• Buro Jansen & Janssen is een onderzoeksburo dat politie, justitie, inlichtingendiensten, de overheid in Nederland en Europa kritisch volgt. Een grond-rechten kollektief dat al 30 jaar publiceert over uitbreiding van repressieve wetgeving, publiek-private samenwerking, bevoegdheden, overheids-optreden en andere staatsaangelegenheden.
    Buro Jansen & Janssen Postbus 10591, 1001EN Amsterdam, 020-6123202, 06-34339533, signal +31684065516, info@burojansen.nl (pgp)
    Steun Buro Jansen & Janssen. Word donateur, NL43 ASNB 0856 9868 52 of NL56 INGB 0000 6039 04 ten name van Stichting Res Publica, Postbus 11556, 1001 GN Amsterdam.

  • Categorieën

  • Horecaverbod in Delft (3) Er blijkt niets van waar

    Op 22 mei schreven wij twee artikelen over Delft: Horecaverbod in Delft (1) en (2). In deze artikelen ontleedden wij twee problemen in Delft. Ten eerste een horecaverbod voor leden van motorclubs. Ten tweede bomaanslagen en schietpartijen waarover het Algemeen Dagblad meldde dat er werd gedacht aan Rotterdamse motorclubs en het verband werd gelegd met met motorclubs die een invasie pleegden in de stad.

    Wij hebben vragenlijsten gestuurd naar de gemeente Delft en de politie in Delft om opheldering te krijgen, maar ontvingen nog geen antwoord. Wat het colourverbod betreft zijn wij dus nog bezig.

    Het verhaal van de motorbendes die geweld zouden plegen in nachtelijk Delft volgens enkele kranten, is wel een stuk duidelijker geworden.

    Sinds enkele jaren vinden we steeds artikelen in de media waarin motorclubs in verband worden gebracht met tal van ernstige misdaden. Er zijn zelfs journalisten die zichzelf hebben uitgeroepen als misdaadverslaggever die openlijk pleiten voor een verbod op motorclubs. Inmiddels lijkt het een één-tweetje tussen het Openbaar Ministerie en de politie enerzijds en de media anderzijds. Twee poten onder hetzelfde beleid die elkaar ondersteunen.

    De media krijgen informatie van de politie of het O.M. die niet klopt of de media scheppen hun eigen ‘nieuws’ en vervolgens kan het Openbaar Ministerie aantonen dat er veel maatschappelijke onrust rond motorclubs is. Maatschappelijke onrust kan een juridische woorwaarde zijn om een motorclub te verbieden.

    Je zou dus zeggen dat wanneer alles wat er in de krant staat over motorclubs waar is de gevangenissen vol zitten met leden van die clubs. Dat schijnt echter niet zo te zijn. Wat is er dus waar van al die verhalen in de krant? Wat blijft er dus over van de aantijgingen en geruchten?

    Op 22 mei schreef Dupont in zijn artikel Horecaverbod in Delft (2) ‘Op 17 mei 2018 publiceert het Algemeen Dagblad opnieuw een artikel over geweld door motorclubs. Onder de kop ‘Coffeeshops aan Peperstraat en Breestraat vol gaten’ meldt de krant: ‘De bewoners van de Peperstraat in Delft werden vanochtend wederom opgeschrikt door luide knallen. Weer is coffeeshop The Future de dupe geweest van een aanslag, maar deze keer is ook coffeeshop The Game, om de hoek in de Breestraat, doelwit geweest. Daar is mogelijk een explosief gebruikt. De zaken zouden worden afgeperst door Rotterdamse motorbendes.’

    Wat schrijft op 14 juni 2018 Omroep West? (https://www.omroepwest.nl/nieuws/3648714/Geweld-in-Delft-het-zou-zo-maar-eens-afpersing-kunnen-zijn ‘De indruk dat motorbendes achter het geweld zitten wordt gevoed door een bericht dat Koninklijke Horeca Delft eind april op haar website plaatst. Ze waarschuwen daarin voor zogenoemde Outlaw Motorcycle Gangs (OMG) die samen willen komen in de Delftse horeca. ‘Het gaat om twee losse incidenten’, zegt de voorzitter van KHN Delft. Het heeft naar zijn idee niks te maken met de geweldsincidenten: ‘Dat gerucht wil ik wel de kop indrukken’. De anonieme voorzitter van Koninklijke Horeca Nederland afdeling Delft is Jon Cornelese. Hij zegt hier dus iets interessants: KHN denkt dat er helemaal geen motorclubs achter het grove geweld in Delft zitten.

    Sterker nog, ook Omroep West denkt dat het anders zit: ‘Eerder werden in Amsterdam al granaten gelegd bij verschillende clubs voor de deur. Ook in Rotterdam werd eind mei een granaat voor de deur van club Villa Thalia gelegd. Nu lijkt het erop dat de criminelen hun werkterrein verleggen naar Delft. Wie niet betaalt, kan een granaat voor zijn deur verwachten of riskeert een kogelregen. ‘Afpersing als motief’, dat hoor je vaakst terug langs de historische grachten. Criminelen zouden de ondernemers bewust bestoken omdat de burgemeester de zaken dan wel moet sluiten voor de veiligheid van de omgeving. Een coffeeshop lijkt dan een makkelijk doelwit, omdat dit soort zaken sowieso onder een vergrootglas ligt.’

    Zaak dus voor de politie om zijn werk te gaan doen, verdachten te gaan zoeken, misdaden op te lossen en vooral ook aan waarheidsvinding te doen en de media correct op de hoogte te houden. De politie kan dus ook meteen aangeven dat loze verdachtmakingen aan het adres van motorclubs feitelijk een onjuist en ongewenst spoor zijn. Daarmee kan worden voorkomen dat er maatschappelijke onrust ontstaat die bij een rechtszaak voor een verbod op motorclubs van pas kan komen. Inmiddels hebben wij nog steeds geen antwoord gekregen op de vragen die wij hebben gesteld aan de politie Delft in verband met ‘incidenten’ met motorclubs. Wij gaan er vanuit dat de politie het publiek graag eerlijk voorlicht. Hoe zit dat dus?

     

    Is de politie strafbaar?

    Op de Facebookpagina van The Force kwamen wij de volgende post tegen. Naar aanleding van een artikel in de krant over iemand die lid was van een niet genoemde motorclub, belde een medewerker van Freak Runner op naar de politie en voerde het volgende verhelderende telefoongesprek:

    ‘Waarom worden de MC clubs vermeld in een artikel als het een lid is die gearresteerd wordt?

    FRN – Terwijl een persoon een gewelddadige overval pleegde in 2011 bij een oud echtpaar, dat dus 16 jaar geleden is gebeurd, wordt er nu bij Omroep Brabant een artikel over dit onderwerp geschreven.

    De 42-jarige Arnold de G. uit Den Bosch is door de rechtbank in Den Bosch veroordeeld voor deze gewelddadige overval. Natuurlijk als dit echt bewezen is moet deze man zwaar gestraft worden. Maar wat ik vreemd vindt is dat Omroep Brabant besloten heeft om ook in het artikel te vermelden en ik citeer: “De man is lid van een ‘outlaw’ motorclub en werd in mei vorig jaar opgepakt.” Ook dit kom ik dagelijks tegen op de website van Politie.nl.

    Ten eerste, waarom moet outlaw motorclub erin vermeld worden? Ten tweede, het zijn MC clubs en geen ‘outlaw’ motorclubs en ten derde, wat heeft de club met deze situatie te maken als een individueel persoon een misdaad pleegt buiten de club om?

    Daarnaast blijft Omroep Brabant heel geheimzinnig, want over welke club hebben we het of is dit gewoon gelul en zit G. hellemaal niet bij een MC club.

    Dus dacht ik bij mezelf laat ik eens Omroep Brabant bellen voor een reactie. Tien minuten later. Zoals altijd is de persoon die het geschreven heeft niet aanwezig. Dus even een reactie gevraagd aan een woordvoerder van de politie.’

    https://www.facebook.com/freakrunnermotorfun/videos/1934978456588187/

    De politiemedewerker heeft duidelijk een training ondergaan om om te kunnen gaan met lastige vragenstellers. Dat betekent niet dat de politiemedewerker te goeder trouw is of zinnige informatie geeft. Wel refereert hij telkens aan de website Politie.nl. Op deze site zou te vinden zijn waarom de politie telkens de achtergrond van een arrestant of verdachte noemt wanneer deze lid is van een motorclub. Op Politie.nl is echter helemaal niets te vinden over achtergronden van deze handelwijze wanneer je zoals aanbevolen ‘motorclub’ intoetst.

    De vraag blijft dus waarom de politie bij een aanhouding niet aan de media doorgeeft of iemand lid is van een sportvereniging, een politieke partij of iets te maken heeft met een andere organisatie. Is de politie strafbaar?

    Op de Facebookpagina https://www.facebook.com/JusticeForMotorcycleClubs/ hebben wij een groot aantal artikelen gespot die ingaan op achtergronden.

     

    Broodroof

    Het Eindhovens Dagblad van 29 november jl. vergast ons op interessant nieuws. Er is namelijk in Geldrop een broodjeszaak bij een benzinestation. En dat pompstation wordt gerund door een lid van motorclub No Surrender. Deze club is niet bij wet verboden en de beheerder van het pompstation heeft gewoon al zijn vergunningen. Niets aan de hand dus zou men denken.

    Maar de politie denkt geheel anders over deze zaak. Er komen namelijk vaak leden van No Surrender die er gaan tanken en een broodje gaan eten. Daarna gaan ze gezamenlijk ergens anders heen. Een geval van solidariteit van leden van de club met een brother die een zaak heeft. De beheerder is er blij mee en de leden vinden het gezellig. Weer iemand die geen uitkering hoeft aan te vragen, zou je zeggen. Maar nee, de politie heeft de burgemeester op de hoogte gesteld van deze ‘ongewenste situatie’ en inmiddels zijn er gesprekken gevoerd met de eigenaar van het pompstation Argos om het contract met de beheerde op te zeggen. ‘Het pompstation faciliteert de club’, zegt de politie. En de burgemeester is zeer angstig dat er geld wordt witgewassen door de leden in de broodjeszaak en de aanwezigheid van criminelen.

    Dus even alles op een rijtje: Mensen die lid zijn van een organisatie die niet is verboden komen tanken en broodjes eten bij een gelegenheid die volkomen legaal zaken doet. Er is geen enkele reële verdenking van criminele praktijken. En dus moet de eigenaar onder druk worden gezet zijn franchisenemer eruit te zetten. Niet omdat er iets gebeurt wat niet kan, want dan zouden er wettige maatregelen genomen kunnen worden. Het is dus pure bedreiging. Door de politie. En daar bij ondersteunt door burgemeester Berry Link van Geldrop-Mierlo.

    Wanneer de burgemeester en zijn handlangers hier mee weg komen, staat de deur open voor nog veel meer ellende. Zo kan dus elke zaak die eigendom is van een lid van een niet verboden motorclub onder druk gezet worden. Of belasterd. Want waarom witwassen? En welke criminele praktijken? Maar ook elke zaak waar leden van motorclubs komen kan onder druk worden gezet. Ook wanneer er helemaal geen enkele gerechtvaardigde verdenking tegen die mensen is. Maar sterker nog, je zou zelfs kunnen filosoferen dat mensen die wél zijn verdacht of veroordeeld voor criminele feiten hun geld witwassen wanneer ze iets kopen. Boodschappen doen, iets gaan drinken, óf belasting betalen, óf boetes.

    Dus stel er komen leden van motorclubs in een motorzaak? Nou, heel verdacht natuurlijk. Stel ze gaan tanken bij Shell? Heel verdacht. Stel ze komen in een zaak voor motorkleding? Of ze hebben een bankrekening? Of ze huren een woning? Of ze wonen in een gemeente? Allemaal facilitators.

    Het zou tevens betekenen dat zaken waar politiemensen komen heel erg moeten oppassen. Want er is veel aan de hand met politie-agenten in Nederland. Zo zijn verschillende politiemensen onder onderzoek wegens doodslag, mishandeling en tal van andere criminele activiteiten. Je zult dus maar een broodje verkopen aan een agent die zijn handjes niet kan thuishouden. De agent die stond te rammen voor de televisiecamera’s op de Zwarte Piet-demonstrant bijvoorbeeld, of de agenten die een oude Marokkaanse meneer in Amsterdam arresteerden omdat hij geen papieren bij zich had, of de agenten die een man van zestig een dik gezicht en een blauw oog sloegen, of de daders van de doodslag op Mitch Henriquez.

    Ja, eigenlijk moet je ook oppassen voor burgemeesters. Stel je verkoopt zo’n man een broodje en achteraf blijkt dat hij corrupt is. Of zijn macht misbruikt. Of onterecht een clubhuis heeft gesloten, zoals in Barneveld. Of beschonken is en gaat rijden. Tsja, Limburgse toestanden in het hele land.

     

     

     

    Für bikers verboten!

    Een mooi artikel in de Limburger vandaag (1 augustus 2016). Werd vorige week bekend gemaakt dat er een afspraak was tussen de politie en de horeca in Sittard om geen motorrijders met clubcolors aan te bedienen, gisteren bleek iets geheel anders.

    De afspraak was zogezegd tussen Horeca Nederland, de horeca in Sittard en de politie. Geen bikers met colors bedienen en deze mensen wegsturen en wanneer ze niet weggaan de politie waarschuwen. Gisteren bleek echter iets anders. Een Griekse terrashouder, horeca dus, vond het prima wanneer een aantal bikers op zijn terras plaatsnam. De heren moesten zich wel gedragen, maar dat spreekt natuurlijk voor zich.

    Toen de bikers, leden van motorclub No Surrender, echter hun motoren hadden weggezet om plaats te kunnen nemen op de gerieflijke Griekse stoelen, stotterde de eigenaar plotseling dat het niet doorging omdat: ‘De politie heeft hem gevraagd de bikers niet te bedienen. Anders is hij strafbaar.’

    Zonneklaar blijkt dat de politie meent te kunnen bepalen wie er bedient wordt op een zomers terras. Een afspraak met de horeca? Of een afpersing van de horeca? We kunnen vaststellen dat in ieder geval deze Griek handelt onder dwang en zeker niet uit eigen wil.

    De bikers die al incognito op terrasjes zaten en ineens hun colors aantrokken, hebben ook niets verkeerds gedaan. In tegendeel. De terraseigenaren hebben die mensen netjes bedient, omdat die mensen zich netjes hebben gedragen. Toen kwamen de colors tevoorschijn en kwam de massaal aanwezige politie.

    We stellen dus twee zaken vast:

    1. Mensen worden beoordeelt op uiterlijke kenmerken. En dat heet in goed Nederlands: Discriminatie. En dat is bij wet verboden. Maar ja, leg de wet eens uit aan de politie!
    2. Er zijn helemaal geen afspraken met de horeca in Sittard, maar de horeca wordt door de politie onder druk gezet. En dat zou ook wel eens strafbaar kunnen zijn. Zomaar horeca dwingen mensen te weigeren of weg te sturen, zonder dat die mensen iets verkeerds doen en anders zijn die horecamensen ‘strafbaar’, zoals onze dappere Griek zegt.

    Tot nu toe is het een rotzomer, maar dat kan nog veranderen! Gezellig een terrasje pakken, een advocaat meenemen, je camera en daarna aangifte doen. Eens kijken of die aangifte wel wordt opgenomen, want als er in Nederland één groep is die de wet aan zijn bolle, nou ja, laars dan maar, lapt, dan zijn het onze in astronautenpak gestoken vrienden.

    Leugens maken de weg vrij voor een politiestaat

    Op 21 maart 2016 publiceerde de het Team Justitie en Binnenlandse Zaken van het Secretariaat-Generaal van de Benelux Unie het voortgangsrapport genaamd ‘Tackling Crime Together’. Het rapport kwam tot stand door samenwerking van politie en justitie in de Benelux en de Duitse deelstaat Nord Rheinland-Westphalen (NRW). De rapportage doet een aantal aanbevelingen om de geconstateerde misdadigheid van de Outlaw Motorcycle Gangs te bestrijden. Deze OMG’s worden overigens in dit rapport opnieuw anders genoemd. Nu zijn het OMCG’s (Outlaw Motor Cycle Gangs), waar het vroeger OMG’s waren (Outlaw Motorcycle Gangs).

    Wat veel ernstiger is dan onenigheid of verwarring over afkortingen om motorclubs aan te duiden is het feit dat de meeste maatregelen die worden aanbevolen in dit internationale verband gebaseerd zijn op aannames, leugens en al eerder weerlegde aantijgingen. Wij geven hiervan enige voorbeelden.

     

    Op bladzijde 7 lezen wij: ‘Politiekorpsen en justitiële instanties in de Benelux Unie maken melding van een toename van geweld en gebruik van vuurwapens en zelfs explosieven door OMCG・s. Leden van OMCG・s zijn maar al te vaak actief in de grootschalige productie van en handel in soft- en harddrugs, illegale prostitutie, afpersingen en gewelddadige vergeldingsacties. OMCG・s hebben een sterk ontwrichtend effect op het maatschappelijk en economisch verkeer in steden en gemeenten in de Europese Unie, alsook in de Benelux Unie en de Euregio Maas-Rijn.’

    Explosieven? Dat is voor het eerst dat wij horen van het gebruik van explosieven. Er zijn tegen enige leden van de Bandidos MC in Nederland wel aanslagen geweest, maar deze leden en de president van de club, de heer Harrie Ramakers, hebben verschillende malen benadrukt dat deze aanslagen niets te maken hebben met geweld tussen motorclubs onderling. Justitie in Nederland heeft het tegendeel nog niet bewezen.

    Dat leden van OMCG’s ‘maar al te vaak’ actief zijn is een uitspraak die niet wordt ondersteunt met feiten. Kom maar eens met welke clubs en welke feiten. ‘De OMCG’s hebben een sterk ontwrichtend effect’ is ook al weer zo’n uitspraak die niet wordt ondersteund met een enkel feit en een sterk suggestief karakter heeft.

    Op bladzijde 11 lezen wij meer aantijgingen: ‘OMCG・s zijn sterk betrokken bij de georganiseerde misdaad

    en verstoringen van de openbare orde. De Nederlandse multidisciplinaire aanpak van OMCG・s begon in

    2012. Hiermee werd gestart als reactie op de toenemende spanningen tussen verschillende OMCG’s en verstoringen van de openbare orde door geweld en intimidatie door de OMCG’s.’

    Betrokkenheid bij de georganiseerde misdaad moet eerst nog maar eens bewezen worden en bovendien zal dat dan niet gelden voor alle clubs die in dit rapport worden genoemd. Bovendien is er nergens bewijs dat clubs als club betrokken zijn bij misdaad of dat het de persoonlijke initiatieven betreft van afzonderlijke leden van clubs. Er is tot zover nog geen enkele club in Nederland die ooit is verboden door een rechter.

    Laat men eens enkele voorbeelden geven van verstoringen van de openbare orde, met name van ‘geweld en intimidatie’.

    Op bladzijde 12 lezen wij: ‘OMCG・s trachten cafés over te nemen door intimidatie of afpersing. Ze trachten ook cafés te dwingen om leden van OMCG’s in dienst te nemen als uitsmijters. Uitbaters van horecagelegenheden worden geïnformeerd over de risico・s en worden ook aangemoedigd om intimidatie en afpersing te melden aan de overheid.’

    Ook hier wordt er voor waar gepubliceerd wat de politie in Nederland al veel langer roept. Er zijn nog steeds geen concrete voorbeelden genoemd en bovendien staat opnieuw ter discussie of dit dan zou worden gedaan door clubs of alleen individuele leden van clubs. Bovendien wordt niet gepreciseerd welke clubs zich hieraan schuldig zouden moeten maken. Moeten alle clubs lijden onder de gedragingen van enkele leden van een andere club?

    Op bladzijde 21 lezen wij opnieuw een leugen die telkens opnieuw wordt herhaald: ‘In de problematiek met de HAMC in Kerkrade is er besloten dat de burgemeester wordt beveiligd. Zijn collega in Maasmechelen (België) moet dit in de krant lezen. Hij zoekt hieromtrent de publiciteit in België en vraagt zich af hoe het kan dat een collega van hem op nog geen 30 kilometer afstand bescherming krijgt omdat hij problemen heeft met OMCG・s, zonder dat hij hiervan op de hoogte wordt gebracht. Immers in zijn gemeente zijn chapters van rivaliserende OMCG・s gevestigd. Een van die OMCG・s is de HAMC.’

    Dupont heeft herhaaldelijk gewezen op het feit dat de burgemeester van Kerkrade niet is bedreigd door de HAMC (Hells Angels Motorcycle Club). In eerste instantie zei burgemeester Jos Som in een interview dat hij helemaal niet wist uit welke richting de bedreigingen kwamen, later zei hij dat de officier van justitie hem had gezegd onder te duiken. Bedreigingen waren dus in ieder geval niet rechtstreeks en Jos Som wist helemaal niet waar het vandaan kwam. Later kwam hij in een interview met het gegeven dat het ging om ‘motorjasjes’. Iets waarvan helemaal geen sprake was in eerdere interviews. Ook de bedreigingen aan het adres van zijn dochter, de eigenaresse van Café Suus, hebben niet plaatsgevonden.

    Wel worden bovenstaande ‘bedreigingen’ gebruikt om te benadrukken dat er internationaal moet worden samengewerkt, omdat de burgemeester van een Belgische gemeente die 30 kilometer verder weg ligt in zijn gemeente ook rivaliserende motorclubs heeft. Niet-gebeurde bedreigingen die plaatsgevonden zouden hebben door een motorclub omdat hun clubhuis werd gesloten worden in verband gebracht met een gemeente over de grens die toevallig ‘rivaliserende OMCG’s’ binnen zijn gemeentegrenzen heeft.

    Maatregelen die worden getroffen door het samenwerkingsverband van Duitse, Belgische, Luxemburgse en Nederlandse autoriteiten berusten helemaal niet op feiten, maar op leugens, valse aannames, geruchten en valse beschuldigingen. De deelname van de Duitse overheid aan deze gang van zaken verbaast niets. Zij hebben veel ervaring met het vals beschuldigen van bevolkingsgroepen en het vervolgen daarvan.

    Voor wie het hele rapport wil lezen: http://www.eu2016.nl/documenten/publicaties/2016/03/21/tackling-crime-together