherkenbaar zijn gemaakt, zou de omgeving te veel aanwijzingen geven voor waar iemand woont. De journalisten laten via een voorbeeld zien dat door bijvoorbeeld een time-laps langzaam af te spelen, adressen zijn te zien. Ze hebben aan de politie en de Autoriteit Persoonsgegevens gevraagd of de richtlijnen rondom het plaatsen van dit soort video’s tekort schieten of niet goed worden nageleefd. Politievlogger Jan-Willem wil nog niet reageren op het verhaal van de Monitor.’

Dat is niet zo leuk voor agent Jan-Willem. Want deze gave gast was zo enthousiast. Maar het drukt ons wel weer met de neus op de feiten. De politie moet misdaad oplossen en de openbare orde waarborgen. Publiciteitscampagnes doen daar niets aan af. Wil de politie populair worden, dan moeten ze hun werk zo goed mogelijk doen. En wij schreven het al eerder. De politie verzamelt links en rechts data, slaat die op zonder databanken aan te melden en zonder enige zorgvuldigheid. In plaats van misdaad op te lossen creëert de politie hiermee zelf ook weer misstanden en begaat zij overtredingen. En datzelfde geldt voor de amateurjournalisten die het internet onveilig maken met vetgave filmpjes over die vreselijk leuke kanten van een dagje politiewerk.

 

De rechtsstaat is niet voor iedereen

Op 7 juli 2017 plaatste Tubantia een artikel over motorclub Satudarah. Boven het artikel een foto van de burgemeester van Enschede, Onno van Veldhuizen, en in die foto een door de krant zelf ontworpen embleem waarin we herkennen de vleugels van het logo van de Hells Angels MC en de gekruiste revolvers van het logo van No Surrender MC. Wij weten niet beter dan dat er op beide logo’s een copyright zit. Wat ons bovendien verbaast is dat het artikel gaat over stappen van de burgemeester van Enschede tegen Satudarah en dat daar dan bestandsdelen van het Hells Angels-logo en het No Surrender-logo boven staan. Alsof het allemaal hetzelfde is.

Het artikel vertelt hoe Onno Veldhuizen een horeca-ondernemer uit zijn stad op het gemeentehuis ontbiedt. Deze ondernemer wordt vervolgens door de burgemeester ernstig onder druk gezet om geen leden van Satudarah meer in zijn zaak te ontvangen. ‘Ik kan gewoon organiseren dat we naar binnen gaan en dan bent u alles kwijt. Stop met die Satudarah-mensen.’ Een burgemeester kan een horecazaak sluiten wanneer er overlast plaatsvindt, wanneer er wapens of drugs worden gevonden of wanneer er strafbare feiten plaatsvinden.’ Dat is niet het geval, dus wordt de ondernemer geïntimideerd door de burgemeester. Mondeling, niet schriftelijk. Dat doen criminelen ook. Die leggen niets schriftelijk vast.

De hoogleraar Jan Brouwer twijfelt aan de gang van zaken en betwijfelt of het doel de middelen heiligt.

Er zijn in Enschede feitelijk twee dingen aan de hand. Ten eerste is de overheid bezig met een offensief tegen motorclubs en worden clubhuizen waar mogelijk gesloten. Ten tweede verspreiden motorclubs zich vervolgens naar de plaatselijke horeca. Om dus toch de motorclubs te kunnen bestrijden, worden eigenaren van die horecazaken onder grote druk gezet.

Maar er is heel wat aan te merken op het voortdurend hinderen van motorclubs. Ten eerste is er nog geen enkele motorclub bij wet verboden. Nu willen sommigen wel de wet gaan veranderen, maar dat is net als de maximumsnelheid plotseling verlagen. Dan is daarna bijna iedereen in overtreding. Er is vandaag geen enkele motorclub verboden. Er wordt bovendien geen overlast of criminaliteit geconstateerd bij bovengenoemde horecazaak, anders kon daarop worden geacteerd. Er is dus niets aan de hand met een vereniging die niet is verboden.

De burgemeester van Enschede baseert zich natuurlijk op gegevens van anderen. Hij doet zelf geen onderzoek. Dat doet de politie wel en dat is dan ook de instantie die burgemeesters voorziet van informatie. De burgemeester acteert door de informatie die hij ontvangt van de politie. Dupont heeft in ruim twee jaar onderzoek en blogs aangetoond dat de politie ten eerste niet altijd even betrouwbaar is. Er lopen zelfs vandaag verschillende onderzoeken naar topmensen van de Nederlandse politie. Het gaat in bijna alle gevallen om corruptie. Corruptie is een vorm van oneerlijkheid, van liegen en bedriegen.

Dupont heeft ook aangetoond dat twee jaar geleden de voortgangsrapportages van de politie op zijn zachtst gezegd betwistbaar waren. Lees de artikelen van Dupont er nog maar eens op na. Toch worden door media en bestuurders rapportages van de politie over motorclubs voor waar aangenomen.

Het is zelfs nog erger. Dupont toonde aan hoe verschillende burgemeesters en wethouders op raad van de politie moesten onderduiken, terwijl er niets aan de hand was. Motorclubs kregen de schuld van de bedreigingen, die vrijwel zeker nooit plaatsvinden. Burgemeesters kennen deze gevallen ook, maar blijven toch acteren naar de informatie van de politie.

Dupont schreef vorig jaar hoe een Griekse horeca-ondernemer in Sittard op de vingers werd getikt door de politie toen hij toestemming gaf aan leden van No Surrender om op zijn terras plaats te nemen. De leden van No Surrender kwamen net aangereden, parkeerden netjes hun motoren en vroegen eerst netjes of ze konden plaatsnemen. Het antwoord was dat het geen enkel probleem was. Toch werden de heren door de politie verjaagd.

Er komen vanuit het hele land soortgelijke berichten binnen. Tal van gemeenten kondigen aan dat er geen leden van motorclubs met clublogo’s meer welkom zijn in het uitgaansleven. Daar wordt door de politie zeer streng op toegezien. Daar blijft het niet bij. Horeca-ondernemers worden na afloop van bezoeken van leden van motorclubs op het matje geroepen door de politie. Soms komen de agenten in de zaak om de eigenaar ernstig te waarschuwen. Soms moet de eigenaar op het bureau komen en soms wordt hij zelfs ontboden bij de burgemeester. We hebben het niet over incidenten veroorzaakt door leden van motorclubs. We hebben het over één of twee leden van een motorclub die ergens iets eten of drinken en zich volledig normaal gedragen. Eigenaren van horecazaken voelen zich zeer door de politie geïntimideerd, maar zijn bang om er voor uit te komen. Ze zijn bang voor problemen met hun vergunning wanneer ze klagen of openbaar maken wat hen overkomt. Voor de zaak van de ondernemer in Enschede is dan ook te vrezen.

Tegelijkertijd constateren wij dat de politie zelf de ene na de andere motorclub zelf opricht. Zij houden daarbij de regels aan van 1%-clubs, maar roepen dat ze geen 1%-club zijn. Dus wat is het nou? Vindt de politie motorclubs crimineel of juist leuk?

 

 

 

 

 

 

 

De Bestraffers MC

Dupont schreef in zijn rubriek al verschillende malen over politiemotorbendes. De Nederlandse wegen worden bereden door motorbendes als Blue Knights MC, LEMC Marshalls en Lex Legio MC. De gewone burger zal ze waarschijnlijk nooit hebben zien rijden, dus hun zelf uitgeroepen status op internetsites en Facebook duidt meer op wannabe’s dan op een echte motorclub.

Sinds enige tijd is er een nieuwe politiemotorbende bijgekomen. Boven een woeste grijnzende doodskop staat de naam van hun club: Punishers LEMC. LEMC staat voor Law Enforcement Motorcycle Club. Ja, we geven toe, die doodskop in combinatie met de stoere naam doet wel een beetje schrikken. Aan de andere kant hebben we wel begrip voor de politie-ego’s van mannen die de hele dag in de struiken hebben gezeten om argeloze voorbijgangers te betrappen die een paar kilometer te hard rijden. Na je werk wil je ook wat, dus een beetje vent gaat dan toch wel graag even een blokje om met zijn doodskop op de rug.

En de naam Punishers past daar goed bij. Al vele malen heeft de politie aangegeven dat ze de wet willen veranderen en meer bevoegdheden willen. Want ja, een politieman wil nu eenmaal graag de burger bestraffen. Vandaar dan ook die naam Punishers. Een hartekreet.

Omdat de politie natuurlijk altijd het goede voorbeeld geeft, kijken we even op de mooie website vol gepikte foto’s uit de Verenigde Staten van de Punishers LEMC, afdeling Nederland: http://punishers-holland.jouwweb.nl/wie-zijn-wij Wij zien fotootjes van motorrijdende mannen in t-shirtjes en blote handen zonder handschoenen. Tsja, gelukkig zijn wij niet van de politie, want in sommige landen is het zelfs bij wet verboden zonder beschermende kleding met een motor deel te nemen aan het verkeer. In België en Frankrijk bijvoorbeeld.

Het Brabants Dagblad meldde nog op 2-2-2012 hoe twee drijvende krachten van de website Gekkermoethetnietworden .nl op het politiebureau van Uden werden ontboden, omdat zij op hun website de grap hadden gemaakt dat een leegstaand fabriekspand een ideaal clubhuis zou zijn voor de Hell’s Angels. De krant destijds: ‘Politiewoordvoerster Dekkers stelt dat dit verhaal is gaan rondzingen. “Het kan leuk bedoeld zijn, maar het gaat om een politiek gevoelig onderwerp en dit kan overal in Nederland worden gelezen en verkeerd worden opgepakt.’

Je zou dus denken dat de politie helemaal niet van grappen houdt in verband met motorclubs. We gaan er dus maar vanuit dat dan ook de Punishers LEMC bittere ernst is. Wij wensen de club met zijn uit de Amerikaanse 1%-scene afkomstige titels en functies als prospect, road captain, secretary, president, sergeant-at-arms en vice-president daarom veel succes in hun komende strijd met de overheid die ongetwijfeld zal bestaan uit zeer vele snelheidsboetes, staande houdingen, gesloten clubhuizen, burgemeestersoverleg, ontslagen, bezoekjes aan de huisbaas en de werkgever en een bezoekje aan bezochte horeca-gelegenheden. Dat hoort bij het leven van Nederlandse staatsburgers zonder strafblad die lid zijn van een niet bij wet verboden motorclub vandaag de dag. En daar willen jullie toch zo graag bijhoren?

 

Stoere mannen in leren pakken

In het ganse land worden evenementen van motorclubs verboden. De politie zet organisatoren op het laatste moment onder druk om aanvullende maatregelen te treffen, waaraan soms niet meer kan worden voldaan. Gemeenten worden ingeseind door de politie die wijst op de gevaren voor de openbare orde, mocht een evenement toch doorgaan. Het levert voor de organisatoren van motorevenementen telkens grote schade op, terwijl ook onder het publiek grote onrust ontstaat. Tegelijkertijd zijn er bij de evenementen die toch doorgaan nooit incidenten. Er zijn geen vechtpartijen, er is geen enkele dreiging, er gebeurt helemaal niets. Ja, behalve dan de aanwezigheid van politieteams die na afloop van het evenement snelheidscontroles verrichten.

Toch zijn er evenementen die gewoon door kunnen gaan, zonder dat er vragen worden gesteld. De organisatoren van dergelijke evenementen moeten dus haast wel uit bijzonder hout gesneden zijn. Op 26, 27 en 28 mei 2017 viert Blue Knights MC zijn 20-jarig jubileum. Zij doen dat in stijl en hebben voor het evenement Villa Eikhold in Heerlen afgehuurd. Blijkbaar is er geen enkel probleem met de vergunning. De motorbende heeft al eerder in Villa Eikhold feesten gevierd en dat is allemaal goed gegaan, net als de feesten en evenementen van talloze motorclubs door het hele land. Wat is dus de reden dat Blue Knights MC totaal geen weerstand ondervindt van de politie en de gemeente?

Ten eerste natuurlijk bestaat Blue Knights MC uit alleen maar politieambtenaren en oud-politieambtenaren. De motorbende is ook niet zomaar een MC, maar zelfs een LEMC. Wat betekent Law Enforcement Motorcycle Club. Wij zullen aan de hand van één van de officieren van de club een portret schetsen van deze politiemotorbende.

Op 12 augustus 2013 berichtte het Algemeen dagblad over een mishandeling in Turkije. ‘Nederlander mishandeld in Turkije na klacht over horloge’, kopte het dagblad. ‘Paul Knörr (31) en zijn vriendin werken als surveillant bij de politie in Den Haag. In de winkel Star Time in Didim kocht de Hagenaar een waterdicht horloge. Na wat afdingen werd omgerekend 24 euro betaald. Maar later, bij het zwemmen in zee, bleek het niet waterdicht te zijn. Samen met mijn vriendin, haar dochter, zus en twee dochters van haar zus zijn we naar de winkel teruggegaan. verkoper bood me de keus: een ander horloge, of geld terug. Ik heb gezegd dat ik mijn geld terug wilde. De chef kwam erbij. Die zei dat het horloge gewoon werkte en dat Knörr loog. Maar Knörr hield voet bij stuk en eiste zijn geld terug. ‘Toen greep hij me bij de keel en sloeg hij me in het gezicht. Een andere medewerker sloeg me met een honkbalknuppel. Ik werd naar buiten getrokken en door talloze mannen geschopt en geslagen. Ik dacht dat het mijn dood zou worden.’ De Turkse geweldplegers zijn opgepakt en beboet. De murw geslagen Knörr moet met een civiele procedure zijn schade zien te verhalen.’, aldus het Algemeen Dagblad. Ja, er wordt wel vaker gewaarschuwd voor Rolex van plastic.

Paul zelf echter bleef niet bij de pakken neerzitten en vond dat het tijd was voor een verandering. Hij meldde zich aan bij Blue Knights MC in zijn woonplaats Den Haag en klom gestaag op in de rangen van de motorbende. Inmiddels bericht Paul op zijn LinkedIn-pagina dat hij het heeft gebracht tot ‘secretary’, een Amerikaanse term voor de functie van secretaris die afkomstig is van de eerste 1%-motorclubs uit de Verenigde Staten en die de Blue Knights zo aardig vonden dat ze hem overnamen.

Paul bracht het ook bij zijn martiale werkgever een stukje verder. Zo vertelt hij op LinkedIn dat hij inmiddels Generalist GGP is. Dat GGP staat voor Gebieds Gebonden Politie. Paul vermeld nog dat zijn specialiteit is ‘Narcotica (Weed) Expert’. Paul Knörr blijkt ook maatschappelijk zeer actief. Zo heeft hij zijn eigen website waarop hij vertelt hoe hij, naast zijn drukke functie als politieman, ZZP’er is en een reclamebureau heeft. Hij is ook fotograaf en voor degenen die zich onveilig in huis voelen biedt Paul ook beveiligingscamera’s aan. (https://paul.knorr.pro/).

Paul is ook lid van Fotoclub F22, heeft een Twitteraccount waarop hij politievakbondsmeneer Gerrit ‘Stallone’ van de Kamp volgt en heeft zijn eigen Facebookpagina. Op de laatste pagina blijkt dat Paul overal een eigen mening over heeft. Zo heeft hij een mening over etnisch profileren door de politie, de politieke partij DENK en Sylvana Simons, over Geert Wilders en drinkt hij geen cola meer.

Wij denken dat het wel goed komt met Politiepaultje van de Blue Knights. Alleen bij dat imiteren van 1%-motorclubs zou ik niet zo opscheppen over dat stoppen met cola drinken.

In Vino Veritas

Op 31 januari 2017 berichtte welingelichtekringen.nl hoe politieagenten in Nijmegen tekeer gingen in een lokale kroeg ter viering van hun nieuwjaarsborrel. ‘Nieuwjaarsreceptie politie loopt uit de hand’, kopt het artikel.

De teamchef die erbij was zegt erover het volgende: ,,Er was bij enkele collega’s sprake van overmatig drankgebruik, er werd in wastafels geürineerd, buiten werd de genuttigde drank teruggegeven aan de straatstenen en het barpersoneel voelde zich ongemakkelijk bij het gedrag van onze groep. Hoe kunnen wij als onafhankelijke wetshandhavers morgen weer naar dit café om anderen op hun gedrag te wijzen?’

Nou zou je natuurlijk kunnen beweren dat het eigenlijk wel meevalt. Maar wat heel opmerkelijk is, is vooral ook het volgende: ‘Een woordvoerder van de politie zegt tegen het AD dat het allemaal wel meeviel en dat de teamchef overdrijft.’ Dus wat is het nou? Een teamchef die zijn verantwoordelijk neemt en bovendien aanwezig was en dus ooggetuige of een politiewoordvoerder die er niet bij was? Zelfs over zo iets simpels als een dronkemansfeestje slaagt onze politie er niet in een eensluidende verklaring af te geven.

Het lijkt symptomatisch voor het gedrag van de politie. Enerzijds roepen ze het één, anderzijds roepen ze totaal iets anders. In sommige steden roept de politie de burgemeesters op alles uit de kast te halen om motorclubs te hinderen, in andere gemeenten zegt de politie dat er geen enkel probleem is met motorclubs. De politie roept op om motorclubs bij wet te verbieden, tegelijkertijd richten politiemedewerkers zelf politiemotorbendes op als Lex Legio, Marshalls en Blue Knights. Enerzijds wil de politie alle evenementen van motorclubs verbieden, anderzijds worden er juist in Heerlen evenementen door politiemotorbendes gehouden.

Deze week nog werd bekend hoe een politieman die in uniform masturbeerde in het politiebureau werd ontslagen, anderzijds kregen de agenten verantwoordelijk voor de dood van Mitch Henriquez een baangarantie. Dus wat wil de politie nou eigenlijk? Er worden vele statements afgegeven aan de media waarin de politie vraagt om meer bevoegdheden, er wordt geklaagd over onverantwoordelijk gedrag van burgers, motorclubs moeten om wangedrag verboden worden en tegelijkertijd misdragen politieambtenaren zich zelf en zijn het dan ook nog eens publiekelijk met elkaar oneens.

Misschien is het een idee om het geld voor het volgende nieuwjaarsfeestje uit te geven aan een lezing over normbesef en een gedegen mediatraining.

 

Politie Limburg: Liever nekklem dan gulpgreep!

RTL bericht op 31 januari 2017 het volgende: ‘Een politieman is vandaag ontslagen omdat hij onder werktijd seksuele handelingen verrichtte via de webcam met een vrouw die zei dat ze 17 was. Hij droeg daarbij dienstkleding, ontdekte misdaadjournalist Peter R. de Vries.

Politie en justitie doen er alles aan om seksueel misbruik op internet te voorkomen en terug te dringen. “Er is een scherper beleid om te zorgen dat jonge meisjes en jongens online niet belaagd worden”, zegt De Vries bij RTL Late Night. “Dat het hier toch gebeurt, is buitengewoon heftig.”

De agent had via Skype contact met het meisje. Hij droeg daarbij zijn uniform. Misdaadjournalist Peter R. de Vries werd getipt door een vrouw die contact had met de man. Zij vertelde aan de agent dat ze 17 was, terwijl ze in werkelijkheid meerderjarig is.

Het hield de man niet tegen om seksuele handelingen te verrichten. Hij wilde zelfs afspreken om naar haar huis te komen.

De agent in kwestie is vandaag ontslagen. Korpschef Gery Veldhuis zegt dat het gedrag ‘gênant en ranzig’ is. “Hij zet zichzelf en zijn familie voor schut. Het is een schande voor politiemensen.” ‘

Metro berichtte op 7 oktober 2016: ‘De vijf agenten die betrokken waren bij de dood van Mitch Henriquez, kregen van oud-korpschef Gerard Bouman de garantie dat zij niet zouden worden ontslagen. Dat schrijft de NRC op basis van vertrouwelijke stukken.

In een e-mail van een teamchef van de politie Delft, die de krant in handen heeft, wordt gedetailleerd verslag gedaan van een vergadering met de vijf betrokken agenten in september 2015, drie maanden na de dood van Mitch Henriquez. De 42-jarige Arubaan werd tijdens zijn arrestatie in Den Haag zo hard aangepakt dat hij kort erna overleed.

De vijf agenten werden meteen geschorst en verdacht van zware mishandeling met de dood tot gevolg, maar Bouman stelde hen gerust. „Bouman toonde zich zeer betrokken en heeft de collega’s tijdens de bijeenkomst een aantal harde toezeggingen gedaan”, schrijft de teamchef in de e-mail. Zo belooft Bouman dat de agenten direct hun politiepasje terugkrijgen en dus weer toegang hebben tot het bureau.

Ook mogen ze weer gebruikmaken van de fitnessfaciliteiten en worden de financiële gevolgen van hun buitendienststelling gecompenseerd. Maar bovenal garandeert de hoogste baas van de politie de agenten dat zij hun baan zouden behouden, „wat er ook gebeurt”.

De huidige Korpschef, Erik Akerboom, laat de NRC weten op de hoogte te zijn van de toezeggingen. De politie bevestigt dat de betrokken agenten hun salaris en extra’s hebben teruggekregen. Het OM maakte eerder deze maand bekend dat twee van de vijf verdachten worden vervolgd voor dood door schuld. De andere drie worden niet vervolgd, maar blijven geschorst.’

Zomaar twee krantenartikelen. De agenten verantwoordelijk voor de dood van Mitch Henriquez droegen dienstkleding en de dood van Henriquez gebeurde onder werktijd. Maar u ziet dat de politie erger onder de indruk is van een masturberende ranzerik dan enkele in groepsverband opererende dodende leugenaars.

O, en nog even voor de burgemeester van Heerlen die de komst van de politiemotorbende Blue Knights MC zo graag tegemoet ziet de komende maand mei: de rukkende diender komt ook alweer uit Limburg. Hopelijk levert dat dus geen gevaar op voor de goede zeden!

 

Politieagenten lid van 1%-clubs

Op dinsdag 19 februari 2013 circuleerde bij de Nationale Politie het volgende intranetbericht:

Beste collega,

Het afgelopen jaar is de landelijke aanpak van de zogenaamde 1% motorclubs stevig van start gegaan. In een integrale inspanning wordt het criminele en normoverschrijdende gedrag van leden van deze clubs aangepakt. Een niet onbelangrijk aspect van deze aanpak is de integriteit van de overheid. Het is, vanwege de associatie met criminele activiteiten van leden, ongewenst dat leden van 1% motorclubs een publieke functie uitoefenen. Zeker voor de politie geldt dat een lidmaatschap van een 1% motorclub of nauwe contacten met een of meerdere leden van deze clubs leidt tot een bijzondere kwetsbare positie voor de medewerker. En het vormt een risico voor het imago van het politieambt alsook de gehele politieorganisatie.

De bestaande integriteitstandaarden van de politie vormen het kader waarbinnen dit thema geadresseerd kan worden. Ook de afgelegde ambtseed/belofte refereert naar onkreukbaarheid en betrouwbaarheid en het aanzien van het ambt.

Door middel van deze mail verzoek ik om aan onderstaande uitvoering te geven opdat mogelijke integriteitkwesties, die kunnen ontstaan bij associaties met leden van 1% motorclubs, vermeden kunnen worden.

Concreet betekent het bovenstaande dat:

in het geval van screenen van een (beoogd) politiemedewerker er getoetst wordt op lidmaatschap van

een 1% motorclub of nauwe associaties met een of meerdere leden van deze clubs aan de orde is.

Lidmaatschap of associaties betekent geen dienstverband; in het geval van bekend lidmaatschap van een 1% motorclub of vanwege nauwe associaties met een of

meerdere leden van deze clubs dient de leidinggevende direct met de medewerker hierover in gesprek te gaan. Het uitgangspunt hierbij is onverenigbaarheid met een functie bij de politie en dat het lidmaatschap beeindigd dient te worden. Dit gesprek dient schriftelijk vastgelegd te worden. Indien betrokken medewerker hiertoe niet bereid is, wordt een intern onderzoek door de afdeling VIK gestart.

in het geval van bekend lidmaatschap van naasten en/of partner dient direct een gesprek tussen

leidinggevende en betreffende medewerker te volgen over de kwetsbaarheid door associatie en de integriteitrisico’s met dit soort motorclubs. Dit dient ook schriftelijk te worden vastgelegd. Afhankelijk van de uitkomsten van dit gesprek en de persoonlijke relatie tussen de medewerker en het lid van de 1% motorclub kan dit aanleiding zijn voor het opstarten van een intern onderzoek. in alle gevallen van lidmaatschap van een politiemedewerker, diens vrienden, familie en/of partner dient

dit gemeld te worden bij de afdeling VIK van uw eenheid.

lk verzoek u hier binnen uw eenheid uitvoering aan te geven en de strekking van deze mail bekend te maken bij leidinggevenden, afdelingen VIK, vertrouwenspersonen en HR. Daarnaast zal ik ervoor zorgdragen dat via het intranet iedere collega hierover geInformeerd wordt. Dit bericht is als bijlage bijgevoegd.

Mocht u naar aanleiding van deze mail nog vragen hebben, kunt u zich wenden tot projectleider VIK korpsstaf.

Met vriendelijke groet, Gerard Bouman, Korpschef

 

Op 21-10-2015 werd dit interne bericht gevolgd door de volgende oproep:

‘Lid van omstreden motorclub? Meld het!

Lidmaatschap van of connecties met omstreden motorclubs kunnen politiemedewerkers in een kwetsbare positie brengen. Het vormt tevens een risico voor het imago van het politieambt en de politieorganisatie. Daarom vraagt onze korpschef om relaties met deze clubs te melden.

Berichten over overheidsmedewerkers en lidmaatschappen van de zogeheten ‘1% motorclubs’ (Hells Angels, Satudarah MC, Confederates, Demons, Black Sheep, Rogues, Veterans en Animals) haalden de afgelopen tijd regelmatig het nieuws. In deze nieuwsberichten kwam vooral het risico op integriteitsconflicten aan de orde. Korpschef Gerard Bouman: ‘Een politieambtenaar dient zich te onthouden van risicovolle contacten in het algemeen en van de ‘1% motorclubs’ in het bijzonder. Zoals de collega’s weten hecht ik waarde aan een integere en betrouwbare politieorganisatie. lk vertrouw erop dat alle collega’s die naar aanleiding van de berichtgeving menen ook in zo’n kwetsbare positie te verkeren, dit kenbaar maken bij hun leidinggevende. Of het nu gaat om een eigen lidmaatschap of naasten met connecties bij een omstreden organisatie.’

Heb je vragen over dit bericht of kamp je zeff met een soortgelijk dilemma? Neem dan contact op met je leidinggevende of met het hoofd Veiligheid, Integriteit & Klachten van jouw eenheid. Ook kun je altijd terecht bij een van de vertrouwenspersonen in je eenheid.’

Dupont en co. vroegen middels een WOB-verzoek om meer bijzonderheden in verband met deze kwestie. Wij wilden graag weten wat de maatregelen waren genomen tegen politie-agenten die lid waren van een 1% motorclub. De eerste keer werd het WOB-verzoek geweigerd met als grond dat de persoonlijke omstandigheden van de betrokken personeelsleden (politie-ambtenaren) zwaarder wogen dan ons voordeel. Na in hoger beroep te zijn gegaan kregen wij echter toch een iets zinniger antwoord. Het is gebleken dat in 2013 1 politieambtenaar is gewaarschuwd in verband met zijn contacten met 1%’ers. In 2014 zijn 2 politieambtenaren ontslagen of met buitengewoon verlof gestuurd en in 2015 zijn 3 politieambtenaren ontslagen, buiten functie gesteld, geschorst of de toegang tot dienstterreinen ontzegd.

We hebben het hier alleen over de echte motorclubs, niet over clubs als LEMC Marshalls, Lex Legio MC of Blue Knights MC. Lidmaatschap van of contact met deze clubs is vooralsnog geen enkel probleem.

Het antwoord op ons WOB-verzoek geeft alleen aan dat er maatregelen zijn getroffen en niet van welke clubs betrokken politieambtenaren lid waren.

Lekke agenten

Vandaag bericht de NOS ons dat er twee ‘lekkende’ agenten zijn opgepakt in Heerlen. De twee, een man en een vrouw, hebben vertrouwelijke informatie gelekt in verband met een onderzoek naar een liquidatie vorig jaar.

Nou moeten wij even nadenken, want wij willen liever geen overhaaste conclusies trekken. Heerlen? Ligt dat in Limburg? Een korte blik op de kaart leert ons dat dat inderdaad het geval is. Lekkende agenten dus in Limburg. Limburg, de provincie waar de coffeeshops gesloten moesten worden van de burgemeesters om overlast te voorkomen. Limburg, de provincie waar het onkruid welig tiert en waar burgemeesters enorm ageren tegen motorclubs, maar waar de geruchten over corruptie onuitroeibaar blijken.

En Heerlen? Is de burgemeester van Heerlen niet ‘Riding’ Ralf Krewinkel? De held van het verzet tegen motorclubs? Nog een paar maanden geleden kwam Ralf in het nieuws omdat een niet nader genoemde motorclub zich wilde vestigen in het dorpje. Nou, en dat kon niet hoor, vond onze Ralf. Hij wilde alleen tegen niemand vertellen om welke motorclub het ging. De gemeenteraad wist het niet, de clubs zelf ook niet, maar Ralf wel. Ralf had namelijk ‘informatie’ gekregen. Waarschijnlijk van de politie. Daar is Ralf namelijk korpschef van. Ook van die lekkende agenten trouwens. Daar is Ralf ook korpschef van.

De strijd van de eenzame held ging zelfs zover dat hij een maandje geleden weigerde een medaille uit te reiken aan een veteraan. Deze veteraan had namelijk net als onze Ralf iets gedaan voor dit land. Nee, het was geen corrupte diender, hij had ook niet gelekt. Nee, en hij was ook nooit genoemd in een zaak van burgemeesters die afspraken maakten met projectontwikkelaars. En nee, hij had ook nooit op het terras gezeten van Café Suus, u weet wel, dat café met de raadselachtige vergunningen van de dochter van Jos Som dat zich naast het onterecht gesloten clubhuis van de Hells Angels bevind. Nee, maar de veteraan had wel een medaille verdiend voor zijn inzet als militair en ja, hij was lid van een motorclub.

Wacht even, nu zit ik alweer op een terras in Kerkrade, de gemeente waar ‘Riding’ Ralf wethouder was. Maar ja, nu ik daar toch ben. Begin 2015 werd daar een rechercheur uit zijn ambt gezet. Wegens corruptie. Zegt dagblad De Limburger op 22 juli van dit jaar. Kerkrade? Dat leuke dorpje waar de burgemeester de korpschef is en zo vreselijk werd bedreigd na ‘informatie te hebben gekregen’? Toch geen informatie van de politie, hopen wij? Want met die politieagenten in Limburg weet je het maar nooit.

In Limburg schijnt het zelfs zo enorm erg te zijn, dat hele binnensteden verboden worden voor leden van motorclubs nadat de politie informatie over die motorclubs heeft verspreid. Geen lekker Limburgs biertje op een terrasje in Sittard dus. Ook niet in Geleen. Ook geen alcoholvrij biertje omdat er nog een stukje gereden moet worden. Nee, jongens, Limburg is alleen gastvrij wanneer je lid bent van een andere club. De Blue Knights MC bijvoorbeeld. Die zijn wel welkom. Op terrasjes. Maar ze kunnen zelfs een hele Villa Eikhold afhuren. Villa Eikhold? Ja, dat partyhuis in Heerlen. Maar ja, dat zijn natuurlijk ook agenten daar bij de Blue Knights MC. En u weet het, de politie is je vriend!

Begrijpt u het nog?

 

Een beetje verWard

Op 1 juni 2016 eindigt Ward Ferdinandusse zijn column in NRC.nl met de volgende zin: ‘Waarom worden leden van dit soort groepen niet aan de grens geweigerd, net als in Canada en Amerika gebeurt? De motorbende is hier al groot genoeg.’ Ward heeft het hier over leden van motorclubs en niet over leden van motorbendes. Want Ward, als officier van justitie in Rotterdam en bijzonder hoogleraar internationaal strafrecht aan de Universiteit van Groningen, weet natuurlijk dondersgoed dat er in Nederland helemaal geen motorbendes zijn. Er zijn wel motorclubs en er is er nog geen enkele verboden.

Het is jammer dat Ward zo tekeer gaat in zijn column. Als officier van justitie is dat nog wel enigszins goed te praten, maar als hoogleraar natuurlijk helemaal niet. Een leraar moet onderrichten en niet zijn eigen mening opdringen aan zijn leerlingen. Het zegt dus wel iets over de onderwijzende capaciteiten van Ward. Ward sluit zijn artikel af met die zinnen over het weigeren van buitenlandse leden van motorclubs dus. Teruglezende heeft hij het ter illustratie van zijn frustraties voornamelijk over incidenten in het buitenland. Hij noemt daarbij incidenten als vechtpartijen en mishandelingen in Duitsland en Griekenland door Canadezen en Duitsers.

In Nederland zijn aanmerkelijk minder incidenten en de incidenten die er zijn schrijft Ward over uit de krant. Wanneer kranten schrijven over een kandidaat-lid van de Hells Angels die een café in brand steekt, dan is dat volgens Ward zo. Wanneer de politie in Valkenswaard wordt aangevallen met boksbeugels, dan is dat zo volgens hoogleraar Ward. Ook wanneer het om één Bandido gaat met één boksbeugel. Wanneer er her en der handgranaten worden gegooid volgens de pers, dan is dat ook waar, volgens de objectieve Ward. Tsja, een abonnement op De Telegraaf brengt misdaadjournalist en oud-politieman John van den Heuvel veel dichterbij.

Dat een boos burgermannetje door zijn luxaflex heen gluurt naar het kabaal op straat van een aantal scooterrijders die indruk willen maken op zijn minderjarige dochter, is één ding. Dat een officier van justitie en hoogleraar zich zo laat leiden door de krant is een jammerlijk gevolg van tunnelvisie. Een fenomeen waarvoor vaak vergeefs wordt gewaarschuwd op politiescholen. Jammer is ook dat Ward als hoogleraar ook rechtenstudenten meeneemt in de kruistocht tegen motorrijders. De strijd wordt op alle fronten gevoerd. Kletspraatjes uit de krant worden als waarheid door hoogleraren gevoerd aan studenten die straks als officier van justitie of als rechter aan de slag zullen gaan.

Wat de hetze van mensen die beter kúnnen weten, en het waarschijnlijk ook wel beter weten, kan veroorzaken illustreert het volgende trieste geval. De Limburger bericht op 3 juni 2016: ‘De gemeente Heerlen heeft deze week de uitreiking van een onderscheiding voor oud-militairen afgelast omdat een van de gedecoreerden lid is van de motorclub Satudarah. De veteranen zouden in het stadhuis van burgemeester Ralf Krewinkel een draaginsigne krijgen als eerbetoon voor de tijd dat ze in Libanon dienden. Toen de gemeente lucht van kreeg van de achtergrond van een van de veteranen, ging de ontvangst niet door.’

Ralf is de tovenaarsleerling van burgemeester Jos Som uit Kerkrade, die al jaren roept tegen motorclubs. In zijn gemeente mag wel een politiemotorbende een jaarlijkse bijeenkomst houden in Villa Eikhold, maar een echte veteraan krijgt van deze onwerkelijke man geen onderscheiding en geen hand. Je bent veteraan of je bent het niet, zou je toch zeggen? Voor Krehwinkel gaat dat niet op. Teveel in de krant gelezen, naar lieden als Ward Ferdinandusse geluisterd of meegedeeld met Jos Som? Het resultaat is er niet minder triest om. Hevige protesten van het Veteraneninstituut blijven vooralsnog uit en ook dat is jammer.

En om nog even terug te komen op de praatjes van Ward. Buitenlandse leden van motorclubs weigeren aan de grens? Op wat voor grond? En hoe weet je of iemand lid is van een motorclub? Een club die niet is verboden? Maar in één ding heeft Ward wel weer gelijk: leden van motorclubs komen inderdaad Canada, de VS, Australië en Nieuw-Zeeland niet in. En de reden? Alleen omdat die mensen lid zijn van een club die niet is verboden, worden zij bij aankomst op eigen kosten gedeporteerd. En hoe weten die landen dat iemand lid is van een motorclub? Omdat dat al in eigen land, ook in Nederland, door de politie wordt geregistreerd in een niet-aangemelde databank en daarna doorgeklikt aan het buitenland. Mensen dus die geen strafbare feiten hebben gepleegd en geen lid zijn van een verboden organisatie worden gelijk gesteld met terroristen en aan de grens geweigerd en gedeporteerd op eigen kosten. Mede dankzij mensen als Ward.

Ik weet niet of een hoogleraar strafrecht alleen de droge letters van de wet onderwijst of ook ingaat op ethische gronden. De wet is er voor de mens, de mens is er niet voor de wet. En dat was in het Derde Rijk wel anders.

Dupont is bijna jarig

Het was in de vroege namiddag toen Dupont zijn voordeur achter zich dichtdrukte en in de regen ging hardlopen. Hij had zojuist een telefoongesprek gevoerd en zou voortaan als blogger met de naam ‘Dupont’ bijdragen gaan leveren op de nieuwe website ‘justitieenveiligheid.nl’. Zijn specialisatie: motorclubs. Het was net mei 2015 en het zou nog een kleine maand duren voordat Dupont zijn eerste bijdrage op de site zette. ‘De brave burgervader en de motorbendes’ heette het artikel.

We zijn nu een jaar verder en Dupont leverde inmiddels meer dan 70 bijdragen. Soms humoristisch, soms kort door de bocht, altijd verontwaardigd en strijdbaar. Dupont gelooft in wat hij doet. Alleen tegen de overheid, alleen tegen wat hij ziet als onrecht, maar niet alleen tegen de wereld. Want de wereld, dat zijn jullie!

Na een jaar Dupont een tussenbalans. Wat hebben we geleerd van 70 blogartikelen van één van de kwaadste mensen van Nederland? Wat zijn de lijnen die zichtbaar werden? Is er een patroon? Kunnen we conclusies trekken?

1. Uit een aantal artikelen van Dupont wordt duidelijk dat incidenten met motorclubs veelal verzonnen zijn. Uit ‘Burgemeester Jos Som in het nauw!’ van 9 juli blijkt dat de bedreigingen die zogenaamd zouden zijn gedaan door de lokale Hells Angels niet op waarheid berusten. Er is wel veel publiciteit over geweest. In het artikel ‘Liegt de politie?’ wordt duidelijk gemaakt hoe de politie in zijn officiële rapportages over motorclubs aantoonbaar liegt en subjectieve kwalificaties gebruikt die niet worden gestaaft door rechterlijke uitspraken. In ‘Herhaal de leugen totdat de mensen denken dat het de waarheid is’ zet Dupont uiteen hoe politie, media en burgemeesters liegen over motorclubs. Ook uit ‘Leugens maken de weg vrij voor een politiestaat’ wordt duidelijk hoe in politierapportages wordt gelogen en de waarheid wordt verdraaid. De lezer van ‘De creatieve officier van justitie’ op 22 februari leert hoe een officier van justitie die is belast met de bestrijding van de zware misdaad valse telefonische meldingen doet via Meld Misdaad Anoniem en daarmee motorclub Satudarah in diskrediet brengt. Tevens blijkt op 9 maart uit ‘Meld Misdaad niet Anoniem’dat er ook wordt gelogen over de anonimiteit van het meldnummer: Meld Misdaad Anoniem is niet anoniem.
2. Dupont toont aan dat een aantal bestrijders van motorclubs een belang hebben bij die bestrijding. Zo blijkt op 11 juni dat burgemeester Jos Som via zijn dochter een belang heeft bij het sluiten van het clubhuis van de Hells Angels. Dit clubhuis zit naast de zaak van zijn eigen dochter en bovendien zit de motorclub pontificaal in het zojuist opgeleverde nieuwe stadscentrum dat is gebouwd door mensen die ook worden genoemd in verband met omkoping. Dupont vraagt zich bovendien af of Jos Som ook financieel beter is geworden van dit prestigeproject (artikel van 15 juli ‘Het gevecht in de OK corral van een klein Limburgs dorp). Op 27 april 2016 (‘Ondermijning als goudmijn’)blijkt dat er veel geld wordt verdiend met de bestrijding van onder anderen motorclubs. Particuliere organisaties zetten de trend en geven cursussen van ambtenaren door ambtenaren. Bovendien blijkt dat politiefunctionarissen bijbanen hebben die een financieel belang hebben bij het opzetten van die nieuwe trends.
3. Uit tal van artikelen blijkt dat de politie gebruik maakt van twijfelachtige opsporingsmethoden. Op 16 (‘Opvallend rijgedrag’)en 27 maart 2016 (Een rechtstreekse aanval op onze vrijheid’) blijkt dat de politie verkeerswetgeving lijkt te misbruiken om op te sporen. Bovendien heeft de politie een niet-aangemelde databank waarin leden van motorclubs zijn opgenomen.Die databank blijkt ook uit het artikel van 24 juni 2015 (‘Rekenen voor dummies’). Op 3 (‘Particuliere samenwerking tussen Nederlandse politie en mensenrechtenschendende landen om motorclubs te bestrijden’) en 4 april (‘Politiemotorbendes, provocaties en ongeoorloofde opsporingsmethoden’) wordt duidelijk dat de Nederlandse politie samenwerkt met korpsen uit landen waar mensenrechten worden geschonden of waar wordt gewerkt met ook daar ongeoorloofde opsporingsmethoden. Informatie uit juist die landen wordt vervolgens door de Nederlandse politie tegen eigen onderdanen ingezet. Verder heeft de politie het ‘name&shame’ geïntroduceerd, waarbij mensen die worden verdacht, maar nog zeker niet zijn veroordeeld, al worden genoemd als leden van motorclubs. Dit stelt motorclubs en leden daarvan in een slecht daglicht, terwijl die mensen niet schuldig zijn bevonden.
4. De artikelen van 18 en 28 april laten zien dat er afspraken zijn gemaakt tussen media, politie en justitie en belangenorganisaties over berichtgeving over motorclubs. (‘Branche-organisaties’ en ‘Je suis Charlie’).Dit heeft blijkbaar een commercieel doel. Uit het artikel op 14 juni 2015 (‘Bandidos MC of bandieten B&W?’) blijkt dat de media een deal hebben met de politie toen er een inval kwam door een arrestatieteam bij een aantal leden van de Bandidos MC. Uit ‘Je suis Charlie’ van 28 april 2016 blijkt bovendien hoe journalisten uit de ruif van politie en politiek eten.
5. Er is sprake van een zeer eenzijdig beleid waar het de bestrijding van motorclubs betreft. Uit artikelen op 10 (‘Voetbalsupporters en motorclubs’), 25 (‘Motorclubhuizen en drankketen’) en 27 april 2016 (‘Ondermijning als goudmijn’)blijkt dat vele malen meer last en schade wordt ondervonden door bijvoorbeeld hooligans of drankketen. Maar daar wordt gestuit op onwil van plaatselijke besturen of de onmogelijkheid het probleem adequaat op te lossen. Op 20 maart 2016 (‘De politiedatabank van Outlaw VVD’ers’)bleek dat de VVD een fors aantal wetsovertreders en integriteitsschandalen kent. Toch komen veel van de grootste ‘diehards’ en ‘crimefighters’ uit deze partij.
6. Er worden door de politie ernstige fouten gemaakt, zoals te lezen in ‘Foutje….bedankt!’ van 21 april. Een lid van de Bandidos MC wordt verwisseld met een andere persoon en vervolgens wordt het lid van de Bandidos onterecht opgepakt. Een politiewoordvoerdster is vervolgens uiterst lakoniek over die vergissing. Volgens haar kan dat wel vaker voorkomen. Ondertussen is er wel weer een lid van een motorclub het slachtoffer geworden van dat foutje.
7. De politie doet alsof zij de macht willen grijpen. De wet moet verandert worden en er moeten meer bevoegdheden komen. Dit blijkt uit de artikelen van 22 juli 2015 (‘Boeman Bouman en zijn patriotten van de politiestaat’) en 23 januari (‘Is er niets illegaals? Dan passen wij de wet wel even aan en kunnen wij toch optreden!’). Hoge politiechefs doen telkens uitspraken over wetsveranderingen die niet aan hen zijn, maar aan het parlement. Zij willen bovendien iets strafbaars maken dat het op dit moment helemaal niet is.
8. Gemeenten die optreden tegen motorclubs hebben in een aantal gevallen onverklaarbare, maar wel aantoonbare, tekorten in hun gemeentekas. Zij weigeren hierover opheldering te geven. Dit blijkt uit de artikelen van 13 (‘Wikijansia: Barneveld’)en 27 augustus (‘Belastinggeld Langedijk ‘expendable’ ‘), 25 september (‘De tientallen verdwenen miljoenen van Kaag en Braasem en het motorclubje’)en 8 oktober (‘De goochelaar en de verdwenen miljoenen en de tattooconventie’). Het gaat over vele miljoenen gemeenschapsgeld die weg zijn. Dit is aangetoond door onderzoek van een voormalig accountant.
9. Sommige burgemeesters halen alle feiten over motorclubs door elkaar in verklaringen die zij afgeven aan de pers. Dit wordt onder anderen duidelijk in het artikel van 27 juni (‘De burgemeester en absoluut betrouwbare feiten en cijfers’)waar niet alleen de ene motorclub voor de andere wordt aangezien door burgemeester Onno Hoes, maar waar ook aantallen motorclubleden niet kloppen.
10. De voortdurende propaganda door politie en media heeft in het buitenland geleid tot grote schietpartijen door de politie waarbij verschillende motorclubleden omkwamen. Dit is uitvoerig aangetoond in het artikel van 30 juni 2015 (‘Ontmenselijking maakt van vreedzame mannen moordenaars’). In Nederland is er nu al aantoonbare schade bij mensen die niet zijn veroordeeld door een rechter, zoals bijvoorbeeld blijkt in het artikel ‘Cordon sanitaire’ van 21 april. Mensen raken hun baan kwijt, worden door bedrijven of horecazaken geweigerd en komen soms in een sociaal isolement.
11. Magistraten die moeten oordelen over zaken waar motorclubs bij betrokken zijn, zijn soms partijdig. Zo blijkt uit het artikel ‘De raadsheer die om de hoek van het clubhuis woonde’ dat één van de rechters die moest oordelen in een zaak die was aangespannen door Veterans MC om de hoek van het clubhuis van deze club woonde in Haren. De man stond bovendien bekend als een fatsoensrakker die te pas en te onpas stappen onderneemt voor een harder beleid en stelde suggestieve vragen over de colors van de motorclub die hij in verband bracht met de Duitse bezetter in de Tweede Wereldoorlog.
12. Er zijn diverse motorbendes die alleen uit politiemensen bestaan en die niets in de weg wordt gelegd. In het buitenland hebben deze politiemotorbendes al gezorgd voor schietpartijen waarbij doden vielen. Het bestaan van deze politiemotorbendes wordt uit de doeken gedaan op 20 maart (‘Motorbendes met alleen maar politieagenten’), op 21 maart (‘Politieagenten als outlawbiker’) en op 4 april (‘Politiemotorbendes, provocatie en ongeoorloofde opsporingsmethoden’). Politiemotorbendes als Lex Legio MC, LEMC Marshalls, IPA-MC en Blue Knights MC wordt niets in de weg gelegd. De leden komen niet terecht in de speciale OMG-databank van de politie, er worden geen vergunningen voor clubhuizen of evenementen geweigerd. Op tenminste één foto waar wij de hand op wisten te leggen heeft een lid van Blue Knights MC onder zijn clubcolors een setje handboeien.
13. De grote man van de politievakbond ACP is zelf verwikkeld in een affaire van vriendjespolitiek. In het artikel ‘Die wet past ons allemaal!’ van 13 juni 2015 wordt duidelijk hoe Gerrit van de Kamp, de grote man van politievakbond ACP en hét gezicht van politie Nederland, niet alleen telkens roept om meer bevoegdheden en wetsveranderingen, maar ook is verwikkeld in een zaak van vergaande vriendjespolitiek. Van de Kamp is een groot voorstander van het verbieden van motorclubs, maar speelt zijn eigen vriendin een baantje toe binnen de Nationale Politie.
14. De politie intimideert het parlement en zet gemeenten onder druk tot het nemen van maatregelen tegen motorclubs. Op 2 juli in ‘The man who would be king’ wordt beschreven hoe actievoerende politiemensen met dienstwapens en dienstmaterieel in diensttijd het Haagse Binnenhof bezetten. Meer loon wilden en dat ook kregen. Gemeenten waar motorclubs zijn gevestigd worden ‘op de hoogte gebracht’ van de grote gevaren die aan die clubs kleven. De ambtenaren van de gemeenten weten dit zelf niet en vertrouwen dus maar op de politie die dit initieert (‘Voortgaan met rapporteren’ 19 juli 2015 en ‘Blablablabla’ op 26 juli).
15. De politie zet brancheorganisaties en belangenorganisaties onder druk om maatregelen tegen motorclubleden te nemen. Op 3 juli 2015 al blijkt dit uit ‘De pot verwijt de ketel’ en op 4 augustus ‘Nederland wordt wakker!’ De beveiligingsbranche wordt door de politie gewaarschuwd en vervolgens komt de voorzitster van die branche, die bijklust als VVD’er, in actie. Op 24 augustus ‘De blaffende honden van het nieuwe beleid’ waarin het MKB zich grote zorgen zegt te maken over infiltraties van motorclubs. En op 18 april 2016 ‘Branche-organisaties’.
16. Leden van motorclubs worden uitgesloten van de maatschappij. Het artikel ‘Cordon sanitaire’ van 21 april 2016 geeft een onthutsend beeld van hoe burgers die niet zijn veroordeeld door een rechter uit de maatschappij worden verwijderd. De politie speelt hierin een grote rol als trendsetter en aangever.
17. Particuliere organisaties die niet tot de overheid behoren proberen de trend te zetten die moet leiden tot de uitbanning en vervolging van motorclubs. Op 3 april 2016 ‘Particuliere samenwerking tussen Nederlandse politie en mensenrechtenschendende landen om motorclubs te bestrijden’, waarin duidelijk wordt gemaakt hoe een particuliere internationale organisatie van politiemensen niet alleen trends bedenkt, maar ook oplossingen aandraagt door middel van trainingen waardoor deze materie ook gaat leven in de landen van herkomst van de deelnemende politiefunctionarissen. Dit blijkt ook uit ‘Riding Ralf tegen motorbendes’ van 21 maart.
18. De instanties die pleiten voor een verbod van motorclubs gaan bewust voorbij aan het feit dat een verbod geen invloed heeft op misdaadcijfers. Uit cijfers, dus feiten, uit Australië en Duitsland blijkt dat een verbod geen invloed heeft op misdaadcijfers. Dit is te lezen in de artikelen ‘Holle vaten’ van 29 juli 2015, ‘Verbal diarrhea’ van 27 september en ‘’Zware maatregelen zonder effect’ van 7 april 2016.

 

Wat we zien is een onthutsend beeld. Politiefunctionarissen zetten vanuit particuliere internationale organisaties trends in misdaadbestrijding en geven vervolgens particulier georganiseerde trainingen om politiemensen internationaal daarmee te bevruchten. Daarna wordt internationaal door middel van een informeel netwerk samengewerkt tussen Nederlandse politiemensen en politiemensen uit landen waar soms ongeoorloofde, in Nederland soms verboden, opsporingsmethoden worden gehanteerd. Door middel van overdreven en soms niet op waarheid berustende rapportages, druk vanuit een politievakbond waar ook zaken mis zijn, worden overheden ‘bewerkt’. Belangenorganisaties worden ingezet om een zo breed mogelijk front te maken en via partijdige of luie journalisten wordt in de media van leer getrokken met als doel publieksbewustwording en beïnvloeding van de overheid. Leden van politieke partijen waarop veel strafbare feiten zijn aan te merken sluiten zich aan bij deze kruistocht, daarin gesteund door schreeuwende, maar onkundige opiniemakers die zich voordoen als misdaadverslaggever. Particuliere bedrijven gerund door (oud)-politiefunctionarissen verdienen aan het vervolgingsbeleid dat op deze manier wordt uitgezet. Tegelijkertijd zien we bij diezelfde politie dat chefs erg veel geld verdienen, terwijl de ondergeschikten stakingsacties houden voor meer salaris. De vorming van de Nationale Politie kost honderden miljoenen meer dan ingeschat, maar moet als prestigeproject koste wat kost toch doorgaan. Om de schuld van de politie zelf weg te houden, wordt geklaagd over onvoldoende wettelijke bevoegdheden en wetsveranderingen. Iemand moet de schuld krijgen en de motorclubs worden zondebok. De moderne heks zit niet meer op een bezemsteel, maar op een motor.

 

Bevrijdingsdag 5 mei 2016. Er kan geen enkele link zijn tussen de heldhaftige bevrijders van toen en de bezetters van nu!

 

 

 

Branche-organisaties

Op 5 oktober 2011 krabten motorliefhebbers zich enigszins achter de oren. Wat bleek namelijk? De nieuwe secretaris van de afdeling Gemotoriseerde Tweewielers van de RAI was een totale onbekende in motorrijdersland. Tweewieler.nl zei hierover: ‘Tot vorig jaar was Warmerdam overigens wel actief voor de ANWB – als innovatie consulent – en ook in de politiek (D66) en als beleidsmedewerker en adviseur voor het ministerie van LNV (Landbouw, Natuurbeheer en Visserij) is haar naam bekend. Met Gemma Warmerdam kiest de RAI dus voor een secretaris die de weg in Haagse kringen goed kent. Inmiddels is ze, zo meldt men in Amsterdam, volop aan het lessen op de motor.’

U denkt nu natuurlijk: ‘Gemma Warmerdam?’ Waar gaat dit over? Zeker de vele bikers die hier komen lezen, zullen zich dat afvragen. Blijf nog even op deze pagina en u weet het.

Vandaag kwam Gemma Warmerdam, die onbekende van de RAI dus, in het nieuws door enige fraaie uitspraken bij BNR.nl. ‘Het onderscheid moet duidelijk worden tussen 99 procent van de motorrijders die gewoon gezellig samen rondrijdt en de 1 procent die elkaar en de rest van de samenleving het leven zuur maakt.’ Het lijkt sprekend op de uitspraken gedaan na de relletjes in het Amerikaanse stadje Hollister in? 60 of 70 jaar geleden? Warmerdam reageert met deze uitspraken op het feit dat de Rotterdamse hoofdcommissaris van politie Frank Paauw vorige week sprak over motorclubs toen hij het had over de Hells Angels en de Mongols naar aanleiding van een vechtpartijtje in een Van der Valk-hotel.

‘Dit terwijl twee jaar geleden werd afgesproken om die term in die context niet meer in de mond te nemen. Ze zegt dat het langdurig negatief publiceren over motorclubs uiteindelijk leidt tot een daling van de omzet van motorverkopers.’, voegt Gemma er nog aan toe. Afgesproken? Met wie? En met welke wettelijke basis kun je afspreken bepaalde clubs een crimineel stempel op te leggen?

BNR.nl gaat verder: ‘Ook leidde de discussie twee jaar geleden tot afgelasting van motorevenementen. Om te voorkomen dat dit nu weer gebeurt, roept Warmerdam politie, overheidsfunctionarissen en media op zorgvuldiger met de term ‘motorclubs’ om te gaan. Ook voorzitter Patrice Assendelft van de Koninklijke Nederlandse Motorrijders Vereniging, KNMV, doet dat. Hij wijst erop dat er al herhaaldelijk overleg is geweest met politie, het ministerie van Justitie en de gemeenten. “Het gaat dan een tijdje goed, en vervolgens zie je het toch weer gebeuren.” Motorrijders hebben er volgens Assendelft echt last van dat ze over een kam worden geschoren met criminele bikers.’

Blijkbaar hebben politie, het ministerie van Justitie en de gemeenten samen met de KNMV en de RAI afgesproken dat een aantal motorclubs ‘bendes’ zijn en geen clubs. De voorzitter van de KNMV zegt zelfs ‘criminele clubs’. Eenzijdig, zonder enige rechterlijke tussenkomst of bemoeienis. ‘Want’, zo stelt Warmerdam, ‘die motorbendes maken elkaar en de samenleving het leven zuur!’ Dat is een hele statement, zo zonder een bijbehorende rechterlijke uitspraak.

Wat zegt nu Gemma Warmerdam over zichzelf? Op LinkedIn vinden wij het volgende: ‘Vanaf 1994 heb ik gewerkt bij invloedrijke politieke, ambtelijke en consumenten organisaties in Den Haag. Sinds 2011 werk ik voor de branche organisatie RAI Verenging in Amsterdam. Gestart als beleidsmedewerker landbouw in de Tweede Kamer, vervolgens politiek adviseur van een minister van Landbouw, Natuurbeheer en Visserij en daarna bij de ANWB als belangenbehartiger en corporate innovatie- en strategieconsultant. Ik heb bewust gekozen om ervaring op te doen met de ‘witte vlek’ van politiek & beleid georiënteerde professionals namelijk marketing, creatie en innovatie. Door deze combinatie ben ik nu een veelzijdig strategisch adviseur en belangenbehartiger die ook kan meedenken met de leden in de branche vereniging. Ik heb ruime ervaring in belangenbehartiging, innovatie begeleiding, projectmanagement, visie-, strategie- en beleidsontwikkeling en woordvoering. Ik heb veel ervaring met complexe politieke en bestuurlijke issues.’

Gemma Warmerdam is dus actief lid van de politieke partij D66, zij was politiek adviseur van twee ministers, en zij omschrijft zichzelf als strategieconsultant, belangenbehartiger, strategisch adviseur, en zeker niet als iemand die ook maar iets te maken heeft met motorrijders. Gemma gaat nog even verder op LinkedIn:

‘Belangenbehartiging, deelnemen aan het publieke debat, delen van kennis van wet en regelgeving, lobby in Nederland en Brussel, collectieve promotie coördineren en ontwikkeling van strategie- en beleidsvorming, zijn de activiteiten die ik voor de leden uitvoer en organiseer. Daarnaast onderhoud ik directe relaties met branche- en belangenorganisaties, politiek, overheden, consumentenorganisaties etc.’

Is het nu iets duidelijker geworden? Een lobbyiste met zeer goede contacten in Den Haag, die afspraken maakte over het benoemen van motorclubs als ‘motorbendes’ zonder een enkele rechterlijke uitspraak. Motorverkopers zien hun omzet ook dalen door die ‘motorbendes’, zegt Warmerdam. Is daar onderzoek naar gedaan? En dalen die verkopen omdat er echt iets aan de hand is, of omdat de kranten op aandringen van de Warmerdam-lobby, schrijven dat er iets aan de hand is. En waarom worden politiemotorclubs niet genoemd? Dupont toonde al eerder aan dat in ieder geval in de Verenigde Staten deze politieclubs betrokken zijn bij talrijke moorden, schietpartijen en mishandelingen in het motorclubmilieu.

In eerdere artikelen van Dupont bleek dat branche-organisaties door de politie worden aangezet maatregelen te nemen tegen motorclubs. Branche-organisaties van beveiligingsbedrijven moeten bikers weren, anders kunnen zij een keurmerk mislopen van de politie. Horeca-organisaties moeten hun leden aanzetten tot een colourverbod. Dupont toonde aan dat bestuursleden van dit soort branche-organisaties ook banden hebben met politieke organisaties of daarin zelfs actief zijn. Gemeenten wordt aangespoord actie te ondernemen tegen clubhuizen, ook wanneer er nimmer incidenten zijn geweest. Op deze manier kan het natuurlijk niet anders dan dat het publiek langzamerhand echt gaat geloven dat er iets aan de hand is. Er wordt dus bewust maatschappelijke onrust gecreëerd, iets dat kan worden gebruikt om een verbod van motorclubs te bewerkstelligen.

Dus Gemma Warmerdam? Leuk geprobeerd, maar ga eerst je motorrijbewijs maar eens halen.

 

Zware maatregelen zonder effect

Alweer een jaar geleden dat Satudarah MC werd verboden in Duitsland. Weet u het nog? Dupont las er een Duitse krant over en zag hoe daar bij de zaak werd stil gestaan. Op 30-3-2016 schreef www1.wdr.de er een heel artikel over.

Satudarah werd verboden in heel Duitsland, maar dat was door een verbod in de deelstaat Noordrijn-Westfalen (NRW). Kunt u zich nog herinneren dat wij al eerder schreven over deze deelstaat? Het IPA-seminar over OMG’s? De speciaal opgerichte undercoverpolitiemotorbende Schnelles Helles MC? Allemaal in Noordrijn-Westfalen, de deelstaat die naast Hessen bekend staat als de strengst optredende deelstaat tegen motorclubs.

Thomas Jungbluth, de Kriminaldirektor bij het Landeskriminalamt Nordrhein-Westfalen en de expert in georganiseerde misdaad zegt er over: ‘Het verbod is een succes. De Satudarah-symbolen en vooral de colors mogen niet meer in het openbaar worden gedragen. Daardoor is het voor bikers veel moeilijker zichzelf nadrukkelijk neer te zetten en ook hun samenhang neemt af.’ Het is nog maar de vraag of deze Duitse jurist met zijn Wilders-look gelijk krijgt.

Wat betreft het nut van een clubverbod is bikerdeskundige Jörg Diehl sceptischer. Een verbod heeft meestal een zekere rechtvaardiging omdat ze daarmee de invloedsmogelijkheden van een bende ongedaan maken of verkleinen, en het milieu onzeker maken. Maar men moet niet de illusie hebben dat bikers daardoor worden bekeerd en terug in de legaliteit keren.’, zegt de ‘Spiegel Online-journalist, die zich al jaren bezighoudt met bikercriminaliteit.

In het geval van Satudarah wordt duidelijk dat een clubverbod een ‘relatief zwakke maatregel’ is. ‘Het is veel belangrijker de criminelen onder de bikers de gevangenis in te krijgen. Wanneer de leiders weer op vrije voeten komen, komt er zeker weer nieuwe aanwas’, zegt Diehl. ‘De rest van de troep gaat eenvoudigweg door. ‘Ik kan bijna zeker uitsluiten dat ook maar een enkel ex-lid nu een onbevlekt leven leidt.’ Volgens Diehl gaan de ex-leden voor eigen rekening verder als drugsdealer of pooier.

We hebben al gezien in het artikel van Dupont ‘Holle vaten…’ dat strenge maatregelen in Australië feitelijk helemaal geen effect hebben. De politie in Australië kan geen enkel succes aantonen na verschillende clubs verboden te hebben. Tegenstanders van een verbod vermoeden zelfs dat dergelijke zware maatregelen een averechts effect kunnen hebben. In Duitsland lijkt hetzelfde te gebeuren. Het verbieden van wat je niet aanstaat is niet alleen zeer kostbaar, maar lost de problemen niet op. In Noordrijn-Westfalen waren 540 politieagenten nodig om het verbod op Satudarah af te dwingen. Vandaag staat de politie van deze strenge deelstaat onder enorme druk door een probleem dat zij lange tijd waren ‘vergeten’. Veel agenten zijn vandaag nodig in de strijd tegen terreur.

De beste maatregel blijft dus gewoon goed rechercheren en alleen schuldigen aanpakken en opsluiten. En laat dat nou net één van de kenmerken zijn van een rechtsstaat?

 

 

Politiemotorbendes, provocatie en ongeoorloofde opsporingsmethoden

In enkele eerdere bijdragen van Dupont werd al uit de doeken gedaan hoe de Nederlandse politie, naar Amerikaans model, motorbendes opzette die gedrag, structuur en naar eigen zeggen ‘protocollen en tradities’ van de MC’s kopieerde. Kopieerde of pikte van de Hells Angels, als bedenkers van die structuren en regels die nu overal navolging vinden. Dupont vermeldde ook hoe in de Verenigde Staten al talrijke schietpartijen waren begonnen door leden van deze politiemotorbendes en hoe daar verschillende doden bij gevallen waren.

Een groep politieagenten die het leven zo saai vinden dat ze samen een motorbende gaan opzetten die dezelfde regels volgt, dezelfde structuren kent en dezelfde ‘protocollen en tradities’ als de Outlaw Motorcycle Gangs (OMG) die zij willen bestrijden. Op het thema politiemotorbende is een variatie die interessant is om te vermelden. Namelijk het vormen van een motorclub, alléén maar om andere motorclubs te provoceren en in de val te lokken. Bekend is het geval van een bogusclub die zo werd opgericht in de Verenigde Staten.

Na een dodelijke vechtpartij tussen leden van de motorclubs Hells Angels en Mongols in een casino in de Amerikaanse stad Laughlin, besloten de federale autoriteiten in 2002 een speciale operatie op te zetten tegen de Hells Angels, Operatie Black Biscuit. Een aantal speciaal geselecteerde federale agenten vormde samen een motorclub genaamd Solo Angeles CM, een bestaande motorclub die echter alleen bestond in Mexico. De federale agenten vormden een Amerikaans chapter van deze motorclub en probeerden in contact te komen met de Hells Angels.

De leden van de Solo Angeles CM werden zelfs proeflid van de Hells Angels en één van hen claimde later zijn Hells Angels-colors gekregen te hebben. Uiteindelijk was het resultaat van de operatie dat vijftig Hells Angels werden gearresteerd.

Of het het succes is van de Solo Angeles CM, of dat het misschien komt door de constante uitwisselingen van informatie, strategieën en opsporingsmethoden door politieagenten die internationaal informeel met elkaar omgaan, zoals aangetoond in eerdere artikelen van Dupont over IPA-Nederland en politiemotorbendes als Blue Knights MC, Lex Legio MC en LEMC Marshalls weten wij niet. Feit is dat de Amerikaanse cowboy-mentaliteit af en toe overslaat naar Europa. Wij tappen nu uit een artikel van tagesschau.de van 31 maart 2016. Nog maar even geleden dus.

Om bewijzen te krijgen tegen de Hells Angels in de Duitse stad Bonn, zette de Duitse politie een speciaal opgerichte motorbende in, genaamd ‘Schnelles Helles MC’. De politie had namelijk brieven ontvangen waarin melding werd gemaakt van agressief optreden van deze Hells Angels tegen andere motorclubs in hun gebied. Omdat de Hells Angels volgens de politie echter niet benaderbaar waren en erg discreet, was het moeilijk informatie en bewijzen te bemachtigen.

Voor Schnelles Helles MC werden politieagenten uit heel Duitsland aangeworven die aan bijzondere kenmerken moesten voldoen. Zij moesten zowel qua postuur als qua optreden voor echte bikers kunnen doorgaan. Een getuige vertelde later dat het ging om echte kleerkasten. Opzettelijk werd ook een logo ontworpen dat de Hells Angels moest provoceren. Zo leken lettertype en de kleuren veel op het logo van de Hells Angels. De politie ging ervan uit dat het de club kwaad zou maken.

Vervolgens gingen de politiebikers in het gebied dat zij toeschreven aan de Hells Angels regelmatig eten en drinken in een café. Zowel in het café zelf, als op de toegangswegen waren camera’s aangebracht en waakten collega’s. De enige reactie van de Hells Angels was dat na enige tijd enige leden van die club het bewuste café een bezoekje brachten. Omdat de leden van Schnelles Helles MC er zelf niet waren, vroegen ze aan de café-uitbater of die mannen van Schnelles Helles hier nog wel kwamen en of hij aan ze wilde vragen of ze hun logo en de letters wat wilden veranderen omdat het te veel leek op hun logo. Volgens de uitbater kwamen de mannen uiterst vriendelijk over.

Inmiddels is het Hells Angels chapter in Bonn door de autoriteiten verboden en moeten de leden van het chapter binnenkort voorkomen wegens wapenbezit, mishandeling en afpersing. In de aanklachten staat niets over een operatie van undercover-agenten, maar Schnelles Helles MC wordt wel meer dan vijftig keer genoemd. Waarnemers geven aan dat de Duitse politie zich op een smal pad heeft begeven. Undercover mag, maar uitlokking eigenlijk niet.

Nu wij de lezer een aardig verhaaltje hebben voorgeschotelt, even nog wat stof tot nadenken. Duitsland is dichterbij dan de Verenigde Staten. Ook in Nederland hebben ongeoorloofde opsporingsmethoden plaatsgevonden, denk nog maar aan de commissie-Van Traa. Maar wat vooral veel argwaan moet opwekken is het feit dat deze undercover-operatie plaatsvond in Bonn. Bonn ligt in de deelstaat Noordrijn-Westfalen. En uitgerekend deze Duitse deelstaat doet samen met de Nederlandse, de Belgische en de Luxemburgse politie samen aan…..bestrijding van Outlaw Motorcycle Gangs.

Dupont schreef daar op 25 maart 2016 het volgende over in het artikel ‘Leugens maken de weg vrij voor een politiestaat’: Op 21 maart 2016 publiceerde het Team Justitie en Binnenlandse Zaken van het Secretariaat-Generaal van de Benelux Unie het voortgangsrapport genaamd ‘Tackling Crime Together’. Het rapport kwam tot stand door samenwerking van politie en justitie in de Benelux en de Duitse deelstaat Nord Rheinland-Westphalen (NRW). De rapportage doet een aantal aanbevelingen om de geconstateerde misdadigheid van de Outlaw Motorcycle Gangs te bestrijden.

O, en dat seminar van de IPA-Nederland in Schloss Gimborn waar we het gisteren over hadden? Dat ligt ook al in Noordrijn-Westfalen. Het is maar dat u het weet!

Een rechtstreekse aanval op onze vrijheid

Vorig jaar December deed een rechter de volgende uitspraak: ‘Verkeerscontroles hebben een ander doel dan het doen van opsporingsactiviteiten.’ We mogen er van uitgaan dat de Nederlandse politie zich houdt aan een rechterlijke uitspraak. Of toch niet?

Leden van motorclubs weten dat de politie zogenaamde ‘Algemene Verkeerscontroles’ houdt zodra een politieagent ziet dat er leden van een motorclub rijden op de motor of in de auto. Deze bikers worden staande gehouden zonder dat er sprake is van strafbare feiten. Wat wil de politie nu precies met dat staande houden bereiken? Wat zijn de gegevens die zij verzamelen en waarom?

Politieagenten zijn in het bezit van een speciaal handboek met richtlijnen over motorclubs. Dit is het ‘Handboek Nederlandse 1%-motorclubs (ongedateerd). Wij hebben via een WOB-verzoek geprobeerd in bezit te komen van dit handboek. Dit is maar ten dele gelukt. Alleen delen van het handboek zijn opgestuurd. Wij kwamen echter toch in het bezit van het volledige handboek. Het is samengesteld door Politie Nederland in samenwerking met Europol. In dit handboek wordt specifiek opgeroepen om leden van motorclubs te controleren:

Al op bladzijde 4 van het handboek staat wat de doelstellingen zijn: ‘Het doel van dit handboek is tweeledig: het bieden van een basisrichtlijn voor politieambtenaren (surveillanten en/of rechercheurs) die niet direct betrokken zijn bij MC-zaken, maar wel werken in een omgeving waar MC’s aanwezig zijn. Het document biedt hen basiskennis over de organisatie en activiteiten van MC’s en brengt ze op de hoogte van de bestaande kanalen voor het uitwisselen van informatie over dit fenomeen; het creëren van bewustzijn omtrent 1%-motorclubs en hun leden onder al het handhavingspersoneel en het beiden van een bredere kijk op de werkwijze van deze groepen en de reikwijdte van hun activiteiten.’

Op bladzijde 14 staat ‘Het is belangrijk dat politieambtenaren weten hoe ze een motor kunnen identificeren en hem kunnen checken in de verschillende databases.’ Welke databases? Wij komen daar later nog op terug.

Op bladzijde 15 staat: ‘Belangrijk. Als je een MC-lid met een motor controleert, is het belangrijk aandacht aan deze controle te besteden en alle informatie over het voertuig te noteren, evenals de persoonsgegevens van de gebruiker. Stuur die gegevens vervolgens naar de op dit gebied gespecialiseerde eenheid, zodat deze verder actie kan ondernemen.’

Op bladzijde 19 staan onder het kopje ‘MC-specifiek beleid’ richtlijnen voor alle politieagenten: ken je pappenheimers: kijk op intranet naar de foto’s van de (bekende) leden van de MC’s binnen je district; weet wie de belangrijkste leden zijn en waar de clubhuizen/hangplekken zich bevinden! Meld contact met MC-leden altijd bij de meldkamer en geef locatie, tijdstip en kenteken door; spreek waar mogelijk de hoogste in rang aan van de groep die je tegenkomt, al dan niet via de woordvoerder. Vraag hier duidelijk naar; laat je niet verleiden tot ‘vriendelijke foto’s/ filmmateriaal van jezelf met leden van de MC’s; probeer bij het signaleren van (leden van) MC’s zoveel mogelijk informatie te verzamelen en te registreren. Denk daarbij aan je ( lokale) inwinplan. Let daarbij op: personalia, uiterlijke kenmerken, patches op de colours, aanwezige personen/voertuigen, kenmerken/kenteken van voertuig, mogelijk sociaal CV (hobby’s, verblijfplaatsen en dergelijke), probeer waar mogelijk (on)opvallend video- of fotomateriaal te verzamelen, let op mogelijke voertuigen ter plaatse, het is bekend dat er in veel gevallen supportauto’s zijn die mogelijk wapens e.d. vervoeren.’

Samenvattend stellen wij vast dat enerzijds de politieagenten basiskennis over motorclubs wordt bijgebracht en anderzijds wordt opgeroepen informatie te verzamelen en door te geven via ‘de bestaande kanalen voor het uitwisselen van informatie over dit fenomeen’. Voor dat doorgeven van informatie zijn er dus ‘bestaande kanalen’. Er is dus een databank en het verzamelen van informatie is geïnstitutionaliseerd, want er zijn ‘bestaande kanalen’ om die informatie door te geven.

De politieagenten die niet direct betrokken zijn bij MC-zaken worden aangezet informatie te verzamelen en daarvoor dus controles te houden. Om ze dat te laten doen, wordt door het handboek ‘bewustzijn gecreëerd’. Hoe worden de politieagenten bewust gemaakt van die bikers? Op verschillende bladzijden komen wij uitspraken tegen die de politieagent bewust moeten maken. Zo staat er bijvoorbeeld op bladzijde 19 dat ‘er in veel gevallen supportauto’s zijn die mogelijk wapens e.d. vervoeren’. Erg gevaarlijk dus eigenlijk voor de controlerende agent. Op bladzijde 20 zien wij: ‘Kortom, de MC’s kunnen met recht betiteld worden als organisaties waar criminelen lid van zijn.’ Er wordt dus doelbewust door een officieel handboek stemming gemaakt tegen motorclubs en hun leden. Want, ook leden van voetbalclubs kunnen crimineel zijn, of leden van de VVD (zoals wij in een eerder blog al aantoonden).

De agent wordt dus niet alleen ‘bewust’ gemaakt, maar ook bang. Criminelen die zich misschien wel laten volgen door auto’s met wapens e.d. erin. En dit allemaal om de agent, die verder niets te maken heeft met motorclubs, duidelijk te maken hoe belangrijk het is dat hij hoe dan ook informatie verzamelt en doorgeeft. Bovendien wordt de agent aangespoord ook op andere manieren informatie tot zich te nemen en door te geven. Fotograferen, stiekem filmen.

Hoe is nu dit handboek tot stand gekomen? Het boekje heeft 24 bladzijden. Op veel van die bladzijden staat informatie afkomstig uit het buitenland. Het boekje spreekt verschillende malen van ‘de literatuur’ over motorclubs. Wij kijken dus maar eens naar de bronnen die zijn gebruikt voor het handboek. Aan het eind van het handboek worden negentien bronnen genoemd waaruit de informatie in het handboek is gedestilleerd. Twee van die bronnen zijn publicaties van Europol, twee andere zijn afkomstig van de KLPD, er zijn twee Nederlandse boeken (waarvan één van oud-politieman John van den Heuvel), één verslag van de Nederlandse parlementaire enquete geschreven door prof. Fijnaut waarin ook wordt gesproken over motorclubs, één Duitse en negen Amerikaanse boeken. Van de negentien bronnen zijn er dus maar liefst twaalf afkomstig uit het buitenland. Vooral de Amerikaanse ‘literatuur’ zijn gewoon boeken die in de boekhandel verkocht worden. Bovendien zijn een aantal van die bronnen vrij gedateerd, één bron is zelfs uit 1966, en hebben sommigen een zeker ‘Arendsoog-gehalte’.

‘Een organisatie moet elke verwerking van persoonsgegevens melden, bijvoorbeeld wanneer de organisatie persoonlijke gegevens opvraagt, gebruikt of verspreidt. De meldingen van de verwerking van persoonlijke gegevens zijn openbaar, dit is geregeld in de Wet bescherming persoonsgegevens (WBP).’(www.rijksoverheid.nl) Deze melding moet worden gedaan bij de Autoriteit Persoonsgegevens. Dit is wat de Rijksoverheid op zijn eigen site zegt over het bestaan van databanken. Databanken moeten niet alleen worden aangemeld, degenen waarover in die databank informatie wordt vastgelegd moeten ook op de hoogte worden gesteld en zij moeten in staat worden gesteld om die informatie te rectificeren. Wie garandeert dat de informatie over leden van motorclubs in de databank correct is? Dus de databank is niet alleen niet aangemeld, de personen in die databank worden ook niet op de hoogte gesteld.

Samenvattend:

1. Politiemensen lopen rond met een bikerhandboek waarin stemming wordt gemaakt over misdaad en wapens, zodat een politieagent flink nerveus kan worden bij het zien van leden van motorclubs.
2. Agenten die niet zijn betrokken bij bikers of MC’s worden aangezet om toch informatie te verzamelen over bikers voor een niet-aangemelde databank.
3. De bronnen van het bikerhandboek zijn deels gedateerd, hebben alleen betrekking op het buitenland of hebben een ‘Arendsoog-gehalte’.
4. Het handboek zelf gaat voor een gedeelte over motorclubs in het buitenland. Ook de informatie van Europol is afkomstig uit het buitenland en gaat niet over de situatie in Nederland.
5. Verkeerswetgeving wordt gebruikt voor doeleinden die niets te maken hebben met verkeersveiligheid. Er is daarover een rechterlijke uitspraak.

De vraag is nu wat er wordt gedaan met alle informatie die door de politie zo nauwgezet wordt verzameld. Tot op heden is nooit gebleken dat die informatie wordt getoetst door de bikers zelf in kennis te stellen. Er is nog geen enkele motorclub verboden door een rechter. Waarom dus wel informatie verzamelen? Wat gebeurt er met de informatie?

Uit tal van uitspraken van de politie zelf blijkt dat informatie wordt gedeeld met de FIOD, de belastingdienst, de gemeentelijke basisadministratie of zelfs de douane. Het is bijna onmogelijk voor leden van Nederlandse motorclubs om een visum te krijgen voor de Verenigde Staten. Hoe weet men daar wie er lid is van een MC? Informatie over MC-lidmaatschap wordt gedeeld met Interpol en Europol. In Nederland kunnen leden van MC’s heel moeilijk aan een pas komen om beveiligingswerk of portierswerk te verrichten. Leden van MC’s kunnen niet in dienst komen bij de overheid en wanneer zij er al werken levert dat problemen op en worden zij onophoudelijk onder druk gezet. Leden van motorclubs krijgen geen Verklaring omtrent gedrag (VOG). Wijkagenten gaan thuis langs bij leden van motorclubs om ze te laten weten dat de politie weet dat ze lid zijn van een MC. Politieagenten gaan langs bij werkgevers om ze te wijzen op het feit dat een personeelslid lid is van een MC. Agenten gaan langs bij instellingen waar leden van MC’s met een bijstandsuitkering vrijwilligerswerk verrichten om ze op de situatie te wijzen. Huiseigenaren die panden verhuren aan motorclubs worden gewezen op het gevaar van de motorclub in hun pand. Eigenaren van feestzalen worden onder druk gezet met informatie uit de politiedatabank. Agenten houden leden van motorclub staande, ‘omdat ze in de landelijke databank zitten’. Het wordt dus een cirkel.

Er wordt door de politie informatie verzameld over organisaties die niet zijn verboden. De informatie wordt niet getoetst. De databank is niet aangemeld. De informatie wordt gebruikt voor doeleinden die helemaal niet relevant zijn voor enige opsporing. Duidelijk blijkt namelijk dat verkeerscontroles worden ingezet om informatie te verzamelen. Er is dus helemaal geen sprake van strafbare feiten of verdenking daarvan. Informatie wordt wel gebruikt om leden van motorclubs ernstig te hinderen. Niet te hinderen bij het plegen van strafbare feiten, maar te hinderen bij het gewoon deelnemen aan de maatschappij. Werk, vrije tijd, hobbies, vakantie, woonsituatie en familie worden door de politie betrokken bij het bestrijden en lastig vallen van mensen die niet de wet overtreden, maar dat misschien volgens de politie op een dag wel zouden kunnen doen. Daarvoor beroept de politie zich op bronnen uit het buitenland die gedateerd zijn en soms onbetrouwbaar en worden door de rechter verboden technieken gebruikt om gegevens vast te leggen in een niet-aangemelde databank.

Saillant detail is dat motorbendes van politieagenten nergens worden genoemd in het handboek. Er is blijkbaar geen enkele noodzaak leden van Blue Knights MC, LEMC Marshalls of Lex Legio MC staande te houden voor registratie van kentekens, persoonlijke gegevens of voertuigkenmerken. Dat deze politiemotorbendes rondrijden met exact dezelfde kenmerken als de echte MC’s en het gedrag van de echte MC’s kopieëren heeft daarop blijkbaar geen effect. Voor hen geldt: ouwe jongens krentenbrood!

Na de recente aanslagen in Frankrijk en België sprak premier Rutte van een rechtstreekse aanval op onze vrijheid.

Welke vrijheid?

 

(Voor de fans: http://1percent.nl/PDF/Handboek1percentMCsInNederland.pdf)

 

 

Politieagenten als outlawbiker

In 2014 verscheen in Nederland het rapport van de politie genaamd ‘Outlawbikers in Nederland’. De grote man van de bestrijding van motorclubs, commissaris Piem Miltenburg, zei in zijn voorwoord voor dit rapport het volgende: ‘Binnen Nederland worden we de laatste jaren geconfronteerd met een forse groei van outlaw motorcycle gangs (OMG’s). Een groei die, gelet op ontwikkelingen elders in Europa, niet uniek is, maar ons wel tot alertheid maant. Outlaw motorcycle gangs zijn immers geen normale motorclubs…’

Het rapport gaat verder met wat ‘outlaw motorcycle gangs’zijn.

Met het hanteren van de nieuwe term outlaw motorcycle gangs,is wel de oude 1%-afbakening aangehouden. De leden van de voormalige Dutch Council waren zogeheten fullcolour-clubs. Deze onderscheiden zich van andere clubs doordat hun fullcolour-leden hesjes dragen met drie backpatches, te weten het logo van de club, een toprocker (halve boog met tekst) met daarin de naam van de club, een bottomrocker met daarin het specifieke chapter (afdeling) of de regio. Ook internationaal gezien wordt de three piece backpatch als onderscheidend voor outlaw motorcycle gangs beschouwd.’

Enerzijds wordt dus geconstateerd dat er een flinke groei is in de toename van het aantal clubs en hun leden, anderzijds wordt aangegeven hoe je ‘outlaw motorcycle gangs’ kunt herkennen. Dezen hebben namelijk een driedelige set colors op hun rug. En dat onderscheidt ze volgens dit politierapport van de andere , zeg maar gewone, motorclubs.

Dupont ging de straat op in Nederland en keek eens rond. Hij vond drie motorclubs, naast de bekende clubs als Hells Angels en Satudarah, die aan dit criterium voldoen: Blue Knights MC, LEMC Marshalls en Lex Legio MC. Alle drie de clubs zijn al in eerdere artikelen beschreven. Duidelijk is dat deze clubs alleen toegankelijk zijn voor politiemensen, oud-politiemensen, gevangenispersoneel en mensen die bij het Ministerie van Veiligheid en Justitie werkzaam zijn.

Hoewel in Nederland nog niet veel incidenten rond deze zogenaamde ‘copclubs’ bekend zijn, is dat in bijvoorbeeld de Verenigde Staten wel het geval. Het politierapport ‘Outlawbikers in Nederland’ grijpt uitvoerig terug op de ontstaansgeschiedenis en gebeurtenissen van motorclubs in het buitenland om de situatie in Nederland te verduidelijken. Wij gaan dus hetzelfde doen. Wij gaan hiervoor naar de Verenigde Staten.

Een bekende blogger over motorclubs in de Verenigde Staten is ‘The aging rebel’ (www.agingrebel.com). Op 13 januari 2009 schreef deze het volgende op zijn blog:

‘City Heat Motorcycle Club wears a three-piece patch. It is one of the so called “Law Enforcement Motorcycle Clubs” that have repeatedly tried to use the police powers of their patch holders to intimidate other bikers and other clubs.

For example, last August, Ron Smith, a Seattle police union official and a member of the Iron Pigs motorcycle gang shot a member of the Hells Angels Motorcycle Club named Joseph McGuire in the Loud American Roadhouse in Sturgis. The shooting occurred in the course of a fist fight that followed a verbal altercation.

Apparently McGuire had the audacity to ask Smith why the Iron Pigs were allowed to wear their colors in the Roadhouse while the Hells Angels were not. The police were carrying concealed weapons and were released by local police immediately after the incident. Charges were filed against the cops but dropped. The victim, Smith, spent months in hospital and is facing charges of trying to kill the cop who shot him.

Clubs like the Iron Pigs, the Wild Pigs, the Untouchables, the Renegades, the Blue Steel and the club central to the Minneapolis suit, the City Heat clearly intend to be outlaws with police privileges.’

The Aging Rebel haalt hier niet alleen aan hoe leden van niet-copclubs zomaar door deze laatsten worden beschoten, maar ook zegt hij dat vaak motorclubleden hun colors niet mogen dragen in openbare gelegenheden als horeca. Dit laatste is een situatie die vergelijkbaar is met Nederland. Veel horeca weigert dragers van colors en het is ook opgenomen in sommige plaatselijke verordeningen voor binnensteden. De vraag is of de politiemotorbendes zich ook houden aan deze verordeningen en regels.

Een copclub oftewel politiemotorbende als ‘City Heat’ wordt er ook van beschuldigd openlijk racistisch te zijn.

In 2014 kwam een federaal rapport uit in de Verenigde Staten waarin werd geconstateerd dat er een snelle expansie was te zien ondanks bloedvergieten van politiemotorbendes. Een vooraanstaand onderzoeker stelde dat Iron Order MC problemen heeft met iedereen.

Iron Order noemt zichzelf weliswaar geen copclub, maar een groot aantal van de leden van deze club is wel politieman of cipier in het gevangeniswezen. De laatste jaren is Iron Order MC betrokken geweest bij tal van dodelijke incidenten met andere motorclubs. Zo werd in 2014 een lid van de Black Pistons MC doodgeschoten door een lid van Iron Order. De Denver Post bericht op 2 januari 2016 hoe een lid van Iron Order MC een lid van de Mongols MC doodschiet op een motorevenement in Denver. Drie andere clubleden werden neergeschoten. Bekend is dat leden van politiemotorbendes legaal hun wapens mogen dragen, ook in hun hoedanigheid als motorbendelid.

Terug naar Nederland zien we, net als bij de andere motorclubs, nog geen echte incidenten, maar wel zien we een snelle groei van politiemotorbendes als Lex Legio MC, LEMC Marshalls en Blue Knights MC. Gezien het martiale karakter van deze clubs en de agressieve macho ogende logo’s met doodshoofden en dolken of zwaarden is het misschien alleen nog afwachten totdat er wel iets gebeurt.

Vooralsnog is niets bekend van maatregelen die door de overheid, of gemeenten, worden genomen tegen deze politiemotorbendes. Blijkbaar sust het gegeven dat de leden van deze clubs allen politiemensen zijn de overheden in slaap. Net als in de Verenigde Staten kan de schok van het wakker worden des te groter zijn.