• Buro Jansen & Janssen is een onderzoeksburo dat politie, justitie, inlichtingendiensten, de overheid in Nederland en Europa kritisch volgt. Een grond-rechten kollektief dat al 30 jaar publiceert over uitbreiding van repressieve wetgeving, publiek-private samenwerking, bevoegdheden, overheids-optreden en andere staatsaangelegenheden.
    Buro Jansen & Janssen Postbus 10591, 1001EN Amsterdam, 020-6123202, 06-34339533, signal +31684065516, info@burojansen.nl (pgp)
    Steun Buro Jansen & Janssen. Word donateur, NL43 ASNB 0856 9868 52 of NL56 INGB 0000 6039 04 ten name van Stichting Res Publica, Postbus 11556, 1001 GN Amsterdam.

  • Categorieën

  • Zoals de waard is…..

    Wij deden het al. Een reactie op het NOS-artikel van 8 maart 2018 waarin de KNMV oproept het woord motorclubs niet meer te gebruiken voor ‘motorbendes’. Maar wij vinden het nodig er toch nog eens iets over te zeggen. Los van de uitspraak over ‘motorbendes’, wat de voorzitter van de KNMV, Patrick Assendelft, doet in plaats van de rechter.

    ‘Maar “criminelen die zich toevallig voortbewegen op een motorfiets” hebben volgens Assendelft niets te maken met de tienduizenden leden die de KNMV vertegenwoordigt.’, en het is eigenlijk dit zinnetje dat pijn doet. Pijn, omdat het een schandalige ontkenning is van wat er aan de hand is. In Nederland is er een grote motorscene van veelal Amerikaanse motorfietsen. Een motorscene met eigen tijdschriften, motorzaken, kleding, evenementen, feesten, bijeenkomsten, clubs en clubhuizen.

    Wij schreven al in het artikel ‘Het begon met het verbieden van motorclubs,…..’ hoe de Outlaws MC al werd opgericht in 1935, de Hells Angels in 1948, de Mongols in 1960 en de Blue Angels in 1963. Deze clubs zetten een hele wereld neer van bikers, toertochten en een levenswijze.

    Hoe ging dat in Nederland? Er waren in tal van steden Harley-dagen. Veel bezocht, gezellig en nooit waren er incidenten. Bijna alle clubs, en dat waren er nogal wat, hadden hun eigen clubhuis. Met heel veel moeite bij elkaar gespaard door de leden, verbouwd en ingericht. De clubhuizen werden een middelpunt van bijeenkomsten, feesten, barbecues, verjaardagen familie-uitjes en vertrekpunten van toerritten naar binnen- en buitenland.

    Motorclubs werden opgericht door tal van bijzondere groepen. Zo was er natuurlijk de Trailer Trash die bestond uit voornamelijk woonwagenbewoners, er was Satudarah opgericht door Zuid-Molukkers, er waren clubs tegen kindermisbruik (Bikers Against Child Abuse), en Bikers for Christ. Er waren zelfs gedecoreerde veteranen die hadden deelgenomen aan tal van militaire missies in het buitenland, Veterans MC.

    Maar wat gebeurde er? Clubhuizen werden gesloten door burgemeesters, Harley-dagen werden verboden, vergunningen werden geweigerd en clubs werden belasterd. De burgemeester van Den Haag, Jozias van Aartsen, weigerde zelfs de Veterans MC deel te laten nemen aan het veteranendefilé op hun eigen officiële Nationale Veteranendag. Dezelfde burgemeester spreekt als burgervader van Amsterdam wel met aanstaande salafisten. In NRC.nl van 22 februari 2018 zegt hij dat hij jongeren die in aanraking komen met het salafisme de hand wil reiken. En dat is heel mooi van Jozias. De motorrijder krijgt geen handreiking, maar een middelvinger.

    We hebben even een paar Harley-dagen op een rijtje gezet die nooit problemen kenden, maar ondertussen wel verboden zijn. De Harleydag in Arnhem op 2011 werd verboden wegens ‘de dreiging van een veldslag tussen motorclubs’, in Nijmegen in 2001 werd de Harley-dag ook verboden wegens een politietekort, de Harleydag in Annen mocht geen logo’s van motorclubs meer hebben, de Harleydag in Breda ging om verschillende redenen niet door, In Rotterdam werd de Harleydag van de Goodfellas afgezegd in 2016 in verband met de dreiging van een veldslag, in Valkenswaard werd het ook afgezegd in 2014 wegens de dreiging van een veldslag, in Haarlem ging het in 2014 niet door, in Apeldoorn ook niet in 2014, in Tilburg werd het verboden in 2011, in Helmond in 2014. We hebben het dan nog niet eens over tal van andere motorevenementen die niet door mochten gaan. Streetparties, samenkomsten, feesten enzovoort.

    Dus ja, waar heeft meneer Assendelft van de KNMV het over? Er is een grote enthousiaste motorscene in Nederland die de nek om wordt gedraaid, terwijl er op al die evenementen nooit problemen zijn geweest. De politie zegt dat er een spanning is tussen verschillende motorclubs, de media staan paraat om zoiets kleurrijks in kaart te brengen, de politici duiken erop in verkiezingstijd, de politie voelt zich gesterkt en komt met allerlei weinig waarheidsgetrouwe rapportages en zo gaat de zaak rollen.

    Motorrijders worden te pas en te onpas aangehouden, ze worden geregistreerd, ze worden in horeca geweigerd, ze verliezen hun baan, hun zaak, hun legale inkomsten, hun toekomst. Een hele wereld, een subcultuur, wordt de nek omgedraaid. En wat zegt de KNMV? Criminelen die toevallig een motor hebben? De clubs waarvan hij wil dat ze OMG worden genoemd, leven helemaal rondom die motorfiets, en organiseren ritten naar verre oorden in het buitenland, zogenaamde run’s. De motor is geen excuus, maar een voorwaarde voor de clubs waar hij het over heeft.

    Op 27 maart 2016 schreef Dupont in zijn blog ‘Branche-organisaties’ hoe de RAI en de KNMV als branche-organisaties feitelijk de commerciële belangen van de motorbranche op het oog hebben. U weet nu dus wie meneer Assendelft is. Het gaat niet om motorrijders of motorclubs. Nee, het gaat om de verkoop van motorfietsen en meneer Assendelft behartigt de belangen van de grote merken. Niet van de motorrijder. En daarom draagt hij graag bij aan de stigmatisering en rechteloosheid van een groep motorrijders in plaats van hun belangen te behartigen.

     

    Integrale verkeerscontrole of razzia met behulp van de Duitse politie?

    NRC.nl op 28 oktober 2017 bericht hoe in Harlingen een grote verkeerscontrole gehouden wordt bij een feest van de Hells Angels in samenwerking met Belastingdienst, Douane, Marechaussee en Duitse politieagenten.

    De bedoeling is volgens de krant: ‘Tijdens de controle richt de politie zich op verkeersovertredingen en andere strafbare feiten. Ook worden openstaande boetes en belastingschulden geïnd. Mensen die nog een gevangenisstraf hebben openstaan, worden aangehouden. Verder wordt tijdens de controle gewerkt aan het “versterken van de informatiepositie rondom de Hells Angels”. De politie wil de leden “in beeld brengen”. ‘ De politie zelf spreekt in het artikel van een ‘integrale verkeerscontrole’.

    Wie de moeite neemt eens op een kaart te kijken naar het gebied waar de ‘verkeerscontrole’ plaatsvindt, zal het opvallen dat het een vreemde plaats is voor een verkeerscontrole. Een doodlopend industrieterrein aan de rand van Harlingen. Veel verkeer zal hier op een winderige zaterdagavond niet voorbij komen.

    Het Algemeen Dagblad bericht op 28 oktober 2017: ‘Op de toegangsweg tot het industrieterrein Oostpoort, waar het clubhuis zit, werden ze allemaal gecontroleerd op onder meer wapenbezit en openstaande celstraffen of boetes.’

    De diverse media berichtten al tijdens de politie-operatie dat er twee personen werden aangehouden voor belediging van de politie.

    De volgende dag, 29 oktober 2017, bericht de Leeuwarder Courant: ‘De politie zegt door de controle-actie in Harlingen zaterdag ‘veel informatie ingewonnen te hebben’ over de Hells Angels in binnen- en buitenland.’De krant citeert ook nog de politie: ‘‘Daar waar veel Hells Angels zijn, is de politie ook’, aldus de politie. ‘Outlaw Motorcycle Gangs zijn regelmatig in verband te brengen met georganiseerde criminaliteit die de samenleving ondermijnt en met norm overschrijdend gedrag’.’

    Nu gaan wij eens even goed teruglezen wat er allemaal is gezegd. Een verkeerscontrole? Dat is toch wel een beetje een misleidende term, want er kwam op dat doodlopende terrein helemaal geen verkeer langs. Alleen bestemmingsverkeer. Uit de uitlatingen van de politie zelf in de Leeuwarder Courant blijkt ook duidelijk dat het helemaal geen verkeerscontrole was, maar een operatie tegen de Hells Angels.

    ‘Ze werden allemaal gecontroleerd op onder meer wapenbezit.’ Is dat zo? Zijn die mannen allemaal gefouilleerd? Zijn de auto’s allemaal grondig doorzocht van binnen en buiten? Zijn er wapens gevonden? De gretige media hebben er niets over bericht.

    Er waren mensen van de Belastingdienst aanwezig. Wat deden die daar dan precies? Hebben zij succes geboekt? Is het normaal dat er Belastingdienst aanwezig is bij een gewone verkeerscontrole?

    Er was ook Douane. Wat deden die? Waar controleren die op? Op smokkelwaar misschien? Zijn dus alle Hells Angels gefouilleerd op de aanwezigheid van verboden smokkelwaar? Dit blijkt niet uit de berichtgeving. En zo dit toch gebeurt mocht zijn, berichten de gretige media niets over gedane vondsten.

    Er was ook Marechaussee. Wat hebben die gedaan? Versterking? Of waren er Hells Angels die onder de krijgstucht vallen? Is dat verboden? Heeft de Marechaussee iets bijzonders gedaan daar? De gretige media berichten er niets over.

    Er waren ook Duitse politieagenten. Dat is vreemd! Wat deden die daar? Hebben die hun eigen digitale databanken meegenomen? Wordt er ter plaatse informatie aan toegevoegd door Nederlandse en Duitse politieagenten die is gevonden in Harlingen? Staan die Nederlandse bezoekers van dit feest van de Hells Angels nu ook in die Duitse computer? Mag dat wel? Worden er hiermee geen Nederlandse regels voor persoonsregistratie overtreden?

    Volgens de media richtte de politie zich op verkeersovertredingen en andere strafbare feiten. Hoe kun je verkeersovertredingen begaan wanneer je stapvoets een doodlopend industrieterrein oprijdt en daarna stopt bij een controletent? Te snel gestopt? Papieren vergeten?

    Het ligt voor de hand dat er aansluitend aan het feest door de aanwezige politie flinke alcoholcontroles gehouden zijn. De politie was er immers toch? Maar voor twaalf uur was de politie al weer vertrokken zonder een spoor na te laten. Ook de media berichten helemaal niets over alcoholcontroles of aanhoudingen met betrekking tot alcohol.

    ‘Daar waar veel Hells Angels zijn, is de politie ook’, aldus de politie. ‘Outlaw Motorcycle Gangs zijn regelmatig in verband te brengen met georganiseerde criminaliteit die de samenleving ondermijnt en met norm overschrijdend gedrag’.’, zegt de politie volgens de Leeuwarder Courant. O ja? Hoe zijn Outlaw Motorcycle Gangs in verband te brengen met georganiseerde misdaad? En wie brengt ze daarmee in verband? Welk normoverschrijdend gedrag? Het blijkt dat de journalisten gewoon telkens overschrijven wat de politie influistert en dat daardoor de kranten volstaan met ‘in verband brengen met’.

    Twee weken geleden was er een begrafenis van een Hells Angel in IJmuiden waaraan zo’n 1500 Hells Angels deelnamen. Uit binnen- en buitenland. Wij berichtten al hierover. Geen enkel incident. Geen enkele negatieve reactie van het publiek. Integendeel. De mensen waren enorm onder de indruk. Wij gaven al talloze malen aan dat er op evenementen van motorclubs nooit incidenten zijn. Is er tijdens elke dorpskermis wel een vechtpartijtje, diefstalletje, vernieling of belediging van een politieagent, nimmer werd een dorpskermis verboden of werd een zo grote ‘verkeerscontrole’ opgezet. Waarom was er dus een verkeerscontrole nodig met dit feest in Harlingen?

    Outlaw Motorcycle Gangs? Wat zijn dat? Uit de artikelen van Dupont blijkt dat deze term werd verzonnen door de politie. Is het een juridische term? Zijn er motorclubs verboden? Wie bepaalt welke clubs ‘Outlaw Motorcycle Gangs’ zijn? Het lijkt op zwartmakerij. Natuurlijk nemen de media deze terminologie over zonder eigen onderzoek te doen.

    Op 29 oktober 2017 bericht de Leeuwarder Courant dat de politie erg blij is over de gehouden actie. ‘De politie zegt door de controle-actie in Harlingen zaterdag ‘veel informatie ingewonnen te hebben’ over de Hells Angels in binnen- en buitenland.’ Dat is interessant. Welke informatie? Wat doen ze met die informatie? Leden van motorclubs klagen al lang over het feit dat ze bepaalde landen niet meer in mogen omdat ze lid zijn van een niet-verboden motorclub. Geeft de politie de ingewonnen informatie door aan andere politiekorpsen? Het is niet verboden lid te zijn van een club die niet is verboden. Dus waarom dit soort informatie doorgeven?

    Uit de berichtgeving blijkt duidelijk dat het niet ging om een echte verkeerscontrole. Ook lijkt het er veel op dat er niet echt grondig werd gezocht naar wapens of smokkelwaar. Er zijn maar twee mannen aangehouden. En dat was voor belediging. Ja, je hebt een groot feest, je hebt niets verbodens bij je, je hebt niets verkeerd gedaan en dan kom je in zo’n rare controle terecht. Dan worden sommige mensen een beetje boos.

    De politie spreekt dus in elk geval opnieuw aantoonbaar niet de gehele waarheid. Blijkbaar ging het vooral om een informatiepositie. Mag dit wel? Hoeveel heeft deze operatie gekost? Is dat geld goed besteed? Zijn er geen andere politietaken blijven liggen op die zaterdagavond? Hoe kan de politie dit verantwoorden?

    De rechtsstaat is niet voor iedereen

    Op 7 juli 2017 plaatste Tubantia een artikel over motorclub Satudarah. Boven het artikel een foto van de burgemeester van Enschede, Onno van Veldhuizen, en in die foto een door de krant zelf ontworpen embleem waarin we herkennen de vleugels van het logo van de Hells Angels MC en de gekruiste revolvers van het logo van No Surrender MC. Wij weten niet beter dan dat er op beide logo’s een copyright zit. Wat ons bovendien verbaast is dat het artikel gaat over stappen van de burgemeester van Enschede tegen Satudarah en dat daar dan bestandsdelen van het Hells Angels-logo en het No Surrender-logo boven staan. Alsof het allemaal hetzelfde is.

    Het artikel vertelt hoe Onno Veldhuizen een horeca-ondernemer uit zijn stad op het gemeentehuis ontbiedt. Deze ondernemer wordt vervolgens door de burgemeester ernstig onder druk gezet om geen leden van Satudarah meer in zijn zaak te ontvangen. ‘Ik kan gewoon organiseren dat we naar binnen gaan en dan bent u alles kwijt. Stop met die Satudarah-mensen.’ Een burgemeester kan een horecazaak sluiten wanneer er overlast plaatsvindt, wanneer er wapens of drugs worden gevonden of wanneer er strafbare feiten plaatsvinden.’ Dat is niet het geval, dus wordt de ondernemer geïntimideerd door de burgemeester. Mondeling, niet schriftelijk. Dat doen criminelen ook. Die leggen niets schriftelijk vast.

    De hoogleraar Jan Brouwer twijfelt aan de gang van zaken en betwijfelt of het doel de middelen heiligt.

    Er zijn in Enschede feitelijk twee dingen aan de hand. Ten eerste is de overheid bezig met een offensief tegen motorclubs en worden clubhuizen waar mogelijk gesloten. Ten tweede verspreiden motorclubs zich vervolgens naar de plaatselijke horeca. Om dus toch de motorclubs te kunnen bestrijden, worden eigenaren van die horecazaken onder grote druk gezet.

    Maar er is heel wat aan te merken op het voortdurend hinderen van motorclubs. Ten eerste is er nog geen enkele motorclub bij wet verboden. Nu willen sommigen wel de wet gaan veranderen, maar dat is net als de maximumsnelheid plotseling verlagen. Dan is daarna bijna iedereen in overtreding. Er is vandaag geen enkele motorclub verboden. Er wordt bovendien geen overlast of criminaliteit geconstateerd bij bovengenoemde horecazaak, anders kon daarop worden geacteerd. Er is dus niets aan de hand met een vereniging die niet is verboden.

    De burgemeester van Enschede baseert zich natuurlijk op gegevens van anderen. Hij doet zelf geen onderzoek. Dat doet de politie wel en dat is dan ook de instantie die burgemeesters voorziet van informatie. De burgemeester acteert door de informatie die hij ontvangt van de politie. Dupont heeft in ruim twee jaar onderzoek en blogs aangetoond dat de politie ten eerste niet altijd even betrouwbaar is. Er lopen zelfs vandaag verschillende onderzoeken naar topmensen van de Nederlandse politie. Het gaat in bijna alle gevallen om corruptie. Corruptie is een vorm van oneerlijkheid, van liegen en bedriegen.

    Dupont heeft ook aangetoond dat twee jaar geleden de voortgangsrapportages van de politie op zijn zachtst gezegd betwistbaar waren. Lees de artikelen van Dupont er nog maar eens op na. Toch worden door media en bestuurders rapportages van de politie over motorclubs voor waar aangenomen.

    Het is zelfs nog erger. Dupont toonde aan hoe verschillende burgemeesters en wethouders op raad van de politie moesten onderduiken, terwijl er niets aan de hand was. Motorclubs kregen de schuld van de bedreigingen, die vrijwel zeker nooit plaatsvinden. Burgemeesters kennen deze gevallen ook, maar blijven toch acteren naar de informatie van de politie.

    Dupont schreef vorig jaar hoe een Griekse horeca-ondernemer in Sittard op de vingers werd getikt door de politie toen hij toestemming gaf aan leden van No Surrender om op zijn terras plaats te nemen. De leden van No Surrender kwamen net aangereden, parkeerden netjes hun motoren en vroegen eerst netjes of ze konden plaatsnemen. Het antwoord was dat het geen enkel probleem was. Toch werden de heren door de politie verjaagd.

    Er komen vanuit het hele land soortgelijke berichten binnen. Tal van gemeenten kondigen aan dat er geen leden van motorclubs met clublogo’s meer welkom zijn in het uitgaansleven. Daar wordt door de politie zeer streng op toegezien. Daar blijft het niet bij. Horeca-ondernemers worden na afloop van bezoeken van leden van motorclubs op het matje geroepen door de politie. Soms komen de agenten in de zaak om de eigenaar ernstig te waarschuwen. Soms moet de eigenaar op het bureau komen en soms wordt hij zelfs ontboden bij de burgemeester. We hebben het niet over incidenten veroorzaakt door leden van motorclubs. We hebben het over één of twee leden van een motorclub die ergens iets eten of drinken en zich volledig normaal gedragen. Eigenaren van horecazaken voelen zich zeer door de politie geïntimideerd, maar zijn bang om er voor uit te komen. Ze zijn bang voor problemen met hun vergunning wanneer ze klagen of openbaar maken wat hen overkomt. Voor de zaak van de ondernemer in Enschede is dan ook te vrezen.

    Tegelijkertijd constateren wij dat de politie zelf de ene na de andere motorclub zelf opricht. Zij houden daarbij de regels aan van 1%-clubs, maar roepen dat ze geen 1%-club zijn. Dus wat is het nou? Vindt de politie motorclubs crimineel of juist leuk?

     

     

     

     

     

     

     

    RTL nieuws steunt politie hoe dan ook

    Vrijdag 13 januari 2017 vond er een inval plaats in het clubhuis van motorclub No Surrender in Emmen. Daar werd niets gevonden wat in strijd was met de wet. Toch wordt het clubhuis gesloten en, zo werd vermeld, zelfs gesloopt. Dezelfde dag lekte een rapport uit waaruit blijkt dat er veel meer criminaliteit is dan het ministerie tot dusverre altijd heeft gemeld. Het effect van wat politie en Openbaar Ministerie doen blijkt nog veel kleiner te zijn dan werd aangenomen. En de cijfers waren al zo geflatteerd. En RTL nieuws, hoe deed die verslag van deze blamage? Blamage? Hoezo? RTL nieuws sprong in het gelid en gaf kritiekloos de politiepropaganda onverdund door. We vallen er in bij de officier van justitie die de inval in Emmen goedpraat.

    (bron: RTL nieuws)

    Op 0 seconden: De overheid geeft een signaal af. Aan wie? De motorclubs weten allang wat ze aan de overheid hebben. En dat de politie niet in staat is de meest eenvoudige strafzaak rond te krijgen. En wat is het signaal? We pakken een clubhuis af en slopen het zonder dat daar een rechter bij aan te pas komt?

    Op 15 seconden: ‘En daaruit blijkt maar weer hoe moeilijk het is om criminaliteit te bestrijden’. Dat blijkt daar helemaal niet uit. Als je de bestaande criminaliteit negeert maar gaat zitten wachten tot bepaalde mensen de wet gaan overtreden, terwijl je ze in de gaten bent aan het houden, is dat iets anders dan criminaliteit bestrijden.

    Op 20 seconden: De vaste riedel: de politie gaat pijnlijk af, dus we moeten ze meer geld geven. Terwijl er al veel te veel dienders zijn die niets doen en verder niemand weet waar al dat geld dat ze krijgen blijft. (Roofvogels? Een feestje in het Amstelhotel?) En algemeen bekend is dat de organisatie ziek, zwak en misselijk is. Als de Nationale Politie zijn zaakjes niet op orde krijgt en de pakkans van criminaliteit de nul procent nadert, hoe kan je dan als RTL nieuws deze olifant in de kamer niet zien en deze benadering kiezen?

    Op 41 seconden: Steeds weer een politiebond die vraagt om geld gaat vervelen, daarom criminoloog Van der Torre. Altijd bereid om een centje te verdienen door onzinnige politieplannetjes een wetenschappelijke glans te geven. En inderdaad, als er een werkende recherche zou zijn… ja dat zou wat zijn.

    Op 1 minuut 8: Hier wordt met cijfers gerommeld. Niet 34% van de mensen maar 18% is slachtoffer van criminaliteit. 34% ronkt meer, en het is natuurlijk verkiezingstijd.

    Op 1 minuut 20: ‘Veel meer dus dan de officiële cijfers’. Waar je hier verwacht dat de misleidende officiële cijfers worden belicht – Hoe weinig dan? Waarom zijn die cijfers zo laag? Wie is daar verantwoordelijk voor? – kijkt RTL liever de andere kant op, en geeft de schuld aan de luie burger.

    Op 1 minuut 45: Naar Frits Wester. Die heeft geen zin om nog een politie-faal-verhaal te doen, want dat is geen nieuws. Dus krijgt hij een vraag over cybercriminaliteit, waar de politie en het OM een onbekend groot bedrag in investeert.

    Op 1 minuut 48: Frits begint over het modieuze leerstuk van de ondermijning. Toverwoord als het gaat om het in strijd met de rechtsstaat mensen het leven zuur maken. Typisch iets waar de politie prioriteit aan geeft, maar ook een manier om gemeenteambtenaren in te zetten om burgers te kwellen. In 2014 laat tv programma Zembla zien dat automatiseringsbedrijf Ordina honderden spionnen bij de overheid heeft om orders binnen te halen. Is de politie binnengevallen bij Ordina? Is het hoofdkantoor gesloopt? Nee. Dit soort criminaliteit telt niet bij politie, OM of RTL nieuws.

    Op 2 minuut 10: Frits had nog een quootje van de premier. Over leugenachtige cijfers? Over hopeloos slecht functionerende politie? Nee, daar valt hij onze leider niet mee lastig.

    Op 2 minuut 24: Drugscriminaliteit in Brabant en Limburg verandert zegt Rutte. Hoe dan? Wat is er nu anders? Mark is aan het improviseren: ‘investeren in instrumentarium, in middelen’. Wat voor instrumentarium dan? Bijen?

    Op 2 minuut 28: Het is cruciaal dat de mensen van WC-eend hun expertise delen.

    Op 2 minuut 33: Er komt geld bij, maar is het genoeg? Spannend wat Frits hier op gaat zeggen. Weet hij meer van waar het geld blijft?

    Op 2 minuut 38: We krijgen geen antwoord. Er komt zonder twijfel heel erg veel extra geld voor OM en politie. Maar of het ooit genoeg zal zijn…

     

    Ali Bahbah

    De Barneveldse Krant.nl schreef op 19 juli 2015 hoe het clubhuis van de Hells Angels in Barneveld onterecht in beslag was genomen en geveild. ‘De gemeente Barneveld heeft fouten gemaakt bij de procedure voorafgaande aan het besluit om beslag te leggen op het clubhuis van de Hells Angels in Barneveld. Daarnaast is onvoldoende aangetoond dat het clubhuis aan de Oostvenerweg openbaar toegankelijk was voor publiek. Boetes vanwege de aanwezigheid van alcohol waren daarom niet terecht. Met die uitspraak tikt de rechter de gemeente Barneveld op de vingers, nadat de motorclub in beroep ging tegen de dwangsom. ,,Eigenlijk spelen hier twee zaken een rol”, legt een woordvoerder van de rechtbank Gelderland uit. ,,Door het ontbreken van een rechtsgeldige aanmaning is er een procedurefout gemaakt, waardoor de bevoegdheid tot invordering van de dwangsommen is verjaard en er dus door de gemeente niets meer te vorderen valt.”

    Ondanks die zeer duidelijke uitspraak van de rechter, vond de gemeente zelf dat er niets aan de hand was. ‘In de tussentijd heeft de gemeente in april dit jaar besloten beslag te leggen op het clubhuis van de motorclub, omdat eerder opgelegde boetes nog niet betaald waren. Vervolgens bood de gemeente het pand aan via een online veiling. Begin deze week meldde deze krant dat het pand inmiddels door de motorclub verlaten is en is overgenomen door het naastgelegen bedrijf Bijkerk Recycling. De recente uitspraak heeft hierop volgens de gemeente geen consequenties, zegt gemeentewoordvoerder Bertil Rebel.’

    De rechter doet een uitspraak, de gemeente Barneveld legt die uitspraak naast zich neer. En vervolgens is er niets meer aan te doen. Volgens onze gegevens zijn de Hells Angels in Barneveld inmiddels zoek en is het oude clubhuis, waaraan voor veel geld was ingericht, nog steeds niet terug bij de motorclub.

    De kranten die het anders altijd zo goed weten, wanneer het over motorclubs gaat, laten het bij echt onrecht afweten. Wanneer de politie met een rapportage komt vol kletspraatjes en aannames, lees vooral de afleveringen van Dupont daarover, staan de media wel vooraan om zo goedkope kopij te plaatsen. Even zelf op onderzoek gaan is er niet meer bij.

    Deze week werd bekend dat de overheid in ieder geval niet discrimineert wanneer het gaat over motorclubs. Motorclub Bandidos had namelijk vorig jaar ook te kampen met inbeslagnames. Niet van clubhuizen, maar van motorfietsen. NOS.nl berichtte daarover op 22 september 2016 dat een in beslag genomen Harley Davidson van Bandidos MC inmiddels was geveild. ‘In zeker één geval was de verkoop van de motor onterecht. Het voertuig, met een taxatiewaarde van 32.000 euro, werd geveild voor 11.500 euro.’ Er zijn nog 13 andere Harleys in deze zaak in beslag genomen. Wat daar mee gebeurt is nog niet zeker. Misschien zijn ook deze motoren geveild.

    Nu blijkt deze week plotseling dat de geveilde Harley niet alleen onterecht in beslag werd genomen, maar ook onterecht werd geveild en dan ook nog ver onder de prijs. De overheid veilt gewoon je spullen voor 11.000 euro wanneer ze 32.000 euro waard zijn en dan krijg je heel misschien na optreden van je dure advocaat de geveilde waarde terug.

    Vorig jaar nog riep de NOS-misdaadverslaggever Robbert Bas (Dupont, 12 juni 2015) dat een Harley Davidson 60- á 70.000 euro kost en dat daarmee wel zeker is dat de eigenaars crimineel moeten zijn om zoveel geld uit te kunnen geven. Wij wachten nu op Robbert Bas wanneer hij de overheid verwijt motoren van 70.000 euro te veilen voor 11.000 euro en daarmee het verschil in de zak te steken. Maar ja, we kunnen lang wachten. Robbert Bas is allang niet meer de ‘misdaadspecialist’ van de NOS.

    En ja, wie koopt nu zo’n motor voor zo weinig geld? De Harley-wereld is klein en besloten en ons kent ons. De koper is dus vast een rijder. Maar een rijder met een beetje hart voor het rijden zou nooit de motor van een MC kopen wanneer die voor zo’n idioot bedrag zou worden geveild. Ja, en wie rijden er nog meer op Harleys en doen net of ze een motorbende zijn? Juist, de politiemotorbendes. Opletten dus maar wanneer die stoere leatherboys weer in de Heerlense Villa Kleinhold opduiken. Of zouden ze in het oude clubhuis van de Hells Angels in Barneveld zitten?

    In ieder geval wordt maar weer eens duidelijk wie de echte criminelen en wetsovertreders zijn.

    Dupont is bijna jarig

    Het was in de vroege namiddag toen Dupont zijn voordeur achter zich dichtdrukte en in de regen ging hardlopen. Hij had zojuist een telefoongesprek gevoerd en zou voortaan als blogger met de naam ‘Dupont’ bijdragen gaan leveren op de nieuwe website ‘justitieenveiligheid.nl’. Zijn specialisatie: motorclubs. Het was net mei 2015 en het zou nog een kleine maand duren voordat Dupont zijn eerste bijdrage op de site zette. ‘De brave burgervader en de motorbendes’ heette het artikel.

    We zijn nu een jaar verder en Dupont leverde inmiddels meer dan 70 bijdragen. Soms humoristisch, soms kort door de bocht, altijd verontwaardigd en strijdbaar. Dupont gelooft in wat hij doet. Alleen tegen de overheid, alleen tegen wat hij ziet als onrecht, maar niet alleen tegen de wereld. Want de wereld, dat zijn jullie!

    Na een jaar Dupont een tussenbalans. Wat hebben we geleerd van 70 blogartikelen van één van de kwaadste mensen van Nederland? Wat zijn de lijnen die zichtbaar werden? Is er een patroon? Kunnen we conclusies trekken?

    1. Uit een aantal artikelen van Dupont wordt duidelijk dat incidenten met motorclubs veelal verzonnen zijn. Uit ‘Burgemeester Jos Som in het nauw!’ van 9 juli blijkt dat de bedreigingen die zogenaamd zouden zijn gedaan door de lokale Hells Angels niet op waarheid berusten. Er is wel veel publiciteit over geweest. In het artikel ‘Liegt de politie?’ wordt duidelijk gemaakt hoe de politie in zijn officiële rapportages over motorclubs aantoonbaar liegt en subjectieve kwalificaties gebruikt die niet worden gestaaft door rechterlijke uitspraken. In ‘Herhaal de leugen totdat de mensen denken dat het de waarheid is’ zet Dupont uiteen hoe politie, media en burgemeesters liegen over motorclubs. Ook uit ‘Leugens maken de weg vrij voor een politiestaat’ wordt duidelijk hoe in politierapportages wordt gelogen en de waarheid wordt verdraaid. De lezer van ‘De creatieve officier van justitie’ op 22 februari leert hoe een officier van justitie die is belast met de bestrijding van de zware misdaad valse telefonische meldingen doet via Meld Misdaad Anoniem en daarmee motorclub Satudarah in diskrediet brengt. Tevens blijkt op 9 maart uit ‘Meld Misdaad niet Anoniem’dat er ook wordt gelogen over de anonimiteit van het meldnummer: Meld Misdaad Anoniem is niet anoniem.
    2. Dupont toont aan dat een aantal bestrijders van motorclubs een belang hebben bij die bestrijding. Zo blijkt op 11 juni dat burgemeester Jos Som via zijn dochter een belang heeft bij het sluiten van het clubhuis van de Hells Angels. Dit clubhuis zit naast de zaak van zijn eigen dochter en bovendien zit de motorclub pontificaal in het zojuist opgeleverde nieuwe stadscentrum dat is gebouwd door mensen die ook worden genoemd in verband met omkoping. Dupont vraagt zich bovendien af of Jos Som ook financieel beter is geworden van dit prestigeproject (artikel van 15 juli ‘Het gevecht in de OK corral van een klein Limburgs dorp). Op 27 april 2016 (‘Ondermijning als goudmijn’)blijkt dat er veel geld wordt verdiend met de bestrijding van onder anderen motorclubs. Particuliere organisaties zetten de trend en geven cursussen van ambtenaren door ambtenaren. Bovendien blijkt dat politiefunctionarissen bijbanen hebben die een financieel belang hebben bij het opzetten van die nieuwe trends.
    3. Uit tal van artikelen blijkt dat de politie gebruik maakt van twijfelachtige opsporingsmethoden. Op 16 (‘Opvallend rijgedrag’)en 27 maart 2016 (Een rechtstreekse aanval op onze vrijheid’) blijkt dat de politie verkeerswetgeving lijkt te misbruiken om op te sporen. Bovendien heeft de politie een niet-aangemelde databank waarin leden van motorclubs zijn opgenomen.Die databank blijkt ook uit het artikel van 24 juni 2015 (‘Rekenen voor dummies’). Op 3 (‘Particuliere samenwerking tussen Nederlandse politie en mensenrechtenschendende landen om motorclubs te bestrijden’) en 4 april (‘Politiemotorbendes, provocaties en ongeoorloofde opsporingsmethoden’) wordt duidelijk dat de Nederlandse politie samenwerkt met korpsen uit landen waar mensenrechten worden geschonden of waar wordt gewerkt met ook daar ongeoorloofde opsporingsmethoden. Informatie uit juist die landen wordt vervolgens door de Nederlandse politie tegen eigen onderdanen ingezet. Verder heeft de politie het ‘name&shame’ geïntroduceerd, waarbij mensen die worden verdacht, maar nog zeker niet zijn veroordeeld, al worden genoemd als leden van motorclubs. Dit stelt motorclubs en leden daarvan in een slecht daglicht, terwijl die mensen niet schuldig zijn bevonden.
    4. De artikelen van 18 en 28 april laten zien dat er afspraken zijn gemaakt tussen media, politie en justitie en belangenorganisaties over berichtgeving over motorclubs. (‘Branche-organisaties’ en ‘Je suis Charlie’).Dit heeft blijkbaar een commercieel doel. Uit het artikel op 14 juni 2015 (‘Bandidos MC of bandieten B&W?’) blijkt dat de media een deal hebben met de politie toen er een inval kwam door een arrestatieteam bij een aantal leden van de Bandidos MC. Uit ‘Je suis Charlie’ van 28 april 2016 blijkt bovendien hoe journalisten uit de ruif van politie en politiek eten.
    5. Er is sprake van een zeer eenzijdig beleid waar het de bestrijding van motorclubs betreft. Uit artikelen op 10 (‘Voetbalsupporters en motorclubs’), 25 (‘Motorclubhuizen en drankketen’) en 27 april 2016 (‘Ondermijning als goudmijn’)blijkt dat vele malen meer last en schade wordt ondervonden door bijvoorbeeld hooligans of drankketen. Maar daar wordt gestuit op onwil van plaatselijke besturen of de onmogelijkheid het probleem adequaat op te lossen. Op 20 maart 2016 (‘De politiedatabank van Outlaw VVD’ers’)bleek dat de VVD een fors aantal wetsovertreders en integriteitsschandalen kent. Toch komen veel van de grootste ‘diehards’ en ‘crimefighters’ uit deze partij.
    6. Er worden door de politie ernstige fouten gemaakt, zoals te lezen in ‘Foutje….bedankt!’ van 21 april. Een lid van de Bandidos MC wordt verwisseld met een andere persoon en vervolgens wordt het lid van de Bandidos onterecht opgepakt. Een politiewoordvoerdster is vervolgens uiterst lakoniek over die vergissing. Volgens haar kan dat wel vaker voorkomen. Ondertussen is er wel weer een lid van een motorclub het slachtoffer geworden van dat foutje.
    7. De politie doet alsof zij de macht willen grijpen. De wet moet verandert worden en er moeten meer bevoegdheden komen. Dit blijkt uit de artikelen van 22 juli 2015 (‘Boeman Bouman en zijn patriotten van de politiestaat’) en 23 januari (‘Is er niets illegaals? Dan passen wij de wet wel even aan en kunnen wij toch optreden!’). Hoge politiechefs doen telkens uitspraken over wetsveranderingen die niet aan hen zijn, maar aan het parlement. Zij willen bovendien iets strafbaars maken dat het op dit moment helemaal niet is.
    8. Gemeenten die optreden tegen motorclubs hebben in een aantal gevallen onverklaarbare, maar wel aantoonbare, tekorten in hun gemeentekas. Zij weigeren hierover opheldering te geven. Dit blijkt uit de artikelen van 13 (‘Wikijansia: Barneveld’)en 27 augustus (‘Belastinggeld Langedijk ‘expendable’ ‘), 25 september (‘De tientallen verdwenen miljoenen van Kaag en Braasem en het motorclubje’)en 8 oktober (‘De goochelaar en de verdwenen miljoenen en de tattooconventie’). Het gaat over vele miljoenen gemeenschapsgeld die weg zijn. Dit is aangetoond door onderzoek van een voormalig accountant.
    9. Sommige burgemeesters halen alle feiten over motorclubs door elkaar in verklaringen die zij afgeven aan de pers. Dit wordt onder anderen duidelijk in het artikel van 27 juni (‘De burgemeester en absoluut betrouwbare feiten en cijfers’)waar niet alleen de ene motorclub voor de andere wordt aangezien door burgemeester Onno Hoes, maar waar ook aantallen motorclubleden niet kloppen.
    10. De voortdurende propaganda door politie en media heeft in het buitenland geleid tot grote schietpartijen door de politie waarbij verschillende motorclubleden omkwamen. Dit is uitvoerig aangetoond in het artikel van 30 juni 2015 (‘Ontmenselijking maakt van vreedzame mannen moordenaars’). In Nederland is er nu al aantoonbare schade bij mensen die niet zijn veroordeeld door een rechter, zoals bijvoorbeeld blijkt in het artikel ‘Cordon sanitaire’ van 21 april. Mensen raken hun baan kwijt, worden door bedrijven of horecazaken geweigerd en komen soms in een sociaal isolement.
    11. Magistraten die moeten oordelen over zaken waar motorclubs bij betrokken zijn, zijn soms partijdig. Zo blijkt uit het artikel ‘De raadsheer die om de hoek van het clubhuis woonde’ dat één van de rechters die moest oordelen in een zaak die was aangespannen door Veterans MC om de hoek van het clubhuis van deze club woonde in Haren. De man stond bovendien bekend als een fatsoensrakker die te pas en te onpas stappen onderneemt voor een harder beleid en stelde suggestieve vragen over de colors van de motorclub die hij in verband bracht met de Duitse bezetter in de Tweede Wereldoorlog.
    12. Er zijn diverse motorbendes die alleen uit politiemensen bestaan en die niets in de weg wordt gelegd. In het buitenland hebben deze politiemotorbendes al gezorgd voor schietpartijen waarbij doden vielen. Het bestaan van deze politiemotorbendes wordt uit de doeken gedaan op 20 maart (‘Motorbendes met alleen maar politieagenten’), op 21 maart (‘Politieagenten als outlawbiker’) en op 4 april (‘Politiemotorbendes, provocatie en ongeoorloofde opsporingsmethoden’). Politiemotorbendes als Lex Legio MC, LEMC Marshalls, IPA-MC en Blue Knights MC wordt niets in de weg gelegd. De leden komen niet terecht in de speciale OMG-databank van de politie, er worden geen vergunningen voor clubhuizen of evenementen geweigerd. Op tenminste één foto waar wij de hand op wisten te leggen heeft een lid van Blue Knights MC onder zijn clubcolors een setje handboeien.
    13. De grote man van de politievakbond ACP is zelf verwikkeld in een affaire van vriendjespolitiek. In het artikel ‘Die wet past ons allemaal!’ van 13 juni 2015 wordt duidelijk hoe Gerrit van de Kamp, de grote man van politievakbond ACP en hét gezicht van politie Nederland, niet alleen telkens roept om meer bevoegdheden en wetsveranderingen, maar ook is verwikkeld in een zaak van vergaande vriendjespolitiek. Van de Kamp is een groot voorstander van het verbieden van motorclubs, maar speelt zijn eigen vriendin een baantje toe binnen de Nationale Politie.
    14. De politie intimideert het parlement en zet gemeenten onder druk tot het nemen van maatregelen tegen motorclubs. Op 2 juli in ‘The man who would be king’ wordt beschreven hoe actievoerende politiemensen met dienstwapens en dienstmaterieel in diensttijd het Haagse Binnenhof bezetten. Meer loon wilden en dat ook kregen. Gemeenten waar motorclubs zijn gevestigd worden ‘op de hoogte gebracht’ van de grote gevaren die aan die clubs kleven. De ambtenaren van de gemeenten weten dit zelf niet en vertrouwen dus maar op de politie die dit initieert (‘Voortgaan met rapporteren’ 19 juli 2015 en ‘Blablablabla’ op 26 juli).
    15. De politie zet brancheorganisaties en belangenorganisaties onder druk om maatregelen tegen motorclubleden te nemen. Op 3 juli 2015 al blijkt dit uit ‘De pot verwijt de ketel’ en op 4 augustus ‘Nederland wordt wakker!’ De beveiligingsbranche wordt door de politie gewaarschuwd en vervolgens komt de voorzitster van die branche, die bijklust als VVD’er, in actie. Op 24 augustus ‘De blaffende honden van het nieuwe beleid’ waarin het MKB zich grote zorgen zegt te maken over infiltraties van motorclubs. En op 18 april 2016 ‘Branche-organisaties’.
    16. Leden van motorclubs worden uitgesloten van de maatschappij. Het artikel ‘Cordon sanitaire’ van 21 april 2016 geeft een onthutsend beeld van hoe burgers die niet zijn veroordeeld door een rechter uit de maatschappij worden verwijderd. De politie speelt hierin een grote rol als trendsetter en aangever.
    17. Particuliere organisaties die niet tot de overheid behoren proberen de trend te zetten die moet leiden tot de uitbanning en vervolging van motorclubs. Op 3 april 2016 ‘Particuliere samenwerking tussen Nederlandse politie en mensenrechtenschendende landen om motorclubs te bestrijden’, waarin duidelijk wordt gemaakt hoe een particuliere internationale organisatie van politiemensen niet alleen trends bedenkt, maar ook oplossingen aandraagt door middel van trainingen waardoor deze materie ook gaat leven in de landen van herkomst van de deelnemende politiefunctionarissen. Dit blijkt ook uit ‘Riding Ralf tegen motorbendes’ van 21 maart.
    18. De instanties die pleiten voor een verbod van motorclubs gaan bewust voorbij aan het feit dat een verbod geen invloed heeft op misdaadcijfers. Uit cijfers, dus feiten, uit Australië en Duitsland blijkt dat een verbod geen invloed heeft op misdaadcijfers. Dit is te lezen in de artikelen ‘Holle vaten’ van 29 juli 2015, ‘Verbal diarrhea’ van 27 september en ‘’Zware maatregelen zonder effect’ van 7 april 2016.

     

    Wat we zien is een onthutsend beeld. Politiefunctionarissen zetten vanuit particuliere internationale organisaties trends in misdaadbestrijding en geven vervolgens particulier georganiseerde trainingen om politiemensen internationaal daarmee te bevruchten. Daarna wordt internationaal door middel van een informeel netwerk samengewerkt tussen Nederlandse politiemensen en politiemensen uit landen waar soms ongeoorloofde, in Nederland soms verboden, opsporingsmethoden worden gehanteerd. Door middel van overdreven en soms niet op waarheid berustende rapportages, druk vanuit een politievakbond waar ook zaken mis zijn, worden overheden ‘bewerkt’. Belangenorganisaties worden ingezet om een zo breed mogelijk front te maken en via partijdige of luie journalisten wordt in de media van leer getrokken met als doel publieksbewustwording en beïnvloeding van de overheid. Leden van politieke partijen waarop veel strafbare feiten zijn aan te merken sluiten zich aan bij deze kruistocht, daarin gesteund door schreeuwende, maar onkundige opiniemakers die zich voordoen als misdaadverslaggever. Particuliere bedrijven gerund door (oud)-politiefunctionarissen verdienen aan het vervolgingsbeleid dat op deze manier wordt uitgezet. Tegelijkertijd zien we bij diezelfde politie dat chefs erg veel geld verdienen, terwijl de ondergeschikten stakingsacties houden voor meer salaris. De vorming van de Nationale Politie kost honderden miljoenen meer dan ingeschat, maar moet als prestigeproject koste wat kost toch doorgaan. Om de schuld van de politie zelf weg te houden, wordt geklaagd over onvoldoende wettelijke bevoegdheden en wetsveranderingen. Iemand moet de schuld krijgen en de motorclubs worden zondebok. De moderne heks zit niet meer op een bezemsteel, maar op een motor.

     

    Bevrijdingsdag 5 mei 2016. Er kan geen enkele link zijn tussen de heldhaftige bevrijders van toen en de bezetters van nu!

     

     

     

    Motorclubhuizen en drankketen

    De Telegraaf schreef op 20 november 2013: ‘Jeugdhonken en gedoogde illegale barretjes op Urk ontlopen controles omdat de gemeente het ‘niet veilig’ vindt voor haar controleurs. „Onze toezichthouder is onvoldoende uitgerust om zelfstandig binnencontroles in jeugdhonken uit te voeren. Zo beschikt hij, in tegenstelling tot de politie bijvoorbeeld niet over een kogelvrij vest en geweldsinstructie”, stelt de gemeente in een verklaring.’ Het gaat hier om minderjarigen.

    Tweeënhalf jaar later schreef De Stentor op 22 april 2016: ‘Het bootje waar de 17-jarige Urker Jan Baarssen deelnam aan een feestje, voordat hij dood werd teruggevonden, stond bekend als levensgevaarlijk. Dat blijkt uit een brief van Klankbordgroep jeugd aan college- en raadsleden van Urk.

    Ruim drie weken voor de verdwijning van Baarssen werd de gemeente door de Klankbordgroep via een brief ingelicht over de ‘hoge urgentie rondom de vele jeugdhonken in het dorp’. De Klankbordgroep, bestaande uit een bonte verzameling vrijwilligers waaronder Caritas Urk, Bezorgd Urk, Waypoint Moedige Ouders, horeca en jeugdwerkers, turfde in februari het aantal bezoekers bij de jeugdhonken. Op 20 februari beschreven zij de situatie op de boot in kwestie als levensbedreigend.

    De Klankbordgroep noemt de vaststelling zeer schrijnend en benadrukt dat andere jeugdhonken ook als levensgevaarlijk werden beschreven. “Feit is dat er in meerdere jeugdhonken op ongecontroleerde wijze extreem veel alcohol wordt genuttigd en dat er veel meer jongeren in één ruimte aanwezig zijn dan gesteld.” Met deze brief hoopt de Klankbordgroep meer aandacht te krijgen van de gemeente. Naar eigen zeggen is de groep al benaderd door het ministerie en de provincie voor meer informatie met betrekking tot de jeugdhonken op Urk.’

    Op 13 augustus 2015 schreef Dupont al een artikel over de jeugdhonken in Barneveld in het artikel ‘Wikijansia: Barneveld’. In tal van gemeente zijn jeugdhonken of drankketen waar minderjarigen alcohol nuttigen. Soms is er wel controle, maar dat is eigenlijk nog veel gekker. Roken in een horecagelegenheid, minderjarigen en drank, doorschenken aan mensen die dronken zijn. Heb je een legale zaak, dan worstel je met bestemmingsplannen, vergunningen, veiligheidsvoorschriften en controles. Heb je een illegale zaak, dan is bijna alles mogelijk. Blijkbaar. Urk is daarop helemaal geen uitzondering.

    Horeca Nederland, de brancheorganisatie, de landelijke politiek, de politie, het landelijk overlegorgaan van burgemeesters, de Tweede Kamer, zijn blijkbaar niet in het minst geraakt door deze problematiek. Maar er zou eens een lid van een motorclub naar binnen moeten lopen in zo’n drankkeet. Dan zouden dezelfde instanties struikelen over elkaars schijnheilige voeten. Ahmed Marcouch van de PvdA en Madeleine van Toorenburg van het CDA zouden meteen vragen gaan stellen in de Tweede Kamer. Dat doen ze niet bij de jeugdhonken. Beide partijen zien hun stemvee al jaren naar andere partijen gaan en dat is geen wonder.

    Er zijn in clubhuizen van motorclubs nooit incidenten, en toch gaan ze aan de lopende band dicht. Mede ook dankzij lieden als Marcouch en Van Toorenburg. Misschien toch een idee voor dat duo om eens te kijken naar al die jeugdhonken in plaats van die motorclubs.

    Branche-organisaties

    Op 5 oktober 2011 krabten motorliefhebbers zich enigszins achter de oren. Wat bleek namelijk? De nieuwe secretaris van de afdeling Gemotoriseerde Tweewielers van de RAI was een totale onbekende in motorrijdersland. Tweewieler.nl zei hierover: ‘Tot vorig jaar was Warmerdam overigens wel actief voor de ANWB – als innovatie consulent – en ook in de politiek (D66) en als beleidsmedewerker en adviseur voor het ministerie van LNV (Landbouw, Natuurbeheer en Visserij) is haar naam bekend. Met Gemma Warmerdam kiest de RAI dus voor een secretaris die de weg in Haagse kringen goed kent. Inmiddels is ze, zo meldt men in Amsterdam, volop aan het lessen op de motor.’

    U denkt nu natuurlijk: ‘Gemma Warmerdam?’ Waar gaat dit over? Zeker de vele bikers die hier komen lezen, zullen zich dat afvragen. Blijf nog even op deze pagina en u weet het.

    Vandaag kwam Gemma Warmerdam, die onbekende van de RAI dus, in het nieuws door enige fraaie uitspraken bij BNR.nl. ‘Het onderscheid moet duidelijk worden tussen 99 procent van de motorrijders die gewoon gezellig samen rondrijdt en de 1 procent die elkaar en de rest van de samenleving het leven zuur maakt.’ Het lijkt sprekend op de uitspraken gedaan na de relletjes in het Amerikaanse stadje Hollister in? 60 of 70 jaar geleden? Warmerdam reageert met deze uitspraken op het feit dat de Rotterdamse hoofdcommissaris van politie Frank Paauw vorige week sprak over motorclubs toen hij het had over de Hells Angels en de Mongols naar aanleiding van een vechtpartijtje in een Van der Valk-hotel.

    ‘Dit terwijl twee jaar geleden werd afgesproken om die term in die context niet meer in de mond te nemen. Ze zegt dat het langdurig negatief publiceren over motorclubs uiteindelijk leidt tot een daling van de omzet van motorverkopers.’, voegt Gemma er nog aan toe. Afgesproken? Met wie? En met welke wettelijke basis kun je afspreken bepaalde clubs een crimineel stempel op te leggen?

    BNR.nl gaat verder: ‘Ook leidde de discussie twee jaar geleden tot afgelasting van motorevenementen. Om te voorkomen dat dit nu weer gebeurt, roept Warmerdam politie, overheidsfunctionarissen en media op zorgvuldiger met de term ‘motorclubs’ om te gaan. Ook voorzitter Patrice Assendelft van de Koninklijke Nederlandse Motorrijders Vereniging, KNMV, doet dat. Hij wijst erop dat er al herhaaldelijk overleg is geweest met politie, het ministerie van Justitie en de gemeenten. “Het gaat dan een tijdje goed, en vervolgens zie je het toch weer gebeuren.” Motorrijders hebben er volgens Assendelft echt last van dat ze over een kam worden geschoren met criminele bikers.’

    Blijkbaar hebben politie, het ministerie van Justitie en de gemeenten samen met de KNMV en de RAI afgesproken dat een aantal motorclubs ‘bendes’ zijn en geen clubs. De voorzitter van de KNMV zegt zelfs ‘criminele clubs’. Eenzijdig, zonder enige rechterlijke tussenkomst of bemoeienis. ‘Want’, zo stelt Warmerdam, ‘die motorbendes maken elkaar en de samenleving het leven zuur!’ Dat is een hele statement, zo zonder een bijbehorende rechterlijke uitspraak.

    Wat zegt nu Gemma Warmerdam over zichzelf? Op LinkedIn vinden wij het volgende: ‘Vanaf 1994 heb ik gewerkt bij invloedrijke politieke, ambtelijke en consumenten organisaties in Den Haag. Sinds 2011 werk ik voor de branche organisatie RAI Verenging in Amsterdam. Gestart als beleidsmedewerker landbouw in de Tweede Kamer, vervolgens politiek adviseur van een minister van Landbouw, Natuurbeheer en Visserij en daarna bij de ANWB als belangenbehartiger en corporate innovatie- en strategieconsultant. Ik heb bewust gekozen om ervaring op te doen met de ‘witte vlek’ van politiek & beleid georiënteerde professionals namelijk marketing, creatie en innovatie. Door deze combinatie ben ik nu een veelzijdig strategisch adviseur en belangenbehartiger die ook kan meedenken met de leden in de branche vereniging. Ik heb ruime ervaring in belangenbehartiging, innovatie begeleiding, projectmanagement, visie-, strategie- en beleidsontwikkeling en woordvoering. Ik heb veel ervaring met complexe politieke en bestuurlijke issues.’

    Gemma Warmerdam is dus actief lid van de politieke partij D66, zij was politiek adviseur van twee ministers, en zij omschrijft zichzelf als strategieconsultant, belangenbehartiger, strategisch adviseur, en zeker niet als iemand die ook maar iets te maken heeft met motorrijders. Gemma gaat nog even verder op LinkedIn:

    ‘Belangenbehartiging, deelnemen aan het publieke debat, delen van kennis van wet en regelgeving, lobby in Nederland en Brussel, collectieve promotie coördineren en ontwikkeling van strategie- en beleidsvorming, zijn de activiteiten die ik voor de leden uitvoer en organiseer. Daarnaast onderhoud ik directe relaties met branche- en belangenorganisaties, politiek, overheden, consumentenorganisaties etc.’

    Is het nu iets duidelijker geworden? Een lobbyiste met zeer goede contacten in Den Haag, die afspraken maakte over het benoemen van motorclubs als ‘motorbendes’ zonder een enkele rechterlijke uitspraak. Motorverkopers zien hun omzet ook dalen door die ‘motorbendes’, zegt Warmerdam. Is daar onderzoek naar gedaan? En dalen die verkopen omdat er echt iets aan de hand is, of omdat de kranten op aandringen van de Warmerdam-lobby, schrijven dat er iets aan de hand is. En waarom worden politiemotorclubs niet genoemd? Dupont toonde al eerder aan dat in ieder geval in de Verenigde Staten deze politieclubs betrokken zijn bij talrijke moorden, schietpartijen en mishandelingen in het motorclubmilieu.

    In eerdere artikelen van Dupont bleek dat branche-organisaties door de politie worden aangezet maatregelen te nemen tegen motorclubs. Branche-organisaties van beveiligingsbedrijven moeten bikers weren, anders kunnen zij een keurmerk mislopen van de politie. Horeca-organisaties moeten hun leden aanzetten tot een colourverbod. Dupont toonde aan dat bestuursleden van dit soort branche-organisaties ook banden hebben met politieke organisaties of daarin zelfs actief zijn. Gemeenten wordt aangespoord actie te ondernemen tegen clubhuizen, ook wanneer er nimmer incidenten zijn geweest. Op deze manier kan het natuurlijk niet anders dan dat het publiek langzamerhand echt gaat geloven dat er iets aan de hand is. Er wordt dus bewust maatschappelijke onrust gecreëerd, iets dat kan worden gebruikt om een verbod van motorclubs te bewerkstelligen.

    Dus Gemma Warmerdam? Leuk geprobeerd, maar ga eerst je motorrijbewijs maar eens halen.

     

    Een rechtstreekse aanval op onze vrijheid

    Vorig jaar December deed een rechter de volgende uitspraak: ‘Verkeerscontroles hebben een ander doel dan het doen van opsporingsactiviteiten.’ We mogen er van uitgaan dat de Nederlandse politie zich houdt aan een rechterlijke uitspraak. Of toch niet?

    Leden van motorclubs weten dat de politie zogenaamde ‘Algemene Verkeerscontroles’ houdt zodra een politieagent ziet dat er leden van een motorclub rijden op de motor of in de auto. Deze bikers worden staande gehouden zonder dat er sprake is van strafbare feiten. Wat wil de politie nu precies met dat staande houden bereiken? Wat zijn de gegevens die zij verzamelen en waarom?

    Politieagenten zijn in het bezit van een speciaal handboek met richtlijnen over motorclubs. Dit is het ‘Handboek Nederlandse 1%-motorclubs (ongedateerd). Wij hebben via een WOB-verzoek geprobeerd in bezit te komen van dit handboek. Dit is maar ten dele gelukt. Alleen delen van het handboek zijn opgestuurd. Wij kwamen echter toch in het bezit van het volledige handboek. Het is samengesteld door Politie Nederland in samenwerking met Europol. In dit handboek wordt specifiek opgeroepen om leden van motorclubs te controleren:

    Al op bladzijde 4 van het handboek staat wat de doelstellingen zijn: ‘Het doel van dit handboek is tweeledig: het bieden van een basisrichtlijn voor politieambtenaren (surveillanten en/of rechercheurs) die niet direct betrokken zijn bij MC-zaken, maar wel werken in een omgeving waar MC’s aanwezig zijn. Het document biedt hen basiskennis over de organisatie en activiteiten van MC’s en brengt ze op de hoogte van de bestaande kanalen voor het uitwisselen van informatie over dit fenomeen; het creëren van bewustzijn omtrent 1%-motorclubs en hun leden onder al het handhavingspersoneel en het beiden van een bredere kijk op de werkwijze van deze groepen en de reikwijdte van hun activiteiten.’

    Op bladzijde 14 staat ‘Het is belangrijk dat politieambtenaren weten hoe ze een motor kunnen identificeren en hem kunnen checken in de verschillende databases.’ Welke databases? Wij komen daar later nog op terug.

    Op bladzijde 15 staat: ‘Belangrijk. Als je een MC-lid met een motor controleert, is het belangrijk aandacht aan deze controle te besteden en alle informatie over het voertuig te noteren, evenals de persoonsgegevens van de gebruiker. Stuur die gegevens vervolgens naar de op dit gebied gespecialiseerde eenheid, zodat deze verder actie kan ondernemen.’

    Op bladzijde 19 staan onder het kopje ‘MC-specifiek beleid’ richtlijnen voor alle politieagenten: ken je pappenheimers: kijk op intranet naar de foto’s van de (bekende) leden van de MC’s binnen je district; weet wie de belangrijkste leden zijn en waar de clubhuizen/hangplekken zich bevinden! Meld contact met MC-leden altijd bij de meldkamer en geef locatie, tijdstip en kenteken door; spreek waar mogelijk de hoogste in rang aan van de groep die je tegenkomt, al dan niet via de woordvoerder. Vraag hier duidelijk naar; laat je niet verleiden tot ‘vriendelijke foto’s/ filmmateriaal van jezelf met leden van de MC’s; probeer bij het signaleren van (leden van) MC’s zoveel mogelijk informatie te verzamelen en te registreren. Denk daarbij aan je ( lokale) inwinplan. Let daarbij op: personalia, uiterlijke kenmerken, patches op de colours, aanwezige personen/voertuigen, kenmerken/kenteken van voertuig, mogelijk sociaal CV (hobby’s, verblijfplaatsen en dergelijke), probeer waar mogelijk (on)opvallend video- of fotomateriaal te verzamelen, let op mogelijke voertuigen ter plaatse, het is bekend dat er in veel gevallen supportauto’s zijn die mogelijk wapens e.d. vervoeren.’

    Samenvattend stellen wij vast dat enerzijds de politieagenten basiskennis over motorclubs wordt bijgebracht en anderzijds wordt opgeroepen informatie te verzamelen en door te geven via ‘de bestaande kanalen voor het uitwisselen van informatie over dit fenomeen’. Voor dat doorgeven van informatie zijn er dus ‘bestaande kanalen’. Er is dus een databank en het verzamelen van informatie is geïnstitutionaliseerd, want er zijn ‘bestaande kanalen’ om die informatie door te geven.

    De politieagenten die niet direct betrokken zijn bij MC-zaken worden aangezet informatie te verzamelen en daarvoor dus controles te houden. Om ze dat te laten doen, wordt door het handboek ‘bewustzijn gecreëerd’. Hoe worden de politieagenten bewust gemaakt van die bikers? Op verschillende bladzijden komen wij uitspraken tegen die de politieagent bewust moeten maken. Zo staat er bijvoorbeeld op bladzijde 19 dat ‘er in veel gevallen supportauto’s zijn die mogelijk wapens e.d. vervoeren’. Erg gevaarlijk dus eigenlijk voor de controlerende agent. Op bladzijde 20 zien wij: ‘Kortom, de MC’s kunnen met recht betiteld worden als organisaties waar criminelen lid van zijn.’ Er wordt dus doelbewust door een officieel handboek stemming gemaakt tegen motorclubs en hun leden. Want, ook leden van voetbalclubs kunnen crimineel zijn, of leden van de VVD (zoals wij in een eerder blog al aantoonden).

    De agent wordt dus niet alleen ‘bewust’ gemaakt, maar ook bang. Criminelen die zich misschien wel laten volgen door auto’s met wapens e.d. erin. En dit allemaal om de agent, die verder niets te maken heeft met motorclubs, duidelijk te maken hoe belangrijk het is dat hij hoe dan ook informatie verzamelt en doorgeeft. Bovendien wordt de agent aangespoord ook op andere manieren informatie tot zich te nemen en door te geven. Fotograferen, stiekem filmen.

    Hoe is nu dit handboek tot stand gekomen? Het boekje heeft 24 bladzijden. Op veel van die bladzijden staat informatie afkomstig uit het buitenland. Het boekje spreekt verschillende malen van ‘de literatuur’ over motorclubs. Wij kijken dus maar eens naar de bronnen die zijn gebruikt voor het handboek. Aan het eind van het handboek worden negentien bronnen genoemd waaruit de informatie in het handboek is gedestilleerd. Twee van die bronnen zijn publicaties van Europol, twee andere zijn afkomstig van de KLPD, er zijn twee Nederlandse boeken (waarvan één van oud-politieman John van den Heuvel), één verslag van de Nederlandse parlementaire enquete geschreven door prof. Fijnaut waarin ook wordt gesproken over motorclubs, één Duitse en negen Amerikaanse boeken. Van de negentien bronnen zijn er dus maar liefst twaalf afkomstig uit het buitenland. Vooral de Amerikaanse ‘literatuur’ zijn gewoon boeken die in de boekhandel verkocht worden. Bovendien zijn een aantal van die bronnen vrij gedateerd, één bron is zelfs uit 1966, en hebben sommigen een zeker ‘Arendsoog-gehalte’.

    ‘Een organisatie moet elke verwerking van persoonsgegevens melden, bijvoorbeeld wanneer de organisatie persoonlijke gegevens opvraagt, gebruikt of verspreidt. De meldingen van de verwerking van persoonlijke gegevens zijn openbaar, dit is geregeld in de Wet bescherming persoonsgegevens (WBP).’(www.rijksoverheid.nl) Deze melding moet worden gedaan bij de Autoriteit Persoonsgegevens. Dit is wat de Rijksoverheid op zijn eigen site zegt over het bestaan van databanken. Databanken moeten niet alleen worden aangemeld, degenen waarover in die databank informatie wordt vastgelegd moeten ook op de hoogte worden gesteld en zij moeten in staat worden gesteld om die informatie te rectificeren. Wie garandeert dat de informatie over leden van motorclubs in de databank correct is? Dus de databank is niet alleen niet aangemeld, de personen in die databank worden ook niet op de hoogte gesteld.

    Samenvattend:

    1. Politiemensen lopen rond met een bikerhandboek waarin stemming wordt gemaakt over misdaad en wapens, zodat een politieagent flink nerveus kan worden bij het zien van leden van motorclubs.
    2. Agenten die niet zijn betrokken bij bikers of MC’s worden aangezet om toch informatie te verzamelen over bikers voor een niet-aangemelde databank.
    3. De bronnen van het bikerhandboek zijn deels gedateerd, hebben alleen betrekking op het buitenland of hebben een ‘Arendsoog-gehalte’.
    4. Het handboek zelf gaat voor een gedeelte over motorclubs in het buitenland. Ook de informatie van Europol is afkomstig uit het buitenland en gaat niet over de situatie in Nederland.
    5. Verkeerswetgeving wordt gebruikt voor doeleinden die niets te maken hebben met verkeersveiligheid. Er is daarover een rechterlijke uitspraak.

    De vraag is nu wat er wordt gedaan met alle informatie die door de politie zo nauwgezet wordt verzameld. Tot op heden is nooit gebleken dat die informatie wordt getoetst door de bikers zelf in kennis te stellen. Er is nog geen enkele motorclub verboden door een rechter. Waarom dus wel informatie verzamelen? Wat gebeurt er met de informatie?

    Uit tal van uitspraken van de politie zelf blijkt dat informatie wordt gedeeld met de FIOD, de belastingdienst, de gemeentelijke basisadministratie of zelfs de douane. Het is bijna onmogelijk voor leden van Nederlandse motorclubs om een visum te krijgen voor de Verenigde Staten. Hoe weet men daar wie er lid is van een MC? Informatie over MC-lidmaatschap wordt gedeeld met Interpol en Europol. In Nederland kunnen leden van MC’s heel moeilijk aan een pas komen om beveiligingswerk of portierswerk te verrichten. Leden van MC’s kunnen niet in dienst komen bij de overheid en wanneer zij er al werken levert dat problemen op en worden zij onophoudelijk onder druk gezet. Leden van motorclubs krijgen geen Verklaring omtrent gedrag (VOG). Wijkagenten gaan thuis langs bij leden van motorclubs om ze te laten weten dat de politie weet dat ze lid zijn van een MC. Politieagenten gaan langs bij werkgevers om ze te wijzen op het feit dat een personeelslid lid is van een MC. Agenten gaan langs bij instellingen waar leden van MC’s met een bijstandsuitkering vrijwilligerswerk verrichten om ze op de situatie te wijzen. Huiseigenaren die panden verhuren aan motorclubs worden gewezen op het gevaar van de motorclub in hun pand. Eigenaren van feestzalen worden onder druk gezet met informatie uit de politiedatabank. Agenten houden leden van motorclub staande, ‘omdat ze in de landelijke databank zitten’. Het wordt dus een cirkel.

    Er wordt door de politie informatie verzameld over organisaties die niet zijn verboden. De informatie wordt niet getoetst. De databank is niet aangemeld. De informatie wordt gebruikt voor doeleinden die helemaal niet relevant zijn voor enige opsporing. Duidelijk blijkt namelijk dat verkeerscontroles worden ingezet om informatie te verzamelen. Er is dus helemaal geen sprake van strafbare feiten of verdenking daarvan. Informatie wordt wel gebruikt om leden van motorclubs ernstig te hinderen. Niet te hinderen bij het plegen van strafbare feiten, maar te hinderen bij het gewoon deelnemen aan de maatschappij. Werk, vrije tijd, hobbies, vakantie, woonsituatie en familie worden door de politie betrokken bij het bestrijden en lastig vallen van mensen die niet de wet overtreden, maar dat misschien volgens de politie op een dag wel zouden kunnen doen. Daarvoor beroept de politie zich op bronnen uit het buitenland die gedateerd zijn en soms onbetrouwbaar en worden door de rechter verboden technieken gebruikt om gegevens vast te leggen in een niet-aangemelde databank.

    Saillant detail is dat motorbendes van politieagenten nergens worden genoemd in het handboek. Er is blijkbaar geen enkele noodzaak leden van Blue Knights MC, LEMC Marshalls of Lex Legio MC staande te houden voor registratie van kentekens, persoonlijke gegevens of voertuigkenmerken. Dat deze politiemotorbendes rondrijden met exact dezelfde kenmerken als de echte MC’s en het gedrag van de echte MC’s kopieëren heeft daarop blijkbaar geen effect. Voor hen geldt: ouwe jongens krentenbrood!

    Na de recente aanslagen in Frankrijk en België sprak premier Rutte van een rechtstreekse aanval op onze vrijheid.

    Welke vrijheid?

     

    (Voor de fans: http://1percent.nl/PDF/Handboek1percentMCsInNederland.pdf)

     

     

    Leugens maken de weg vrij voor een politiestaat

    Op 21 maart 2016 publiceerde de het Team Justitie en Binnenlandse Zaken van het Secretariaat-Generaal van de Benelux Unie het voortgangsrapport genaamd ‘Tackling Crime Together’. Het rapport kwam tot stand door samenwerking van politie en justitie in de Benelux en de Duitse deelstaat Nord Rheinland-Westphalen (NRW). De rapportage doet een aantal aanbevelingen om de geconstateerde misdadigheid van de Outlaw Motorcycle Gangs te bestrijden. Deze OMG’s worden overigens in dit rapport opnieuw anders genoemd. Nu zijn het OMCG’s (Outlaw Motor Cycle Gangs), waar het vroeger OMG’s waren (Outlaw Motorcycle Gangs).

    Wat veel ernstiger is dan onenigheid of verwarring over afkortingen om motorclubs aan te duiden is het feit dat de meeste maatregelen die worden aanbevolen in dit internationale verband gebaseerd zijn op aannames, leugens en al eerder weerlegde aantijgingen. Wij geven hiervan enige voorbeelden.

     

    Op bladzijde 7 lezen wij: ‘Politiekorpsen en justitiële instanties in de Benelux Unie maken melding van een toename van geweld en gebruik van vuurwapens en zelfs explosieven door OMCG・s. Leden van OMCG・s zijn maar al te vaak actief in de grootschalige productie van en handel in soft- en harddrugs, illegale prostitutie, afpersingen en gewelddadige vergeldingsacties. OMCG・s hebben een sterk ontwrichtend effect op het maatschappelijk en economisch verkeer in steden en gemeenten in de Europese Unie, alsook in de Benelux Unie en de Euregio Maas-Rijn.’

    Explosieven? Dat is voor het eerst dat wij horen van het gebruik van explosieven. Er zijn tegen enige leden van de Bandidos MC in Nederland wel aanslagen geweest, maar deze leden en de president van de club, de heer Harrie Ramakers, hebben verschillende malen benadrukt dat deze aanslagen niets te maken hebben met geweld tussen motorclubs onderling. Justitie in Nederland heeft het tegendeel nog niet bewezen.

    Dat leden van OMCG’s ‘maar al te vaak’ actief zijn is een uitspraak die niet wordt ondersteunt met feiten. Kom maar eens met welke clubs en welke feiten. ‘De OMCG’s hebben een sterk ontwrichtend effect’ is ook al weer zo’n uitspraak die niet wordt ondersteund met een enkel feit en een sterk suggestief karakter heeft.

    Op bladzijde 11 lezen wij meer aantijgingen: ‘OMCG・s zijn sterk betrokken bij de georganiseerde misdaad

    en verstoringen van de openbare orde. De Nederlandse multidisciplinaire aanpak van OMCG・s begon in

    2012. Hiermee werd gestart als reactie op de toenemende spanningen tussen verschillende OMCG’s en verstoringen van de openbare orde door geweld en intimidatie door de OMCG’s.’

    Betrokkenheid bij de georganiseerde misdaad moet eerst nog maar eens bewezen worden en bovendien zal dat dan niet gelden voor alle clubs die in dit rapport worden genoemd. Bovendien is er nergens bewijs dat clubs als club betrokken zijn bij misdaad of dat het de persoonlijke initiatieven betreft van afzonderlijke leden van clubs. Er is tot zover nog geen enkele club in Nederland die ooit is verboden door een rechter.

    Laat men eens enkele voorbeelden geven van verstoringen van de openbare orde, met name van ‘geweld en intimidatie’.

    Op bladzijde 12 lezen wij: ‘OMCG・s trachten cafés over te nemen door intimidatie of afpersing. Ze trachten ook cafés te dwingen om leden van OMCG’s in dienst te nemen als uitsmijters. Uitbaters van horecagelegenheden worden geïnformeerd over de risico・s en worden ook aangemoedigd om intimidatie en afpersing te melden aan de overheid.’

    Ook hier wordt er voor waar gepubliceerd wat de politie in Nederland al veel langer roept. Er zijn nog steeds geen concrete voorbeelden genoemd en bovendien staat opnieuw ter discussie of dit dan zou worden gedaan door clubs of alleen individuele leden van clubs. Bovendien wordt niet gepreciseerd welke clubs zich hieraan schuldig zouden moeten maken. Moeten alle clubs lijden onder de gedragingen van enkele leden van een andere club?

    Op bladzijde 21 lezen wij opnieuw een leugen die telkens opnieuw wordt herhaald: ‘In de problematiek met de HAMC in Kerkrade is er besloten dat de burgemeester wordt beveiligd. Zijn collega in Maasmechelen (België) moet dit in de krant lezen. Hij zoekt hieromtrent de publiciteit in België en vraagt zich af hoe het kan dat een collega van hem op nog geen 30 kilometer afstand bescherming krijgt omdat hij problemen heeft met OMCG・s, zonder dat hij hiervan op de hoogte wordt gebracht. Immers in zijn gemeente zijn chapters van rivaliserende OMCG・s gevestigd. Een van die OMCG・s is de HAMC.’

    Dupont heeft herhaaldelijk gewezen op het feit dat de burgemeester van Kerkrade niet is bedreigd door de HAMC (Hells Angels Motorcycle Club). In eerste instantie zei burgemeester Jos Som in een interview dat hij helemaal niet wist uit welke richting de bedreigingen kwamen, later zei hij dat de officier van justitie hem had gezegd onder te duiken. Bedreigingen waren dus in ieder geval niet rechtstreeks en Jos Som wist helemaal niet waar het vandaan kwam. Later kwam hij in een interview met het gegeven dat het ging om ‘motorjasjes’. Iets waarvan helemaal geen sprake was in eerdere interviews. Ook de bedreigingen aan het adres van zijn dochter, de eigenaresse van Café Suus, hebben niet plaatsgevonden.

    Wel worden bovenstaande ‘bedreigingen’ gebruikt om te benadrukken dat er internationaal moet worden samengewerkt, omdat de burgemeester van een Belgische gemeente die 30 kilometer verder weg ligt in zijn gemeente ook rivaliserende motorclubs heeft. Niet-gebeurde bedreigingen die plaatsgevonden zouden hebben door een motorclub omdat hun clubhuis werd gesloten worden in verband gebracht met een gemeente over de grens die toevallig ‘rivaliserende OMCG’s’ binnen zijn gemeentegrenzen heeft.

    Maatregelen die worden getroffen door het samenwerkingsverband van Duitse, Belgische, Luxemburgse en Nederlandse autoriteiten berusten helemaal niet op feiten, maar op leugens, valse aannames, geruchten en valse beschuldigingen. De deelname van de Duitse overheid aan deze gang van zaken verbaast niets. Zij hebben veel ervaring met het vals beschuldigen van bevolkingsgroepen en het vervolgen daarvan.

    Voor wie het hele rapport wil lezen: http://www.eu2016.nl/documenten/publicaties/2016/03/21/tackling-crime-together

    De biker als ideale zondebok

    Vorig jaar schreeuwde de Kerkraadse burgemeester Jos Som moord en brand toen het Openbaar Ministerie hem waarschuwde dat hij werd bedreigd. Hoewel Jos Som eerst nog verklaarde dat onbekend was uit welke hoek de bedreigingen afkomstig waren, riep hij later dat het om ‘motorjasjes’ ging. Dat kwam hem dan ook heel goed uit, want nadat zijn dochter, de eigenaresse van Café Suus, zogenaamd bedreigd zou zijn door Hells Angels, besloot Jos Som het clubhuis van die motorclub te sluiten. Achteraf bleek dat zijn dochter helemaal niet was bedreigd. Het clubhuis was toen al dicht, de burgemeester had zijn gezicht gered en er kon weer een dossiertje toegevoegd worden aan de bestrijders van motorclubs.

    Omroep Brabant berichtte op 11 maart 2016 hoe de fantaserende officier van justitie Lucas van Delft zelf bedreigingen verzon en doorgaf via Meld Misdaad Anoniem. ‘Volgens Van Delft zou hasjbaas Van Laarhoven leden van de motorclub Satudarah hebben ingehuurd om Van Delft te bedreigen. Advocaat Taco van der Dussen, die Van Delft vertegenwoordigt, en het Landelijk Parket willen niet reageren omdat het strafrechtelijk onderzoek tegen de ervaren officier nog loopt. De crimefighter zit vanwege de vermeende bedreigingen al ruim vier maanden thuis.’ Het artikel brengt perfect de tegenstellingen aan het licht. Bedreigende leden van motorclub Satudarah enerzijds en de ‘ervaren crimefighter’ anderzijds. Het moet dus haast wel waar zijn.

    Op 10 maart 2016 berichtte De Telegraaf dan weer dat de burgemeester van Heerlen ternauwernood had kunnen voorkomen dat een beruchte motorbende zich had gevestigd in het Limburgse kerkdorp. De burgemeester wilde de naam van de ‘motorbende’ niet noemen, zelfs niet aan de gemeenteraad. Het zit er dan ook in dat die gemeenteraad hem niet zou geloven wanneer hij toch opening van zaken zou geven. Wat de burgemeester ook zei was dat ‘Den Haag’ niet genoeg handvaten gaf om de ‘motorbendes’ te bestrijden. Het geroep van burgemeester Krewinkel had dus ook een politiek doel en was een boodschap om hulp aan de regering.

    Zo worden motorclubs tegen wil en dank en geheel buiten hun eigen handelen en medeweten betrokken in tal van dossiers. Onderzoeken gaan lopen, clubhuizen worden dichtgetimmerd en de burger kruipt angstig weg na de zoveelste subjectieve berichtgeving. Maar er gaat altijd baas boven baas. Sommige mensen gaat echt geen zee te hoog om hun daden te rechtvaardigen. En laat nou uitgerekend weer een politieman daarvan het voorbeeld geven.

    Want 1Limburg bericht op 17 maart 2016: ‘De 54-jarige politieman C.P. heeft volgens het OM vorig jaar “onnodig vuurwapengeweld gebruikt tegen een man die psychotisch was, en niet wist wat hij deed. Op 31 mei vorig jaar schoot P. een verdachte in zijn benen. De man uit Sittard zou in Susteren vuurwerk tegen een voordeur hebben gegooid. Na een korte achtervolging loste P. een waarschuwingsschot, maar daarop reageerde de man niet. De agent schoot de verdachte daarop in zijn benen. Na onderzoek door de Rijksrecherche besloot het Openbaar Ministerie (OM) om de agent te vervolgen. Het Openbaar Ministerie liet tijdens de zitting weten een psychiatrisch rapport over de agent te laten opstellen. Volgens de verdediging was de politieman nog gespannen van de acties tegen motorbendes afgelopen jaar, en kampte hij met PTSS, een post traumatisch stress syndroom.’

    Als politieman schiet je zomaar een man met psychische problemen neer die hard wegloopt en feitelijk niets heeft gedaan en dan zeg je dat het komt door de spanningen van die ‘motorbendes’. Dit is natuurlijk een open deur voor andere verdachten van een zeer ernstig misdrijf. Je zegt gewoon dat je erg in de war bent geraakt van ‘motorbendes’. De kranten staan er vol mee en het eist gewoon zijn tol.
    1Limburg gaat verder: ‘Uit onderzoek bleek later dat de verdachte helemaal geen vuurwerk tegen de deur had gegooid, maar een steen. De bewoner had in paniek de politie gebeld met de mededeling dat iemand vuurwerk tegen zijn deur had gegooid. De politie schakelde vervolgens via vuurwerk naar motorbendes.’

    ‘De politie schakelde vervolgens via vuurwerk naar motorbendes’? Wat is het verband? Is er sprake van zodanige berichtgeving, ook binnen de politie zelf, dat de agenten geloven wat er in al die politierapportages staat over motorclubs? Dan kan er binnenkort ook maar zo een lid van zo’n motorclub worden neergeschoten. Een agent in de war maakt rare sprongen.

    De politie ondertussen onderzoekt of er een extra wapen kan worden toegevoegd aan het arsenaal om vuurwapengebruik zo te voorkomen. En de neergeschoten psychoot? Die wordt mogelijk vervolgd voor het gooien van een steen. Hij zal wel in de war zijn geweest over wat hij in de krant over politiegeweld had gelezen.

    Riding Ralf tegen motorbendes

    De vers benoemde burgemeester van de Limburgse gemeente Heerlen heeft zichzelf al meteen flink op de kaart gezet bleek onlangs. De Telegraaf berichtte daar op 10 maart 2016 het volgende zeer verontrustende nieuws over: ‘De gemeente Heerlen heeft ternauwernood de vestiging van een van de beruchte motorbendes in de Limburgse stad weten te voorkomen. Burgemeester Ralf Krewinkel stak hier de afgelopen tijd een stokje voor, blijkt uit onderzoek van De Telegraaf. Of het om outlawclub Hells Angels, Satudarah of Bandidos gaat, wordt geheim gehouden. De gemeenteraad werd over de verboden komst van de motorbende niet ingelicht, zeggen raadsleden.’

    De gemeenteraad werd niet ingelicht. Wel een beetje vreemd. Is er een addertje onder het gras?

    ‘Ik had signalen gekregen dat leden van een motorclub ergens bij elkaar kwamen om zich te gaan vestigen, daarom heb ik na onderzoek meteen een zogeheten stop-gesprek met de beheerder van dat pand gevoerd”, bevestigt Krewinkel, sinds eind augustus vorig jaar burgervader in Heerlen. ,,Verdere details ga ik niet geven over deze kwestie. Wij monitoren op dit moment voortdurend of er nog steeds dergelijke berichten vanuit de stad komen die betrekking hebben op de motorclubs. Die wil ik in Heerlen namelijk niet hebben.’

    De burgemeester heeft dus ‘signalen’ gekregen. En meteen die signalen omgezet in actie.

    ‘Krewinkel benadrukt dat hij ,,vanuit Den Haag te weinig handvaten krijgt” om te kunnen optreden in dit soort kwesties. Het bezoek van minister Ard van der Steur in mei vorig jaar aan het diepe zuiden van ons land om deze problematiek te bespreken is volgens hem niet afdoende geweest. ,,Ik en ook mijn collega’s hier in Zuid-Limburg moeten meer wettelijke maatregelen hebben om de motorbendes keihard te kunnen aanpakken.’

    Ronduit geweldig zo’n doortastende burgervader te hebben. Maar waarom verzwijgt hij tegen de democratische gemeenteraad welke club er is tegengehouden? Is het wel waar wat de burgervader roept? Wie is eigenlijk de burgemeester van dit Limburgse dorp?

    Ralf Karel Hubert Krewinkel werd in 1974 geboren in een ander Limburgs dorpje, Kerkrade. In deze gemeente was hij jarenlang gemeenteraadslid en zelfs vijf jaar wethouder. Wethouder in Kerkrade? Dat is toch die gemeente waar burgemeester Jos Som zijn sceptertje zwaait? Die man waarvan wij ons afvragen hoeveel geld hij heeft verdient met de ontwikkeling van zijn prestigieuze stadscentrum? Een prestigeproject waar namen bij genoemd worden als Piet van Pol en Joep Jansen? De burgemeester die ook al bij tal van andere een beetje kromme zaken werd genoemd? Dupont schreef er regelmatig over. Daarvan moet Ralf Karel Hubert Krewinkel toch meer geweten hebben? Of was Jos Som destijds net zo zwijgzaam naar zijn wethouders als Krewinkel nu naar zijn gemeenteraad?

    Feit is dat de oude mentor van Krewinkel zijn sporen heeft verdient in de hevige strijd tegen de ‘motorbendes’. Hij werd naar eigen zeggen bedreigd door ‘motorjasjes’ na de sluiting van een horecapand dat in gebruik was als clubhuis van de Hells Angels. Ook hier wist Dupont een en ander danig te relativeren. De vraag is dus of er in Heerlen werkelijk iets aan de hand was. Of is.

    Want wat wil het geval? In Heerlen wordt al enige jaren achtereen een feest gevierd van een motorbende. Dat feest vindt plaats in Huis Eikhold. En er heeft nog nooit een haan naar gekraaid. Ook Ralf Karel Hubert Krewinkel niet. Zelfs hij niet. En dat is zeer opmerkelijk daar deze motorbende een danige reputatie heeft opgebouwd. Soms staan de leden langs de kant van de weg en houden mensen aan. ‘Betalen jij!’ Nog onlangs werd door de leden van de bende het Haagse Binnenhof omsingeld. De motorclubleden wilden namelijk meer loon van hun baas. En weet je wat? Het werkte. Ze kregen 5% meer loon en duizend euro. Dat gaat je niet snel lukken wanneer je alleen op je baas af stapt voor een hoger loontje.

    De motorbende in kwestie is MC Blue Knights. Ja, en lacht u er maar om, maar alle leden van deze motorbende zijn politiemeneren. Dat moet, anders mag je geen lid worden. Om zich van de sterveling te onderscheiden gaan deze heren gekleed in een motorjasje (Ojee, meneer Som!). Regels en onderscheidingstekenen van deze motorbende zijn rechtstreeks afkomstig (of gepikt) van motorclubs als Hells Angels. Die waren hét grote voorbeeld blijkbaar. Kreten als ‘broederschap’, ‘treasurer’, ‘president’,’secretary’, ‘vice-president’, zijn hiervan enige bewijzen. Naast natuurlijk een logo op de rug. De onwetende zou maar zo denken dat de heren ‘onepercenters’ zijn. Op een foto is te zien hoe één van de leden onder zijn motorjasje een setje handboeien aan zijn riem draagt. En dat is niet zo mooi.

    De Telegraaf gaat verder: ‘Naast Heerlen en Oirsbeek kwamen in Zuid-Limburg eerder Sittard-Geleen, Echt-Susteren en Kerkrade in het nieuws vanwege ontwikkelingen rondom motorbendes. In laatstgenoemde stad ontstond een hoop onrust toen de Hells Angels zich wilden vestigen in een voormalig horecapand, eigendom van de van vastgoedfraude verdachte huisjesmelker Joep J., aan de Markt. Burgemeester Jos Som besloot uiteindelijk om dit pand dicht te gooien.’

    Ja, Kerkrade noemden wij al. En over Sittard willen wij ook wel iets zeggen. Daar zit namelijk één van de hoofdkwartieren van de Blue Knights MC. In de Gulicksestraat wanneer u het niet gelooft. Al sinds 1998 en geen haan die er naar kraait. Hoe zit dat met die vergunningen?

    Maar moeten wij dit de kersverse burgemeester van een Limburgs dorpje kwalijk nemen? Per slot is hij een minderheid in zijn eigen college. In een gemeenteraad waar de SP maar liefst 11 zetels heeft en de PvdA maar 2, kan een PvdA-burgemeester maar beter voorzichtig zijn. Af en toe iets roepen tegen motorbendes kan hem daarbij helpen.

     

    Zieligheid als argument

    Omroep Brabant bericht zaterdag 6 februari 2016 dat officier van justitie Lucas van Delft zijn eigen bedreiging verzon. Onder een andere naam belde Van Delft op (naar Meld Misdaad Anoniem?) om aan te geven dat hij met de dood werd bedreigd. De politie kwam meteen na deze bedreigingsmelding met een zeer uitvoerig pakket aan beveiliging voor de officier. Wij zullen dit verschijnsel noemen ‘het Varma-effect’.

    Lucas van Delft was eerder belast met de zaak tegen Johan van Laarhoven, de grondlegger van coffeeshopketen The Grass Company. Van Laarhoven verdiende in Nederland zijn geld met coffeeshops, die hier zijn gedoogd en dus legaal zijn. Van Laarhoven was dus in Nederland juridisch niets te maken. In Thailand werd echter Van Laarhoven veroordeeld voor het witwassen van crimineel geld, toen hij zijn 20 miljoen euro winst overbracht naar dit land. Zijn vrouw kreeg daarbij 12 jaar cel. Omroep Brabant berichtte daarover na het vonnis: “Dit is vreselijk nieuws”, zegt Tim Vis van advocatenkantoor Spong. “Van Laarhoven werd door het dubieuze en rancuneuze handelen van het Nederlandse Openbaar Ministerie overgeleverd aan een rechter die niet voldoende in staat is gebleken het Nederlandse gedoogbeleid te beoordelen.”

    Dus de man die zijn eigen bedreigingen verzon was ook medeverantwoordelijk voor de veroordeling in Thailand van een landgenoot die in Nederland de wet niet overtrad. Blijkbaar was Van Delft goed op de hoogte van de wetgeving in andere landen. In hoeveel andere gevallen werden landgenoten in het buitenland veroordeeld voor iets wat in Nederland helemaal niet verboden is?

    Wat wij ons nu afvragen is dit: gebeurt het vaker dat politie of justitie zélf bellen naar Meld Misdaad Anoniem? Op deze manier kun je volkomen legaal bij mensen invallen doen, of ze aanhouden voor onderzoek, of een groot onderzoek starten. De talloze meldingen via de meldlijn over ‘buren met een wietplantage’ komen hiermee ook in een heel ander kunstlicht te staan.

    Maar wij gaan verder, want het zal toch niet dat? Op 9 juli 2015 berichtte Dupont in zijn rubriek ‘Burgemeester Jos Som in het nauw’ hoe het erg twijfelachtig is dat de burgemeester van Kerkrade werkelijk is bedreigd. Hij zegt daarover zelf tweemaal iets geheel anders en het is ook te betwijfelen dat de Hells Angels daarachter zitten. Bovendien werd zogenaamd zijn dochter ook nog bedreigd. Dupont geeft aan dat ook dat waarschijnlijk heel anders zit. Het leverde de burgemeester wel veel publiciteit op en hij wist de motorrijders neer te zetten als een stel nietsontziende boeven.

    In hetzelfde artikel over Jos Som geeft de burgemeester van Helmond aan dat hij verkeerd is voorgelicht door justitie over eerdere bedreigingen aan zijn adres. Heel vreemd dus allemaal. Burgemeesters moeten onderduiken nadat zij door justitie zijn getipt over zeer ernstige bedreigingen. Daarna blijkt dat die burgemeesters of erop los liegen of zelfs aangeven dat ze zich bedonderd voelen. Overigens zijn beide burgemeesters tevens onderwerp van speculaties over corruptie. In één geval (maar wie weet hoeveel andere gevallen er nog zijn?) blijkt zelfs dat een officier van justitie zelf stiekem opbelde naar een meldlijn om valselijk aan te geven dat hij werd bedreigd.

    Nu weer terug naar de eerbare Lucas van Delft. Deze officier van Justitie was ook belast met onderzoeken naar leden van motorclub Satudarah. Deze motorclub wordt in verband gebracht, u raadt het al, met ernstige misdrijven als bedreigingen. Net als de Hells Angels trouwens. En in beide gevallen is nu grote twijfel ontstaan. Wij berichtten ook al diverse malen hoe de ‘voortgangsrapportages’ over motorclubs door de politie vol stonden met valse informatie. De politie is dus nogal makkelijk met het zetten van ‘informatie’ in rapportages en justitie verzint zelf bedreigingen, terwijl meldingen op Meld Misdaad Anoniem ook door politie of justitie gedaan kunnen worden. Ja, zo krijg je iemand wel achter slot ende grendel.

    Dat de politie niet te vertrouwen is, bleek al eerder, zoals met de leugens in het proces-verbaal over de dood van Mitch Henriques vorig jaar. Nu blijken ook officieren van justitie en burgemeesters niet altijd op hun mooie ogen te vertrouwen. En hoe zit het dan met de onafhankelijke rechters, zo zult u natuurlijk graag willen weten. Uitgerekend over zo’n rechter berichtte Dupont in oktober 2015 in het artikel ‘De raadsheer die om de hoek van het clubhuis woonde’. Mr. Marquart Scholtz, de rechter in een zaak tegen motorclub Veterans MC, bleek om de hoek te wonen van het clubhuis van de club in Haren. Natuurlijk was zijn uitspraak niet in het voordeel van de club.

    Je hoeft in dit land de wet helemaal niet te overtreden om in de gevangenis te belanden.

     

     

     

    Verbal diarrhea

    Afgelopen week kregen wij weer verschillende artikelen in de media binnen. Uit de meeste artikelen blijkt hoezeer de politie in het duister tast over motorclubs en maar wat verzint. Zij hebben de klok horen luiden, maar weten niet waar de klepel hangt.

    Op 21 september, een maandag, begon de week met het nieuws dat de explosieve groei van criminele motorclubs was gestopt. Bijna alle media brachten het nieuws. Wij citeren staatsomroep NOS: ‘De jarenlange explosieve groei van criminele motorclubs is gestopt. Dat zeggen de Nationale Politie en de motorclubs zelf. De enorme aanwas was juist de reden voor een harde aanpak van de clubs.Verschillende overheden vreesden voor een bendeoorlog, omdat de territoriumdrift tussen motorclubs tot spanningen leidde. Pim Miltenburg, de politietopman die verantwoordelijk is voor de aanpak van de motorclubs, zegt dat de harde aanpak zijn vruchten heeft afgeworpen. “Burgemeesters hebben clubhuizen gesloten, er zijn veel onderzoeken geweest naar individuele leden van motorbendes, de Belastingdienst heeft meegewerkt om ze aan te pakken, de politie treedt op op de openbare weg. We zien daarom minder intimiderend gedrag van de motorbendes.’ ‘Miltenburg zegt dat er in 2015 een lichte groei was van de motorclubs. Dit jaar zouden er negen afdelingen zijn bij gekomen. Een speciale eenheid van de politie heeft op dit moment zeventien motorclubs in beeld die ze crimineel noemt, met in totaal 123 verschillende afdelingen. In 2011 waren er nog maar tien clubs met in totaal 31 ‘chapters’. De politie heeft zo’n 1800 leden in het vizier.’

    Vreemd. Eerst wordt de onwetende burger vertelt dat er een explosieve groei was en dat die inmiddels is gestopt en dan volgt een uitspraak van de man die daarover gaat, Piem Miltenburg, dat er in 2015 een lichte groei was van de motorclubs. Miltenburg, die zelfs binnen zijn eigen korps bekendstaat als een fanatieke hardliner, noemt daarbij een aantal van 1800 motorclubleden. Op 8 augustus 2015 noemt ex-BBE commandant en huidig recherchechef Rienk de Groot in bndestem.nl echter een aantal van 1200 motorclubleden. Nogal een verschil. Rienk de Groot verdiende zijn strepen tijdens de belegering van de Hofstadgroep in het Haagse Laakkwartier. Fijn dus om te weten dat hij zich nu bezig houdt met motorclubs. Dus wat is het nu? Lichte groei, explosieve groei, groei gestopt of aantallen fors teruggelopen? Wat in ieder geval wel weer duidelijk wordt is hoe de media geen enkele moeite doen om berichten en cijfers van de politie te verifiëren.

    Iets anders wat uit dit krantenartikel blijkt is de opmerking van Piem Miltenburg dat ‘juist de enorme aanwas de reden was voor een harde aanpak van de clubs’. Dat is wel zeer merkwaardig. Omdat de clubs groeiden, moesten politie, burgemeesters en belastingdienst in actie komen? En dan hebben we het dus over aantallen van ongeveer 1800 man. In totaal. Er moet wel waanzinnige paniek zijn bij de politie over de enorme toestroom bij watersportverenigingen, hockeyclubs, voetbalclubs en bridgegenootschappen.

    ‘We zien daardoor minder intimiderend gedrag van de motorbendes’, zegt Miltenburg nog en ook daar vinden wij iets van. Ten eerste is het zo dat er helemaal geen cijfers zijn van intimiderend gedrag van motorbendes. Welk intimiderend gedrag? Tegen wie? En vooral, door wie? Het kan toch niet zo zijn dat club ‘A’ intimiderend gedrag vertoont en club ‘B’ daardoor wordt lastiggevallen door de politie of zelfs in de statistieken terechtkomt? Verder is door talloze andere krantenartikelen bekend dat motorclubs niet welkom zijn in de horeca (op aandringen van de politie die schermt met onnauwkeurige rapportages en daarmee gemeenten en horecaondernemers onder druk zet) en dat clubs soms zelf besluiten om zonder colors te gaan stappen. Dat betekent dat die clubs misschien wel juist in aantal toenemen, maar onzichtbaar zijn geworden door de druk van de politie. Een ongewenst effect, daar wanneer dat inderdaad zo zou zijn, er veel minder zicht is op wie wat doet. De politie roept eerst dat motorclubleden zich schuldig maken aan zware misdaad, vervolgens zorgt de politie er voor dat de leden van die clubs zich minder vertonen met hun colors en dan roept de politie triomfantelijk dat de aantallen clubleden minder zijn geworden en hun beleid dus succesvol is. Rienk de Groot zegt daarover in bndestem: ‘De Groot zegt dat het aantal criminelen in de regio de afgelopen jaren ‘helemaal niet is toegenomen’: “Ze hebben alleen een hesje aangetrokken en zich bij een motorbende aangesloten. Het enige voordeel daarvan is wel dat ze voor ons nu duidelijk herkenbaar zijn.” Dat is dus precies het omgekeerde wat de politie beoogt.

    Wij merken nog op dat de groei van motorclubs verband lijkt te houden met negatieve berichtgeving in de pers. Tijdens de oorlog in Scandinavië tussen Hells Angels en Bandidos namen de aantallen leden enorm toe. Na een zeer negatieve pers in Australië en verregaande maatregelen van de autoriteiten namen ook daar de aantallen leden toe (zie ook op deze website de blog Holle vaten…).

    We zagen net al de naam van een nieuwe motorclubexpert bovendrijven; de sportman Rienk de Groot. Als recherchechef moet De Groot zich blijkbaar nog inlezen, als commandant van de Bijzondere Bijstands Eenheid (BBE) hoeft hij dat waarachtig niet. Toch een beetje vreemd dat De Groot wel als expert geraadpleegd werd nota bene op de Politieacademie. Wij lezen op politieacademie.nl/onderwijs/ov namelijk het volgende: ‘Een motorclub ontwikkelt zich tot een criminele organisatie. In deze sessie vertellen de hoofdrolspelers van gemeente, politie en het Openbaar Ministerie over de manier waarop in Enschede partners samenwerkten om dit probleem het hoofd te bieden. Daarvoor zijn de burgemeester van Enschede Peter den Oudsten, het plv. diensthoofd Landelijke Recherche Rienk de Groot en rechercheofficier mr. Evert Harderwijk van het Landelijk Parket (OM) uitgenodigd. “De belangrijkste vraag die op tafel lag was hoe we het toch voor elkaar hebben gekregen resultaten te boeken,” vertelt Harderwijk.’

    De politieacademie geeft dus les aan de hand van ‘gevallen uit de praktijk’, waarbij als expert mensen worden ingehuurd die de cijfers niet goed kennen. Toch wordt door het geven van uitgerekend lessen met als casus een motorclub een beeld gecreëerd bij politiemensen van gevaarlijke en misdadige motorclubs. Wanneer u nog twijfelt, hier het gevolg ervan. Op 112Groningen.nl van 26 september 2015 lezen wij over een grote oefening van de brandweer: ‘Denk aan verschillende scenario’s zoals een ongeval met gevaarlijke stoffen en een bijzonder waterongeval, maar ook brandbestrijding en een XTC lab. Ook was er een motorbende met een wietkwekerij.’

    Kwalijk, want er is nog nooit een motorclub als club betrokken geweest bij een wietkwekerij. Toch wordt een dergelijk feit geoefend door de brandweer. We zien dus hoe onnauwkeurige cijfers via niet ter zake kundige politiemensen terechtkomen in de leerstof of lesmateriaal voor weer andere politiemensen en zelfs de brandweer. Zorgvuldig een vijandsbeeld scheppen en daarna de zelf bedachte bedreiging uitschakelen. Het doet ons ergens aan denken.

     

     

     

     

    De politie en het mysterie van Justitie en Veiligheid

    Al eerder schreven wij hoe het er op lijkt dat de politie geheel op eigen gezag beleid uitstippelt en mensen en motorclubs vervolgt. Er worden eigenhandig fantasierijke rapportages uit de hoge hoed getovert, die vervolgens worden aangesmeerd aan gemeenten en de media. De schade die op deze manier ontstaat is enorm. Mensen raken hun baan kwijt, clubhuizen worden gesloten, dwangsommen worden opgelegd, leden van motorclubs komen in een sociaal isolement. Motorclub Veterans MC heeft begin deze maand een rechtszaak aangespannen tegen de politie wegens laster en smaad en hoopt in oktober op een uitspraak van de rechter.

    Inmiddels gaat de politie gewoon door met ‘waarheidsvinding’ en komt en passant ook nog met acties om meer loon af te dwingen. Ministeries worden geblokkeerd, politiebureaus worden gesloten voor het publiek, er wordt gedreigd met het niet opleggen van boetes waarbij chaos ontstaat omdat even later toch maar wordt afgezien van deze actie. Maar, wat blijkt nu, de politie is niet alleen in het eigen rechtertje spelen. Het Openbaar Ministerie deelt de interesses van zijn trouwe uitvoerders. Sterker nog, zij doen hetzelfde.

    Gisteravond sprak de bekende misdaadverslaggever Peter R. de Vries daarover bij Witteman. Volgens De Vries is de Nationale Politie een grote mislukking geworden en doet het OM alsof zij geen verantwoording hoeven af te leggen. Advocaat Spong voegde daar aan toe dat de bezem er door moest bij het OM. Wat was er aan de hand? Ging het weer over motorclubs?

    De aanleiding van het gekrakeel was de reportage van Brandpunt afgelopen zondag over Volkert van der Graaf. Van der Graaf vertelde voor de verborgen camera hoe hijzelf met zijn advocaat contact had opgenomen met een fotograaf om een foto te laten nemen op straat en die in De Telegraaf te laten plaatsen. De heksenjacht op hem zou daarmee hopelijk ophouden. Terwijl half Nederland probeerde in beeld te komen om een afkeurende reactie te geven op het gebeurde, omdat Volkert daarmee zijn vrijlatingsvoorwaarden zou hebben geschonden, kwam ook minister Ard van der Steur in beeld.

    Van der Steur is minister van Justitie en Veiligheid en hij werd als eind- en hoofdverantwoordelijke van het OM ter verantwoording geroepen door de Tweede Kamer. Maar, zo verklaarde hij, er was hem niets bekend van een deal tussen Volkert van der Graaf en De Telegraaf. Het OM wist er niets van. De volgende dag bleek echter dat het Openbaar Ministerie wel degelijk op de hoogte was van de fotosessie en dat zelfs bodyguards beschikbaar waren gesteld om de hele Amsterdamse gracht af te sluiten voor de fotosessie, zodat ongestoord kon worden gefotografeerd. Alleen de minister werd hiervan niet op de hoogte gesteld. De minister lichtte op die manier de Tweede Kamer verkeerd voor en zette daarmee zijn functie als minister op het spel.

    Zoals Peter R. de Vries en mr. Spong betoogden, was het hele verhaal het zoveelste bewijs van de eigengereidheid van het Openbaar Ministerie, eigenlijk zelfs van het hele Ministerie van Justitie en Veiligheid. Het OM overtrad buiten medeweten van de reclassering vrijlatingsvoorwaarden buiten de minister om en loog daarover tegen de minister toen er vragen werden gesteld. Tegen de voorganger van minister Van der Steur, Ivo Opstelten, werd ook gelogen over deals met criminelen, de zogenaamde bonnetjesaffaire. Er moesten door die affaire een minister en zijn staatssecretaris opstappen.

    We hebben dus een Tweede Kamer die om de tuin wordt geleid. Een minister die in zijn eigen ministerie weinig te zeggen heeft en waartegen door zijn eigen ambtenaren wordt gelogen. We hebben een OM dat op eigen houtje deals maakt met criminelen en daar vervolgens over liegt tegen de minister. We hebben een Openbaar Ministerie dat weigert in actie te komen tegen gemeenten die met hun begroting knoeien.We hebben ook een reorganisatie bij de politie die nu twee keer zo duur zal uitkomen dan begroot, terwijl die reorganisatie een mislukking lijkt te worden. We hebben politiechefs die publiekelijk, buiten het parlement of de minister om, benadrukken dat de wet veranderd moet worden om motorclubs die niet strafbaar zijn tóch strafbaar te kunnen stellen. We hebben een politieapparaat dat aantoonbare onzin verkoopt in voortgangsrapportages om daarmee beleid te rechtvaardigen tegen mensen die geen vlieg kwaad doen. We hebben machtige politievakbondsleiders die hun leden maatschappelijke ontwrichtingen laten uitvoeren om meer loon af te dwingen, terwijl diezelfde vakbondsman beschuldigd is van een vorm van corruptie.

    De vragen die niemand stelt zijn simpel. Is het Openbaar Ministerie nog wel uit op waarheidsvinding? Is het Openbaar Ministerie niet zijn eigen koers aan het varen buiten parlement en minister om? Is de politie er niet in geslaagd een stille staatsgreep te plegen? Wat is het woord van de politie en het Openbaar Ministerie waard?

    Belastinggeld Langedijk ‘expendable’

    Er is weer een clubhuis gesloten van een motorclub. Het Algemeen Dagblad bericht daarover op 24 augustus 2015: ‘Motorclub Expendables mag een bedrijfspand in Broek op Langedijk (NH) niet langer gebruiken als clubhuis. Dit heeft de voorzieningenrechter in Alkmaar maandag bepaald in een zaak die de gemeente Langedijk tegen de motorclub had aangespannen. Volgens de rechter stelt de gemeente terecht dat de manier waarop de motorclub het pand gebruikt in strijd is met het bestemmingsplan.
    In het pand in Langedijk kunnen de clubleden sleutelen aan hun motoren. Daarnaast werden tot begin vorige maand wekelijkse vergaderingen en borrels gehouden. Daar hield de club mee op toen de gemeente met ingang van 10 juli dergelijke bijeenkomsten verbood en een dwangsom van 10.000 euro per overtreding oplegde.
    Omdat geen sprake zou zijn van een clubhuis, stapte Expendables daarop naar de rechter. Die oordeelde maandag dat de rapporten die toezichthouders van de gemeente bij diverse inspecties opmaakten, overduidelijk aantonen dat in het pand sprake is geweest van verenigingsactiviteiten. Dat is strijdig met het bestemmingsplan, aldus de rechter. Leden mogen in het pand aan hun motoren sleutelen, maar er mogen geen bijeenkomsten of vergaderingen van de club worden gehouden.’

    Het Algemeen Dagblad krijgt van ons een pluim voor de berichtgeving. De Expendables worden netjes ‘motorclub’ genoemd, wat ze ook zijn, en niet ‘motorbende’, wat veel andere kranten doen. De gemeente Langedijk is echter veel minder netjes. Het opleggen van een dwangsom heeft al eerder bij een motorclub geresulteerd in groot onrecht. Onze trouwe lezers herinneren zich hier de Barneveldse afdeling van de Hells Angels, die uiteindelijk zonder clubhuis zit nadat de gemeente onterecht een dwangsom oplegde en het clubhuis in beslag nam en verkocht.

    Het oordeel van de rechter is enigszins vreemd. Er mag wel worden gesleuteld, maar verenigingsactiviteiten zijn verboden. In elk bedrijfspand worden vergaderingen gehouden tussen de werkgever en het personeel of tussen de werkgever en bijvoorbeeld vertegenwoordigers of andere belanghebbenden. Ook wordt mij altijd een kopje koffie aangeboden wanneer ik bij mijn autodealer kom voor onderhoud. Bovendien is er geen wettelijke definitie van clubhuis. Maar hier mag dat allemaal niet. Dus tsja.

    De gemeente Langedijk echter verdient op zijn minst wat nader onderzoek. Dat mag in een democratie. Uiteindelijk zat die motorclub er pas sinds februari van dit jaar. Waar verdient die club dat razendsnelle optreden van de gemeente aan? We zien achter de beslagen ruitjes van één van de kamers van het gemeentehuis de CDA-burgemeester zitten. Merkwaardig dat het CDA een burgemeester mag leveren, want de gemeente zag sinds 1998 een enorme teruggang van populariteit van het CDA. Waren er in 1998 nog zes zetels voor deze partij, in 2014 kwamen er met moeite nog twee zeteltjes tevoorschijn. Over volksvertegenwoordiging gesproken.

    Maar goed, er zit een CDA-persoon. Eens kijken dus wat hij doet. We gaan daarvoor weer naar de website van Leo Verhoef (leoverhoef.nl). Leo Verhoef is een gediplomeerd accountant die de rekeningen en jaaropgaven van overheden narekend en tot buitengewoon onthutsende conclusies komt. Hij schrijft de betreffende gemeenten aan om ze op de hoogte te stellen, maar krijgt maar heel zelden antwoord.

    Wat zegt Leo Verhoef over Langedijk? ‘Ook de jaarrekeningen van gemeente Langedijk zijn onbetrouwbaar en dus misleidend en dus alleen maar bruikbaar in de open haard.
    Het gemeentebestuur meldt in de jaarrekening 2006 een voordelig saldo van opbrengsten en kosten van € 1,5 miljoen. In werkelijkheid was er € 13,3 miljoen overgehouden. De opbrengst OZB was in 2006 € 3,2 miljoen. Die was dus geheel en al overbodig. Met geknoei in de cijfers werd dat gemaskeerd. Ook de weergave van de financiële positie is niet juist en dus ook misleidend. Ook daarvóór waren de jaarrekeningen over 2004 en 2005 misleidend.
    Leo Verhoef waarschuwde de gemeenteraad met zijn brief van 15 januari 2007. Die reageerde totaal niet.
    Dus was de jaarrekening 2006 weer misleidend. Leo Verhoef waarschuwde de gemeenteraad met zijn brief van 29 mei 2007 opnieuw. Die gemeenteraad deed geen enkele moeite te reageren. Dus was ook de jaarrekening 2007 weer misleidend.
    Het gemeentebestuur meldde in de jaarrekening 2007 een voordelig saldo van opbrengsten en kosten van € 1,0 miljoen. In werkelijkheid hield de gemeente € 0,7 miljoen over.
    Dus was ook de jaarrekening 2008 weer misleidend. Het gemeentebestuur meldde een voordelig saldo van opbrengsten en kosten van € 1,2 miljoen. In werkelijkheid hield de gemeente € 0,9 miljoen over.
    Dus was ook de jaarrekening 2009 weer misleidend. Het gemeentebestuur meldde een nadelig saldo van opbrengsten en kosten van € 0,0 miljoen. In werkelijkheid was er een voordelig saldo van € 3,9 miljoen. (De opbrengst van de Onroerendezaakbelasting was € 3,7 miljoen. Die was dus totaal onnodig.)
    Leo Verhoef waarschuwde de gemeenteraad opnieuw voor de misleidende jaarrekeningen met zijn brief van 1 maart 2011. Die reageerde niet, want “ach, het gaat over zoiets totaal onbelangrijks als het geld van de belastingbetalers”.
    Dus was ook de jaarrekening 2010 weer misleidend. Het gemeentebestuur meldde een nadelig saldo van opbrengsten en kosten van € 2,0 miljoen. In werkelijkheid was er een voordelig saldo van € 3,5 miljoen. (De opbrengst van de Onroerendezaakbelasting van € 3,8 miljoen was dus nagenoeg onnodig.)
    Leo Verhoef waarschuwde de gemeenteraad opnieuw met zijn brief van 17 november 2011. Alweer, geen reactie.
    Dus was ook de jaarrekening 2011 weer misleidend. Het gemeentebestuur meldde een nadelig saldo van opbrengsten en kosten van € 1,2 miljoen. In werkelijkheid leed de gemeente een verlies van € 6,4 miljoen. Waar zijn de ontbrekende € 5,2 miljoen aan opgegaan? In ieder geval: weg belastinggeld!
    Leo Verhoef waarschuwde de gemeenteraad opnieuw voor de misleidende jaarrekeningen met zijn brief van 13 februari 2013. Alweer, geen reactie, want “het gaat toch immers over zoiets totaal onbelangrijks als het geld van de belastingbetalers”.
    Dus was ook de jaarrekening 2012 weer misleidend. Het gemeentebestuur meldde een nadelig saldo van opbrengsten en kosten van € 6,9 miljoen. In werkelijkheid leed de gemeente, zo gaf de ontwerp-jaarrekening aan, een dramatisch verlies van € 18,7 miljoen. Waar zijn de niet gemelde uitgaven van € 11,8 miljoen aan opgegaan? Ten minste waren er forse verliezen bij (te ambitieuze?, te weinig doordachte?) grond- en bouwprojecten van ten minste € 7,7 miljoen. Hoeveel nog meer? In ieder geval: weg belastinggeld! Later is bij de vaststelling van de jaarrekening een kleine correctie op de cijfers aangebracht, zodat de conclusie moet luiden dat het werkelijke verlies € 16,8 miljoen was.
    Leo Verhoef waarschuwde de gemeenteraad opnieuw met zijn brief van 29 april 2013. Alweer, geen reactie.
    Dus was ook de jaarrekening 2013 weer misleidend. Het gemeentebestuur meldde een voordelig resultaat van € 0,4 miljoen. In werkelijkheid was het € 2,7 miljoen.
    Dus was ook de begroting 2015 misleidend. Het gemeentebestuur presenteert een voordelig saldo van opbrengsten en kosten van € 60.000. In werkelijkheid heeft de begroting een nadelig saldo van € 225.000. Waarom moeten de gemeenteraad en andere belangstellenden alweer misleid worden?
    Leo Verhoef waarschuwde de gemeenteraad opnieuw met zijn brief van 10 november 2014. Geen reactie.
    Dus was ook de jaarrekening 2014 weer misleidend. Het gemeentebestuur presenteerde een nadelig resultaat van € 8,6 miljoen. In werkelijkheid leed de gemeente een verlies van € 12,7 miljoen. Onder meer kwamen er opeens verplichtingen tevoorschijn van € 1,8 miljoen die ook al in de jaarrekeningen van de voorgaande jaren hadden moeten zijn opgenomen. En dat allemaal met dezelfde goedkeurende accountantsverklaringen! Ook waren er weer nieuwe verliezen op (te ambitieuze?, te weinig doordachte?) grond- en bouwprojecten. Hoeveel? Niet te zien in de brij van letters en cijfers. € 10 miljoen? Alweer, weg belastinggeld, opgegaan aan onroerendgoed-speculatieverliezen! Inmiddels missen we over de afgelopen vier jaar (2011-2014) zo’n € 17 miljoen niet gemelde uitgaven van belastinggeld!
    Leo Verhoef waarschuwde de gemeenteraad opnieuw voor de misleidende jaarrekeningen met zijn brief van 9 juni 2015.’

    Aldus Leo Verhoef. Zeventien miljoen euro weg in vier jaar? Geknoei en misleiding? Belastinggeld weg? Burgemeester van het CDA niet weg?

    De stadsrechten van Langedijk werden al eens eerder ingetrokken. In 1426 was dat. De gemeente is hier dus niet aan zijn proefstuk. De motorclub die wel weg moet heet ‘Expendables MC’. ‘Expendable’ betekent ‘misbaar’. Je zou bijna denken dat de motorclub alleen maar ambtenaren van de gemeente Langedijk als lid heeft.

    Wikijansia: Barneveld

    Algemeen

    Barneveld is een dorp in de provincie Gelderland dat al zo’n 800 jaar oud is. De naam van het dorp, Barneveld, is waarschijnlijk afkomstig van het afbranden van bos om er akkers aan te leggen. Barneveld zou dan betekenen ‘afgebrand veld’.

    In de gemeente Barneveld woonden in 2010 30.027 mensen. Het dorp is het centrum van de Nederlandse pluimveeteelt en heeft een sterke protestantse gemeenschap.

    De gemeente Barneveld heeft als burgemeester dr. J.W.A. van Dijk die in zijn taken wordt bijgestaan door de wethouders A. de Kruif, P.J.T. van Daalen, E. Fokkema en G.J. van den Hengel. Burgemeester Van Dijk heeft een goedbetaalde nevenfunctie als commissaris bij de Rabobank Bollenstreek.

    Beleid betreffende doelgroepen

    Eerder dit jaar (wij schreven daar over in de blog ‘Barneveld beneveld’) werd bekend dat de gemeente Barneveld een clubhuis van een motorclub had gesloten en verkocht. Volgens de gemeente werd de eigenaar van het clubhuis, de lokale afdeling van de Hells Angels MC, een dwangsom opgelegd na het vieren van een bruiloft in het pand. De gemeente ging er van uit dat in het pand geen openbare bijeenkomsten mochten worden gehouden. Ook mocht er geen drank worden geschonken. De motorclub kon de dwangsom van 13.000 euro niet betalen en daarom werd door de gemeente beslag gelegd op het pand. Het pand werd daarna geveild en van de opbrengst werd de dwangsom afgetrokken. Kort na de verkoop van het pand oordeelde de rechter dat de dwangsom onterecht was geweest, daar de bruiloft een besloten feest was. Ook bijeenkomsten in het clubgebouw waren altijd besloten, daar altijd eerst moest worden aangebeld en alleen genodigden of bekenden (op afspraak) het pand konden betreden. Het innen van de dwangsom was ook niet volgens de regels gebeurd. Deze rechterlijke uitspraak betekende dat de gemeente met een fors probleem kwam te zitten. Er was volkomen onterecht opgetreden tegen een vereniging en daardoor was grote schade en leed ontstaan. Tot op heden is het niet bekend wat de gemeente Barneveld gaat doen om dit probleem op te lossen.

    In het ‘Integraal Gemeentelijk Veiligheidsplan Barneveld 2015-2018’ werd ook bepaald wat de gemeente aanmoest met de jeugdketen binnen zijn grenzen. Jeugdketen zijn plaatsen waar zonder enige vergunning alcohol wordt geschonken aan jongeren, vaak minderjarigen. De keten zijn vrij toegankelijk en hebben dus, in tegenstelling tot het clubhuis van de motorclub, geen besloten karakter. Door de afwezigheid van toezicht, diploma’s, regelgeving geeft de gemeente Barneveld de gelegenheid aan minderjarigen om alcohol te drinken. Dit is tegen de wet.

    Het ‘Veiligheidsplan’ zegt hierover: ‘De gemeente Barneveld beschikt over een aantal jeugdketen, met name in het buitengebied. Enkele jaren geleden heeft de gemeente Barneveld gekozen voor een afbouwbeleid: de bestaande, bekende keten werden – onder bepaalde voorwaarden – gedoogd; nieuwe keten mochten en mogen zich niet vestigen. Hierin ligt uiteraard ook een eigen verantwoordelijkheid bij ouders/opvoeders. Niet overal is de overheid verantwoordelijk voor en heeft hier zicht op. Deze werkwijze heeft de afgelopen jaren ge-leid tot een (drastische) afname van het aantal geregistreerde keten. Op dit moment, januari 2015, zijn er nog 10 jeugdketen met een gedoogbeschikking. Wij zetten deze werkwijze de komende jaren voort. Uiteraard wordt er, na meldingen overlast, opgetreden.’

    Trouw schrijft over de ketenproblematiek op 4 december 2008 het volgende in zijn artikel ‘Harde aanpak van jeugdketen werkt niet’ : ‘De keuze van Barneveld voor een gedoogbeleid lijkt daar op. Nieuwe keten zijn niet toegestaan, maar achttien bestaande mogen na controle blijven tot ze vanzelf ophouden. Een jongerenkeet bestaat doorgaans een jaar of zeven, de tienerjaren van de gebruikers. Zo sterven de Barneveldse keten langzaam uit.’

     

    Absoluut geen corruptie

    Barneveld Vandaag schreef op 20 april 2015: ‘De gemeente Barneveld ontving in 1995 een verzoek om medewerking te verlenen voor de realisering van een tweede woning op het perceel Barnseweg 14. Dit verzoek werd om verschillende redenen geweigerd. In 2013 werd eenzelfde verzoek ingediend, maar nu door de nieuwe eigenaren van het genoemde perceel. Hoewel deze aanvraag in eerste instantie ook werd geweigerd, bleken er wel stedenbouwkundige mogelijkheden te zijn om alsnog medewerking te verlenen. De oorspronkelijke eigenaren van het perceel vonden dit merkwaardig. Zij dienden daarom een zienswijze in, waarin zij zich afvroegen of het perceel met voorkennis was gekocht en of er ongeoorloofde invloed door de gemeenteraad of een gemeenteraadslid was uitgeoefend. Deze laatste vraag hield verband met het feit dat er een nauwe familierelatie bestaat tussen de nieuwe eigenaren van het perceel en raadslid Van den Brink.’

    Dit is natuurlijk inderdaad wel zeer toevallig. De gemeente Barneveld liet een onderzoek instellen, dat als uitkomst had dat de gemeente niet onrechtmatig had gehandeld. Over raadslid van de SGP Van den Brink was men iets minder mild: ‘Daarnaast heeft hij zich niet onafhankelijk en niet onpartijdig gedragen. Door zijn rechtstreekse bemoeienis met de zienswijze, is vermenging opgetreden van het particuliere belang van raadslid Van den Brink met het door de gemeenteraad te behartigen algemeen belang. Dit is strijdig met de gedragscode van de gemeenteraad.’

    Naar aanleiding van het rapport besloot de SGP het vertrouwen op te zeggen in het raadslid en ging deze onafhankelijk verder.

     

    Absoluut wel geld zoek uit de gemeentekas?

    Accountant Leo Verhoef doet al jaren onderzoek naar overheden en hun jaarrekeningen. Telkens vindt hij dat rekeningen niet kloppen, terwijl gerenommeerde accountantsbureau’s wel hun handtekening hebben gezet. Verhoef schrijft de overheden aan, wanneer hij ontdekt dat er iets mis is. Op zijn website www. leoverhoef.nl : ‘Ook de jaarrekeningen van gemeente Barneveld zijn misleidend. Wat als saldo van opbrengsten en kosten wordt gepresenteerd, is niet het werkelijke saldo, en wat als financiële positie wordt gepresenteerd, is niet de financiële positie. Het gemeentebestuur meldde in de jaarrekening 2002 een voordelig saldo van opbrengsten en kosten van € 1,9 miljoen. In werkelijkheid hield de gemeente € 7,7 miljoen over.

    Leo Verhoef waarschuwde de gemeenteraad met zijn brief van 14 juli 2003 voor de misleidende jaarrekening. De gemeenteraad deed er niets mee maar liet het aan het college van b&w over om een uiterst dom briefje te sturen met de mededeling dat de jaarrekening niet misleidend was omdat een of andere accountant dat verklaard had. In Barneveld hadden ze blijkbaar de krant niet gelezen en niets gehoord en begrepen over WorldCom- en Enron- en andere boekhoudfraudezaken waar ook allemaal goedkeurende accountantsverklaringen bij stonden.

    Dus was bijvoorbeeld de jaarrekening 2006 en daarna de jaarrekening 2007 ook weer misleidend. Het gemeentebestuur meldde in de jaarrekening 2007 een voordelig saldo van opbrengsten en kosten van € 1,6 miljoen. In werkelijkheid hield de gemeente € 3,5 miljoen over. Geknoei in de cijfers maskeerde bijvoorbeeld dat de exeptionele verhoging van de Onroerendezaakbelasting van meer dan 15% (!) totaal niet nodig was geweest.

    Leo Verhoef waarschuwde de gemeenteraad opnieuw met zijn brief van 27 augustus 2008. Die liet het aan het college van b&w over Leo Verhoef mee te delen dat een of andere accountant en de gemeenteraad de jaarrekening hadden goedgekeurd en dat “dus daarom” de jaarrekening niet onbetrouwbaar kon zijn. Het zal je gemeenteraad maar zijn. Het college van b&w schreef ook nog: “… doen wij aan u het verzoek om ons in de toekomst niet meer te wijzen op ongeregeldheden die (uitsluitend) door u geconstateerd worden”, terwijl bijvoorbeeld het NIVRA (organisatie van registeraccountants) al in maart 2006 zei dat de kritiek van Leo Verhoef op (veel) gemeentelijke jaarrekening terecht is, en terwijl Leo Verhoef nog steeds registeraccountant is.

    Dus was ook de jaarrekening 2008 weer misleidend. Het gemeentebestuur meldde een voordelig saldo van opbrengsten en kosten van € 4,7 miljoen. In werkelijkheid hield de gemeente “slechts” € 2,9 miljoen over. (De opbrengst van de Onroerendezaakbelasting was € 7,8 miljoen; dat had dus best ietsjes minder kunnen zijn.)

    Leo Verhoef waarschuwde de gemeenteraad opnieuw voor de misleidende jaarrekeningen met zijn brief van 8 mei 2009. Dus was ook de jaarrekening 2009 weer misleidend. Het gemeentebestuur meldde een voordelig saldo van opbrengsten en kosten van € 0,0 miljoen. In werkelijkheid behaalde de gemeente een winst van € 40,9 miljoen (waarvan winst van – ten minste – € 38,6 miljoen bij de verkoop van de NUON-aandelen). (De opbrengst van de Onroerendezaakbelasting was € 8,1 miljoen; die was dus totaal overbodig.) Leo Verhoef waarschuwde de gemeenteraad opnieuw met zijn brief van 15 juni 2010. Die reageerde niet.

    Dus was ook de jaarrekening 2010 weer misleidend. Het gemeentebestuur meldde een nadelig saldo van opbrengsten en kosten van € 1,4 miljoen. In werkelijkheid leed de gemeente een verlies van € 5,4 miljoen. Waar zijn de niet genoemde uitgaven van belastinggeld van € 4,0 miljoen aan opgegaan? Leo Verhoef waarschuwde de gemeenteraad opnieuw met zijn brief van 24 oktober 2011. Die reageerde niet.

    Dus was ook de jaarrekening 2011 weer misleidend. Het gemeentebestuur meldde een voordelig saldo van opbrengsten en kosten van € 2,4 miljoen. In werkelijkheid was het “slechts” € 1,6 miljoen. Krijgen de belastingbetalers dat terug?

    Dus was ook de jaarrekening 2012 weer misleidend. Het gemeentebestuur meldde een voordelig saldo van opbrengsten en kosten van € 2,6 miljoen. In werkelijkheid leed de gemeente een dramatisch verlies van € 29,2 miljoen. Waar zijn de niet genoemde uitgaven van belastinggeld van € 31,8 miljoen aan opgegaan? Ten minste waren er verliezen van ruim € 31 miljoen bij (te ambitieuze?, te weinig doordachte?) grond- en bouwprojecten. Leo Verhoef waarschuwde de gemeenteraad opnieuw voor de misleidende jaarrekening met zijn brief van 24 april 2013.

    Dus was ook de jaarrekening 2013 weer misleidend. Het gemeentebestuur meldde een voordelig saldo van opbrengsten en kosten van € 3,0 miljoen. In werkelijkheid leed de gemeente opnieuw een groot verlies, nu van € 24,6 miljoen. Leo Verhoef waarschuwde de gemeenteraad opnieuw voor de misleidende jaarrekening met zijn brief van 18 april 2014. Alweer, geen reactie.

    Dus was ook de jaarrekening 2014 weer misleidend. Het gemeentebestuur meldde een nadelig saldo van opbrengsten en kosten van € 3,0 miljoen. In werkelijkheid leed de gemeente een verlies van € 0,7 miljoen. Er waren nieuwe verliezen, nu van € 3,9 miljoen, bij (te ambitieuze?, te weinig doordachte?) grond- en bouwprojecten. Zonder deze speculatie-verliezen zou de gemeente dus geld overgehouden hebben!’, aldus Verhoef op zijn website.

    Feitelijk maakt de gemeente zich schuldig aan valsheid in geschrifte. Er is geen excuus mogelijk: de gemeente is diverse malen schriftelijk gewaarschuwd.

    Pluimveehoofdstad

    Er is een spreekwoord over struisvogels die hun kop in het zand steken. Er is een gezegde over struisvogelpolitiek. Er is ook een spreekwoord over kippen zonder kop. Maar wij houden ons het liefst bij: ‘Als de vos de passie preekt, boer pas op je kippen!’

     

     

     

     

     

     

     

     

    Oproep

    Onderzoek oneigenlijk gebruik machtsmiddelen van de overheid ten aanzien van motorclubs voor een uitgebreid artikel op onze blog.

    Steeds vaker worden mensen die relaties, zowel zakelijk als vriendschappelijk, hebben met motorclubs of leden van motorclubs, door de politie lastiggevallen. Dit gebeurd onder het mom van criminaliteitsbestrijding, maar tegen de betreffende clubs en/of leden wordt geen strafvervolging ingesteld. Dit machtsmisbruik is dus intimidatie van de overheid gericht op het isoleren van motorclubs en haar leden. Dit mist elke rechtsgrond, vandaar dit onderzoek. Wij willen verhalen verzamelen van mensen, organisaties, bedrijven (kan anoniem) die door de overheid onder druk zijn gezet om niet meer samen te werken met motorclubs of hun relaties met leden te verbreken.

    In ons artikel ‘Boeman Bouman en zijn patriotten van de politiestaat’ schreven wij al het volgende: ‘Al jaren gaan verhalen in de motorclubwereld dat de politie stiekem acties uitvoert om motorclubs of leden daarvan te benadelen. Zo worden horeca-ondernemers niet alleen bedreigd om MC’s buiten de deur te houden, ze worden ook bezocht om informatie over bezoekers los te peuteren. Ze worden bang gemaakt met de vraag of ze worden afgeperst, of rekeningen wel netjes worden betaald.

    Werkgevers van motorclubleden worden benaderd en bang gemaakt. Zakenpartners van motorclubleden die een eigen zaak hebben worden door de politie ‘gewaarschuwd’. Buren van clubhuizen worden benaderd en om informatie gevraagd of om aangifte te doen van welke vorm van overlast dan ook. Gemeentelijke overheden worden ‘ingelicht’ door de politie, die een unieke informatiepositie heeft, en vervolgens worden evenementen niet toegestaan of verboden terwijl ze al in een vergevorderd stadium verkeren, clubhuizen worden gesloten door informatie van de politie. De politie is opzichtig aanwezig bij bruiloften, familiefeesten waar ook motorclubleden bij aanwezig zijn en probeert soms verhuurders van feestzalen bang te maken hun zaal niet te verhuren, omdat er ook een paar leden van een motorclub komen.’

    Afgelopen week schreef Libanon-veteraan Joseph Raaijmakers van Veterans MC op de Facebookpagina ‘Mediavrijheid’ het volgende: “Het kan erger: een paar maanden geleden vertelde een klant van me dat hij bezoek had gehad van een rechercheur. Deze vertelde hem onomwonden dat hij zaken deed met een OMG en dat dit wel eens een negatieve invloed kan hebben op zijn vergunningen. Vergis je niet: ik werk in de IT en verzorgde de kantoorautomatisering voor deze klant. Geen spannende zaken dus. Sindsdien zijn er nog 3, voorheen trouwe klanten, verdwenen onder verdachte omstandigheden. Slechte smoezen, vreemde verhalen maar wel 4 klanten weg. Maar het kan erger: mijn verhuurder kreeg bezoek van de FIOD. Of hij wel wist dat er in zijn pand een OMG huisde en een OMG is synoniem aan criminaliteit, afpersing, witwassen, zoals iedereen weet, aldus de FIOD. Mijn verhuurder belde me en maakte een afspraak met me. Hij verzocht me vriendelijk doch dringend het pand te verlaten; een bedrijvencentrum waar ik inmiddels 20 klanten geworven had. Inmiddels heb ik dan ook, per 1 augustus, mijn kantoor ontruimd. Ik heb tenslotte ZZP-werk aangenomen, volle werkweken, voor de helft van mijn gangbare laagste tarief. Er zal toch brood op de plank moeten komen. Een 15 jaar trouwe klant blijft me trouw en gunt me zelfs het werk in de avonduren of weekenden voor hem te verrichten. Dat maakt samen dat ik kan overleven maar niet veel meer dan dat.”

    Het is dus concreet. Het probleem is om feiten boven water te krijgen. De benaderde partijen hebben vaak grote moeite om mee te werken aan het boven tafel krijgen van feiten. Welke rechercheur van welke dienst en welk dienstnummer, welke medewerker van de gemeente, of de FIOD enzovoort. Juist doordat deze instanties aan de deur zijn geweest, zijn mensen daarvoor bang geworden. Maar de enige manier om dit uiteindelijk aan de kaak te stellen is die feiten wel bekend te laten worden. Er kunnen dan procedures worden opgestart, WOB-verzoeken worden gedaan, klachten worden ingediend, politici bewust worden gemaakt of mogelijk zelfs aangifte worden gedaan.

    Wij willen deze praktijken bloot leggen. Wat zijn de feiten die nu bekend zijn over bezoekjes en waarschuwingen van instanties tegen leden van motorclubs? Wie zijn de mensen die zijn langs geweest? Wanneer was dat? Wie waren het precies, wat waren hun dienstnummers, autokentekens? Welke gemeenteambtenaren, welke dienst? Welke datum, hoe laat? Zijn er beveiligingsbeelden? Zijn er buren benaderd door instanties? Buren van leden van clubs of buren van clubhuizen. Zijn horecagelegenheden gewaarschuwd of onder druk gezet? Hoe precies, wie waren de ambtenaren die dat deden? Wat wilden de functionarissen precies? Wat was precies de waarschuwing? Werd er geprobeerd om mensen aan te zetten om klachten tegen leden of clubs in te dienen? Zijn er huurders of verhuurders benaderd? Zijn er werkgevers benaderd? Of werknemers? Zakenrelaties, klanten? Wat is er precies gezegd? Welke persoonlijke gegevens zijn er door die instanties in het gesprek doorgegeven? Zijn er leden van clubs, familieleden, buren vrienden, partners, relaties of ongeruste burgers die hierover willen praten? Neem dan contact op met Buro Jansen& Janssen via info@burojansen.nlof bel ons op via 020-6123202.

    Sesam, open u!

    Vandaag werd op last van de burgemeester van Sittard-Geleen café The Dug Out gesloten. Al eerder werd de zaak gesloten voor drie maanden na een vecht- en schietpartij tussen Bandidos en leden van de Red Devils MC. Een kort geding tegen die tijdelijke sluiting werd verloren. Volgens de rechtbank is onder meer de veiligheid van de buurt rond het café in het geding. Mede om die reden trekt de burgemeester de vergunning nu dus definitief in. Mede om die reden. Wat de andere redenen zijn van de definitieve sluiting werd niet bekend gemaakt.

    Het sluiten van clubhuizen en ontmoetingsplaatsen van motorclubs is al langer een prioriteit van de overheid. Mede door informatieverstrekking van de politie worden burgemeesters attent gemaakt op de aanwezigheid in hun gemeente van leden van motorclubs, motorclubs en clubhuizen en ontmoetingsplaatsen.

    Het is landelijk beleid om zoveel mogelijk van die clubhuizen en ontmoetingsplaatsen te sluiten. In de Landelijke Voortgangsrapportage Outlaw Motorcycle Gangs van juni 2015 staat dit nog eens duidelijk verwoord: ‘In Nederland zijn in de verslagperiode 177 OMG-clubhuizen (of pogingen tot de oprichting daarvan) geïdentificeerd. 113 gevallen zijn bestuurlijk aangepakt, door het voeren van een stopgesprek, ofwel door bestuurlijke handhaving omdat het clubhuis in strijd is met het bestemmingsplan of in overtreding van de Drank- en horecawet, al dan niet met gebruikmaking van een Bibob-procedure.

    Van de 177 clubhuizen zijn er 87 gesloten of afgewend, omdat deze niet voldeden aan de vigerende regelgeving zoals het bestemmingsplan. Strijd met het bestemmingsplan was in 65 gevallen aan de orde. Er zijn 46 zogenaamde stopgesprekken gevoerd. Een stopgesprek is een gesprek tussen de burgemeester, de plaatselijke politiechef en een afvaardiging van de OMG, die voornemens is een clubhuis te vestigen in een gemeente. In dat gesprek wordt duidelijk gemaakt dat de OMG zich aan wet- en regelgeving dient te houden en dat overtredingen niet worden getolereerd. In enkele gevallen wordt ook een stopgesprek met de verhuurder van ruimten ten behoeve van een clubhuis gehouden, om deze te bewegen het huurcontract te beëindigen.

    Een flink aantal chapters is momenteel op zoek naar een clubhuis, Zolang ze geen clubhuis hebben maken zij gebruik van horecagelegenheden, voetbalkantines, woonhuizen of zelfs een vrachtwagen met oplegger (deze laatste is door de politie inbeslaggenomen in het kader van een strafrechtelijk onderzoek). Maar ook daar worden de regels gehandhaafd.’

    De overheid doet er dus alles aan om, naar aanleiding van politie-informatie, ontmoetingsplaatsen te sluiten. In de voortgangsrapportage zijn de redenen aangegeven die kunnen worden gebruikt. Deze ware heksenjacht vindt plaats tegen mensen die lid zijn van clubs die niet zijn verboden door de rechter. De vraag is nu of diezelfde harde maatregelen ook worden genomen tegen andere ontmoetingsplaatsen. Wat is bijvoorbeeld het beleid voor voetbalkantines en jeugdhonken?

     

    In de studie ‘Jeugdhonken in de achtertuin’ van de HBO Kennisbank uit 2007 komen een aantal verontrustende zaken naar boven: ‘Opvallend is dat keetjongeren gemiddeld meer alcohol drinken in de keet dan de overige jeugd. Naast alcoholgebruik heeft ook veiligheid de aandacht getrokken bij dit onderzoek.’

    Alcoholgebruik door jongeren onder de 18. Wat zegt de wet daarover? Er mag geen alcohol worden geschonken aan personen onder de 18 jaar. Je bent vanaf 2014 ook strafbaar als je nog geen 18 jaar bent en in het openbaar alcohol bij je hebt. Dat zegt de wet. Volgens bovenstaande studie zijn er alleen in Tubbergen al tussen de 20 en 30 jeugdhonken. Jeugdhonken die drank schenken aan minderjarigen, waar wordt gerookt (daar staat de hele horeca nog steeds van op zijn kop!) en blijkbaar deugt de veiligheid ook niet.

    De lezer zal nu menen dat er wel stevig zal worden opgetreden tegen deze illegale drankketen. Maar Omroep Flevoland meldt op 24 juli 2015: ‘De gemeente Urk gaat het toezicht- en handhavingsbeleid voor jeugdhonken níet veranderen. Dat zegt de gemeente in reactie op de uitspraak van de Rechtbank Midden-Nederland. De rechtbank oordeelde half juni dat de gemeente zich bij de controle van de barren niet mag baseren op de plaatselijke Notitie Jeugdhonken. In plaats daarvan moet de gemeente handhaven op basis van formele wetgeving, zoals de Drank- en Horecawet, het omgevingsrecht en het bestemmingsplan. Urk kreeg van de rechter tot vrijdag de tijd om aan te tonen dat ze dat ook doet.’

    De rechter gebied een gemeente de wet toe te passen en de gemeente weigert dat. Zeer opmerkelijk. De lezer denkt nu natuurlijk dat de politie, zonder aanziens des persoons, die wet wél gaat toepassen. Recht is recht en de wet gaat boven alles en hier is zelfs een rechterlijke uitspraak. Een win-winsituatie voor de handhavers van het gezag dus. Maar, wat zegt de bovengemelde studie? ‘Zowel wijkagenten als jongerenwerkers blijken de keten te waarderen, dit in tegenstelling tot organisaties als de Stichting Alcoholpreventie. De lokale actoren leggen juist de nadruk op de sociale functie van de keten en zien ze als een goede oplossing voor het ontbreken van faciliteiten voor jongeren in de gemeente. Een ander argument is dat men niet weet wat de jongeren zullen doen als zij niet meer in hun keet mogen zitten. Men is bang dat de jongeren dan op straat gaan hangen en overlast zullen veroorzaken.’

    In plaats van een uitspraak van de rechter te respecteren, in plaats van de wet toe te passen, in plaats van de veiligheid van minderjarigen te waarborgen, in plaats van de gezondheid van jongeren te garanderen, is de politie zelfs blij met die drankketen. Want, er zijn immers geen andere faciliteiten voor de jongeren die die keten bezoeken. Omdat er geen andere faciliteiten zijn mogen die minderjarigen dus in een onveilige ruimte alcohol nuttigen en roken. Het voordeel voor de politie is dat men nu weet waar die jongeren zitten en ze geen overlast elders veroorzaken. Onthoudt u de laatste zin?

    Wij gaan nu eens even kijken hoe het is gesteld met voetbalkantines. Naar aanleiding van de nieuwe Drank- en Horecawet, werd volgens Nederweert24.nl in de gemeente Nederweert de volgende regel voorgesteld: ‘Het college van burgemeester en wethouders stelt voor dat sportverenigingen en kantines alcohol mogen schenken vanaf twee uur vóór tot twee uur ná een activiteit. Op zondagen mag tot maximaal 20.00 uur geschonken worden omdat de reguliere horeca met name dan oneerlijke concurrentie ondervindt. De gemeenschapshuizen krijgen gelijke schenktijden als de reguliere horeca omdat deze voorzien in brede sociale activiteiten.’

    In de meeste Nederlandse gemeenten is een soortgelijke regeling van kracht. We praten hier dus over een sportvereniging of -club, die een clubgebouw huurt dan wel in bezit heeft en zowel voor als na een sportactiviteit alcohol schenkt. Die sportieve activiteiten voorafgegaan en gevolgd door alcohol (en in de meeste kantines ook tabak!) gelden natuurlijk niet alleen maar voor voetballend Nederland. Ook de toeschouwers en vrienden en bekenden maken graag gebruik van de kantine. Het betreft hier dan ook allerminst een besloten gelegenheid. Naast voetballende drankliefhebbers, zijn er nog veel meer sporters die graag spanning en sport combineren met een glas. Zo zijn er hockeyclubs, rugbyverenigingen, roeiclubs, schaatsverenigingen, ja zelfs schietverenigingen waar gewoon drank kan worden gekocht in de kantine.

    De aantallen mensen die gebruik maken van sportkantines en jeugdhonken kennen wij niet. Zouden het er honderden zijn? Of duizenden? Of zelfs honderdduizenden? Het wordt toegestaan of gedoogd, door de sociale functie die het drinken in kantines en jeugdhonken heeft. Zelfs uitspraken van een rechter worden niet gerespecteerd, omdat de politie graag weet waar de jeugd zich ophoudt. Dat tal van regels worden overtreden en de gemeente eigenlijk samen met de politie zou moeten handhaven, wordt gemakkelijk naast zich neergelegd. Honderdduizenden maken gebruik van kantines en honken. Volgens de politie zijn er ongeveer 1800 leden van motorclubs. Begint u onder het tipje van de sluier te geraken?

    Je zou veronderstellen dat de politie ook graag wil weten waar de leden van een motorclub zich ophouden. Helemaal die verschrikkelijke motorcycle outlaws. Je weet dan ook dat ze geen overlast veroorzaken elders. Een aantal volwassen heren, die in een besloten gelegenheid alcohol drinken, of thee, of een warme bak koffie met een gehaktballetje na het motorrijden. Of vóór het motorrijden. Een gezellige bijeenkomst met een sociale functie voor de leden van een motorclub. Volwassen mannen die weten wat ze doen. Mannen die vrijwel allemaal een baan hebben, een gezin, kinderen, een huis. Maar gemeenten en politie hebben liever dat onverantwoordelijke minderjarigen in een onveilig pand alcohol drinken dan die volwassen en verantwoordelijke kerels met een motorjasje aan.

    De sluiting van café The Dug Out bekijken wij daarom met argusogen. Vooral die zin ‘Mede om die reden trekt de burgemeester de vergunning nu dus definitief in.’, baart ons zorgen. Mede om die reden. Wat zijn de andere redenen? Dat er motorrijders in die zaak kwamen? Kort geleden verklaarde meneer Jos Som, een persoon die wij niet meer behoeven voor te stellen aan onze trouwe lezers, dat Café Navarro definitief gesloten is, iets anders over de sluiting. De NOS berichtte daarover op 15 mei 2015: ‘Voor burgemeester Jos Som waren de spanningen en conflicten tussen motorclubs in Zuid-Limburg de reden voor de sluiting. Volgens de gemeente waren er de laatste tijd een paar keer rivaliserende Bandidos “op intimiderende wijze” in de buurt van het clubhuis. Som wil zéker in de drukke binnenstad geen conflicten of geweld. De burgemeester wijst op de gebeurtenissen op 7 mei bij een sporthal in Sittard, waar bij een vechtpartij tussen leden van motorclubs drie gewonden vielen. Bij de vechtpartij tussen leden van de Hells Angels, Bandidos en Red Devils is vermoedelijk ook geschoten.’

    Er waren rivaliserende Bandidos op intimiderende wijze in de buurt van het clubhuis. Er zijn spanningen tussen motorclubs. Én, last-but-not-least, er wordt door meneer Som verwezen naar de vechtpartij in The Dug Out in Sittard. Nu hebben wij een paar vragen, hè. Voor de gemeente Kerkrade en voor die burgemeester, hè. En hier komt dan die eerste vraag, hè. Hoe dicht is ‘in de buurt’? Op hoeveel meter mag de ene club het clubhuis van de andere club naderen, voordat tot sluiting besloten kan worden? Er komen dus leden van een rivaliserende motorclub in de buurt van een horeca-gelegenheid, of een clubhuis, en dat gaat dan dicht. Volgens meneer Som zijn die vreselijke Hells Angels ook erg dicht in de buurt geweest van Café Suus, het café van zijn dochter waarover het laatste woord nog niet gesproken zal zijn. Dat ging ook lastig anders, want ze zaten er naast in hun clubhuis. Toch werd Café Suus nooit gesloten. Ook niet nadat, ook weer volgens meneer Som, er zelfs bedreigingen en vernielingen waren geweest in Café Suus zelf. Dat sluiten geldt dus alleen maar wanneer je geen dochter bent van de burgemeester of een motorclub bent. En nu die vechtpartij in Sittard, hè. Dat is een reden geweest voor meneer Som om dat café van de Hells Angels te sluiten. Volgens die redenatie gaan er straks nog een heleboel andere café’s dicht in Nederland. Er is een vechtpartij geweest in een café waar leden van motorclubs komen. Nou, makkelijk, nu gaan we alles waar leden van motorclubs komen sluiten. Hèhè, eindelijk!

    De sluiting van het Hells Angels-clubhuis in Barneveld ging geheel anders. Wel zeer creatief. De gemeente legde de club een dwangsom op, omdat er een bruiloft werd gehouden. Omdat de club die dwangsom niet kon betalen (we praten hier over mensen die volgens de politie en de media grossieren in geweld, misdaad en drugshandel en daar enorme geldbedragen mee binnenhalen, die vervolgens worden witgewassen!) werd het clubhuis onteigend en geveild. Later oordeelde de rechter dat zowel de dwangsom als de inbeslagname onwettig waren. Maar ja, weer een clubhuis dicht, dus de missie is geslaagd. Ook hier hebben wij weer een vraag. Waarom moet per se dat motorrijdersclubhuis dicht, terwijl er juist subsidie wordt gegeven aan een overlast gevend jeugdhonk? De BarneveldseKrant.nl schrijft over dit jeugdhonk ‘Time-Out’ op 26 mei een artikel. Er is nooit geklaagd over overlast van dat motorclubhuis, maar dat zou en moest dicht. Het jeugdhonk, dat wel overlast bleek te geven, kreeg juist subsidie om zich te vestigen en open te blijven.

    Ja, zo maar enige voorbeelden van recht in Nederland. Recht en rechtvaardigheid. Begrippen waarvoor we onze jongens en meisjes naar verre en onbekende brandhaarden sturen. Er zijn nog veel meer voorbeelden die we zouden kunnen geven. Gemeenten komen met de meest idiote redenen om clubhuizen te sluiten of te weigeren. Rivaliserende clubs worden er bijgehaald, maar nooit bijvoorbeeld rivaliserende voetbalsupporters om een voetbalkantine of -honk te sluiten. Veel motorclubs zijn een stichting en het komt voor dat een gemeente roept dat een stichting niets te zoeken heeft op een bedrijventerrein. Je moet het allemaal maar bedenken. Uiterst langdurige en kostbare procedures en rechtzaken zijn het gevolg, terwijl degenen die die besluiten nemen uitzonderingen maken voor tal van illegale drankgelegenheden. Of voor familie, zoals bij meneer Som.

     

     

     

     

     

    Boeman Bouman en zijn patriotten van de politiestaat

    Een prachtig verhaal over een politieman en hoe het gaat met vrijheid wanneer je eventjes niet goed oplet.

    De politieman is commissaris Bouman. Dat is er niet zomaar één. Commissaris Bouman is de grote baas van de Nederlandse politie. De allerhoogste chef. Vlak onder de minister van Justitie en Veiligheid. In een rechtsstaat is het zo geregeld dat de minister, als vertegenwoordiger des volks, de verantwoording heeft over het politieapparaat. Hij is dus de baas en hij is verantwoording schuldig aan het parlement. We zullen dus uitleggen wat een rechtsstaat eigenlijk is. Wikipedia zegt het volgende hierover:

    ‘Een rechtsstaat is een staat waarvan de macht gereguleerd en beperkt wordt door het recht. De rechtsstaatgedachte is ontwikkeld tegen de praktijk van absolute vorsten. De rechtsstaatgedachte wil willekeur voorkomen en rechtszekerheid en rechtsgelijkheid bevorderen. In een rechtsstaat worden burgers tegen de macht van de staat beschermd door wetten. Onafhankelijke rechters kunnen bij een conflict oordelen en worden geacht de wetten te volgen. Een rechter kan bij overtredingen sancties opleggen die wettelijk geregeld zijn. Als de rechters in een staat niet onafhankelijk zijn, mag die staat geen rechtsstaat genoemd worden.’

    De minister is de baas en de politie niet. De politie heeft voor goed functioneren natuurlijk zijn eigen hierarchie en een eigen baas. Maar die baas staat onder de minister en ook onder de wet. Er zijn wetten die de basis zijn voor het functioneren van de staat. Wanneer het omgekeerd zou zijn is er sprake van een politiestaat. Wikipedia zegt over de politiestaat het volgende:

    ‘Onder een politiestaat verstaat men een staat waar de sociale, economische en politieke macht door de leiders gehandhaafd wordt met behulp van (geheime) politie. Deze politie heeft in dit soort staten meer bevoegdheden dan gebruikelijk is in een liberale democratie. Politiestaten in de strikte betekenis van het woord worden meestal gekenmerkt door totalitarisme en een sterke sociale controle.

    Onder druk van een interne of externe bedreiging van de staatsveiligheid, al dan niet openlijk of bedekt gepromoot door media en overheden, bestaat het gevaar dat wetten doorgevoerd worden die burgerrechten inperken en stapsgewijs in de richting van een politiestaat leiden. Dikwijls wordt deze ‘bedreiging van de staatsveiligheid’ in scène gezet door degene die zich vervolgens als dictator ontpopt. Voorbeeld is nazi-Duitsland. Adolf Hitler kwam via verkiezingen op democratische wijze aan de macht. Vervolgens wist hij na de Rijksdagbrand, die hoogstwaarschijnlijk door de nazi’s zelf is voorbereid, grote bevoegdheden naar zich toe te trekken (uitroepen van de noodtoestand, etc) om ‘de orde te handhaven’. Met deze, in theorie tijdelijke, ‘ordehandhavingswetten’ schakelde hij in snel tempo alle politieke tegenstanders uit, werd de noodtoestand permanent, en werd het hele land aan zijn wil ondergeschikt gemaakt. Een recent voorbeeld van inperking van burgerrechten gebeurde na de aanslagen op 1 september 2011 in de VS. Ook hier werden sommige burgerrechten (in theorie tijdelijk) ingeperkt zoals het absolute recht op privacy. De regering Bush gaf aan dat dit in het kader was van de strijd tegen terrorisme en tegen drugs.’

    Is Nederland nu het één of het ander? Is Nederland een rechtsstaat, zoals de mensen denken, of is Nederland een politiestaat?

    Wij geven wat voorbeelden om de lezer aan het denken te zetten. In De Telegraaf van 4 maart 2015 zegt commissaris Bouman: ‘Er is een wetswijziging nodig om ervoor te zorgen dat agenten die noodgedwongen hun dienstwapen hebben moeten gebruiken, niet meer in hetzelfde juridische hokje terechtkomen als een burger of een crimineel.’ Dat zegt Bouman dus ruimschoots voor de dood van Mitch Henriques en de schietende agent uit Kerkrade.

    Het blijft daar niet bij. Op 17 juli 2015 bericht 1limburg.nl het volgende: ‘De politieagent uit Kerkrade die vrijdag veroordeeld werd tot twee jaar cel krijgt massaal steun van zijn collega’s. Ze zijn het oneens met de uitspraak. Ook de nationale politie heeft geen goed woord over voor het vonnis. In een persbericht stelt de organisatie ‘verbijsterd’ te zijn door de veroordeling van de agent. “Ik ben vreselijk teleurgesteld in het vonnis van de rechtbank”, reageert korpschef Gerard Bouman van de nationale politie. Hij heeft contact gehad met Gery Veldhuis, de chef van de eenheid Limburg. “Ik heb hem aangegeven dat deze collega alle steun van onze organisatie kan verwachten die hij nodig heeft”, zegt Bouman. “Wat mij betreft staat vast dat we dit vonnis gaan aanvechten tot aan de allerhoogste instantie.” ‘

    Korpschef Bouman, die ondergeschikte van de minister en daarmee dus onderworpen aan de rechtsstaat komt met twee zaken. Belangrijke zaken. Ten eerste wil hij de wet veranderen om schietende agenten niet zo snel te laten vervolgen. Ten tweede geeft hij aan de schietende en door de onafhankelijke rechter veroordeelde agent te steunen. De rechter veroordeelt de man dus en daarmee heeft die agent een strafblad. Hij is nu dus crimineel. Volgens de rechter. Maar niet volgens meneer Bouman. Wat ook al te denken geeft is de ‘massale steun’ van collega’s voor de veroordeelde agent. Die denken dus blijkbaar net over schieten als korpschef Bouman. Zeer opmerkelijk. En verontrustend.

    Maar wij gaan verder. De directe chef van de politieagent uit Kerkrade heeft aangegeven de politieagent niet te schorsen. Afgewacht wordt het hoger beroep. Ook de korpsbeheerder van het politiekorps in Kerkrade onderneemt geen actie tegen de veroordeelde schutter. Wie is nu deze korpsbeheerder? De korpsbeheerder is burgemeester Jos Som. Zeg maar de grote man achter de strijd tegen ‘motorbendes’. De ‘papa’ ook van Suze Som die volgens hem ernstig is bedreigd door Hells Angels. De man ook die het vakantiehuiske van Piet van Pol bezocht in Frankrijk. Piet van Pol de van corruptie verdachte vastgoedontwikkelaar die banden heeft met VolkerWessels en de veroordeelde Roermondse ex-VVD’er Jos van Rey.

    Wij gaan nu ietsje terug en komen terecht bij de Spaanse politieman luitenant-kolonel Antonio Molino Tejero die op 23 februari 1981 het Spaanse parlement binnendrong met zijn kornuiten, in de lucht schoot en riep: ‘Todos al suelo, y conho!’ Meneer Molino Tejero wist het beter dan de rechters en de parlementariërs.

    Waarom doet dat ons denken aan politievakbondsleider Gerrit van de Kamp? De wet moet veranderd worden om motorbendes te kunnen verbieden, zo vond deze man, die er zijn hand niet voor omdraait zijn mannetjes het Binnenhof te laten omsingelen. Met politiematerieel en wapens. Dezelfde Gerrit van de Kamp die zijn vriendin opdrong aan de Nationale Politie voor een goedbetaalde baan en zijn steun voor de vorming van de Nationale Politie opzegde toen zijn vriendin werd ontslagen.

    De hoogste politiebaas wil de wet veranderen en uit openlijk kritiek op een beslissing van een onafhankelijke rechter en de baas van de grootste politievakbond steunt hem door ook wetten te willen laten veranderen. ‘De politie is de baas op straat!’, hoorde je vroeger vaak roepen door agenten. Op straat of in de staat? Vanuit de politieorganisatie zelf horen wij nog geen tegengeluiden.

    In het Wikipedia-artikel over de politiestaat staat ook het volgende: ‘Onder druk van een interne of externe bedreiging van de staatsveiligheid, al dan niet openlijk of bedekt gepromoot door media en overheden, bestaat het gevaar dat wetten doorgevoerd worden die burgerrechten inperken en stapsgewijs in de richting van een politiestaat leiden.’

    Ook hier zien wij gelijkenissen met Nederland. Er wordt een vijandbeeld gecreeërd. Als externe bedreiging zou je kunnen zien de jihadstrijders in Irak en Syrië, die na terugkomst een interne bedreiging gaan vormen. Als interne bedreiging kun je ook de ‘motorbendes’ zien. Het is dan ook niet zozeer de rechtsstaat zelf die zich daarover zorgen maakt, maar het is de politie zelf die stemming maakt. Het is de politie die via de media en hun adviserende taak naar overheden toe bepaalt dat ‘motorbendes’ een groot gevaar zijn.

    Om deze strategie van maatschappelijke onrust een gezicht te geven, worden leden van motorclubs met naam en club genoemd door de politie aan de media. Het zogenaamde ‘name and shame’- beleid. De politie heeft dus een aantal mensen bij de media die daarvoor openstaan om het maar zachtjes uit te drukken. Deze mensen die openstaan zijn vaak zelfbenoemde ‘misdaadspecialisten’, zoals Robert Bas van de NOS die riep dat je welhaast crimineel moet zijn om het lidmaatschap van een motorclub te kunnen betalen en dat een Harley Davidson 60.000 á 70.000 euro kost. Of een Gerlof Leistra van Elsevier die niet alleen politie-informatie naar buiten brengt maar ook de politie ondersteunt in de wens tot het veranderen van wetten. Zo schrijft Leistra over de schietende politieman uit Kerkrade in Elsevier: ‘De verontwaardiging is terecht groot. Het valt niet goed uit te leggen dat een agent die tijdens de uitoefening van zijn soms levensgevaarlijke beroep een ernstige inschattingsfout maakt, dezelfde behandeling krijgt als de eerste de beste crimineel. Meer begrip was op zijn plaats geweest.’

    Heeft het effect, die artikelen in de pers? Volgens D66’er Gerard Schouw wel degelijk. Op 2 juli zegt hij: ‘Gerard Schouw van D66 heeft donderdag met een waarschuwing afscheid genomen van de Tweede Kamer. Hij was een kwart eeuw lang te vinden op het Binnenhof, onder meer als lid van de Eerste en later van de Tweede Kamer. ,,De overstap naar de Tweede Kamer was best wennen. In plaats van een stroom wetsvoorstellen dicteert de kop in de krant en het oog van de camera het ritme van de dag”, schreef hij in zijn afscheidsbrief. ,,Het is geen groot geheim dat de aandacht voor actuele politieke incidenten en de lange termijn onderwerpen zo af en toe wat uit balans raakt. Dat is een reëel risico voor de democratische werking van onze huidige parlementaire democratie. Daardoor gaan dingen mis. Meebewegen of juist tegenwicht bieden, dat is de vraag waar de Kamer wel wat vaker bij stil mag staan”, aldus Schouw.’

    Het heeft dus wel degelijk effect. De kop in de krant dicteert het ritme van de dag in de Tweede Kamer. Volgens iemand die het kan weten na 25 jaar politiek. En de koppen uit die krant zijn afkomstig van de politie. Dezelfde politie die wetten wil veranderen en mensen en clubs aanwijst als vijand. En daar dus de media voor misbruikt. Met ‘name and shame’. Maar ook met ‘voortgangsrapportages’. Wij hebben al gezien in eerdere blogs van Dupont op ‘Justitie en Veiligheid’ dat de politie niet schroomt valse informatie in die rapportages te stoppen. De raketwerpers van de Bandidos MC bijvoorbeeld. Wij zeiden al dat die niet van de Bandidos waren. Commissaris Piem Miltenburg, net als Gerard Bouman een geduchte hardliner, zei al dat het niet helemaal zeker was. Maar een dag later stond het wel als vaststaand feit in de voortgangsrapportage van juni. De advocaat van de Bandidos kwam vorige week in het nieuws met hetzelfde verhaal. De wapens werden niet eens in de dagvaarding vermeld, maar wel werden de Bandidos nog even vastgehouden voor nader onderzoek. Zo komen die wapens nog eens goed van pas.

    De advocaat van de Bandidos MC onthulde nog een andere taktiek. Zo stuurden Limburgse burgemeesters brieven naar horeca-gelegenheden om te waarschuwen dat de vergunningen zouden worden ingetrokken van horecazaken die Bandidos toelieten in hun zaak. Dat is heel opmerkelijk. Welk wetsartikel wordt daarbij gebruikt?

    Al jaren gaan verhalen in de motorclubwereld dat de politie stiekeme acties uitvoert om motorclubs of leden daarvan te benadelen. Zo worden horeca-ondernemers niet alleen bedreigd om MC’s buiten de deur te houden, ze worden ook bezocht om informatie over bezoekers los te peuteren. Ze worden bang gemaakt met de vraag of ze worden afgeperst, of rekeningen wel netjes worden betaald. Werkgevers van motorclubleden worden benaderd en bang gemaakt. Zakenpartners van motorclubleden die een eigen zaak hebben worden door de politie ‘gewaarschuwd’. Buren van clubhuizen worden benaderd en om informatie gevraagd of om aangifte te doen van welke vorm van overlast dan ook. Gemeentelijke overheden worden ‘ingelicht’ door de politie, die een unieke informatiepositie heeft, en vervolgens worden evenementen niet toegestaan of verboden terwijl ze al in een vergevorderd stadium verkeren, clubhuizen worden gesloten door informatie van de politie. De politie is opzichtig aanwezig bij bruiloften, familiefeesten waar ook motorclubleden bij aanwezig zijn en probeert soms verhuurders van feestzalen bang te maken hun zaal niet te verhuren, omdat er ook een paar leden van een motorclub komen.

    De vraag is hoe deze politie-acties zich verhouden tot de wet. De wet, basis van de rechtsstaat. Een wet die ondergeschikt is alleen in een politiestaat.

    Vaak is te horen hoe bestuurders of politiemensen in de media verklaren dat motorclubs leden die zich misdragen of de wet overtreden uit de club moeten gooien. Motorclubs doen dat al lang. Maar uit bovenstaande blijkt dat het bij de politie andersom is. De politieman die de wet overtreedt met, potentieel, dodelijk geweld, wordt niet zomaar ontslagen. Neen, men gaat er alles aan doen hem binnenboord te houden en betaalt soms zelfs zijn boetes.

    Zijn leden van motorclubs de laatste Robin Hoods? Zijn zij een soort vrijheidsstrijders? Nee, dat zijn zij niet. Maar meneren als commissaris Bouman of commissaris Miltenburg zijn het zeker ook niet. Wanneer wij onze vrijheid in stand willen houden, wanneer wij niet willen dat wij door onze eigen landgenoten worden bezet, wanneer wij niet willen dat ons land een politiestaat wordt, of blijft, dan zullen wij veel kritischer moeten zijn naar degenen toe die onze vrijheden afnemen. Elke dag een stukje. Elke dag een beetje. Elke dag iets. Want wanneer het te laat is, is het te laat.

    Barneveld beneveld?

    omroepn.nl kwam met een prachtig staaltje nieuws gisteren: ‘De gemeente Barneveld is op de vingers getikt door de rechter in een zaak rond de Hells Angels. De rechter is van mening dat Barneveld fouten heeft gemaakt bij de procedure die voorafging aan het besluit om beslag te leggen op het clubhuis van de motorclub. Oorzaak is het ontbreken van een rechtsgeldige aanmaning, waardoor de bevoegdheid tot invordering van de dwangsommen is verjaard en er dus door de gemeente niets meer te vorderen valt. Ook zou onvoldoende zijn aangetoond dat het clubhuis openbaar toegankelijk was voor publiek. Daarmee zijn de opgelegde boetes voor de aanwezigheid van alcohol onterecht, aldus de rechter. Het clubhuis is inmiddels overgenomen door buurman Bijkerk Recycling. De onteigening van het pand is volgens Barneveld overigens wel rechtsgeldig.’

    De onafhankelijke rechter oordeelt dat de gemeente Barneveld fouten heeft gemaakt. Die fouten die gemaakt zijn, zijn tweeledig. Ten eerste heeft Barneveld procedurele fouten gemaakt bij de beslaglegging op het clubhuis van de lokale Hells Angels MC. Ten tweede is de vordering die ten grondslag lag aan de beslaglegging van dit pand niet rechtsgeldig, omdat de gemeente niet heeft kunnen aantonen dat de motorclub in overtreding was. Dus een onterechte boete en daarna een onterechte beslaglegging, zegt de rechter.

    De gemeente Barneveld echter vindt dat de onteigening van het pand wel rechtsgeldig is. Daar zakt je broek toch van af. De gemeente heeft volgens de rechter niet het recht gehad om een zeer hoge boete op te leggen. Er is dus ook onterecht invordering geweest van die boete, die niet betaald kon worden. Daarnaast is het clubhuis inmiddels van eigenaar verwisseld. Dank zij de gemeente Barneveld. De rechter oordeelt anders, maar de gemeente vindt van niet. Is dit een rechtsstaat of niet?

    De gemeente geeft een vereniging een boete voor iets dat die vereniging niet heeft gedaan. De vereniging kan niet betalen. Het pand van de vereniging wordt door de gemeente in beslag genomen en geveild. Daarna oordeelt de rechter dat het geven van een boete onterecht was en bovendien de beslaglegging ook. Wat moet er dan gebeuren? Elke vereniging die dit zou overkomen kan rekenen op een storm aan sympathie. Behalve wanneer je een motorclub bent. Geldt de rechtsstaat niet voor motorclubs?