• Buro Jansen & Janssen is een onderzoeksburo dat politie, justitie, inlichtingendiensten, de overheid in Nederland en Europa kritisch volgt. Een grond-rechten kollektief dat al 30 jaar publiceert over uitbreiding van repressieve wetgeving, publiek-private samenwerking, bevoegdheden, overheids-optreden en andere staatsaangelegenheden.
    Buro Jansen & Janssen Postbus 10591, 1001EN Amsterdam, 020-6123202, 06-34339533, signal +31684065516, info@burojansen.nl (pgp)
    Steun Buro Jansen & Janssen. Word donateur, NL43 ASNB 0856 9868 52 of NL56 INGB 0000 6039 04 ten name van Stichting Res Publica, Postbus 11556, 1001 GN Amsterdam.

  • Categorieën

  • Carrière in de jeugdzorg (3)

    Enkele dagen geleden schreef Dupont een artikel over de verplichte opvang in een jeugdinstelling van minderjarige jihadisten. Minderjarige Nederlanders die naar Irak of Syrië wilden reizen om zich aan te sluiten bij Islamitische Staat (IS) moesten worden ‘behandeld’ in jeugdinstellingen. Dupont gaf al aan dat het hier een norm betrof die was ingesteld door de Nederlandse overheid. IS is weliswaar een verboden en terroristische organisatie, maar de PKK is dat ook. Worden minderjarigen uit Nederland die naar Koerdistan wilden afreizen ook vastgezet om te worden ‘behandeld’? En minderjarigen die afreisden naar de YPG? Ook een verboden organisatie? Of de talloze Palestijnse organisaties?

    De vraag rijst wat voor soort mensen dit soort dingen kunnen bedenken. Op het eerste gezicht zou je denken een psychiater die meent iets voor de kinderen te kunnen doen. Maar Dupont suggereerde al dat er mogelijk veel meer achter zit. Namelijk vertegenwoordigers van de overheid die simpelweg af willen van onwelgevallige activisten. Een Nederlands terreurbestrijder misschien?

    Tjibbe Joustra was tot 2009 Nationaal Coördinator Terrorisme Bestrijding (NCtB). Hoewel deze man nu een andere functie heeft, is het wel toevallig dat hij op dit moment ook zitting heeft in de Raad van Toezicht van Intermetzo. Intermetzo? Ja, die jeugdzorggigant die links en rechts andere jeugdzorgbedrijven overneemt en afstoot. Een overheid die terreur wil bestrijden door minderjarige jihadisten op te sluiten voor behandeling én een coördinator terrorismebestrijding die in de raad van toezicht zit van één van de grootste jeugdzorggiganten? Als een slager die zijn eigen vlees keurt?

    In ‘Carrière in de jeugdzorg (1 en 2) beschreven wij al hoe Frank Candel, de oud-voorzitter van de raad van bestuur van Intermetzo, zowel in de raad van bestuur van Jeugdzorg Nederland werkte als voor Intermetzo. Hoe er miljarden werden verdient aan jongeren die werden opgevangen bij bedrijven als Intermetzo en hoe Candel feitelijk een ‘rechter was met aandelen in de plaatselijke gevangenis.’ Het lijkt ook bij de bestrijding en ‘behandeling’ van terroristen op die in aandelen sjoemelende rechter. Moeten wij uitgaan van een integere Tjibbe Joustra of kunnen wij ook iets anders over de man zeggen?

    Wij berichtten al in ‘Carrière in de jeugdzorg’ dat Candel als voorzitter van de raad van bestuur van Rentray, de voorloper van Intermetzo, zijn vriend en collega Henny Lodewijks eerst had ontslagen en toen weer aangenomen als ZZP’er. Na natuurlijk een forse ontslagvergoeding. Tweedekamervragen hielpen niet. De vuist met het geld erin werd stijf gehouden. Weet u nog wie de speech hield op het royale afscheidsfeest van Lodewijks? Tjibbe Joustra!

    Wat voor bestuurlijke kwaliteiten heeft Tjibbe Joustra eigenlijk dat hij bij Intermetzo opdook? Wikipedia zegt hierover onder meer het volgende: ‘In januari 2002 werd Joustra voorzitter van de Raad van Bestuur van de uitkeringsinstantie UWV In 2003 raakte hij in opspraak door een miljoenen verslindende verbouwing van het hoofdkantoor van deze dienst, en met name van de directievertrekken. Deze zouden somptueus aangekleed zijn met natuursteen en kersenhout en dergelijke. Dit was in schril contrast met de reorganisatie bij het UWV waarbij honderden banen geschrapt werden. De dure verbouwing kwam aan het licht doordat RTL heimelijk gefilmde beelden binnen het UWV-gebouw openbaar maakte. Nadat over deze affaire Kamervragen waren gesteld, raakte Joustra in een conflict verwikkeld met minister van Sociale Zaken Aart Jan de Geus. Hij zou de minister hierover onjuist hebben ingelicht. Op 14 februari 2004 eiste De Geus het vertrek van Joustra, en in maart 2004 kwamen ze een vertrekprocedure overeen. De vertrekprocedure hield onder andere in dat Joustra binnen een jaar een nieuwe passende functie binnen de publieke sector zou krijgen, Joustra vertrok op 1 april 2004 bij het UWV.’

    In De Volkskrant van 16 januari 2004 staat hoe naast Joustra ook topman Pieter Cloo verantwoordelijk werd gehouden voor deze affaire. Niet alleen voor het financiële falen, maar ook voor het liegen daarover. En wie is Pieter Cloo dan, denkt u nu vast? Pieter Cloo ging naar het ministerie van Veiligheid en Justitie na zijn ontslag bij het UWV, waar hij opdracht gaf het bonnetje van Teeven niet te vinden (Dupont 20 mei 2016) ‘Het artikel gaat verder met ‘Pieter Cloo, de allerhoogste ambtenaar van het departement en een vertrouweling van Opstelten en Teeven, werd bij herhaling op de vindplaats gewezen. De voormalig secretaris-generaal liet zijn departement echter communiceren dat het bonnetje onvindbaar was. Het ligt voor de hand dat Cloo, als vriend van Opstelten, handelde in opdracht of met medeweten van de minister. Maar dat staat niet vast.’’

    Wel toevallig allemaal. En dan gaat Teeven zeker ook nog opduiken? Inderdaad. Ook Teeven gaf een korte toespraak op het afscheidsfeestje van Rentray-topman Henny Lodewijks, zoals te lezen in ‘Carrière in de jeugdzorg (1)’.

    U vraagt zich natuurlijk af waar Joustra terechtkwam na zijn gedwongen vertrek bij het UWV. Nou, vanaf 2004 werd hij Nationaal Coördinator Terrorisme Bestrijding. En hoe deed Joustra deze baan? De Militaire Inlichtingen- en Veiligheids Dienst (MIVD) was enkele jaren geleden weinig mild over Joustra, zoals te lezen in Trouw op 10 mei 2007: ‘Joustra zou zich te veel begeven op het terrein van het OM en de inlichtingendiensten. De NCTb zou veranderen van een coördinerende instantie in een organisatie die zelf informatie verzamelt, terwijl een wettelijke basis daarvoor ontbreekt. Door de ontstane irritaties zou de samenwerking tussen de diensten verslechteren.’

    Is het door deze kritiek of iets anders, in ieder geval vertrok Joustra in 2009 als NCtB en werd voorzitter van de Onderzoeksraad voor Veiligheid. In die hoedanigheid deed hij onderzoek naar het neerhalen van de MH17, het passagiersvliegtuig dat alweer twee jaar geleden neerstortte boven Oekraïne. Inmiddels is er nog weinig bereikt in het onderzoek naar de daders van de moord op bijna 200 landgenoten en lijkt het er veel op alsof men de schuldigen om politieke redenen vooral zoekt aan Russische zijde in plaats van kritischer naar de Oekraïne te kijken.

    De Stille Waarheid op 10 februari 2016 over het functioneren van deze onderzoeksraad: ‘Het internationale onderzoek naar MH-17 wordt gedaan door de Nederlandse Onderzoeksraad Voor Veiligheid. Aan het hoofd van de OVV staat Tjibbe Joustra. Deze meneer heeft een dubieus verleden. Zo ontdekte RTL Nieuws in 2004 dat het UWV miljoenen spendeerde aan een luxueuze verbouwing van het hoofdkantoor. In dit verband wordt vaak gesproken over ‘gouden kranen’. Kamervragen waren het gevolg. Directieleden Tjibbe Joustra en Pieter Cloo logen over de verbouwingskosten en moesten aftreden.

    De raad was opgericht door Pieter van Vollenhoven. Vanaf 7 februari 2011 is Joustra voorzitter van de Onderzoeksraad Voor Veiligheid, in welke hoedanigheid hij Pieter van Vollenhoven heeft opgevolgd. De procedure van deze benoeming was omstreden, aangezien de benoeming door de minister van Veiligheid en Justitie gedaan werd, zonder dat de Onderzoeksraad daar zelf invloed op had. Volgens scheidend voorzitter en oprichter Pieter van Vollenhoven kwam hiermee de onafhankelijkheid van de Onderzoeksraad in het geding.

    De NOS zelf ‘eist’ samen met RTL nieuws en de Volkskrant ‘meer transparantie’ rondom het MH-17 rapport. De drie omroepen hebben samen een rechtszaak aangespannen tegen het kabinet. De nieuwsorganisaties willen dat de minister van Veiligheid en Justitie meer documenten over de afwikkeling van de MH17-ramp openbaar maakt. De rechtszaak is een volgende stap in Wob-procedures die de redacties in het najaar van 2014 afzonderlijk van elkaar zijn begonnen. Ze zetten het nu samen door via een gecoördineerde beroepsprocedure.

    We mogen ons onderhand wel af gaan vragen of de rechtszaak en de leidende rol van Nederland tijdens het onderzoek geen schijnvertoning is om de publieke opinie tevreden te stellen. Terwijl de NOS in de rechtszaak om ‘meer transparantie’ vraagt, verbergen ze zelf feiten in artikelen over deze zaak. We zijn inmiddels meer dan een jaar verder, en geen stap verder. Waar blijft ‘de onderste steen’, aldus de Stille Waarheid.

    Overigens was Tjibbe Joustra, net als Frank Candel, kaderlid van D66, totdat hij overstapte naar de VVD.

    Wat kunnen wij concluderen?

    1. Bestuurders die liegen, financieel wanbeheer voeren en elkaar dekken, wippen van de ene naar de andere bestuurlijke topfunctie bij de overheid. Een aantal namen valt daarbij op: Joustra,Teeven, Cloo. In plaats van goedkeurende reacties bij hun ‘tweede kans’, zijn er ook bij hun opvolgende functies rare dingen aan de hand.
    2. Bestuurders waarop veel valt aan te merken ‘keuren hun eigen vlees’ en plannen het opsluiten van de overheid onwelgevallige jongeren en de ‘behandeling’ daarvan in bedrijven waar zij bestuurder of toezichthouder zijn.
    3. Bestuurders laten telkens opnieuw blijken geen boodschap te hebben aan hardwerkende personeelsleden, maar vooral aan hun eigen kliek te denken.
    4. Bestuurders uitgerekend werkzaam bij hulpgevende instanties als Intermetzo, het UWV, het Ministerie van Veiligheid en Justitie of zelfs de Onderzoeksraad Voor Veiligheid wekken de indruk niet helemaal zuiver op de graat te zijn en vallen bovendien in recidive bij opvolgende (top)functies.
    5. Politieke partijen gaan graag aan de haal met deze topbestuurders om problemen op te lossen die deels zijn gecreëerd door dezelfde topbestuurders in plaats van deze zelfredzame mensen aan de kaak te stellen.
    6. De mensen die op de werkvloer voor de leeuwen worden gegooid met probleemjongeren en minderjarige jihadisten, worden te pas en te onpas ontslagen door de organisaties waarvan de bestuurders de plannen juist hebben bedacht. Terwijl diezelfde bestuurders wel goed voor zichzelf, en voor elkaar, zorgen.

     

     

     

     

     

     

    De jaloezie van de inefficiënte politie

    De staatsomroep NOS berichtte gisteren onder de alarmerende kop ‘Rapport kraakt functioneren recherche’, hoe de minister van Veiligheid en Justitie een zeer kritisch rapport over het functioneren van de recherche naar de Tweede Kamer stuurde. Enkele van de bevindingen waren ‘Stroperige overlegstructuren, gebrek aan bijscholing, oncollegiaal en onprofessioneel gedrag en het vaak ontbreken van elementaire recherchevaardigheden.’ Dit beschamende rapport komt kort na berichten over honderden miljoenen extra die moeten worden gespendeerd aan de nieuwe Nationale Politie, een reorganisatie die zeer omstreden is.

    Vandaag berichtte Welingelichte Kringen nog meer fraais. ‘Justitie hield het Teevenbonnetje opzettelijk geheim.’ Het artikel gaat verder met ‘Pieter Cloo, de allerhoogste ambtenaar van het departement en een vertrouweling van Opstelten en Teeven, werd bij herhaling op de vindplaats gewezen. De voormalig secretaris-generaal liet zijn departement echter communiceren dat het bonnetje onvindbaar was. Het ligt voor de hand dat Cloo, als vriend van Opstelten, handelde in opdracht of met medeweten van de minister. Maar dat staat niet vast.’

    De beide artikelen samenvattend is er dus nogal veel mis bij de politie en het Ministerie van Veiligheid en Justitie. Het ruikt er minder fris. ‘Cloo Geruch’ zou men zeggen in Duitsland.

    Bij het Ministerie van Defensie schijnt het er toch geheel anders aan toe te gaan. De mannen en vrouwen van dit ministerie voeren overal ter wereld gevaarlijke opdrachten uit en met succes. Anti-piraterijmissies door de Marine en het Korps Mariniers, inzet in Afghanistan, enkele jaren terug in Irak, inzet van Special Forces in Mali, inzet van de Luchtmacht tegen IS met goed gevolg. De resultaten zijn er naar binnen de krijgsmacht: talloze militairen komen terug van missies met hoge onderscheidingen.

    Ook de Marechaussee, als militaire politie, werkt hard. Twee jaar geleden nog stelden zij een groot onderzoek in naar motorclub Veterans MC. Uit dit onderzoek bleek dat de leden van Veterans MC zich niet schuldig maakten aan het plegen van strafbare feiten.

    Vandaag echter bericht De Telegraaf in het artikel ‘Aanval op motorclubs’ dat ondanks het feit dat zowel Justitie als Defensie op de hoogte zijn van het Marechaussee-rapport er toch enorme druk wordt uitgeoefend op militairen die lid zijn van Veterans MC om afstand te nemen van hun club. Óf ontslag te nemen als militair.

    ‘Defensie beschouwt de club als outlaw mc. Dit doet het departement op aangeven van het ministerie van Veiligheid en Justitie, dat een lijst met zulke organisaties bijhoudt.’, zegt De Telegraaf. Defensie heeft dus zelf onderzoek laten doen door een efficiënte organisatie, de Koninklijke Marechaussee, en daaruit blijkt niets nadeligs. Vervolgens komt een ministerie dat liegt en bedriegt met rapportages van een organisatie die helemaal niet efficiënt is, de politie, en nu moet Defensie onderscheiden, dappere militairen waarop niets aan te merken is ontslaan.

    Dat is lekker thuiskomen na je risicovolle uitzending. Gelukkig bericht De Telegraaf ook dat er volop militaire commandanten zijn die het lidmaatschap van de Veterans MC door de vingers zien. Dat is kameraadschap. Kameraadschap gesmeed onder vuur en niet in een achterkamertje. Nu de Koninklijke Marechaussee geen smetten kon vinden op het vest van Veterans MC, zou het de burgemeester van Den Haag sieren wanneer hij dit jaar op Nationale Veteranendag de Veterans MC uitnodigde om mee te rijden met het veteranendéfilé.