Al twee decennia lang suggereert de opgeblazen retoriek van politie en justitie dat grootschalige hennepteelt csv’s (criminele samenwerkingsverbanden) en wietkwekerijen keihard worden aangepakt. De testosteron taal van de overheid roept al jaren “hennepteelt: niet onschuldig” of “bij de strijd tegen de hennepteelt de komende jaren veel nadrukkelijker werk wordt gemaakt van het oprollen van de achterliggende criminele organisaties.”

De wietindustrie wordt als “bedreigend voor de samenleving” gezien en belandt in het Nationaals Dreigingsbeeld en allerlei ondermijningsnota’s en waarschuwingen, “ondermijnende criminaliteit bijvoorbeeld kan leiden tot onveiligere woonwijken door brandgevaarlijke drugslabs en hennepkwekerijen.”

Wie de overheidsliteratuur leest krijgt de indruk dat er een ware wietoorlog aan de gang is. Ook de cijfers van de ontmantelde hennepkwekerijen, aangepakte grootschalige wietbendes en verdachten suggereren een alerte Staat die Nederland beschermt tegen het dreigende monster van de cannabis. Het blijkt echter allemaal gebakken lucht.

lees meer

Al decennia is het volstrekt onduidelijk wat politie en justitie doen bij de bestrijding van grootschalige hennepteelt. De repressie heeft geen invloed gehad op de prijs van Nederwiet. Criminele samenwerkingsverbanden zijn door het beleid gesteund. De kleine teler/gebruiker is de pineut van de vage wiet repressie carrousel van opsporen, ontmantelen, onderzoeken, voorgeleiden, berechten etc. Gebrekkige transparantie van de politie en justitie is een ondermijning van de rechtstaat.

lees meer

Al decennia is het volstrekt onduidelijk wat politie en justitie doen bij de bestrijding van grootschalige hennepteelt. De repressie heeft geen invloed gehad op de prijs van Nederwiet. Criminele samenwerkingsverbanden zijn door het beleid gesteund. De kleine teler/gebruiker is de pineut van de vage wiet repressie carrousel van opsporen, ontmantelen, onderzoeken, voorgeleiden, berechten etc. Gebrekkige transparantie van de politie en justitie is een ondermijning van de rechtstaat.

lees meer

Het politieoptreden bij de verboden demonstratie op 5 mei 2020 was niets bijzonders, zo wordt er meestal opgetreden bij het niet aanmelden van een demonstratie. Wegwezen! Erg in lijn met grondwettelijke rechten is die houding van politie en bestuur niet, maar het is de regel. Op 5 mei 2020 hard optreden toont echter vooral aan dat de overheid enig contact met de werkelijkheid kwijt is. Corona of niet voor een weerbare rechtstaat is het noodzakelijk dat de vrijheid van meningsuiting en het recht op betoging niet met knuppel en paard de gevangenis of de trein naar huis in wordt gemept. Dan is er echt niets meer te vieren.

lees meer

Tijdens de politieactie heeft de media geen oog voor het verhaal van de slachtoffers, pas een half jaar later volgt een reconstructie. Rechters vinden dat burgers niet mogen demonstreren als overheden dat stellen. Burgemeesters stellen zich afzijdig op en gaan niet pal voor grondwettelijke rechten staan. Zie hier in een notendop het afglijden van de Nederlandse rechtstaat. Het optreden rond de blokkade van Attero op 8 juli 2020 is exemplarisch voor het demonstratierecht in Nederland.

Naar aanleiding van de boerenprotesten dit jaar is door verschillende activisten gesuggereerd dat de boeren door de politie met fluwelen handschoenen zijn aangepakt. Dit in vergelijking met klimaatactivisten, mensen die protesteren tegen het woonbeleid en meer vermeende ‘linkse’ thema’s. Buro Jansen & Janssen is altijd voorzichtig in zeer stellige beweringen, deels omdat de waarheid altijd in de nuances zit, maar ook omdat de bovenstaande suggestie op een aansporing aan de politie lijkt om maar eens flink te gaan optreden tegen de boeren.

lees meer

Mo, een gekleurde bekende van de politie, wordt op 25 april 2020 door de politie in Hilversum aangehouden. Hij zou de corona maatregelen hebben overtreden omdat hij met drie niet gezinsleden in de auto zat. Tijdens het uitschrijven van de bekeuring ontstaat er een woordenwisseling tussen Mo en agent Richard van der V. Van der V. zegt tegen Mo dat hij “een dikzak” is. Mo vindt dit niet oké en maakt de agent daarop uit voor “sukkel”. Vervolgens wordt Mo met geweld aangehouden. Hij en zijn medepassagiers worden niet meer beboet voor het overtreden van de coronamaatregelen.

lees meer

In Wageningen kwamen begin juli vorig jaar demonstranten bijeen op het 5 Mei Plein. Sommige mensen droegen spandoeken bij zich tegen de coronamaatregelen. Na een tijdje zocht de politie de confrontatie, zij lokt met politiehonden bewust een reactie van de demonstranten uit. De Wageningse PvdA burgemeester Rumund is teleurgesteld dat hij door de demonstratie een Rotary buffet misloopt.

Op 4 juli 2020 probeert een groep mensen in Wageningen zijn stem te laten horen tegen de coronamaatregelen. Nu zijn er veel mensen die zeggen dat mensen niet moeten zeuren, maar de vraag is of met het onderdrukken van de vrijheid van meningsuiting en het recht op manifestaties de rechtstaat niet verder wordt ondermijnd, ook in coronatijd.

De coronaboete is de nieuwe tak van sport van de overheid om de burger op zijn plek te zetten. Wat volgt is slechts een bloemlezing van repressie rond het opleggen van coronaboetes.

Het Mulderfeit, voluit de Wet administratiefrechtelijke handhaving verkeersvoorschriften, is vernoemd naar een hoge ambtenaar, Albert Mulder. De behandeling van een verkeersboete verhuist van het strafrecht naar het bestuursrecht. Het komt erop neer dat een onafhankelijke toetsing niet langer mogelijk is. U bent goed of u bent fout. Het hele jaar rijdt u netjes, de dag voor kerst net iets te hard de bebouwde kom in en ja helaas, u bent erbij, schuldig.

Actievoerders tegen het verplicht dragen van een mondkapje in publieke ruimten werden eind vorig jaar in Nunspeet op de huid gezeten door agenten.

De media berichtten begin december 2020 dat er in Nunspeet verschillende ‘mondkapweigeraars’ zijn gearresteerd. Er wordt gesuggereerd dat ‘de groep in de winkels geen mondkapje wilde dragen.’ In beelden op sociale media is echter niet te zien dat de betrokkenen een winkel willen binnengaan. Wat wel duidelijk is, is een gewelddadige arrestatie van verschillende burgers. Nu kun je het met de demonstranten oneens zijn, maar deze reactie van de overheid is ongepast. Wat is er aan de hand?

Midden in de nacht werd een demonstrant tegen de lockdown door de politie van zijn bed gelicht, geblinddoekt en verhoord voor een fotoactie.

Op 19 december 2020 voerden enkele mensen een foto- en videoactie uit tegen de uitgevaardigde lockdown van de Nederlandse regering. Iets meer dan honderd actievoerders, gemaskerd en volledig in het wit gekleed, betraden het terrein van de ‘Pyramide van Austerlitz’ op de Utrechtse Heuvelrug voor een theatraal protest. Slechts een enkele actievoerder, zoals Albert Zantbergen uit Enschede, droeg geen masker. Albert protesteert al langere tijd tegen de maatregelen, vooral door te vloggen.

Achteraf is het altijd lastig precies te achterhalen waar en hoe het allemaal is begonnen. Wie wierp de eerste steen? Laten we dus beginnen bij de vele demonstraties dit jaar. Steen des aanstoots was telkens het optreden van zogenaamde aanhoudingseenheden, in de volksmond undercoveragenten of romeo’s genoemd. Taktiek was steeds na een melding van een verkenner in het publiek een busje aan te laten rijden waar plotseling agenten in burger uit sprongen die hardhandig en heel snel een demonstrant het busje in sleepten. Meestal ging dit gepaard met grote schrik onder de andere betogers. Soms bemoeiden die zich ermee in de veronderstelling dat het niet kon gaan om agenten. Op de sociale media liep het storm met theorieën over de inzet van deze agenten. Algemeen werd deze politie-inzet veroordeeld, helemaal toen er bij een groot boerenprotest in Bilthoven op 22 juli een demonstrant zijn been op drie plaatsen brak bij de aanhouding door een aanhoudingseenheid. De woede werd zo groot dat erop social media een jacht op de namen van undercoveragenten werd geopend.

Activist Jan Huzen, initiator van de privé Facebookgroep ‘Steungroep Boeren & Burgers’ deed hier een schepje bovenop en publiceerde op 23 juli 2020 het volgende bericht op zijn Facebookpagina: ‘De eerste adressen van de undercoveragenten stromen binnen. Wij wachten nog even met de publicatie totdat de lijst compleet is’, schrijft oprichter Jan H.

HET ALGEMEEN DAGBLAD WORDT INGEZET DOOR DE ANPV

Vanuit de politievakbond ANPV werd snel gereageerd op deze publicatie van Jan Huzen.  Het Algemeen Dagblad meldde nog dezelfde dag, 23 juli 2020: ‘Schoones brak een lans voor de agenten door te zeggen dat zij fantastisch werk verrichten. Hij deed zijn uitspraken na een eerdere oproep op sociale media om de namen van de agenten te achterhalen.’ Schoones is Hans Schoones, de vicevoorzitter én woordvoerder van de ANPV.

Journalist Sebastiaan Quekel van het Algemeen Dagblad voegde daar nog aan toe: ‘Op dezelfde Facebookpagina staat nog de eerdere oproep om de adresgegevens van enkele undercoveragenten te publiceren. Van deze agenten circuleren diverse videobeelden en foto’s. De eerste adressen van de undercoveragenten stromen binnen. Wij wachten nog even met de publicatie totdat de lijst compleet is’, schrijft oprichter Jan H..’

Daarmee was Quekel niet helemaal nauwkeurig, want zoals we al toonden was dat bericht van Jan Huzen als volgt: ‘De eerste adressen van de undercoveragenten stromen binnen. Wij wachten nog even met de publicatie totdat de lijst compleet is.’ Geen oproep, en ook geen bedreiging.

Jan Huzen liet het er niet bij zitten en nam contact op met Hans Schoones van de ANPV. Jan Huzen wilde het graag opnemen voor de demonstranten die volgens hem slachtoffer werden van een politie die mishandelde. Op 23 juli zet hij het volgende bericht op Facebook: ‘Zojuist even contact gehad met de politievakbond (ANPV) die er van overtuigd zijn dat de politie eigenlijk alles goed doet en tevens alle schuld bij de boeren/burgers neerlegt!!! Heb hem duidelijk gewaarschuwd dat wanneer ze zich hier aan vast blijven houden dat er dan nog veel meer politieagenten komen die zich gaan beklagen bij de vakbond. Er is geen enkele zelfreflectie te beproeven. Voor wie ook even zijn zegje wil doen en wil proberen de politievakbond te laten bewegen tot een objectiever beeld, hierbij het nummer: 06 xxxxxxxx succes👍.’

Hans Schoones vertelde aan journalist Sebastiaan Quekel hoe het verder ging. ‘Eerder op de dag deed H. al een oproep op zijn populaire Facebookpagina Steungroep Boeren & Burgers (ruim 168.000 leden) om ANPV-bestuurder Hans Schoones uit Schijndel telefonisch te confronteren met zijn uitspraken over de undercoveragenten en de boeren. Hij plaatste zijn 06-nummer bij het bericht wat resulteerde tot intimiderende telefoontjes van ‘verschillende boze boeren’. ,,Een van hen dreigde zelfs mij te komen opzoeken”, laat Schoones weten.

Volgens het artikel in het Algemeen Dagblad regende het daarna dreigtelefoontjes aan het adres van Hans Schoones. ‘Het gaat maar door, die telefoontjes”, zegt de voorzitter. ,,De ene beller is nog intimiderender en grover dan de ander.” Boeren maken hem voor van alles uit, zegt hij. ,,Cokesnuivende idioot, hoerenloper van het Openbaar Ministerie, vieze vuile NSB’er, landverrader. Ik heb nog geprobeerd een fatsoenlijk gesprek met die mensen aan te knopen, maar het heeft geen zin. Ik druk nu alle telefoontjes maar weg, dat bespaart me een hoop tijd.’  ‘Aangifte gaat Schoones niet doen. ,,Daar schiet ik weinig mee op. De meeste mensen bellen anoniem. En bovendien is het mijn woord tegen dat van hen.”, aldus het artikel in het Algemeen Dagblad.

SBS6 SLUIT ZICH AAN BIJ HET ALGEMEEN DAGBLAD

De ophef veroorzaakt door het artikel van Sebastiaan Quekel in het Algemeen Dagblad zorgde voor een golf aan nieuwe publicaties in diverse kranten. Zelfs SBS6 wijdde er een uitzending aan op 24 juli 2020. Ook SBS6 meldde dat Jan Huzen dreigde namen openbaar te maken, wat feitelijk niet zo is. Bovendien had Huzen het telefoonnummer van Hans Schoones gepubliceerd en die kreeg nu ‘zeer intimiderende telefoontjes’. ‘Nou, dat ze me op zouden komen zoeken, een op een, dat ik er wel achter zou komen, nou en dat soort bewoordingen worden gebruikt om te laten blijken dat ze het er niet mee eens zijn. Vanmorgen heb ik er nog één gekregen over de Hitlerjugend.’, aldus Hans Schoones die naast vicevoorzitter van de politiebond ANPV jarenlang gemeenteraadslid was voor de VVD in Schijndel en het zelfs tot wethouder voor die partij bracht totdat een interne ruzie de Schijndelse VVD uit elkaar deed vallen. Op SBS6 deed Hans Schoones vervolgens de oproep om Jan Huzen en zijn Facebookgroep te stoppen.

DE SFEER WORDT GRIMMIG

Het nieuws over de bedreigingen aan het adres van Hans Schoones en zijn oproep Huzen en zijn Facebookgroep te stoppen, bracht verschillende andere gebeurtenissen voort. ‘Hans Schoones uit Schijndel, vicevoorzitter van politievakbond ANPV, ontving vrijdagmiddag uit handen van ZLTO-bestuurder Jeannette van de Ven een pakket vol met boerenstreekproducten. Het is bedoeld als hart onder de riem vanwege vele intimiderende telefoontjes van boeren die Schoones krijgt.’, meldde Nieuwe Oogst op 24 juli 2020. ‘De telefoonterreur kwam op gang nadat de bij de politie bekende amateurspeurder Jan H., tevens oprichter van een populaire Facebookpagina voor boeren, het mobiele nummer van Schoones online zette.’, aldus Nieuwe Oogst die een foto toonde van een stralende Hans Schoones bij zijn verrassingspakket waarin onder meer enkele flessen wijn.

Op de Facebookpagina van de ANPV van Hans Schoones verschenen berichtjes van boze medestanders. ‘Heb hem en zijn groepspagina om deze reden gerapporteerd aan Facebook.’, zei Barbara. ‘Die vent is echt knettergek’, zei Suivil. ‘Die malloot is gevaarlijker dan welk virus ook’, volgens Mic Hael. ‘Nee, klopt, denk dat hij het zwaar krijgt en er dan alleen voor staat.’, volgens ene Alfons. ‘Aanpakken die hersenloze mafklapper’, roept Gerrit. ‘Dat is gewoon een NSB’er.’, zegt Mijndert. ‘Aanpakken die mafklapper!’, roept een niet bijster originele Dorien.

Het veroorzaakte ook het inschakelen van de landsadvocaat die Jan Huzen onder druk probeerde te zetten geen namen en adressen van de undercoveragenten te publiceren. Daarnaast werd ook Jan Huzen nu telefonisch lastiggevallen door mensen die boos op hem waren door de vele bedreigingen van Hans Schoones.

JANSEN & JANSSEN GAAT OP ONDERZOEK UIT

Het was een goede reden voor ons contact op te nemen met de verschillende partijen om alles eens even op een rijtje te zetten. Dit duurde wat langer dan normaal door de vakantieperiode. Wij stelden eerst enkele vragen aan Hans Schoones:

Vraag Jansen & Janssen: ‘In de week van 23 juli 2020 berichtten verscheidene media over bedreigingen die de vicevoorzitter van de ANPV, de heer Hans Schoones ontvangen zou hebben. Wij willen graag aandacht besteden aan deze zaak en vroegen ons een aantal zaken af die niet in de media zijn terug te vinden.

– Het telefoonnummer van dhr. Schoones dat op Facebook is verschenen is dat een geheim nummer of wordt het ook gebruikt voor vakbondswerk door de vicevoorzitter? Dhr. Schoones staat namelijk vermeld als woordvoerder, vandaar onze vraag.

– Wordt op dat telefoonnummer dhr. Schoones en/of de vakbond vaker bedreigd? Ook in het verleden? En wordt daar altijd aangifte van gedaan?

– Is er in algemene zin iets over de bedreigingen te zeggen, wat voor karakter hebben die? Zijn ze aan de persoon gericht of aan de vakbond?

– Is er aangifte gedaan ten aanzien van de bedreigingen door of de vakbond of dhr. Schoones? Wordt er door de politie naar de bedreigingen onderzoek verricht? Zijn er al verdachten op het oog?

– Het lijkt erop dat u wijst naar mensen van het boerenprotest of mensen van het protest tegen de corona maatregelen. Is dat juist? En waar baseert u die conclusies op? Blijkt dit uit de bedreigingen?’

Antwoord Hans Schoones:  ‘Mijn telefoonnummer is geen geheim nummer en wordt voor vakbondswerk gebruikt. Neen, dit is de eerste keer dat er een bedreiging heeft plaatsgevonden. Neen, er is dus in het verleden nimmer aangifte gedaan. Was niet van toepassing. Overigens was deze bedreiging geen strafbare bedreiging wat degene die belde ook al wist omdat hij precies wist wat de elementen van een strafbare bedreiging waren en hij hier niet aan voldeed. En dat ook nog mededeelde aan mij. Deze bedreiging was telefonisch met een anoniem nummer en gericht aan mij persoonlijk. Het antwoord is ‘neen’ er is geen aangifte gedaan daar het dusdanig geformuleerd was dat het niet strafbaar is (elementen ontbreken) én het een een op een gesprek was wat niet is opgenomen. Dan is het zijn ‘neen’ tegen mijn ‘ja’. Neen, er is door mij niet gewezen naar deelnemers aan het boerenprotest of protestgroep tegen Corona. Immers ik kan natuurlijk nooit weten wie er aan de andere kant van de telefoon is. Wat de pers schrijft is eigen verantwoordelijkheid van de betreffende journalist.’, aldus Hans Schoones.

Wij zochten daarna contact met de schrijver van het artikel in het Algemeen Dagblad, Sebastiaan Quekel. Wij stelden hem de volgende vragen:

Vraag Jansen & Janssen: ‘Naar aanleiding van het artikel van ‘Amateurspeurder dreigt adressen undercovers te publiceren na boerenprotest, politie alert’ van 23 juli 2020, hebben wij enkele vragen.

Wij hebben dhr. Schoones gevraagd over de publicatie van zijn telefoonnummer, wat de bedreigingen inhielden en of er aangifte is gedaan. U had al geschreven dat er geen aangifte was gedaan. Dhr. Schoones bevestigt dit. Er zijn echter veel zaken die niet overeenkomen met de antwoorden van dhr. Schoones, vandaar onze vragen.

Maar over zijn nummer is hij open. Wij vragen hem: ‘Het telefoonnummer van dhr. Schoones dat op Facebook is verschenen is dat een geheim nummer of wordt het ook gebruikt voor vakbondswerk door de vicevoorzitter? Dhr. Schoones staat namelijk vermeld als woordvoerder, vandaar onze vraag.  Wordt op dat telefoonnummer dhr. Schoones en/of de vakbond vaker bedreigd? Ook in het verleden? En wordt daar altijd aangifte van gedaan? Dhr. Schoones antwoordt ons: ‘Mijn telefoonnummer is geen geheim nummer en wordt voor vakbondswerk gebruikt.’ Het gaat dus om een publiek nummer. Waarom heeft de krant dit niet vermeldt?

Wij hebben dhr. Schoones gevraagd naar de bedreigingen. ‘Is er in algemene zin iets over de bedreigingen te zeggen, wat voor karakter hebben die? Zijn ze aan de persoon gericht of aan de vakbond?’ Hij antwoordt: ‘Neen, dit is de eerste keer dat er een bedreiging heeft plaatsgevonden. Neen, er is dus in het verleden nimmer aangifte gedaan. Was niet van toepassing. Overigens was deze bedreiging geen strafbare bedreiging wat degene die belde ook al wist omdat hij precies wist wat de elementen van een strafbare bedreiging waren en hij hier niet aan voldeed. En dat ook nog mededeelde aan mij. Deze bedreiging was telefonisch met een anoniem nummer en gericht aan mij persoonlijk.’

In het artikel wordt geschreven dat de vicevoorzitter intimiderende telefoontjes heeft ontvangen. In het artikel wordt ook gerept over dat de telefoontjes maar door gaan. Dit is toch een beetje vreemd in het licht van het antwoord van dhr. Schoones dat er sprake is van één telefoontje, van één bedreiging. Kunt u ons hier duidelijkheid over verschaffen?

We hebben dhr. Schoones gevraagd naar de achtergrond van de bedreiger. ‘Het lijkt erop dat u wijst naar mensen van het boerenprotest of mensen van het protest tegen de corona maatregelen. Is dat juist? En waar baseert u die conclusies op? Blijkt dit uit de bedreigingen?’  Hij antwoordt hierop met: ‘Neen er is door mij niet gewezen naar deelnemers aan het boerenprotest of protestgroep tegen Corona. Immers ik kan natuurlijk nooit weten wie er aan de andere kant van de telefoon is. Wat de pers schrijft is eigen verantwoordelijkheid van de betreffende journalist.

In het artikel gaat het om verschillende boze boeren, boeren die hem voor van alles uitmaken en wordt eigenlijk al een verdachte aangewezen. Kunt u ons uitleggen wat nu de juiste versie is? Die van de journalist van het AD of die van de geïnterviewde dhr. Schoones. U vindt het toch ook belangrijk dat er geen nepnieuws in omloop wordt gebracht? In uw artikel wordt zelfs hele specifieke verwensingen genoemd: “Cokesnuivende idioot, hoerenloper van het Openbaar Ministerie, vieze vuile NSB’er, landverrader. Ik heb nog geprobeerd een fatsoenlijk gesprek met die mensen aan te knopen, maar het heeft geen zin. Ik druk nu alle telefoontjes maar weg, dat bespaart me een hoop tijd.” Heeft dhr. Schoones dit zo aan uw verslaggever doorgegeven?’

Reactie Sebastiaan Quekel van het Algemeen Dagblad

Vraag J&J: Het gaat dus om een publiek nummer. Waarom heeft de krant dit niet vermeldt? 

Antwoord S. Quekel: Dat het om een publiek nummer gaat, vind ik niet zo relevant voor het artikel. Het gaat erom dat dhr. Huzen moedwillig het nummer bij een massaal bekeken Facebookpost zet en andere mensen oproept dat nummer te draaien. Daar was dhr. Schoones niet blij mee, en dat heeft hij in het stuk ook laten weten.  Mijn 06-nummer en adresgegevens staan ook publiek op het internet, maar ik zou er persoonlijk ook niet blij mee zijn als iemand via Twitter/Facebook/Instagram (beschuldigende) berichten verspreid met daarin mijn persoonsgegevens.

Vraag J&J: Deze bedreiging was telefonisch met een anoniem nummer en gericht aan mij persoonlijk. In het artikel wordt geschreven dat de vicevoorzitter intimiderende telefoontjes heeft ontvangen. In het artikel wordt ook gerept over dat de telefoontjes maar door gaan.  Dit is toch een beetje vreemd in het licht van het antwoord van dhr. Schoones dat er sprake is van een telefoontje, van een bedreiging. Kunt u ons hier duidelijkheid over verschaffen. 

Antwoord S. Quekel: De uitspraken van dhr. Schoones zijn voor zijn rekening. Hij stond achter de inhoud van het artikel (zelfs na het tegenlezen) en staat dat bij mijn weten nog steeds. Als u vragen heeft over de aard van de bedreigingen en de hoeveelheid, dan moet u bij hem zijn.

Vraag J&J: Heeft dhr. Schoones dit zo aan uw verslaggever doorgegeven? 

Antwoord S. Quekel: Ja, anders staat dit niet zo vermeld in het stuk. Hij stond achter de inhoud van het artikel (zelfs na het tegenlezen) en staat dat bij mijn weten nog steeds. Als u vragen heeft over de aard van de bedreigingen en de hoeveelheid, dan moet u bij hem zijn.’, aldus Sebastiaan Quekel van het Algemeen Dagblad.

CONCLUSIES

In onze artikelen ‘De gemene boef die van niets wist‘, ‘De burgemeester die van niets wist‘, ‘Het beschuldigende vingertje‘, en  ‘De vluchteling uit Emmen‘ wordt duidelijk dat bijna steeds wanneer er door burgemeesters, de politie of officieren van justitie wordt geroepen dat er mensen worden bedreigd, er in werkelijkheid helemaal geen sprake is van wat voor bedreiging dan ook. Niet door motorclubs, niet door anticoronademonstranten en ook niet door boeren. Helaas is het meestal echter lastig om precies aan te geven hoe een zaak in de krant terecht gekomen is en hoe het verhaal tot stand gekomen is.

In bovenstaand verhaal is duidelijk te zien wat er is gebeurd. Een journalist overdrijft wanneer hij zegt dat Jan Huzen dreigde namen en adressen openbaar te maken van undercoveragenten. ‘De eerste adressen van de undercoveragenten stromen binnen. Wij wachten nog even met de publicatie totdat de lijst compleet is.’, is alles wat Jan Huzen over de namen en adressen van undercoveragenten heeft gezegd.

Maar daarna slaat de zaak op hol.  ‘Wat resulteerde tot intimiderende telefoontjes van ‘verschillende boze boeren’. ,,Een van hen dreigde zelfs mij te komen opzoeken”, laat Schoones weten. Volgens het artikel in het Algemeen Dagblad regende het daarna dreigtelefoontjes aan het adres van Hans Schoones. ‘Het gaat maar door, die telefoontjes”, zegt de voorzitter.’ Uiteindelijk gaf Hans Schoones zelf aan dat het ging om maar één telefoontje.

‘De ene beller is nog intimiderender en grover dan de ander.” Boeren maken hem voor van alles uit, zegt hij. ,,Cokesnuivende idioot, hoerenloper van het Openbaar Ministerie, vieze vuile NSB’er, landverrader. Ik heb nog geprobeerd een fatsoenlijk gesprek met die mensen aan te knopen, maar het heeft geen zin.’, maar uiteindelijk blijkt dat deze kwalificaties niet zijn gebezigd.

‘Boeren maken hem voor van alles uit, zegt hij.’, maar later ontkend Schoones dit gezegd te hebben terwijl de journalist het tegendeel aangeeft.

Geen talloze dreigtelefoontjes, maar één enkel telefoontje dat niet als bedreigend kan worden gezien. Grove scheldwoorden en kwalificaties die uiteindelijk onwaar blijken te zijn. De schuld wordt gegeven aan boze boeren, maar achteraf blijkt Schoones ook dit te ontkennen. Schoones is niet bedreigd, is niet uitgescholden en heeft geen contact gehad met boze boeren.

Wij begrijpen nu waarom Hans Schoones geen aangifte heeft willen doen bij de politie. Hans Schoones heeft geprobeerd het Algemeen Dagblad voor zijn karretje te spannen om Jan Huzen op te blazen. Ook in de uitzending van SBS6 heeft Hans Schoones dingen gezegd die niet waar zijn. Jan Huzen heeft hierdoor schade geleden en is belasterd. Hans Schoones is niet alleen vicevoorzitter van politiebond ANPV en zodoende spreekbuis namens de politieagenten die tegen betaling lid zijn van zijn vakbond, maar hij is ook mandataris van de VVD geweest en bovendien oud-politieagent. Allemaal functies waarbij vertrouwen belangrijk is.

De vakbondsman liegt. De mandataris van de VVD liegt. De politieman liegt. En dat niet alleen. Mensen worden beschuldigd van bedreigingen. Mensen komen daardoor in moeilijkheden. Demonstrerende boeren worden zwart gemaakt. Misbruik wordt gemaakt van de vrijheid van meningsuiting. Een beeld wordt neergezet van mensen die maandenlang demonstreren voor hun lijfsbehoud. Het is laster en smaad, valse beschuldigingen en leugens.

Wat wilt u dat wij daar nog aan toevoegen?

De rel begon eigenlijk al op 21 juni 2020 toen veel mensen meenden dat undercoveragenten rellen begonnen waren tijdens de Viruswaanzin-demonstratie op het Haagse Malieveld. Nu was dit maar ten dele zo. De undercoveragenten zijn er speciaal voor om, vooral tijdens voetbalwedstrijden, leidende relschoppers uit het publiek te pikken en aan te houden. De plotselinge ingreep zorgt alleen soms voor een schokeffect en door dat schokeffect worden andere mensen boos zodat de vlam in de pan kan slaan. Echter, wie gaat af op het woord van hooligans?

Nu tijdens demonstraties van boeren, burgers, coronademonstranten en anderen dezelfde taktieken worden toegepast is de ongestraftheid van de politie niet meer vanzelfsprekend. Al in het artikel Knippen, plakken en niet de waarheid spreken en ook legden wij uit Social Media knip en plakwerk van het volk versus politie spin van bromsnor en burgervaders hoe de politie nota bene lifestreamers ervan beschuldigd beelden te knippen en te plakken. Niet alleen in strijd met de logica, maar ook onwaar.

In ons artikel Framing en leugens door politie en sommige media vertellen wij dat ook verschillende oud-politiemensen getuigen waren van de relletjes op het Malieveld en stevige kritiek op het politie-optreden hadden.

Feit is inmiddels dat er sinds de intrede van het digitale tijdperk wat dingetjes zijn veranderd op het demonstratieveld. Werd vroeger bijna standaard het filmpje uit je camera getrokken door democratisch gezinde dienders, tegenwoordig is alles live op internet mee te zien, gefilmd door bijna alle deelnemers aan welk protest dan ook. Dit zorgt voor een enorm verschil in berichtgeving tussen die van de media en de lifestreamers en demonstranten. Bovendien wordt telkens de politie aan de kaak gesteld, die er meestal maar op raak liegt. We denken hierbij nog even terug aan ‘doorgesnoven hooligans’ en de ‘1000 hooligans’ van de demonstratie van Nederland in Opstand in Utrecht. In beide gevallen geen hooligan te zien.

Omdat de politie jarenlang meende ongestraft te kunnen doen wat ze wilde, is de schok groot nu blijkt dat de burger en de boer wat zijn onderschat. Natuurlijk worden politievoertuigen en politiebewegingen nauwkeurig gevolgd door nieuwsgierige burgers, waarbij ook regelmatig blijkt dat oud-politiemensen en militaire veteranen een goed oog hebben voor hun omgeving. Sommige oud-militairen en veteranen reizen de demonstraties af als lifestreamer. Alleen dat is al een nieuw fenomeen dat aandacht verdient.

De demonstratie van de boeren in Bilthoven werd goed bezocht. Met de boeren kan je afspraken maken en er was maar één trekker te zien. Naast boeren was er ook een groepje aanwezig van Nederland in Opstand. Verschillende nationale politici hielden toespraakjes en dit gaf een geheel eigen inhoud aan de bijeenkomst. Opzienbarend dus dat maar liefst 16 militaire vrachtwagens met 40 man militair personeel aanwezig waren. De boer als staatsvijand? De autoriteiten wisten heel goed dat er geen trekkers meekwamen en zelfs dan is de inzet van militairen dubieus. Te meer daar genodigde politici en wetenschappers toespraken zouden houden en dit ook deden. Wij gaan hier nog op terugkomen.

Rond de demonstratie waren er enkele kleinere incidenten. Zo werden 5 leden van Nederland in Opstand aangehouden, waarbij werd gezegd dat het zou gaan om opruiing terwijl iedereen kon zien, ook op de streams, dat dit niet het geval was. Voorman Rinus Koops was de eerste arrestant, gevolgd door enkele van zijn medestanders die blijk gaven van hun verontwaardiging. Een slimme zet van de politie, want Koops en zijn mensen hebben niet veel begrip bij de boeren. Koops en zijn mensen zijn grootstedelingen met een geheel ander demonstratiethema dan de nuchtere boeren. Door de mensen van Koops te arresteren hoopt de politie voor verdeeldheid te zorgen en inderdaad de boeren riepen elkaar op zich niet met de arrestatie te bemoeien. Eén van de arrestanten brak door de aanhouding zijn been op 3 plaatsen en zat bijna de hele rest van de dag zonder medische hulp in een politiecel.

Het tweede incident begon eerst nog als iets grappigs. Een lifestreamer ontdekte een groepje undercoveragenten verkleed als boeren. De beelden hiervan gingen als een raket over de social media en werden het gesprek van de dag. En hier begon eigenlijk ons verhaal. Want ook Jan Huzen zag de beelden voorbij komen. Huzen zette een boodschap op zijn Facebookgroep van ‘Steungroep Boeren & Burgers’. Dit is een privégroep waarvan je lid moet worden. De boodschap luidde: ‘De eerste adressen van de undercoveragenten stromen binnen. Wij wachten nog even met de publicatie totdat de lijst compleet is.’ Huzen publiceerde dus geen enkele naam van een undercoveragent.

Uit woede over de mishandeling van de arrestant uit Bilthoven zocht Huzen contact met de vice-voorzitter van de politiebond ANPV Hans Schoones. Na een onbevredigend telefonisch onderhoud met deze Schoones die namens de ANPV riep volledig achter de undercoveragenten te staan, publiceerde Huzen het telefoonnummer van Schoones, dat gewoon met googelen is te vinden, op zijn Facebookgroep.

De reactie was snel. ‘Amateurspeurder dreigt adressen undercovers te publiceren na boerenprotest, politie alert’, kopte Tubantia op 23 juli 2020. In het artikel valt te lezen hoe Schoones door talloze boze mensen werd gebeld die hem uitscholden voor NSB’er en nog veel meer fraais. Ook werd uit de doeken gedaan hoe de undercoveragenten zich zorgen maakten om hun privégegevens op Facebook te zien verschijnen.

Het dagblad van het Noorden wijdde verschillende artikelen aan de zaak waarbij eerst de naam Jan Huzen, zijn foto en zijn woonplaats werden genoemd. Op 24 juli 2020 kopte de krant: ‘Politie zet landsadvocaat op Jan Huzen uit Nieuw-Weerdinge. Undercoveragenten vrezen voor hun veiligheid na Facebook-dreigement’. Om 22.30 uur werd in het programma Hart van Nederland aandacht besteed aan de zaak, waarbij opnieuw portret en woonplaats van Jan Huzen werden genoemd en de zaak bovendien eenzijdig werd belicht. Hans Schoones beweerde dat Jan Huzen én zijn Facebookgroep gestopt moesten worden. Het gevolg was de mededeling van Huzen op Facebook dat het nu ook daar dreigementen regende. Veroorzaakt blijkbaar door de aandacht van SBS6, het Dagblad van het Noorden en de uitspraken van Hans Schoones.

In het artikel : ‘Politie zet landsadvocaat op Jan Huzen uit Nieuw-Weerdinge. Undercoveragenten vrezen voor hun veiligheid na Facebook-dreigement’ kwam ook de politiebond ACP naar voren die waarschuwde voor het publiceren van de gegevens van de undercoveragenten.

Wij zetten nu graag even op een rijtje wie de hoofdpersonen zijn bij de ACP en de ANPV. In het artikel ‘Politiegeweld in Nederland (1): gebrekkige verantwoording‘ van 10 juni 2020 wordt ingegaan op het gebruik van de nekklem door de Nederlandse politie. Deze nekklem werd algemeen bekend na de omstreden dood van de Arubaanse toerist Mitch Henriquez. In het artikel komt Hans Schoones aan het woord: ‘De cijfers over de nekklem zijn belangrijk, omdat over deze techniek continu discussie is. In reactie op het recente voorstel van D66 om de nekklem te verbieden zegt Hans Schoones, voorzitter van politiebond ANPV, deze week: “De nekklem is in Nederland geen algemeen geweldsmiddel. Het wordt vrij beperkt en marginaal ingezet, eigenlijk alleen het echt niet anders kan.” In een artikel in het Algemeen Dagblad van 8 juni 2020 zegt Schoones bijna hetzelfde: ‘Hans Schoones, voorzitter van politiebond ANPV, sluit zich daarbij aan. ,,Dit komt als een donderslag bij een heldere hemel”, verzucht hij. ,,Voor ons gevoel haakt D66 nu gemakkelijk in op het wereldwijde sentiment in de samenleving. We hebben ze hier een paar maanden geleden niet over gehoord. Opeens moet alles gelijk getrokken worden. Waarom? De nekklem is in Nederland geen algemeen geweldsmiddel. Het wordt vrij beperkt en marginaal ingezet, eigenlijk alleen het echt niet anders kan.’

Het doet ons denken aan de tweet van Gerrit van de Kamp, de bestuurder van de ACP meteen na de dood van Mitch Henriquez door een nekklem: ‘Handen af van de politie!‘.

Hans Schoones is 20 jaar lang VVD-gemeenteraadslid geweest in het Brabantse Schijndel en was zelfs even wethouder voor die partij. De VVD-fractie in Schijndel zou later aan interne ruzies ten onder gaan. Nu is Schoones voorzitter van de ANPV. Dat hij maar zo snel een Facebookpagina van ruim 168.000 leden wil laten stoppen zegt veel over zijn democratische gemoed. Voorzitter Van de Kamp van de ACP is als het kan nog bekender, of zelfs beruchter, dan zijn collega Schoones. Over hem schreven wij al eerder in de artikelen ‘Een klemmend verzoek'(16 november 2016),’Die wet past ons allemaal!’ (13 juni 2015) en ‘The man who would be king’ (2 juli 2020). Uit de artikelen komt een beeld naar voren van een onstuitbare, nietsontziende man die zelfs zijn eigen vriendin een mooi baantje bezorgde bij zijn eigen vakbond. Een soort Jimmy Hoffa uit de Lage Landen.

Maar wat het meest in het oog springt op het palmares van de luidruchtige oud-politieman Van de Kamp is wel dat hij het was met ‘zijn’ mannen die in 2015 langzaamaanacties hield op de snelwegen en het Haagse Binnenhof omsingelde. Met dienstmaterieel en dienstwapens. Een soort coup in een bananenrepubliek leek het. Want de heren en dames waren ontevreden met hun loon en eisten bovendien een beter pensioen.

Dat uitgerekend deze mannen zich bemoeien met demonstraties van de boeren en verontruste burgers en het daarbij alleen opnemen voor politiemensen en niet voor verontruste burgers is veelzeggend.

‘Brandweer Amsterdam ontslaat werknemer wegens lidmaatschap Hells Angels’, berichtte Paul Vugts op 23 mei 2019 in het Algemeen Dagblad. Bijna alle kranten berichtten hetzelfde nieuws. Een mooie statement aan het adres van de Hells Angels en andere motorclubs. Het is onverenigbaar om lid te zijn van een motorclub en tegelijkertijd ambtenaar te zijn.

Een jaar later, op 28 mei 2020, deed de Rechtbank Amsterdam een uitspraak in het beroep dat deze Hells Angel én brandweerman had ingesteld tegen zijn ontslag. Het ontslagbesluit wordt vernietigd. Het bestuur moet een nieuw besluit nemen. De uitspraak werd slechts in enkele media vermeld. In tegenstelling tot het nieuws van zijn ontslag.

De rechtbank komt aan de hand van rechtspraak van de Centrale Raad van Beroep tot het oordeel dat het bestuur geen zorgvuldige belangenafweging heeft gemaakt. Die is wel vereist. De rechtbank acht de zorgen van het bestuur niet onbegrijpelijk maar stelt vast dat deze niet zijn geconcretiseerd. De ambtenaar is al 21 jaar lid van de Hells Angels en er hebben zich kennelijk nooit noemenswaardige incidenten voorgedaan. Het bestuur ziet als risico dat het lidmaatschap schade zou kunnen toebrengen aan de brandweer maar ook dit risico heeft zich in al die jaren kennelijk niet verwezenlijkt.

De brandweerman/Hells Angel in kwestie is niet alleen al 25 jaar in dienst van de brandweer. Hij is ook hoofdbrandwacht-plus en is dus binnen het korps meermalen bevorderd. De brandweer zelf ziet het zo: ‘Wat verweerder betreft is geen sprake van kritiek op het functioneren..’. Bovendien blijkt:  dat de brandweerman/Hells Angel ‘(hoofd)brandwachten coacht en voortgangsgesprekken voert.’

Er is dus sprake van een goed functionerende brandweerman met 25 dienstjaren, die bovendien een leidinggevende functie heeft binnen het korps. In al zijn 25 dienstjaren is geen sprake geweest van incidenten. Ook geen incidenten gerelateerd aan zijn lidmaatschap van de Hells Angels. Bovendien is de brandweerman al 21 jaar lid van de Hells Angels en is dit ook al 21 jaar bij de hoofdstedelijke brandweer bekend. Het argument van de brandweer Amsterdam dat de Hells Angels een verboden organisatie zijn is ook onhoudbaar, want de motorclub werd pas verboden een week ná het besluit de brandweerman/Hells Angel te ontslaan.

In 2016 was er een soortgelijke zaak tegen een lid van motorclub Satudarah die werkzaam was in de functie van  sociotherapeut in een Forensisch Psychiatrisch Centrum. De man werd eerst ontslagen, ging daartegen in beroep en op 29 september 2016 oordeelde:  ‘De Centrale Raad van Beroep beslist dat de Minister van Veiligheid en Justitie (minister) het ongeschiktheidsontslag van een ambtenaar niet zorgvuldig heeft voorbereid. De minister heeft de ambtenaar ontslagen omdat hij vindt dat het lidmaatschap van een chapter van de motorclub Satudarah onverenigbaar is met de functie als sociotherapeut in een Forensisch Psychiatrisch Centrum. De Centrale Raad van Beroep onderschrijft dat het lidmaatschap reden geeft tot zorg, maar is van oordeel dat die zorg niet direct mag leiden tot ontslag. Daarvoor is een zorgvuldige afweging vereist aan de hand van de specifieke omstandigheden van het geval. Die afweging ontbreekt (uitspraak Centrale Raad van Beroep).’

Dat de brandweerman/Hells Angel toch werd ontslagen kwam dan ook volgens de brandweer Amsterdam omdat: ‘Dat het besluit ten aanzien van eiser pas in mei 2019 is besloten en niet bijvoorbeeld drie jaar eerder, komt door de cultuuromslag binnen verweerders organisatie, de maatschappelijke discussie over dit onderwerp en voortschrijdend inzicht. Dat niet eerder tot dit besluit is gekomen, maakt niet dat het nu onhoudbaar zou zijn.’

En ‘Bovendien kan samenwerking met andere partijen, zoals politieambtenaren, nadelig worden beïnvloed door het lidmaatschap. De politieambtenaren kunnen in een belangenconflict komen. De samenwerking tussen brandweer en politie is hecht; er kan in crisissituaties of bij grootschalige incidenten een probleem ontstaan als eiser of clubgenoten ook onderwerp zijn van onderzoek naar strafbare feiten. Daarbij acht verweerder ook van belang dat eiser lid is van de groep Amsterdam, terwijl Amsterdam ook zijn werkgebied is. Hij zou tijdens zijn werk geconfronteerd kunnen worden met leden van de Hells Angels, waarbij de situatie zich kan voordoen dat eiser het belang van de brandweer boven dat van de club moet stellen. Bovendien druist de zwijgplicht binnen de club in tegen de basisprincipes van een brandwacht: van hem wordt een behulpzame en integere instelling verwacht.’

Nu is dit laatste maar een aanname van de brandweer Amsterdam die niet met feiten gestaafd kan worden. Er heeft geen Hells Angel ooit getekend voor het eerbiedigen van een zwijgplicht. Dat is de zaak spannender maken dan hij feitelijk is.

Wij kijken even terug naar de volgende zinnen: ‘Bovendien kan samenwerking met andere partijen, zoals politieambtenaren, nadelig worden beïnvloed door het lidmaatschap. De politieambtenaren kunnen in een belangenconflict komen. De samenwerking tussen brandweer en politie is hecht; er kan in crisissituaties of bij grootschalige incidenten een probleem ontstaan als eiser of clubgenoten ook onderwerp zijn van onderzoek naar strafbare feiten. Daarbij acht verweerder ook van belang dat eiser lid is van de groep Amsterdam, terwijl Amsterdam ook zijn werkgebied is.’ De politieambtenaren kunnen in een belangenconflict komen door de hechte samenwerking tussen de politie en de brandweer.

Met andere woorden wil de politie Amsterdam integere partners hebben. Zodoende komt er ook geen belangenconflict bij een hechte samenwerking. Wij hebben even een paar partners van de politie Amsterdam-Amstelland op een rijtje gezet voor de trouwe lezer.

De lijst is schier eindeloos, we beginnen met Volkswagen-importeur Pon: ‘Pon blijft gewoon politie auto’s leveren ondanks beschuldigingen’. Corruptie is dus geen probleem. Ook onderhoud aan wagens in gebruik van de politie door een bedrijf dat niet integer blijkt, is geen enkel probleem.

Om in te breken op computers en smartphones van burgers maakt de politie gebruik van dubieuze bedrijven die nooit eerder werden onderzocht en doorgelicht. Buro Jansen en Janssen deed dit wel in Boeven vangen met dubieuze software van dubieuze bedrijven.

De lezer van ons dossier komt terecht in de schimmige wereld van wapenhandel en hackers, repressieve regimes, belastingontduiking en het overtreden van mensenrechten. Een van de bedrijven is Gamma Group dat het product Finfisher aan de politie levert.

De politie maakt daarbij ook gebruik van ex-agenten die als dubieuze tussenpersonen fungeren via bedrijven zoals Providence die producten leveren van obscure bedrijven die gelinkt zijn aan Israëlische inlichtingendiensten.

Nogmaals: wapenhandel, vervolging van kritische journalisten, dictaturen, repressieve regimes, de Israëlische inlichtingendienst, belastingontduiking en hackers. Daar doet de Nederlandse politie gewoon zaken mee. Overigens zonder dat zij volledig begrijpen, en controleren, wat zij binnenhalen in hun eigen computersystemen.

Naast zakendoen met zeer dubieuze bedrijven worden er ook door de politie en bedrijven ook privacywetten overtreden bij het gebruiken van software voor social media surveillance.  Daarover is in Nederland weliswaar weinig discussie, terwijl het wel gaat over structurele monitoring van Nederlandse burgers.

Ook de samenwerking met beveiligingsbedrijf G4S is voor de politie vanzelfsprekend, nooit onderzocht, maar feitelijk wel omstreden zoals blijkt uit onderzoek van Jansen & Janssen in Overheidstaken G4S in strijd duurzaamheidsbeleid en G4S: Media, privatisering en burger-/mensenrechten.

De politie koopt niet alleen systemen van bedenkelijke bedrijven, maar laat ook bedenkelijke bedrijven opdrachten uitvoeren in Nederland en is daar volstrekt niet transparant over. Zo is er het bedrijf Nice Systems dat samen met Hacking Team software heeft verkocht aan repressieve regimes zoals Rusland. Of aan een door mensenrechtenactivisten ‘doodseskader‘ genoemde legereenheid in Bangladesh. Maar de politie heeft er volstrekt geen moeite mee als die bedrijven samenwerken met dictaturen als Oezbekistan en Kazachstan.

Er zitten ook rasechte Hollandse bedrijven tussen waar de politie mee samenwerkt zoals Fox-IT dat exporteerde naar repressieve regimes in het Midden-Oosten (AIVD-toezichthouder deed zaken met Moebarak en Assad en Fox-IT in het Midden-Oosten) zelfs zonder exportvergunning (Fox-IT exporteerde zonder exportvergunning naar het Midden-Oosten).

Tegelijkertijd zijn er bij de politie ook genoeg zorgen: ‘Het aantal agenten dat voorwaardelijk of onvoorwaardelijk ontslag krijgt vanwege het schenden van de integriteit, is de afgelopen jaren licht gestegen. Vorig jaar hebben 134 agenten om die reden ontslag gekregen. Dat zijn er tien meer dan in 2017 en vier meer dan in 2016. Van de 134 agenten die vorig jaar ontslag kregen vanwege het schenden van de integriteit, werden er 67 onvoorwaardelijk ontslagen. Dat zijn er ruim meer dan een jaar eerder, maar minder dan in 2016. In 2017 ging het om 48 gevallen en in 2016 om 70. ‘, aldus De Gelderlander op 12 december 2019. ‘In Amsterdam zijn in korte tijd zeven agenten geschorst, bijvoorbeeld wegens ambtelijke corruptie.’ voegt WNL daaraan toe op 15 juli 2019.

Ook de integriteit van de oud-commandant van de Amsterdamse brandweer en oud-commissaris van de Amsterdamse politie staat ter discussie: Een knaagdier in schaapskleren. Uit het artikel blijkt hoe Schaap geldzaakjes deed en van concertkaartjes profiteerde.

Dus samenvattend kunnen wij vaststellen dat de politie Amsterdam-Amstelland integere partners verwacht en daarom zakendoet met een corrupte autodealer, dubieuze bedrijven die gelinkt worden aan repressieve regimes, mensenrechtenschendingen in het buitenland en wapenhandel, privacyschendingen faciliteert en ook zelf allerminst een schone lei heeft, te beginnen bij de voormalige brandweercommandant. Lekker frisse boel daar bij de politie.

Daartegenover staat helemaal alleen Pyro, een Hells Angel die door hard werken na 25 jaar trouwe en integere dienst een leidinggevende positie verdiende en op wiens functioneren geen kritiek is. Volgens de brandweer Amsterdam: ‘Verweerder (de brandweer) heeft ook benadrukt dat geen sprake is van kritiek op eisers functioneren. ‘ Alleen het lidmaatschap van een motorclub die niet is verboden. O ja, en die cultuuromslag.

Inmiddels is de brandweer Amsterdam in beroep gegaan tegen de beslissing van de rechter die het ontslag van Pyro ongedaan heeft gemaakt. Ze moeten van hem af. Koste wat het kost.

Naar aanleiding van de demonstratie van Viruswaanzin op zondag 21 juni 2020 stelt de politie dat zij genoeg hebben van het plak en knipwerk van het volk en de beschuldigingen aan het adres van politiefunctionarissen. Het is ieders recht natuurlijk om te klagen over op- en aanmerkingen op het internet. Klagen bij Facebook is geen sinecure, maar de politie kan zeker haar beklag daar maken. Social Media surveillance is dagelijkse kost van de vrouwen en mannen in uniform dus er kan zo op de persoon gespeeld worden, data genoeg.

Stel een moordenaar komt te overlijden door een schietpartij en grote aantallen politiemensen komen op zijn begrafenis. Op de Facebookpagina van de moordenaar staan tal van steunbetuigingen van politiemensen die bevriend met de moordenaar waren. Allemaal zijn zij diepbedroefd en allemaal spreken zij op Facebook, dus in het openbaar, lieve woordjes over deze moordenaar die nu zelf dood is. Zou het land niet te klein zijn? Zouden wij de politieagenten die zulke uitlatingen doen niet ter verantwoording roepen? Zouden de media niet woedend reageren? Politici geprikkeld zijn en vragen stellen in de Tweede Kamer?

MOORD IN EVERDINGEN

Op 27 februari 2020 werd eerst Willeke S.-W. doodgeschoten in haar woning in Everdingen. We weten niet of buurtbewoners de politie belden of dat de schutter dit deed. Een speciale eenheid van de politie, DSI (Dienst Speciale Interventies, waarschijnlijk uit Zeist-Driebergen), arriveerde bij de woning en klopte bij buurtbewoners aan om goede (uitkijk)posities in te nemen in tuinen, zolders en op het dak van schuurtjes. Werd er door de eenheid een onderhandelaar of negotiator ingeschakeld? We weten het niet. In elk geval probeerde korte tijd later de politie de deur van de woning te openen met een breekijzer. Omdat dit niet lukte werd een stormram gebruikt. Volgens buurtbewoners werd er later verschillende malen geschoten (https://www.limburger.nl/cnt/dmf20200227_00149514/twee-doden-bij-familiedrama-politie-vermoedt-dat-agent-zijn-vrouw-om-het-leven-bracht-en-vervolgens-zelfmoord-pleegde).

Het Algemeen Dagblad meldde op 3 maart 2020: ‘Politie en Openbaar Ministerie (OM) gaan uit van een familiedrama. Hierbij zou de 43-jarige agent afgelopen donderdag de schutter zijn geweest in de woning van het stel aan de Prins Bernhardstraat. Hij zou eerst rond het middaguur zijn vrouw en daarna later op de middag zichzelf om het leven hebben gebracht.’ NOS meldde op 27 februari: ‘Toen dat niet lukte, zouden ze met een stormram naar binnen zijn gegaan. Buurtbewoners hoorden iemand roepen: “Hij heeft zich nog niet overgegeven.” Dat laatste is zeer zorgwekkend en opmerkelijk. Het zou kunnen betekenen dat Rene S., de man van Willeke S., is neergeschoten door de DSI. En dus geen zelfmoord pleegde.

De politie drong na de schoten de  woning binnen en vond de zwaargewonde echtgenoot van het slachtoffer die met spoed naar het ziekenhuis werd gebracht. Onderweg erheen overleed Rene S. aan zijn verwondingen. De politie en de meeste media spraken van een ‘schietincident’ en kwamen al snel tot de conclusie dat Rene S. eerst zijn vrouw en daarna zichzelf van het leven had beroofd. Waarschijnlijk met behulp van zijn dienstwapen.

Hoe verschrikkelijk triest het ook is dat een man zijn vrouw doodschiet, het is moord. Moord en geen ‘schietincident’. Was Rene S. zelf niet overleden dan had hem een jarenlange gevangenisstraf boven het hoofd gehangen. Maar geen enkele krant benadrukte dit. De politie zelf benadrukte dit ook niet. Collega Rene S. was een moordenaar. En moord is één van de zwaarste misdaden die je kunt plegen. Het moet eigenlijk toch consequenties hebben wanneer een politieman een moord pleegt? Je moet dit toch eigenlijk als politie-organisatie veroordelen? De pers zou toch ook eigenlijk de zaak nauw moeten volgen?

Omdat niemand deze zaak scheen te volgen, omdat niemand iets zei over deze moord, deden wij dit wel. We scanden de uitingen en verklaringen van collega’s van deze moordenaar en keken wat er werd gezegd. Ongestraft werd gezegd, zonder commentaar van de media en zonder commentaar vanuit de politie-organisatie.

Op de Facebookpagina van Rene S. kwam een lawine van reacties van merendeels collega’s en oud-collega’s. Bij verschillende politiecollega’s werd de profielfoto op Facebook vervangen voor een zwart vlak met een blauwe streep erdoor. Een teken van diepe rouw. De teneur van de reacties was dat Rene een fantastische man was geweest en enorm werd gemist. Intens verdriet en emotionele reacties waren begrijpelijk. Maar over Rene’s vrouw Willeke was bijna geen enkele reactie te vinden. En Willeke was de vrouw die Rene had vermoord. Het is een beetje alsof Willeke nooit bestond.

‘Vreselijk rust zacht René’, zei oud-collega Lenno K. ‘Voor alle betrokkene, ook mijn oud collega’s van het KLPD/ LE, heel veel sterkte met dit verlies’, zei oud-collega Roy M. Grote aantallen ‘sterkte’, ‘vreselijk dit’, ‘gecondoleerd’ en soortgelijke reacties van oud-collega’s van Rene S. Op de Facebookpagina van Irma T., een goede vriendin van Rene, staan ook vele trieste reacties van vrienden en collega’s. ‘Sieny een collega van ons heeft een einde aan zijn leven gemaakt, we zijn hier heel verdrietig om, Irma is helemaal kapot dus ze reageert even niet meer.’, zegt Mariette T., gevolgd door tientallen verdrietige reacties van vrienden en collega’s van Rene.

EN WILLEKE?

Nergens wordt ook maar de naam genoemd van het slachtoffer van de eerste moord, Willeke S. Willeke had geen Facebookpagina, dat heeft er misschien mee te maken. Maar je kunt haar naam toch noemen? Bij haar kapperszaak in Vianen, die al enige tijd gesloten was door problemen, lagen kaartjes en bloemen van verdrietige klanten en vrienden. Maar op Facebook? Het ging alleen maar over Rene.

Op Twitter lag het ietsje anders. Terwijl op Facebook vooral politieagenten en oud-politieagenten reacties plaatsten, waren er op Twitter ook wel andere reacties te zien. ‘Deze politieman vermoordde zijn vrouw en pleegde daarna zelfmoord’. ‘Wat erg voor zijn vrouw’. ‘Gaat lekker bij de politie’, en ‘En weer een politieagent die zijn vrouw vermoord.’ Deze reacties waren afkomstig van gewone burgers, mensen uit de wijk misschien, mensen uit de buurt. Mensen die geen politieagent waren, en dus ook een andere mening hadden

Vrijdag 6 maart 2020 werd Rene begraven. Over zijn vrouw Willeke weten we niets. Ook hier praten de collega’s en de oud-collega’s van Rene over op Facebook. Rene S. wordt door iedereen gemist. Het moet een zeer geliefde collega zijn geweest. Zoveel reacties van intens verdrietige mensen. Maar Willeke? Oud-Haags politieman Johan B. gaf ook een reactie: ‘S….je. Vandaag is je laatste dag. Vanmiddag afscheid nemen van een prachtig mensje. Bedankt voor je vriendschap, je hulp en je collegialiteit. Ik ga proberen wat te zeggen. Je familie vroeg me naar een passend muziekstuk voor ons. Ik koos “Human” voor ons; we zijn alleen maar menselijk. Met goeie en minder goeie dingen. Ik blijf bij wat ik je appte op die vreselijke dag om 13.07 uur toen je in je laatste uur zat: “Ik blijf van je houden” . Vaarwel maatje.’ Blijkbaar heeft Rene op het allerlaatste moment, vlak voor zijn eigen sterven, nog contact gehad met een oud-collega. Was Willeke toen al dood?

EEN TOPGOZER

Op de begrafenis van Rene was het druk. Veel politiecollega’s waren present, zoals een vriendin op Facebook opmerkte: ‘Rene, wat was het indrukwekkend vanmiddag. Wat waren er ontzettend veel mensen en wat waren er mooie toespraken. Hieruit blijkt hoe geliefd je was bij iedereen. Rust in vrede.’ Druk bezocht door vele collega’s en oud-collega’s van de politie. Er waren toespraken. Bloemen. Muziek. De mensen waren onder de indruk. Johan B. hield ook een mooie toespraak. ‘ Wat een mooie eervolle speech hield je gisteren, Bulletje.  Je hebt op een hele mooie manier verteld hoe S. was, een top gozer. Bedankt!’, zei Stanley D. op Facebook. D. is ‘social media beheerder’ bij de Landelijke Eenheid van de Nationale Politie.

‘Hé pik, Dankjewel…PRECIES, Dankjewel dat je er bent geweest. Dankjewel voor de mooie en grappige verhalen/ gesprekken. Dankjewel voor je mooie verschijning en prachtige persoonlijkheid. Ga je gekheid maar ook zeker jou persoonlijkheid missen. Rust zacht René Veel liefs Demelza Ps. Pap en mam van René,,, jullie bedankt voor deze mooie en krachtige man.’ zei oud-politievrouw Demelza B. over de man die zijn vrouw doodschoot.

Uiteindelijk zouden tientallen politiemensen en oud-politiemensen hun verdriet uitspreken over Rene op Facebook. Allemaal vonden ze Rene een topgozer, een vriend en een enorm verlies. Niemand had het over Willeke S. Willeke, kapster in haar eigen kapperszaak in Vianen en ook geliefd. Een lieve meid waarvoor klanten, collega’s en vrienden bloemen en kaarten voor de deur legden voor haar gesloten kapperszaak. Een kapperszaak die zij nog niet zo lang geleden had overgenomen.

Rene S. had op de dag dat hij zijn eigen vrouw doodschoot 681 Facebookvrienden. Op de dag van zijn begrafenis een week later waren er 6 daarvan weg. Waren dat misschien mensen die hem veroordeelden? Omdat Rene eigenlijk was wat niemand wilde zeggen? Een moordenaar? Het valt nergens te lezen. Niemand zei het. De vrienden van Rene, zijn oud-collega’s, hebben er niet voor gekozen om een fantastische vriend en collega te verliezen. Rene koos daar wel voor. Hoe triest ook. Hoe gedwongen door een situatie die hij niet meer aankon, was het alleen Rene die besloot de trekker over te halen. De trekker van een dienstwapen dat helemaal niet thuis had mogen zijn.

Helemaal onderaan de vele reacties voor Rene op Facebook staat een advertentie van de nieuwe kapperszaak waar Willeke werkte.

WE ARE THE CHAMPIONS

En zo komen we bij de grote vraag wat het verschil is tussen de ene moordenaar en de andere moordenaar. Wanneer je bij Defensie werkt en wordt uitgestuurd op een missie en een gebouw waar bommen gemaakt worden moet bombarderen ben je volgens mr. Dirk van der Bel juridisch gezien een moordenaar. Wanneer je politie-agent bent en je eigen vrouw doodschiet, heeft niemand het er over en wordt je ‘topgozer’ genoemd door politieagenten.

Dat politieagenten hun collega steunen is mooi en begrijpelijk, maar in dit geval pleegde hun collega een moord. Maar niemand, geen enkele collega, heeft het daarover. Gewone mensen zien dit wel. Wanneer je iemand doodschiet pleeg je een moord. Maar de collega’s hebben blijkbaar een andere perceptie. Dat is zeer zorgwekkend, want juist deze collega’s zijn vaak betrokken bij geweld, misdrijven en moord. Blijkbaar denken ze anders over een gepleegde misdaad wanneer de dader een collega is. Het zijn uitgerekend deze mensen die een proces-verbaal opmaken wanneer een misdrijf heeft plaats gevonden. Op basis van dit proces-verbaal kan iemand worden vervolgd en veroordeeld. Maar deze ambtsedige verbalisanten kijken blijkbaar minder nauw wanneer de verdachte tot hun eigen gelederen behoort.

Tot grote verbazing en verdriet van gewone mensen werden de politieagenten die Mitch Henriquez nekklemden totdat hij stierf nauwelijks bestraft. Ook de schutter van de politie die de 16-jarige Rishi doodschoot van achteren kreeg geen straf. De processen-verbaal werden, hoe kan het ook anders, opgemaakt door agenten van politie. Agenten van politie die het blijkbaar niet altijd een misdaad vinden wanneer iemand dood gaat door toedoen van een ander.

Bij het bekijken van de Facebookcontacten van Rene S. valt onmiddellijk op dat bijna alle Facebookvrienden zelf ook politieagenten of oud-politieagenten zijn. Af en toe komt er een buitenstaander om de hoek kijken, die dan bij nadere beschouwing bij de Marechaussee blijkt te werken. De kring waarin politiemensen verkeren is te vergelijken met het leven in oude legergarnizoenen vroeger. Iedereen kent iedereen en alle gespreksonderwerpen zijn gerelateerd aan de dienst. De bevordering van de één, de geslachtsziekte van de ander, recente oorlogsmissies of oefeningen. Een in zichzelf gekeerde samenleving alleen gericht op het eigen voortbestaan. Wij tegen de wereld. Kritiek op een agent is kritiek op alle agenten. Kritiek op politieoptreden is kritiek op de rechtsstaat.

De politie wil meer bevoegdheden, meer middelen, meer wapens, ze willen hulpverlener worden genoemd terwijl ze dat niet zijn, ze willen wetten veranderen, ze willen alleen beoordeeld worden in speciale rechtbanken voor politieagenten. Wij hebben gelijk, de burgers niet. Bij demonstraties voor meer salaris worden langzaamaanacties gehouden op de snelweg, het Binnenhof wordt omsingeld met dienstmaterieel. Wanneer de boeren komen en hetzelfde doen wordt er opgetreden.

En moord is alleen moord wanneer het gepleegd wordt door een burger. Anders ben je gewoon een ‘topgozer’.

https://www.bndestem.nl/binnenland/vrienden-van-overleden-vrouw-everdingen-zijn-geschokt-willeke-was-een-vrolijke-meid~a7365fd4/

https://www.ad.nl/utrecht/politie-onderzoekt-of-agent-43-zijn-dienstwapen-gebruikte-bij-familiedrama-in-everdingen~af635e46/

https://www.rtlnieuws.nl/nieuws/nederland/artikel/5037471/politieman-en-vrouw-om-het-leven-gekomen-everdingen

https://www.limburger.nl/cnt/dmf20200227_00149514/twee-doden-bij-familiedrama-politie-vermoedt-dat-agent-zijn-vrouw-om-het-leven-bracht-en-vervolgens-zelfmoord-pleegde

https://www.oozo.nl/hulpdiensten/vianen/everdingen/everdingen/politie/7791676/het-voorval-van-de-agent-van-de-landelijke-eenheid-die-zijn-vrouw-en-zichzelf-do

https://twitter.com/PolitieUtrecht/status/1233093678173958145″

https://twitter.com/PolitieUtrecht/status/1233022690807734273″

http://www.112-nu.nl/melding/8384849/everdingen/ambulance-met-spoed.html

http://www.112-nu.nl/melding/8385106/everdingen/prins-bernhardstraat/ambulance-met-spoed.html

http://www.112-nu.nl/melding/8385158/everdingen/ambulance-met-grote-spoed.html

http://www.112-nu.nl/melding/8385258/everdingen/politie.html

https://drimble.nl/112/everdingen/

De leiding geeft het voorbeeld

Het afgelopen jaar werden verschillende comissarissen van politie gestraft wegens corruptie. De Eindhovense commissaris Peter van den Ende werd veroordeeld wegens omkoping en valsheid in geschrifte. In Amsterdam was er zelfs een domino-effect. Commissaris Ad Smit kreeg strafontslag. Op kosten van het korps gekochte kaartjes voor concerten en voetbalwedstrijden werden door hem als relatiegeschenk weggegeven aan collega’s, vrienden en familieleden. Na Ad Smit werden ook andere commissarissen uit het Amsterdamse gestraft voor hun aandeel in de kaartjes-affaire. Commissarissen Jan Pronker, Willem Woelders en zelfs Leen Schaap die zichzelf voordeed als braafste jongetje van de klas nadat hij was gedetacheerd bij de brandweer waar hij uiteindelijk dit jaar werd ontslagen na jarenlange problemen met vrijwel het gehele brandweerkorps, werden allen gestraft voor hun aandeel. (zie ook De Volkskrant 10 augustus 2018, Politie bestraft drie Amsterdamse leidinggevenden vanwege plichtsverzuim. En ‘Meer topmensen politie betrokken bij kaartjesrel’ in Algemeen Dagblad van 9-8-2018)

In het spoor van de meester

Tegelijkertijd valt met grote regelmaat te lezen in de media hoe agenten van lagere rang betrokken zijn bij corruptie. Doorgeven van informatie aan criminelen, onbevoegd informatie opzoeken op de politiecomputers, schietincidenten en fraude.

Op 8 maart 2019 bericht Hart van Nederland dat er weer een zware week is geweest. ‘Nederlandse politie overspoeld met incidenten rond corruptie en lekken informatie.’ Volgens het artikel werden drie gevallen van doorgeven van informatie en corruptie bekend. Betrokken waren een aspirant-agent, een agent en zelfs een inspecteur tegen wie 2,5 jaar cel werd geëist. Bijna en passant meldt het artikel ook nog een andere zaak: ‘De Rijksrecherche onderzoekt bijvoorbeeld ook nog of er sprake is van mogelijke corruptie bij de aanbestedingsprocedure rond alcoholtesters voor de politie.’

Het Algemeen Dagblad constateert op 15-7-2019 dat de rust nog niet is weergekeerd. ‘Het regent de laatste weken integriteitsproblemen bij de politie. Tientallen agenten zijn op non-actief gezet. Politiebonden maken zich grote zorgen en willen weerbaarheidstraining voor agenten. Want criminelen gaan ver voor het werven van een corrupte agent.’

Onheilspellend besluit de krant: ‘Het ontslag van de agent staat niet op zichzelf. De afgelopen maanden en weken zijn tientallen agenten uit het hele land op non-actief gezet vanwege problemen rond de integriteit, en het schenden van het ambtsgeheim. Aard en omvang verschillen, maar de zorgen binnen de politie zijn groot. Zelf denkt de politie dat het nog maar het topje van de ijsberg is, zo blijkt uit het vertrouwelijke rapport ‘Wie praat die gaat’, in bezit van deze krant. Daarin staat dat de Utrechtse politie vermoed dat alleen al in de politieregio Midden-Nederland criminelen de beschikking hebben over 19 corrupte contacten binnen de overheid. Een ongelooflijk aantal, dat ook de politievakbonden doet huiveren. ,,Door dit soort affaires groeit het onderlinge wantrouwen onder agenten. En dat is echt een groot probleem, want agenten moeten elkaar blindelings kunnen vertrouwen,” stelt Jan Struijs, voorzitter van de politievakbond NPB.’

De politiebonden en een ondernemingsraad

‘Agenten moeten elkaar blindelings kunnen vertrouwen, stelt Jan Struijs, voorzitter van de politievakbond NPB.’ Wij zouden daar aan toe willen voegen dat ook de burger blindelings moet kunnen vertrouwen op agenten van politie. En bovendien moet het woord van de politieagent boven alle twijfel verheven zijn, immers het woord van de beëdigde verbalisant is doorslaggevend bij rechtszaken tegen burgers. Liegende agenten zouden in theorie, en in praktijk, gemakkelijk een burger kunnen laten veroordelen.

We hebben eens gekeken naar de politiebonden. Vertegenwoordigers van politiepersoneel, gezien de opmerkingen van NPB-voorzitter Jan Struijs zelfs bakens van integriteit in een woelige zee.

Er zijn vier politiebonden. De Nederlandse Politie Bond(NPB) heeft 25.000 leden, de Algemene Christelijke Politiefederatie (altijd bij de oude afkorting ACP genoemd) heeft ook 25.000 leden, maar noemt zichzelf de grootste bond. De Algemene Nederlandse Politie Vereniging (ANPV) is een kleinere bond en tenslotte is er voor kaderleden de Vereniging van Middelbare en Hogere Politieambtenaren (VMHP).

Kunnen agenten elkaar blindelings vertrouwen en begint dat al bij de politiebonden? Wij proberen een aantal zaken op een rijtje te zetten.

Op 2 juli 2015 schreef Dupont het artikel ‘The man who would be king’. (http://justitieenveiligheid.nl/man-king/). In het artikel is te lezen hoe de grote charismatische voorman van de ACP, Gerrit van de Kamp, de macht greep in zijn vakbond ten koste van enkele collega’s en hoe hij zijn vriendin aan een baan hielp bij de reorganisatie van de politie. (Zie ook https://www.nrc.nl/nieuws/2015/02/07/voorman-politiebond-acp-hielp-vriendin-aan-baan-via-ministerie-a1418847)

Duidelijk wordt hoe Gerrit van de Kamp wetten wil veranderen om motorclubs te verbieden. Na de dood van de Arubaan Mitch Henriquez twitterde de ACP zelfs dit: ‘We willen aangeven dat onze eerste zorg nu gaat naar de betrokken collega’s.’ Van enig mededogen bleek geen sprake. Verder twittert de ACP nog dit: ‘Helder signaal van politie Den Haag. Handen af van onze mensen.’ Waakzaam en dienstbaar?

De ANPV is de oudste politiebond van Nederland. Op 18 juli 2019 bericht Het Parool over deze bond: ‘De politie heeft een voormalige politievakbondsvoorzitter en twee andere vakbondsleden ontslagen wegens ernstig plichtsverzuim. De drie vervulden bestuursfuncties bij politievakbond ANPV, maar waren nog in dienst bij de politie. De drie hebben regels en voorschriften van zowel de ANPV als de politie overtreden.’ Voorzitter Geert Priem bestond het zelfs om te liegen op zijn CV, die nooit werd gecontroleerd door de politie, dat hij psycholoog was en verstand had van trauma’s. Geert Priem stak grote sommen geld in eigen zak dat bestemd was voor politiecollega’s die leden aan PTSS. ‘Het geld was afkomstig van de vakbond en uit politiebudget dat was bestemd voor politiemensen met een posttraumatische stressstoornis (PTSS).’, aldus Het Parool.

Dat er geld verdween bestemd voor politiemensen met PTSS is niet alleen een lage streek, maar ook een strop voor Frank Giltay. Giltay was niet actief in een politiebond, maar wel voorzitter van de Centrale Ondernemingsraad (COR) van de politie. Op 14 mei 2019 bericht Almere Deze Week (http://www.almeredezeweek.nl/widgets/2164-nieuws/nieuws/1497402-frank-giltay-ik-heb-ptss) hoe Frank Giltay PTSS zegt te hebben gekregen van alle problemen, nadat hij eerst werd verdacht en daarna veroordeeld wegens het verduisteren van tienduizenden euro’s politiegeld. Het zijn dus niet alleen voorvallen waarmee de agenten geconfronteerd worden die PTSS op kunnen leveren, maar ook rechtszaken door eigen onwettig handelen.

Gaat alles er nu helemaal eerlijk aan toe?

Na het vertrek van Frank Giltay bij de Centrale Ondernemingsraad van de politie, hoopt de politie dat de rust in elk geval in de Ondernemingsraden weer is teruggekeerd. Maar terugkeren van rust na een corruptieve affaire kan alleen wanneer er integer, eerlijk wordt gehandeld. Integer en eerlijk zijn niet hetzelfde als niet de waarheid spreken, niet het goede voorbeeld geven of zelf als politieagent regels overtreden die wel gelden voor burgers.

Sandor Vanja Baauw is onderofficier bij de politie Midden-Nederland. Op zijn LinkedIn-pagina noemt hij zichzelf Sandor B. en staat zijn CV om onbekende reden deels in het Engels. ‘Sergeant at Traffic Enforcement’, zo lezen wij. Brigadier bij de Verkeerspolitie dus. En volgens zijn CV al bijna 10 jaar. Bovendien zegt hij instructeur te zijn geweest: ‘Instructeur div handhavingsmiddelen. Opleiden van collega’s mbt wetskennis van betreffende middelen en training on the job van het gebruik van de middelen.’zegt Sandor B., die om onbekende redenen wel zijn CV op LinkedIn zet, maar tegelijkertijd niet zijn volledige naam daarbij gebruikt.

Sandor is naast zijn werk als verkeersagent ook lid van de Ondernemingsraad van de politie Midden Nederland. Hij was zelfs voorzitter. Ook was hij lid van de Centrale Ondernemingsraad (COR), dezelfde organisatie waarvan Frank Giltay voorzitter was. Daarnaast vermeld Sandor niet dat hij ook actief is bij de NPB, zoals deze bond zelf wel aangeeft. (https://www.politiebond.nl/over-de-npb/contactpersonen/)

Sandor verbaliseert burgers, is lid van een politievakbond die collega’s vertegenwoordigd en is lid van de Ondernemingsraad. Hij moet dus wel van onbesproken gedrag zijn. Immers, is dit niet wat alle bonden wensen? Een nieuw begin na het debacle met Frank Giltay en de talloze corruptieschandalen waarover ook NPB-voorzitter Jan Struijs iets te zeggen had?

Sandor als filmster

Als onderofficier van de verkeerspolitie is het belangrijk dat het goede voorbeeld gegeven wordt. Op 17 juni 2017 neemt Cor Japin het volgende filmpje op: https://www.facebook.com/corjapin.nl/videos/1355467381188471/?hc_ref=ARSMW8MJ8sm8sOK4DSjYaxA3hMgc9r5kIVlLAh6TgTLepqzEr1wRp5OoCYVaR23j2Bw

Op het filmpje is te zien hoe Sandor Baauw op een parkeerplaats waar betaald moet worden niet betaald. Wanneer hij de filmende Japin in het oog krijgt, volgt een vervelende woordenwisseling waarbij Baauw de filmer dwingt zich te legitimeren. Op de voiceover van het filmpje wordt gezegd hoe Baauw zich samen met ene agent Meijers schuldig maakt aan vele WOK-meldingen, waarvan velen onterecht zijn. (Een WOK-melding is een Wacht Op Keuring-melding waarbij een voertuig van de weg wordt gehaald totdat de Rijksdienst voor het Wegverkeer het voertuig heeft gekeurd. Dit kost meestal 4-6 weken en 500-600 euro die voor rekening van de voertuigbezitter zijn).Tengevolge hiervan zouden beide heren, Meijers en Baauw, onder verscherpt toezicht staan en er zou ook een onderzoek naar hen lopen.

In dezelfde zomer van 2017 krijgt de 49-jarige Baauw het aan de stok met een automobilist die hij staande houdt voor een overtreding. De automoblist dient een klacht in over het voorval. Het zal bijna anderhalf jaar duren, na vele pogingen van de politie om de klacht binnenskamers af te doen zonder de klachtencommissie in te schakelen, voordat de klacht wordt behandeld door de onafhankelijke klachtencommissie van de politie.

Wanneer de klacht uiteindelijk wordt behandeld door de Klachtencommissie Politie Midden-Nederland, worden alle klachten afgewezen. Wel doet de Klachtencommissie de volgende uitspraak over agent Baauw, die de klager een mededeling deed over de hoogte van de boete: ‘In dit verband wordt door de Commissie overwogen dat betrokkenen Baauw in de eerste fase van de klachtbehandeling heeft gesteld dat hij geen bedrag van de bekeuring heeft genoemd. Ter zitting van de Commissie heeft betrokkene echter verklaard dat hij wel heeft geroepen dat die bekeuring minimaal 350 euro zou bedragen. Hoewel de Commissie het kwalijk vindt als een politieambtenaar in de eerste en tweede fase van de klachtbehandeling verschillende verklaringen over hetzelfde onderwerp aflegt, is zij van mening dat klager niet in zijn belangen is geschaad.(bron: Rapport Klachtencommissie Politie Midden-Nederland, 17 december 2018)

De verklaringen van brigadier Sandor Baauw zijn allen gedaan schriftelijk in zijn verweren tegen de klager. Volgens de commissie liegt Sandor Baauw dus in zijn verklaringen.

Anderen de maat nemen en hoge boetes opleggen, middelpunt zijn samen met een agent Meijers in vele WOK-meldingen waarvan slachtoffers zelfs een Facebook-pagina Anti Wok meldingen hebben gemaakt, liegen in schriftelijke verklaringen, maar ook vertegenwoordiger van collega’s in de vakbond NPB en de Ondernemingsraad van de Politie Nederlands-Midden.

Wat is integer? Wat is eerlijk? Kleine leugentjes zijn ook leugens. Kleine overtredinkjes zijn ook overtredingen. Vooral wanneer de dader zelf politieagent is. Blijkbaar is er nog veel te verbeteren op dit vlak bij onze Nationale Politie.

Intussen blijkt dat bij de Nationale Politie veel mensen niet worden gescreend en wanneer mensen worden veroordeeld zij gewoon in dienst kunnen blijven als politieagent. De organisatie bestraft uiteindelijk in veel gevallen niet wanneer er wordt gelogen of de wet wordt overtreden.

Hoe anders gaat het bij Defensie waar onderscheiden militairen worden gedwongen ontslag te nemen alleen omdat zij lid zijn van een motorclub!

Op vrijdag 12 juli 2019 werd in Den Haag een bijzondere expositie geopend. ‘Zwart Wit Grijs’ heet de expositie. ‘Binnen de Nederlandse politie is steeds meer ruimte en aandacht voor historisch besef.’, zegt een artikel op Traces of War (https://www.tracesofwar.nl/news/8293/Expositie-%E2%80%98Zwart-Wit-Grijs–in-Den-Haag-toont-dilemmas-politie-in-oorlogstijd.htm)

Dit historische besef bleek al tijdens de Dodenherdenking dit jaar, toen in de Nieuwe Kerk in Amsterdam korpschef Akerboom een korte toespraak hield. Hij zei daarbij het volgende: ‘In de Nieuwe Kerk kon ik vandaag namens de politie een getuigenis uitspreken over de rol van politiemensen tijdens de bezetting: ‘niet veroordelen maar ook niet zwijgen’. “Tijdens de bezetting bood de politie niet de bescherming die ze had moeten bieden. Ik herdenk de collega’s die toen wel naar voren stapten. Samuel Esmeijer, een Rotterdamse agent in opleiding. Hij sneuvelde toen hij medeverzetslieden wilde bevrijden uit de gevangenis. Ik herdenk Jan van den Oever, inspecteur van politie in Amsterdam. De eerste en lange tijd enige, die weigerde Joden op te halen voor deportatie. Jan Wiarda was de eerste korpschef die sprak over het zwarte oorlogsverleden van de politie. Hij leerde ons niet te veroordelen. Maar ook om niet te zwijgen.” Dupont berichtte al hierover op 13 mei 2019.

Blijkbaar ging de belachelijkheid van zijn beweringen toen volledig verloren. Akerboom kon maar 3 politiemensen bedenken en opnoemen die in de oorlog niet fout waren geweest. Zover dus het ‘historisch besef’ van de politie.

De expositie werd geopend door de Haagse politiecommandant Paul Musscher, die de gelegenheid te baat nam enkele mooie uitspraken te doen. ‘‘Bedenk dat hetgeen gisteren bedreigd werd, heden en morgen opnieuw in gevaar kan verkeren. Bescherm het en wees waakzaam’. En: ‘In het bezette land werden de organisaties van vrije burgers door den vijand ontbonden, de wetten ontkracht, de kerken bedreigd. De pers gemuilkorfd en de vrije beoefening van wetenschap en kunst verboden.’,aldus Traces of War opnieuw.

Wij moeten bij zijn wijze woorden onwillekeurig denken aan: Motorclubs die werden verboden, wetten die door toedoen en op aandringen van de politie werden veranderd, en aan het eenzijdig berichten in de media over zaken door de politie en het O.M. aangedragen en bij wetenschap natuurlijk aan het WODC dat eindconclusies moest aanpassen na druk van het Ministerie van Veiligheid en Justitie. Maar een kniesoor die daarop let. De toespraak van Musscher ging zonder kritiek voorbij, de expositie is namelijk alleen voor intern gebruik.

De vraag is wie is Paul Musscher en waar kennen we hem ook weer van? Paul Musscher kwam in 2014 uitgebreid in het nieuws toen hij wat verklaringen aflegde over zijn zienswijzen. Hij had dat beter niet kunnen doen, want de kritieken waren niet mild. ‘Berber komt van het woord barbaar en dat is inderdaad cultureel ingebakken dat ze wat wilder zijn, wat makkelijker op straat leven, en wat ruiger zijn. Je zou kunnen zeggen dat het genetisch meegekomen is.’De uitspraken komen van Indymedia op 27-11-2014 (https://www.indymedia.nl/node/25644)

Indymedia voegt er nog aan toe dat meneer Musscher bepaald niet van kritiek gediend was en op allerlei manieren probeerde van lastige criticasters af te komen. Zo werden zelfs informanten ingezet om anti-racismeactivisten te bestrijden die aanstoot hadden genomen aan zijn uitspraken. Indymedia: Naast racisme is van Musscher ook niet vies van intimidatietechnieken. Onlangs is gebleken dat de Regionale Inlichtingen Dienst (lokale AIVD tak en collega’s van de politie) onderzoek doet naar en informanten probeert te rekruteren binnen cirkels die demonstraties tegen racistisch politiegeweld in Den Haag hebben georganiseerd. Nadat dit naar buiten kwam heeft van Musscher ook nog eens zonder legitieme reden persoonlijk aangifte gedaan tegen één van deze organizers voor “belediging, laster en smaad”, en is er een strafrechtelijk onderzoek gestart dat wordt onderzocht door zijn eigen korps.

Na de gewelddadige dood van de Arubaanse Mitch Henriquez werd er op internet een petitie gestart voor het aftreden van politiechef Musscher. (https://secure.avaaz.org/nl/community_petitions/De_minister_van_Veiligheid_en_Justitie_mr_GA_van_der_Steur_Ontslag_politiechef_eenheid_Den_Haag_dhr_Paul_van_Musscher/) Tal van bekende Nederlanders ondertekenden de petitie. Ook andere racistische incidenten waarbij door de politie grof, en dodelijk, geweld werd gebruikt werden genoemd. Het mocht niet baten, meneer Musscher zit nog steeds op zijn post.

Wel kwam meneer Musscher in het nieuws door zijn krokodillentranen. Het Algemeen Dagblad berichtte op 8-7-2015: ‘De chef van de Haagse politie, Paul van Musscher, hield het woensdag niet meer droog bij de gemeenteraadsvergadering over de dood van Mitch Henriquez. Met tranen in zijn ogen onderbrak hij zijn uitleg.’ ‘Na een stilte zei de politiechef: ,,Ik begrijp de emoties die dit oproept. Ook bij mij, zoals u ziet. Ik begrijp ook dat mensen uiting willen geven aan hun emoties.’

Na de veroordeling van de politiemensen die verantwoordelijk waren voor de dood van Mitch Henriquez was korpschef Musscher aanmerkelijk milder met zijn emoties: ‘De uitspraak van het hof in de zaak van Mitch Henriquez heeft een grote impact op het Haagse korps. Dat heeft politiechef Paul van Musscher woensdag gezegd. Agent DH02 werd vrijgesproken, maar het hof veroordeelde DH01 tot een voorwaardelijke gevangenisstraf. ‘Die veroordeling is een hard gelag voor de betreffende collega.’, aldus Omroep West op 19 juni 2019.

Dus ja, een fraaie expositie over keuzes die je moet maken en lessen die je daaruit moet trekken. Het lijkt er niet op dat er veel van de oorlog is geleerd.

Op 4 mei 2019 hield Erik Akerboom, de korpschef van de Nationale Politie een praatje tijdens de Dodenherdenking in de Nieuwe Kerk op de Dam in Amsterdam. De koninklijke familie, tal van hoogwaardigheidsbekleders en de burgemeesteres Halsema waren erbij.

‘In de Nieuwe Kerk kon ik vandaag namens de politie een getuigenis uitspreken over de rol van politiemensen tijdens de bezetting: ‘niet veroordelen maar ook niet zwijgen’. “Tijdens de bezetting bood de politie niet de bescherming die ze had moeten bieden. Ik herdenk de collega’s die toen wel naar voren stapten. Samuel Esmeijer, een Rotterdamse agent in opleiding. Hij sneuvelde toen hij medeverzetslieden wilde bevrijden uit de gevangenis. Ik herdenk Jan van den Oever, inspecteur van politie in Amsterdam. De eerste en lange tijd enige, die weigerde Joden op te halen voor deportatie. Jan Wiarda was de eerste korpschef die sprak over het zwarte oorlogsverleden van de politie. Hij leerde ons niet te veroordelen. Maar ook om niet te zwijgen.”

U denkt vast dat na afloop van de getuigenis van Erik Akerboom een massa Damschreeuwers toesloeg. Maar nee. Niet de burgemeesteres, geen enkele hoogwaardigheidsbekleder, geen enkel lid van het koninklijk huis. Niemand zei iets, niemand reageerde. Ook daarna bleef het stil. Stil? Nee, niet helemaal. Linda Buitenweg, landelijk coördinator opsporingscommunicatie van de politie zette de getuigenis van Akerboom op haar Twitteraccount.( https://twitter.com/lindabuitenweg) Daarna pikte ook Akerboom het zelf weer op.(https://twitter.com/POL_Akerboom?ref_src=twsrc%5Egoogle%7Ctwcamp%5Eserp%7Ctwgr%5Eauthor)

Akerboom zelf was ook blijkbaar zo onder de indruk dat hij het vermeldde op zijn LinkedIn-account. Op dat bericht op LinkedIn oogstte Akerboom tientallen positieve reacties. Reacties van collega’s, oud-collega’s en mensen werkzaam in de beveiligingsbranche.

Persoonlijk heb ik ook wel een reactie op het getuigenis van meneer Akerboom. Hij noemt maar liefst 2 collega’s die tijdens de Tweede Wereldoorlog stierven voor de goede zaak. Twee collega’s. Eén daarvan is een Rotterdammer, de andere een Amsterdams inspecteur. Is dat alles? Echt? Meneer Akerboom doet net alsof de politie gelouterd is door de daden van deze 2 slachtoffers. Maar van de duizenden politiemensen die tijdens de Tweede Wereldoorlog ‘gewoon hun werk deden’ waren er 2 die hun leven offerden voor de goede zaak? Waar waren al die anderen, meneer Akerboom? Waar waren al die andere ‘de politie is je vriend’-agenten, meneer Akerboom? Waar waren ze? Wat deden ze?

‘De bezetter was sterk afhankelijk van de medewerking van de Nederlandse politie en verkreeg die medewerking ook in grote mate. Tijdens de oorlogsjaren werd de politie daarmee voor bijvoorbeeld Joden en verzetsmensen een groot gevaar.’, lees ik op de site van Historiek (https://historiek.net/de-nederlandse-politie-in-de-tweede-wereldoorlog/78481/) ‘Jonge politiechefs die tijdens de oorlog Joden deporteerden, kwamen later in leidinggevende posities terecht.’, meldt het Historisch Nieuwsblad. ‘Joden werden door de politie weggevoerd.’ ‘De politie kreeg bijvoorbeeld de opdracht Engelse piloten op te sporen en aan te brengen. Intern was daar veel discussie over, maar het kader werkte er toch aan mee.’(https://www.historischnieuwsblad.nl/nl/artikel/43119/van-liempt-schetst-geen-genuanceerd-beeld-van-de-politie-tijdens-de-oorlog.html)

Even googelen levert meteen een schat aan informatie op over het gedrag van de Nederlandse politie tijdens de Duitse bezetting. Talloze verschillende bronnen geven informatie die onbetwistbaar is. Er is niets op af te dingen. De jodenvervolging en de collaboratie in Nederland waren naar verhouding het grootst. De weggehaalde joden uit Nederland behoorden procentueel tot het hoogste aantal van alle bezette landen in Europa. Dankzij de collaboratie van de hele overheid en de Nederlandse politie konden mensen worden geregistreerd, geïsoleerd in aparte buurten, gearresteerd en worden weggevoerd onder bewaking. De Duitsers zorgden voor de rest.

Maar meneer Akerboom weet van al die duizenden moordenaarshulpjes 2 politieagenten te noemen die oke waren. Procentueel gezien vrijwel nihil. We kunnen dus concluderen dat de Nederlandse politie de Duitsers extreem behulpzaam is geweest bij het vermoorden van het grootste deel van de Nederlandse joden. Door het noemen van 2 agenten die wel ‘goed’ waren, doet Akerboom voorkomen alsof er toch nog iets goeds was bij de moordenaarshulpjes die voor de grootste massamoord in de geschiedenis verantwoordelijk waren. Geen soldaten die met gevaar voor eigen leven naar het oostfront gingen omdat ze geloofden in de Duitse propaganda. Ook heel fout, maar wel heel anders dan de behulpzame collaborateurs die veilig vanuit hun politiebureau’s de straat op gingen om weerloze burgers te laten deporteren. Er waren zelfs Nederlandse politieagenten die bonussen kregen voor het aanbrengen van Joden. Kopfgeld genoemd. Het opsporen van Joden werd daarmee een sport en een lucratieve bezigheid. Al hebben niet alle politiemensen daaraan meegedaan.

Na de oorlog vonden wel zuiveringen plaats. Maar zoals boven al gesteld, kwamen na de oorlog jonge politiemensen op leidinggevende posities terecht. Dus hoe grondig is de politie in staat geweest zichzelf te zuiveren? We hebben het niet over de daders of verantwoordelijken voor een uit de hand gelopen feestje. Of een vechtpartijtje. We hebben het over medeplichtigheid aan de moord op 6 miljoen joden.

Maar feitelijk wisten we dit allemaal al. Want zoals gezegd is een simpele druk op google voldoende om alle schrikbarende daden van de Nederlandse politie tijdens de Tweede Wereldoorlog naar voren te halen. Wat bedoelt korpschef van de Nationale Politie Akerboom dus te zeggen? Omdat er 2 agenten waren die hun leven offerden, is de totale score van deze moordenaarsbende iets gematigd? Zeggen die 2 dappere mannen die stierven in plaats van medeplichtig te zijn iets over al die vele duizenden anderen die meehielpen joden op te halen? Verzetsstrijders te arresteren? Piloten op te sporen?

Maar Akerboom zegt ook nog iets anders. ‘Niet veroordelen, maar ook niet zwijgen’, zegt hij. Wat bedoelt hij daarmee? Niet veroordelen? Medeplichtig zijn aan de opsporing, registratie, isolatie, bewaking, op transport stelling en moord op 6 miljoen joden, waarvan vele tienduizenden landgenoten, en alle verzetsstrijders en geallieerde piloten daar nog eens bovenop? Niet veroordelen? En: ‘Tijdens de bezetting bood de politie niet de bescherming die ze had moeten bieden.’ De politie bood niet de bescherming die ze had moeten bieden? Dat is wel een heel eufemistisch gestelde opmerking over een politiekorps dat gewoon, zonder protest, meehielp bij de grootste moord uit de geschiedenis. Een moord op onschuldige burgers, een moord ook op landgenoten, een moord op geallieerde militairen die wel de moed hadden te vechten tegen de nazi’s, een moord op minderheden. Een moord op Joden en zigeuners, een moord op homoseksuelen, op andersdenkenden, op socialisten en communisten. Een moord op de mensen die hun salaris betaalden. Een moord op de mensen die ze hadden moeten beschermen.

De daders hadden juist wel veroordeeld moeten worden. Allemaal. Zonder enige uitzondering. Juist omdat de meesten geen idealisten waren die hun leven zelf waagden. Het waren mensen die zonder scrupules, voor een handvol kopeken, tienduizenden landgenoten lieten vermoorden. Niet veroordelen? In de zin van dat je als burger niet mag oordelen? Dan zouden de reacties nog harder moeten zijn. Tienduizenden van onze medeburgers zijn vermoord en we mogen niet oordelen over de mededaders? Het schorremorrie dat dit liet gebeuren? Het onbeschrijflijke uitschot dat gewoon netjes betaald kreeg voor zijn werk gedurende de bezettingstijd? Waarvan velen in hun vrije tijd op jodenjacht gingen ‘om nog even lekker wat bij te verdienen’? Niet oordelen?

Nee, wel oordelen en ook inderdaad niet zwijgen. Maar meneer Akerboom bedoelt natuurlijk dat die zin ‘niet oordelen, maar ook niet zwijgen’ doorgetrokken moet worden naar vandaag. De politie was de trouwe dienaar van de bezetter. ‘It is the law’, zouden ze gezegd kunnen hebben. ‘Befehl ist Befehl’. Maar wat leerde de politie van de oorlog? In hoeverre maken ze zichtbaar wat ze hebben geleerd? Vandaag zegt de politie: ‘We doen gewoon ons werk.’ Ze noemen zich nu vaak ‘first responders’, of ‘hulpverleners’. Maar zijn hun daden ook onvergelijkbaar met die allerzwartste peiode van politiehandelen?

Nog vandaag wordt door de politie etnisch geprofileerd. (http://justitieenveiligheid.nl/wetenschappers-dienst-van-de-overheid-het-onderzoek-van-de-universiteit-van-leiden-naar-etnisch-profileren-den-haag-de-gehele-reconstructie/) Etnisch profileren kennen wij maar al te goed uit de bezettingstijd. Is dit de lijn die meneer Akerboom doortrekt naar vandaag?

De politie is betrokken bij talloze mishandelingen en bij de dood van vele burgers. We noemen maar even heel summier de dood van Rishi (http://justitieenveiligheid.nl/wetenschappers-dienst-van-de-overheid-het-onderzoek-van-de-universiteit-van-leiden-naar-etnisch-profileren-den-haag-de-gehele-reconstructie/) en Mitch Henriquez (https://www.telegraaf.nl/nieuws/3422704/arrestatie-mitch-henriquez-was-niet-normaal?utm_source=google&utm_medium=organic) Maar er zijn nog vele anderen. Dat hier inderdaad geldt ‘niet veroordelen, maar ook niet zwijgen’ hebben vooral de nabestaanden en vrienden van deze 2 dode burgers heel goed begrepen. De daders of verantwoordelijken voor de dood van deze mensen werden pas na heel veel gedraai vervolgd en kregen daarbij te verwaarlozen straffen. De schutter die zomaar Rishi in zijn nek schoot kreeg een baan als beveiliger van Wilders waar hij opnieuw in opspraak kwam. ‘Niet veroordelen’? Bewust zorgt de politie ervoor dat daders en verantwoordelijken van misdaden niet worden vervolgd en in dienst gehouden? Mensen die blijkbaar labiel zijn en recidiveren?

De politie is ook betrokken bij een enorm aantal ‘affaires’. Corruptie en het lekken van informatie tieren welig. (https://www.hartvannederland.nl/nieuws/2019/nederlandse-politie-overspoeld-met-incidenten-rond-corruptie-en-lekken-informatie/), (https://www.nrc.nl/nieuws/2019/01/27/nieuwe-aanwijzing-voor-corruptie-binnen-politie-rotterdam-a3651876), (https://www.ad.nl/binnenland/strafontslag-cor-baas-politie-wegens-lange-reeks-misstanden~a8f6d5c7/), (https://www.rtlnieuws.nl/nederland/artikel/240001/veel-misstanden-bij-inkoopmanagers-politie-blijkt-uit-geheim-rapport), (https://www.nrc.nl/nieuws/2019/03/05/oud-politiecommissaris-gedaagd-wegens-valsheid-in-geschrifte-en-witwassen-a3908037), (https://www.nu.nl/binnenland/4765437/amsterdamse-politiecommissaris-vervolgd-wegens-verduistering.html). Het gaat om omkoping, witwassen, corruptie, verduistering, lekken van informatie aan criminelen. Alle rangen doen er aan mee: aspirant-agenten, agenten, inspecteurs en commissarissen. De stoere mannen in astronautenpak die eerst trots met hun volledige naam in de krant stonden, worden nu alleen nog maar genoemd met hun initialen. Trotse dienders van een trots korps met een prachtige staat van dienst.

De politie is ook niet heel tevreden over het eigen salaris en de pensioenmogelijkheden. Zij voeren daarvoor actie. Om meer loon af te dwingen hield de politie gevaarlijke langzaamaanacties op snelwegen. Toen dezelfde actie werd gekopieerd door Zwarte Piet-activisten volgden er aanhoudingen, rechtszaken en zeer pittige veroordelingen. De agenten kwamen er mee weg. Toen gewapende politieagenten het Haagse Binnenhof omsingelden voor meer loon, kwamen ook zij er mee weg. Dezelfde agenten sleepten een eenzaam Geel Hesje van de straat toen die zich enkele weken geleden daar vertoonde. De burger keek toe en dacht er het zijne van.

De politie komt telkens in het nieuws om te smeken om nieuwe wetten te laten aannemen. Meer wetten, minder beroepsmogelijkheden, meer bevoegdheden voor de politie, etnisch profileren, organisaties verantwoordelijk stellen door ze te verbieden voor het gedrag van enkelen. Ondertussen komen politiechefs en agenten in de krant vanwege corruptie, te hoge salarissen die zij weigeren te laten aanpassen, lekken van informatie aan criminelen, mishandelingen soms met de dood tot gevolg, weigeren van opnemen van aangiftes (maar wel beweren dat er minder misdaad is omdat er minder aangiftes binnenkomen) en het uitvinden van het meest wazige onderzoeksterrein in de moderne misdaad ooit ‘ondermijning’. Ondermijning opent bijna elke deur en kan bijna elke burger in justitiële problemen brengen wanneer de politie de tijd daarvoor aangebroken vindt.

En over Erik Akerboom gesproken. Hoe zit dat eigenlijk met zijn salaris? Is dat wel volgens de regels? ( https://www.rtlnieuws.nl/economie/artikel/100551/zo-omzeilde-het-kabinet-voor-korpschef-akerboom-het-salarisplafond) Hier uit blijkt dat Akerboom slim genoeg was om de wettelijke salarisregels voor ambtenaren te laten omzeilen. Maar hij komt daar gewoon mee weg. Veel van zijn collega’s streven hem zelfs nog voorbij. ( https://nos.nl/artikel/2165596-24-politiemensen-verdienen-meer-dan-minister-en-topman-akerboom.html ) Eigenlijk kan het niet. Eigenlijk mag het ook niet. Maar als politieman kom je er toch gewoon mee weg.

Dus welke lijn wil meneer Akerboom nu doortrekken naar vandaag? Niet veroordelen? Nou, zwijgen doen we er niet over, maar wat heeft dat voor zin? Je mag het gewoon zeggen. Je mag gewoon benoemen dat er vele misstanden zijn bij de politie, maar er iets aan doen is een andere zaak? We laten het maar gewoon zo? Meneer Akerbooms salaris? Het salaris van zijn collega’s? De misstanden? De mishandelingen? De leugens? De doden? De nieuwe wetten? De nieuwe bevoegdheden? Het meten met 2 maten? Het handelen van een organisatie die altijd op zoek is naar ‘ondermijners’? Een paranoïde organisatie die voor zichzelf bijna onbeperkte bevoegdheden wenst? Wetten wil aanpassen zodat daders uit politiekring vrijuit gaan of in ieder geval niet meer onder het normale strafrecht vallen? Organisaties verbieden terwijl ze maar tegen een paar leden van zo’n organisatie bewijs van wetsovertreding kunnen vinden?

Wij hadden al lang de link met de politie uit 1940-1945 verbroken. Maar juist Erik Akerboom rakelt dit opnieuw op. Akerboom vindt het noodzakelijk de meest afgrijselijke misdaden ooit waar zijn organisatie bij betrokken was door te trekken naar het heden. En een beetje schoon te wassen door te stellen dat er maar liefst 2 leden van die organisatie niet fout waren en stierven voor de goede zaak. Terwijl juist die mannen, die helden, tegenstanders waren van waar zijn organisatie voor stond. Hoe kun je zoiets beweren?

Maar geen van de aanwezigen in de Nieuwe Kerk hield er een vieze smaak aan over. Niet de koning zelf, niet de premier of één van zijn ministers, niet de burgemeesteres van Amsterdam, niet één van de vele genodigde hoogwaardigheidsbekleders. Sterker nog, de volgende dag al twitterde de eigen organisatie van Akerboom tevreden de uitspraken van zijn hoogste baas het land in. Akerboom zelf ontving lovende woorden van mensen uit zijn organisatie voor zijn moed dit bespreekbaar te maken.

De organisaties die hadden gecollaboreerd met de bezetter werden merendeels opgeheven na de oorlog. De leden werden vervolgd en verloren stemrecht, Nederlanderschap, of kregen gevangenisstraf. De politie bleef bestaan. Het kon niet anders. Wie anders wil dat soort werk doen? Er vond weliswaar een klein zuiveringetje plaats, maar dat gold hoofdzakelijk de politiemensen die lid waren geweest van de NSB. Dat was zichtbaar. De anderen mochten blijven. Tot in de jaren’80 waren agenten op leidinggevende posities binnen het korps die tijdens de oorlog Joden hadden laten deporteren. Dat is nog niet zo lang geleden. Er is dus niets gebeurd. De medeplichtigen aan moord mochten gewoon bij de politie blijven werken. Wat velen niet beseffen is dat de Nederlandse politie tijdens de oorlog deel uitmaakte van de SS. SS’er Rauter was niet alleen baas van de SS, maar was ook de leider van de Nederlandse politie. Na de oorlog werd de SS verboden en tot criminele organisatie verklaard.

Dus wanneer ook wij die lijn van Akerboom eens doortrekken, zien wij een organisatie vandaag die zich identificeert met die organisatie van eergisteren. Een organisatie in 2019 die vindt dat het een band heeft met de misdadige moordenaars uit 1940-1945. Wat betekent dat dan? De politie-organisatie in 1940-1945 was zonder twijfel een criminele organisatie. En dan kunnen de leden van de organisatie van 2019 zich wel in geinige astronautenpakjes steken, maar wanneer ze zich verbonden voelen met het tuig van de richel uit 1940-1945 zijn ze niet veel beter. Vooral niet omdat ze vandaag weten wat men in de oorlog zelf niet altijd volledig overzag. En de uitspraken van meneer Akerboom geven niet veel fleur aan die feiten uit de oorlog. Integendeel. Het proberen slachtoffers te claimen die nota bene door zijn eigen organisatie zijn verraden, werden gezocht, opgepakt en geslachtofferd is zo enorm ver beneden peil, dat meneer Akerboom de politie-organisatie uit 1940-1945 daarmee groot plezier zou hebben gedaan. Het zodanig verdraaien van feiten is zo onbetamelijk voor een politieman dat daarmee de geloofwaardigheid van zijn hele organisatie op het oude peil terecht komt. Het peil uit 1940-1945. Want dat is de lijn die meneer Akerboom door wil trekken. Niet op een feestje. Nee, op onze, en dus ook mijn, Nationale Dodenherdenking!

De positieve reacties van de kornuiten van meneer Akerboom geven veel voeding aan de gedachte dat we inderdaad met een zeer kwalijke organisatie te maken hebben. Blijkbaar is men er van overtuigd te werken voor dezelfde organisatie van 1940-1945. Een organisatie die zonder twijfel crimineel was en verboden had moeten worden en alle leden veroordeeld. De lijn doortrekken en positief beoordelen zonder kritiek geeft aan dat de organisatie van vandaag de organisatie van 1940-1945 is. Maar wel naar anderen wijzen! De gotspe!

RTV Noord berichtte op 15 maart 2019 hoe de politie langzaamaanacties op snelwegen wil gaan houden. 

In 2015 berichtte de NOS al over soortgelijke acties van de politie:  De ANWB voorspeldde toen al files: ‘Achter de politiewagens ontstaan files. “Het is zeker merkbaar”, zegt Jolanda van der Velden van de ANWB. Rijkswaterstaat verwacht vooral problemen in de middag bij Rotterdam en tijdens de avondspits in Noord-Brabant.’, aldus de NOS in 2015. Het hooggeëerd publiek was niet zeer enthousiast over de politie-acties. Waarom voerde de politie eigenlijk actie? In 2015 ging het om een conflicht met de minister over hogere salarissen. Na nog een omsingeling van het Haagse Binnenhof door de agenten met dienstmaterieel, wapens en uniformen kregen de heren en dames die de democratische rechtsstaat verdedigen en beschermen met al hun middelen hun zin. Meer loon en een ook een bonus. De actie van komende maandag gaat niet om meer salaris.

Deze keer gaat het om een hoger pensioen. De Volkskrant schreef op 9 december 2018 hoe de zogenoemde ‘Blokkeerfriezen’ veroordeeld werden na het blokkeren van een snelweg: ‘Volgens de rechtbank was er vorig jaar sprake van een ‘nauwe en bewuste samenwerking’ tussen de blokkeerders. Het verweer dat een blokkade niet de bedoeling was, wordt door de rechtbank verworpen. ‘De aanmerkelijke kans dat zou worden stilgestaan, is bewust aanvaard.’ Daardoor ontstond een onveilige verkeerssituatie.’ Volgens de rechtbank was sprake van nauwe en bewuste samenwerking tussen de blokkeerders. Na de fikse veroordelingen van taakstraffen werden de veroordeelde Friezen gedwongen DNA af te staan voor registratie.

Volgens RTV Noord op 15 maart 2019 is de langzaamaanactie van de politie een landelijke actie: ‘Om 7.00 uur rijden ze in politieauto’s met een snelheid van 66 kilometer per uur over de A28 richting Hoogeveen. Daar worden ze afgelost door agenten van andere korpsen. De stoet met politiewagens eindigt uiteindelijk in Den Haag.’ Een ‘nauwe en bewuste samenwerking’ ?

Mogen de heren en dames van de politie binnenkort ook wangslijm afstaan? Of gaan we elke keer wanneer de politie iets niet zint meemaken dat snelwegen tot 60 kilometer-wegen worden omgevormd?

De Nederlandse politie en het Openbaar Ministerie geven prioriteit aan het bestrijden van hennepteelt. Dit is een sector waarin het makkelijk scoren is, want de gedoogde coffeeshops moeten bevoorraad worden en dan is het een koud kunstje om de achterdeur in de gaten te houden, mensen te volgen en de bron van de hennep te achterhalen. 

Verder geven mensen via Meld Misdaad Anoniem hun buren aan als die een paar plantjes hebben staan. Laaghangend fruit wordt dit genoemd in politiekringen. De kans op succes is groot, in tegenstelling tot bijvoorbeeld het opsporen van daders die handgranaten plaatsen of coffeeshops beschieten. In die categorie is tot nu nog bijna nooit iemand veroordeeld. Hennepteelt wordt ingedeeld bij ondermijnende criminaliteit en wordt integraal aangepakt. Dat wil zeggen dat zo veel mogelijk partijen worden betrokken bij de bestrijding en dat wordt geprobeerd de ondermijners zo veel mogelijk in hun portemonnee te treffen, naast de strafrechtelijke afhandeling. Dit wordt gecoördineerd door de ‘Regionale Informatie en Expertisecentra’ oftewel RIEC’s. Hierbij gaat het over ‘verstoren’ van ‘criminele netwerken’ en niet in de eerste plaats over strafrechtelijke vervolging.

(foto: Politie Helmond)

Dit stuk gaat over het sluiten van woningen. Wanneer de politie in een woning hennep aantreft, kan de burgemeester de woning sluiten voor een bepaalde periode. De bewoners mogen er dan niet meer in en moeten zelf maar een oplossing zoeken. Dit is een bestuursrechtelijke maatregel die wordt opgelegd naast de strafrechtelijke vervolging. Officieel is het geen straf, maar een ‘herstelsanctie’. Zoals VVD-kamerlid Arno Rutte het verwoordde: ‘De illegale situatie wordt gestopt en de norm wordt hersteld’. Het bij-effect is dat gezinnen dakloos worden. In geval van huurwoningen wordt vaak het huurcontract ontbonden en komen de bewoners op een zwarte lijst waardoor ze geen andere woning kunnen huren. Ook huiseigenaren die te goeder trouw zijn lijden schade van sluiting als hun huurders worden gepakt. Het valt op dat hardvochtig wordt gesloten – een MS-patiënt met planten voor eigen gebruik die zijn huis kwijtraakt bijvoorbeeld – terwijl het nut van de sluiting niet voor de hand ligt. Als de wiet weg is, is de norm al hersteld en niet drie maanden later.

De woningsluitingen die we heden ten dage zien zijn gebaseerd op artikel 13b van de opiumwet. Wat vreemd is, omdat die wet is bedoeld voor coffeeshops die zich niet aan de gedoogcriteria houden. Om dealwoningen te kunnen aanpakken is er namelijk al een bevoegdheid in artikel 174a Gemeentewet die het mogelijk maakt om drugswoningen fysiek te sluiten. Om drugsoverlast vanuit voor publiek toegankelijke lokalen, zoals coffeeshops, te kunnen aanpakken, heeft de gemeente een algemene sluitingsverordening op grond van artikel 149 Gemeentewet. De gemeente moet dan wel bewijzen dat er een zodanige verstoring van de openbare orde en aantasting van het woon- en leefklimaat heeft plaatsgevonden dat die sluiting rechtvaardigt. Voor toepassing van artikel 174a Gemeentewet moet de burgemeester aantonen dat sprake is van een gevaar voor de veiligheid en de gezondheid als gevolg van gedragingen in de woning. Om op te treden tegen hennepkwekerijen is artikel 17 van de woningwet ingevoerd.

Maar burgemeesters wilden, ook als er geen gevaar en geen overlast is, bij overtreding van de opiumwet al tot sluiting kunnen overgaan. Artikel 13b opiumwet gaf burgemeesters de bevoegdheid om op te treden tegen illegale verkooppunten: lokalen en panden anders dan woningen waarin hard- en/of softdrugs werden verkocht, afgeleverd, verstrekt dan wel daartoe aanwezig waren. In 2007 werd deze sluitingsbevoegdheid uitgebreid tot woningen en was de burgemeester bevoegd op te treden tegen alle illegale verkooppunten. Maar het bleef niet bij verkooppunten.

Michelle Bruijn bestudeerde voor haar promotieonderzoek aan de Rijksuniversiteit Groningen 217 gevallen van toepassing van artikel 13b opiumwet die waren aangevochten voor de rechter en gepubliceerd op rechtspraak.nl. Het gaat om sluitingen van woningen, coffeeshops en andere ruimtes van 2008 tot en met 2015. Van deze sluitingen was 30% volgens de rechter onrechtmatig. Als het ging over woonhuizen was dat zelfs 40%. Volgens Bruijn wordt artikel 13b oneigenlijk gebruikt omdat het alleen is bedoeld voor coffeeshops en plaatsen waar wordt gehandeld, terwijl voor andere situaties andere wetsartikelen gelden. ‘Burgemeesters gebruiken het uit gemakzucht’ zegt Bruijn. In de rechtspraak is het werkingsgebied van artikel 13b steeds verder opgerekt en rechters accepteren onder verwijzing naar eerdere uitspraken ook hennepteelt of bezit van meer dan 5 gram cannabis als grond voor woningsluiting.

De juridische vragen die voortkomen uit de formulering van artikel 13b laten zien hoe de rechtspraak het toepassingsgebied heeft vergroot. Zo is er de begunstigingstermijn. Dat betekent in het bestuursrecht dat een belanghebbende de kans moet krijgen zelf maatregelen te nemen om de bestuursdwang te voorkomen. De Afdeling bestuursrecht van de Raad van State maakte er van dat de betrokkene zelf de zaak kan dichttimmeren om kosten te besparen. En vandaag de dag kan de burgemeester de begunstigingstermijn omzeilen door te stellen dat de sluiting spoedeisend is.

Dan heeft artikel 13b het over ‘verkocht’. Drugs moeten in een ruimte zijn verkocht voordat die kan worden gesloten. Daarvoor hoeven de drugs niet in die ruimte aanwezig te zijn. Zelfs elke ruimte waar iemand zich bevindt die telefonisch drugs verkoopt, kan met artikel 13b in de hand worden gesloten, zolang het verband tussen de handel en de ruimte wordt aangetoond.

De zinsnede ‘daartoe aanwezig’. Aanvankelijk was de aanwezigheid van drugs niet voldoende voor sluiting van een lokaal of woning. Er moest de bedoeling van drugshandel zijn. Bij de verruiming van de sluitingsbevoegdheid in 2007 werd dit ook veranderd. Nu geldt de aanwezigheid van meer dat 0,5 gram harddrugs, 5 gram cannabis of 5 hennepplanten als bewijs dat er drugshandel is. En er kan worden gesloten.

Vondst van een hennepkwekerij kon eerst niet leiden tot sluiting krachtens 13b, omdat artikel 17 woningwet daar voor was bedoeld. Daarna gold meer dan vijf oogstrijpe planten als handelsvoorraad. Daarna ging het over een handelshoeveelheid hennepplanten ongeacht groeifase. En op het moment geldt ook een kwekerij zonder planten, met alleen potten en plantenresten als ‘handelsvoorraad’.

Dan is er de kwestie van de waarschuwing. In de parlementaire behandeling van artikel 13b werd gesteld dat sluiting het uiterste middel zou zijn, als andere, minder ingrijpende middelen niet kunnen worden aangewend om het gewenste doel te bereiken. Het gewenste doel is dan het herstel van de legale situatie. Slechts in een ‘ernstig geval’ zou van dit uitgangspunt mogen worden afgeweken. Wat moet worden verstaan onder een ‘ernstig geval’ werd niet besproken in de parlementaire behandeling. In de rechtspraak geldt nu 30 gram cannabis als ‘ernstig geval’ waardoor sluiting zonder waarschuwing mogelijk is.

Als een burgemeester een woning sluit, moeten bijzondere omstandigheden zoals aanwezigheid van kinderen of verwachte grote psychische gevolgen bij betrokkenen worden meegewogen, anders kan de sluiting door de rechter onrechtmatig worden verklaard. Wanneer de burgemeester kan laten zien de afweging te hebben gemaakt, kan hij de woning sluiten zonder dat hij hoeft te vrezen dat de rechter daar tegen in gaat.

Zo te zien wordt het de burgemeesters steeds makkelijker gemaakt om woningen te sluiten op basis van artikel 13b opiumwet. Als het gaat om 5 gram cannabis of 5 planten is duidelijk dat die 5 planten meer wegen dan 5 gram. Er zijn al mensen uit hun huis gezet die hun 5 gedoogde planten hadden geoogst en opeens toch een ‘handelsvoorraad’ hadden.

Michelle Bruijn is niet optimistisch. De onrechtmatige sluitingen waren vooral onrechtmatig omdat de burgemeester niet goed had geformuleerd. ‘Iets wat makkelijk te herstellen is, en het is een kwestie van tijd voordat alle gemeenten met juridisch sluitende standaardmotiveringen werken. Hoeveel schade iemand heeft van wie het huis wordt gesloten is niet bekend. Daar is nooit onderzoek naar gedaan. En ook de sociale consequenties zijn onduidelijk.’

En dan is er ook nog een wetsvoorstel om de sluitingsmogelijkheden nog verder te verruimen. Alleen al aanwezigheid van bloempotten waarin cannabis zou kunnen worden gekweekt is dan al genoeg om een woning te kunnen sluiten. Bij de behandeling van dit wetsvoorstel in de Tweede Kamer werd het onderzoek van Bruijn door verschillende fracties aangehaald en werden vragen gesteld aan de minister. De sluitingen gelden dan wel als herstelsanctie en niet als straf, iemand uit huis zetten is ongeveer het ergste wat je iemand kan aandoen, beseffen ook sommige kamerleden. Weet de minister wel hoe vaak woningen worden gesloten? Nee, dat wist hij niet.

Intussen zijn de antwoorden op de kamervragen binnen. Het goede nieuws is dat er zal worden geëvalueerd, zodat we eindelijk weten hoeveel woningen en lokalen er echt worden gesloten en wat de omstandigheden en financiële schade zijn. Helaas is die evaluatie driejaarlijks, dus dat duurt nog even. Als een huis of lokaal onterecht is gesloten denkt de minister dat de schade wordt vergoed, al legt hij niet uit hoe. Verder houdt de minister vast aan de opvatting dat sluiting van een woning geen straf is. Maar als je je verdiept in de aanpak van ‘ondermijning’ zoals justitie die heeft ontwikkeld zie je dat straffen buiten het strafrecht om daar een belangrijke rol in speelt. Het is de vraag hoe lang de minister kan volhouden dat het hierbij alleen maar om een herstelsanctie gaat.

In 1948 hebben de Verenigde Naties in San Francisco de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens opgesteld. Daarin staan de grondrechten opgesomd die ieder mens heeft. Er staat dat iedereen recht heeft op adequate huisvesting: staten moeten de bevolking beschermen tegen gedwongen uitzetting. Verder stelt het verdrag dat niemand mag worden bestraft zonder voorafgaande berechting. Nederland is mede-ondertekenaar van dit verdrag, maar het is niet direct toepasbaar in de rechtszaal. Pas als de Nederlandse rechtsmiddelen zijn uitgeput, kan men bij het Europese Hof voor de Rechten van de Mens terecht om de zaak te toetsen aan de mensenrechten.

Waarom krijgen mensen van wie het huis wordt gesloten geen vervangende woonruimte zolang hun schuld niet vaststaat?

Het wordt tijd dat dit exces uit de huidige war on drugs de aandacht krijgt dat het verdient. En dat er een einde aan komt.

De speekseltest drugs in het verkeer is ruim een jaar geleden ingevoerd. Het Openbaar Ministerie wijdde hier een persbericht aan, dat breed werd overgenomen door de media. Met de test en de onderliggende wet is van alles mis, en een groot mankement is dat een aantal stoffen bij elkaar is geveegd onder de noemer drugs, die wat betreft uitwerking heel verschillend zijn. Maar onder de leus ‘Drugs in het verkeer, dat moet je niet willen’ zijn er nu mensen strafbaar die wel of niet onder invloed zijn en misschien wel of misschien niet goed een voertuig kunnen besturen.

(bron: NOS)

Op 7 seconden: ‘…Dat ligt heel anders als het gaat om drugs’ zegt Rob Trip. Dat blijkt nergens uit. Er zouden in een jaar 1250 personen onder invloed van ‘drugs’ in het verkeer zijn aangetroffen. Dat zijn dan drugs, zonder alcohol. In 2016 werden in Nederland 26.296 mensen onder invloed van alcohol gesnapt. Dat is meer dan twintig keer zoveel.Het OM heeft daar geen actuelere cijfers over. Waarom eigenlijk niet? Deze cijfers van 2016 kwamen pas na een beroep op de Wet Openbaarheid Bestuur te voorschijn. Opvallend is dat maar 100 van die 1250 drugs met alcohol had gecombineerd. De kop had ook kunnen zijn: drugsgebruikers willen niet dood.

Op 9 seconden: ‘Sinds een jaar is er daarom een speekseltest die laat zien of iemand onder invloed van ‘drugs’ is.’ Nee, die speekseltest is er niet omdat drugsgebruikers nonchalant en roekeloos verkeersgedrag vertonen, maar omdat het College van Procureurs Generaal drugs in het verkeer ‘onwenselijk’ vindt en de toenmalige Raad van Korpschefs had gelezen dat in Australië in een bepaald gebied verkeersslachtoffers sporen van psychotrope drugs in het bloed hadden. En verder speelde het verlangen bij sommigen om drugsgebruikers het leven zuur te maken. En er is de industrie die de testen verkoopt.

Op 1 minuut 2: B. had THC en cocaïne in zijn bloed. Gezien de lage grenswaarden voor gecombineerd drugsgebruik zegt dit niets over de rijvaardigheid van B.

Op 1 minuut 58: De rechter maakt bezwaar tegen de strafeis van het OM die geen rekening houdt met het effect van de gebruikte ‘drugs’.

Op 2 minuut 6: Officier van Justitie Achilles Damen geeft het toe: Er is geen wetenschappelijk bewijs dat een samenhang tussen hoeveelheid gebruikte stof en verkeersveiligheid aantoont.

Waar bij alcohol na jaren procederen de ‘prijs van de promieltjes’ is vastgesteld en de straf gelijk oploopt met de dronkenschap, zien we hier dat iedereen die positief test ‘onder invloed is’. En straf krijgt als iemand die meermalen of stomdronken tegen de lamp is gelopen.

Wat in het Journaal-item niet werd verteld is dat twee van de veroordeelden werden ontslagen en door het verlies van hun rijbewijs ander werk moesten gaan doen. En dan is er waarschijnlijk ook nog een melding bij het CBR gedaan, waardoor ze nog langer het rijbewijs kwijtraken en duizenden euro voor onderzoek en verplichte cursus. Zonder dat bekend is of de verkeersveiligheid ooit in gevaar is geweest.

De enige drug die echt gevaarlijk in het verkeer is, is alcohol. Maar alcoholcontroles zijn er steeds minder, want de politie is bezig met terrorisme en de screening van migranten. Het gebruik van drugs is in Nederland niet verboden. Via de speekseltest wordt geprobeerd om toch straffen uit te delen aan mensen omdat ze ‘drugs’ hebben gebruikt. Het is te hopen dat rechters de onredelijkheid van deze praktijk gaan inzien en werkelijk recht gaan spreken.

De test met het stroomstootwapen Taser X-2 bij de Nederlandse politie is achter de rug. De politie acht de Taser “van toegevoegde waarde”, en alle dienders zouden met zo’n ding moeten worden uitgerust. Dat staat in de eindevaluatie van de Politieacademie. Nu moet de korpsleiding nog met een advies en een kostenraming komen. Dat zal nog voor het einde van het jaar zijn, laat Willem Woelders weten, voorzitter van de stuurgroep Stroomstootwapen.

In februari 2018 heeft Amnesty International na de tussenevaluatie op een rijtje gezet wat er allemaal niet deugt aan de Taser en aan deze pilot.

• De deelnemende politiemensen hebben twee dagen instructie gehad over gebruik van de Taser X-2. Dat is te kort, vindt ook de politie zelf.
• In deze instructie zijn waarschuwingen van de fabrikant, dat gebruik tegen verwarde mensen, mensen onder invloed van drugs of mensen die zich ‘bizar’ gedragen vaker kan leiden tot de dood van deze burgers, helemaal weggelaten.
• Het was vooraf niet duidelijk welk probleem zou worden opgelost met invoering van de Taser. De mogelijkheid dat een gevaarlijk iemand op afstand buiten gevecht zou kunnen worden gesteld zou leiden tot minder vuurwapengebruik en minder verwondingen bij politiepersoneel. Maar de pilot bevat geen meting van politieverwondingen. De minister had het ook gehad over ‘om te gaan met personen die bestand zijn tegen pijn en bij wie het gebruik van pepperspray of een wapenstok niet effectief is.’ Maar dan kom je al snel uit bij de mensen onder invloed van alcohol, drugs of stoornis, waarvan de fabrikant waarschuwt dat die extra gevaar lopen.
• De pilot moest uitwijzen hoe de Taser X-2 zich verhield tot dienstwapen, knuppel en pepperspray. Maar in Zwolle liep tegelijkertijd een pilot met de uitschuifbare wapenstok, waardoor deze pilots elkaars resultaten beïnvloedden.
• De pilot was gericht op het met pijltjes op afstand ongevaarlijk maken van een dreigende persoon. Maar helemaal gratis krijgt de politie er de mogelijkheid bij om de Taser X-2 tegen iemand aan te houden en een elektrische schok te geven. De ‘stun-mode’. Dat geeft een ‘pijnprikkel’ heet het eufemistisch, ik dacht zelf meer aan marteling of standrechtelijke lijfstraf. Deze mogelijkheid is in korte tijd heel populair geworden onder de dienders.

Hoewel de pilotperiode voorbij is, worden de Tasers niet ingenomen. De onvoldoende opgeleide politiemensen die er een hadden, hebben hem nog steeds in gebruik. Over Amnesty International zegt Woelders dat er gesprekken lopen, maar hij heeft nooit gereageerd op de kritiek. Zoals in dit filmpje van februari 2018.

(bron: NOS)

(bron: RTL nieuws)

Op 0:00 seconden: RTL nieuws heeft de evaluatie al in handen maar wist noch Willem Woelders noch Otto Adang (die de eindevaluatie schreef) voor de camera krijgen om zich te verantwoorden.

Op 0:54 seconden: Wat Amnesty International al verwachtte kwam uit: de meerderheid van de gevallen betreft mensen onder invloed van drank, drugs of een stoornis die zich verzetten.

Verder blijkt uit de eindevaluatie dat in de loop van de pilot het gebruik van de Taser X-2 is veranderd. In de maand februari 2017 werd in 83,3% van de 10 gevallen alleen gedreigd en in 16,7% getaserd (dat was 2x). In augustus werd in nog maar 57,6% van de 19 gevallen alleen gedreigd, in 30,3% getaserd en in 12,1% in stun-mode schokken uitgedeeld. In januari 2018 werd in 47,8% van de 11 gevallen alleen gedreigd, 13,0% getaserd en maar liefst 39,1% de stun-modus toegepast. De pilot ging dus over het op veilige afstand buiten gevecht stellen, maar binnen de pilot blijkt dat de dienders het wapen na het dreigen steeds vaker inzetten en dan vooral om van dichtbij hun slachtoffers te kwellen. Eindstand in de eindevaluatie getaserd 66, elektrische schokken op het lichaam 75. Dus na het NOS filmpje is er nog 1 keer getaserd en 21 keer (!!) de stun-mode gebruikt.

Dan het ‘geringe letsel’. De eindevaluatie zegt er dit over: ‘Het door de verdachte opgelopen letsel ten gevolge van het treffen door de pijltjes bleef in vrijwel alle gevallen beperkt tot (een of twee) kleine penetratiewondjes. Alleen in de casus waarbij per ongeluk het stroomstootwapen werd afgevuurd in plaats van een stroomstoot via de stun mode, moest de wond in de hals na verwijdering van het pijltje in het ziekenhuis gehecht worden. Een keer hield de verdachte naast het penetratiewondje een pijnlijk oor over, nadat een pijltje uit het kraakbeen van zijn oor gehaald moest worden. Verder werden de volgende letsels ten gevolge van een val gerapporteerd (ieder een keer): een bebloede neus en knokkels, een schaafplek op de rug, geschaafde handen, minimaal schaafletsel, een bult op het voorhoofd, schaafwondjes in het gezicht, een scheur in de huid van het voorhoofd met een hersenschudding, een zwaar gekneusde elleboog. Daarnaast werden bij twee inzetten lichte brandwondjes gerapporteerd ten gevolge van het gebruik van de stun mode.’

(bron: Hart van Nederland)

Op 0:42 seconden: Schouder uit de kom. Die stond al niet in de evaluatie.

Op 0:44 seconden: Elleboog gebroken met blijvende schade. In de evaluatie staat alleen zwaar gekneusde elleboog. Ofwel alle letsel is in de evaluatie afgezwakt of er is een hoop weggelaten.

Op 1:11 seconden: Advocaat Corver merkt terecht op dat de rijksrecherche Taser X-2 incidenten zou moeten onderzoeken, net als bij gebruik van het dienstvuurwapen.

De ruim 320 gecertificeerde agenten blijven actief met hun Tasers X-2. Weerspannige mensen lopen het risico om het leven te komen door een stroomstoot te dicht bij het hart of de hals wanneer ze door het lint gaan. En in Zwolle lopen ze bovendien het risico op een schedelbasisfractuur als gevolg van de nieuwe uitschuifbare wapenstok. Ook wel bekend als ploertendoder.

Hoe is de Taser X-2 ‘in beeld gekomen’ voor de basispolitiezorg? Waarom moest de Nederlandse politie er mee gaan oefenen? Hoe gaat de politie gewoonlijk om met wapenleveranciers? Hoe kan het dat de deelnemers aan de pilot ontoereikend zijn opgeleid over gebruik van een potentieel dodelijk wapen? Wie was hiervoor verantwoordelijk? Wist de leverancier dit? Wat heeft het gekost? Hoeveel gaat het de belastingbetaler nog kosten? Waarom spreekt niemand van de politie of de politiek zich uit tegen de Stun-mode? Hoe kan een pilot die binnen het jaar al ontspoort in de richting van Stun-mode, toch nog geslaagd worden genoemd? Als de Taser X-2 wordt aangeschaft, zitten we dan ook vast aan de bodycams van hetzelfde bedrijf? Kan de politie ook nog een ander stroomstootwapen kiezen, bijvoorbeeld zonder Stun-mode van een concurrent? Wordt het Europees aanbesteedt? Is de martel-trend van de Nederlandse politie nog te keren?

Alles went. Dat de politie misdaden niet oplost is een gegeven, dus moeten de burgers en de overheid accepteren en improviseren. Dinsdag 8 mei 2018 werd om 4:00 in Delft een zonnestudio en een coffeeshop beschoten.

(bron: Hart van Nederland/Regio15.nl) In de gevels van de panden waren diverse kogelinslagen te zien. Er lagen 25 kogelhulzen op straat. Burgemeester Marja van Bijsterveld liet de twee ondernemingen dezelfde dag nog sluiten “om de veiligheid in de straat te waarborgen”. Je zou denken dat de veiligheid het best wordt gediend als de dader(s) en gebruikt vuurwapen worden opgespoord en de toedracht en het motief wordt uitgezocht. Maar dat is nog niet gebeurd, dus volgt eerst een maatregel die de slachtoffers verdere schade toebrengt: tijdelijke sluiting. Of de straat daar veiliger door is geworden weten we niet. Regio15.nl legt een verband met de beschieting van Club One in Rijswijk op 20 maart (30 hulzen, voorlopig gesloten).

In de nacht van donderdag 15 op vrijdag 16 maart werd in Oss coffeeshop de Jungle beschoten.

(bron: Omroep Brabant) De burgemeester sluit de coffeeshop. De exploitanten vragen aan de rechter om schorsing van dit besluit omdat de politie tevoren was gewaarschuwd, maar die waarschuwing niet serieus had genomen. Dit verzoek wordt afgewezen omdat nu uit politie-informatie blijkt dat de dreiging er nog is. Coffeeshop de Jungle is de enige coffeeshop in de wijde omgeving, maar voorlopig dicht. Net als in Delft is er geen verdachte aangehouden.

Op 23 januari 2018 neemt Koninklijke Horeca Nederland het op voor de bedreigde ondernemers:

(bron Hart van Nederland) Club Abe was al eens beschoten en kreeg een handgranaat aan de deurknop. En werd door de burgemeester gesloten. Je zou denken dat de politie alles op alles zet om de daders te pakken te krijgen, zodat het slachtoffer, de belaagde ondernemer, veilig verder kan. Maar de dader wordt niet gevonden. Wel wordt de club gedwongen te stoppen met VIP-tafels, want volgens de politie trekken die het verkeerde publiek. Bezwaar hiertegen is zonder succes, waarbij de onopgeloste beschieting en handgranaat ongetwijfeld niet in het voordeel van club Abe hebben gewerkt.

Op 7 september 2016 wordt in Amsterdam coffeeshop DNA, die net weer open was na een sluiting naar aanleiding van een eerdere beschieting, met een automatisch wapen beschoten.

(bron: AT5) Op zich een beschieting als alle andere, met als belangrijkste verschil dat in deze zaak voor het eerst ooit, en ook voor het laatst, een verdachte wordt aangehouden.

(bron: AT5) Wat de arrestant precies verklaart is onbekend, maar de volgende dag past de burgemeester de regels voor sluiting-van-coffeeshops-na-beschieting aan. Overigens werd de verdachte na twee weken vrijgelaten.

Politie en OM zien coffeeshops als ‘facilitators’ van ondermijnende criminaliteit. Doordat de ‘achterdeur’ van de coffeeshop illegaal is, wordt daar dag in, dag uit, geld ‘zwartgewassen’.

Coffeeshops moeten voortdurend overleggen met de gemeente en de politie om te kunnen blijven bestaan. Het aantal shops neemt al jarenlang af, waardoor de omzet stijgt. Wat weer de interesse opwekt van rovers en afpersers.

In het mediabeleid van OM en politie: ‘Hennep=Ondermijning’, komt het wel goed uit dat cannabis in verband wordt gebracht met vuurwapengeweld, maar mogelijk heeft de politie werkelijk geen idee waar ze moeten zoeken. De focus lijkt te liggen op het uitgaansgedrag van bepaalde mensen die de politie interessant vindt, maar die niets te maken hebben met deze aanslagen, en die ook niet worden aangehouden ter zake van een strafbaar feit. Laten we vooral niet vergeten dat rondvliegende kogels en handgranaten dodelijk zijn en slachtoffers kunnen maken. En dat al deze zaken moeten worden opgelost.

Nog een paar onopgeloste aanslagen uit het verleden: In 2010 kreeg Helmond op aandringen van burgemeester Jacobs een tweede coffeeshop. Eerst reed er een auto naar binnen, later worden twee handgranaten naar binnen gegooid.

(bron: Omroep Brabant) De daders worden nooit gevonden, maar deze aanslag is mede-aanleiding voor de oprichting van de Taskforce B5, tegenwoordig Taskforce BZ, die zich zonder zich iets aan te trekken van rechtsstatelijke beginselen als burgerrechten en grondrechten heeft gestort op de ‘Ondermijnende Criminaliteit’ in Brabant en Zeeland. Overigens is nu nog steeds niet bekend wat er precies speelde rond Carpe Diem en de publicitair breed uitgemeten beveiliging van burgemeester Fons Jacobs.

Op 2 april 2007 schieten onbekenden met een raketwerper op de rechtbank ‘de bunker’ in Amsterdam Osdorp. Willem Holleeder zou daar voor het hekje staan.

(bron: NHnieuws) De rechtbank beschoten met een raketwerper! Als dat geen ondermijning is. Maar ondermijning was nog niet in de mode in 2007 en deze gebeurtenis wordt een beetje weggemoffeld. Nooit is iemand gearresteerd in verband met deze aanslag, maar toch neemt de dreiging zodanig af dat de ijzeren muur weer kan worden verwijderd. Als je niet weet wie het heeft gedaan, hoe kan je dan weten of de dreiging is afgenomen?

De demonstraties waren groots aangekondigd, dus kon ik het niet laten opnieuw mijn fiets in de achterbak van de auto te laden en erheen te gaan. Om te kijken alleen. Omdat op internet berichten circuleerden over roadblocks en massale politie-inzet, zette ik de auto ver weg op een parkeerplaats. Het was niet nodig geweest.

Op geen enkele toegangsweg heb ik politie gezien. Geen spotters en geen roadblocks. Ook geen M.E. op parkeerplaatsen in busjes en zelfs geen hondenwagens. Bij de ingang van het Beheerkantoor van Staatsbosbeheer stonden een stuk of zes motoragenten en even verderop twee agenten te paard. Achter het, voor de gelegenheid, versterkte hek een commandowagen met een stuk of twaalf agenten in M.E.-pak. Bij de ingang van de weide waar de demonstratie plaatsvond stonden nog drie motoragenten en bij de demonstratie zelf liepen enkele agenten ontspannen tussen de aanwezigen.

 
 
Oudere mensen, enkele motorrijders, vrouwen met schoolkinderen, hondenuitlaters, opvallend veel mensen met duurdere middenklassers, een paar Belgen, een Duitser  en een Fransman. Bijna alle auto’s hadden een poster achter de ruitenwissers die protesteerde tegen het dierenleed. Tussen twee geparkeerde trailers was een kleine steiger gebouwd die fungeerde als bühne. Vandaar werden de aanwezigen toegesproken.

Een mevrouw met een Duits accent vertelde dat het echt niet meer kon, daarna een mevrouw met een deftige stem die ook vond dat het echt niet meer kon. Toen één van de organisatoren, Bas Metzemaekers uit Amstelveen. Bas had op zijn Facebookpagina opgeroepen te verschijnen vandaag na het nuttigen van een paar hamburgers. Op dezelfde pagina stond een foto van Bas met een jachtgeweer en bijpassende hond. Er werd luid gescandeerd toen Bas ten tonele verscheen. ‘Bassie, Bassie, Bassie!’, klonk het.

Bas deelde mee dat hij op zijn blote knieën bij de gemeente zou gaan smeken om stopzetting van het Oostvaardersplassenproject met grote grazers. Het was ook de laatste keer dat hij iets wilde organiseren. Hij deed de suggestie dat het wel eens anders kon gaan wanneer er nu niet geluisterd werd. In het publiek keken enkele in het zwart geklede mannen en vrouwen met dreadlocks naar het podium. Bas vertelde hoe in de nacht veel activiteit plaatsvond in de Oostvaardersplassen door activisten die illegaal de dieren bijvoerden. Er waren volgens hem ook veel boswachters actief in de nacht en het leek bekeuringen te regenen.

Vervolgens brak Bas een lans voor de boswachters, ‘die gewoon hun werk deden en zeven maanden per jaar kadavers moesten ruimen’. Uit het publiek klonk goedkeurend gemompel. Bas riep nog dat er iets anders gebeurde in de OVP. Een duister iets. Een beerput die nu langzaam openging. Er zouden vreselijke dingen bekend gaan worden. Het publiek juichte.

Een agent in uniform met een oortje in liep door het publiek en knoopte praatjes aan met hondenbezitters. Een paar kleine meisjes liepen snel weg toen hij tegen hun hondje begon te praten. Een vrouwelijke agent in burger liep onopvallend tussen de mensen door en ging aan het eind van de toespraakjes uitgebreid staan appen. De laatste toespraak was ook niet mis. Het publiek werd door een vrouwenstem opgedragen de ogen te sluiten en de armen langs het lichaam te laten hangen. Om stevig te staan moest iedereen zich inbeelden dat vanaf zijn benen wortels naar het binnenste der aarde gingen groeien. In het middelpunt der aarde aangekomen moest het publiek met een staart die uit hun rug de benen achterna ging hun naam en de datum opschrijven. Hopelijk keerde iedereen weer veilig terug.

Vanaf twee uur begon de rit naar het gemeentehuis in Lelystad, waar handtekeningen zouden worden aangeboden. Applaus volgde en een minuut stilte, waarna bloemen werden gelegd. Daarna liep langzaam iedereen naar zijn auto terug.

Terwijl ik langzaam terugfietste naar mijn auto, dacht ik na. Ik ben geen activist. Nee, maar ik snap wel hoe dingen werken. Met tweehonderd man, waaronder dagjesmensen, huisvrouwen met kinderen, oudere mensen met hun knuffelhond en wat mensen met dure auto’s die met een bosje witte bloemen aankomen ga je de wereld niet veranderen. Wanneer je iets wilt veranderen moet je macht kunnen uitoefenen. Macht door aantallen, macht door methoden. De politie wist dit, want er was maar weinig politie aanwezig. Ze hadden dus geprofileerd en een inschatting gemaakt van wat ze te wachten stond. En dat was weinig. Te weinig. Ik denk dat Bas McMetzemaekers gelijk heeft dat wanneer Staatsbosbeheer nu nog niet luistert iets anders moet gaan gebeuren. Andere actievoerders het gaan overnemen. De mensen die er nu staan kunnen niets veranderen. Ze hebben geen vuist en ze hebben geen steun. Zelfs de bekende Nederlanders waren vandaag afwezig. Waarom?

Bas Metzemaekers had enkele dagen geleden een toespraak gehouden over de OVP. Hoe het gebied was ontstaan als broedgebied voor vogels die op de rode lijst stonden. Hij noemde er een paar: de zilverreiger, de roerdomp. En waar zijn ze nu?, vroeg hij. Ik noem er ook een paar: de ooievaar, de aalscholver, de lepelaar. Ja, en waar zijn ze nu? Wie is daarvoor verantwoordelijk? En is dat strafbaar? Maar vandaag had niemand het daar nog over. Net als over de besmettelijke ziekten die zomaar kunnen gaan uitbreken. Q-koorts, runder-TBC, MKZ, BSE. Het ruimen van hele veestapels zou daarvan het onvermijdelijke gevolg zijn. Maar nee, vandaag had niemand het erover.

Enkele dagen geleden, op 26 maart 2018, kwam de Facebookpagina van Robert Hageman met de volgende noodkreet: ‘Dit gaat te ver! Een vriend van ons rijdt bij No Surrender MC. Hij solliciteert als senior manager bij een bedrijf. Heeft de beste papieren, de beste kennis en ze willen hem graag hebben. Hij krijgt een telefoontje van zijn nieuwe werkgever vanochtend. Waar hij op 3 April zou beginnen.

“Wij hebben een tip gekregen van de politie en ze zijn langs geweest vanwege jou. Ze wilden ons informeren over je lidmaatschap van No Surrender MC en je positie binnen die club. Maar wel met de kanttekening dat het niet onrechtmatig is, maar gewoon zodat wij weten wat voor vlees we in de kuip halen. Wij staan nu op de radar en dat willen we niet, dus we zien er vanaf!”

In de blog ‘Broodroof’ van 2 december 2016 door Dupont, werd al geschreven hoe een eigenaar van een broodjeszaak/benzinestation in de problemen kwam omdat er leden van No Surrender kwamen tanken en een broodje eten. http://justitieenveiligheid.nl/broodroof/

Sinds wij enkele jaren terug begonnen met het schrijven van blogs over motorclubs, hoorden wij veel van dit soort berichten. Wij weten dat de politie weet heeft van sollicitaties door leden van motorclubs en dat werkgevers van leden van motorclubs worden bezocht door de politie. Om hier iets aan te gaan doen, is er informatie nodig, bewijzen, verklaringen door de bezochte werkgevers. We gaan hier nog op terug komen.

Wat zeker is, is dat er een onderscheid is tussen de politie en het Openbaar Ministerie enerzijds en de rechters anderzijds. In ons artikel ‘Een eerlijke rechtsgang’ van 26 maart 2018 schreven wij al hoe het Openbaar Ministerie regelmatig wordt teruggefloten door de rechter. Het heeft dus zin om aangifte te doen, een procedure in gang te zetten en in ieder geval bewijsmateriaal te verzamelen. En het kan heel goed zijn dat te zijner tijd een rechter uitspraak doet over de onrechtmatigheid van de handelwijze van de politie.